Saturday, November 10, 2012

កិច្ចការ ១៥ Acts of the Apostles (How and why Christianity spread in the 1st century)




ការ​ប្រជុំ ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម

មាន​អ្នក​ខ្លះ​ មក​ពី​ ស្រុក​យូដា នាំ​គ្នា​ ប្រៀនប្រដៅ​ ពួក​បង​ប្អូន​ ថា៖ «ប្រសិន​បើ​ បង​ប្អូន​ មិន​ទទួល​ ពិធី​កាត់​ស្បែក តាម​ទំនៀមទម្លាប់ ​របស់​លោក​ម៉ូសេ​ទេ, បង​ប្អូន​ មិន​អាច​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ​ បាន​ឡើយ។»  លោក​ប៉ូល និង​លោក​បារណាបាស បាន​ប្រកែក ​ជំទាស់​ នឹង​អ្នក​ទាំង​នោះ, ព្រម​ទាំង​ជជែក ​វែកញែក​ ជា​មួយ​ពួក​គេ​ យ៉ាង​ខ្លាំង។  ពួក​បង​ប្អូន​ បាន​សំរេច​ចិត្ត​ ចាត់​លោក​ប៉ូល និង​លោក​បារណាបាស​ អោយ​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម ដោយ​មាន​បង​ប្អូន​ខ្លះ​ទៀត​ ទៅ​ជា​មួយ​ផង, ដើម្បី​អោយ​ទៅ​ជំរាប​ ក្រុម​សាវ័ក និង​ក្រុម​ព្រឹទ្ធាចារ្យ អំពី​រឿង​នេះ។  ក្រុមជំនុំ ​បាន​ជួយ​ឧបត្ថម្ភ​ ពួក​លោក ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ។  លោក​ នាំ​គ្នា ​ឆ្លង​កាត់​ ស្រុក​ភេនីស, ស្រុក​សាម៉ារី, ​ទាំង​រៀប​រាប់ ​ប្រាប់​ពួក​បង​ប្អូន យ៉ាង​ក្បោះក្បាយ​ ថា, សាសន៍​ដទៃ ​បាន​បែរ​ចិត្ត​ មក​រក​ព្រះជាម្ចាស់។  ដំណឹង​នេះ ​ធ្វើ​អោយ​បង​ប្អូន ​គ្រប់ៗ​គ្នា​ មាន​អំណរ​សប្បាយ ​យ៉ាង​ខ្លាំង។  កាល​មក​ដល់​ ក្រុង​យេរូសាឡឹម​ហើយ, ក្រុមជំនុំ, ក្រុម​សាវ័ក, និង​ក្រុម​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​ នាំ​គ្នា​ ទទួល​ពួក​លោក។  ពួក​លោក​ ក៏​ជំរាប ​អំពី​កិច្ចការ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​ព្រះជាម្ចាស់ ​បាន​ធ្វើ​ ជា​មួយ​ពួក​លោក។
ពេល​នោះ មាន​បង​ប្អូន​ខ្លះ​ ខាង​គណៈផារីស៊ី​ ដែល​ជឿ​ព្រះអម្ចាស់ ក្រោក​ឈរ​ឡើង ​ពោល​ថា, ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​ ពិធី​កាត់​ស្បែក ​អោយ​សាសន៍​ដទៃ, ហើយ ​ត្រូវ​បង្គាប់​គេ​ អោយ​ប្រតិបត្តិ​តាម​វិន័យ ​របស់​លោក​ម៉ូសេ​ដែរ។

ក្រុម​សាវ័ក និង​ក្រុម​ព្រឹទ្ធាចារ្យ ក៏​ប្រជុំ​គ្នា ដើម្បី​ពិនិត្យ ពិច័យ​ មើល​សំណុំ​រឿង​នេះ។  ពេល​នោះ មាន​ការ​ជជែក វែកញែក​គ្នា​ យ៉ាង​ខ្លាំង, ទើប​លោក​ពេត្រុស ​ក្រោក​ឈរ​ឡើង, ហើយ​ មាន​ប្រសាសន៍ ថា៖ «បង​ប្អូន​អើយ, បង​ប្អូន ​ជ្រាប​ស្រាប់​ហើយ​ ថា, ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ជ្រើស​រើស​ខ្ញុំ ក្នុង​ចំណោម​បង​ប្អូន​ តាំង​តែ​ពី​ថ្ងៃ​ ដំបូង​មក​ម៉្លេះ ដើម្បី​អោយ​ខ្ញុំ​ ផ្សព្វផ្សាយ​ដំណឹងល្អ ​ដល់​សាសន៍​ដទៃ អោយ​គេ​បាន​ឮ និង​បាន​ជឿ​ដែរ។  ព្រះជាម្ចាស់ ​ដែល​ឈ្វេង​យល់​ចិត្ត​គំនិត ​របស់​មនុស្ស, ទ្រង់ ​បាន​បញ្ជាក់​ ថា, ព្រះអង្គ​ យល់​ព្រម​ទទួល​ពួក​គេ ដោយ​ប្រទាន​ ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ ​អោយ​គេ, ដូច​ព្រះអង្គ​ បាន​ប្រទាន ​មក​យើង​ដែរ។  ព្រះអង្គ​ មិន​ចាត់​ទុក​ពួក​គេ​ ផ្សេង​ពី​ពួក​យើង​ឡើយ, គឺ​ទ្រង់ ​បាន​សំអាត​ចិត្ត​គេ​ អោយ​បាន​បរិសុទ្ធ ដោយ​ជំនឿ។  ឥឡូវ​នេះ ហេតុ​ដូច​ម្ដេច ​បាន​ជា​បង​ប្អូន​ ជំទាស់​​នឹង​ព្រះជាម្ចាស់​ ដូច្នេះ?  នឹម​​ ដែល​បុព្វបុរស​ របស់​យើង និង​ខ្លួន​យើង​ផ្ទាល់ មិន​អាច​ទ្រាំទ្រ​បាន​ផង​នោះ, ម្ដេច​ ក៏​បង​ប្អូន ​ចង់​យក​ទៅ​ដាក់ ​លើ​ពួក​សិស្ស​ដែរទេ, ​មិន​បាន​ទេ!  ដ្បិត​យើង ​ជឿ​ថា​, ទាំង​សាសន៍​យើង, ទាំង​សាសន៍​គេ បាន​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ ដោយសារ​ព្រះគុណ​ របស់​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ។»

ពេល​នោះ អង្គ​ប្រជុំ​ ទាំង​មូល​ នៅ​ស្ងៀម​ស្ងាត់ ស្ដាប់​លោក​ប៉ូល និង​លោក​បារណាបាស មាន​ប្រសាសន៍​រៀប​រាប់​ អំពី​ ទី​សំគាល់​ដ៏​អស្ចារ្យ និង​ឫទ្ធិបាដិហារិយ៍ ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​សំដែង នៅ​កណ្ដាល​ ចំណោម​សាសន៍​ដទៃ ​តាម​រយៈ​លោក។  លុះ​លោក​ទាំង​ពីរ​ មាន​ប្រសាសន៍​ ចប់​ហើយ, លោក​យ៉ាកុប​ ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ឡើង​ ថា៖ «បង​ប្អូន​អើយ, សូម​ស្ដាប់​ខ្ញុំ។  លោក​ស៊ីម៉ូន​ បាន​រៀប​រាប់​ ថា, កាល​ពី​ដើម​ដំបូង  ព្រះជាម្ចាស់ ​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​ ជ្រើស​រើស​ ប្រជារាស្ត្រ​មួយ ពី​ចំណោម​ជាតិ​សាសន៍​នានា ​អោយ​ធ្វើ​ជា​ ប្រជារាស្ត្រ ​របស់​ព្រះអង្គ​ផ្ទាល់។  រីឯ ​ព្រះបន្ទូល ​ដែល​ពួក​ព្យាការី ​បាន​ថ្លែង ក៏​ស្រប​ នឹង​សេចក្ដី​នេះ​ដែរ, ដូច​មាន​ចែង​ទុក​មក​ ថា៖

«“លុះ​ក្រោយ​មក, យើង ​នឹង​វិល​ត្រឡប់​មក​វិញ;
យើង ​នឹង​លើក​ពន្លា ​របស់​ដាវីឌ ដែល​រលំ​ទៅ​នោះ​ឡើង​វិញ;
យើង​ នឹង​សង់​ដំណាក់ ​ដែល​បាក់​បែក​ ខ្ទេចខ្ទី​ឡើង​វិញ។  ពេល​នោះ មនុស្សម្នា ​ដែល​នៅ​សល់
នឹង​ស្វែង​រក​ ព្រះអម្ចាស់,
ហើយ​ ជាតិ​សាសន៍​នានា ​ដែល​ជា​ប្រជារាស្ត្រ
របស់​យើង ​ក៏​នឹង​ស្វែង​រក​ យើង​ដែរ។
នេះ​ជា​ព្រះបន្ទូល ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ ដែល
សំដែង​ការ​ទាំង​នេះ ​អោយ​មនុស្ស​លោក​ស្គាល់,”
តាំង​ពី​យូរ​អង្វែង ​រៀង​មក។

«ហេតុ​នេះ​ហើយ ​បាន​ជា​ខ្ញុំ យល់​ឃើញ​ថា, មិន​គួរ​ធ្វើ​អោយ​មាន​ឧបសគ្គ ​ដល់​សាសន៍​ដទៃ ដែល​បាន​បែរ​ចិត្ត ​វិល​មក​រក​ព្រះជាម្ចាស់​វិញ​ នោះ​ឡើយ។  ប៉ុន្តែ គួរ​យើង ​សរសេរ​សំបុត្រ​ទៅ​ប្រាប់​គេ, កុំ​អោយ​បរិភោគ​ ម្ហូប​អាហារ​ ដែល​បាន​សែន​រូប​សំណាក, គឺ​ជា​ម្ហូប​អាហារ ​សៅហ្មង​នោះ​ ជា​ដាច់​ខាត; កុំ​អោយ​រួម​រស់ ជា​មួយ​គ្នា ដោយ​មិន​រៀបការ;​ កុំ​អោយ​បរិភោគ​សាច់​សត្វ ​ដែល​គេ​សម្លាប់ ​ដោយ​ច្របាច់​កនិង​កុំ​អោយ​បរិភោគ​ឈាម, ដ្បិត​តាំង​ពី​សម័យ​ដើម ​រៀង​មក នៅ​តាម​ក្រុង​នីមួយៗ, គេ ​តែង​ប្រកាស​វិន័យ ​របស់​លោក​ម៉ូសេ ដោយ​អាន​គម្ពីរ របស់​លោក រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ នៅ​ក្នុង​សាលា​ប្រជុំ។»

សំបុត្រ ​ផ្ញើ​ទៅ​ជូន​សាសន៍​ដទៃ​ ជា​អ្នក​ជឿ

ពេល​នោះ ក្រុម​សាវ័ក, ក្រុម​ព្រឹទ្ធាចារ្យ, និង​ក្រុមជំនុំ​ ទាំង​មូល​ យល់​ឃើញ​ ថា, គួរ​តែ​ជ្រើស​យក ​បង​ប្អូន​ខ្លះ ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ ជា​អ្នក ​ដែល​ពួក​បង​ប្អូន​គោរព ​ដើម្បី​ចាត់​អោយ​ទៅ​ ក្រុង​អន់ទីយ៉ូក​ ជា​មួយ​ លោក​ប៉ូល និង​លោក​បារណាបាស។  គេ​ បាន​ជ្រើស​យក ​លោក​យូដាស (ហៅ​បារសាបាស) និង​លោក​ស៊ីឡាស។  ក្រុមជំនុំ​ បាន​ប្រគល់​សំបុត្រ​មួយ អោយ​លោក​ទាំង​ពីរ​ នាំ​យក​ទៅ, ដែល​មាន​សេចក្ដី​ ដូច​ត​ទៅ​នេះ៖

យើង​ខ្ញុំ ជា​សាវ័ក, ជា​ព្រឹទ្ធាចារ្យ, និង​ជា​បង​ប្អូន,
សូម​ជំរាប​សួរ ​មក​បង​ប្អូន​ ជា​សាសន៍​ដទៃ ដែល​រស់​នៅ​
ក្រុង​អន់ទីយ៉ូក, ស្រុក​ស៊ីរី, និង​ស្រុក​គីលីគា៖

យើង​ខ្ញុំ​ បាន​ទទួល​ដំណឹង​ ថា, មាន​ពួក​យើង​ខ្លះ​ បាន​នាំ​អោយ​បង​ប្អូន​ ជ្រួលច្របល់ មក​ពី​ពាក្យ​ ដែល​គេ​ និយាយ​ប្រាប់​បង​ប្អូន បណ្ដាល​អោយ​បង​ប្អូន​ មាន​កង្វល់​ក្នុង​ចិត្ត។  យើង​ខ្ញុំ​ ពុំ​បាន​ចាត់​អ្នក​ ទាំង​នោះ​ អោយ​មក​ទេ។  យើង​ខ្ញុំ​ទាំង​អស់​គ្នា​ បាន​សំរេច​ចិត្ត​ ជ្រើស​រើស​យក​គ្នា​យើង​ខ្លះ ចាត់​អោយ​មក​ជួប​បង​ប្អូន​ ជា​មួយ​លោក​ប៉ូល និង​លោក​បារណាបាស​ ដ៏​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​ របស់​យើង, ជា​អ្នក​ដែល​បាន​សុខ​ចិត្ត​ បូជា​ជីវិត​ របស់​ខ្លួន​ បំរើ​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ​ ជា​ព្រះអម្ចាស់​ របស់​យើង។  ហេតុ​នេះ យើង​ខ្ញុំ​ សុំ​ចាត់​លោក​យូដាស និង​លោក​ស៊ីឡាស ​អោយ​នាំ​ពាក្យ​ដដែល​នេះ យក​មក​ជំរាប​បង​ប្អូន​ ស្ដាប់​ផ្ទាល់​តែ​ម្ដង។  ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏វិសុទ្ធ និង​យើង​ខ្ញុំ​ យល់​ឃើញ​ ថា, មិន​គួរ​យក​ វិន័យណា​ផ្សេង​ទៀត​ ដែល​មិន​ចាំបាច់ មក​បង្ខំ​បង​ប្អូន​ អោយ​ប្រតិបត្តិ​តាម​ឡើយ។  យើង​ គ្រាន់​តែ​សុំ​អោយ​បង​ប្អូន​ ចៀស​វាង​ កុំ​ប្រព្រឹត្ត​ ដូច​ត​ទៅ​នេះ, គឺ​៖ កុំ​បរិភោគ​ម្ហូប​អាហារ​ ដែល​សែន​រូប​សំណាក; កុំ​បរិភោគ​ឈាម; កុំ​បរិភោគ​សាច់​សត្វ​ ដែល​គេ​សម្លាប់ ដោយ​ច្របាច់​ក; និង​កុំ​រួម​រស់​ ជា​មួយ​គ្នា​ ដោយ​មិន​រៀបការ។  ប្រសិន​បើ​បង​ប្អូន​ ប្រតិបត្តិ​ដូច្នេះ​បាន, នោះ​ ប្រពៃ​ហើយ។  សូម​អោយ​បង​ប្អូន​ បាន​ប្រកប​ ដោយ​សេចក្ដី​សុខ។»

ពួក​អ្នក​តំណាង​ ក៏​លា​គេ, ចេញ​ដំណើរ​ ទៅ​ដល់​ ក្រុង​អន់ទីយ៉ូក, ហើយ ​ប្រមូល​អង្គ​ប្រជុំ, រួច​ប្រគល់​សំបុត្រ​ជូន។  គេ ​បាន​អាន​សំបុត្រ, ហើយ​ មាន​អំណរ​សប្បាយ​ គ្រប់ៗ​គ្នា, ព្រោះ​សំបុត្រ​នោះ ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួក​គេ។  លោក​យូដាស និង​លោក​ស៊ីឡាស ដែល​ជា​ព្យាការី ​មាន​ប្រសាសន៍​ជា​ច្រើន  ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត និង​ពង្រឹង​ជំនឿ ​របស់​បង​ប្អូន។  បន្តិច​ក្រោយ​មក ពួក​បង​ប្អូន​ សុខ​ចិត្ត​អោយ​លោក​ទាំង​ពីរ ​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ ឯ​ក្រុមជំនុំ ដែល​បាន​ចាត់​គេ​ អោយ​មក​នោះ​វិញ,  ទាំង​ជូន​ពរ ​អោយ​លោក​ ធ្វើ​ដំណើរ​ ប្រកប​ដោយ​សុខសាន្ត។ [ប៉ុន្តែ លោក​ស៊ីឡាស​ សំរេច​ចិត្ត​ស្នាក់​នៅ​ទី​នោះ ​បន្ត​ទៅ​ទៀត។]  រីឯ ​លោក​ប៉ូល និង​លោក​បារណាបាស ក៏​បាន​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ ក្រុង​អន់ទីយ៉ូក, ទាំង​បង្រៀន និង​ផ្សព្វផ្សាយ​ ដំណឹងល្អ អំពី​ព្រះបន្ទូល​ របស់​ព្រះអម្ចាស់, រួម​ជា​មួយ​បង​ប្អូន​ ជា​ច្រើន​នាក់​ ទៀត​ផង។


បេសកកម្ម​លើក​ទី​ពីរ លោក​ប៉ូល និង​លោក​បារណាបាស​បែក​គ្នា

ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​កន្លង​មក​ទៀត, លោក​ប៉ូល​ មាន​ប្រសាសន៍​ ទៅ​កាន់​លោក​បារណាបាស ​ថា៖ «យើង ​ត្រូវ​ត្រឡប់​ ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ ​បង​ប្អូន ​នៅ​តាម​ក្រុង​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​យើង ​បាន​ផ្សព្វផ្សាយ ​ព្រះបន្ទូល ​របស់​ព្រះអម្ចាស់។»  លោក​បារណាបាស​ មាន​បំណង​នាំ​ លោក​យ៉ូហាន (ហៅ​ ម៉ាកុស)​ ទៅ​ជា​មួយ​ដែរ។  ប៉ុន្តែ លោក​ប៉ូល ​យល់​ឃើញ​ ថា, ​មិន​គួរ​នាំ​គាត់ ​ទៅ​ជា​មួយ​ឡើយ, ព្រោះ​គាត់​ បាន​រត់​ចោល​ពួក​លោក​ កាល​ពី​នៅ​ក្រុង ​ប៉ាមភីលា, គឺ​គាត់ ​មិន​បាន​ធ្វើ​ការ ​រួម​ជា​មួយ​ពួក​លោក​ទេ។  លោក​ទាំង​ពី រ​ក៏​ខ្វែង​គំនិត​គ្នា​ យ៉ាង​ខ្លាំង រហូត​ដល់​ ទៅ​បែក​ផ្លូវ​គ្នា។  លោក​បារណាបាស  បាន​នាំ​លោក​ម៉ាកុស ​ទៅ​ជា​មួយ, រួច​ចុះ​សំពៅ ​ឆ្ពោះ​ទៅ​កោះ​គីប្រុស។  រីឯ​ លោក​ប៉ូល, លោក ​នាំ​លោក​ស៊ីឡាស​ ទៅ​ជា​មួយ ដោយ​ពួក​បង​ប្អូន​ បាន​ផ្ញើ​លោក​ទៅ​ លើ​ព្រះហឫទ័យ​ ប្រណីសន្ដោស ​របស់​ព្រះអម្ចាស់។  លោក​ ធ្វើ​ដំណើរ​ ឆ្លង​កាត់ ​ស្រុក​ស៊ីរី និង​ស្រុក​គីលីគា, ​ទាំង​ពង្រឹង​ជំនឿ ​ក្រុមជំនុំ​នានា​ផង។ 

Acts 15


The Council at Jerusalem

Certain people came down from Judea to Antioch and were teaching the believers: “Unless you are circumcised, according to the custom taught by Moses, you cannot be saved.” This brought Paul and Barnabas into sharp dispute and debate with them. So Paul and Barnabas were appointed, along with some other believers, to go up to Jerusalem to see the apostles and elders about this question. The church sent them on their way, and as they traveled through Phoenicia and Samaria, they told how the Gentiles had been converted. This news made all the believers very glad. When they came to Jerusalem, they were welcomed by the church and the apostles and elders, to whom they reported everything God had done through them.
Then some of the believers who belonged to the party of the Pharisees stood up and said, “The Gentiles must be circumcised and required to keep the law of Moses.”
The apostles and elders met to consider this question. After much discussion, Peter got up and addressed them: “Brothers, you know that some time ago God made a choice among you that the Gentiles might hear from my lips the message of the gospel and believe. God, who knows the heart, showed that he accepted them by giving the Holy Spirit to them, just as he did to us. He did not discriminate between us and them, for he purified their hearts by faith. 10 Now then, why do you try to test God by putting on the necks of Gentiles a yoke that neither we nor our ancestors have been able to bear? 11 No! We believe it is through the grace of our Lord Jesus that we are saved, just as they are.”
12 The whole assembly became silent as they listened to Barnabas and Paul telling about the signs and wonders God had done among the Gentiles through them. 13 When they finished, James spoke up. “Brothers,” he said, “listen to me. 14 Simon[a] has described to us how God first intervened to choose a people for his name from the Gentiles. 15 The words of the prophets are in agreement with this, as it is written:
16 “‘After this I will return
    and rebuild David’s fallen tent.
Its ruins I will rebuild,
    and I will restore it,
17 that the rest of mankind may seek the Lord,
    even all the Gentiles who bear my name,
says the Lord, who does these things’[b]
18     things known from long ago.[c]
19 “It is my judgment, therefore, that we should not make it difficult for the Gentiles who are turning to God. 20 Instead we should write to them, telling them to abstain from food polluted by idols, from sexual immorality, from the meat of strangled animals and from blood. 21 For the law of Moses has been preached in every city from the earliest times and is read in the synagogues on every Sabbath.”

The Council’s Letter to Gentile Believers

 

22 Then the apostles and elders, with the whole church, decided to choose some of their own men and send them to Antioch with Paul and Barnabas. They chose Judas (called Barsabbas) and Silas, men who were leaders among the believers. 23 With them they sent the following letter:
The apostles and elders, your brothers,
To the Gentile believers in Antioch, Syria and Cilicia:
Greetings.
24 We have heard that some went out from us without our authorization and disturbed you, troubling your minds by what they said. 25 So we all agreed to choose some men and send them to you with our dear friends Barnabas and Paul— 26 men who have risked their lives for the name of our Lord Jesus Christ. 27 Therefore we are sending Judas and Silas to confirm by word of mouth what we are writing. 28 It seemed good to the Holy Spirit and to us not to burden you with anything beyond the following requirements: 29 You are to abstain from food sacrificed to idols, from blood, from the meat of strangled animals and from sexual immorality. You will do well to avoid these things.
Farewell.
30 So the men were sent off and went down to Antioch, where they gathered the church together and delivered the letter. 31 The people read it and were glad for its encouraging message. 32 Judas and Silas, who themselves were prophets, said much to encourage and strengthen the believers. 33 After spending some time there, they were sent off by the believers with the blessing of peace to return to those who had sent them. [34] [d] 35 But Paul and Barnabas remained in Antioch, where they and many others taught and preached the word of the Lord.

Disagreement Between Paul and Barnabas

 

36 Some time later Paul said to Barnabas, “Let us go back and visit the believers in all the towns where we preached the word of the Lord and see how they are doing.” 37 Barnabas wanted to take John, also called Mark, with them, 38 but Paul did not think it wise to take him, because he had deserted them in Pamphylia and had not continued with them in the work. 39 They had such a sharp disagreement that they parted company. Barnabas took Mark and sailed for Cyprus, 40 but Paul chose Silas and left, commended by the believers to the grace of the Lord. 41 He went through Syria and Cilicia, strengthening the churches.




10 comments:

Anonymous said...

That bastard, you have promised, would not released any curse or impricatations. I am still release or write down to you which release christian religion cos u not help Khmer you take ur time spread Cristianity only.

Anonymous said...

"I do not believe in God for four reasons. First, there is not enough evidence for the existence of an omniscient, omnipotent being who created the universe and ourselves and hands down moral laws and offers us eternal life. Second, any such being that was supernatural would by definition be outside the purview of our knowledge of the natural world and would necessarily have to be part of the natural world if we did discover such an entity. This brings me to the third reason, Shermer's Last Law, which is that any sufficiently advanced extraterrestrial intelligence is indistinguishable from God. (Because of Moore's law [of increasing computer power] and Kurzweil's law of accelerating returns, we ourselves will be able to engineer life, solar systems and even universes, given enough time.) Fourth, there is overwhelming evidence from history, anthropology, sociology and psychology that human beings created God, not vice versa. In the past 10,000 years there have been roughly 10,000 religions and 1,000 different gods. What are the chances that one group of people discovered the One True God while everyone else believed in 9,999 false gods? A likelier explanation is that all gods and religion are socially and psychologically constructed. We created gods."

Michael Shermer

Anonymous said...

WE agree.

Amen !!!

Anonymous said...

i agree too. If god creator means god destroyer too.
All natural disaster, he create, right!

Anonymous said...

Me too! ,I support you!
@9:35 AM & @10:59 PM

Anonymous said...

Fools said in their hearts, "There is no God." God call you all fools, because you are fools!

He who made your eyes can he not see? He who made your ears can he not hear?

No wonder the miseries in Cambadia cannot be helped because of fools like you. God doesn't like to help fools! Keep spreading foolishness to your fellow Khmer people so wisdom may arise out of your foolish minds.

Anonymous said...

To 5:38 AM,

YOU are the one who have been FOOLED, so do not try to fool others to be like you.

Cambodia problems are entirely different issues. In fact, the CHRISTIAN ( Catholic )
Yuon theives are the problems.
Why don't you email God , and ask him to stop being evil toward the Khmer and Lao peoples.

Anonymous said...

Dear 6:12AM
You can learn more about these problems by studying the Holy Bible.
The Holy Bible will open your eyes to see the whole universe.
9:01AM, what you said the Holy Bible already said long time ago even your name it is not yours, I don't want to say that you have stolen it but you have copied it.
I don't think you can make yourself black or white, short or tall as you desire.
As human being you can not stop yourself from being changing, in ten more years you will be different from what you are now including the way you talk, walk, look, eat, sleep, play and think etc.
There is time for everyone; time to be happy and time to be sad, time to love and time to hate, time to laugh and time to weep, time to gain and time to lose, more and more. So you and me will never be staying the same.
Our duty is to respect one another's opinion, if you hate it stay away from it and don't hurt it, if you love it share it.

Anonymous said...

“To be fair, much of the Bible is not systematically evil but just plain weird, as you would expect of a chaotically cobbled-together anthology of disjointed documents, composed, revised, translated, distorted and 'improved' by hundreds of anonymous authors, editors and copyists, unknown to us and mostly unknown to each other, spanning nine centuries”

Richard Dawkins, The God Delusion

Anonymous said...

5:38am, you said god doesn't like to help fools but if he creates us all including fools, isn't he himself a fool?

Why not create a perfect being if you have the power unless he himself is not perfect but just a man like us?

So spare us the threat of hell or the reward of eternal life if we don't believe in your Johnny comes lately god.