https://www.box.com/s/nl0upuu9aj331fvm2gab
Complete Gospel of Matthew
ព្រះយេស៊ូ
យាងចូលក្រុង យេរូសាឡឹម
ព្រះយេស៊ូ យាងមក
ជាមួយពួកសិស្ស ជិតដល់ក្រុង យេរូសាឡឹមហើយ។ កាលមកដល់ភូមិ បេតផាសេ ដែលនៅចង្កេះភ្នំ ដើមអូលីវ,
ព្រះអង្គ ចាត់សិស្ស ពីរនាក់ ឲ្យទៅមុន, ទាំងមានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ចូរ ទៅភូមិ ដែលនៅមុខ អ្នករាល់គ្នា។ ពេលទៅដល់ភ្លាម អ្នក នឹងឃើញ មេលាមួយ ដែលគេ
ចងនៅទីនោះ, ហើយ មានកូនវា នៅជាមួយដែរ។ ចូរ ស្រាយវា ដឹកមក ឲ្យខ្ញុំ។ ប្រសិនបើ មាននរណាសួរ, ចូរ ប្រាប់គេ ថា, ព្រះអម្ចាស់ ត្រូវការវា, តែព្រះអង្គ នឹងឲ្យគេ ដឹកមកវិញភ្លាម
ជាមិនខាន។»
ព្រឹត្តិការណ៍នេះ
កើតឡើងស្រប នឹងសេចក្ដី ដែលមានចែងទុក តាមរយៈព្យាការី ថា៖
«ចូរ
ប្រាប់ប្រជាជន ក្រុងស៊ីយ៉ូន ថា,
មើលហ្ន៎,
ព្រះមហាក្សត្រ របស់អ្នក យាងមករក អ្នកហើយ។
ទ្រង់ មានព្រះហឫទ័យ
ស្លូតបូត;
ទ្រង់ គង់លើខ្នងលា,
ហើយ គង់លើខ្នងកូនលា
ផងដែរ។»
ពីលើខ្នងលា
និងលើខ្នងកូនលាផង, ហើយ ព្រះយេស៊ូ ឡើងគង់លើខ្នងវា។ នៅពេលនោះ មានបណ្ដាជន ជាច្រើន
នាំគ្នា យកអាវ របស់ខ្លួន ក្រាលតាមផ្លូវ, ហើយ អ្នកខ្លះទៀត
កាច់ធាងទន្សែ យកមកក្រាល លើផ្លូវដែរ។ មហាជន ដែលដើរហែហម ព្រះយេស៊ូ
ពីមុខ ពីក្រោយ នាំគ្នា ស្រែកឡើង ថា៖
«ហូហ្សាណា! ព្រះរាជវង្ស របស់ព្រះបាទដាវីឌ!
សូមព្រះជាម្ចាស់ ប្រទានពរ
ដល់ព្រះអង្គ
ដែលយាងមក ក្នុងព្រះនាម
ព្រះអម្ចាស់!
ហូហ្សាណា! ព្រះជាម្ចាស់ នៅស្ថាន ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត!»
កាលព្រះយេស៊ូ យាងទៅដល់
ក្រុងយេរូសាឡឹម, ប្រជាជន នៅក្នុងទីក្រុង ទាំងមូល នាំគ្នា ជ្រួលច្របល់,
សួរថា៖ «តើ លោកនោះ ជានរណា?»
មហាជនឆ្លើយ ថា៖ «លោក
ជាព្យាការី យេស៊ូ, មកពីភូមិណាសារ៉ែត ក្នុងស្រុកកាលីឡេ។»
ព្រះយេស៊ូ
ដេញពួកអ្នកលក់ដូរ ចេញពីព្រះវិហារ
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ
ចូលព្រះវិហារ, ហើយ ព្រះអង្គ ដេញអ្នកលក់ដូរ ចេញពីទីនោះ។
ព្រះអង្គ ផ្ដួលតុ អ្នកដូរប្រាក់,
ផ្ដួលកៅអី របស់អ្នកលក់ព្រាប។ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ក្នុងគម្ពីរ មានចែង ថា, “ដំណាក់ របស់យើង ត្រូវធ្វើជាកន្លែង សំរាប់អធិស្ឋាន,” តែអ្នករាល់គ្នា បែរជាយកធ្វើជា “សំបុកចោរ
ទៅវិញ។”»
មានមនុស្សខ្វាក់
និងមនុស្សខ្វិន នាំគ្នា មករកព្រះអង្គ នៅក្នុងព្រះវិហារ;
ព្រះអង្គ ក៏ប្រោសគេ ឲ្យជា ទាំងអស់គ្នា។ កាលក្រុមនាយកបូជាចារ្យ និងអាចារ្យ
ឃើញការអស្ចារ្យ ដែលព្រះអង្គ បានធ្វើ និងឮ ក្មេងៗ ស្រែកនៅក្នុង ព្រះវិហារ
ថា «ហូហ្សាណា! ព្រះរាជវង្ស ព្រះបាទដាវីឌ!»
គេ ទាស់ចិត្តណាស់។
គេ ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «តើ
លោក ឮក្មេងៗ ស្រែកថា ដូចម្ដេចទេ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ទៅគេវិញ ថា៖ «ខ្ញុំ ឮហើយ។ ក្នុងគម្ពីរ មានចែង ថា,
“ព្រះអង្គ បានធ្វើ ឲ្យពាក្យ សរសើរតម្កើង ហូរចេញ ពីបបូរមាត់ក្មេង
តូចៗ និងទារក ដែលនៅបៅ” តើ អស់លោក មិនដែលអាន ទេឬ?»
ព្រះអង្គ ទុកគេចោល;
ទ្រង់ យាងចេញ ពីទីក្រុង, ឆ្ពោះទៅភូមិ បេថានី, ហើយ ស្នាក់នៅទីនោះ។
ដើមឧទុម្ពរ
ត្រូវបណ្ដាសា
ព្រលឹមឡើង
ព្រះយេស៊ូ យាងត្រឡប់ទៅ ទីក្រុងវិញ, ពេលនោះ ព្រះអង្គ ឃ្លាន។ ព្រះអង្គ ទតឃើញ ឧទុម្ពរមួយដើម
នៅតាមផ្លូវ។ ទ្រង់ យាងចូលទៅជិត
មិនឃើញមានផ្លែសោះ, មានសុទ្ធតែស្លឹក។ ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល ទៅកាន់ដើមឧទុម្ពរនោះ
ថា៖ «ចាប់ពីពេលនេះ តទៅ, កុំឲ្យឯង មានផ្លែសោះឡើយ!» ពេលនោះ ស្រាប់តែ ដើមឧទុម្ពរ
ក្រៀមស្វិត មួយរំពេច។
ឃើញដូច្នោះ
ពួកសិស្ស ងឿងឆ្ងល់ ជាខ្លាំង។ គេ ពោលថា៖
«ហេតុដូចម្ដេច បានជាដើមឧទុម្ពរ ក្រៀមស្វិត មួយរំពេច
ដូច្នេះ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ឆ្លើយទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សុំប្រាប់ឲ្យ អ្នករាល់គ្នា
ដឹងច្បាស់ ថា, ប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នា មានជំនឿ ឥតសង្ស័យសោះ,
អ្នករាល់គ្នា មិនត្រឹមតែ អាចធ្វើ ឲ្យដើមឧទុម្ពរនេះ
ក្រៀមស្វិត ប៉ុណ្ណោះទេ, គឺ បើអ្នករាល់គ្នា ពោលទៅកាន់ភ្នំនេះ
ថា, “ចូរ ចេញពីទីនេះ,
ធ្លាក់ក្នុងសមុទ្រទៅ,” នោះ នឹងសំរេច ដូច្នោះ ជាមិនខាន។ អ្វី ក៏ដោយ ឲ្យតែអ្នករាល់គ្នា
អធិស្ឋាន, សុំទាំងមានជំនឿ, អ្នករាល់គ្នា មុខជាបានទទួលមែន។»
អំណាច
របស់ព្រះយេស៊ូ
ព្រះយេស៊ូ យាងចូល
ក្នុងព្រះវិហារ, ហើយ នៅពេលព្រះអង្គ កំពុងតែបង្រៀនគេ, ពួកនាយកបូជាចារ្យ និងពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ របស់ប្រជាជន នាំគ្នា ចូលមក
សួរព្រះអង្គ ថា៖ «តើ លោក ធ្វើការទាំងនេះ ដោយអាងអំណាច
អ្វី? អ្នកណា ប្រគល់អំណាចនេះ
ឲ្យលោក?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
តបថា៖ «ខ្ញុំ ក៏សុំសួរសំណួរ តែមួយ ដល់អស់លោកដែរ។ បើ អស់លោក ប្រាប់ខ្ញុំ, ខ្ញុំ នឹងប្រាប់អស់លោកវិញ ថា, ខ្ញុំ ធ្វើការទាំងនេះ
ដោយអាង លើអំណាចអ្វី។ តើ នរណា ចាត់លោកយ៉ូហា នឲ្យមកធ្វើ ពិធីជ្រមុជទឹក? ព្រះជាម្ចាស់ ឬមនុស្ស?»
គេ ពិគ្រោះគ្នា
ថា៖ «បើ
យើង ឆ្លើយថា, “ព្រះជាម្ចាស់ ចាត់លោកយ៉ូហាន ឲ្យមក” គាត់ មុខជាសួរយើង ថា,
“ហេតុអ្វី បានជាអ្នករាល់គ្នា មិនជឿលោកយ៉ូហាន?” បើយើង ឆ្លើយថា, “មនុស្ស ចាត់លោកយ៉ូហាន ឲ្យមក”—នោះ យើង ខ្លាចប្រជាជន
រករឿង, ដ្បិត
មនុស្ស គ្រប់ៗគ្នា ចាត់ទុកលោកយ៉ូហាន ជាព្យាការី។»
ដូច្នេះ គេ ទូលឆ្លើយព្រះយេស៊ូ
ថា៖ «យើង
មិនដឹងទេ។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ទៅវិញ ថា៖ «រីឯ ខ្ញុំវិញ, ខ្ញុំ
ក៏មិន
ប្រាប់
អស់លោក ថា ខ្ញុំ ធ្វើការទាំងនេះ ដោយអាង លើអំណាច អ្វីដែរ។»
ប្រស្នា
អំពីកូនប្រុស ពីរនាក់
«អ្នករាល់គ្នា យល់យ៉ាងណាដែរ, ប្រសិនបើ បុរសម្នាក់
មានកូនប្រុសពីរ, ហើយ គាត់ និយាយទៅកាន់ កូនច្បង ថា, “កូនអើយ! ថ្ងៃនេះ ចូរ កូនទៅធ្វើការ
នៅចំការទំពាំងបាយជូរ របស់ពុកទៅ។”
«កូន តបមកវិញ ថា, “ខ្ញុំ
មិនចង់ទៅទេ,” ប៉ុន្តែ ក្រោយមក កូននោះ ដូរគំនិត, ហើយ ក៏ទៅចំការ។
«បន្ទាប់មក ឪពុក និយាយពាក្យដដែល ទៅកាន់កូនពៅ។ កូនពៅ ឆ្លើយថា, “បាទ, កូនទៅ,” តែ អត់ទៅទេ។
«ក្នុងចំណោម កូនទាំង ពីរនាក់, តើ កូនណា បានធ្វើតាមបំណង
ឪពុក?»
គេ ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «កូនច្បង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សុំប្រាប់ឲ្យ អ្នករាល់គ្នា
ដឹងច្បាស់ ថា, ពួកអ្នកទារពន្ធ និងពួកស្ដ្រីពេស្យា
នឹងចូលទៅក្នុង ព្រះរាជ្យ របស់ព្រះជាម្ចាស់ មុនអ្នករាល់គ្នា។ ដ្បិត លោកយ៉ូហាន បានមកណែនាំ
អ្នករាល់គ្នា ឲ្យដើរតាម
មាគ៌ាសុចរិត, តែ អ្នករាល់គ្នា មិនព្រមជឿលោកទេ។ ពួកអ្នកទារពន្ធ និងស្ដ្រីពេស្យា បានជឿលោក; រីឯ អ្នករាល់គ្នាវិញ, ទោះបី អ្នករាល់គ្នា
បានឃើញហេតុការណ៍ ទាំងនោះ ក៏ដោយ ក៏អ្នករាល់គ្នា មិនបានដូរ ចិត្តគំនិត, ហើយ ជឿលោកដែរ។
ប្រស្នា
អំពីអ្នកថែរក្សា ចំការទំពាំងបាយជូរ
«សុំស្ដាប់ប្រស្នា មួយទៀត៖ មានបុរសម្នាក់ ជាម្ចាស់ចំការ។ គាត់ បានដាំទំពាំងបាយជូរ,
ហើយ ធ្វើ របង ព័ទ្ធជុំវិញ។ គាត់ រៀបចំកន្លែងមួយ ដើម្បី
បញ្ជាន់ផ្លែ ទំពាំងបាយជូរ, ព្រមទាំង សង់ខ្ទមមួយផង។ បន្ទាប់មក គាត់ ប្រវាស់ ឲ្យពួកកសិករ
មើលថែទាំ, រួច ចេញដំណើរ ពីស្រុកនោះទៅ។ លុះដល់រដូវ ទំពាំងបាយជូរទុំ,
គាត់ ក៏ចាត់ពួកអ្នកបំរើ ឲ្យមកជួប អ្នកថែចំការ ទាំងនោះ ដើម្បី
ទទួលយកផល ដែលជាចំណែក របស់គាត់។
«ពួកកសិករ នាំគ្នា ចាប់ពួកអ្នកបំរើ មកវាយដំម្នាក់, ប្រហារជីវិតម្នាក់, និងយកដុំថ្ម គប់សម្លាប់
ម្នាក់ទៀត។ ម្ចាស់ចំការ
ក៏ចាត់អ្នកបំរើ ផ្សេងទៀត ដែលមានគ្នា ច្រើនជាងមុន ឲ្យមក។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកថែចំការ បានធ្វើបាប អ្នកបំរើ
ទាំងនោះ ដូចពួកមុនៗដែរ។ នៅទីបំផុត
ម្ចាស់ចំការ ចាត់កូនប្រុស របស់គាត់ ឲ្យមកជួបគេ ដោយគិត ថា, “គេ មុខជាគោរព កោតខ្លាច កូនប្រុសខ្ញុំ មិនខាន។”
«ប៉ុន្តែ ពេលពួកកសិករ ឃើញកូនប្រុស ម្ចាស់ចំការ មកដល់, គេ ពិគ្រោះគ្នា ថា, “អ្នកនេះ ជាអ្នកទទួល កេរមត៌ក
ពីម្ចាស់ចំការ ទៅថ្ងៃក្រោយ។ បើយើង នាំគ្នា
សម្លាប់គាត់, មត៌កនេះ នឹងត្រូវបាន មកយើងមិនខាន។” គេ ក៏ចាប់កូនប្រុស ម្ចាស់ចំការ
បោះទៅខាងក្រៅ, ហើយ សម្លាប់ចោលទៅ។
«ដល់ពេល ម្ចាស់ចំការ មក, តើ គាត់ នឹងធ្វើយ៉ាងណា
ចំពោះកសិករ ទាំងនោះ?»
គេ ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «គាត់
មុខជាសម្លាប់ ជនពាលទាំងនោះ ឥតត្រាប្រណីឡើយ។ រួច ប្រវាស់ចំការ ឲ្យអ្នកផ្សេងទៀត ដែលនឹងប្រគល់ផល ជាចំណែក របស់គាត់
ជូនគាត់ នៅរដូវ ទំពាំងបាយជូរទុំ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ទៅគេ ថា៖ «តើ អ្នករាល់គ្នា ដែលអានអត្ថបទនេះ ក្នុងគម្ពីរ
ឬទេ?
«“ថ្ម ដែលពួកជាងសង់ផ្ទះ បោះចោល
បានត្រឡប់
មកជាថ្មគ្រឹះ ដ៏សំខាន់បំផុត។
ព្រះអម្ចាស់
បានសំរេច ការអស្ចារ្យនេះ,
យើង បានឃើញ, ហើយ ស្ងើចសរសើរផង។”
«ហេតុនេះហើយ បានជាខ្ញុំ សុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ថា, ព្រះជាម្ចាស់ នឹងដកព្រះរាជ្យ ចេញពីអ្នករាល់គ្នា, ប្រគល់ទៅឲ្យសាសន៍
មួយទៀត ដែលចេះបង្កើតផល សមស្រប នឹងព្រះរាជ្យ។ អ្នកណា ដួលលើថ្មនេះ,
អ្នកនោះ មុខជាត្រូវ បាក់បែក ខ្ទេចខ្ទាំ មិនខាន, ហើយ បើថ្មនេះ សង្កត់លើអ្នកណា, មុខជាកិនកំទេច
អ្នកនោះ ឲ្យស្លាប់
ជាប្រាកដដែរ។»
ពួកនាយកបូជាចារ្យ
និងពួកខាង គណៈផារីស៊ី ឮដូច្នោះ ក៏ដឹង ថា, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល សំដៅទៅលើ
ពួកគេ។ គេ នាំគ្នា
រកមធ្យោបាយ ចាប់ព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែ គេ
ខ្លាចមហាជន, ព្រោះ មហាជន ចាត់ទុកព្រះយេស៊ូ ជាព្យាការីមួយរូប។
Matthew 21
New International Version (NIV)
Jesus Comes to Jerusalem as King
21 As they approached Jerusalem and came to Bethphage on the Mount of Olives, Jesus sent two disciples, 2 saying to them, “Go
to the village ahead of you, and at once you will find a donkey tied
there, with her colt by her. Untie them and bring them to me. 3 If anyone says anything to you, say that the Lord needs them, and he will send them right away.”
4 This took place to fulfill what was spoken through the prophet:
5 “Say to Daughter Zion,
‘See, your king comes to you,
gentle and riding on a donkey,
and on a colt, the foal of a donkey.’”[a]
‘See, your king comes to you,
gentle and riding on a donkey,
and on a colt, the foal of a donkey.’”[a]
6 The disciples went and did as Jesus had instructed them. 7 They brought the donkey and the colt and placed their cloaks on them for Jesus to sit on. 8 A very large crowd spread their cloaks on the road, while others cut branches from the trees and spread them on the road. 9 The crowds that went ahead of him and those that followed shouted,
“Hosanna[b] to the Son of David!”
“Blessed is he who comes in the name of the Lord!”[c]
“Hosanna[d] in the highest heaven!”
10 When Jesus entered Jerusalem, the whole city was stirred and asked, “Who is this?”
11 The crowds answered, “This is Jesus, the prophet from Nazareth in Galilee.”
Jesus at the Temple
12 Jesus entered the temple courts and drove out all who were buying and selling there. He overturned the tables of the money changers and the benches of those selling doves. 13 “It is written,” he said to them, “‘My house will be called a house of prayer,’[e] but you are making it ‘a den of robbers.’[f]”
14 The blind and the lame came to him at the temple, and he healed them. 15 But
when the chief priests and the teachers of the law saw the wonderful
things he did and the children shouting in the temple courts, “Hosanna
to the Son of David,” they were indignant.
16 “Do you hear what these children are saying?” they asked him.
“Yes,” replied Jesus, “have you never read,
“‘From the lips of children and infants
you, Lord, have called forth your praise’[g]?”
you, Lord, have called forth your praise’[g]?”
17 And he left them and went out of the city to Bethany, where he spent the night.
Jesus Curses a Fig Tree
18 Early in the morning, as Jesus was on his way back to the city, he was hungry. 19 Seeing a fig tree by the road, he went up to it but found nothing on it except leaves. Then he said to it, “May you never bear fruit again!” Immediately the tree withered.
20 When the disciples saw this, they were amazed. “How did the fig tree wither so quickly?” they asked.
21 Jesus replied, “Truly I tell you, if you have faith and do not doubt,
not only can you do what was done to the fig tree, but also you can say
to this mountain, ‘Go, throw yourself into the sea,’ and it will be
done. 22 If you believe, you will receive whatever you ask for in prayer.”
The Authority of Jesus Questioned
23 Jesus
entered the temple courts, and, while he was teaching, the chief
priests and the elders of the people came to him. “By what authority are you doing these things?” they asked. “And who gave you this authority?”
24 Jesus replied, “I will also ask you one question. If you answer me, I will tell you by what authority I am doing these things. 25 John’s baptism—where did it come from? Was it from heaven, or of human origin?”
They discussed it among themselves and said, “If we say, ‘From heaven,’ he will ask, ‘Then why didn’t you believe him?’ 26 But if we say, ‘Of human origin’—we are afraid of the people, for they all hold that John was a prophet.”
27 So they answered Jesus, “We don’t know.”
Then he said, “Neither will I tell you by what authority I am doing these things.
The Parable of the Two Sons
28 “What do you think? There was a man who had two sons. He went to the first and said, ‘Son, go and work today in the vineyard.’
29 “‘I will not,’ he answered, but later he changed his mind and went.
30 “Then the father went to the other son and said the same thing. He answered, ‘I will, sir,’ but he did not go.
31 “Which of the two did what his father wanted?”
“The first,” they answered.
Jesus said to them, “Truly I tell you, the tax collectors and the prostitutes are entering the kingdom of God ahead of you. 32 For John came to you to show you the way of righteousness, and you did not believe him, but the tax collectors and the prostitutes did. And even after you saw this, you did not repent and believe him.
The Parable of the Tenants
33 “Listen to another parable: There was a landowner who planted a vineyard. He put a wall around it, dug a winepress in it and built a watchtower. Then he rented the vineyard to some farmers and moved to another place. 34 When the harvest time approached, he sent his servants to the tenants to collect his fruit.
35 “The tenants seized his servants; they beat one, killed another, and stoned a third. 36 Then he sent other servants to them, more than the first time, and the tenants treated them the same way. 37 Last of all, he sent his son to them. ‘They will respect my son,’ he said.
38 “But when the tenants saw the son, they said to each other, ‘This is the heir. Come, let’s kill him and take his inheritance.’ 39 So they took him and threw him out of the vineyard and killed him.
40 “Therefore, when the owner of the vineyard comes, what will he do to those tenants?”
41 “He will bring those wretches to a wretched end,” they replied, “and he will rent the vineyard to other tenants, who will give him his share of the crop at harvest time.”
42 Jesus said to them, “Have you never read in the Scriptures:
“‘The stone the builders rejected
has become the cornerstone;
the Lord has done this,
and it is marvelous in our eyes’[h]?
has become the cornerstone;
the Lord has done this,
and it is marvelous in our eyes’[h]?
43 “Therefore I tell you that the kingdom of God will be taken away from you and given to a people who will produce its fruit. 44 Anyone who falls on this stone will be broken to pieces; anyone on whom it falls will be crushed.”[i]
45 When the chief priests and the Pharisees heard Jesus’ parables, they knew he was talking about them. 46 They looked for a way to arrest him, but they were afraid of the crowd because the people held that he was a prophet.
Footnotes:
- Matthew 21:5 Zech. 9:9
- Matthew 21:9 A Hebrew expression meaning “Save!” which became an exclamation of praise; also in verse 15
- Matthew 21:9 Psalm 118:25,26
- Matthew 21:9 A Hebrew expression meaning “Save!” which became an exclamation of praise; also in verse 15
- Matthew 21:13 Isaiah 56:7
- Matthew 21:13 Jer. 7:11
- Matthew 21:16 Psalm 8:2 (see Septuagint)
- Matthew 21:42 Psalm 118:22,23
- Matthew 21:44 Some manuscripts do not have verse 44.
2 comments:
When Khmer need to wake up?
Venerable Loun Sovath:
https://www.youtube.com/watch?v=V7B4ajIGFgU
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Ah Hun Sen Ah kbot jeat!
Post a Comment