ពេលនោះ លោកពីឡាត បង្គាប់អោយទាហាន យកព្រះយេស៊ូ ទៅវាយនឹងរំពាត់។ ពួកទាហាន យកបន្លា មកក្រងធ្វើ ជាមកុដ បំពាក់ព្រះសិរសាព្រះអង្គ, ហើយ យកអាវពណ៌ក្រហមទុំ មកពាក់ អោយព្រះអង្គដែរ។ បន្ទាប់មក គេ នាំគ្នា ចូលទៅជិតព្រះអង្គ ទាំងពោល ថា៖ «ស្ដេចយូដាអើយ! សូមថ្វាយបង្គំ!» ហើយ ក៏ទះកំផ្លៀង ព្រះអង្គ។
លោកពីឡាត ចេញទៅជួប ជនជាតិយូដា សាជាថ្មី, មានប្រសាសន៍ ទៅគេ ថា៖ «មើល៍, ខ្ញុំ នាំគាត់មកខាងក្រៅ ដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នា ដឹងថា, ខ្ញុំ ពុំឃើញអ្នកនេះ មានទោសអ្វីសោះ។»
ពេលនោះ
ព្រះយេស៊ូ យាងចេញមក, ទាំងពាក់ភួងបន្លា ជាមកុដ
និងពាក់អាវពណ៌ក្រហមទុំផង។ លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ ទៅគេ ថា៖ «មើល៍,
មនុស្សហ្នឹងហើយ!»
កាលពួកនាយកបូជាចារ្យ និងកងរក្សាព្រះវិហារ ឃើញព្រះអង្គ, គេនាំគ្នា ស្រែកឡើង ថា៖ «ឆ្កាងទៅ! ឆ្កាងទៅ!»
លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ ថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នា យកគាត់ ទៅឆ្កាងខ្លួនឯងទៅ, ដ្បិតខ្ញុំ ពុំឃើញអ្នកនេះ មានទោសអ្វីសោះ។»
ជនជាតិយូដា ជំរាបលោកពីឡាត ថា៖ «យើងខ្ញុំ មានក្រឹត្យវិន័យ, ហើយ តាមក្រឹត្យវិន័យនោះ, ជននេះ ត្រូវតែស្លាប់ ព្រោះគាត់ តាំងខ្លួន ជាព្រះបុត្រា របស់ព្រះជាម្ចាស់។»
កាលលោកពីឡាត ឮដូច្នោះ, លោក រឹតតែភ័យខ្លាចថែមទៀត។ លោក ចូលទៅក្នុងបន្ទាយវិញ, សួរព្រះយេស៊ូ ថា៖ «អ្នក មកពីណា?»
ព្រះយេស៊ូ ពុំបានឆ្លើយតប ទៅលោកវិញសោះ។ ហេតុនេះ លោកពីឡាត សួរ ព្រះអង្គ ថា៖ «ម្ដេច ក៏អ្នក មិននិយាយមកខ្ញុំ ដូច្នេះ? អ្នកមិនដឹង ថា, ខ្ញុំ មានអំណាច ដោះលែងអ្នកក៏បាន ឬឆ្កាងអ្នកក៏បាន ទេឬ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅគាត់ ថា៖ «ប្រសិនបើ មិនបានទទួលអំណាច ពីស្ថានលើមកទេ, លោក គ្មានអំណាចលើខ្ញុំឡើយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាអ្នក ដែលចាប់បញ្ជូនខ្ញុំមកលោក មានបាប ធ្ងន់ជាងលោកទៅទៀត។»
កាលពួកនាយកបូជាចារ្យ និងកងរក្សាព្រះវិហារ ឃើញព្រះអង្គ, គេនាំគ្នា ស្រែកឡើង ថា៖ «ឆ្កាងទៅ! ឆ្កាងទៅ!»
លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ ថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នា យកគាត់ ទៅឆ្កាងខ្លួនឯងទៅ, ដ្បិតខ្ញុំ ពុំឃើញអ្នកនេះ មានទោសអ្វីសោះ។»
ជនជាតិយូដា ជំរាបលោកពីឡាត ថា៖ «យើងខ្ញុំ មានក្រឹត្យវិន័យ, ហើយ តាមក្រឹត្យវិន័យនោះ, ជននេះ ត្រូវតែស្លាប់ ព្រោះគាត់ តាំងខ្លួន ជាព្រះបុត្រា របស់ព្រះជាម្ចាស់។»
កាលលោកពីឡាត ឮដូច្នោះ, លោក រឹតតែភ័យខ្លាចថែមទៀត។ លោក ចូលទៅក្នុងបន្ទាយវិញ, សួរព្រះយេស៊ូ ថា៖ «អ្នក មកពីណា?»
ព្រះយេស៊ូ ពុំបានឆ្លើយតប ទៅលោកវិញសោះ។ ហេតុនេះ លោកពីឡាត សួរ ព្រះអង្គ ថា៖ «ម្ដេច ក៏អ្នក មិននិយាយមកខ្ញុំ ដូច្នេះ? អ្នកមិនដឹង ថា, ខ្ញុំ មានអំណាច ដោះលែងអ្នកក៏បាន ឬឆ្កាងអ្នកក៏បាន ទេឬ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅគាត់ ថា៖ «ប្រសិនបើ មិនបានទទួលអំណាច ពីស្ថានលើមកទេ, លោក គ្មានអំណាចលើខ្ញុំឡើយ។ ហេតុនេះហើយ បានជាអ្នក ដែលចាប់បញ្ជូនខ្ញុំមកលោក មានបាប ធ្ងន់ជាងលោកទៅទៀត។»
តាំងពីពេលនោះមក លោកពីឡាត រកមធ្យោបាយដោះលែង ព្រះយេស៊ូ, ប៉ុន្តែ
ជនជាតិយូដា នាំគ្នាស្រែកឡើង ថា៖ «បើលោក ដោះលែងជននេះ,
លោក មិនមែនជាមិត្តសម្លាញ់ របស់ព្រះចៅអធិរាជឡើយ,
ដ្បិតអ្នកណា តាំងខ្លួនជាស្ដេច, អ្នកនោះ ប្រឆាំងនឹងព្រះចៅអធិរាជ។»
កាលលោកពីឡាត ឮពាក្យនេះ, លោក នាំព្រះយេស៊ូទៅខាងក្រៅ, អោយគង់លើវេទិកា សំរាប់កាត់ក្ដី, នៅត្រង់កន្លែងមួយ ឈ្មោះ “លានក្រាលថ្ម” (ដែលគេ ហៅជាភាសាហេប្រឺ ថា “កាប្បាថា”)។ ពេលនោះ ជាថ្ងៃដែលគេ រៀបចំបុណ្យចម្លង, ហើយ ប្រមាណ ជាពេលថ្ងៃត្រង់។
លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ទៅកាន់ ជនជាតិយូដា ថា៖ «នេះនែ៎! ស្ដេច របស់អ្នករាល់គ្នា។»
កាលលោកពីឡាត ឮពាក្យនេះ, លោក នាំព្រះយេស៊ូទៅខាងក្រៅ, អោយគង់លើវេទិកា សំរាប់កាត់ក្ដី, នៅត្រង់កន្លែងមួយ ឈ្មោះ “លានក្រាលថ្ម” (ដែលគេ ហៅជាភាសាហេប្រឺ ថា “កាប្បាថា”)។ ពេលនោះ ជាថ្ងៃដែលគេ រៀបចំបុណ្យចម្លង, ហើយ ប្រមាណ ជាពេលថ្ងៃត្រង់។
លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ទៅកាន់ ជនជាតិយូដា ថា៖ «នេះនែ៎! ស្ដេច របស់អ្នករាល់គ្នា។»
ប៉ុន្តែ
ជនជាតិយូដា ស្រែកឡើង ថា៖ «សម្លាប់ចោលទៅ! ឆ្កាងទៅ!»
លោកពីឡាត សួរពួកគេ ថា៖ «អោយខ្ញុំ ឆ្កាងស្ដេច របស់អ្នករាល់គ្នា ឬ?»
ពួកនាយកបូជាចារ្យ ឆ្លើយឡើង ថា៖ «ក្រៅពីព្រះចៅអធិរាជ, យើងខ្ញុំ គ្មានស្ដេច ឯណាទៀតឡើយ។»
ពេលនោះ លោកពីឡាត ប្រគល់ព្រះយេស៊ូ ទៅអោយគេឆ្កាង។ គេនាំគ្នា ចាប់ព្រះយេស៊ូ យកទៅ។
គេ ឆ្កាង ព្រះយេស៊ូ
លោកពីឡាត សួរពួកគេ ថា៖ «អោយខ្ញុំ ឆ្កាងស្ដេច របស់អ្នករាល់គ្នា ឬ?»
ពួកនាយកបូជាចារ្យ ឆ្លើយឡើង ថា៖ «ក្រៅពីព្រះចៅអធិរាជ, យើងខ្ញុំ គ្មានស្ដេច ឯណាទៀតឡើយ។»
ពេលនោះ លោកពីឡាត ប្រគល់ព្រះយេស៊ូ ទៅអោយគេឆ្កាង។ គេនាំគ្នា ចាប់ព្រះយេស៊ូ យកទៅ។
គេ ឆ្កាង ព្រះយេស៊ូ
ព្រះយេស៊ូ លីឈើឆ្កាង
ដោយផ្ទាល់ព្រះអង្គ ចេញពីទីក្រុងឆ្ពោះ ទៅកន្លែងមួយ ឈ្មោះ
“ទួលលលាដ៍ក្បាល” ដែលគេ ហៅជាភាសាហេប្រឺ ថា, “គាល់កូថា”។ គេ ឆ្កាងព្រះអង្គ នៅទីនោះ។ គេ ឆ្កាងអ្នកទោសពីរនាក់ទៀត នៅសងខាងព្រះអង្គដែរ; ព្រះយេស៊ូ នៅកណ្ដាល។
លោក ពីឡាត អោយគេ សរសេរប្រកាស បោះភ្ជាប់ នឹងឈើឆ្កាង។ នៅលើប្រកាសនោះ មានសរសេរ ថា៖ «យេស៊ូ, អ្នកភូមិណាសារ៉ែត, ជាស្ដេចយូដា។» ជនជាតិយូដាជាច្រើន បានមើលប្រកាសនោះ, ដ្បិតកន្លែង ដែលគេឆ្កាងព្រះយេស៊ូ នៅក្បែរទីក្រុង, ហើយ ប្រកាសនោះ សរសេរជាអក្សរហេប្រឺ, ឡាតាំង, និងក្រិក។ ពួកនាយកបូជាចារ្យ របស់ជនជាតិយូដា ជំរាបលោកពីឡាត ថា៖ «សូមកុំសរសេរ ថា, “ស្ដេចយូដា” ដូច្នេះ, តែសរសេរ ថា, “អ្នកនេះ និយាយ ថា, ខ្ញុំជាស្ដេចយូដា” វិញ។»
លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ តបថា៖ «ខ្ញុំ សរសេរយ៉ាងណាហើយ ត្រូវទុកយ៉ាងនោះទៅ។»
លោក ពីឡាត អោយគេ សរសេរប្រកាស បោះភ្ជាប់ នឹងឈើឆ្កាង។ នៅលើប្រកាសនោះ មានសរសេរ ថា៖ «យេស៊ូ, អ្នកភូមិណាសារ៉ែត, ជាស្ដេចយូដា។» ជនជាតិយូដាជាច្រើន បានមើលប្រកាសនោះ, ដ្បិតកន្លែង ដែលគេឆ្កាងព្រះយេស៊ូ នៅក្បែរទីក្រុង, ហើយ ប្រកាសនោះ សរសេរជាអក្សរហេប្រឺ, ឡាតាំង, និងក្រិក។ ពួកនាយកបូជាចារ្យ របស់ជនជាតិយូដា ជំរាបលោកពីឡាត ថា៖ «សូមកុំសរសេរ ថា, “ស្ដេចយូដា” ដូច្នេះ, តែសរសេរ ថា, “អ្នកនេះ និយាយ ថា, ខ្ញុំជាស្ដេចយូដា” វិញ។»
លោកពីឡាត មានប្រសាសន៍ តបថា៖ «ខ្ញុំ សរសេរយ៉ាងណាហើយ ត្រូវទុកយ៉ាងនោះទៅ។»
ក្រោយពីបានឆ្កាងព្រះយេស៊ូរួចហើយ, ពួកទាហាន យកសម្លៀកបំពាក់ របស់ព្រះអង្គ
មកធ្វើជាបួនចំណែក ចែកគ្នា ម្នាក់មួយចំណែកៗ។
រីឯ អាវវែង របស់ព្រះអង្គវិញ, ជាអាវធ្វើពីក្រណាត់តែមួយផ្ទាំង,
គ្មានថ្នេរសោះ តាំងពីលើ ដល់ក្រោម។
ដូច្នេះ គេ និយាយគ្នា ថា៖ «កុំហែក អាវនេះ ធ្វើអ្វី។ យើង ចាប់ឆ្នោតវិញ ដើម្បីអោយដឹងថា អាវនេះ នឹងបានទៅលើ អ្នកណា។»
ពួកទាហាន ធ្វើដូច្នេះ ស្របតាមសេចក្ដី ដែលមានចែងទុក ក្នុងគម្ពីរមក ថា៖
ដូច្នេះ គេ និយាយគ្នា ថា៖ «កុំហែក អាវនេះ ធ្វើអ្វី។ យើង ចាប់ឆ្នោតវិញ ដើម្បីអោយដឹងថា អាវនេះ នឹងបានទៅលើ អ្នកណា។»
ពួកទាហាន ធ្វើដូច្នេះ ស្របតាមសេចក្ដី ដែលមានចែងទុក ក្នុងគម្ពីរមក ថា៖
«គេ បានយកសម្លៀកបំពាក់ របស់ទូលបង្គំ ចែកគ្នា,
ហើយ ចាប់ឆ្នោតយកអាវវែង របស់ទូលបង្គំ។»
មាតាព្រះយេស៊ូ, ប្អូនស្រី មាតាព្រះអង្គ, នាងម៉ារី ជាភរិយាលោកក្លូប៉ាស, និងនាងម៉ារី ជាអ្នកស្រុកម៉ាដាឡា, ឈរក្បែរឈើឆ្កាង របស់ព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូ ឃើញមាតា, ព្រមទាំងសិស្ស ដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់នោះ ឈរនៅជិត។ ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល ទៅមាតាថា៖ «អ្នកអើយ, នេះហើយ, កូន របស់អ្នក។» បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅសិស្ស ថា៖ «នេះហើយ, ម្ដាយ របស់អ្នក។» តាំងពីពេលនោះមក សិស្សនោះ យកគាត់ មកនៅជាមួយ។
ព្រះយេស៊ូ សោយទិវង្គត
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ ជ្រាបថា, ព្រះអង្គ បានបង្ហើយកិច្ចការ ទាំងអស់ ចប់សព្វគ្រប់, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖
«ខ្ញុំ ស្រេកទឹក» ដើម្បី អោយបានស្របតាម សេចក្ដីគ្រប់ប្រការ ដែលមានចែងទុក ក្នុងគម្ពីរ។ នៅទីនោះ
មានក្រឡមួយ មានទឹកខ្មេះពេញ។ ពួកទាហាន យកសារាយស្ងួត,
ជ្រលក់ទឹកខ្មេះជោក, រួចរុំនៅចុងត្រែងមួយដើម,
រុញទៅដល់ ព្រះឱស្ឋ របស់ព្រះអង្គ។ កាលព្រះយេស៊ូ សោយទឹកខ្មេះហើយ, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖
«ខ្ញុំ បានសំរេចសព្វគ្រប់ អស់ហើយ។» ព្រះអង្គ ក៏ឱនព្រះសិរសាចុះ,
ហើយ ប្រគល់វិញ្ញាណទៅ។
ថ្ងៃនោះ ជាថ្ងៃរៀបចំបុណ្យចម្លង, ជនជាតិយូដា មិនចង់អោយមានសាកសព ជាប់នឹងឈើឆ្កាង នៅថ្ងៃសប្ប័ទឡើយ, ព្រោះថ្ងៃសប្ប័ទនោះ ជាថ្ងៃបុណ្យធំ។ ហេតុនេះហើយ បានជាគេ សុំលោកពីឡាត ចេញបញ្ជាទៅទាហាន អោយបំបាក់ជើង អ្នកជាប់ឆ្កាង, ហើយ យកសាកសពចុះមក។ ពួកទាហាន នាំគ្នា មកវាយបំបាក់ជើង អ្នកទោសទីមួយ និងអ្នកទោសទីពីរ ដែលជាប់លើឈើឆ្កាង ជាមួយព្រះអង្គ។ លុះមកដល់ព្រះយេស៊ូ, គេ ឃើញព្រះអង្គ សោយទិវង្គត ផុតទៅហើយ, គេ មិនបំបាក់ព្រះបាទា ព្រះអង្គទេ, ប៉ុន្តែ ទាហានម្នាក់ យកលំពែង ចាក់ត្រង់ចន្លោះឆ្អឹងជំនីរព្រះអង្គ, ស្រាប់តែមានទឹក និងលោហិត ហូរចេញមក មួយរំពេច។ សិស្សម្នាក់ ដែលបានឃើញ ធ្វើជាបន្ទាល់ អំពីហេតុការណ៍នេះ, ហើយសក្ខីភាព របស់គាត់ ពិតប្រាកដមែន។ ព្រះអង្គ ដឹងថា, សិស្សនោះ និយាយសេចក្ដីពិត ដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នា ជឿដែរ។ ហេតុការណ៍នេះ កើតឡើង ស្របតាមសេចក្ដី ដែលមានចែងទុក ក្នុងគម្ពីរមក ថា៖ «គ្មានឆ្អឹងណាមួយ របស់លោក ត្រូវបាក់បែកឡើយ។» មានអត្ថបទគម្ពីរមួយទៀត ចែងថា៖ «គេនាំគ្នា មើលអ្នក ដែលគេ ចាក់ទម្លុះ។»
ការបញ្ចុះសព ព្រះយេស៊ូ
ថ្ងៃនោះ ជាថ្ងៃរៀបចំបុណ្យចម្លង, ជនជាតិយូដា មិនចង់អោយមានសាកសព ជាប់នឹងឈើឆ្កាង នៅថ្ងៃសប្ប័ទឡើយ, ព្រោះថ្ងៃសប្ប័ទនោះ ជាថ្ងៃបុណ្យធំ។ ហេតុនេះហើយ បានជាគេ សុំលោកពីឡាត ចេញបញ្ជាទៅទាហាន អោយបំបាក់ជើង អ្នកជាប់ឆ្កាង, ហើយ យកសាកសពចុះមក។ ពួកទាហាន នាំគ្នា មកវាយបំបាក់ជើង អ្នកទោសទីមួយ និងអ្នកទោសទីពីរ ដែលជាប់លើឈើឆ្កាង ជាមួយព្រះអង្គ។ លុះមកដល់ព្រះយេស៊ូ, គេ ឃើញព្រះអង្គ សោយទិវង្គត ផុតទៅហើយ, គេ មិនបំបាក់ព្រះបាទា ព្រះអង្គទេ, ប៉ុន្តែ ទាហានម្នាក់ យកលំពែង ចាក់ត្រង់ចន្លោះឆ្អឹងជំនីរព្រះអង្គ, ស្រាប់តែមានទឹក និងលោហិត ហូរចេញមក មួយរំពេច។ សិស្សម្នាក់ ដែលបានឃើញ ធ្វើជាបន្ទាល់ អំពីហេតុការណ៍នេះ, ហើយសក្ខីភាព របស់គាត់ ពិតប្រាកដមែន។ ព្រះអង្គ ដឹងថា, សិស្សនោះ និយាយសេចក្ដីពិត ដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នា ជឿដែរ។ ហេតុការណ៍នេះ កើតឡើង ស្របតាមសេចក្ដី ដែលមានចែងទុក ក្នុងគម្ពីរមក ថា៖ «គ្មានឆ្អឹងណាមួយ របស់លោក ត្រូវបាក់បែកឡើយ។» មានអត្ថបទគម្ពីរមួយទៀត ចែងថា៖ «គេនាំគ្នា មើលអ្នក ដែលគេ ចាក់ទម្លុះ។»
ការបញ្ចុះសព ព្រះយេស៊ូ
បន្ទាប់មក លោកយ៉ូសែប
ជាអ្នកស្រុក អើរីម៉ាថេ បានទៅសុំច្បាប់លោកពីឡាត យកព្រះសពព្រះយេស៊ូ។
លោកយ៉ូសែបនេះ ក៏ជាសិស្ស របស់ព្រះយេស៊ូដែរ, តែមិនហ៊ានចេញមុខទេ,
ព្រោះខ្លាចជនជាតិយូដា។ លោកពីឡាត អនុញ្ញាតអោយ,
ហើយ លោកយ៉ូសែប ក៏មកដោះព្រះសព យកទៅ។ រីឯ លោកនីកូដេម,
ដែលមកគាល់ព្រះយេស៊ូ ទាំងយប់កាលពីមុន, ក៏បានមកដែរ។
លោកយក ជ័រល្វីងទេស លាយនឹងគ្រឿងក្រអូប ប្រមាណ ជាកន្លះហាប មកផង។ លោកទាំងពីរ យកព្រះសពព្រះយេស៊ូ មករុំនឹងសំពត់ស្នប, អប់គ្រឿងក្រអូប តាមទំនៀមទម្លាប់ពិធីបញ្ចុះសព របស់ជនជាតិយូដា។ នៅកន្លែងគេឆ្កាងព្រះយេស៊ូ មានសួនឧទ្យានមួយ; ក្នុងសួននោះ មានផ្នូរមួយថ្មី, ពុំទាន់ដែលដាក់សពណា នៅឡើយ។ គេ ដាក់ព្រះយេស៊ូ នៅក្នុងផ្នូរនោះ, ព្រោះនៅជិតស្រាប់, ដ្បិតថ្ងៃនោះ ជាថ្ងៃរៀបចំ បុណ្យចម្លង។
Jesus Sentenced to Be Crucified
Then Pilate took Jesus and had him flogged. 2 The soldiers twisted together a crown of thorns and put it on his head. They clothed him in a purple robe 3 and went up to him again and again, saying, “Hail, king of the Jews!” And they slapped him in the face.
4 Once
more Pilate came out and said to the Jews gathered there, “Look, I am
bringing him out to you to let you know that I find no basis for a
charge against him.” 5 When Jesus came out wearing the crown of thorns and the purple robe, Pilate said to them, “Here is the man!”
6 As soon as the chief priests and their officials saw him, they shouted, “Crucify! Crucify!”
But Pilate answered, “You take him and crucify him. As for me, I find no basis for a charge against him.”
7 The Jewish leaders insisted, “We have a law, and according to that law he must die, because he claimed to be the Son of God.”
8 When Pilate heard this, he was even more afraid, 9 and he went back inside the palace. “Where do you come from?” he asked Jesus, but Jesus gave him no answer. 10 “Do you refuse to speak to me?” Pilate said. “Don’t you realize I have power either to free you or to crucify you?”
11 Jesus answered, “You
would have no power over me if it were not given to you from above.
Therefore the one who handed me over to you is guilty of a greater
sin.”
12 From
then on, Pilate tried to set Jesus free, but the Jewish leaders kept
shouting, “If you let this man go, you are no friend of Caesar. Anyone
who claims to be a king opposes Caesar.”
13 When
Pilate heard this, he brought Jesus out and sat down on the judge’s
seat at a place known as the Stone Pavement (which in Aramaic is
Gabbatha). 14 It was the day of Preparation of the Passover; it was about noon.
“Here is your king,” Pilate said to the Jews.
15 But they shouted, “Take him away! Take him away! Crucify him!”
“Shall I crucify your king?” Pilate asked.
“We have no king but Caesar,” the chief priests answered.
16 Finally Pilate handed him over to them to be crucified.
The Crucifixion of Jesus
So the soldiers took charge of Jesus. 17 Carrying his own cross, he went out to the place of the Skull (which in Aramaic is called Golgotha). 18 There they crucified him, and with him two others —one on each side and Jesus in the middle.
19 Pilate had a notice prepared and fastened to the cross. It read: jesus of nazareth, the king of the jews. 20 Many
of the Jews read this sign, for the place where Jesus was crucified was
near the city, and the sign was written in Aramaic, Latin and Greek. 21 The
chief priests of the Jews protested to Pilate, “Do not write ‘The King
of the Jews,’ but that this man claimed to be king of the Jews.”
22 Pilate answered, “What I have written, I have written.”
23 When
the soldiers crucified Jesus, they took his clothes, dividing them into
four shares, one for each of them, with the undergarment remaining.
This garment was seamless, woven in one piece from top to bottom.
24 “Let’s not tear it,” they said to one another. “Let’s decide by lot who will get it.”
This happened that the scripture might be fulfilled that said,
“They divided my clothes among them
and cast lots for my garment.”[a]
and cast lots for my garment.”[a]
So this is what the soldiers did.
25 Near the cross of Jesus stood his mother, his mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary Magdalene. 26 When Jesus saw his mother there, and the disciple whom he loved standing nearby, he said to her, “Woman,[b] here is your son,” 27 and to the disciple, “Here is your mother.” From that time on, this disciple took her into his home.
The Death of Jesus
28 Later, knowing that everything had now been finished, and so that Scripture would be fulfilled, Jesus said, “I am thirsty.” 29 A
jar of wine vinegar was there, so they soaked a sponge in it, put the
sponge on a stalk of the hyssop plant, and lifted it to Jesus’ lips. 30 When he had received the drink, Jesus said, “It is finished.” With that, he bowed his head and gave up his spirit.
31 Now
it was the day of Preparation, and the next day was to be a special
Sabbath. Because the Jewish leaders did not want the bodies left on the
crosses during the Sabbath, they asked Pilate to have the legs broken
and the bodies taken down. 32 The
soldiers therefore came and broke the legs of the first man who had
been crucified with Jesus, and then those of the other. 33 But when they came to Jesus and found that he was already dead, they did not break his legs. 34 Instead, one of the soldiers pierced Jesus’ side with a spear, bringing a sudden flow of blood and water. 35 The
man who saw it has given testimony, and his testimony is true. He
knows that he tells the truth, and he testifies so that you also may
believe. 36 These things happened so that the scripture would be fulfilled: “Not one of his bones will be broken,”[c] 37 and, as another scripture says, “They will look on the one they have pierced.”[d]
The Burial of Jesus
38 Later,
Joseph of Arimathea asked Pilate for the body of Jesus. Now Joseph was a
disciple of Jesus, but secretly because he feared the Jewish leaders.
With Pilate’s permission, he came and took the body away. 39 He
was accompanied by Nicodemus, the man who earlier had visited Jesus
at night. Nicodemus brought a mixture of myrrh and aloes, about
seventy-five pounds.[e] 40 Taking
Jesus’ body, the two of them wrapped it, with the spices, in strips of
linen. This was in accordance with Jewish burial customs. 41 At the place where Jesus was crucified, there was a garden, and in the garden a new tomb, in which no one had ever been laid. 42 Because it was the Jewish day of Preparation and since the tomb was nearby, they laid Jesus there.
7 comments:
Here she goes again !!!
ដំណឹងល្អៗ ខោក្នុងនិងស្រោមអនាម័យរបស់
គ្រិស្ទនឹងចាប់ដាក់ដេញថ្លៃជាសធារណៈរៀងរាល់ព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យនៅផ្លូវឌឿងហែមដោយសាវកា អាអ្ហ៊ីសេង។
11:15 AM,
I know right!
Let's all just bypass anything KI-Media post with a number title.
I'm surprise father Wild Wisconsonite hasn't post his comment yet.
Father who?
Oh that black guy on the cross? Wasn't he condemned by Jews for not circumcised as a thief?
2:39 AM,
Hey, you're cool.
We like that.
Father Wild Wisc. is busy paying bills for God !!!
Come on Theary! Grow up! Don't try to preach Christianity in here. Mr. Seng or Mr. Heng Soy should also wake up. this religious preaching does't fit here.
Anyway, this preaching is showing a typical of Christian way to force people to believe through force and baiting materials.
When we have reasons for what we believe, we have no need of faith; when we have no reasons, or bad ones, we have lost our connection to the world and to one another. Atheism is nothing more than a commitment to the most basic standard of intellectual honesty: One’s convictions should be proportional to one’s evidence. Pretending to be certain when one isn’t—indeed, pretending to be certain about propositions for which no evidence is even conceivable—is both an intellectual and a moral failing. Only the atheist has realized this. The atheist is simply a person who has perceived the lies of religion and refused to make them his own.
Sam Harris
Post a Comment