Wednesday, October 02, 2013

ចង់​កែ​ទម្រង់​រដ្ឋ​ត្រូវ​តែ​ដូរ​មនុស្ស ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​ទៅ​កែ​ប្រព័ន្ធ




លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ហ៊ុន សែន នៅក្នុង​ពិធី​ផ្ទេរ​តំណែង​រដ្ឋ​មន្ត្រី​​ក្រសួង​សេដ្ឋ​កិច្ច​ ពី​សប្តាហ៍​មុន​​​។ រូបថត ហេង ជីវ័ន


សូរ សមយុទ្ធ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ TUESDAY, 01 OCTOBER 2013


ក្រោយ ការ​ដួល​រលំ​នៃ​របប​អាវ​ខ្មៅ​ខ្មែរ​ក្រហម នៅ​ថ្ងៃ​ទី៧ មករា ឆ្នាំ ១៩៧៩ រហូត​មក​ដល់​ឆ្នាំ ១៩៩១ កម្ពុជា ជា​ប្រទេស​មួយ ដែល​មាន​តំបន់​គ្រប់​គ្រង​បួន គឺ​ភាគី​រដ្ឋ​កម្ពុជា នៃ​របប​លោក ហេង សំរិន ភាគី​ខ្មែរ​ក្រហម ភាគី​ខ្មែរ​តស៊ូ ជាយ​ដែន ខ្មែរ-ថៃ លោក​តា សឺន សាន និង​ភាគី ហ៊្វុន​ស៊ិន​ប៉ិច នៃ​សម្តេច នរោត្តម សីហនុ។ ២០ ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក កម្ពុជា នៅ​តែ​ជា​ជាតិ​មួយ ដែល​មាន​នគរ​ពីរ មិន​មែន​ការ​បែង​ចែក​ទឹក​ដី​ទេ តែ​គឺ​ការ​បែង​ចែក​មនោគមវិជ្ជា​នយោបាយ​ដ៏​ស៊ី​ជម្រៅ​ក្នុង​បេះដូង​រាស្ត្រ​ខ្មែរ​ដែល​គាំទ្រ​គណបក្ស​ប្រជាជន និង​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ទឹក និង​ប្រេង ដែល​ពិបាក​នឹង​ធ្វើ​ការ​ជាមួយ​គ្នា ព្រោះ​ពួក​គេ ដេក​លើ​គ្រែ​តែ​មួយ តែ​គេ​មាន​សុបិន​ផ្សេង​គ្នា។

ស្ទើរ​ពេញ​មួយ​ថ្ងៃ ដែល​ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល បាន​ចំណាយ​ពេល​វេលា​ដ៏​យូរ​ដើម្បី​ថ្លែង​ពី​គោល​នយោបាយ​រដ្ឋាភិបាល អាណត្តិ ទី ៥ ដោយ​ឆ្លៀត​សំពង​មន្ត្រី​របស់​ខ្លួន​ដាក់​កញ្ចក់​ទូរទស្សន៍​បង្ហាញ​រាស្ត្រ ថា រដ្ឋាភិបាល​អាណត្តិ ទី ៥ នេះ គឺ​ខុស​ពី​អាណត្តិ​កន្លង​ទៅ​។ ទោះ​ជា​សម្ដី​គាត់ ម៉ឺង​ម៉ាត់​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ក៏​អ្នក​ស្តាប់ អ្នក​មើល នៅ​តែ​ចោទ​ជា​សំណួរ​ថា «និយាយ​លេង ឬ​និយាយ​មែន?» ឬ​សំណួរ​ចំអក​គ្នា​ថា «ជឿ​មិន​ជឿ?»។




សម្រាប់​ខ្ញុំ​ជា​យុវជន​ម្នាក់ ខ្ញុំ​មិន​មាន​ជំនឿ​ទាល់​តែ​សោះ ចំពោះ​នយោបាយ​កំណែ​ទម្រង់ ក្នុង​អាណត្តិ ទី៥ នេះ ព្រោះ​ខ្ញុំ​មាន ទឡ្ហីករណ៍ ៦ យ៉ាង ជា​កត្តា​សន្យានុម័ត​ផង ជា​កត្តា​បរានុម័ត​ផង ដែល​កំណត់​ជោគ​វាសនា​របស់​រដ្ឋាភិបាល​នេះ​ថា ងាប់ ឬ​រស់ ឬ​មិន​ងាប់​តែ​រស់​ទាំងត្រដរ?

ទី១.មេដឹក​នាំ​រដ្ឋ ពោល​គឺ​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី នៅ​ដដែល ជា​មេទ័ព ដែល​តែង​តែ​ប្រើ​ទ្រឹស្តី​ឆ្កែ​ចេះ​តែ​ព្រុស មនុស្ស​ចេះ​តែ​ដើរ ឬ​បើ​ទោះ​មាន់​មិន​រងាវ ក៏​ថ្ងៃ​នៅ​តែ​រះ​។ រាស្រ្ត​ក្នុង​នគរ មិន​ទាន់​បាត់​ក្តៅ​រឿង​បោះឆ្នោត​ផង បែរ​ជា​រៀបចំ​ល្ខោន​ធំ​មួយ ដោយ​ម្នាក់ ហៅ​ម្នាក់​ឆ្លើយ​ព្រឹក​បង្កើត​សភា​ល្ងាច បង្កើត​រដ្ឋាភិបាល​ថ្ងៃ​ស្បថ​យប់​កាន់​តំណែង​ផ្ញើ​លិខិត​អបអរសាទរ​ឲ្យ គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​កណ្តាល​ថ្ងៃ​ចែស ត្រូវ​បាន​ក្រុម​ប្រឆាំង​ហៅ​ថា ជា​ការ​ធ្វើ​រដ្ឋ​ប្រហារ​រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញ តែ​បក្ស​ទេវតា​ថា នេះ​ជា​ច្បាប់​តម្រូវ។ ម្យ៉ាង​ដែរ​អត្ថបទ​ច្បាប់​រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញ មួយ ប្រើ​បាន​តែ​មួយ​បក្ស ត្រូវ​បាន​តែ​មួយ​ក្រុម​ចុះ​លោក​មិន​ដឹង​ទេ​ថា លួច​ឆន្ទៈ​រាស្ត្រ​មក​ទ្រាប់​គូទ​អង្គុយ ស្មើ​នឹង​ប្លន់​សិទ្ធិ​រាស្រ្ត ប្លន់​សិទ្ធិ​រាស្ត្រ ស្មើ​នឹង​ឆក់​អំណាច​រាស្ត្រ ឆក់​អំណាច​រាស្ត្រ ស្មើ​នឹង​សម្លាប់​រាស្ត្រ​។ ចង់​ធ្វើ​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី បក្ស​ប្រជាជន ឬ​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី នៃ​ប្រជាជាតិ​ខ្មែរ​ទាំង​មូល​? បើ​ស្រឡាញ់ ស្មោះ​ស្ម័គ្រ​មែន​ចាំ​បាច់​ដាក់​បង្អោង​ឡើង​តាម​បង្អួច​ធ្វើ​អី​? ចាំ​តាម​សម្រួល​មិន​បាន​ទេ​អី​? ពេល​មាត់​និយាយ​សន្យា​ថា​កែ តែ​បាន​ធ្វើ​កំហុស​ធំៗ​ពីរ​រួច​ហើយ នៅ​ថ្ងៃ ទី២៣ និង ២៤ កញ្ញា។

ទី ២.បក្ស​ដឹក​នាំ​រដ្ឋ​នៅ​ដដែល ពោល​គឺ គ.៨៥ នៅ​តែ​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​ជាង​រដ្ឋ ហើយ​បក្ស​ធំ​ជាង​រដ្ឋ គឺជា​សារជាតិ​នៃ​ការ​ដឹក​នាំ​បែប​ផ្តាច់ការ។ ចង់​ធ្វើ​ជា​រដ្ឋាភិបាល​នៃ​បក្ស​ប្រជាជន ឬ​ធ្វើ​រដ្ឋាភិបាល​នៃ​ប្រជាជាតិ​ខ្មែរ​? ក្រែង​ច្បាប់​សរសេរ​ដោយ​រាស្ត្រ វា​ទាល់​តែ​ដើម្បី​រាស្ត្រ បើ​ដើម្បី​រាស្ត្រ​គឺ​រាស្ត្រ​មួយ​នគរ មិន​មែន​រាស្ត្រ​នៃ​បក្ស​ប្រជាជន​តែ​ម្ខាង​នោះ​ទេ។ បើ​ច្បាប់​ដើម្បី​រាស្ត្រ​អ៊ីចឹង​រាស្ត្រ​ចង់​កែ​ឲ្យ​ទៅ​ជា​ស្ពៃ​ជ្រក់ ឬ​ជា​ម៉ាំ ផ្អក ក៏​បាន​ដែរ​ឲ្យ​តែ​គាត់​ចង់​បាន ដើម្បី​ប្រយោជន៍​រាស្ត្រ​។ បើ​ច្បាប់​ថា ៦០ ថ្ងៃ​បង្កើត ចុះ​បើ​ថែម ៣០ ថ្ងៃ​ទៀត តើ​វា​ចង្រៃ​អី? ព្រោះ​រាស្ត្រ​មួយ​ចំហៀង​នគរ​មិន​ទាន់​ស្ងប់​ចិត្ត​។ ចង់​ឈ្នះ​ឆ្នាំ ២០១៣ ចុះ ២០១៨ លែង​ចង់​ឈ្នះ​ហើយ​អី? យុត្តិធម៌​ជា​មូលដ្ឋាន​នៃ​ឯកភាព​ជាតិ​ហើយ​ឯកភាព ជាតិ ជា​គ្រឹះ​នៃ​សន្តិភាព ចុះ​បើ​ចេះ​តែ​យក​អំណាច​បក្ស​ជាន់​ឈ្លី​លើ​ច្បាប់​នគរ រាស្ត្រ​ឈឺចាប់​ទ្រហោ​យំ​គ្រប់​ទិសទី តើ​បាន​ឯកភាព​ជាតិ​មក​ពី​ណា? ហើយ​អត់​ឯកភាព​ជាតិ​តើ​សន្តិភាព​ពិត កើត​មក​តាម​ណា? ២០ ឆ្នាំ​ហើយ រាស្ត្រ​មើល​ឃើញ​ថា បក្ស​ទេវតា​ហាក់​ដូចជា​ទុក​រាស្ត្រ​គ្រាន់​តែ​ជា​ស្មៅ​ហើយ​ដរាប​ណា​បក្ស​នៅ​តែ​ធំ​ជាង​រដ្ឋ នោះ​រាស្ត្រ​គ្រាន់​តែ​ជា​ក្រណាត់​ជូត​មាត់ ដែល​រដ្ឋ​ប្រើ​ប្រាស់​ពេល​ត្រូវ​ការ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។

ទី៣.មនុស្ស​នៅ​ដដែល ពោល​គឺ​គណៈ​រដ្ឋ​មន្ត្រី នៅ​ដដែល គ្រាន់​តែ​ដូរ​ពី​លំចង់​ទៅ​ជា ព្រលឹត គឺ​នៅ​តែ​ជា​ផ្កា​វល្លិ​សម្អុយ​ភាគ​ច្រើន​ដក​មេ​ក្រសួង​លុយ? ផ្កា​ស្អុយ ទោះ​ជា​ដក​ពី​លើ​ដុំ​លាមក ទៅ​ដាំ​លើ​ដុំ​មាស ក៏​នៅ​តែ​ស្អុយ​ដដែល​។ ក្រសួង ការ​បរទេស និង​គណៈ​រដ្ឋ​មន្ត្រី​គិត​យ៉ាង​ម៉េច? តើ​មិន​មែន​ក្រសួង​គ្រួសារ​ទេ​ឬ? និយាយ​ពី​មន្ត្រី​ទូត​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​ត្រូវ​ធ្វើ​ការងារ បី​យ៉ាង គឺ​ជួយ​ការពារ​រាស្ត្រ​ខ្លួន ជួយ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​គោល​នយោបាយ​រដ្ឋ និង​រក​វិនិយោគ​ទុន​មក​បង្កើន​ទ្រព្យ​ក្នុង​នគរ។

កន្លង​ទៅ​នេះ​មាន​និស្សិត​ខ្មែរ ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ជា​ច្រើន រស់​នៅ​និង​រៀន​សូត្រ​នៅ​បរទេស​បួន​ដប់​ម្ភៃ​ឆ្នាំ​ហើយ​អត់​ដែល​ស្គាល់​មុខ​មន្ត្រី​ទូត​យ៉ាង​ម៉េច​ទេ ព្រោះ​ឮ​ថា មន្ត្រី​ទាំង​នោះ រវល់​បង់កេ​ជប់​លៀង​ស៊ី​ផឹក បើ​មិន​អ៊ីចឹង គឺ​ដើរ​រក​ក្រុមហ៊ុន​មក​វិនិយោគ​ក្នុង​ក្រុមហ៊ុន​គ្រួសារ​ខ្លួន​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ​មិន​បាន​ទេ។ ចាយ​ប្រាក់​ខែ​នគរ តែ​មិន​បម្រើ​រាស្ត្រ​តើ​ជា​មន្ត្រី​ស្អី​ទៅ​វិញ​? មន្ត្រី​ចោលម្សៀត​ព្រោះ​ក្នុង​ប្រាក់​ខែ​គាត់ ក៏​មាន​លុយ​ពន្ធ​ខ្ញុំ និង​ម្តាយ​ខ្ញុំ ដែល​ធ្វើ​ស្រែ​បែក​ញើស​ហូរ​រហាម​ក្នុង​នោះ​ដែរ​។ មាត់​ថា កែ​តែ​គណៈ​រដ្ឋ​មន្ត្រី នៅ​តែ​មាន​ក្បាល​ធំ​ជាង​ខ្លួន​ដដែល។ ២០ ឆ្នាំ​ហើយ ការ​តែង​តាំង​មន្ត្រី គឺ​ហាក់​ដូច​គ្រាន់​តែ​ជា​ទីលាន​ចែក​អំណាច​គ្នា​ស៊ីផឹក​ជា​ជាង​ការ​រៀបចំ​កម្លាំង​ដើម្បី​កសាង​នគរ។

ទី៤.ប្រព័ន្ធ​គ្រប់​គ្រង និង​ដឹក​នាំ​គឺ​នៅ​ដដែល ពោល​គឺ ២០ ឆ្នាំ​ហើយ រាស្ត្រ​ខ្មែរ​សង្កេត​ឃើញ​ថា ប្រព័ន្ធ​គ្រប់​គ្រង​នៅ​តែ​ប្រើ​មាត់​ជាង​ច្បាប់ ចំណែក​ប្រព័ន្ធ​ដឹក​នាំ​គឺ​ប្រើ​មនុស្ស​ជាង​ស្ថាប័ន វា​ទាល់​តែ​គ្រួសារ​អញ ទើប​មាន​ការងារ​ធ្វើ បើ​មិន​អ៊ីចឹង​ទេ ដាំ​ចេក​អេស​ចៃ​ក្នុង​ក្រសួង​មិន​ខាន។

ចង់​កែ​ទម្រង់​រដ្ឋ​ដំបូង ទាល់​តែ​ដូរ​មនុស្ស ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​ទៅ​កែ​ប្រព័ន្ធ​។ បើ​ដូរ​មនុស្ស​ហើយ ត្រូវ​ដូរ​ប្រព័ន្ធ​ទៀត ព្រោះ​បើ​ដូរ​តែ​មនុស្ស តែ​ប្រព័ន្ធ​នៅ​ដដែល ទោះ​មនុស្ស​ល្អ​យ៉ាង​ណា មិន​យូរ​ទេ ប្រព័ន្ធ​សម្អុយ​នេះ នឹង​ប្រែ​ក្លាយ​អាចារ្យ​ឲ្យ​ទៅ​ជា​អាចោរ​ជា​មិន​ខាន ផ្ទុយ​មក​វិញ បើ​ដូរ​តែ​ប្រព័ន្ធ តែ​មនុស្ស​នៅ​ដដែល មិន​យូរ​មិន​ឆាប់ មនុស្ស​ខូច​នេះ នឹង​ទៅ​បង្កើត​ប្រព័ន្ធ​សម្អុយ​ថ្មី​មួយ​ទៀត ដើម្បី​គេច​ផុត​ពី​ច្បាប់​ថ្មី ហើយ​ដេក​ស៊ី​ទ្រព្យ​នគរ ៥ ឆ្នាំ​ទៀត រួម​ផ្សំ​នឹង​កត្តា​ចិត្តសាស្ត្រ​ផង ព្រោះ​មន្ត្រី​ទាំង​នោះ​ដឹង​ថា ពេល​នេះ ឆ្នាំ​នេះ អាណត្តិ​នេះ គឺជា​ពេល​ចុង​ក្រោយ​សម្រាប់​ខ្លួន​ហើយ ដូចនេះ មិន​កែ​ឡើយ មាន​តែ​ស៊ី​ថែម​ស៊ី​ដោយ​ប្រយ័ត្ន ស៊ី​យ៉ាង​ស្អាត ដើម្បី​សោយ​សុខ​នៅ​ចុង​ជីវិត​។ អ្នក​ណា​មិន​ដឹង​ថា មនុស្ស​រត់​លឿន ទាល់​តែ​ឈរ​ឲ្យ​នឹង​សិន ដើម្បី​ឈរ​ឲ្យ​នឹង ទាល់​តែ​ជើង​រឹងមាំ ដើម្បី​ឲ្យ​ជើង​រឹងមាំ ទាល់​តែ​ជើង​មាន​កម្លាំង ដើម្បី​ឲ្យ​ជើង​មាន​កម្លាំង​ទាល់​តែ​ស៊ី​ឆ្អែត ដើម្បី​ឲ្យ​ក្រពះ​ឆ្អែត វា​ទាល់​តែ​ក្បាល​ពូកែ​រក​ស៊ី ចុះ​បើ​ក្បាល​ជា​ប្រព័ន្ធ វា​នៅ​ដដែល​តើ​រត់​លឿន​ឬ​មិន​លឿន​? ឆ្អែត ឬ​មិន​ឆ្អែត? កែ​បាន ឬ​មិន​បាន​?

ទី៥.គោល​នយោបាយ​ភាគ​ច្រើន​បំផុត ស្ទើរ​ទាំង​អស់ គឺ​ដដែល អ្វី​ដែល​លើក​ឡើង នៅ​វិមាន​សន្តិភាព ហើយ​ដែល​ថ្មី គឺជា​អនុសាសន៍ មិន​មែន​ជា​គោល​នយោបាយ​ធំៗ ស៊ី​ជម្រៅ​ចាំ​បាច់ សម្រាប់​ការ​អភិវឌ្ឍ និង​ធ្វើ​កំណែ​ទម្រង់​នោះ​ទេ ហើយ​ប្រសាសន៍​អស់​ទាំង​នោះ​រាស្ត្រ​ខ្មែរ បាន​ឮ​ជាង ៣០ ឆ្នាំ​ហើយ នៅ​ពេល​ស្តាប់​ឮ​ម្តង​ទៀត អ្នក​ស្រែ​ភូមិ​ខ្ញុំ​គាត់​ថា «អត់​ស្កៀប​អី​តិច​អាវ៉ា​អើយ» ខ្ញុំ​សួរ​គាត់​ថា ហេតុ​អី​? អា​ដែល​អា​ដែល​ទេ​អា​តូច​អើយ​! កន្លង​ទៅ​តាម​រយៈ​អង្គការ​ក្រៅ​រដ្ឋាភិបាល​មួយ​ចំនួន​បាន​រៀបចំ​រួច​ហើយ ដើម្បី​ឲ្យ​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​ទាំង​លើ​ទាំង​ក្រោម ទាំង​តូច ទាំង​ធំ បាន​ចូល​រួម​ឆ្លើយ​បំភ្លឺ​សំណួរ​រាស្រ្ត​ម្ចាស់​ឆ្នោត​ហើយ​ខ្ញុំ​តែង​តែ​បាន​ចូល​រួម តាម​ភូមិ តែ​ភាគ​ច្រើន មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល មិន​ទៅ​ទេ គេ​ថា​ជាប់​បេសកកម្ម បើ​ទៅ​វិញ​ពេល​ពលរដ្ឋ​សួរ​មេភូមិ មេភូមិ​ថា ឲ្យ​ចាំ​សួរ​មេឃុំ ពេល​ជួប​មេឃុំ​ថា ចាំ​សួរ​មេស្រុក ដល់​ទៅ​ឃើញ​មេស្រុក ថា​ចាំ​ជួប​មេខេត្ត ដល់​បាន​ជួប​មេខេត្ត ថា​ចាំ​សួរ​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ដល់​ពេល​ឡើង​មក​ជួប​រដ្ឋ​មន្ត្រី គេ​ថា ឲ្យ​ទៅ​សួរ​មេខេត្ត ជួប​ខេត្ត ថា​សួរ​ស្រុក ជួប​ស្រុក​ថា សួរ​ឃុំ ជួប​ឃុំ​ថា​សួរ​ភូមិ ដល់​ពេល​ត្រឡប់​ដល់​ភូមិ គាត់​ថា «ហួស​សមត្ថភាព​ដោះស្រាយ​មិន​កើត» អ៊ីចឹង​បើ​ជួប​ទៀត ក៏​គ្មាន​អ្វី​ប្លែក​ព្រោះ​មនុស្ស​ដដែល​។ មនុស្ស​ដដែល​វា​តា​អា​ដែល​នឹង​។ មន្ត្រី​ភាគ​ច្រើន​ប្រើ​គ្នា​ចង់​ងាប់​ចង់​រស់ តែ​មិន​ដែល​ឲ្យ​គ្នា​រៀន​សូត្រ​អ្វី​ថ្មី​ឡើយ។

ទី៦.២០ ឆ្នាំ​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​អំពី​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ នៃ​នយោបាយ​ចតុកោណ ដោយ​ចាប់​ផ្តើម​ពី​មនុស្ស ផ្លូវ ភ្លើង ទឹក​។ មិន​ខុស​ទេ ទាំង​នេះ ពិត​ជា​មួយ​ចំណែក​ធំ នៃ​មូលដ្ឋាន​សេដ្ឋកិច្ច និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​មែន​ហើយ កន្លង​ទៅ​រាស្ត្រ​ខ្មែរ​ឃើញ​ផ្លូវ​ស្ពាន​ថ្នល់ ខ្វាត់​ខ្វែង ក៏​ប៉ុន្តែ​ក្នុង​ស្ថានភាព​ឱនភាព​ថវិកា ចាយ​ច្រើន​ជាង​ចូល​តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៩៣ មក ដែល​នៅ​មិន​ទាន់​ដោះស្រាយ​ចេញ​នោះ ក្នុង​រយៈ​ពេល ៥ ឆ្នាំ​នេះ រដ្ឋ​មិន​អាច​មាន​លុយ​សង់​នូវ​ហេដ្ឋា​រចនា​សម្ព័ន្ធ​ឲ្យ​គ្រប់​គ្រាន់​នឹង​តម្រូវ​ការ​សម្រាប់​ជា​សរសៃ​ឈាម​សេដ្ឋកិច្ច​បាន​ឡើយ​។ ចំណែក​ឯ​ធនធាន​មនុស្ស​វិញ មើល​ទៅ​សាលា​គ្រាន់​តែ​ជា​និមិត្ត​រូប​ច្រើន​ជាង​ការ​អប់រំ រៀន​គ្រាន់​តែ​យក​សញ្ញាបត្រ​ជាង​ចំណេះ​វិស័យ​អប់រំ មាន​តែ​រូបភាព​តែ​ខ្វះ​ខ្លឹមសារ​ពិត និយាយ​រួម​ទៅ​គ្រឹះ​ទាំង​បួន​នេះ​នៅ​ទាប នៅ​ខ្សោយ​ណាស់ បើ​ធៀប​នឹង មហិច្ឆតា​កំណែ​ទម្រង់​ក្នុង​អាណត្តិ ទី៥។ លើស​ពី​នេះ​ក៏​មាន​ការ​លើក​ឡើង​ពី​ការ​ផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យ​កាន់​តែ​ច្រើន​ដល់​យុវជន តែ​បើ​ខ្ញុំ​ចាំ​មិន​ខុស បេក្ខជន​តំណាង​រាស្ត្រ​វ័យ​ក្មេង​របស់​បក្ស​ទេវតា​ទាំង ១៤ រូប​គឺ​សុទ្ធ​តែ​កូន​មន្ត្រី​ធំ​គ្រាក់ៗ មិន​មាន​វត្តមាន កូន​អ្នក​ស្រែ​សកម្មជន​បក្ស​ណា បាន​ឈរ​ឈ្មោះ​ម្នាក់​ឡើយ​នេះ​គេ​មិន​ហៅ​ថា​ឱកាស​ទេ​គេ​ហៅ​ថា​ប្រហោង។

សរុប ទៅ​ក្នុង​នាម​ជា​យុវជន​ម្នាក់ ខ្ញុំ​គ្មាន​ជំនឿ​ទាល់​តែ​សោះ​ថា រដ្ឋាភិបាល​អាណត្តិ ទី ៥ នេះ​កែ​ទម្រង់​អ្វី​ជា​ធំ​ដុំ​កំភួន​នោះ​គឺ​មិន​អាច​ទេ។ មិន​ស្លាប់ តែ​រស់​ទាំងត្រដរ​។ វិធី​តែ​មួយ​គត់​ជួយ​សង្គ្រោះ​ជីវិត​រដ្ឋាភិបាល​នេះ​សម្រាប់​ឆ្នាំ ២០១៨ បាន​គឺ​ត្រូវ​អនុវត្ត​នយោបាយ​លូក​ដៃ​ដាច់​ដៃ​លូក​ជើង​ដាច់​ជើង ចំពោះ​មន្ត្រី​ណា​ក៏​ដោយ ដែល​ប្រឆាំង​នឹង​នយោបាយ​កំណែ​ទម្រង់​រដ្ឋ។ បើ​គ្រាន់​តែ​កោកៗ សឹក​មាត់​ត្រដោក ឆ្អែត​តែ​ពោះ​ក្របី ដូច​អាណត្តិ​មុន​នោះ «កុំ​សង្ឃឹម​អាវ៉ា នាំ​គ្នា​ដាំ​ចេក​ទៅ»៕

និសិត្ស​ក្មេង​វត្ត កូន​អ្នក​ស្រែ សូរ សមយុទ្ធ Sosamyuth@gmail.com ពី កំពង់ឆ្នាំង


5 comments:

Anonymous said...

What if the new person their brain still the Communist brain!
Need to change the Communist System out! Replace the Democracy System in!!!
ចង់​កែ​ទម្រង់​រដ្ឋ​ត្រូវ​តែ​ដូរ​មនុស្ស ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​ទៅ​កែ​ប្រព័ន្ធ

Anonymous said...

Yuon spy Kiet Chhon still stands.

Anonymous said...

Oh Lord Jesus Christ, please save us all from evils!!!

Amen!

Anonymous said...

As long as AH HUN SEN Vietcong slave still a leader and who give a fuck about many different faces in his government?


Change start with AH HUN SEN Vietcong slave himself!

Anonymous said...

strange that Lauk Aun Porn Monirath has grey hair when Lauk Kiet Chhon doesn't. He's probably been working harder than his former boss.