ព្រះហឫទ័យរបស់ស្ដេច ប្រៀបបាន នឹងទឹក
នៅក្នុងព្រះហស្ដ របស់ព្រះអម្ចាស់,
ព្រះអង្គផ្អៀងព្រះហស្ដ ទៅខាងណាទឹកហូរ ទៅខាងនោះ។
មនុស្សគ្រប់ៗរូប តែងយល់ថា
អំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្ត សុទ្ធតែត្រឹមត្រូវ,
ក៏ប៉ុន្តែ
មានតែព្រះអម្ចាស់ទេ
ដែលឈ្វេងយល់ចិត្តរបស់មនុស្ស។
ព្រះអម្ចាស់ សព្វព្រះហឫទ័យ
ចំពោះយុត្តិធម៌
និងសេចក្ដីទៀងត្រង់
ជាងការថ្វាយយញ្ញបូជាទៅទៀត។
ទឹកមុខក្រអឺតក្រទម
និងចិត្តព្រហើន
បង្ហាញអោយឃើញ នូវអំពើបាប របស់មនុស្សអាក្រក់។
អ្នកដែលធ្វើការអ្វីមួយ ដោយពិចារណាយ៉ាងម៉ត់ចត់
រមែងទទួលផលបរិបូណ៌,
រីឯអ្នកដែលធ្វើអ្វីមួយ ដោយតក់ក្រហល់
តែងតែជួបអត្តខាត់។
អ្នកដែលរកទ្រព្យសម្បត្តិ បានដោយបោកប្រាស់គេ
ជាមនុស្សបញ្ឆោតខ្លួនឯង,
ហើយរត់ទៅរកសេចក្ដីស្លាប់។
ចិត្តឃោរឃៅរបស់មនុស្សអាក្រក់
នាំអោយខ្លួនគេវិនាស,
ដ្បិត គេមិនព្រមធ្វើអំពើយុត្តិធម៌ទេ។
រីឯមនុស្សសុចរិត ដើរតាមផ្លូវទៀងត្រង់។
ស៊ូរស់នៅតាមសំយាបផ្ទះ
ជាជាងរស់នៅក្នុងផ្ទះជាមួយស្ត្រីពូកែឈ្លោះ។
មនុស្សពាល គិតតែពីធ្វើបាបគេ,
សូម្បីតែមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្លួន
ក៏វាមិនត្រាប្រណីដែរ។
បើដាក់ទោសមនុស្សចំអកឡកឡឺយ
នោះ នឹងធ្វើអោយមនុស្សល្ងង់មានប្រាជ្ញា។
បើទូន្មានអ្នកមានប្រាជ្ញា នោះគេនឹងទទួលចំណេះ។
ព្រះដ៏សុចរិត តែងតែឃ្លាំមើល
ក្រុមគ្រួសាររបស់មនុស្សអាក្រក់,
ហើយធ្វើអោយគេអន្តរាយ។
អ្នកណាធ្វើជាថ្លង់
មិនឮសំរែករបស់មនុស្សទុគ៌ត,
លុះពេលមានអាសន្ន ស្រែកហៅអោយគេជួយ
នឹងគ្មាននរណាអើពើឡើយ។
ជំនូន ដែលជូនដោយសំងាត់
តែងតែរំងាប់កំហឹង,
រីឯ អំណោយ ដែលជូនដោយលាក់ការណ៍
ក៏ធ្វើអោយស្ងប់កំរោលដែរ។
ការប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌
រមែងផ្ដល់អោយមនុស្សសុចរិតមានអំណរ,
តែធ្វើអោយមនុស្សទុច្ចរិតភ័យតក់ស្លុត។
អ្នកណាលះបង់សុភនិច្ឆ័យ,
អ្នកនោះ នឹងទៅនៅជាមួយមនុស្សស្លាប់។
អ្នកដែលភ្លើតភ្លើន នឹងការសប្បាយ
តែងតែធ្លាក់ខ្លួនក្រ,
រីឯ អ្នកដែលចូលចិត្តស៊ីផឹក
មិនអាចទៅជាអ្នកមានឡើយ។
មនុស្សអាក្រក់ តែងតែរងទុក្ខ ជំនួសមនុស្សសុចរិត,
ហើយមនុស្សក្បត់ រងទុក្ខជំនួស មនុស្សទៀងត្រង់។
ស៊ូរស់នៅក្នុងវាលរហោស្ថាន
ជាជាងរស់នៅ ជាមួយប្រពន្ធ ពូកែឈ្លោះ
ហើយឆាប់ខឹង។
ទ្រព្យសម្បត្តិ
និងវត្ថុដ៏មានតម្លៃ ស្ថិតនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នកប្រាជ្ញ,
រីឯមនុស្សល្ងីល្ងើវិញ រមែងបង្ហិនទាំងអស់។
អ្នកដែលស្វែងរក សេចក្ដីសុចរិត
និងសេចក្ដីសប្បុរស
តែងតែមានអាយុវែង, ជួបប្រទះ នឹងសេចក្ដីសុចរិត
ហើយទទួលកិត្តិយស។
មនុស្សមានប្រាជ្ញា
អាចវាយដណ្ដើមយកបានទីក្រុង របស់អ្នកខ្លាំងពូកែ,
ហើយកំទេច កំពែង ដែលជាទីទុកចិត្ត របស់អ្នកទាំងនោះផង។
អ្នកដែលប្រយ័ត្នពាក្យសំដី
តែងតែចៀសផុតពីទោសពៃរ៍។
មនុស្ស អួតបំប៉ោង
និងព្រហើន តែងតែចំអក អោយអ្នកដទៃ។
អ្វីៗដែលគេធ្វើ សុទ្ធតែបង្ហាញ នូវការអួតបំប៉ោង របស់ខ្លួន។
បំណងរបស់មនុស្សខ្ជិល
រមែងធ្វើអោយខ្លួនស្លាប់,
ព្រោះគេមិនព្រមធ្វើការ។
មនុស្សខ្លះ គិតតែពីលោភចង់បាន,
រីឯ មនុស្សសុចរិតវិញ
តែងតែធ្វើទាន ដោយឥតសំចៃ។
ព្រះជាម្ចាស់ មិនសព្វព្រះហឫទ័យ
នឹងយញ្ញបូជា របស់មនុស្សអាក្រក់ទេ,
ដ្បិត ពួកគេ យកមកថ្វាយ ដោយបំណងអាក្រក់។
សាក្សីក្លែងក្លាយ រមែងវិនាស,
រីឯ អ្នកដែលដឹងរឿងច្បាស់
ទើបអាចនិយាយបាន។
មនុស្សអាក្រក់ រមែងមានមុខក្រាស់,
រីឯ មនុស្សទៀងត្រង់
រឹតតែប្រព្រឹត្តត្រឹមត្រូវថែមទៀត។
គ្មានប្រាជ្ញា,
ការពិចារណា ឬយោបល់ណា
អាចប្រៀបផ្ទឹមស្មើ នឹងព្រះអម្ចាស់បានឡើយ។
គេរៀបទ័ពសេះ សំរាប់ថ្ងៃប្រយុទ្ធ,
តែជ័យជំនះ ស្ថិតនៅលើព្រះអម្ចាស់។
No comments:
Post a Comment