នេះ ជាព្រះបន្ទូល របស់ព្រះបាទលេមយួល,
ជាសេចក្ដីទូន្មាន ដែលទ្រង់បាjនទទួលពីមាតា។
កូនអើយ, ម្ដាយបានបន់ស្រន់ សុំអោយមានកូន,
ហើយ ម្ដាយបានបង្កើតកូនមក។
ហេតុនេះចូរស្ដាប់ពាក្យម្ដាយ!
ចូរកុំអោយស្រីៗ ដណ្ដើមយកកម្លាំង របស់កូនបានឡើយ,
ហើយ ក៏កុំទុកអោយស្រីៗ
ដែលធ្លាប់តែធ្វើអោយស្ដេចវិនាស
អាចដឹកមុខកូនបានដែរ។
ចូរ កូនចាំអោយច្បាស់ថា, ស្ដេច
និងមេដឹកនាំ ទាំងឡាយ
មិនត្រូវសេពសុរា
និងគ្រឿងស្រវឹងផ្សេងៗឡើយ។
កាលណាគេស្រវឹង,
គេនឹងភ្លេចអនុវត្តច្បាប់,
ហើយ បំពានលើសិទ្ធិ របស់ប្រជារាស្ត្រក្រីក្រ។
គួរអោយគ្រឿងស្រវឹង ទៅអ្នកជិតស្លាប់
និងអោយស្រា ទៅអ្នកដែលកើតទុក្ខកង្វល់វិញ,
ដ្បិត កាលណា គេផឹក, គេនឹងភ្លេចភាពក្រីក្រ,
ហើយ លែងនឹកឃើញទុក្ខព្រួយ របស់ខ្លួនទៀត។
ចូរនិយាយជំនួសអ្នកដែលមិនអាចនិយាយបាន,
ហើយ រកយុត្តិធម៌ អោយអស់អ្នក
ដែលគ្មាននរណាការពារ។
ចូរនិយាយការពារ
និងរកយុត្តិធម៌
អោយអ្នកក្រីក្រ
និងជនទុគ៌ត។
ស្ត្រីគ្រប់លក្ខណ៍
ស្ត្រីគ្រប់លក្ខណ៍ កម្ររកបានណាស់។
នាងមានតម្លៃលើសពេជ្រទៅទៀត។
ស្វាមីទុកចិត្តលើនាង។
នាងតែងតែធ្វើអោយស្វាមីចំរុងចំរើន។
នាងតែងតែផ្ដល់សុភមង្គល អោយស្វាមី អស់មួយជីវិត,
គឺ នាងមិនធ្វើអោយស្វាមី ជួបអពមង្គលឡើយ។
នាងខិតខំ រកអំបោះ
និងសូត្រ មកត្បាញ រវៃយ៉ាងស្វាហាប់។
នាងនាំអាហារមកពីឆ្ងាយ,
ដូចនាវាដឹកទំនិញ។
នាងក្រោកពីព្រលឹម,
រៀបចំបាយទឹក
អោយអស់អ្នក ដែលរស់នៅក្នុងផ្ទះ,
ហើយចាត់ចែងការងារ អោយស្រីបំរើធ្វើ។
នាងរិះគិតពិចារណា,
ហើយទៅទិញចំការមួយ,
រួចនាងយកប្រាក់ដែលខ្លួនរកបាន
ទៅទិញទំពាំងបាយជូរមកដាំ។
នាងប្រឹងប្រែងធ្វើការយ៉ាងស្វាហាប់,
មិនអោយទំនេរដៃឡើយ។
នាងឃើញកិច្ចការ របស់នាង បានចំរើនឡើង។
នាងធ្វើការទាំងយប់
ក្រោមពន្លឺចង្កៀង។
នាងកាន់ខ្នាររវៃអំបោះ, រួច នាងបោះត្រល់ត្បាញ។
នាងចែកទានដល់ជនក្រីក្រ,
ហើយជួយជនទុគ៌ត។
នៅរដូវរងា
នាងមិនភ័យបារម្ភអ្វីឡើយ,
ដ្បិតអ្នកនៅក្នុងផ្ទះរបស់នាង
សុទ្ធតែមាន សំលៀកបំពាក់ យ៉ាងកក់ក្ដៅ គ្រប់ៗគ្នា។
នាងត្បាញភួយ សំរាប់ខ្លួនឯង។
នាងមានសំលៀកបំពាក់ល្អៗ ដែលមានពណ៌ស្រស់។
ស្វាមីរបស់នាង ជាមនុស្សដែលគេគោរពរាប់អាន។
គាត់ចូលរួម ក្នុងក្រុមព្រឹទ្ធាចារ្យ របស់ស្រុក។
នាងដេរសម្លៀកបំពាក់លក់,
ហើយ ក៏ដេរខ្សែក្រវាត់លក់ អោយអ្នកជំនួញដែរ។
នាងមានកម្លាំង
និងមានកិត្តិយសថ្លៃថ្នូរ។
នាងសម្លឹងមើលទៅអនាគត
ដោយឥតបារម្ភអ្វីឡើយ។
នាងនិយាយស្ដីប្រកបដោយប្រាជ្ញា,
ហើយទូន្មានគេ ដោយចិត្តសប្បុរស។
នាងមើលខុសត្រូវកិច្ចការក្នុងផ្ទះ,
ឥតទំនេរដៃសោះឡើយ។
កូនរបស់នាង នាំគ្នាកោតសរសើរនាង,
រីឯ ស្វាមី របស់នាង ក៏លើកតម្កើងនាង ដោយពោលថា៖
«មានស្ត្រីជាច្រើនគ្រប់លក្ខណ៍,
តែនាង គ្រប់លក្ខណ៍ លើសគេទាំងអស់។»
រូបឆោមលោមពណ៌ រមែងបញ្ឆោតចិត្ត,
រីឯ សំរស់ល្អស្អាត
មិននៅស្ថិតស្ថេររហូតទេ។
មានតែស្ត្រីគោរពកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ
ដែលគួរកោតសរសើរ។
នាងត្រូវតែទទួលផលពីកិច្ចការ ដែលនាងធ្វើ,
ហើយ ទទួលការកោតសរសើរ
ពីមនុស្សទាំងអស់ក្នុងទីក្រុង។
No comments:
Post a Comment