អ្នកដែលរឹងរូស មិនព្រម ទទួលការស្ដីប្រដៅ
នឹងត្រូវវិនាសភ្លាម,
គ្មានអ្វីជួយបានឡើយ។
កាលណាមានមនុស្សសុចរិតច្រើន គ្រប់គ្រងស្រុក,
ប្រជារាស្ត្រ រមែងមានអំណរ,
ប៉ុន្តែ បើមនុស្សអាក្រក់កាន់កាប់អំណាចវិញ,
ប្រជារាស្ត្រ នឹងស្រែកថ្ងូរ។
អ្នកដែលស្រឡាញ់ប្រាជ្ញា តែងតែធ្វើអោយឪពុកសប្បាយចិត្ត,
រីឯ អ្នកដែលសេពគប់ ជាមួយស្រីពេស្យា
រមែងបង្ហិនទ្រព្យសម្បត្តិ។
ស្ដេចប្រកបដោយយុត្តិធម៌
តែងតែធ្វើអោយស្រុកបានចំរើនឡើង,
រីឯ ស្ដេចដែលទារពន្ធហួសប្រមាណ
រមែងធ្វើអោយស្រុកហិនហោច។
អ្នកណាបញ្ជោរអ្នកជិតខាង,
អ្នកនោះ ដូចជាដាក់អន្ទាក់ខ្លួនឯង។
មនុស្សអាក្រក់ រមែងធ្លាក់ទៅក្នុងអន្ទាក់ របស់ខ្លួន,
រីឯ មនុស្សសុចរិត តែងតែមានអំណរសប្បាយយ៉ាងខ្លាំង។
មនុស្សសុចរិត តែងតែយល់ អំពី សិទ្ធិរបស់ជនក្រីក្រ,
រីឯ មនុស្សទុច្ចរិតវិញ
មិនយល់អំពីសិទ្ធិទាំងនេះទេ។
មនុស្សចំអកឡកឡឺយ រមែងបង្កអោយមាន
ចលាចលពេញទីក្រុង,
រីឯ មនុស្សមានប្រាជ្ញា
តែងតែធ្វើអោយចលាចលនោះ ស្ងប់ទៅវិញ។
ប្រសិនបើមនុស្សមានប្រាជ្ញា ឡើងក្ដី
ជាមួយមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ,
ទោះបីគាត់ខឹង ឬសើចក្ដី
ក៏គាត់មិនបានស្ងប់ចិត្តដែរ។
ពួកឃាតក រមែងស្អប់មនុស្សទៀងត្រង់,
រីឯ មនុស្សសុចរិត តែងតែចូលចិត្តមនុស្សទៀងត្រង់នោះវិញ។
មនុស្សល្ងង់ខ្លៅ រមែងបញ្ចេញកំហឹង របស់ខ្លួន អោយគេឃើញ,
រីឯ មនុស្សមានប្រាជ្ញា
តែងតែចេះទប់កំហឹង។
កាលណាចៅហ្វាយចូលចិត្តស្ដាប់ពាក្យភូតភរ,
កូនចៅ នឹងក្លាយទៅ ជាមនុស្សអាក្រក់ទាំងអស់គ្នា។
អ្នកទុគ៌ត និងអ្នកជិះជាន់គេ ជាមនុស្សដូចគ្នា,
ដ្បិត ព្រះអម្ចាស់ ប្រទានអោយអ្នកទាំងពី រមើលឃើញពន្លឺថ្ងៃ។
ស្ដេច ដែលវិនិច្ឆ័យទោស ប្រជារាស្ត្រក្រីក្រ ដោយយុត្តិធម៌
រមែងពង្រឹងអំណាចរហូតតទៅ។
ការវាយប្រដៅ និងការស្ដីបន្ទោស
រមែងធ្វើអោយមនុស្សមានប្រាជ្ញា,
រីឯ ក្មេងដែលគេបណ្ដោយអោយធ្វើអ្វីតាមចិត្ត
តែងតែបំបាក់មុខម្ដាយ។
កាលណាមនុស្សអាក្រក់ មានអំណាចកាន់តែច្រើនយ៉ាងណា,
អំពើអាក្រក់ ក៏កើនឡើងកាន់តែច្រើនយ៉ាងនោះដែរ,
ប៉ុន្តែ
មនុស្សសុចរិត នឹងឃើញពួកគេអន្តរាយ។
ចូរវាយប្រដៅកូន, នោះ គេនឹងមិនធ្វើអោយអ្នកព្រួយបារម្ភអ្វីឡើយ,
ផ្ទុយទៅវិញ, គេនឹងធ្វើអោយអ្នកសប្បាយចិត្ត។
ពេលណាគ្មាននិមិត្តហេតុ ដ៏អស្ចារ្យ ពីព្រះជាម្ចាស់ទេ,
ប្រជាជន នឹងជ្រួលច្របល់,
រីឯ អ្នកដែលប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យ របស់ព្រះអង្គ
ពិតជាមានសុភមង្គល។
គេមិនអាចប្រដៅខ្ញុំបំរើ នឹងពាក្យសំដីបានទេ,
ដ្បិត ទោះបីគេយល់ក្ដី ក៏គេមិនធ្វើតាមដែរ។
ប្រសិនបើ អ្នកឃើញនរណាម្នាក់
និយាយមិនចេះគិត តោងដឹងថា
យើងអាចទុកចិត្តលើមនុស្សខ្លៅ ជាងទុកចិត្តអ្នកនោះ។
បើអ្នកទំរើស ខ្ញុំបំរើ ខ្លាំងពេក, កាលគេនៅពីក្មេង
ថ្ងៃក្រោយគេ នឹងមិនស្ដាប់បង្គាប់អ្នកឡើយ។
មនុស្សឆាប់ខឹងរមែងបង្កជំលោះ,
រីឯ អ្នកដែលមានចិត្តកំរោល
រមែងប្រព្រឹត្តអំពើបាបផ្ទួនៗគ្នា។
អំនួត របស់មនុស្ស រមែងធ្វើអោយគេបាក់មុខ,
រីឯ អ្នកដែលចិត្តសុភាពរាបសា
តែងតែទទួលកិត្តិយស។
អ្នកណាសមគំនិតជាមួយចោរ,
អ្នកនោះ ស្អប់ខ្លួនឯង,
ព្រោះគេដឹងថា ខ្លួនត្រូវបណ្ដាសា តែមិនហ៊ានធ្វើជាសាក្សីទេ។
ភ័យខ្លាចមនុស្ស រមែងធ្វើអោយខ្លួនជាប់អន្ទាក់,
រីឯ អ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះអម្ចាស់
តែងតែបានសេចក្ដីសុខ។
មនុស្សជាច្រើន ចង់ផ្គាប់ចិត្តចៅហ្វាយ,
ប៉ុន្តែ មានតែព្រះអម្ចាស់ទេ
ដែលរកយុត្តិធម៌អោយមនុស្សគ្រប់ៗរូប។
មនុស្សសុចរិត មិនចូលចិត្ត នឹងមនុស្សទុច្ចរិតទេ,
រីឯ មនុស្សអាក្រក់ ក៏មិនចូលចិត្ត នឹងមនុស្សទៀងត្រង់ដែរ។
1 comment:
សុភាសិតកើតឡើងដោយអ្នកប្រាជ្ញចារទុកមក
សម្រាប់ជនគ្រប់រូប រៀនធ្វើត្រាប់តរៀងមក។
សុភាសិតដ៏ពិសិដ្ឋនេះ មានខ្លឹមសារគ្រប់សម៏យ។
គេស្គាល់ចរិតមនុស្ស មកពីសុភាសិត។ គេស្គាល់
ចរិតពូជសាសន៍នានា ក៏ដោយសារសុភាសិត
ព្រោះសុភាសិតសជាតិសាសន៍និមួយៗ។
Post a Comment