Nou Kân's assault on those intellectuals who couldn't write the Khmer language (1948). Reachkech/Official Journal of Cambodia, Vol4(16) 15 April 1948. (Khmer national assembly's conference minute).
Regards,
Bora Touch
http://www.box.net/shared/hnhch68eo8kccte91eop
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Thank so much Mr. Bora Touch..I would like to see more on the classic documents like this..It is really priceless...
Most current MPs and Srnators including royalties signed documents in non Khmer language.
Mr.Nou Kan raised concern on misused Khmer in documents or speech then but the left over from European influence remains stronger to present.
Sad ,indeed,for Khmers who are not proud of own identity.
I started school in 1950 at watt
(pagoda).It had two classes:first
grade and second grade.
The teachers taught 2 hours in
reading Khmer,but the rest hours
of the day were French.
Cambodia was under France influence
Khmer students learned French more
their own language.So they adapted
French way,but not Khmer way.
I spoke French at school and work,
but not at home when I was in
Cambodia.
All documents wrote in French,but
not in Khmer.
Time changed,Cambodians should
change their behaviors.
I came to USA in 1981,I couldn't
read,write,and speak English at
all.
I knew five languages in my life,
I could read Thai and Lao too.
These two races have changed so
fast in writing or spelling words.
I always corrected spellings in
Khmer in KI Media,but not in
English.I knew that I am not good
in English.
លោក នូ កន បានចេះភាសាខ្មែរច្បាស់លាស់
ល្អណាស់ ខ្ញុំសរសើលោកដោយស្មោះអស់ពី
ដួងចិត្ត។ក្នុងឆ្នាំ១៩៤៨ ភាសាអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ
មិនទាន់បានលូតលាស់ប៉ុន្មាននៅឡើយទេ ព្រោះ
ខ្មែរនៅក្រោមអាណានិគមបារាំង។
ខ្មែរបានចូលចិត្តសរសេរ និងនិយាយបារាំង
ជាជាងខ្មែរ។នេះមិនមែនខ្មែរប្រកាន់ឫក វាជា
ទំលាប់របស់ខ្មែរដែលបានរស់នៅក្រោមជន
ស្បែកនេះជិតមួយសតវត្ស។
មកពីរៀនបារាំងច្រើនជាងខ្មែរក្នុងថ្នាក់រៀននេះ
ហើយ ធ្វើឲ្យខ្មែរបាក់ផ្នត់ ដូច្នេះ សូមខ្មែរកែ
លំអគ្នាម្ដងបន្តិចៗទៅ។
គ្មាននរណាម្នាក់ចេះគ្រប់ដប់នោះទេ ពោលគឺ
ចេះត្រង់ដែលចេះ ត្រង់មិនចេះ គួររៀន ឬ
ជួយកែតម្រង់គ្នា។
ភាសានិងអ្វីៗមានការប្រែប្រួលទៅតាម
កាលៈទេសៈ ដូចពោលមកនេះគួរកែសំរួល
ឲ្យបានសមរម្យ។
ខ្មែរគួររៀនធ្វើត្រាប់តាមប្រទេសជិតខាងខ្លួនខ្លះ
សូមមេត្តាកុំធ្វើចិត្តរឹងត្អឹងពេកក្នុងការសរសេរ
ពាក្យព្យាង្គរាយនិងព្យាង្គតម្រួត។សៀម លាវ
បានសរសេរព្យាង្គរាយជាងព្យាង្គតម្រួត។
ឯកសារកត់ត្រាគួរធ្វើជាភាសាខ្មែរនោះ
ឬ ប្រើភាសាខ្មែរជាទួទៅកាន់តែប្រសើរ។
Post a Comment