Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Gospel according to Matthew
Sermons by Dr. Rob Norris by chapters | 1 | 1 | 1 | 8 | 14 | 16 | 19 21 | 21 | 22 | 25 | 26 | 26 | 27 | 27 | 28 | 28 | 28 |
https://www.box.com/s/nl0upuu9aj331fvm2gab
«“ប្រជារាស្ត្រនេះ គោរពយើង តែ បបូរមាត់;
ពួកខាងគណៈផារីស៊ី
និងទំនៀមទម្លាប់
មានពួកខាង គណៈផារីស៊ី
និងពួកអាចារ្យ ពីក្រុងយេរូសាឡឹម ចូលមកគាល់ ព្រះយេស៊ូ, ហើយ
ទូលថា៖ «ហេតុអ្វី បានជាសិស្ស របស់លោក មិនគោរព តាមទំនៀមទម្លាប់
របស់ ចាស់បុរាណ, គឺ មិនធ្វើ ពិធីលាងដៃ មុនពេល បរិភោគ
ដូច្នេះ?»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
តបទៅគេវិញ ថា៖ «ចុះ អ្នករាល់គ្នា, ហេតុដូចម្ដេច បានជា អ្នករាល់គ្នា ប្រព្រឹត្តល្មើស នឹងបទបញ្ជា
របស់ព្រះជាម្ចាស់ ទៅកាន់តាម ទំនៀមទម្លាប់ របស់ អ្នករាល់គ្នាវិញ ដូច្នេះ? ព្រះជាម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល ថា,
“ចូរ គោរព មាតាបិតា របស់អ្នក” ហើយ,
“អ្នកណា ជេរប្រទេចផ្ដាសា មាតាបិតា របស់ខ្លួន នឹងត្រូវ មានទោស
ដល់ជីវិត។” រីឯ អ្នករាល់គ្នាវិញ,
បែរជាពោល ថា, បើអ្នកណា និយាយទៅ ឪពុកម្ដាយ
ថា, “អ្វីៗ ដែលខ្ញុំ ត្រូវ ជូនលោកឪពុក អ្នកម្ដាយនោះ,
ខ្ញុំ បានទុកថ្វាយ ព្រះជាម្ចាស់ រួចទៅហើយ,” អ្នកនោះ មិនបាច់ “គោរព ឪពុកម្ដាយទេ”។ ត្រង់ហ្នឹងហើយ
ដែលអ្នករាល់គ្នា បំបាត់តម្លៃ ព្រះបន្ទូល របស់ព្រះជាម្ចាស់ ទៅប្រព្រឹត្តតាម
ទំនៀមទម្លាប់ របស់អ្នករាល់គ្នាវិញ។
មនុស្ស មានពុតអើយ! ពាក្យ ដែលព្យាការី អេសាយ ថ្លែងទុក
អំពីអ្នករាល់គ្នា ត្រូវណាស់, គឺ៖
រីឯ ចិត្តគេ
នៅឆ្ងាយ ពីយើង។
គេ ថ្វាយបង្គំយើង
ឥតបានការ អ្វីសោះ,
ព្រោះ គេ
បង្រៀនតែ ក្បួនច្បាប់ របស់ មនុស្ស ប៉ុណ្ណោះ។”»
មូលហេតុ
ដែលបណ្ដាល ឲ្យមនុស្ស មិនបរិសុទ្ធ
បន្ទាប់មក
ព្រះយេស៊ូ ត្រាស់ហៅ បណ្ដាជន, រួចមានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ចូរ ស្ដាប់, ហើយ យល់ឲ្យច្បាស់
ថា, អ្វីៗ ដែលចូលតាម មាត់មនុស្ស ពុំ ដែលធ្វើ ឲ្យមនុស្ស
ទៅជាមិន បរិសុទ្ធឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ, មានតែ អ្វីៗ ដែលចេញ ពីមាត់មនុស្ស ប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្វើ ឲ្យមនុស្ស
ត្រឡប់ទៅជា មិនបរិសុទ្ធ។»
ពេលនោះ សិស្ស នាំគ្នា
ចូលមកជិត ព្រះអង្គ, ហើយ ទូលថា៖ «សូម ព្រះគ្រូ
ជ្រាបពួកខាង គណៈផារីស៊ី ទាស់ចិត្តណាស់ មកពីឮ ព្រះគ្រូ មានប្រសាសន៍ ដូច្នេះ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
តបទៅគេវិញ ថា៖ «ព្រះបិតា របស់ខ្ញុំ ដែលគង់នៅ ស្ថានបរមសុខ
នឹងដករុក្ខជាតិ ទាំងឡាយណា ដែលព្រះអង្គ មិនបានដាំ។ កុំ អំពល់ នឹងគេធ្វើអ្វី។ អ្នកទាំងនោះ សុទ្ធតែ ជាមនុស្សខ្វាក់, ដឹកនាំមនុស្សខ្វាក់។ បើ មនុស្សខ្វាក់
ដឹកដៃ មនុស្សខ្វាក់, គេ មុខជាធ្លាក់រណ្ដៅ ទាំងពីរនាក់
មិនខាន។»
លោកពេត្រុស ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «សូម
ព្រះគ្រូ បកស្រាយ ពាក្យប្រស្នានេះ ឲ្យយើងខ្ញុំ យល់ផង។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា នៅតែ គ្មានប្រាជ្ញា ដូចគេដែរ ឬ? អ្នករាល់គ្នា ត្រូវ យល់ថា, អ្វីៗ ដែលចូលតាម មាត់មនុស្ស ត្រូវ ចូលទៅ ក្នុងពោះ, រួច ធ្លាក់ទៅ ទីបន្ទោរបង់។
ផ្ទុយទៅវិញ អ្វីៗ ដែលចេញ ពីមាត់មនុស្ស សុទ្ធតែ ផុសចេញ
ពីចិត្តមក, គឺ សេចក្ដីនោះឯង ដែលធ្វើ ឲ្យមនុស្ស
ទៅជាមិន បរិសុទ្ធ។ ដ្បិត
គំនិត អាក្រក់, ការកាប់សម្លាប់,
អំពើ ផិតក្បត់, កាមគុណថោកទាប,
ការលួចប្លន់, ពាក្យកុហក, ពាក្យត្មះតិះដៀល—សុទ្ធតែចេញមក ពីចិត្តមនុស្ស ទាំងអស់។ គឺ ការទាំងនេះ ហើយ ដែលធ្វើ
ឲ្យមនុស្ស
ក្លាយទៅជា មិនបរិសុទ្ធ។ រីឯ ការបរិភោគ
ដោយមិន បានធ្វើ ពិធីលាងដៃនោះ ឥតធ្វើ ឲ្យមនុស្ស ក្លាយទៅជា មិនបរិសុទ្ធ ឡើយ។»
ស្ត្រីសាសន៍
ដទៃម្នាក់ ជឿព្រះយេស៊ូ
បន្ទាប់មក
ព្រះយេស៊ូ យាងចាកចេញ ពីទីនោះ, ឆ្ពោះទៅកាន់តំបន់ ជិតក្រុងទីរ៉ូស
និងក្រុងស៊ីដូន។ មានស្ត្រី
សាសន៍កាណានម្នាក់ ដែលរស់នៅ ស្រុកនោះ ចូលមក គាល់ព្រះអង្គ, ហើយ ទូលអង្វរ ថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរាជវង្ស
របស់ ព្រះបាទដាវីឌ អើយ! សូម អាណិតមេត្តាខ្ញុំ ម្ចាស់ផង! កូនស្រីខ្ញុំ ម្ចាស់ ត្រូវ អារក្សចូល បណ្ដាលឲ្យវេទនា ខ្លាំងណាស់។»
ព្រះយេស៊ូ ពុំបានឆ្លើយតប
នឹងនាងឡើយ។ ពួកសិស្ស នាំគ្នា ចូលមកជិត
ព្រះអង្គ, ទូលថា៖
«សូម ព្រះគ្រូ ឲ្យនាង ចេញទៅវិញ, ព្រោះ
នាង ចេះតែ ស្រែកអង្វរ ពីក្រោយយើង។»
ព្រះអង្គមាន ព្រះបន្ទូលតប
ថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់
បានចាត់ឲ្យ
ខ្ញុំមក រកតែអស់អ្នក
ដែលវង្វេង ក្នុងចំណោម ជនជាតិ អ៊ីស្រាអែល ប៉ុណ្ណោះ។»
ប៉ុន្តែ
ស្ត្រីនោះ ចូលមក ក្រាបទៀប ព្រះបាទា ព្រះអង្គ, ហើយ ទូលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ អើយ, សូម ជួយខ្ញុំម្ចាស់ផង!»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
តបថា៖ «មិនគួរ យកអាហារ របស់កូនចៅ បោះទៅឲ្យ កូនឆ្កែ ស៊ីឡើយ។»
នាង ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «ពិតមែន
ហើយ, ព្រះអម្ចាស់! ប៉ុន្តែ កូនឆ្កែ ស៊ីកំទេច អាហារ ដែលជ្រុះ ពីតុ
របស់ ម្ចាស់វា។»
ព្រះយេស៊ូ ក៏មាន
ព្រះបន្ទូលទៅនាង ថា៖ «នាង អើយ, នាង មានជំនឿ
មាំមួនណាស់! ដូច្នេះ
សូម ឲ្យបាន សំរេច
តាមចិត្តនាង ប្រាថ្នាចុះ។» កូនស្រី របស់នាង
បានជា តាំងពីពេល នោះមក។
ព្រះយេស៊ូ
ប្រោសអ្នកមានជំងឺ ផ្សេងៗ ឲ្យជា
ព្រះយេស៊ូ ចាកចេញ
ពីទីនោះ,
ឆ្ពោះទៅកាន់ ឆ្នេរសមុទ្រ កាលីឡេ។ បន្ទាប់មក
ព្រះអង្គ យាងឡើង ទៅលើភ្នំ, លុះ យាងដល់ហើយ, ព្រះអង្គ គង់ចុះ។ មានមហាជន ច្រើនកុះករ នាំគ្នា ចូលមករកព្រះអង្គ, ទាំងនាំ មនុស្សខ្វិន, មនុស្សខ្វាក់, មនុស្ស ពិការជើង, មនុស្សគ ថ្លង់, និងអ្នក មានជំងឺ ឯទៀតៗ មកជាមួយ។ គេ ដាក់អ្នក ទាំងនោះ នៅទៀប ព្រះបាទា ព្រះអង្គ,
ហើយ ព្រះអង្គ ប្រោសគេ ឲ្យបានជា ទាំងអស់គ្នា។ ពេលឃើញ មនុស្ស គ និយាយបាន, មនុស្ស ពិការជើង
ជាដូចធម្មតា, មនុស្ស ខ្វិន ដើរបាន, និងមនុស្ស ខ្វាក់ មើលឃើញ, មហាជន នាំគ្នា កោតស្ញប់ស្ញែង
ក្រៃលែង, ទាំងលើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ព្រះ នៃជនជាតិ
អ៊ីស្រាអែលផង។
ព្រះយេស៊ូ
ប្រទាននំបុ័ង ឲ្យមនុស្ស បួនពាន់នាក់ បរិភោគ
ព្រះយេស៊ូ ត្រាស់ហៅ
ពួកសិស្សមក, ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល
ថា៖ «ខ្ញុំ អាណិត អាសូរ បណ្ដាជននេះ ពន់ពេកណាស់, ដ្បិត
គេ នៅជាមួយខ្ញុំ អស់រយៈពេល បីថ្ងៃ មកហើយ, ហើយ គ្មានអ្វី
បរិភោគសោះ។ ខ្ញុំ មិនចង់ ឲ្យគេ ត្រឡប់
ទៅវិញ ទាំងពោះ ទទេឡើយ, ក្រែងគេ អស់កម្លាំង ដួលតាមផ្លូវ។»
ពួកសិស្ស ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «នៅទីនេះ
ស្ងាត់ណាស់។ តើយើង បានម្ហូបអាហារ ឯណា
ឲ្យបណ្ដាជន ច្រើនយ៉ាងនេះ
បរិភោគគ្រាន់?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ទៅគេ ថា៖ «តើ អ្នករាល់គ្នា មាននំបុ័ង ប៉ុន្មានដុំ?»
ពួកគេ ទូលថា៖ «មានប្រាំពីរដុំ
និងមានត្រី តូចៗ ខ្លះដែរ។»
ព្រះអង្គ ក៏ប្រាប់បណ្ដាជន
ឲ្យអង្គុយផ្ទាល់ នឹងដី។ ទ្រង់ យកនំបុ័ងទាំង ប្រាំពីរដុំ
និងត្រី មកកាន់, អរព្រះគុណ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ កាច់ប្រទាន ឲ្យពួកសិស្ស;
ពួកសិស្ស ក៏យកទៅចែក បណ្ដាជន។
ពួកគេ បរិភោគឆ្អែត គ្រប់ៗគ្នា,
ហើយ ប្រមូលនំបុ័ង និងត្រី ដែលនៅសល់ បានប្រាំពីរជាល។ អស់អ្នក ដែលបាន បរិភោគ មានចំនួន
បួនពាន់នាក់, ឥតគិត ស្រីៗ និងក្មេងៗ ផងទេ។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ ប្រាប់មហាជន
ឲ្យវិលត្រឡប់ ទៅផ្ទះវិញ,
រួចទ្រង់ យាងចុះទូក, ឆ្ពោះទៅតំបន់ ម៉ាកាដាន។
That Which Defiles
15 Then some Pharisees and teachers of the law came to Jesus from Jerusalem and asked, 2 “Why do your disciples break the tradition of the elders? They don’t wash their hands before they eat!”
3 Jesus replied, “And why do you break the command of God for the sake of your tradition? 4 For God said, ‘Honor your father and mother’[a] and ‘Anyone who curses their father or mother is to be put to death.’[b] 5 But you say that if anyone declares that what might have been used to help their father or mother is ‘devoted to God,’ 6 they are not to ‘honor their father or mother’ with it. Thus you nullify the word of God for the sake of your tradition. 7 You hypocrites! Isaiah was right when he prophesied about you:
8 “‘These people honor me with their lips,
but their hearts are far from me.
9 They worship me in vain;
their teachings are merely human rules.’[c]”
but their hearts are far from me.
9 They worship me in vain;
their teachings are merely human rules.’[c]”
10 Jesus called the crowd to him and said, “Listen and understand. 11 What goes into someone’s mouth does not defile them, but what comes out of their mouth, that is what defiles them.”
12 Then the disciples came to him and asked, “Do you know that the Pharisees were offended when they heard this?”
13 He replied, “Every plant that my heavenly Father has not planted will be pulled up by the roots. 14 Leave them; they are blind guides.[d] If the blind lead the blind, both will fall into a pit.”
15 Peter said, “Explain the parable to us.”
16 “Are you still so dull?” Jesus asked them. 17 “Don’t you see that whatever enters the mouth goes into the stomach and then out of the body? 18 But the things that come out of a person’s mouth come from the heart, and these defile them. 19 For out of the heart come evil thoughts—murder, adultery, sexual immorality, theft, false testimony, slander. 20 These are what defile a person; but eating with unwashed hands does not defile them.”
The Faith of a Canaanite Woman
21 Leaving that place, Jesus withdrew to the region of Tyre and Sidon. 22 A Canaanite woman from that vicinity came to him, crying out, “Lord, Son of David, have mercy on me! My daughter is demon-possessed and suffering terribly.”
23 Jesus did not answer a word. So his disciples came to him and urged him, “Send her away, for she keeps crying out after us.”
24 He answered, “I was sent only to the lost sheep of Israel.”
25 The woman came and knelt before him. “Lord, help me!” she said.
26 He replied, “It is not right to take the children’s bread and toss it to the dogs.”
27 “Yes it is, Lord,” she said. “Even the dogs eat the crumbs that fall from their master’s table.”
28 Then Jesus said to her, “Woman, you have great faith! Your request is granted.” And her daughter was healed at that moment.
Jesus Feeds the Four Thousand
29 Jesus left there and went along the Sea of Galilee. Then he went up on a mountainside and sat down. 30 Great
crowds came to him, bringing the lame, the blind, the crippled, the
mute and many others, and laid them at his feet; and he healed them. 31 The
people were amazed when they saw the mute speaking, the crippled made
well, the lame walking and the blind seeing. And they praised the God of
Israel.
32 Jesus called his disciples to him and said, “I have compassion for these people;
they have already been with me three days and have nothing to eat. I do
not want to send them away hungry, or they may collapse on the way.”
33 His disciples answered, “Where could we get enough bread in this remote place to feed such a crowd?”
34 “How many loaves do you have?” Jesus asked.
“Seven,” they replied, “and a few small fish.”
35 He told the crowd to sit down on the ground. 36 Then he took the seven loaves and the fish, and when he had given thanks, he broke them and gave them to the disciples, and they in turn to the people. 37 They all ate and were satisfied. Afterward the disciples picked up seven basketfuls of broken pieces that were left over. 38 The number of those who ate was four thousand men, besides women and children. 39 After Jesus had sent the crowd away, he got into the boat and went to the vicinity of Magadan.
Footnotes:
- Matthew 15:4 Exodus 20:12; Deut. 5:16
- Matthew 15:4 Exodus 21:17; Lev. 20:9
- Matthew 15:9 Isaiah 29:13
- Matthew 15:14 Some manuscripts blind guides of the blind
1 comment:
Lawyer Theary Seng purposely skipped Chapter 13.
Bankruptcy Attorney
Post a Comment