លោកសូល
ប្រែចិត្តគំនិត ជឿព្រះយេស៊ូ
នៅពេលនោះ
លោកសូល គិតតែពី គំរាមកំហែង និងសម្លាប់សិស្ស របស់ព្រះអម្ចាស់ ជានិច្ច។ គាត់ ទៅជួបលោកមហាបូជាចារ្យ, សុំលិខិត
អនុញ្ញាតចូលទៅក្នុង សាលាប្រជុំនានា នៅក្រុងដាម៉ាស, ក្រែងរកឃើញ អ្នកខ្លះនៅទីនោះ ដែលដើរតាមមាគ៌ា របស់ព្រះអម្ចាស់។
ទោះជាប្រុស ឬស្ត្រីក្ដី, គាត់ នឹងចាប់ចង, នាំយកមក ក្រុងយេរូសាឡឹម។ ពេលគាត់ ធ្វើដំណើរទៅជិតដល់
ក្រុងដាម៉ាសហើយ, ស្រាប់តែមានពន្លឺមួយ ចាំងពីផ្ទៃមេឃ
មកជុំវិញគាត់។ គាត់
ក៏ដួល, ហើយ ឮសូរសំឡេងមួយ ពោលមកគាត់ ថា៖ «សូល អើយ, សូល,
ហេតុដូចម្ដេច បានជាអ្នក បៀតបៀនខ្ញុំ?»
លោកសូល សួរវិញ
ថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ, តើលោក ជានរណា?»
សំឡេងនោះ ក៏ឆ្លើយឡើង
ថា៖ «ខ្ញុំ
ជាយេស៊ូ ដែលអ្នកកំពុងតែបៀតបៀន។
ចូរក្រោកឡើង, ហើយ ចូលទៅក្នុងទីក្រុង; នៅទីនោះ នឹងមានគេ ប្រាប់អ្នក ថា,
ត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ។»
រីឯ អស់អ្នក ដែលធ្វើដំណើរ
ជាមួយលោកសូល នាំគ្នា ឈប់។ គេ នៅស្ងៀម,
រកនិយាយអ្វី មិនកើត, ព្រោះគេ បានឮសំឡេង, តែពុំឃើញ មាននរណាឡើយ។
លោកសូល ក្រោកឡើង, ទោះបីគាត់ ខំប្រឹងបើកភ្នែក
យ៉ាងណាក៏ដោយ, ក៏គាត់ មើលអ្វី មិនឃើញដែរ។ គេ ដឹកដៃគាត់, នាំចូលទៅក្នុង
ក្រុងដាម៉ាស។ ក្នុងរយៈពេល
បីថ្ងៃ, គាត់ មិនអាចមើលឃើញ,
ហើយ ក៏មិនពិសាបាយ ពិសាទឹក សោះឡើយ។
នៅក្រុងដាម៉ាស
មានសិស្សមួយរូប ឈ្មោះ អាណាណាស។ គាត់ និមិត្តឃើញ ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល ហៅគាត់ ថា៖ «អាណាណាស!»
គាត់ ទូលតប ថា៖
«ក្រាបទូល
ព្រះអម្ចាស់។»
ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល
មកគាត់ ថា៖ «ចូរក្រោកឡើង, ទៅឯផ្លូវមួយ ឈ្មោះ “ផ្លូវត្រង់”,
សួររក ឈ្មោះ សូល, ជាអ្នកស្រុកតើសុស នៅក្នុងផ្ទះយូដាស។
គាត់ កំពុងតែអធិស្ឋាន, ហើយ និមិត្តឃើញបុរសម្នាក់ ឈ្មោះអាណាណាស ចូលមក ដាក់ដៃលើគាត់
ដើម្បី អោយគាត់ មើលឃើញឡើងវិញ។»
លោកអាណាណាស ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់, ទូលបង្គំ បានឮមនុស្សជាច្រើន
និយាយថា, បុរសនេះ បានធ្វើបាប ប្រជារាស្ត្រ ដ៏វិសុទ្ធ
របស់ព្រះអង្គ នៅក្រុង យេរូសាឡឹម ខ្លាំងណាស់, ហើយ គាត់
បានទទួលការអនុញ្ញាត ពីលោកមហាបូជាចារ្យ អោយមកទីនេះ ដើម្បីចាប់ចង អស់អ្នក
ដែលអង្វរ រក ព្រះនាមព្រះអង្គ។»
ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់
មានព្រះបន្ទូល មកគាត់វិញ ថា៖ «អញ្ជើញ ទៅចុះ! ដ្បិតខ្ញុំ ជ្រើសរើស បុរសនេះ
ដើម្បីប្រើគាត់ អោយទៅប្រាប់ ប្រជាជាតិ និងស្ដេចនានា, ព្រមទាំងប្រាប់ជនជាតិ អ៊ីស្រាអែល, អោយស្គាល់
ឈ្មោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំ
នឹងបង្ហាញ ប្រាប់គាត់ អោយដឹង ថា, គាត់ ត្រូវរងទុក្ខលំបាក
ជាច្រើន, ព្រោះតែឈ្មោះ របស់ខ្ញុំ។»
លោកអាណាណាស ក៏ចេញទៅ។
លុះទៅដល់ផ្ទះនោះហើយ,
គាត់ ដាក់ដៃលើលោកសូល, ហើយ មានប្រសាសន៍ ថា៖ «បងសូល អើយ, ព្រះអម្ចាស់ យេស៊ូ ដែលបង បានឃើញនៅតាមផ្លូវ
បងធ្វើដំណើរ មកនោះ, ទ្រង់ បានចាត់ខ្ញុំមក ដើម្បីអោយបង
អាចមើលឃើញឡើងវិញ និងអោយបង បានពោរពេញ ដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។» រំពេចនោះ មានអ្វីមួយ ដូចស្រកាត្រី
ជ្រុះពីភ្នែកលោកសូល។ លោក ក៏មើលឃើញឡើងវិញ; លោក ក្រោកឡើង ទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ បន្ទាប់មក លោក បរិភោគម្ហូបអាហារ, ហើយ មានកម្លាំងឡើងវិញ។
លោកសូល
ប្រកាសព្រះបន្ទូល នៅក្រុងដាម៉ាស
លោក ស្នាក់នៅ ជាមួយពួកសិស្ស
ដែលនៅ ក្រុងដាម៉ាស បួនដប់ថ្ងៃ។ លោក ចាប់ផ្ដើមប្រកាស នៅក្នុងសាលាប្រជុំ
នានាភ្លាម ថា, ព្រះយេស៊ូ ជាព្រះបុត្រា របស់ព្រះជាម្ចាស់។ អស់អ្នក ដែលបានឮលោក មានប្រសាសន៍
ងឿងឆ្ងល់ណាស់។ គេ ពោលថា៖ «លោកនេះហើយ ដែលបានធ្វើទុក្ខបៀតបៀន អស់អ្នក ដែលអង្វរ រក ឈ្មោះយេស៊ូ
នៅក្រុងយេរូសាឡឹម។ គាត់ មកទីនេះ រកចាប់ចងគេ,
នាំទៅជូនពួកមហាបូជាចារ្យ ទេតើ។!» រីឯ លោកសូលវិញ, លោក មានកម្លាំងចិត្ត កាន់តែខ្លាំងឡើងៗ,
ហើយ លោកវែកញែក ប្រាប់សាសន៍យូដា នៅក្រុងដាម៉ាស យ៉ាងច្បាស់លាស់
ថា, ព្រះយេស៊ូ ពិតជាព្រះគ្រិស្ដ។
យូរថ្ងៃក្រោយមកទៀត,
ជនជាតិយូដា បានសមគំនិតគ្នា រកសម្លាប់ លោកសូល, តែលោក
បានជ្រាបគំរោងការ របស់គេ។ ពួកគេ បាននាំគ្នាទៅចាំ
នៅទ្វារក្រុង ទាំងយប់ ទាំងថ្ងៃ ដើម្បីសម្លាប់លោក។ ប៉ុន្តែ នៅពេលយប់, ពួកសិស្ស របស់លោក បានដាក់លោក ក្នុងជាលមួយ, សំរូតចុះទៅខាងក្រៅ កំពែងក្រុង។
លោកសូល
នៅក្រុងយេរូសាឡឹម
កាលលោកសូល មកដល់ក្រុងយេរូសាឡឹម,
លោក ចង់ទៅចូលរួម ក្នុងចំណោមពួកសិស្ស, តែពួកគេ ខ្លាចលោក
ទាំងអស់គ្នា, ព្រោះគេ ពុំជឿថា លោកជាសិស្សដែរ នោះឡើយ។
ពេលនោះ លោកបារណាបាស បានទទួលលោក, ហើយ នាំទៅជួប ក្រុមសាវ័ក,
ទាំងរៀបរាប់ អំពីលោកសូល បានឃើញព្រះអម្ចាស់ នៅតាមផ្លូវ,
អំពី ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល មកកាន់លោក, ហើយ នឹងរៀបរាប់ អំពីលោកសូល មានប្រសាសន៍ ដោយចិត្តអង់អាច ក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូ
នៅក្រុងដាម៉ាស ផងដែរ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះ មក, លោកសូល តែងតែចុះឡើង
នៅក្រុងយេរូសាឡឹម ជាមួយក្រុមសាវ័ក ជានិច្ច, ព្រមទាំងមានប្រសាសន៍
ដោយចិត្តអង់អាច ក្នុងព្រះនាម ព្រះអម្ចាស់ ថែមទៀតផង។ លោក បានសន្ទនា
និងជជែកវែកញែក ជាមួយសាសន៍យូដា ដែលនិយាយភាសាក្រិក,
តែពួកគេ បែរជានាំគ្នា ប៉ុនប៉ង សម្លាប់លោកទៅវិញ។ កាលពួកបងប្អូន បានជ្រាបដំណឹងនេះ, គេ នាំលោក ទៅក្រុងសេសារា, ហើយ បន្ទាប់មក
អោយលោក ទៅក្រុងតើសុស។
ក្រុមជំនុំ បានប្រកបដោយ
សេចក្ដីសុខសាន្ត គ្រប់ទីកន្លែង ក្នុងស្រុកយូដា, ស្រុកកាលីឡេ, និងស្រុកសាម៉ារី។ ក្រុមជំនុំ មានជំហរកាន់តែ មាំមួនឡើងៗ, ហើយ គេរស់នៅ
ដោយគោរពកោតខ្លាច ព្រះអម្ចាស់, ព្រមទាំង មានចំនួន កើនឡើង
ជាលំដាប់ ដោយមាន ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ជួយលើកទឹកចិត្តគេផង។
លោកពេត្រុស បានធ្វើដំណើរ
ទៅគ្រប់ទីកន្លែង។ លោក បានចុះទៅសួរសុខទុក្ខ
ប្រជាជនដ៏វិសុទ្ធ នៅក្រុងលីដា។ នៅក្រុងនោះ លោក ឃើញបុរសម្នាក់ ឈ្មោះអេណាស ឈឺ ក្រោកមិនរួច។ គាត់ ដេកជាប់ នឹងគ្រែ ប្រាំបីឆ្នាំ មកហើយ។ លោកពេត្រុស មានប្រសាសន៍ ទៅគាត់
ថា៖ «អេណាសអើយ, ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ ប្រោសអ្នក
អោយបានជាហើយ; ចូរក្រោកឡើង, រៀបចំគ្រែ
អ្នកទៅ។» លោកអេណាស
ក៏ក្រោកឡើងភ្លាម។ អ្នកក្រុងលីដាទាំងអស់ និងអ្នកស្រុកនៅតំបន់សារ៉ូន បានឃើញគាត់
ជាដូច្នេះ ក៏បែរចិត្តគំនិត ទៅរកព្រះអម្ចាស់។
នាងតេប៊ីថា
រស់ឡើងវិញ
នៅក្រុងយ៉ុបប៉េ មានស្ត្រីម្នាក់
ឈ្មោះតេប៊ីថា, ភាសាក្រិក ថា «ឌ័រកាស»។ នាង ជាសិស្សដែរ; នាង តែងប្រព្រឹត្ត អំពើល្អ និងធ្វើទានជាច្រើន។ នៅគ្រានោះ នាង មានជំងឺ, ហើយ ស្លាប់ទៅ។
គេ បានលាងសព របស់នាង តម្កល់ទុក នៅបន្ទប់ខាងលើ។ ក្រុងលីដា នៅជិត ក្រុងយ៉ុបប៉េ។
កាលពួកសិស្ស ឮដំណឹង ថា. លោកពេត្រុស ស្ថិតនៅ ឯក្រុងលីដានោះ, គេ ចាត់បុរសពីរនាក់
អោយទៅ អញ្ជើញលោក ថា៖ «សូមលោក មេត្តាប្រញាប់ ធ្វើដំណើរ
បង្ហួសទៅកន្លែង យើងខ្ញុំផង។»
លោកពេត្រុស ក៏ចេញដំណើរ
មកជាមួយ អ្នកទាំងពីរនោះភ្លាម។ ពេលលោក
មកដល់, គេ
បានអញ្ជើញលោក ឡើងទៅបន្ទប់ ខាងលើ។ ស្ត្រីមេម៉ាយ
ទាំងប៉ុន្មាន បាននាំគ្នា ចូលមកជិតលោក, ទាំងយំសោក
និងបង្ហាញអាវវែង, អាវក្រៅ ដែលនាងឌ័រកាស បានដេរ កាលនាង
រស់នៅជាមួយគេ នៅឡើយ។
លោកពេត្រុស សុំអោយគេ
ចេញទៅក្រៅ ទាំងអស់គ្នា, រួចលោក លុតជង្គង់ អធិស្ឋាន។ បន្ទាប់មក លោក បែរទៅរកសព,
មានប្រសាសន៍ ថា៖ «តេប៊ីថាអើយ, ក្រោកឡើង។» ពេលនោះ នាង ក៏បើកភ្នែក, ហើយ កាលនាងបានឃើញលោកពេត្រុស, នាង ក្រោកអង្គុយ។ លោក ចាប់ដៃនាង អោយក្រោកឈរ, ហើយ ហៅពួកអ្នកជឿ និងស្ត្រីមេម៉ាយ អោយចូលមក បង្ហាញនាងឌ័រកាស
ដែលមានជីវិតរស់ អោយគេឃើញ។ អ្នកក្រុងយ៉ុបប៉េ ទាំងប៉ុន្មាន បានដឹងរឿងនេះ, ហើយ ច្រើននាក់ ជឿលើ ព្រះអម្ចាស់។ លោកពេត្រុស ស្នាក់នៅក្រុងយ៉ុបប៉េ
ជាយូរថ្ងៃ តទៅទៀត ក្នុងផ្ទះបុរសម្នាក់ ឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន
ជាអ្នកសម្លាប់ស្បែក។
Acts 9
Saul’s Conversion
9 Meanwhile, Saul was still breathing out murderous threats against the Lord’s disciples. He went to the high priest 2 and asked him for letters to the synagogues in Damascus, so that if he found any there who belonged to the Way, whether men or women, he might take them as prisoners to Jerusalem. 3 As he neared Damascus on his journey, suddenly a light from heaven flashed around him. 4 He fell to the ground and heard a voice say to him, “Saul, Saul, why do you persecute me?”
5 “Who are you, Lord?” Saul asked.“I am Jesus, whom you are persecuting,” he replied. 6 “Now get up and go into the city, and you will be told what you must do.”
7 The men traveling with Saul stood there speechless; they heard the sound but did not see anyone. 8 Saul got up from the ground, but when he opened his eyes he could see nothing. So they led him by the hand into Damascus. 9 For three days he was blind, and did not eat or drink anything.
10 In Damascus there was a disciple named Ananias. The Lord called to him in a vision, “Ananias!”
“Yes, Lord,” he answered.
11 The Lord told him, “Go to the house of Judas on Straight Street and ask for a man from Tarsus named Saul, for he is praying. 12 In a vision he has seen a man named Ananias come and place his hands on him to restore his sight.”
13 “Lord,” Ananias answered, “I have heard many reports about this man and all the harm he has done to your holy people in Jerusalem. 14 And he has come here with authority from the chief priests to arrest all who call on your name.”
15 But the Lord said to Ananias, “Go! This man is my chosen instrument to proclaim my name to the Gentiles and their kings and to the people of Israel. 16 I will show him how much he must suffer for my name.”
17 Then Ananias went to the house and entered it. Placing his hands on Saul, he said, “Brother Saul, the Lord—Jesus, who appeared to you on the road as you were coming here—has sent me so that you may see again and be filled with the Holy Spirit.” 18 Immediately, something like scales fell from Saul’s eyes, and he could see again. He got up and was baptized, 19 and after taking some food, he regained his strength.
Saul in Damascus and Jerusalem
Saul spent several days with the disciples in Damascus. 20 At once he began to preach in the synagogues that Jesus is the Son of God. 21 All those who heard him were astonished and asked, “Isn’t he the man who raised havoc in Jerusalem among those who call on this name? And hasn’t he come here to take them as prisoners to the chief priests?” 22 Yet Saul grew more and more powerful and baffled the Jews living in Damascus by proving that Jesus is the Messiah.
23 After many days had gone by, there was a conspiracy among the Jews to kill him, 24 but Saul learned of their plan. Day and night they kept close watch on the city gates in order to kill him. 25 But his followers took him by night and lowered him in a basket through an opening in the wall.
26 When he came to Jerusalem, he tried to join the disciples, but they were all afraid of him, not believing that he really was a disciple. 27 But Barnabas took him and brought him to the apostles. He told them how Saul on his journey had seen the Lord and that the Lord had spoken to him, and how in Damascus he had preached fearlessly in the name of Jesus. 28 So Saul stayed with them and moved about freely in Jerusalem, speaking boldly in the name of the Lord. 29 He talked and debated with the Hellenistic Jews,[a] but they tried to kill him. 30 When the believers learned of this, they took him down to Caesarea and sent him off to Tarsus.
31 Then the church throughout Judea, Galilee and Samaria enjoyed a time of peace and was strengthened. Living in the fear of the Lord and encouraged by the Holy Spirit, it increased in numbers.
Aeneas and Dorcas
32 As Peter traveled about the country, he went to visit the Lord’s people who lived in Lydda. 33 There he found a man named Aeneas, who was paralyzed and had been bedridden for eight years. 34 “Aeneas,” Peter said to him, “Jesus Christ heals you. Get up and roll up your mat.” Immediately Aeneas got up. 35 All those who lived in Lydda and Sharon saw him and turned to the Lord.36 In Joppa there was a disciple named Tabitha (in Greek her name is Dorcas); she was always doing good and helping the poor. 37 About that time she became sick and died, and her body was washed and placed in an upstairs room. 38 Lydda was near Joppa; so when the disciples heard that Peter was in Lydda, they sent two men to him and urged him, “Please come at once!”
39 Peter went with them, and when he arrived he was taken upstairs to the room. All the widows stood around him, crying and showing him the robes and other clothing that Dorcas had made while she was still with them.
40 Peter sent them all out of the room; then he got down on his knees and prayed. Turning toward the dead woman, he said, “Tabitha, get up.” She opened her eyes, and seeing Peter she sat up. 41 He took her by the hand and helped her to her feet. Then he called for the believers, especially the widows, and presented her to them alive. 42 This became known all over Joppa, and many people believed in the Lord. 43 Peter stayed in Joppa for some time with a tanner named Simon.
18 comments:
What the fuck KI team! why did you allow all these bastards advertise Christian here?
"As for the Jews, I am just carrying on with the same policy which the Catholic Church has adopted for fifteen hundred years, when it has regarded the Jews as dangerous and pushed them into ghettos etc., because it knew what the Jews were like. I don't put race above religion, but I do see the danger in the representatives of this race for Church and State, and perhaps I am doing Christianity a great service."
Adolf Hitler, 1936, to Bishop Berning and Msg. Steinman, representatives of Pope Pius XI
WTF! This is not Khmer news! Fcuk outta here!
@#$%
Please, respect the owner of this blog.
Because we are the lamb of God.
Get of out here. We are Khmer and not born as Christian. If you wanna promote Christian u go to other web.
"Slavery itself ... is not at all contrary to the natural and divine law... The purchaser [of the slave] should carefully examine whether the slave who is put up for sale has been justly or unjustly deprived of his liberty, and that the vendor should do nothing which might endanger the life, virtue, or Catholic faith of the slave."
Vatican statement, 1866
I don't like Christian etc. They are really bother others people a lot. They come and knock my door in the weekend. When I tell them, I am a Buddhism. They just walk away. Cambodia is not good to have many religions in the country. They often get into fight.
I agree with you. I think Christian are very thick-skin person. They always believe that no other religion is good. They are all bullshit. Please leave Cambodian alone and live in peace.
Some priests, including those in the Vatican
rape young boys.
You are God ?
May Jesus punish you all.
7:54pm,
how about those priests and their bosses who raped and abused kids?
Are they going to heaven too?
I like KI-Media, But I don't support it when some members of your team try to include Christianity here.
Are you trying to constructively criticise the government or are you all missionaries?
Jesu died 2012 ago. He cannot punish us. KI-Media is not the tool for your Jesu
Kick Theary Seng out too for promoting this Christainity/insane shit..Cambodia dont need religion war....Cambodia is good for now in term of religion...
Jesus should punish all those who try to promote Christianity in Cambodia. We Cambodian DO NOT NEED it. Your god punish only good people and reward only gay priests.
ក្តរឹង!
Post a Comment