Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Gospel according to Matthew
Sermons by Dr. Rob Norris by chapters | 1 | 1 | 1 | 8 | 14 | 16 | 19 21 | 21 | 22 | 25 | 26 | 26 | 27 | 27 | 28 | 28 | 28 |
https://www.box.com/s/nl0upuu9aj331fvm2gab
«អ្នកណា នាំអ្នក តូចតាចម្នាក់ ក្នុងបណ្ដាអ្នក ដែលជឿ លើខ្ញុំនេះ
ឲ្យប្រព្រឹត្ត
អំពើបាប, ចំពោះអ្នកនោះ ប្រសិនបើ គេ យកត្បាល់ថ្ម យ៉ាងធំ មកចងកគាត់ ទម្លាក់ទៅក្នុងបាតសមុទ្រ
ឲ្យលង់ទឹក
ប្រសើរជាង ទុកគាត់ ឲ្យនៅរស់។ មនុស្សលោក មុខជាត្រូវ វេទនា
មិនខាន, ដ្បិត មានហេតុ ផ្សេងៗ ជាច្រើន នាំឲ្យគេ ប្រព្រឹត្ត
អំពើបាប។ ហេតុផ្សេងៗ ដែលនាំឲ្យគេ ប្រព្រឹត្ត
អំពើបាបនោះ ត្រូវតែ មាន, ចៀសមិនផុត។ ប៉ុន្តែ អ្នកណា នាំគេ ឲ្យប្រព្រឹត្ត
អំពើបាប, អ្នកនោះ ត្រូវវេទនាហើយ!
ប្រសិនបើ ដៃ ឬជើង របស់អ្នក នាំអ្នក ឲ្យប្រព្រឹត្ត
អំពើបាប, ចូរ កាត់វា បោះចោល ឲ្យឆ្ងាយទៅ។ បើ អ្នក
ចូលទៅ ក្នុងជីវិត មានតែ ដៃម្ខាង ឬជើងម្ខាង, នោះ ប្រសើរជាង មានដៃពីរ
ឬមានជើងពីរ, ហើយ ត្រូវធ្លាក់ទៅ ក្នុងភ្លើង ដែលឆេះ
អស់កល្បជានិច្ច។ ប្រសិនបើ ភ្នែក របស់អ្នក
នាំអ្នក ឲ្យប្រព្រឹត្ត
អំពើបាប, ចូរ ខ្វេះវាចេញ, ហើយ បោះចោល ឲ្យឆ្ងាយទៅ។
បើ អ្នក ចូលទៅ ក្នុងជីវិត មានតែ ភ្នែកម្ខាង, នោះ ប្រសើរជាង មានភ្នែក ពីរ, ហើយ ត្រូវ ធ្លាក់ទៅ
ក្នុងភ្លើងនរក។
អ្នកធំជាងគេ
ពេលនោះ សិស្ស នាំគ្នា
ចូលមកគាល់ ព្រះយេស៊ូ, ហើយ ទូល ថា៖ «តើ អ្នកណា
មានឋានៈ ធំជាងគេ នៅក្នុង
ព្រះរាជ្យ នៃស្ថានបរមសុខ?»
ព្រះអង្គ ហៅក្មេងតូចម្នាក់
ឲ្យមកឈរ នៅកណ្ដាលចំណោម ពួកសិស្ស, រួច ព្រះបន្ទូល ថា៖ «ខ្ញុំ
សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា
ដឹងច្បាស់ ថា, បើ អ្នករាល់គ្នា មិនដូរ ចិត្តគំនិត
ឲ្យបានដូចក្មេង
តូចៗទេ, អ្នករាល់គ្នា មិនអាចចូលទៅក្នុង ព្រះរាជ្យ នៃស្ថានបរមសុខ បានឡើយ។
អ្នកណា ដាក់ខ្លួន ដូចក្មេងតូចនេះ,
អ្នកនោះ មានឋានៈ ធំជាងគេ ក្នុងព្រះរាជ្យ នៃស្ថានបរមសុខ។ អ្នកណា ទទួលក្មេង តូចណាម្នាក់
ដូចក្មេងនេះ ក្នុងនាមខ្ញុំ ក៏ដូចជាបាន ទទួលខ្ញុំដែរ។»
កុំនាំអ្នកដទៃ ប្រព្រឹត្តអំពើបាប
«ចូរ ប្រយ័ត្ន, កុំ មាក់ងាយ នរណាម្នាក់ ក្នុងចំណោម
អ្នកតូចតាច នេះឡើយ។ ខ្ញុំ សូមប្រាប់
អ្នករាល់គ្នា ថា, ទេវតា របស់ពួកគេ ស្ថិតនៅ ឯស្ថានបរមសុខ,
ទាំងឃើញ ព្រះភក្ត្រ របស់ ព្រះបិតា ដែលគង់នៅ ស្ថានបរមសុខ គ្រប់ពេលវេលាផង។
ដ្បិត បុត្រមនុស្ស បានមកសង្គ្រោះ មនុស្ស
ដែលវិនាស បាត់បង់។
ប្រស្នា
អំពីចៀម ដែលវង្វេងបាត់ ហើយរកឃើញវិញ
«តើ អ្នករាល់គ្នា យល់យ៉ាងណា ប្រសិនបើ បុរសម្នាក់ មាន
ចៀម មួយរយក្បាល, ហើយ ចៀមមួយ វង្វេងបាត់?
គាត់ មុខជាទុកចៀម កៅសិប-ប្រាំបួន
នៅលើភ្នំ, ហើយ ទៅតាមរកចៀម ដែលបាត់នោះ ពុំខាន។ ខ្ញុំ សុំប្រាប់ឲ្យ អ្នករាល់គ្នា
ដឹងច្បាស់ ថា, បើ គាត់ រកចៀមនោះ ឃើញវិញ, គាត់ មុខតែ ត្រេកអរ សប្បាយ ជាមិនខាន, គឺ សប្បាយលើស
ពីឃើញចៀម កៅសិប-ប្រាំបួន ដែលមិនវង្វេង បាត់ទៅទៀត។ រីឯ ព្រះបិតា របស់ អ្នករាល់គ្នា
ដែលគង់នៅ ស្ថានបរមសុខ ក៏ដូច្នោះដែរ។ ទ្រង់ មិនសព្វ ព្រះហឫទ័យ ឲ្យអ្នកណាម្នាក់
ក្នុងចំណោម អ្នកតូចតាច ទាំងនេះ វិនាស បាត់បង់ឡើយ។
ត្រូវអត់ទោស
ឲ្យគេ ជានិច្ច
«ប្រសិនបើ មានបងប្អូន ណាម្នាក់ បានប្រព្រឹត្ត អំពើបាប អ្វី
មួយ, ចូរ ទៅជួបអ្នកនោះ ស្ងាត់ៗ តែពីរនាក់, ហើយ ស្ដីប្រដៅ
គាត់ទៅ។ បើ គាត់ ស្ដាប់អ្នក, អ្នក នឹងរក្សា បងប្អូននោះ មិនឲ្យបាត់ឡើយ។ តែ បើ គាត់ មិនព្រមស្ដាប់អ្នកទេ, ចូរ នាំម្នាក់ ឬពីរនាក់ទៀត ទៅជាមួយ ជួយដាស់តឿន ដើម្បី សំរួលរឿង
ទាំងអស់ ដោយមានសាក្សី ពីរ ឬបីនាក់។
ប្រសិនបើ គាត់ មិនព្រមស្ដាប់ ពាក្យអ្នកទាំងនោះ, ត្រូវ នាំរឿងនេះ ទៅប្រាប់ ក្រុមជំនុំ។ ហើយ បើ គាត់ នៅតែ មិនព្រមស្ដាប់ ក្រុមជំនុំ
ទៀតនោះ, ត្រូវ ចាត់ទុកគាត់ ដូចជាសាសន៍ ដទៃ
ឬដូចជាអ្នក ទារពន្ធចុះ។
«ខ្ញុំ សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា
ដឹងច្បាស់ ថា, អ្វីៗ ទាំងអស់ ដែលអ្នករាល់គ្នា ចងនៅលើផែនដីនេះ,
ព្រះជាម្ចាស់ នឹងចងនៅ ស្ថានបរមសុខ។ ហើយ អ្វីៗ ដែលអ្នករាល់គ្នា ស្រាយនៅលើផែនដី,
ព្រះជាម្ចាស់ ក៏នឹងស្រាយ នៅស្ថាន បរមសុខដែរ។
«ខ្ញុំ សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា
ដឹងច្បាស់ទៀត ថា, ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា, ប្រសិនបើ មានពីរនាក់ នៅលើផែនដីនេះ រួមចិត្ត គំនិតគ្នា,
ទូលសូមអ្វី ក៏ដោយ, ព្រះបិតា របស់ខ្ញុំ
ដែលគង់នៅ ស្ថានបរមសុខ នឹងប្រទានឲ្យ ជាមិនខាន។ ដ្បិត នៅទីណា មានពីរ
ឬបីនាក់ ជួបជុំគ្នា ក្នុងនាមខ្ញុំ, ខ្ញុំ ក៏ស្ថិត
នៅទីនោះ ជាមួយគេដែរ។»
ពេលនោះ លោកពេត្រុស
ចូលមកជិត ព្រះយេស៊ូ, ហើយ ទូលថា៖ «បពិត្រព្រះ អម្ចាស់,
បើ បងប្អូន ចេះតែ ប្រព្រឹត្ត អំពើបាប មកលើទូលបង្គំ,
តើ ទូលបង្គំ ត្រូវ អត់ទោស ឲ្យគេ ប៉ុន្មានដង? រហូតដល់ ប្រាំពីរ
ដងឬ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ទៅគាត់ ថា៖ «ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នកថា, អ្នក ត្រូវ អត់ទោស ឲ្យគេ មិនត្រឹមតែ ប្រាំពីរដង ប៉ុណ្ណោះទេ, គឺ ត្រូវ អត់ទោស ឲ្យគេ ចិតសិបដង
ប្រាំពីរដង។
ប្រស្នា
អំពីអ្នកបំរើ ដែលពុំព្រម អត់ទោស ឲ្យគេ
«ហេតុនេះ ព្រះរាជ្យ នៃស្ថានបរមសុខ ប្រៀបបាន នឹងស្ដេចមួយអង្គ
ដែលចង់គិតបញ្ជី ជាមួយអ្នកបំរើ។
ពេលព្រះរាជា ចាប់ផ្ដើម គិតបញ្ជី, មានគេ នាំកូនបំណុលម្នាក់ ដែលជំពាក់ប្រាក់ រាប់លាន ណែនមក។ ដោយអ្នកនោះ គ្មានប្រាក់សង, ស្ដេច ក៏ចេញបញ្ជា ឲ្យលក់ ទាំងគាត់, ទាំងប្រពន្ធ, ទាំងកូន, ទាំងរបស់របរ ដែលគាត់មាន ដើម្បី យកប្រាក់
មកសងបំណុល។
«អ្នកបំរើនោះ លុតជង្គង់ ក្រាបទៀប ព្រះបាទា ស្ដេច, ទូលអង្វរ ថា៖ “សូម ទ្រង់ មេត្តាអត់ឱន ពន្យារពេល
ឲ្យទូលបង្គំផង។
ទូលបង្គំ នឹងសង ព្រះអង្គ វិញគ្រប់ចំនួន។” ព្រះរាជា មានព្រះហឫទ័យ អាណិត
អាសូរ អ្នកបំរើនោះ ពន់ពេកណាស់, ព្រះអង្គ ក៏ឲ្យគាត់ ទៅវិញ, ទាំងលុបបំណុលចោល ថែមទៀតផង។
«ពេលអ្នកបំរើនោះ ចេញទៅ, គាត់ បានជួប នឹងគូកនម្នាក់
ដែលជំពាក់ ប្រាក់គាត់ មួយរយដួង។ គាត់ ចាប់អ្នកនោះ ច្របាច់ ក, ទាំងពោល ថា៖ “សងប្រាក់អញ ទាំងអស់មក!”
«គូកន របស់អ្នកនោះ ក៏លុតជង្គង់ចុះ, អង្វរថា, “សុំ អត់ឱនពន្យារពេល ឲ្យគ្នាផង។
គ្នា នឹងសងឯងវិញ គ្រប់ចំនួន។”
«ប៉ុន្តែ អ្នកបំរើនោះ ពុំព្រមទេ។ មិនតែ ប៉ុណ្ណោះសោត, គាត់
ចាប់អ្នក ជំពាក់ប្រាក់ យកទៅ ឃុំឃាំង រហូត ទាល់តែ បានសងបំណុល គ្រប់ចំនួន។ អ្នកបំរើ ឯទៀតៗ ឃើញដូច្នោះ
ទាស់ចិត្តជាខ្លាំង, គេ យករឿងនេះ ទៅទូលស្ដេច។
«ស្ដេច ក៏ហៅ អ្នកបំរើនោះ មកសួរថា, “នែ៎, អ្នកបំរើអាក្រក់! យើង បានលុប បំណុលឯង ទាំងប៉ុន្មាន ចោលអស់, ព្រោះ ឯង បានទទូច អង្វរយើង។ យើង បានអាណិ តមេត្តាឯង។ ហេតុដូចម្ដេច បានជាឯង ពុំ ព្រមអាណិត មេត្តា
គូកន របស់ឯង ផងដូច្នេះ?” ស្ដេច ទ្រង់ ខ្ញាល់ក្រៃលែង ក៏បញ្ជាឲ្យគេ យកអ្នកនោះ ទៅធ្វើទារុណកម្ម
រហូត ទាល់តែ សងបំណុល គ្រប់ចំនួន។
«ចំពោះ អ្នករាល់គ្នា, បើ ម្នាក់ៗ មិនព្រម លើកលែងទោស
ឲ្យបងប្អូន
ដោយស្មោះ អស់ពីចិត្តទេ, ព្រះបិតា របស់ខ្ញុំ ដែលគង់នៅ ស្ថានបរមសុខ
ក៏នឹងធ្វើ ទារុណកម្ម អ្នករាល់គ្នា ដូច្នោះដែរ។»
The Greatest in the Kingdom of Heaven
18 At that time the disciples came to Jesus and asked, “Who, then, is the greatest in the kingdom of heaven?”
2 He called a little child to him, and placed the child among them. 3 And he said: “Truly I tell you, unless you change and become like little children, you will never enter the kingdom of heaven. 4 Therefore, whoever takes the lowly position of this child is the greatest in the kingdom of heaven. 5 And whoever welcomes one such child in my name welcomes me.
Causing to Stumble
6 “If
anyone causes one of these little ones—those who believe in me—to
stumble, it would be better for them to have a large millstone hung
around their neck and to be drowned in the depths of the sea. 7 Woe
to the world because of the things that cause people to stumble! Such
things must come, but woe to the person through whom they come! 8 If your hand or your foot causes you to stumble,
cut it off and throw it away. It is better for you to enter life maimed
or crippled than to have two hands or two feet and be thrown into
eternal fire. 9 And if your eye causes you to stumble,
gouge it out and throw it away. It is better for you to enter life with
one eye than to have two eyes and be thrown into the fire of hell.
The Parable of the Wandering Sheep
10 “See that you do not despise one of these little ones. For I tell you that their angels in heaven always see the face of my Father in heaven. [11] [a]
12 “What
do you think? If a man owns a hundred sheep, and one of them wanders
away, will he not leave the ninety-nine on the hills and go to look for
the one that wandered off? 13 And if he finds it, truly I tell you, he is happier about that one sheep than about the ninety-nine that did not wander off. 14 In the same way your Father in heaven is not willing that any of these little ones should perish.
Dealing With Sin in the Church
15 “If your brother or sister[b] sins,[c] go and point out their fault, just between the two of you. If they listen to you, you have won them over. 16 But
if they will not listen, take one or two others along, so that ‘every
matter may be established by the testimony of two or three witnesses.’[d] 17 If they still refuse to listen, tell it to the church; and if they refuse to listen even to the church, treat them as you would a pagan or a tax collector.
18 “Truly I tell you, whatever you bind on earth will be[e] bound in heaven, and whatever you loose on earth will be[f] loosed in heaven.
19 “Again, truly I tell you that if two of you on earth agree about anything they ask for, it will be done for them by my Father in heaven. 20 For where two or three gather in my name, there am I with them.”
The Parable of the Unmerciful Servant
21 Then Peter came to Jesus and asked, “Lord, how many times shall I forgive my brother or sister who sins against me? Up to seven times?”
22 Jesus answered, “I tell you, not seven times, but seventy-seven times.[g]
23 “Therefore, the kingdom of heaven is like a king who wanted to settle accounts with his servants. 24 As he began the settlement, a man who owed him ten thousand bags of gold[h] was brought to him. 25 Since he was not able to pay, the master ordered that he and his wife and his children and all that he had be sold to repay the debt.
26 “At this the servant fell on his knees before him. ‘Be patient with me,’ he begged, ‘and I will pay back everything.’ 27 The servant’s master took pity on him, canceled the debt and let him go.
28 “But when that servant went out, he found one of his fellow servants who owed him a hundred silver coins.[i] He grabbed him and began to choke him. ‘Pay back what you owe me!’ he demanded.
29 “His fellow servant fell to his knees and begged him, ‘Be patient with me, and I will pay it back.’
30 “But he refused. Instead, he went off and had the man thrown into prison until he could pay the debt. 31 When the other servants saw what had happened, they were outraged and went and told their master everything that had happened.
32 “Then
the master called the servant in. ‘You wicked servant,’ he said, ‘I
canceled all that debt of yours because you begged me to. 33 Shouldn’t you have had mercy on your fellow servant just as I had on you?’ 34 In anger his master handed him over to the jailers to be tortured, until he should pay back all he owed.
35 “This is how my heavenly Father will treat each of you unless you forgive your brother or sister from your heart.”
Footnotes:
- Matthew 18:11 Some manuscripts include here the words of Luke 19:10.
- Matthew 18:15 The Greek word for brother or sister (adelphos) refers here to a fellow disciple, whether man or woman; also in verses 21 and 35.
- Matthew 18:15 Some manuscripts sins against you
- Matthew 18:16 Deut. 19:15
- Matthew 18:18 Or will have been
- Matthew 18:18 Or will have been
- Matthew 18:22 Or seventy times seven
- Matthew 18:24 Greek ten thousand talents; a talent was worth about 20 years of a day laborer’s wages.
- Matthew 18:28 Greek a hundred denarii; a denarius was the usual daily wage of a day laborer (see 20:2).
No comments:
Post a Comment