Tuesday, August 07, 2012

ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ដោយ លោក​លូកា ២២ -- Luke 22


ការ​ឃុបឃិត ​ចាប់​ ព្រះយេស៊ូ

ពិធី​បុណ្យ​នំបុ័ង​ឥត​មេ, ដែល​ហៅ​ថា​ បុណ្យ​ចម្លង​នោះ, កាន់​តែ​ជិត​ដល់​ហើយ។  ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ និង​ពួក​អាចារ្យ រិះ​រក​មធ្យោបាយ ​ធ្វើ​គុត ​ព្រះយេស៊ូ, ដ្បិត​គេ​ ខ្លាច​ប្រជាជន។  ពេល​នោះ មារសាតាំង​ បាន​ចូល​យូដាស, ​ហៅ​អ៊ីស្ការីយ៉ុត, ​ជា​សិស្ស​ម្នាក់ ក្នុង​ក្រុម​ទាំង​ដប់ពីរ​រូប។  យូដាស ​បាន​ទៅ​ពិគ្រោះ​ជា​មួយ​ ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ និង​មេ​ក្រុម​រក្សា​ព្រះវិហារ អំពី​ឧបាយកល ​ដែល​ត្រូវ​បញ្ជូន​ព្រះអង្គ ​ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ ​របស់​ពួក​គេ។  លោក​ទាំង​នោះ ​សប្បាយ​ចិត្ត​ណាស់, ហើយ ​ព្រម​ព្រៀង​គ្នា​ សន្យា​ថា នឹង​អោយ​ប្រាក់​គាត់។  យូដាស​ យល់​ព្រម, ហើយ​ រក​ឱកាស​ល្អ ដើម្បី​នាំ​គេ​ ទៅ​ចាប់​ព្រះយេស៊ូ, មិន​អោយ​បណ្ដាជន​ ដឹង​ឡើយ។

ព្រះយេស៊ូ​ អោយ​គេ ​រៀបចំ​ធ្វើ​ បុណ្យ​ចម្លង

លុះ​ដល់​ថ្ងៃ​បុណ្យ​នំបុ័ង​ឥត​មេ ជា​ថ្ងៃ​ដែល​គេ ​ត្រូវ​សម្លាប់​កូន​ចៀម ​ធ្វើ​យញ្ញបូជា សំរាប់​បុណ្យ​ចម្លង,  ព្រះយេស៊ូ​ បាន​ចាត់ ​លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​ អោយ​ទៅ​មុន, ដោយ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ចូរ​ទៅ​រៀបចំ​ ពិធី​ជប់លៀង សំរាប់​យើង ​នៅ​ក្នុង​ពេល​បុណ្យ​ចម្លង។ »
 

អ្នក​ទាំង​ពីរ​ ទូល​សួរ​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «តើ​ព្រះគ្រូ ​ចង់​អោយ​យើង​ខ្ញុំ ​រៀបចំ​ជប់លៀង នៅ​កន្លែង​ណា?»

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​តប​ថា៖ «ពេល​ចូល​ទៅ​ដល់​ក្នុង​ទីក្រុង, អ្នក​ នឹង​ជួប​បុរស​ម្នាក់​ លី​ក្អម​ទឹក។  ចូរ​ដើរ​តាម​គាត់ ​រហូត​ដល់​ផ្ទះ ​ដែល​គាត់​ចូល, ហើយ ​និយាយ​នឹង​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ ថា, “លោក​គ្រូ​ ចាត់​យើង ​អោយ​មក​សួរ​អ្នក​ ថា, បន្ទប់ ​ដែល​លោក​នឹង​ជប់លៀង ​ជា​មួយ​សិស្ស​ ក្នុង​ពេល​បុណ្យ​ចម្លង នៅ​ឯ​ណា?”  ម្ចាស់ផ្ទះ​ នឹង​បង្ហាញ​បន្ទប់​មួយ​ យ៉ាង​ធំ នៅ​ជាន់​ខាង​លើ​ ដែល​រៀបចំ​ជា​ស្រេច។ ចូរ​រៀបចំ​ម្ហូប​អាហារ ​សំរាប់​បុណ្យ​ចម្លង ​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​នោះ​ចុះ។»   


អ្នក​ទាំង​ពីរ​ ក៏​ចេញ​ទៅ, ហើយ ​បាន​ឃើញដូច​ ព្រះយេស៊ូ ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ប្រាប់​មែន។  គេ ​រៀបចំ​ម្ហូប​អាហារ​ សំរាប់​បុណ្យ​ចម្លង។

ពិធី​ជប់លៀង ​របស់ ​ព្រះអម្ចាស់

លុះ​ដល់​ពេល​កំណត់​ហើយ, ព្រះយេស៊ូ​ ក៏​រួម​តុ​ជា​មួយ​ក្រុម​សាវ័ក  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «មុន​ពេល​ខ្ញុំ​រង​ទុក្ខ​លំបាក, ខ្ញុំ​ ចង់​បរិភោគ​ម្ហូប​អាហារ​ ក្នុង​ឱកាស​បុណ្យ​ចម្លង​នេះ ជា​មួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ណាស់  ខ្ញុំ ​សុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ថា, ខ្ញុំ​ នឹង​មិន​បរិភោគ​ ម្ហូប​អាហារ ​បុណ្យ​ចម្លង​នេះ​ទៀត​ទេ លុះ​ត្រា​តែ​ពិធី​បុណ្យ​នេះ​ បាន​សំរេច​ សព្វ​គ្រប់ នៅ​ក្នុង​ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់។ »
 
ព្រះអង្គ​ យក​ពែង​មួយ​ មក​កាន់, ហើយ ​អរ​ព្រះគុណ ​ព្រះជាម្ចាស់។  រួច​ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «ចូរ​យក​ទៅ​ ចែក​គ្នា ​ពិសា​ចុះ។  ខ្ញុំ ​សុំ​ប្រាប់​អ្នក​ រាល់​គ្នា​ ថា, ចាប់​ពី​ពេល​នេះ​ត​ទៅ, ខ្ញុំ​ មិន​ទទួល​ទាន​ស្រា​ទំពាំងបាយជូរ ​ទៀត​ឡើយ, លុះ​ត្រា​តែ​ព្រះរាជ្យ ​ព្រះជាម្ចាស់​ មក​ដល់។ »

 
បន្ទាប់​មក ព្រះអង្គ​ យក​នំបុ័ង ​មក​កាន់, អរ​ព្រះគុណ​ ព្រះជាម្ចាស់, រួច​ព្រះអង្គ​ កាច់​ប្រទាន​អោយ​គេ, ​ទាំង​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «នេះ​ ជា​រូប​កាយ​ខ្ញុំ ​ដែល​ត្រូវ​បូជា សំរាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា; ចូរ​ធ្វើ​ដូច្នេះ, ដើម្បី​នឹក​រឭក​ ដល់​ខ្ញុំ។»

 
លុះ​ជប់លៀង​រួច​ហើយ, ព្រះអង្គ ​ធ្វើ​តាម​បែប​ដដែល; ទ្រង់​ យក​ពែង​ មក​កាន់, ទាំង​មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «នេះ ​ជា​ពែង ​នៃ​សម្ពន្ធមេត្រី​ថ្មី​, ចង​ឡើង ដោយសារ ​លោហិត​ខ្ញុំ ដែល​ត្រូវ​បង្ហូរ​ សំរាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា។  ប៉ុន្តែ តោង​ដឹង​ ថា, អ្នក​ដែល​នឹង​បញ្ជូន​ខ្ញុំ ក៏​នៅ​រួម​តុ​ ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ដែរ។  បុត្រ​មនុស្ស ​ត្រូវ​តែ​ស្លាប់ តាម​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​កំណត់​ទុក​មក, តែ​អ្នក ដែល​បញ្ជូន​បុត្រ​មនុស្ស មុខ​ជា​ត្រូវ​វេទនា ​ពុំខាន។»

 
ពេល​នោះ ពួក​សិស្ស សួរ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​, ចង់​ដឹង​ ថា, ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ តើ​នរណា​ មាន​បំណង​ប្រព្រឹត្ត​ដូច្នេះ។ 


អ្នក​ធំ ​ត្រូវ​បំរើ​ អ្នក​តូច

ខណៈ​នោះ ពួក​សាវ័ក ជជែក​ទាស់ទែង​គ្នា​ ចង់​ដឹង​ ថា, ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ នរណា​ មាន​ឋានៈ​ធំ​ជាង​គេ។  ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ ថា៖ «ស្ដេច​ទាំងឡាយ​ តែងតែ​ត្រួតត្រា ​លើ​ប្រជារាស្ត្រ, ហើយ ​អ្នក​កាន់​អំណាច ​តែង​អោយ​គេ​ហៅ​ខ្លួន​ ថា, អ្នក​មាន​គុណ។  រីឯ ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ឡើយ។  ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា, អ្នក ​ដែល​ធំ​ជាង​គេ ត្រូវ​ធ្វើ​តូច​ជាង​គេ, ហើយ​អ្ នក​ដែល​ដឹក​នាំ​គេ ត្រូវ​បំរើ​គេ​វិញ។  អ្នក ​ដែល​អង្គុយ​នៅ​តុ និង​អ្នក​បំរើ​តុ, តើ​អ្នក​ណា​ ធំ​ជាង?  ធម្មតា អ្នក​អង្គុយ​តុ ធំ​ជាង​អ្នក​បំរើ​តុ។  រីឯ​ខ្ញុំ, ខ្ញុំ​ នៅ​កណ្ដាល​ ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា; ខ្ញុំ ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បំរើ ​ទៅ​វិញ។ គ្រប់​ពេល​ខ្ញុំ​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក, អ្នក​រាល់​គ្នា​ ស៊ូ​ទ្រាំ​នៅ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ ជានិច្ច។  ហេតុ​នេះ​ហើយ​ បាន​ជា​ខ្ញុំ​ប្រគល់​ព្រះរាជ្យ អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដូច​ព្រះបិតា​ បាន​ប្រគល់​មក​អោយ​ខ្ញុំ​ដែរ។  ក្នុង​ព្រះរាជ្យ ​របស់​ខ្ញុំ, អ្នក​រាល់​គ្នា ​នឹង​បរិភោគ ​រួម​តុ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ, ហើយ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ នឹង​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក ដើម្បី​គ្រប់គ្រង​លើ​កុលសម្ព័ន្ធ​ទាំង​ដប់ពីរ ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល។
  
ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​អំពី ​លោក​ពេត្រុស​ បដិសេធ​ មិន​ស្គាល់​ព្រះអង្គ

«ស៊ីម៉ូន, ស៊ីម៉ូន​អើយ!  មារ​សាតាំង​ បាន​ទាមទារ​ សុំ​រែង​អ្នក​ ដូច​គេ​រែង​អង្ករ។  ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បាន​អង្វរ​ព្រះជាម្ចាស់ សូម​កុំ​អោយ​អ្នក​ បាត់​ជំនឿ​ឡើយ។  លុះ​ដល់​ពេល​អ្នក​ ប្រែ​ចិត្ត​មក​វិញ, ចូរ​ជួយ​បង​ប្អូន​ របស់​អ្នក ​អោយ​មាន​ជំនឿ​ មាំមួន​ផង។»   

លោកពេត្រុស ​ទូល​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់, ទូលបង្គំ ​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច; ទោះ​បី​ត្រូវ​ជាប់​ឃុំឃាំង ឬ​ត្រូវ​ស្លាប់​ ក៏​ដោយ, ទូលបង្គំ​ សុខ​ចិត្ ត​ទៅ​ជា​មួយ ​ព្រះអង្គ​រហូត។»
  ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ តប​ទៅ​គាត់​ ថា៖ «ពេត្រុស​អើយ, ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អ្នក​ថា, នៅ​យប់​នេះ មុន​មាន់​រងាវ, អ្នក​ នឹង​បដិសេធ ​បី​ដង ​ថា​មិន​ស្គាល់​ខ្ញុំ។» 

បន្ទាប់​មក ព្រះយេស៊ូ ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ សួរ​សិស្ស ថា៖ «កាល​ដែល​ខ្ញុំ​ ចាត់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ ដោយ​គ្មាន​ថង់​ប្រាក់, ថង់​យាម ឬ​ស្បែក​ជើង, តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ មាន​ខ្វះ​ខាត​អ្វី​ទេ?»

គេ​ ទូល​ ថា៖ «យើង​ខ្ញុំ​ គ្មាន​ខ្វះ​ខាត​អ្វី​ទេ។»


ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៀត​ថា៖ «ឥឡូវ​នេះ អ្នក​ណា​ មាន​ថង់​ប្រាក់ ត្រូវ​យក​ទៅ​ជា​មួយ, ហើយ​ អ្នក​ណា​ មាន​ថង់​យាម ក៏​ត្រូវ​យក​ទៅ​ជា​មួយ​ដែរ។  រីឯ​អ្នក ​ដែល​គ្មាន​ដាវ ត្រូវ​លក់​អាវ​ធំ​របស់​ខ្លួន ទិញ​ដាវ​មួយ​ទៅ។  ខ្ញុំ​ សុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ថា, ក្នុង​គម្ពីរ​ មាន​ចែង​ទុក​អំពី​ខ្ញុំ ​ថា, “គេ​ បាន​រាប់​លោក​ ទុក​ដូច​ជា​អ្នក​មាន​ទោស​ឧក្រិដ្ឋ”  ហេតុការណ៍​នោះ ​ត្រូវ​តែ​កើត​មាន ស្រប​តាម​គម្ពីរ។»
 
ពួក​សិស្ស ​ទូល​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់ ,យើង​មាន​ដាវ​ពីរ។»

ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ឆ្លើយ​តប​វិញ​ ថា៖ «ប៉ុណ្ណឹង ​គ្រប់​គ្រាន់​ហើយ


ព្រះយេស៊ូ​ អធិស្ឋាន ​នៅ​លើ​ភ្នំ​ដើម​អូលីវ

ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចេញ​ពី​ផ្ទះ​នោះ ឆ្ពោះ​ទៅ​ភ្នំ​ដើម​អូលីវ តាម​ទម្លាប់ ​របស់​ព្រះអង្គ។  សិស្ស ​ក៏​នាំ​គ្នា​តាម​ព្រះអង្គ​ទៅ​ដែរ។  កាល​យាង​ទៅ​ដល់​ហើយ, ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គេ​ថា៖ «ចូរ​អធិស្ឋាន, កុំ​អោយ​ចាញ់​ការ​ល្បួង​ឡើយ។»  បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ​ យាង​ទៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ពួក​សិស្ស, ចម្ងាយ​ប្រហែល​គេ​ចោល​ដុំ​ថ្ម​មួយ​ទំហឹង​ដៃ។  ព្រះអង្គ​ លុត​ជង្គង់, ​ចុះ​ទូលអង្វរ​ ថា៖ «ឱ​ព្រះបិតា​អើយ!  ប្រសិន​បើ​ព្រះអង្គ​ សព្វ​ព្រះហឫទ័យ, សូម​ដក​យក​ពែង​ នៃ​ទុក្ខ​លំបាក​នេះ ចេញ​អោយ​ឆ្ងាយ ​ពី​ទូលបង្គំ​ទៅ។  ប៉ុន្តែ សូម​កុំ​អោយ​សំរេច​ តាម​ចិត្ត​ទូលបង្គំ​ឡើយ, គឺ​អោយ​សំរេច​ តាម​ព្រះហឫទ័យ ​របស់​ព្រះអង្គ​វិញ។»  ពេល​នោះ មាន​ទេវតាមួយ​រូប ​ចុះ​ពី​ស្ថាន​បរមសុខ​មក, អោយ​ព្រះអង្គ​ឃើញ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ព្រះអង្គ។  ព្រះយេស៊ូ​ ព្រួយ​ អន្ទះអន្ទែង​ ពន់​ប្រមាណ, ព្រះអង្គ​ ទូលអង្វរ​ កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើងៗ, តំណក់​ញើស ​របស់​ព្រះអង្គ ដូច​ជា​តំណក់​ឈាម​ ស្រក់​ចុះ​ដល់​ដី។
 
កាល​ព្រះអង្គ​ ទូលអង្វរ​រួច​ហើយ, ទ្រង់​ក្រោក​ឡើង,​ ត្រឡប់​ទៅ​រក​ពួក​សិស្ស, ឃើញ ​គេ​កំពុង​ដេក​លក់ ដោយ​ព្រួយ​ចិត្ត។  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គេ​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​ បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ដេក​លក់​ដូច្នេះ?  ចូរ​ក្រោក​ឡើង​, អធិស្ឋាន, កុំ​អោយ​ចាញ់​ការ​ល្បួង។»

គេ​ចាប់​ព្រះយេស៊ូ

នៅ​ពេល​ព្រះអង្គ​ កំពុង​តែ​មាន​ព្រះបន្ទូល​នៅ​ឡើយ, ស្រាប់​តែ​បណ្ដាជន ​មក​ដល់, នាំ​មុខ​ដោយ​ឈ្មោះ​យូដាស ជា​សិស្ស​មួយ​រូប ក្នុង​ក្រុម​ទាំង​ដប់ពីរ។  គាត់​ចូល​មក​ជិត​ព្រះយេស៊ូ, ហើយ ​ថើប​ព្រះអង្គ។  ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គាត់​ថា៖ «យូដាស​អើយ,  អ្នក​ធ្វើ​ជា​ថើប ដើម្បី​បញ្ជូន​បុត្រ​មនុស្ស​ ឬ​អី?»
 
ពួក​អ្នក​នៅ​ជា​មួយ​ព្រះយេស៊ូ ឃើញ​ហេតុការណ៍​ ដែល​ហៀប​ នឹង​កើត​ឡើង, ក៏​ទូល​សួរ​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់, តើ​អោយ​យើង​ខ្ញុំ​ ហូត​ដាវ​កាប់​គេ​ឬ?»  សិស្ស​ម្នាក់​ បាន​កាប់​អ្នក​បំរើ ​របស់​លោក​មហា​បូជាចារ្យ​ មួយ​ដាវ​ ដាច់​ស្លឹក​ត្រចៀក​ស្ដាំ។
 
ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «ប៉ុណ្ណឹង​ បាន​ហើយ!»  ព្រះអង្គ ​ក៏​ពាល់​ត្រចៀក​បុរស​នោះ, ហើយ​ ប្រោស​គាត់ ​អោយ​បាន​ជា​ ដូច​ដើម​វិញ។
 
បន្ទាប់​មក ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ, មេ​ក្រុម​រក្សា​ព្រះវិហារ, និង​ពួក​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​ ដែល​មក​ចាប់​ព្រះអង្គ​នោះ​ ថា៖ «ខ្ញុំ​ ជា​ចោរ​ព្រៃ​ឬ, បាន​ជា​អស់​លោក​កាន់​ដាវ, កាន់​ដំបង ​មក​ចាប់​ខ្ញុំ​ ដូច្នេះ?  ខ្ញុំ ​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ ជា​មួយ​អស់​លោក ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ, តែ​អស់​លោក​ ពុំ​បាន​ចាប់​ខ្ញុំ​ទេ។  ឥឡូវ​នេះ ជា​ពេល​របស់​អស់​លោក​ហើយ, គឺ​ជា​ពេល​ ដែល​ម្ចាស់ ​នៃ​សេចក្ដី​ងងឹត​ បញ្ចេញ​អំណាច។» 

លោក​ពេត្រុស​ បដិសេធ​ មិន​ស្គាល់​ ព្រះយេស៊ូ

ពួក​គេ​ ចាប់​ព្រះយេស៊ូ, បណ្ដើរ​នាំ​ចូល ​ទៅ​ក្នុង​ដំណាក់ ​របស់​លោក​មហា​បូជាចារ្យ។  លោក​ពេត្រុស​ ដើរ​តាម​ព្រះអង្គ​ ពី​ចម្ងាយ។  គេ​បាន​ ដុត​ភ្លើង ​នៅ​កណ្ដាល​ទីលាន, ហើយ ​អង្គុយ​ជុំវិញ។  លោក​ពេត្រុស ​ក៏​អង្គុយ ​នៅ​កណ្ដាល​ ចំណោម​ពួក​គេ​ដែរ។  ស្ត្រី​បំរើ​ម្នាក់ ​ឃើញ​គាត់​ អង្គុយ​នៅ​មុខ​ពន្លឺ​ភ្លើង, សម្លឹង​មើល​គាត់​, ហើយ​ ពោល​ថា៖ «ម្នាក់​នេះ ​ជា​បក្ស​ពួក ​របស់​យេស៊ូ។»
 
លោក​ពេត្រុស ​ប្រកែក​ ថា៖ «ទេ, ​នាង​អើយ,  ខ្ញុំ ​មិន​ដែល​ស្គាល់​ គាត់​ទេ។»
 
មួយ​ស្របក់​ក្រោយ​មក, មាន​ម្នាក់​ទៀត​ ឃើញ​គាត់, ក៏​ពោល​ ថា៖ «អ្នក​ឯង​ ជា​បក្ស​ពួក​គាត់​ដែរ។»  

លោក​ពេត្រុស ​ឆ្លើយ​ទៅ​អ្នក​នោះ​ ថា៖ «ទេ!  មិន​មែន​ខ្ញុំ​ទេ!»
 
ប្រហែល​មួយ​ម៉ោង​ក្រោយ​មក, មាន​ម្នាក់​ទៀត ​និយាយ​ បែប​ប្រាកដ​ប្រជា​ ថា៖ «អ្នក​នេះ ​ពិត​ជា​បក្ស​ពួក ​របស់​យេស៊ូ​មែន, ព្រោះ​គាត់​ ជា​អ្នក​ស្រុក​កាលីឡេ​ ដូច​គ្នា។»   

លោក​ពេត្រុស ​ឆ្លើយ​ថា៖ «ខ្ញុំ​ មិន​ដឹង​ជា​អ្នក​ ចង់​និយាយ​ អំពី​រឿង​អ្វី​សោះ។»  

គាត់​កំពុង​តែ​និយាយ​នៅ​ឡើយ, ស្រាប់​តែ​មាន់ ​រងាវ​ឡើង។
  
 
ព្រះអម្ចាស់ ​បែរ​ព្រះភក្ត្រ ទត​មក​លោក​ពេត្រុស។  លោក​ពេត្រុស ​ក៏​នឹក​ឃើញ​ព្រះបន្ទូល ​របស់​ព្រះអង្គ​ ថា៖
«យប់​នេះ មុន​មាន់​រងាវ, អ្នក ​នឹង​បដិសេធ ​បី​ដង​ ថា​មិន​ស្គាល់​ខ្ញុំ។»  លោក​ពេត្រុស​ ចាក​ចេញ​ពី​ទី​នោះ, ហើយ​ យំ​សោក​យ៉ាង​ខ្លោចផ្សា។ 

គេ ​វាយដំ​, ជេរ​ប្រមាថ​ ព្រះយេស៊ូ

ពួក​អ្នក​យាម​ព្ រះយេស៊ូ ​ចំអក​ដាក់​ព្រះអង្គ, ហើយ ​វាយ​តប់​ ព្រះអង្គ​ផង។  គេ ​យក​ក្រណាត់ ​គ្រប​ព្រះភក្ត្រ​ ព្រះអង្គ, ​ហើយ ​សួរ​ថា៖ «ទាយ​មើល៍!  អ្នក​ណា ​វាយ​ឯង?»  រួច​គេ​ ជេរ​ប្រមាថ ​ព្រះអង្គ​ ជា​ច្រើន ​ថែម​ទៀត​ផង។ 

ព្រះយេស៊ូ ​នៅ​មុខ ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់

លុះ​ព្រឹក​ឡើង ពួក​ព្រឹទ្ធាចារ្យ ​របស់​ប្រជាជន​, ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ, និង​ពួក​អាចារ្យ​ ជួបជុំ​គ្នា, បង្គាប់​អោយ​គេ ​នាំ​ព្រះយេស៊ូ ​ចូល​មក​ឈរ​នៅ​ខាង​មុខ ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ជាន់​ខ្ពស់ ​របស់​គេ។  ពួក​គេ​ សួរ​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ប្រាប់​យើង​ មក​មើល៍, តើ​អ្នក ​ជា​ព្រះគ្រិស្ដ ឬ?»  

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ឆ្លើយ​ថា៖
«បើ​ខ្ញុំ​ ប្រាប់​អស់​លោក, ​ក៏​អស់​លោក​ ពុំ​ជឿ​ខ្ញុំ។  ហើយ ​បើ​ខ្ញុំ​សួរ​អស់​លោក​វិញ, ក៏​អស់​លោក​ មិន​ឆ្លើយ​ នឹង​ខ្ញុំ​ដែរ។  ប៉ុន្តែ អំណើះ​ត​ទៅ, បុត្រ​មនុស្ស​ នឹង​អង្គុយ នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ ព្រះជាម្ចាស់​ ដ៏​មាន​ឫទ្ធានុភាព។​» 

ពេល​នោះ គេ​ សួរ​ព្រម​គ្នា​ឡើង ​ថា៖ «បើ​ដូច្នេះ អ្នក ​ជា​ព្រះបុត្រា ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ ឬ?»

ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ តប​ថា៖
«អស់​លោក ​មាន​ប្រសាសន៍​ ត្រូវ​មែន, គឺ​ខ្ញុំ​នេះ​ហើយ។»
 
គេ ​ក៏​និយាយ​ឡើង​ ថា៖ «យើង​ មិន​បាច់​រក​សាក្សី​ ឯ​ណា​ទៀត​ទេ, ដ្បិត​យើង​ បាន​ឮ​ ពាក្យ​របស់​អ្នក​នេះ ផ្ទាល់​តែ​ម្ដង!»

Judas Agrees to Betray Jesus 

 

22 Now the Festival of Unleavened Bread, called the Passover, was approaching, and the chief priests and the teachers of the law were looking for some way to get rid of Jesus, for they were afraid of the people. Then Satan entered Judas, called Iscariot, one of the Twelve. And Judas went to the chief priests and the officers of the temple guard and discussed with them how he might betray Jesus. They were delighted and agreed to give him money. He consented, and watched for an opportunity to hand Jesus over to them when no crowd was present.

The Last Supper 

 

Then came the day of Unleavened Bread on which the Passover lamb had to be sacrificed. Jesus sent Peter and John, saying, “Go and make preparations for us to eat the Passover.”

“Where do you want us to prepare for it?” they asked.

10 He replied, “As you enter the city, a man carrying a jar of water will meet you. Follow him to the house that he enters, 11 and say to the owner of the house, ‘The Teacher asks: Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples?’ 12 He will show you a large room upstairs, all furnished. Make preparations there.”

13 They left and found things just as Jesus had told them. So they prepared the Passover.

14 When the hour came, Jesus and his apostles reclined at the table. 15 And he said to them, “I have eagerly desired to eat this Passover with you before I suffer. 16 For I tell you, I will not eat it again until it finds fulfillment in the kingdom of God.” 

17 After taking the cup, he gave thanks and said, “Take this and divide it among you. 18 For I tell you I will not drink again from the fruit of the vine until the kingdom of God comes.”

19 And he took bread, gave thanks and broke it, and gave it to them, saying, “This is my body given for you; do this in remembrance of me.”

20 In the same way, after the supper he took the cup, saying, “This cup is the new covenant in my blood, which is poured out for you.[a] 21 But the hand of him who is going to betray me is with mine on the table. 22 The Son of Man will go as it has been decreed. But woe to that man who betrays him!” 23 They began to question among themselves which of them it might be who would do this.
24 A dispute also arose among them as to which of them was considered to be greatest. 25 Jesus said to them, “The kings of the Gentiles lord it over them; and those who exercise authority over them call themselves Benefactors. 26 But you are not to be like that. Instead, the greatest among you should be like the youngest, and the one who rules like the one who serves. 27 For who is greater, the one who is at the table or the one who serves? Is it not the one who is at the table? But I am among you as one who serves. 28 You are those who have stood by me in my trials. 29 And I confer on you a kingdom, just as my Father conferred one on me, 30 so that you may eat and drink at my table in my kingdom and sit on thrones, judging the twelve tribes of Israel. 

31 “Simon, Simon, Satan has asked to sift all of you as wheat. 32 But I have prayed for you, Simon, that your faith may not fail. And when you have turned back, strengthen your brothers.” 

33 But he replied, “Lord, I am ready to go with you to prison and to death.” 

34 Jesus answered, “I tell you, Peter, before the rooster crows today, you will deny three times that you know me.”

35 Then Jesus asked them, “When I sent you without purse, bag or sandals, did you lack anything?”
“Nothing,” they answered.

36 He said to them, “But now if you have a purse, take it, and also a bag; and if you don’t have a sword, sell your cloak and buy one. 37 It is written: ‘And he was numbered with the transgressors’[b]; and I tell you that this must be fulfilled in me. Yes, what is written about me is reaching its fulfillment.”

38 The disciples said, “See, Lord, here are two swords.”

“That’s enough!” he replied.

Jesus Prays on the Mount of Olives 

 

39 Jesus went out as usual to the Mount of Olives, and his disciples followed him. 40 On reaching the place, he said to them, “Pray that you will not fall into temptation.” 41 He withdrew about a stone’s throw beyond them, knelt down and prayed, 42 “Father, if you are willing, take this cup from me; yet not my will, but yours be done.” 43 An angel from heaven appeared to him and strengthened him. 44 And being in anguish, he prayed more earnestly, and his sweat was like drops of blood falling to the ground.[c]

45 When he rose from prayer and went back to the disciples, he found them asleep, exhausted from sorrow. 46 “Why are you sleeping?” he asked them. “Get up and pray so that you will not fall into temptation.” 

Jesus Arrested 

 

47 While he was still speaking a crowd came up, and the man who was called Judas, one of the Twelve, was leading them. He approached Jesus to kiss him, 48 but Jesus asked him, “Judas, are you betraying the Son of Man with a kiss?”

49 When Jesus’ followers saw what was going to happen, they said, “Lord, should we strike with our swords?” 50 And one of them struck the servant of the high priest, cutting off his right ear.

51 But Jesus answered, “No more of this!” And he touched the man’s ear and healed him.

52 Then Jesus said to the chief priests, the officers of the temple guard, and the elders, who had come for him, “Am I leading a rebellion, that you have come with swords and clubs? 53 Every day I was with you in the temple courts, and you did not lay a hand on me. But this is your hour —when darkness reigns.” 

Peter Disowns Jesus 

 

54 Then seizing him, they led him away and took him into the house of the high priest. Peter followed at a distance. 55 And when some there had kindled a fire in the middle of the courtyard and had sat down together, Peter sat down with them. 56 A servant girl saw him seated there in the firelight. She looked closely at him and said, “This man was with him.”

57 But he denied it. “Woman, I don’t know him,” he said.

58 A little later someone else saw him and said, “You also are one of them.”

“Man, I am not!” Peter replied.

59 About an hour later another asserted, “Certainly this fellow was with him, for he is a Galilean.”
60 Peter replied, “Man, I don’t know what you’re talking about!” Just as he was speaking, the rooster crowed. 61 The Lord turned and looked straight at Peter. Then Peter remembered the word the Lord had spoken to him: “Before the rooster crows today, you will disown me three times.” 62 And he went outside and wept bitterly.

The Guards Mock Jesus 

 

63 The men who were guarding Jesus began mocking and beating him. 64 They blindfolded him and demanded, “Prophesy! Who hit you?” 65 And they said many other insulting things to him. 

Jesus Before Pilate and Herod 

 

66 At daybreak the council of the elders of the people, both the chief priests and the teachers of the law, met together, and Jesus was led before them. 67 “If you are the Messiah,” they said, “tell us.”
Jesus answered, “If I tell you, you will not believe me, 68 and if I asked you, you would not answer. 69 But from now on, the Son of Man will be seated at the right hand of the mighty God.” 

70 They all asked, “Are you then the Son of God?” 

He replied, “You say that I am.” 

71 Then they said, “Why do we need any more testimony? We have heard it from his own lips.”






11 comments:

Anonymous said...

For those who think that religion and politic should be separated from one another...

Here are the offices of Yeshua/Jesus as follow

...He is king
...He is the high Priest
...He is the Judge

Jesus is active in all of his positions right now in the heavenly realm.

The assumption of separation of church and state is ludicrious. But it seem the state has power over the church in this particular time in history.

Anonymous said...

Since when has KI become a religious blog??

Anonymous said...

9:30 AM
Since KI posted a lot of an Indian man called Buddha.

What is wrong if KI posted of the gospel of God?

I am Khmer Hindu, I want to have my Hinduism be posted in KI too. Thousand years my ancestors created a Khmer empire. Angkor Wat and all the ancient Temples were built by my ancient ancestors Kings.
If I can I'd remove all the idols out from the Hindu Temple.

Anonymous said...

If KI decided to be a Christian blog, you should make it clear. So far it seems like KI staffs are using KI to lure Khmer people in so that they can convert them. Especially, Theary Seng can post whatever she wants in here. It is more and more apparent now that KI is a religious forum and it belongs to Theary Seng.

Anonymous said...

I enjoy reading both Buddha and Jesus's words. Unfortunately some khmer monks and khmer priests including many professed Buddhists put down Buddhism and blamed someone else.

The same thing, hun sen and family destroyed Cambodia... and blamed someone else.

Anonymous said...

The Buddha,the Jesus,and Mohammad
were not Gods.They were human beings.

There are no Gods in this planet earth.The God is in someone heart
and spirit.

I have believed in science,but not
in Gods.I am not a scientist.

The 47% of scientists did not
believe in religions.

Anonymous said...

I and my peers woke up and I learned so much from the real history of the Khmer Empire once was wealthy and great.

As soon the fanatic Buddhists entered into my ancient empire, the Angkor declined and ended by the fanatic Buddhists. They not only destroyed the Empire they violated and look-down on the Hindu Varaman Kings by putting the Indian man called "Buddha" inside the great Hindu Temple Angkor Wat. They worshiping him until the land of Cambodia is gone to Yuon, still they continue to increase it, not even that they use Buddhism to do business making money. These fanatic Buddhists insult not only the Khmer empire they destroyed, they insult their Buddha as seen by their evil actions.

That is why they're cursed, my Supreme GOD "BRAHMA" destroyed them all.

I believe in the Supreme GOD "Brahma" who built Khmer Empire.

Brahmanism said...

2:51 PM
KI represents all Khmers, and Khmers are not only Buddhists, but Christians, Jews, Atheists, and many more.

What is wrong for Ms Seng posts her belief when this KI posted most the time Buddhism?

Who are you anyway to dictate Khmers' beliefs?

You guys can post praying to your Buddha, why cannot other Khmers who don't believe your Buddha post theirs?

KI practices its democracy, so here you see.

Anonymous said...

Missed Khmer Muslims of Cham origin.

Anonymous said...

You are free to believe or not bilieve ; but do not angry.
I thank Theary Seng.

Khmer in Europe

Anonymous said...

I heard Yuon secretly ordered CPP to build more Pagodas. Because each Pagoda collects money for them.