22.04.2013
VOA Khmer
ខេត្តប៉ៃលិន៖ នៅពេលដែលអតីតកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមមួយចំនួនចុះពីលើរថយន្តទំនើបៗ យួរចានស្រាក់ដែលមានចង្ហាន់សម្រាប់ប្រគេនព្រះសង្ឃក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ឆ្នាំម្សាញ់នៅក្នុងក្រុងប៉ៃលិន លោកមុំ មឿន ដែលមានឈ្មោះហៅមួយទៀតគឺឯក វណ្ណា បានធ្វើដំណើរពីស្រុកកំរៀងខេត្តបាត់ដំបងដើម្បីមកសុំទាននៅទីនេះ។
លោកមុំ មឿន គឺជាអតីតកម្មាភិបាលនៃកងទ័ពខ្មែរក្រហមថ្នាក់ក្រោមមួយរូប។
លោកមានពុកមាត់និងពុកចង្កាដុះផុតសាច់ជិតមួយថ្នាំងដៃដែលក្លាយជាស្កូវពណ៌ស ស្ទើរអស់ទៅហើយ។
អង្គុយលើចិញ្ចើមផ្លូវដើរដែលធ្វើពីស៊ីម៉ង់ត៍នៅលើភ្នំយ៉ាតដែលជាទីវត្តល្បីល្បាញនិងប្រវិត្តសាស្ដ្ររបស់ក្រុងប៉ៃលិនស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកសុំទានមួយដទៃទៀត លោកមុំ មឿន ដាក់ឈើច្រត់ទាំងគូនៅនឹងម្ខាងខ្លួន។ ឈើច្រត់ដែលគាត់ប្រើជាជំនួយដល់ជើងស្តាំរបស់គាត់ដែលបានដាច់ដោយសារជាន់គ្រាប់មីនក្នុងពេលដែលគាត់បានប្រឡូកក្នុងការតស៊ូជាមួយខ្មែរក្រហម។
លោកបានចូលព្រៃម៉ាកគី ជាមួយខ្មែរក្រហមនៅឆ្នាំ១៩៧៤ នៅពេលដែលទើបនឹងមានអាយុ១៤ឆ្នាំ។
លោកអះអាងថាបានចូលព្រៃតាមការអំពាវនាវរបស់សម្តេចឪនរោត្តម សីហនុ ក្រោយពីព្រះអង្គត្រូវទម្លាក់ចេញពីតំណែងដោយលោកសេនាប្រមុខលន់ នល់។
«ខ្ញុំធ្វើដើម្បីជាតិនិងទឹកដីតែដល់ពេលនេះគ្មានបានអ្វីបានមកវិញទេបានត្រឹមតែជើងម្ខាងនិងសំពាយមួយសម្រាប់ដើរសុំទានអ្នកស្រុកហូបតែប៉ុណ្ណោះ»។
ឆ្នាំនេះមានអាយុ៥៥ឆ្នាំលោកមុំ មឿន អះអាងថាលោកបានក្លាយជាកម្មាភិបាលកងទ័ពខ្មែរក្រហមថ្នាក់ក្រោមមួយរូបដែលគ្រប់គ្រងលើយោធាចំនួន៣០នាក់។
ប៉ុន្តែលោកបានរងគ្រោះដោយជាន់មីនកាលពីឆ្នាំ១៩៨៤ក្នុងពេលដែលលោកចូលស៊ើបការណ៍ក្នុងខេត្តកោះកុង។
ពិការជើងម្ចាងលែងស្ថិតក្នុងភាពជាទាហានដែលពេញសមត្ថភាពទៀតហើយដូច្នេះមួយឆ្នាំក្រោយលោកមុំ មឿន បានចាកចេញពីជួរកងទ័ពខ្មែរក្រហម។ លោករៀបរាប់ពីការចាប់ផ្តើមចូលតស៊ូដំបូងជាមួយខ្មែរក្រហម។
«តាម៉ុនយកខ្ញុំពីផ្ទះចេញមក។ ដល់នៅក្នុងព្រៃនៅកងពលទី៥។ តារ៉ែនជាមេកងពល។ បន្ទាប់មកគាត់ក្បត់គ្នាឯង។ តែដល់ពេលខ្ញុំដាច់ជើង ខ្ញុំពិបាកពេកខ្ញុំក៏លាឈប់ទៅ»។
ថ្វីបើធ្វើជាអ្នកសុំទាន លោកមុំ មឿន មានសម្លៀកបំពាក់ស្អាតបាតនិងមានរបៀប។ គាត់ស្ពាយស្បោងមួយជាប់នឹងខ្លួនដែលមានទំហំនិងរាងរៅដូចគ្នាទៅនឹងថង់យាមរបស់ព្រះសង្ឃ។ ហើយស្បោងនេះធ្វើអំពីវត្ថុធាតុម្យ៉ាងដូចជាបាវបា្លស្ទិកដែលមានក្រឡាល្អិតត្បាញបញ្ជូលចូលគ្នានិងមានពណ៌ស និងលាយជាមួយខ្មៅ។
ជនពិការរូបនេះមានដើមកំណើតនៅភូមិត្រពាំងគរ ឃុំជ្រៃបាក់ ស្រុករលាផ្អៀ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។
សាក្សីជាច្រើននៅក្នុងសវនាការក្នុងសំណុំរឿង០០២ដែលមានជនជាប់ចោទជាអតីតមេដឹកនាំខ្ពស់បំផុតនៃរបបខ្មែរក្រហមបាននិយាយថាក្រុមមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមបានជ្រើសរើសកុមារឲ្យចូលបម្រើក្នុងចលនាតស៊ូក្នុងព្រៃ ហើយពួកគេត្រូវប្រើជាកងសន្តិសុខ និងជាអ្នកនាំសារ។
លោក មុំ មឿន ក៏បញ្ជាក់ដូចគ្នានេះដែរ។
« (ការចូលនេះ) គ្មានមូលហេតុទេព្រោះប៉ុល ពត កាន់អំណាច។ ក្មេងចាប់ពីអាយុ១៤ឆ្នាំគាត់រៀបជាអង្គភាពហើយស្រេច។ គ្មានអ្នកណាគេចបានទេ»។
បច្ចុប្បន្នអតីតកងទ័ពខ្មែរក្រហមរូបនេះរស់នៅភូមិកំរៀង ឃុំកំរៀង ស្រុកកំរៀងនៃខេត្តបាត់ដំបងដែលមានចម្ងាយប្រមាណ៤០គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងប៉ៃលិន។ គាត់ប្រកបមុខរបរសុំទាននៅផ្សារឡែម។
«ខ្ញុំទៅសុំនៅផ្សារឡែម។ ខ្ញុំសុំគេហូបប្រចាំថ្ងៃហើយខ្ញុំមកទីនេះតែពេលបុណ្យទានធំៗដូចជាពេលភ្ជុំ ពេលចូលឆ្នាំចិន ចូលឆ្នាំខ្មែរពីព្រោះនៅទីនេះមនុស្សជុំ»។
លោកមុំ មឿន មានសំបុរស្រអែមដែលរោលរាលទៅដោយកំដៅថ្ងៃ។ លោកផ្លាស់ទីដោយឈើច្រត់នៅជាប់នឹងដៃទាំងសងខាង។
លោកកំពុងរួមរស់ជាមួយស្ត្រីម្នាក់ជាប្តីប្រពន្ធនៅក្នុងទីលំនៅបច្ចុប្បន្នរបស់លោក។ ប្រពន្ធរបស់លោក មានវ័យចំណាស់ច្រើនជាងលោកចំនួនបួនឆ្នាំ និងមានកូនដើមចំនួនប្រាំមួយនាក់។
និយាយបណ្តើរហាក់បីដូចជានឹកគិតបណ្តើរលោករៀបរាប់ថា លោកគឺជាប្រភពរកចំណូលសម្រាប់ចិញ្ចឹមប្រពន្ធរបស់លោក។
«បើថ្ងៃបុណ្យធំដូច្នេះបើកុំមានភ្លៀង (រក)បានបួនដប់ម៉ឺនដែរ។ តែបើមានភ្លៀងមិនហួសពីប្រាំទៅប្រាំមួយម៉ឺនទេ។បើសុំនៅទីផ្សារ មានថ្ងៃខ្លះបាននិងថ្ងៃខ្លះមិនបាន។ ហើយជាមធ្យមបានពីរម៉ឺនរៀលសម្រាប់ទិញអង្ករ ប៊ីចេង ស្ករ ខ្ទឹម»។
ការចាប់យកអាជីពជាអ្នកសុំទានហាក់ដូចជាការសម្រេចចិត្តច្បាស់លាស់។ ការពិតលោកមុំ មឿន ចេះក្បួនហោរាចាំរត់មាត់ដែលអាចឲ្យគាត់ទស្សទាយបានដោយមិនបាច់បើកក្បួនភ្លាមៗ។ផ្ទុយទៅវិញគាត់មិនជ្រើសរើសយកហោរាទស្សទាយធ្វើជាអាជីពនោះទេ។ គាត់បានសាកល្បងទាយឲ្យអ្នកដំណើរម្នាក់នៅក្បែរខ្លួនរបស់គាត់។
«មនុស្សឆ្នាំកុរអភ័ព្វស្នេហ៍។ គេស្រឡាញ់ច្រើនតែគេបំភ្លេចក៏ច្រើនដែរ។រឿងរកស៊ីពឹងពាក់គេឆាប់បាន និយាយទៅគេចូលចិត្ត។ រកកើតតែចិត្តទន់ ចូលចិត្តជួយ ឆាប់អាណិត ឆាប់មេត្តា»។
កងទ័ពព្រៃខ្មែរក្រហមបានផ្តួលរំលំរបបសាធារណរដ្ឋខ្មែររបស់លោកសេនាប្រមុខលន់ នល់នៅថ្ងៃទី១៧ខែមេសាឆ្នាំ១៩៧៥ហើយក្រោយមកការដឹកនាំរបស់ពួកគេបាននាំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយ៉ាងតិច ១,៧ លាននាក់បានស្លាប់ និងត្រូវបានសម្លាប់ក្នុងរយៈពេលជិតបួនឆ្នាំ។
ពួកខ្មែរក្រហមបានចុះចូលជាមួយរដ្ឋាភិបាលទាំងស្រុងនៅឆ្នាំ១៩៩៨ ក្រោយពីពួកគេចេញទៅតស៊ូក្នុងព្រៃម្តងទៀតដោយសារកងទ័ពវៀតណាមវាយផ្តួលរំលំអំណាចរបស់ពួកគេ។
កងទ័ពខ្មែរក្រហមភាគច្រើនស្ថិតក្នុងជួរក្របខណ្ឌជាកងទ័ពនិងត្រូវបញ្ចូលក្នុងដំបូលរបស់រដ្ឋាភិបាល។ រីឯមួយចំនួនទៀតបានចេញទៅប្រកបរបរផ្សេងៗ។
លោកមុំ មឿន មិនអាចស្ថិតក្នុងក្របខណ្ឌកងទ័ពឬជាក្របខណ្ឌយុទ្ធជនពិការបានទេដោយសារគាត់បានលាចាកពីកងទ័ពខ្មែរក្រហមមុនការចុះចូលរដ្ឋាភិបាល។
លោកបានស្វែងរកជំនួយផ្សេងៗពីអាជ្ញាធរប៉ុន្តែមិនបានសម្រេចហើយទីបំផុតមានតែមុខរបរសុំទានទេដែលសក្តិសមនឹងភាពពិការរបស់គាត់។
មន្ទីរសង្គមកិច្ចខេត្តបាត់ដំបងមិនអាចស្វែងរកទំនាក់ទំនងបានទេ។ រីឯលោក ប្រាជ្ញ ច័ន្ទ អភិបាលខេត្តបាត់ដំបងមិនអាចស្វែងរកសេចក្តីអត្ថាធិប្បាយជុំវិញស្ថានភាពអតីតកងទ័ពខ្មែរក្រហមបានទេដោយសារទូរស័ព្ទរបស់លោករោទិ៍ដោយគ្មានអ្នកទទួល៕
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Every bodies listen to one side of story started from Khmer rouge ,how about soldiers before this Khmer republican do they remind to find out how they were been doing ?I was shot in 1972 on my left leg I been hurt and felt sic everyday who care .Kranhun Easan.
Post a Comment