Sunday, April 22, 2012

The Sermon on the Mount -- Salt and Light;




ព្រះយេស៊ូ​ទត​ឃើញ​មហាជន​ទាំង​នេះ, ព្រះអង្គ​យាង​ឡើង​ទៅ​លើ​ភ្នំ, រួច​ព្រះអង្គ​គង់​នៅ​ទី​នោះ។  សិស្សនាំ​គ្នា​ចូល​មក​គាល់​ព្រះអង្គ។  ព្រះអង្គ​ក៏​មាន​ព្រះបន្ទូល​បង្រៀន​គេ​ថា៖

The Beatitudes 


អំបិល និង​ពន្លឺ 

 «អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​អំបិល សំរាប់​មនុស្ស​លោក។  ប៉ុន្តែ បើ​អំបិល​បាត់​ជាតិ​ប្រៃ​ហើយ, តើ​គេ​នឹង​យក​អ្វី​មក​ធ្វើ​អោយ​ប្រៃ​ឡើង​វិញ​បាន?  អំបិល​នោះ​ គ្មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី​ទៀត​ទេ, គឺ​មាន​តែ​បោះ​ចោល​ទៅ​ខាង​ក្រៅ អោយ​មនុស្ស​ដើរ​ជាន់​ប៉ុណ្ណោះ។ 

 «អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ពន្លឺ សំរាប់​បំភ្លឺ​មនុស្ស​លោក។  គេ​មិន​អាច​លាក់​បំបាំង​ក្រុង​ណា​ដែល​សង់​នៅ​លើ​ភ្នំ​បាន​ឡើយ។  គេ​មិន​ដែល​អុជ​ចង្កៀង ហើយ​យក​ធុង​គ្រប​ពី​លើ​នោះ​ទេ, គឺ​គេ​តែង​យក​ចង្កៀង​ទៅ​ដាក់​លើ​ជើង​ចង្កៀង​វិញ, ហើយ​ចង្កៀង​នោះ​ បំភ្លឺ​អស់​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ។  ចូរ​អោយ​ពន្លឺ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា បំភ្លឺ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ដូច្នោះ​ដែរ។  គេ​នឹង​ឃើញ​អំពើ​ល្អ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត, ហើយ​លើក​តម្កើង​សិរីរុងរឿង​ព្រះបិតា​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​បរមសុខ។
  
ព្រះបន្ទូល​អំពី​គម្ពីរ​វិន័យ 

 «សុំ​កុំ​នឹក​ស្មាន​ថា​ ខ្ញុំ​មក​លុប​បំបាត់​គម្ពីរ​វិន័យ ឬ​គម្ពីរ​ព្យាការី​ចោល​ឡើយ។   ខ្ញុំ​មិន​មែន​មក​លុប​បំបាត់​ទេ, គឺ​ខ្ញុំ​មក​ធ្វើ​អោយ​គម្ពីរ​មាន​អត្ថន័យ​ពេញ​លក្ខណៈ​ទៅ​វិញ​។  ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា ដរាប​ណា​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី​នៅ​ស្ថិតស្ថេរ​, ដរាប​នោះ​គ្មាន​ក្បៀស ឬ​បន្តក់​ណា​មួយ​ក្នុង​គម្ពីរ​វិន័យ ​ត្រូវ​រលុប​បាត់​ឡើយ, គឺ​គម្ពីរ​ទាំង​មូល​នឹង​នៅ​ស្ថិតស្ថេរ​រហូត​ដល់​ទី​បំផុត។  អ្នក​ណា​ល្មើស​បទបញ្ជា​តូច​មួយ​នេះ, ហើយ​បង្រៀន​អ្នក​ផ្សេង​អោយ​ធ្វើ​តាម, អ្នក​នោះ​ នឹង​មាន​ឋានៈ​តូច​ជាង​គេ ក្នុង​ព្រះរាជ្យនៃ​ស្ថាន​បរមសុខ។   ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អ្នក​ណា​ប្រព្រឹត្ត​តាម​បទបញ្ជា​ទាំង​នេះ, ហើយ​បង្រៀន​អ្នក​ផ្សេង​អោយ​ប្រព្រឹត្ត​តាម, អ្នក​នោះ ​នឹង​មាន​ឋានៈ​ធំ​ក្នុង​ព្រះរាជ្យ​នៃ​ស្ថាន​បរមសុខ។  ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា បើ​សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ​មិន​ប្រសើរ​ជាង​សេចក្ដី​សុចរិត​ របស់​ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី​ទេ, អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​អាច​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រះរាជ្យ​នៃ​ស្ថាន​បរមសុខ​បាន​ឡើយ។
 
ព្រះបន្ទូល​អំពី​កំហឹង 

 «អ្នក​រាល់​គ្នា​ ធ្លាប់​ឮ​សេចក្ដី​ដែល​មាន​ថ្លែង​ប្រាប់​បុព្វ​បុរស​ថា “កុំ​សម្លាប់​មនុស្ស” ​ អ្នក​ណា​សម្លាប់​គេ, អ្នក​នោះ​ នឹង​ត្រូវ​គេ​ផ្ដន្ទាទោស។  រីឯ​ខ្ញុំ​វិញ, ខ្ញុំ​សុំ​បញ្ជាក់​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា អ្នក​ណា​ខឹង​នឹង​បង​ប្អូន, អ្នក​នោះ​ នឹង​ត្រូវ​គេ​ផ្ដន្ទាទោស​ដែរ។  អ្នក​ណា​ជេរ​ប្រទេចផ្តាសា​បង​ប្អូន, អ្នក​នោះ​ នឹង​ត្រូវ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់​កាត់​ទោស, ហើយ​ អ្នក​ណា​ត្មះតិះដៀល​គេ​, អ្នក​នោះ ​នឹង​ត្រូវ​គេ​ផ្ដន្ទាទោស​ធ្លាក់​ក្នុង​ភ្លើង​នរក​អវិចី។ 

 «ដូច្នេះ កាល​ណា​អ្នក​យក​តង្វាយ​ទៅ​ថ្វាយ​ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ​នៅ​ទី​នោះ អ្នក​នឹក​ឃើញ​ថា ​បង​ប្អូនណា​ម្នាក់​មាន​ទំនាស់​នឹង​អ្នក។  ចូរ​ទុក​តង្វាយ​របស់​អ្នក នៅ​កន្លែង​ថ្វាយ​តង្វាយ, ហើយ​ទៅ​ស្រុះស្រួល​នឹង​បង​ប្អូន​របស់​អ្នក​ជា​មុន​សិន, រួច​សឹម​វិល​មក​ថ្វាយ​តង្វាយ​របស់​អ្នក​វិញ។

 «កាល​ណា​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​តុលា​ការ​ជា​មួយ​គូវិវាទ​របស់​អ្នក, ចូរ​ស្រុះស្រួល​ជា​មួយ​អ្នក​នោះ​ជា​ប្រញាប់ ក្រែង​លោ​គេ​បញ្ជូន​អ្នក​ទៅ​ចៅក្រម, ចៅក្រម​បញ្ជូន​អ្នក​ទៅ​នគរបាល, ហើយ​អ្នក​ត្រូវ​ជាប់​គុក។  ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​ដឹង​ច្បាស់​ថា ដរាប​ណា​អ្នក​មិន​បាន​បង់​ប្រាក់​ពិន័យ​គ្រប់​ចំនួន ឥត​ខ្វះ​មួយ​សេន​ទេ​នោះ, អ្នក​នឹង​មិន​រួច​ខ្លួន​ឡើយ។»

 

 

No comments: