Tuesday, April 24, 2012

In celebration of WISDOM -- សុភាសិត ១៦




មនុស្ស​គិតគូរ​គំរោងការ​របស់​ខ្លួន,
តែ​ការ​សំរេច​ស្ថិត​នៅ​លើ​ព្រះអម្ចាស់។

មនុស្ស​រមែង​នឹក​ស្មាន​ថា អំពើ​ទាំង​អស់​ដែល​ខ្លួន​ប្រព្រឹត្ត សុទ្ធ​តែ​ត្រូវ,
ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់ឈ្វេង​យល់​ចិត្ត​គំនិត​របស់​មនុស្ស។

ចូរ​ថ្វាយ​កិច្ចការ​ដែល​អ្នក​ធ្វើ​ទៅ​ព្រះអម្ចាស់,
នោះ​គំរោងការ​របស់​អ្នក ​មុខ​ជា​បាន​សំរេច។

អ្វីៗ​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​ធ្វើ​សុទ្ធ​តែ​មាន​គោលដៅ,
គឺ​សូម្បី​តែ​មនុស្ស​អាក្រក់ ក៏​ព្រះអង្គ​បាន​គ្រោង​ទុក​សំរាប់​ទទួល​ទណ្ឌកម្ម
នៅ​ថ្ងៃ​ព្រះអង្គ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​ដែរ។

ព្រះអម្ចាស់​ មិន​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​មនុស្ស​វាយ​ឫក​ខ្ពស់​ទេ,
ព្រះអង្គ​ពិត​ជា​ដាក់​ទោស​គេ​មិន​ខាន។

ព្រះជាម្ចាស់​ លើកលែង​ទោស​អោយ​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស និង​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់។  
អ្នក​គោរព​កោត​ខ្លាច​ព្រះអម្ចាស់ ​រមែង​ចៀស​ផុត​ពី​អំពើ​បាប។

កាល​ណា​ព្រះអម្ចាស់​ សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​កិរិយា​មារយាទ​របស់​អ្នក​ណា​ម្នាក់,
សូម្បី​តែ​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​គេ​ ក៏​ព្រះអង្គ​ផ្សះផ្សា​អោយ​ជា​នា​គ្នា​វិញ​ដែរ។

រក​បាន​ប្រាក់​តិច​ដោយ​យុត្តិធម៌
ប្រសើរ​ជាង​រក​បាន​ប្រាក់​ច្រើន​ដោយ​អយុត្តិធម៌។

មនុស្ស​គិតគូរ​ពី​ផ្លូវ​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ដើរ,
តែ​ព្រះអម្ចាស់​ជា​អ្នក​ណែនាំ​ផ្លូវ។

ស្ដេច​តែងតែ​មាន​រាជឱង្ការ,
ក្នុង​នាម​ព្រះជាម្ចាស់​ទ្រង់​ជំនុំ​ជំរះ​ក្ដី​ដោយ​ឥត​លំអៀង។

ជញ្ជីង និង​កូន​ទម្ងន់​ត្រឹម​ត្រូវ​ ជា​ទី​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះអម្ចាស់,
ហើយ​ព្រះអង្គ​ ក៏​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​ នឹង​ការ​លក់​ដូរ​ទៀងត្រង់​ដែរ។

ស្ដេច​មិន​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់​ទេ,​
ដ្បិត​រាជ​សម្បត្តិ​អាច​រឹងមាំ​បាន ដោយសារ​សេចក្ដី​សុចរិត។

ស្ដេច​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​អ្នក​និយាយ​ត្រង់,
ហើយ​ស្រឡាញ់​អ្នក​និយាយ​ការ​ពិត។

សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​ស្ដេច ប្រៀប​បាន​នឹង​ពេជ្ឈឃាត​នាំ​គេ​យក​ទៅ​សម្លាប់,
តែ​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​ អាច​ទប់​កំហឹង​របស់​ស្ដេច។

ព្រះភក្ត្រ​រីករាយ​របស់​ស្ដេច រមែង​ផ្ដល់​ជីវិត,
ហើយ​ព្រះហឫទ័យ​សប្បុរស​របស់​ស្ដេច ​ប្រៀប​បាន​នឹង​ទឹក​ភ្លៀង​នៅ​ដើម​រដូវ។

ស្វែង​រក​ប្រាជ្ញា​ប្រសើរ​ជាង​រក​មាស;
ស្វែង​រក​ការ​ចេះ​ដឹង ​ប្រសើរ​ជាង​រក​ប្រាក់។

ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ទៀងត្រង់​ ស្ថិត​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​អំពើ​អាក្រក់។  
អ្នក​ណា​ចេះ​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន, អ្នក​នោះ​ចេះ​រក្សា​ជីវិត។

អំនួត​ រមែង​នាំ​អោយ​អន្តរាយ;
ចិត្ត​ព្រហើន​ រមែង​នាំ​អោយ​វិនាស។

ដាក់​ខ្លួន​រស់​នៅ​ជា​មួយ​ជន​ក្រីក្រ
ប្រសើរ​ជាង​ចែក​ជយភ័ណ្ឌ​ជា​មួយ​មនុស្ស​អួតអាង។

អ្នក​ណា​ចេះ​គិតគូរ​មុន​នឹង​ធ្វើ​កិច្ចការ​អ្វី​មួយ, អ្នក​នោះ​ រមែង​ចំរុងចំរើន,
រីឯ​អ្នក​ដែល​ផ្ញើ​ជីវិត​លើ​ព្រះអម្ចាស់ ​រមែង​មាន​សុភមង្គល។

មនុស្ស​ដែល​ចេះ​គិត​ពិចារណា ជា​មនុស្ស​ឈ្លាសវៃ,
រីឯ​អ្នក​ដែល​ចេះ​និយាយ​ទន់ភ្លន់ រមែង​ធ្វើ​អោយ​គេ​ទុក​ចិត្ត។

សុភនិច្ឆ័យ ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ប្រភព​នៃ​ជីវិត​សំរាប់​អ្នក​ចេះ​គិតគូរ,
រីឯ​ជន​ល្ងង់ខ្លៅ​ត្រូវ​ ទទួល​ទោស ព្រោះ​តែ​ភាព​ល្ងង់ខ្លៅ​របស់​ខ្លួន។

មនុស្ស​ដែល​ចេះ​ពិចារណា ​រមែង​រិះគិត​មុន​នឹង​និយាយ,
ហើយ​អ្វីៗ​ដែល​អ្នក​នោះ​និយាយ រមែង​ធ្វើ​អោយ​គេ​ទុក​ចិត្ត។

សំដី​ទន់ភ្លន់​ ប្រៀប​បាន​នឹង​ទឹក​ឃ្មុំ,
មាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់​ជា​ទី​គាប់​ចិត្ត, ហើយ​ផ្ដល់​សុខភាព​ល្អ។

មនុស្ស​ខ្លះ​យល់​ថា ផ្លូវ​ដែល​ខ្លួន​ដើរ​ជា​ផ្លូវ​ត្រឹម​ត្រូវ,
ប៉ុន្តែ នៅ​ទី​បំផុត​ ផ្លូវ​នោះ​ នាំ​ទៅ​រក​សេចក្ដី​ស្លាប់។

ការ​អត់​ឃ្លាន​ បង្ខំ​អោយ​មនុស្ស​ធ្វើ​ការ
ដ្បិត​ក្រពះ​គេ​ទាមទារ។

មនុស្ស​ចោលម្សៀត​ គិត​តែ​ពី​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់,
អណ្ដាត​របស់​គេ ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ភ្លើង​ឆេះ​បំផ្លាញ។

មនុស្ស​ទុយ៌ស ​រមែង​បង្ក​ជំលោះ,
ហើយ​អ្នក​អុជអាល​ រមែង​បំផ្លាញ​មិត្តភាព។

មនុស្ស​ឃោរឃៅ តែងតែ​បោក​បញ្ឆោត​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​ខ្លួន
ដើម្បី​នាំ​គេ​អោយ​ដើរ​ក្នុង​ផ្លូវ​អាក្រក់។

អ្នក​ណា​បិទ​ភ្នែក​ហើយ​ខាំ​បបូរ​មាត់,
អ្នក​នោះ ​ក៏​ដូច​ជា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់ ដែល​ខ្លួន​គ្រោង​ទុក​រួច​ហើយ។

សក់​ស្កូវ​ ជា​មកុដ​ដ៏​រុងរឿង;
មាន​តែ​មនុស្ស​សុចរិត​ទេ ដែល​ទទួល​មកុដ​នេះ។

មនុស្ស​មិន​ចេះ​ខឹង ​ប្រសើរ​ជាង​វីរបុរស,
រីឯ​មនុស្ស​ចេះ​ទប់​ចិត្ត ប្រសើរ​ជាង​អ្នក​វាយ​យក​បាន​ទីក្រុង​មួយ។

មនុស្ស​តែងតែ​រក​គ្រូ​គន់គូរ​មើល​ជោគវាសនា,
ប៉ុន្តែ គឺ​ព្រះអម្ចាស់​ទេ ដែល​សំរេច​អ្វីៗ​ទាំង​អស់។



1 comment:

Anonymous said...

All pieces of junky news from religion posted on Ki-Media!!!!!