Wednesday, May 16, 2012

In celebration of LOVE -- បទ​ចំរៀង​ របស់​ ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន ៣





ពេល​យប់ ​នៅ​លើ​គ្រែ,
ខ្ញុំ​ស្វែង​រក​ ម្ចាស់​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ។
ខ្ញុំ​ស្វែង​រក​គាត់ តែ​រក​ពុំ​ឃើញ​ទេ។  
ខ្ញុំ​ក៏​ក្រោក​ឡើង ដើរ​ពាសពេញ​ទីក្រុង
ដើម្បី​ស្វែង​រក ​ម្ចាស់​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ,
នៅ​តាម​ផ្លូវ, នៅ​តាម​ផ្សារ។
ខ្ញុំ​ស្វែង​រក​គាត់ តែ​រក​ពុំ​ឃើញ​ឡើយ។
ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ នឹង​ពួក​អ្នក​យាមល្បាត​ទីក្រុង។
ខ្ញុំ​សួរ​ថា «តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​ឃើញ ម្ចាស់​ចិត្ត ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ
ខ្ញុំ​ដើរ​ហួស​ ពួក​អ្នក​យាមល្បាត​ បន្តិច​ទៅ,
ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ជួប ​ម្ចាស់​ចិត្ត ​របស់​ខ្ញុំ។
ខ្ញុំ​ឱប​គាត់​ជាប់ ឥត​ដក​ដៃ​ឡើយ។
ខ្ញុំ​នាំ​គាត់​ ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ​របស់​ម្ដាយ​ខ្ញុំ,
ចូល​ ទៅ​ក្នុង​បន្ទប់ ​របស់​ម្ដាយ
ដែល​បាន​បង្កើត​ខ្ញុំ​មក។
ស្រី​ក្រមុំ ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​អើយ,
ខ្ញុំ​សូម​ប្រាប់​ពួក​នាង ដោយ​យក​សត្វ​ក្ដាន់
និង​សត្វ​ប្រើស ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ថា,
មុន​នឹង​ម្ចាស់​ចិត្ត ​របស់​ខ្ញុំ​ យល់​ស្រប,
កុំ​ដាស់​ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ឡើយ។


តើ​នរណា ​ឡើង​ពី​វាល​រហោស្ថាន
ដូច​កំសួល​ផ្សែង, ដូច​ពពក ​ដែល​មាន​ក្លិន​ទេព្វិរូ,
គ្រឿង​ក្រអូប, និង​ម្សៅ​ក្រអូប ​របស់​អ្នក​ជំនួញ?
នេះ​ ជា​គ្រែ​ស្នែង ​របស់​ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន,
ដែល​ហែហម ​ដោយ​ទាហាន ​ដ៏​អង់អាច
ចំនួន​ហុកសិប​នាក់,
គឺ ​ជា​ទាហាន ​ដ៏​អង់អាច​ជាង​គេ
នៃ​កងទ័ព​អ៊ីស្រាអែល។
អ្នក​ទាំង​នោះ​ ប្រដាប់​អាវុធ
រៀបចំ​ខ្លួន​ធ្វើ​សឹក​សង្គ្រាម។
ម្នាក់ៗ​ស្ពាយ​ដាវ, ត្រៀម​ខ្លួន ​តទល់​
នឹងភាព​អាសន្ន នៅ​ពេល​យប់។
ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន ​បាន​ធ្វើ​ គ្រែ​ស្នែង​មួយ
ពី​ឈើ​ស្រុក​លីបង់។
ស្ដេច​បាន​ធ្វើ ​បង្គោល​ពី​ប្រាក់, បង្អែក​ពី​មាស,
រីឯ ​ខ្នើយ​ ធ្វើ​ពី​ក្រណាត់​ពណ៌​ក្រហម​ទុំ។
ផ្នែក​ខាង​ក្នុង​លំអ ដោយ​ក្រណាត់​ប៉ាក់
ជា​ស្នាដៃ​ របស់​ស្ត្រីៗ ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម
ដែល​បំពេញ​កិច្ចការ​នេះ ​ដោយ​ចិត្ត​ស្រឡាញ់។
ស្ត្រី​នៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​អើយ,
ចូរ​នាំ​គ្នា​ ចេញ​មក​មើល ​ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន,
ស្ដេច​ពាក់​មកុដ ​ដែល​មាតា​បាន​បំពាក់​ថ្វាយ
នៅ​ថ្ងៃ​ស្ដេច​រៀប​អភិសេក,
ជា​ថ្ងៃ ​ដែល​ស្ដេច ​មាន​ព្រះហឫទ័យ​រីករាយ។

 
All night long on my bed
    I looked for the one my heart loves;
    I looked for him but did not find him.
I will get up now and go about the city,

    through its streets and squares;
I will search for the one my heart loves.

    So I looked for him but did not find him.
The watchmen found me

    as they made their rounds in the city.
    “Have you seen the one my heart loves?”
Scarcely had I passed them

    when I found the one my heart loves.
I held him and would not let him go

    till I had brought him to my mother’s house,
    to the room of the one who conceived me.
Daughters of Jerusalem, I charge you

    by the gazelles and by the does of the field:
Do not arouse or awaken love

    until it so desires. 

Who is this coming up from the wilderness
    like a column of smoke,
perfumed with myrrh and incense

    made from all the spices of the merchant?
Look! It is Solomon’s carriage,

    escorted by sixty warriors,
    the noblest of Israel,
all of them wearing the sword,

    all experienced in battle,
each with his sword at his side,

    prepared for the terrors of the night.
King Solomon made for himself the carriage;

    he made it of wood from Lebanon.
10 Its posts he made of silver,

    its base of gold.
Its seat was upholstered with purple,

    its interior inlaid with love.
Daughters of Jerusalem,
11 come out,
    and look, you daughters of Zion.
Look on King Solomon wearing a crown,

    the crown with which his mother crowned him
on the day of his wedding,

    the day his heart rejoiced.

No comments: