កម្មករដាប់ឈើគ្រញូងធ្វើគ្រឿងលម្អ នៅស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារ កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១២។
ដោយ សេក បណ្ឌិត 2013-04-28 RFA
នៅប៉ុន្មានខែមុននេះ
នាយករដ្ឋមន្ត្រីខ្មែរក៏ធ្លាប់បានអំពាវនាវឲ្យពលរដ្ឋបញ្ឈប់សកម្មភាព
រកស៊ីឆ្លងដែនខុសច្បាប់
ឬរកស៊ីប្ដូរជីវិតនឹងគ្រាប់កាំភ្លើងរបស់ថៃនេះ។
គ្រញូងជាឈើប្រណិតមួយប្រភេទដែលគេឲ្យតម្លៃស្ទើរតែស្មើនឹងមាស
ឬក្រុមឈ្មួញគេឲ្យឈ្មោះថា "មាសខ្មៅ"។
បញ្ហាឈើគ្រញូងនេះនៅតែបន្តឆក់យកអាយុជីវិតពលរដ្ឋខ្មែរដែល
ផ្សងវាសនាតាមខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនថៃ
ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃឥតឈប់ឈរ។
ដោយសារឃើញក្រុមទាហានថៃ បាញ់ពលរដ្ឋខ្មែរស្លាប់ និងរបួសមិនស្វាង
ដោយចោទថា ឆ្លងដែនចូលទឹកដីថៃ
ខុសច្បាប់ដើម្បីស៊ីឈ្នួលកាប់ឈើគ្រញូងនោះ
យូរៗម្ដងរដ្ឋាភិបាលខ្មែរបានបញ្ចេញប្រតិកម្មចំពោះការបាញ់សម្លាប់
នេះ ដោយអំពាវនាវ និងផ្ញើកំណត់ទូតជាហូរហែទៅរដ្ឋាភិបាលថៃ
ឱ្យអនុវត្តតាមច្បាប់កុំបាញ់សម្លាប់ពលរដ្ឋខ្មែរតទៅទៀត។
ចំណែកភាគីថៃវិញ ហាក់មិនអើពើ ឆ្លើយតបជាផ្លូវការណាមួយទេ
ចំពោះប្រតិកម្មនានាទៅនឹងសំណើរបស់រដ្ឋាភិបាលខ្មែរនោះឡើយ។
ក្រុមទាហានថៃ
ហាក់មិនខ្វល់នឹងគិតពីផ្លូវច្បាប់ជាមួយនឹងប្រទេសជិតខាងកម្ពុជា
ទេ។ ទាហានថៃ លើកកាំភ្លើងបាញ់ពលរដ្ឋខ្មែរដូចបាញ់កូនចាប
ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យតែការពារធនធានធម្មជាតិរបស់គេឲ្យបានគង់វង្ស។
ថៃសម្រេចចិត្តធ្វើបែបនេះ ក៏ព្រោះតែថៃ
ធ្លាប់ចោទប្រកាន់មកអាជ្ញាធរខ្មែរនៅតាមព្រំដែនមួយចំនួនថា
ពុំបានយកចិត្តទុកដាក់ជួយទប់ស្កាត់ចរន្តបទល្មើសកាប់ឈើគ្រញូងនៅ
តំបន់ព្រំដែននោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ មានលេចឮថា
សមត្ថកិច្ចខ្មែរខ្លះបានឃុបឃិតជាមួយឈ្មួញជួញដូរឈើគ្រញូង
ដោយជួយបើកផ្លូវឲ្យជួលពលរដ្ឋខ្មែរក្រីក្រលួចឆ្លងដែនខុសច្បាប់
ចូលកាប់ឈើក្នុងទឹកដីថៃ ថែមទៀត។
រដ្ឋាភិបាលខ្មែរដែលទំនងជាជាអស់ក្រឡាលោតជាមួយភាគីថៃ
និងហាក់ដូចជាគ្មានវិធីនឹងបោសសម្អាតមន្ត្រីពុករលួយបាននោះ
ក៏បានងាកមកអំពាវនាវដល់ប្រជាពលរដ្ឋកុំឲ្យប្រកបរបរបែបប្រថុយ
ប្រថាន ប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ បាត់បង់ជីវិតបែបនេះទៀត។
តាមមើលទៅ ការអំពាវនាវរបស់ប្រមុខដឹកនាំរដ្ឋាភិបាល
ហាក់ពុំមានអានុភាពមកលើភាពទីទាល់ក្ររបស់ពួកគាត់ទេ
ពីព្រោះជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ អត្រាពលរដ្ឋរងបួស
និងស្លាប់ដោយសារការបាញ់ប្រហារពីក្រុមទាហានថៃ
ពុំបានថយចុះនោះទេ។
ថ្មីៗនេះមន្ត្រីសិទិ្ធមនុស្សអាដហុក ប្រចាំខេត្តឧត្តរមានជ័យ
ជាប់នឹងព្រំប្រទល់ប្រទេសថៃ បានបង្ហាញរបាយការណ៍ថា
ចាប់ពីដើមឆ្នាំរហូតដល់ថ្ងៃទី២៣ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៣
មានពលរដ្ឋខែ្មរចំនួន ៨នាក់ ត្រូវបានទាហានថៃ បាញ់សម្លាប់ដោយចោទថា
ជនរងគ្រោះទាំងនោះឆ្លងដែនចូលទៅកាប់ឈើគ្រញូងក្នុងដីថៃ
ហើយនេះជាករណីទី៨ហើយ ដែលបានកើតនៅតំបន់ព្រំដែនក្នុងភូមិសាស្ត្រ
ស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ ស្រុកអន្លង់វែង និងក្រុងសំរោង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ
នៅឆ្នាំ២០១៣ នេះ។
ទាក់ទងបញ្ហានេះដែរ កាលពីថ្ងៃទី២៤ មេសា
មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា បានផ្ញើលិខិតជាលើកទី២
ទៅរដ្ឋាភិបាលថៃ ដើម្បីឲ្យបំភ្លឺបញ្ហាទាហានថៃ បាញ់សម្លាប់
និងដុតសាកសពជនស៊ីវិលកម្ពុជា នៅក្នុងទឹកដីថៃ នៅឆ្នាំ២០១១
មានចំនួន ១៥នាក់ ហើយនៅឆ្នាំ២០១២ កន្លងទៅ បានកើនឡើងចំនួន ៤៥នាក់។
ជាការពិតក្រុមគ្រួសារប្រជាពលរដ្ឋស៊ីឈ្នួលកាប់ឈើគ្រញូងក្នុង
ទឹកដីថៃនោះ ប្រាកដជាស្ដាយអាយុជីវិតរបស់ខ្លួន
ភ័យរន្ធត់នឹងស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើងថៃណាស់
ប៉ុន្តែដោយភាពទីទាល់ក្រពេក ពួកគាត់មិនខ្លាចនឹងបាត់បង់ជីវិតឡើយ។
ពួកគាត់តែងតែពោលលួងចិត្តខ្លួនឯងថា
ទឹកដោះម្ដាយថ្លៃកូននឹងរស់វិលមកផ្ទះវិញជួបម្ដាយ ប្រពន្ធកូន
បងប្អូន
និងបានលុយកាក់ខ្លះមកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារប្រចាំថ្ងៃបានមួយ
ពេលៗ ព្រមទាំងបានដោះបំណុលគេខ្លះ។
របាយការណ៍របស់អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវពីការអភិវឌ្ឍនៅតាមជនបទបាន
បង្ហាញថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមជនបទ ប្រមាណ ៧០% បានជំពាក់បំណុលធនាគារ
ហើយភាគច្រើនពុំមានលទ្ធភាពដោះបំណុលនោះបានឡើយ។
ប្រសិនជាឲ្យពួកគាត់សម្រេចចិត្តឈប់ប្រកបរបរចូលកាប់ឈើគ្រញូង
ក្នុងទឹកដីថៃនោះ តើពួកគាត់ត្រូវពឹងទៅលើអ្វី
បើដីស្រែចម្ការមិនមាន ឬក៏មានតិចតួច
សមាជិកគ្រួសារចេះតែកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់។ ចំណេះដឹងក៏មានតិចតួច
មុខរបរការងារអាជីវកម្មផ្សេងៗក្នុងសហគមន៍ដែលពួកគាត់ចង់ធ្វើ
តែពុំមានដើមទុន។
បើងាកទៅខ្ចីលុយពីធនាគារ
ក៏ពុំអាចរកផលចំណេញដើម្បីសងទៅម្ចាស់បំណុលវិញបាន
ដោយពុំមានជំនាញខាងអាជីវកម្មផង
និងពុំមានលទ្ធភាពប្រកួតប្រជែងជាមួយអ្នកមានលុយកាក់ដើមទុនច្រើន
ផង។ លំបាកជាងនេះទៅទៀត
ផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគាត់ម្នាក់ៗកំពុងប្រឈមនឹងការរឹបអូសពីស្ថាប័ន
មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ
បើសិនជាមិនអាចបង់ការប្រាក់បានទាន់ពេលវេលាទេនោះ។
បើពឹងលើតំណាងរាស្ត្រ ឬរដ្ឋាភិបាល
ទាល់តែជិតដល់ពេលបោះឆ្នោតទើបលេចមុខមកជួបរាស្ត្រចែកអំណោយ ប៊ីចេង
សារុងមួយ ឬពីរក្នុងរយៈពេល ៥ឆ្នាំម្ដង។
ចំណែកផែនការរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការបង្កើតមុខរបរ
អាជីវកម្មខ្នាតតូច ខ្នាតមធ្យមក្នុងសហគមន៍
ដែលសំដៅជួយពលរដ្ឋឲ្យមានការងារធ្វើក្នុងស្រុក
ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៅតាមជនបទ កាត់បន្ថយចំណាកស្រុកនោះ
ហាក់ពុំមានការជឿនលឿនទៅមុខ ដែលអាចឲ្យជឿទុកចិត្តបានឡើយ។
បញ្ហា ប្រឈមសំខាន់ៗទាំងប៉ុន្មាននេះ តាមមើលទៅមិនអាចឲ្យពួកគាត់លាឈប់ពីរបរដែលយកជីវិតទៅប្រថុយ ហើយសម្ងំរស់នៅរបៀបកាប់បំពង់រង់ចាំទឹកភ្លៀងនោះឡើយ៕
បញ្ហា ប្រឈមសំខាន់ៗទាំងប៉ុន្មាននេះ តាមមើលទៅមិនអាចឲ្យពួកគាត់លាឈប់ពីរបរដែលយកជីវិតទៅប្រថុយ ហើយសម្ងំរស់នៅរបៀបកាប់បំពង់រង់ចាំទឹកភ្លៀងនោះឡើយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
No comments:
Post a Comment