In celebration of LOVE -- បទ​ចំរៀង​ របស់​ ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន ៣

បទ​ចំរៀង​ របស់​ ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន ៣

Solomon's Song of Songs

ពេល​យប់ ​នៅ​លើ​គ្រែ,

ខ្ញុំ​ស្វែង​រក​ ម្ចាស់​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ។

ខ្ញុំ​ស្វែង​រក​គាត់ តែ​រក​ពុំ​ឃើញ​ទេ។  

ខ្ញុំ​ក៏​ក្រោក​ឡើង ដើរ​ពាសពេញ​ទីក្រុង

ដើម្បី​ស្វែង​រក ​ម្ចាស់​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ,

នៅ​តាម​ផ្លូវ, នៅ​តាម​ផ្សារ។

ខ្ញុំ​ស្វែង​រក​គាត់ តែ​រក​ពុំ​ឃើញ​ឡើយ។

ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ នឹង​ពួក​អ្នក​យាមល្បាត​ទីក្រុង។

ខ្ញុំ​សួរ​ថា «តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​ឃើញ ម្ចាស់​ចិត្ត ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ?»

ខ្ញុំ​ដើរ​ហួស​ ពួក​អ្នក​យាមល្បាត​ បន្តិច​ទៅ,

ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ជួប ​ម្ចាស់​ចិត្ត ​របស់​ខ្ញុំ។

ខ្ញុំ​ឱប​គាត់​ជាប់ ឥត​ដក​ដៃ​ឡើយ។

ខ្ញុំ​នាំ​គាត់​ ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ​របស់​ម្ដាយ​ខ្ញុំ,

ចូល​ ទៅ​ក្នុង​បន្ទប់ ​របស់​ម្ដាយ

ដែល​បាន​បង្កើត​ខ្ញុំ​មក។

ស្រី​ក្រមុំ ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​អើយ,

ខ្ញុំ​សូម​ប្រាប់​ពួក​នាង ដោយ​យក​សត្វ​ក្ដាន់

និង​សត្វ​ប្រើស ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ថា,

មុន​នឹង​ម្ចាស់​ចិត្ត ​របស់​ខ្ញុំ​ យល់​ស្រប,

កុំ​ដាស់​ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ឡើយ។

តើ​នរណា ​ឡើង​ពី​វាល​រហោស្ថាន

ដូច​កំសួល​ផ្សែង, ដូច​ពពក ​ដែល​មាន​ក្លិន​ទេព្វិរូ,

គ្រឿង​ក្រអូប, និង​ម្សៅ​ក្រអូប ​របស់​អ្នក​ជំនួញ?

នេះ​ ជា​គ្រែ​ស្នែង ​របស់​ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន,

ដែល​ហែហម ​ដោយ​ទាហាន ​ដ៏​អង់អាច

ចំនួន​ហុកសិប​នាក់,

គឺ ​ជា​ទាហាន ​ដ៏​អង់អាច​ជាង​គេ

នៃ​កងទ័ព​អ៊ីស្រាអែល។

អ្នក​ទាំង​នោះ​ ប្រដាប់​អាវុធ

រៀបចំ​ខ្លួន​ធ្វើ​សឹក​សង្គ្រាម។

ម្នាក់ៗ​ស្ពាយ​ដាវ, ត្រៀម​ខ្លួន ​តទល់​

នឹងភាព​អាសន្ន នៅ​ពេល​យប់។

ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន ​បាន​ធ្វើ​ គ្រែ​ស្នែង​មួយ

ពី​ឈើ​ស្រុក​លីបង់។

ស្ដេច​បាន​ធ្វើ ​បង្គោល​ពី​ប្រាក់, បង្អែក​ពី​មាស,

រីឯ ​ខ្នើយ​ ធ្វើ​ពី​ក្រណាត់​ពណ៌​ក្រហម​ទុំ។

ផ្នែក​ខាង​ក្នុង​លំអ ដោយ​ក្រណាត់​ប៉ាក់

ជា​ស្នាដៃ​ របស់​ស្ត្រីៗ ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម

ដែល​បំពេញ​កិច្ចការ​នេះ ​ដោយ​ចិត្ត​ស្រឡាញ់។

ស្ត្រី​នៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​អើយ,

ចូរ​នាំ​គ្នា​ ចេញ​មក​មើល ​ព្រះបាទ​សាឡូម៉ូន,

ស្ដេច​ពាក់​មកុដ ​ដែល​មាតា​បាន​បំពាក់​ថ្វាយ

នៅ​ថ្ងៃ​ស្ដេច​រៀប​អភិសេក,

ជា​ថ្ងៃ ​ដែល​ស្ដេច ​មាន​ព្រះហឫទ័យ​រីករាយ។

 

All night long on my bed
    I looked for the one my heart loves;
    I looked for him but did not find him.
² I will get up now and go about the city,
    through its streets and squares;
I will search for the one my heart loves.
    So I looked for him but did not find him.
³ The watchmen found me
    as they made their rounds in the city.
    “Have you seen the one my heart loves?”
⁴ Scarcely had I passed them
    when I found the one my heart loves.
I held him and would not let him go
    till I had brought him to my mother’s house,
    to the room of the one who conceived me.
⁵ Daughters of Jerusalem, I charge you
    by the gazelles and by the does of the field:
Do not arouse or awaken love
    until it so desires. 

⁶ Who is this coming up from the wilderness
    like a column of smoke,
perfumed with myrrh and incense
    made from all the spices of the merchant?
⁷ Look! It is Solomon’s carriage,
    escorted by sixty warriors,
    the noblest of Israel,
⁸ all of them wearing the sword,
    all experienced in battle,
each with his sword at his side,
    prepared for the terrors of the night.
⁹ King Solomon made for himself the carriage;
    he made it of wood from Lebanon.
¹⁰ Its posts he made of silver,
    its base of gold.
Its seat was upholstered with purple,
    its interior inlaid with love.
Daughters of Jerusalem, ¹¹ come out,
    and look, you daughters of Zion.
Look on King Solomon wearing a crown,
    the crown with which his mother crowned him
on the day of his wedding,
    the day his heart rejoiced.