ព្រះយេស៊ូ និងលោកសាខេ
ព្រះយេស៊ូ មកដល់ក្រុងយេរីខូ, ហើយ យាងកាត់ទីក្រុង។ មាន បុរសម្នាក់
ឈ្មោះសាខេ ជាមេលើអ្នកទារពន្ធ;
គាត់
មានទ្រព្យសម្បត្តិ យ៉ាងច្រើន។ គាត់ ចង់ឃើញ
ព្រះយេស៊ូ មានភិនភាគយ៉ាងណា។ ប៉ុន្តែ
ដោយមានមនុស្សច្រើនពេក, ហើយ
ដោយគាត់ មានមាឌតូច ទៀតផងនោះ,
គាត់ មើលព្រះអង្គ មិនឃើញទេ។ គាត់ រត់ទៅខាងមុខ, ឡើងដើមឈើមួយដើម, ចាំមើលព្រះយេស៊ូ, ព្រោះព្រះអង្គ
ត្រូវយាងកាត់តាមនោះ។
កាលព្រះយេស៊ូ យាងមកដល់,
ព្រះអង្គ ងើបព្រះភក្ត្រឡើង,
ហើយ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ថា៖ «លោកសាខេអើយ, សូមអញ្ជើញចុះមក ជាប្រញាប់ ដ្បិតថ្ងៃនេះ, ខ្ញុំ
ត្រូវស្នាក់ នៅផ្ទះលោក។»
លោកសាខេ ក៏ចុះមក ជាប្រញាប់, ហើយ ទទួលព្រះយេស៊ូ ដោយអំណរ។
កាលមនុស្សទាំងអស់ ឃើញដូច្នោះ, គេ រអ៊ូរទាំថា៖ «មើល៍,
លោកនេះ ទៅស្នាក់ នៅផ្ទះមនុស្សបាប។»
លោកសាខេ ក្រោកឈរឡើង,
ទូលព្រះអម្ចាស់ ថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់!
ទូលបង្គំ នឹងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ របស់ទូលបង្គំ ចំនួនពាក់កណ្ដាល
ដល់មនុស្សក្រីក្រ, ហើយ
ប្រសិនបើ ទូលបង្គំ ទារពន្ធពីអ្នកណា ហួសកំរិត, ទូលបង្គំ នឹងសងអ្នកនោះវិញ
មួយជាបួន។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ថា៖ «ថ្ងៃនេះ
ការសង្គ្រោះ បានមកដល់ផ្ទះនេះហើយ, ដ្បិតបុរសនេះ
ជាពូជពង្ស របស់លោកអប្រាហាំដែរ។ បុត្រមនុស្ស បានមក ដើម្បីស្វែងរក និងសង្គ្រោះមនុស្ស ដែលវិនាសបាត់បង់។»
ប្រស្នា អំពី ប្រាក់ណែន
កាលព្រះយេស៊ូ យាងមកជិតដល់
ក្រុងយេរូសាឡឹមហើយ, ព្រះអង្គ
មានព្រះបន្ទូល ជាប្រស្នាមួយ ទៀតទៅកាន់អស់អ្នក ដែលស្ដាប់ព្រះអង្គ, ដ្បិតអ្នកទាំងនោះ នឹកស្មានថា, ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់
នឹងមកដល់ភ្លាមៗនេះ ជាមិនខាន។
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «មានបុរសម្នាក់ ជាអ្នកមានត្រកូលខ្ពស់ ចេញដំណើរទៅស្រុកឆ្ងាយ
ដើម្បីនឹងទទួលរាជាភិសេក។
កាលណាទទួលរាជាភិសេកហើយ, លោក
នឹងត្រឡប់មកវិញ។ មុនពេលចេញដំណើរទៅ, លោក បានហៅអ្នកបំរើ របស់
លោកដប់នាក់ មកប្រគល់ប្រាក់ អោយគេ មួយណែនម្នាក់ៗ, ទាំងផ្ដាំ
ថា, “ចូរយកប្រាក់នេះទៅរកស៊ី រហូតដល់ខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ។”
« រីឯ អ្នកស្រុកនោះ ស្អប់លោក, បានជាគេ
ចាត់អ្នកតំណាង អោយទៅតាមក្រោយ, នាំពាក្យថា, “យើងខ្ញុំ
មិនចង់អោយលោកនេះ ធ្វើស្ដេច លើយើងខ្ញុំ ជាដាច់ខាត។” លុះបានទទួលរាជាភិសេកហើយ, ព្រះរាជា ក៏យាងត្រឡប់មកវិញ។ ទ្រង់ កោះហៅអ្នកបំរើ
ទាំងដប់នាក់ ដែលទ្រង់ បានប្រគល់ប្រាក់ណែននោះ មកសួរ ដើម្បីអោយដឹងថា, ម្នាក់ៗ
រកស៊ីចំណេញ បានប៉ុន្មាន។
«អ្នកបំរើទីមួយ ចូលមកគាល់ទូលថា, “បពិត្រព្រះអម្ចាស់, ប្រាក់ដែលព្រះអង្គ
ប្រទានមក, ទូលបង្គំ ចំណេញបាន ដប់ណែន។”
«ព្រះរាជា មានរាជឱង្ការ ទៅអ្នកនោះ ថា, “ល្អហើយ! អ្នកបំរើ
ដ៏ប្រសើរអើយ, យើង តែងតាំងអ្នក អោយគ្រប់គ្រង លើក្រុងដប់, ដ្បិតអ្នក
បានស្មោះត្រង់ នឹងកិច្ចការមួយ ដ៏តូចនេះ។”
«អ្នកបំរើទីពីរ ចូលមកទូលថា, “បពិត្រព្រះអម្ចាស់, ប្រាក់ដែលព្រះអង្គ
ប្រទានមក, ទូលបង្គំ ចំណេញបាន ប្រាំណែន។”
«ព្រះរាជា មានរាជឱង្ការ ទៅគាត់ ថា, “យើង តែងតាំងអ្នក
អោយគ្រប់គ្រង លើក្រុងប្រាំ។”
«អ្នកបំរើម្នាក់ទៀត ចូលមកទូលថា, “បពិត្រព្រះអម្ចាស់, នេះនែ៎
ប្រាក់ របស់ព្រះអង្គ។ ទូលបង្គំ បានវេចទុក ក្នុងកន្សែង។ ទូលបង្គំ
នឹកខ្លាច ព្រះអង្គ, ដ្បិតទ្រង់ ប្រិតប្រៀងណាស់។ ព្រះអង្គ
តែងប្រមូលយកអ្វីៗ ដែលមិនមែន ជារបស់ព្រះអង្គ, ហើយ
តែងច្រូតយកផលពីស្រែ ដែលទ្រង់ មិនបានសាបព្រោះ។”
«ព្រះរាជា មានរាជឱង្ការ ទៅអ្នកបំរើនោះ ថា, “នែ៎
អ្នកបំរើ អាក្រក់! យើង នឹងកាត់ទោសអ្នក អោយស្របតាមពាក្យសំដី
របស់អ្នក។ អ្នកដឹងស្រាប់ហើយ ថា, យើង
ជាមនុស្ស ប្រិតប្រៀង; យើង ប្រមូលយកអ្វីៗ ដែលមិនមែនជា របស់យើង, ហើយ
ច្រូតយកផលពីស្រែ ដែលយើង មិនបានសាបព្រោះ។ ហេតុដូចម្ដេច បានជាអ្នក
មិនយកប្រាក់ របស់យើង ទៅចងការ ដើម្បីអោយយើង អាចទទួលទាំងដើម ទាំងការ នៅពេលយើង ត្រឡប់មកវិញ?”
«បន្ទាប់មក, ព្រះរាជា បញ្ជាទៅអ្នក ដែលនៅទីនោះ ថា, “ចូរយកប្រាក់ពីអ្នកនេះ, ប្រគល់អោយអ្នក
ដែលមានដប់ណែនទៅ។”
«អ្នកទាំងនោះ ទូលស្ដេច ថា, “បពិត្រព្រះអម្ចាស់, គាត់
មានប្រាក់ ដប់ណែនហើយ!”
«ព្រះរាជា មានរាជឱង្ការ តបថា, “យើង
សុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ថា,
អ្នកណា មានហើយ, អ្នកនោះ នឹងទទួលថែមទៀត។ រីឯ
អ្នកដែលគ្មានវិញ, គេ នឹងដកហូត នូវអ្វីៗ ដែលអ្នកនោះមាន, សូម្បីតែបន្តិចបន្តួច
ក៏មិនសល់ផង។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកខ្មាំងសត្រូវ ដែលមិនចង់អោយយើង គ្រងរាជ្យលើគេទេនោះ, ចូរនាំគេមក, ហើយ សម្លាប់ចោល នៅមុខយើងចុះ។”»
ព្រះយេស៊ូ យាងចូល ក្រុងយេរូសាឡឹម
កាលព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ដូច្នោះហើយ, ព្រះអង្គ
ក៏យាង នាំមុខបណ្ដាជន ឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡឹម។
លុះព្រះអង្គ
យាងជិតដល់ ភូមិបេតផាសេ និងភូមិបេតថានី ដែលនៅចង្កេះភ្នំដើមអូលីវ, ព្រះអង្គ ចាត់សិស្ស ពីររូប
អោយទៅមុន ដោយមាន
ព្រះបន្ទូល ថា៖ «ចូរទៅភូមិខាងមុខនោះ។ ពេលអ្នកទៅដល់, អ្នក
នឹងឃើញកូនលាមួយ ដែលគេ ចងនៅទីនោះ, ពុំទាន់មាននរណា
ជិះនៅឡើយទេ។ ចូរស្រាយវា ដឹកមក។ ប្រសិនបើ មានគេ សួរថា, “ហេតុអ្វី បានជាអ្នក ស្រាយវា?” ចូរឆ្លើយទៅគេ ថា, “ព្រះអម្ចាស់
ត្រូវការវា។”»
សិស្សទាំងពីរ ក៏ចេញទៅ,
ហើយ ឃើញដូចព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ប្រាប់គេមែន។ ពេលគេ
កំពុងស្រាយកូនលា, ម្ចាស់វា
សួរថា៖ «ហេតុអ្វី
បានជាអ្នក ស្រាយលានេះ?»
សិស្ស ឆ្លើយ ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ ត្រូវការវា។»
បន្ទាប់មក អ្នកទាំងពីរ ដឹកកូនលា យកមកថ្វាយ ព្រះយេស៊ូ, ហើយ ក្រាលអាវធំ របស់ខ្លួន
លើខ្នងវា ថ្វាយព្រះអង្គគង់។ នៅពេលព្រះអង្គ យាងទៅមុខ,
មនុស្សម្នា យកអាវធំ របស់ខ្លួន មកក្រាលតាមផ្លូវ។
កាលព្រះយេស៊ូ យាងតាមផ្លូវ ដែលចុះពីភ្នំដើមអូលីវ
មកជិតដល់ក្រុងយេរូសាឡឹម
មានសិស្សច្រើនកុះករ អរសប្បាយ, នាំគ្នា បន្លឺសំឡេង សរសើរ តម្កើង
ព្រះជាម្ចាស់ អំពីការអស្ចារ្យ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលគេ បានឃើញ។
គេ ពោល ថា៖
«សូមព្រះជាម្ចាស់
ប្រទានពរ ដល់ព្រះមហាក្សត្រ ដែលយាងមក
ក្នុងព្រះនាម ព្រះអម្ចាស់!
សូមសន្តិភាព កើតពីស្ថានបរមសុខមក!
សូមលើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ ព្រះអង្គ នៅស្ថាន
ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ បំផុត!»
មានអ្នកខាងគណៈផារីស៊ីខ្លះ
ដែលនៅក្នុងចំណោមបណ្ដាជន ទូលព្រះយេស៊ូ ថា៖
«លោកគ្រូ, សូមឃាត់សិស្ស របស់លោក អោយនៅស្ងៀមផង!»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «ខ្ញុំ សុំប្រាប់ អោយអ្នករាល់គ្នា
ដឹងថា, ប្រសិនបើ
អ្នកទាំងនេះ នៅស្ងៀម, ដុំថ្ម មុខជាស្រែក ជំនួសគេវិញ មិនខាន។»
ព្រះយេស៊ូ សោកសៅ ស្រណោះ
ក្រុងយេរូសាឡឹម
កាលព្រះយេស៊ូ យាងជិត ដល់ក្រុងយេរូសាឡឹម,
ព្រះអង្គ ទតឃើញទីក្រុង,
ហើយ ទ្រង់ព្រះកន្សែងនឹកអាណិតក្រុងនោះ,
ទាំងមានព្រះបន្ទូល ថា៖ «យេរូសាឡឹមអើយ! គួរអោយស្ដាយពេក។ នៅថ្ងៃនេះ, អ្នកពុំបានយល់ហេតុការណ៍ ដែលផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្ត មកអ្នកសោះ, ដោយអត្ថន័យនៅលាក់កំបាំង នៅឡើយ។
អ្នកពុំអាចមើលឃើញបានទេ។ នៅពេលខាងមុខ,
ខ្មាំងសត្រូវ នឹងមកបោះទ័ពឡោម ព័ទ្ធជុំវិញអ្នក,
ហើយ វាយប្រហារ អ្នកពីគ្រប់ទិស។ គេ នឹងកំទេចអ្នកចោល ព្រមទាំងសម្លាប់អ្នកក្រុង អោយវិនាសបង់ផង។
គេ មិនទុក អោយដុំថ្ម នៅត្រួតពីលើគ្នា, ក្នុងក្រុងទៀតឡើយ, ដ្បិតអ្នក ពុំបានទទួលស្គាល់ ពេលកំណត់ ដែលព្រះជាម្ចាស់ បានយាងមក សង្គ្រោះអ្នកទេ។»
ព្រះយេស៊ូ ដេញអ្នកលក់ដូរ ចេញពី ព្រះវិហារ
ព្រះយេស៊ូ យាងចូលព្រះវិហារ, ហើយ ដេញអ្នកលក់ដូរ ចេញពីទីនោះ, ដោយមានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ក្នុងគម្ពីរ មានចែង ថា, “ដំណាក់ របស់យើង ជាកន្លែង សំរាប់អធិស្ឋាន” តែអ្នករាល់គ្នា បែរជាយកធ្វើ សំបុកចោរ ទៅវិញ។»
ព្រះយេស៊ូ បានបង្រៀនគេ
នៅក្នុងព្រះវិហារ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
ក្រុមនាយកបូជាចារ្យ, ពួកអាចារ្យ, និងពួកមន្ត្រី នាំគ្នារកមធ្យោបាយ ធ្វើគុតព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែគេ មិនដឹងជា ត្រូវប្រើវិធីណាឡើយ,
ដ្បិតប្រជាជនទាំងមូល ប្រឹងស្ដាប់ ព្រះបន្ទូល ព្រះអង្គ ដោយយកចិត្តទុកដាក់។
Zacchaeus
the Tax Collector
Jesus entered Jericho and was passing
through. 2 A man was there by the name of Zacchaeus; he was a chief
tax collector and was wealthy. 3 He wanted to see who Jesus
was, but because he was short he could not see over the crowd. 4 So
he ran ahead and climbed a sycamore-fig tree to see him, since Jesus was coming
that way.
5 When Jesus reached
the spot, he looked up and said to him, “Zacchaeus, come down immediately. I
must stay at your house today.” 6 So he came down at once and
welcomed him gladly.
7 All the people saw
this and began to mutter, “He has gone to be the guest of a sinner.”
8 But Zacchaeus stood
up and said to the Lord, “Look, Lord! Here and now I give half of my
possessions to the poor, and if I have cheated anybody out of anything, I will
pay back four times the amount.”
9 Jesus said to him, “Today
salvation has come to this house, because this man, too, is a son of Abraham. 10 For
the Son of Man came to seek and to save the lost.”
The
Parable of the Ten Minas
11 While they were
listening to this, he went on to tell them a parable, because he was near
Jerusalem and the people thought that the kingdom of God was going to appear at
once. 12 He said: “A man of noble birth went to a distant
country to have himself appointed king and then to return. 13 So
he called ten of his servants and gave them ten minas.[a] ‘Put this
money to work,’ he said, ‘until I come back.’
14 “But his subjects
hated him and sent a delegation after him to say, ‘We don’t want this man to be
our king.’
15 “He was made king,
however, and returned home. Then he sent for the servants to whom he had given
the money, in order to find out what they had gained with it.
16 “The first one came
and said, ‘Sir, your mina has earned ten more.’
17 “‘Well done, my good
servant!’ his master replied. ‘Because you have been trustworthy in a very
small matter, take charge of ten cities.’
18 “The second came and
said, ‘Sir, your mina has earned five more.’
19 “His master answered,
‘You take charge of five cities.’
20 “Then another servant
came and said, ‘Sir, here is your mina; I have kept it laid away in a piece of
cloth. 21 I was afraid of you, because you are a hard man. You
take out what you did not put in and reap what you did not sow.’
22 “His master replied,
‘I will judge you by your own words, you wicked servant! You knew, did you,
that I am a hard man, taking out what I did not put in, and reaping what I did
not sow? 23 Why then didn’t you put my money on deposit, so
that when I came back, I could have collected it with interest?’
24 “Then he said to
those standing by, ‘Take his mina away from him and give it to the one who has
ten minas.’
25 “‘Sir,’ they said,
‘he already has ten!’
26 “He replied, ‘I tell
you that to everyone who has, more will be given, but as for the one who has
nothing, even what they have will be taken away. 27 But those
enemies of mine who did not want me to be king over them—bring them here and
kill them in front of me.’”
Jesus
Comes to Jerusalem as King
28 After Jesus had said
this, he went on ahead, going up to Jerusalem. 29 As he
approached Bethphage and Bethany at the hill called the Mount of Olives, he
sent two of his disciples, saying to them, 30 “Go to the
village ahead of you, and as you enter it, you will find a colt tied there,
which no one has ever ridden. Untie it and bring it here. 31 If
anyone asks you, ‘Why are you untying it?’ say, ‘The Lord needs it.’”
32 Those who were sent
ahead went and found it just as he had told them. 33 As they
were untying the colt, its owners asked them, “Why are you untying the colt?”
34 They replied, “The
Lord needs it.”
35 They brought it to
Jesus, threw their cloaks on the colt and put Jesus on it. 36 As
he went along, people spread their cloaks on the road.
37 When he came near the
place where the road goes down the Mount of Olives, the whole crowd of
disciples began joyfully to praise God in loud voices for all the miracles they
had seen:
38 “Blessed is the king
who comes in the name of the Lord!”[b]
“Peace in heaven and glory in the
highest!”
39 Some of the Pharisees
in the crowd said to Jesus, “Teacher, rebuke your disciples!”
40 “I tell you,” he
replied, “if they keep quiet, the stones will cry out.”
41 As he approached
Jerusalem and saw the city, he wept over it 42 and said, “If
you, even you, had only known on this day what would bring you peace—but now it
is hidden from your eyes. 43 The days will come upon you when
your enemies will build an embankment against you and encircle you and hem you
in on every side. 44 They will dash you to the ground, you and
the children within your walls. They will not leave one stone on another,
because you did not recognize the time of God’s coming to you.”
Jesus
at the Temple
45 When Jesus entered
the temple courts, he began to drive out those who were selling. 46 “It
is written,” he said to them, “‘My house will be a house of prayer’[c]; but you
have made it ‘a den of robbers.’[d]”
47 Every day he was
teaching at the temple. But the chief priests, the teachers of the law and the
leaders among the people were trying to kill him. 48 Yet they
could not find any way to do it, because all the people hung on his words.
4 comments:
Sarma Sarm Puthou. Karma-Karma. Buddha teaching is who ever touches fire that person gets hot/burn, not Buddha.
ធារី សេង យកវេទិកានេះផ្សាយសាសនាគ្រិស្ទ ។
Who made god???!
Very good Theary Seng
Post a Comment