"I am the living bread that came down from heaven. Whoever eats this bread will live forever."
- Jesus Christ
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោកយ៉ូហាន
Sermon: Satisfaction for the Soul (Dr. Rob Norris)
www.box.com/s/9qipulycrikooobxmjd5
Complete Gospel of John
ព្រះយេស៊ូ
ប្រទាននំបុ័ង ឲ្យមនុស្ស ប្រាំពាន់នាក់
បន្ទាប់មក, ព្រះយេស៊ូ យាងទៅ ត្រើយខាងនាយ សមុទ្រកាលីឡេ,
ដែលមាន ឈ្មោះថា សមុទ្រ ទីបេរាស។ មានបណ្ដាជន
ច្រើនកុះករ មកតាមព្រះអង្គ, ព្រោះ គេ បានឃើញ ទីសំគាល់
ដែលព្រះអង្គ បានធ្វើ ដោយប្រោស អ្នកជំងឺ ឲ្យជា។ ព្រះយេស៊ូ យាងឡើង ទៅលើភ្នំ, ហើយ គង់ នៅទីនោះ
ជាមួយ ពួកសិស្ស។ ពេលនោះ
បុណ្យចម្លង ជាបុណ្យ របស់ជនជាតិ យូដា កាន់តែ ខិតជិត ណាស់ហើយ។
ព្រះយេស៊ូ ទតឃើញ បណ្ដាជន មកតាម ព្រះអង្គ ច្រើនកុះករ យ៉ាងនេះ, ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល ទៅលោក ភីលីព ថា៖ «តើ យើង ទៅរកទិញ អាហារ ឯណា មកចែក ឲ្យអ្នកទាំងនេះ បរិភោគ បាន?» ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ដូច្នេះ ដើម្បី ល្បងមើលចិត្ត លោកភីលីព។ តាមពិត ព្រះអង្គ ជ្រាបអំពី កិច្ចការ ដែលព្រះអង្គប ម្រុងនឹងធ្វើ ស្រេចទៅហើយ។
លោកភីលីព ទូលថា៖ «ទោះបី យើង យកប្រាក់ ពីររយដួង ទៅទិញនំបុ័ង ក៏មិនគ្រាន់ដែរ, សូម្បីតែ ម្នាក់មួយ ដុំតូចៗ ក៏មិនបានផង។»
មានសិស្សម្នាក់, ឈ្មោះ
អនទ្រេ ជាប្អូន របស់ លោក ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស, ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «នៅទីនេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់ មាននំបុ័ង ប្រាំដុំ
និងត្រី តូចៗ ពីរកន្ទុយ។ ប៉ុន្តែ បើមានតែប៉ុណ្ណឹង,
ធ្វើម្ដេច នឹងឲ្យគ្រាន់ សំរាប់មនុស្ស ដ៏ច្រើនយ៉ាងនេះ?»
ព្រះយេស៊ូ ទតឃើញ បណ្ដាជន មកតាម ព្រះអង្គ ច្រើនកុះករ យ៉ាងនេះ, ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល ទៅលោក ភីលីព ថា៖ «តើ យើង ទៅរកទិញ អាហារ ឯណា មកចែក ឲ្យអ្នកទាំងនេះ បរិភោគ បាន?» ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ដូច្នេះ ដើម្បី ល្បងមើលចិត្ត លោកភីលីព។ តាមពិត ព្រះអង្គ ជ្រាបអំពី កិច្ចការ ដែលព្រះអង្គប ម្រុងនឹងធ្វើ ស្រេចទៅហើយ។
លោកភីលីព ទូលថា៖ «ទោះបី យើង យកប្រាក់ ពីររយដួង ទៅទិញនំបុ័ង ក៏មិនគ្រាន់ដែរ, សូម្បីតែ ម្នាក់មួយ ដុំតូចៗ ក៏មិនបានផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «សុំ ឲ្យគេ អង្គុយចុះ។» នៅទីនោះ, មានស្មៅច្រើន។ បណ្ដាជន ក៏នាំគ្នា អង្គុយ។ មានមនុស្ស ប្រុសទាំងអស់ ប្រមាណ ប្រាំពាន់នាក់។ ព្រះយេស៊ូ យកនំបុ័ង មក កាន់, អរព្រះគុណ ព្រះជាម្ចាស់, រួច ប្រទាន ឲ្យអ្នកអង្គុយ នៅទីនោះ។ រីឯ ត្រីវិញ, ព្រះអង្គ ក៏ធ្វើ ដូច្នោះដែរ។ ទ្រង់ ប្រទាន ឲ្យគេ តាមតែ ម្នាក់ៗ ចង់បាន។
លុះ គេ បានបរិភោគ ឆ្អែតហើយ, ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅពួកសិស្ស ថា៖ «ចូរ ប្រមូល នំបុ័ង ដែលនៅសល់; កុំ ឲ្យមាន បាត់មួយដុំ សោះឡើយ។» ពួកសិស្ស នាំគ្នា រើសសំណល់ នំបុ័ង ទាំងប្រាំដុំ ដែលបណ្ដាជន បរិភោគសល់, ប្រមូល ដាក់បានពេញ ដប់ពីរល្អី។
កាលមនុស្សម្នា ឃើញទីសំគាល់ ដែលព្រះយេស៊ូ បានធ្វើនោះ ក៏ពោល ថា៖ «លោកនេះ ពិតជា ព្យាការី ដែលត្រូវមក ក្នុងពិភពលោកមែន។» ព្រះយេស៊ូ ជ្រាបថា, គេ បម្រុង នឹងចាប់ព្រះអង្គ យកទៅ តែងតាំង ជាស្ដេច, ដូច្នេះ ព្រះអង្គ ក៏យាង ចាកចេញ ពីគេ, ឡើងទៅ លើភ្នំ សាជាថ្មី តែមួយ ព្រះអង្គឯង។
ព្រះយេស៊ូ
យាងលើទឹកសមុទ្រ
លុះ ដល់ល្ងាច
ពួកសិស្ស នាំគ្នា ចុះទៅ មាត់សមុទ្រ។ គេ ជិះទូក ឆ្លងទៅក្រុង
កាពើណិម នៅត្រើយម្ខាង។ ពេលនោះ ងងឹតហើយ, តែ ព្រះយេស៊ូ ពុំទាន់ យាងមក រកគេ នៅឡើយទេ។ ខ្យល់បក់ បោកមក យ៉ាងខ្លាំង បណ្ដាល ឲ្យទឹកសមុទ្រ មានរលកធំៗ។
កាលគេ ចែវទូក បានចម្ងាយ ប្រមាណ ជាប្រាំ ឬប្រាំមួយ
គីឡូម៉ែត្រ, ស្រាប់តែ គេ ឃើញព្រះយេស៊ូ យាងលើសមុទ្រ
ចូលមកជិតទូក។ គេ ភ័យខ្លាច ជាខ្លាំង។
ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ ទេតើ; កុំ ខ្លាចអី។»
ពួកសិស្ស ចង់យាងព្រះអង្គ ចូលមកក្នុងទូក, រំពេចនោះ ទូក ក៏ទៅដល់ត្រើយ, ចំកន្លែង
ដែលគេ បម្រុងនឹងទៅ។
ព្រះយេស៊ូ ជាអាហារ ដែលផ្ដល់ជីវិត
ព្រះយេស៊ូ ជាអាហារ ដែលផ្ដល់ជីវិត
ថ្ងៃបន្ទាប់ មកទៀត, បណ្ដាជន ដែលនៅ ត្រើយខាង នាយសមុទ្រ សង្កេតឃើញ ថា, នៅកន្លែងនោះ មានទូក តែមួយគត់, ហើយ ថា ព្រះយេស៊ូ ពុំបាន យាងចុះទូក ជាមួយ ពួកសិស្សទេ, គឺ មានតែ ពួកសិស្សប៉ុណ្ណោះ ដែលបានជិះទូក ចេញទៅ។ ប៉ុន្តែ មានទូក ឯទៀតៗ មកពី ភូមិទីបេរាស, ចតនៅ ជិតកន្លែង ដែលគេ បានបរិភោគ នំបុ័ង ក្រោយ ពីព្រះអម្ចាស់ បានអរ ព្រះគុណ។ កាលបណ្ដាជន ពុំឃើញ ព្រះយេស៊ូ និងពួកសិស្ស នៅទីនោះទៀត, គេ ក៏នាំគ្នា ចុះទូក ទាំងនោះ, ឆ្លងទៅ ក្រុងកាពើណិម តាមរកព្រះអង្គ។
បណ្ដាជន បានជួប ព្រះអង្គ នៅត្រើយម្ខាង។ គេ ទូលសួរ ព្រះអង្គ ថា៖ «លោកគ្រូ, តើ លោក មកដល់ ពីអង្កាល់?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សុំប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងច្បាស់ ថា, អ្នករាល់គ្នា តាមរកខ្ញុំ មិនមែន មកពីអ្នករាល់គ្នា បានឃើញ ទីសំគាល់ទេ, គឺ មកពីអ្នករាល់គ្នា បានបរិភោគ អាហារឆ្អែត តែប៉ុណ្ណោះ។ កុំ ធ្វើកិច្ចការ ដើម្បី ឲ្យគ្រាន់តែ បានអាហារ ដែលតែង រលួយ ខូចនោះឡើយ, គឺ ឲ្យបានអាហារ ដែលនៅ ស្ថិតស្ថេរ និងផ្ដល់ ជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ចវិញ, ជាអាហារ ដែលបុត្រ មនុស្ស នឹងប្រទាន ឲ្យអ្នករាល់គ្នា, ដ្បិត បុត្រមនុស្ស នេះហើយ ដែលព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះបិតា បានដៅសញ្ញា សំគាល់។»
គេ នាំគ្នា ទូលសួរព្រះអង្គ ថា៖ «តើ ឲ្យយើងខ្ញុំ ប្រព្រឹត្ត ដូចម្ដេច ដើម្បី នឹងធ្វើកិច្ចការ របស់ ព្រះជាម្ចាស់?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «កិច្ចការ របស់ ព្រះជាម្ចាស់, គឺ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ជឿលើអ្នក ដែលព្រះអង្គ បានចាត់ ឲ្យមក។»
គេ ទូលសួរ ព្រះអង្គទៀត ថា៖ «តើ លោក ធ្វើការអ្វី ជាទីសំគាល់ ឲ្យយើងខ្ញុំ ឃើញ និងជឿលោក? តើ លោក ធ្វើកិច្ចការ អ្វីខ្លះ? បុព្វបុរស របស់យើង បានបរិភោគ នំម៉ាណា នៅវាល រហោស្ថាន ដូចមាន សេចក្ដី ចែងទុក ក្នុងគម្ពីរ ថា, “ព្រះអង្គ បានប្រទាន ឲ្យគេ បរិភោគ នំបុ័ង ដែលធ្លាក់ ពីស្ថាន បរមសុខមក។”»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សុំប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងច្បាស់ ថា, មិនមែន លោកម៉ូសេទេ ដែលបានផ្ដល់ អាហារ ពីស្ថាន បរមសុខ មកនោះ, គឺ ព្រះបិតា របស់ខ្ញុំ ទេតើ ដែលប្រទាន អាហារ ដ៏ពិតប្រាកដ ពីស្ថាន បរមសុខមក ឲ្យអ្នករាល់គ្នា, ដ្បិត អាហារ ដែលព្រះជាម្ចាស់ ប្រទាន ឲ្យនោះ, គឺ អ្នកដែលចុះ ពីស្ថាន បរមសុខមក, ហើយ ផ្ដល់ជីវិត ឲ្យមនុស្សលោក។»
គេ នាំគ្នា ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោកម្ចាស់ អើយ, សូម លោក ប្រទាន អាហារនោះ ឲ្យយើងខ្ញុំ រហូត តទៅ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ខ្ញុំ នេះហើយ ជាអាហារ ដែលផ្ដល់ ជីវិត។ អ្នកណា មករកខ្ញុំ លែងឃ្លានទៀតហើយ; អ្នកណា ជឿលើខ្ញុំ ក៏លែងស្រេក ទៀតដែរ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ បាននិយាយប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា រួចហើយ ថា, “អ្នករាល់គ្នា បានឃើញខ្ញុំ, តែ អ្នករាល់គ្នា មិនជឿទេ។” អស់អ្នក ដែលព្រះបិតា ប្រទានមកខ្ញុំ តែងតែ មករកខ្ញុំ, ហើយ ខ្ញុំ មិនបោះបង់ចោល អ្នកដែល មករកខ្ញុំ ជាដាច់ខាត, ដ្បិត ខ្ញុំ ចុះពីស្ថាន បរមសុខមក ដើម្បី ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យ របស់ព្រះអង្គ ដែលបាន ចាត់ខ្ញុំ ឲ្យមក, គឺ ពុំមែន ធ្វើតាម បំណងចិត្ត របស់ខ្ញុំទេ។ រីឯ ព្រះអង្គ ដែលបាន ចាត់ខ្ញុំ ឲ្យមកនោះ, ទ្រង់ មិនសព្វ ព្រះហឫទ័យ ឲ្យនរណាម្នាក់, ក្នុងបណ្ដាអស់អ្នក ដែលព្រះអង្គ ប្រទាន មកខ្ញុំ, ត្រូវវិនាសអន្តរាយ ឡើយ, តែ ព្រះអង្គ សព្វព្រះហឫទ័យ ឲ្យខ្ញុំ ប្រោសគេ ឲ្យមានជីវិត រស់ឡើងវិញ នៅថ្ងៃចុងក្រោយ បំផុត។ ព្រះបិតា របស់ខ្ញុំ សព្វព្រះហឫទ័យ ឲ្យអស់អ្នក ដែលបានឃើញ ព្រះបុត្រា, ហើយ ជឿលើ ព្រះអង្គ មានជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច។ ខ្ញុំ នឹងប្រោស អ្នកនោះ ឲ្យមានជីវិត រស់ឡើងវិញ នៅថ្ងៃ ចុងក្រោយ បំផុតផង។»
ជនជាតិយូដា រអ៊ូ រទាំ ពីព្រះយេស៊ូ, ព្រោះ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា, «ខ្ញុំ ជាអាហារ ដែលចុះមក ពីស្ថានបរមសុខ។» គេ ពោល ថា៖ «អ្នកនេះ ឈ្មោះ យេស៊ូ, ជាកូន របស់ លោកយ៉ូសែប ទេតើ! យើង ស្គាល់ទាំង ឪពុក ទាំងម្ដាយ, ម្ដេចក៏គាត់ ពោលថា, គាត់ ចុះមកពី ស្ថានបរមសុខ ដូច្នេះ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ឈប់នាំគ្នា រអ៊ូ រទាំ ទៅ។ ប្រសិនបើ ព្រះបិតា ដែលចាត់ខ្ញុំ ឲ្យមក មិនទាក់ទាញ ចិត្តគេទេ, គ្មាន នរណាម្នាក់ អាចមក រកខ្ញុំ បានឡើយ។ រីឯ ខ្ញុំ, ខ្ញុំ នឹងប្រោស អ្នកនោះ ឲ្យមានជីវិត រស់ឡើងវិញ នៅថ្ងៃ ចុងក្រោយ បំផុត។ ក្នុងគម្ពី រព្យាការី មានចែង ទុកមក ថា, “ព្រះជាម្ចាស់ នឹងប្រៀន ប្រដៅមនុស្ស ទាំងអស់។” អស់អ្នក ដែលបានស្ដាប់ ព្រះបិតា, ហើយ ទទួលយក ការប្រៀន ប្រដៅ របស់ព្រះអង្គ, មុខជា មករកខ្ញុំ ពុំខាន។ សេចក្ដីនេះ ពុំមែន មានន័យ ថា, មាននរណាម្នាក់ បានឃើញ ព្រះបិតាឡើយ, លើកលែងតែ អ្នក មក ពីព្រះជាម្ចាស់ ប៉ុណ្ណោះ, គឺ អ្នកនោះហើយ ដែលបានឃើញ ព្រះអង្គ។ ខ្ញុំ សុំប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងច្បាស់ ថា, អ្នកណា ជឿ, អ្នកនោះ មានជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច។ ខ្ញុំ នេះហើយ ជាអាហារ ដែលផ្ដល់ ជីវិត។ បុព្វបុរស របស់ អ្នករាល់គ្នា បានបរិភោគ នំម៉ាណា នៅវាល រហោស្ថាន, ហើយ ទទួល មរណភាព អស់ទៅ។ រីឯ អាហារ ដែលចុះមក ពីស្ថាន បរមសុខ មានប្រសិទ្ធភាព បែបនេះ, គឺ អ្នកណា បរិភោគ, អ្នកនោះ មិនស្លាប់ឡើយ។ ខ្ញុំ នេះហើយ ជាអាហារ ដែលមាន ជីវិត, ចុះមក ពីស្ថានបរមសុខ។ អ្នកណា បរិភោគ អាហារនេះ នឹងរស់នៅ អស់កល្ប ជានិច្ច។ អាហារ ដែលខ្ញុំ នឹងឲ្យនោះ, គឺ ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ ដែលត្រូវបូជា សំរាប់ ឲ្យមនុស្សលោក មានជីវិត។»
ជនជាតិ យូដា ទាស់ទែងគ្នា យ៉ាងខ្លាំង, ហើយ គេ និយាយ ថា៖ «តើ អ្នកនេះ អាចឲ្យខ្លួន គាត់ផ្ទាល់ មកយើង បរិភោគ ដូចម្ដេចកើត?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សុំប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងច្បាស់ ថា, ប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នា មិនពិសាសាច់ និងលោហិត របស់ បុត្រមនុស្សទេ, អ្នករាល់គ្នា គ្មានជីវិត ក្នុងខ្លួនឡើយ។ អ្នកណា ពិសាសាច់ និងលោហិត របស់ខ្ញុំ, អ្នកនោះ មានជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច, ហើយ ខ្ញុំ ក៏នឹងប្រោសគេ ឲ្យមានជីវិត រស់ឡើងវិញ នៅថ្ងៃ ចុងក្រោយ បំផុតផង។ សាច់ របស់ខ្ញុំ ជាអាហារ ដ៏ពិតប្រាកដ; លោហិត របស់ខ្ញុំ ក៏ជាភេសជ្ជៈ ដ៏ពិតប្រាកដដែរ។ អ្នកណា ពិសាសាច់ និងលោហិត របស់ខ្ញុំ, អ្នកនោះ ស្ថិតនៅ ក្នុងខ្ញុំ, ហើយ ខ្ញុំ ក៏ស្ថិតនៅ ក្នុងអ្នកនោះដែរ។ ព្រះបិតា ដែលបានចាត់ខ្ញុំ ឲ្យមក, ទ្រង់ មានព្រះជន្មរស់, ហើយ ខ្ញុំ មានជីវិត ដោយសារ ព្រះអង្គ យ៉ាងណា, អ្នក បរិភោគខ្ញុំ ក៏នឹងមាន ជីវិតរស់ ដោយសារខ្ញុំ យ៉ាងនោះដែរ។ អាហារ ដែលបានចុះ ពីស្ថាន បរមសុខមក មានប្រសិទ្ធភាព ខុសពីអាហារ ដែលបុព្វបុរស របស់ អ្នករាល់គ្នា បានបរិភោគ, ដ្បិត លោក ទទួល មរណភាព អស់ទៅហើយ។ រីឯ អ្នក ដែលបរិភោគ អាហារនេះ នឹងរស់នៅ អស់កល្ប ជានិច្ច។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទាំងនេះ នៅពេល ព្រះអង្គ បង្រៀនគេ ក្នុងសាលាប្រជុំ នៅក្រុង កាពើណិម។
ក្រោយពី បានស្ដាប់ ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះអង្គហើយ, ក្នុងចំណោម សិស្ស, មានគ្នាច្រើន ពោល ថា៖ «ពាក្យ ទាំងនេះ ទាស់ត្រចៀកណាស់។ តើ នរណា អាចទ្រាំស្ដាប់បាន?»
ព្រះយេស៊ូ
ឈ្វេងយល់ ថា, ពួកសិស្ស រអ៊ូ រទាំ ពីពាក្យ ទាំងនេះ, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «តើ ពាក្យទាំងនេះ នាំឲ្យ អ្នករាល់គ្នា រវាតចិត្ត បាត់ជំនឿ ឬ? ចុះ បើ អ្នករាល់គ្នា
ឃើញបុត្រមនុស្ស ឡើងទៅស្ថាន ដែលលោកនៅ ពីមុនវិញ, តើ
ចិត្តអ្នករាល់គ្នា នឹងទៅ ជាយ៉ាងណា? មានតែ ព្រះវិញ្ញាណទេ
ដែលផ្ដល់ ជីវិត; និស្ស័យលោកីយ៍ គ្មានប្រយោជន៍
អ្វីឡើយ។ រីឯ
ពាក្យ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលខ្ញុំ បាននិយាយ ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា សុទ្ធតែ ចេញមក
ពីព្រះវិញ្ញាណ ដែលផ្ដល់ ជីវិត។ ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោម
អ្នករាល់គ្នា, អ្នកខ្លះ គ្មានជំនឿទេ។»
តាំងពីដើម ដំបូងមក, ព្រះយេស៊ូ
ស្គាល់អស់អ្នក ដែលគ្មាន ជំនឿ, ព្រមទាំង ស្គាល់អ្នក
ដែលនឹងក្បត់ ព្រះអង្គ រួចស្រេច ទៅហើយ។ ព្រះអង្គ
មាន ព្រះបន្ទូលទៀត ថា៖ «ហេតុនេះ
បានជាខ្ញុំ ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា រួចមកហើយ ថា, ប្រសិនបើ
ព្រះបិតា មិនប្រោស ប្រទានទេ, នោះ គ្មាននរណា អាចមក រកខ្ញុំ
បានឡើយ។»
ចាប់ពីពេល នោះមក, ក្នុងចំណោម សិស្ស, មានគ្នាច្រើន ដកខ្លួនថយ, ឈប់តាម ព្រះអង្គទៀត។
ចាប់ពីពេល នោះមក, ក្នុងចំណោម សិស្ស, មានគ្នាច្រើន ដកខ្លួនថយ, ឈប់តាម ព្រះអង្គទៀត។
ព្រះយេស៊ូ
ក៏មានព្រះបន្ទូល សួរសិស្ស ទាំងដប់ពីររូប ថា៖ «ចុះ អ្នករាល់គ្នាវិញ, តើ អ្នករាល់គ្នា
ចង់ចេញ ទៅដែរ ឬ?»
លោក ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, តើ ឲ្យយើងខ្ញុំ ទៅរក នរណាវិញ? ព្រះបន្ទូល របស់ព្រះអង្គ ផ្ដល់ជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច។ យើងខ្ញុំ ជឿ, ហើយ ដឹងថា, ព្រះអង្គ ពិតជាព្រះ ដ៏វិសុទ្ធ ដែលព្រះជាម្ចាស់ ចាត់ឲ្យមក។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «គឺ ខ្ញុំផ្ទាល់ ដែលបាន ជ្រើសរើសអ្នក ទាំងដប់ពីរមក, ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា មានម្នាក់ ជាមារ!» (ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល សំដៅទៅលើ យូដាស ជាកូនលោក ស៊ីម៉ូន-អ៊ីស្ការីយ៉ុត។ យូដាស នេះហើយ ដែលនឹងក្បត់ ព្រះអង្គ, ទោះបី គាត់ ជាសិស្ស មួយរូប ក្នុងចំណោម សិស្ស ទាំងដប់ពីរ ក៏ដោយ។)
លោក ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, តើ ឲ្យយើងខ្ញុំ ទៅរក នរណាវិញ? ព្រះបន្ទូល របស់ព្រះអង្គ ផ្ដល់ជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច។ យើងខ្ញុំ ជឿ, ហើយ ដឹងថា, ព្រះអង្គ ពិតជាព្រះ ដ៏វិសុទ្ធ ដែលព្រះជាម្ចាស់ ចាត់ឲ្យមក។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «គឺ ខ្ញុំផ្ទាល់ ដែលបាន ជ្រើសរើសអ្នក ទាំងដប់ពីរមក, ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា មានម្នាក់ ជាមារ!» (ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល សំដៅទៅលើ យូដាស ជាកូនលោក ស៊ីម៉ូន-អ៊ីស្ការីយ៉ុត។ យូដាស នេះហើយ ដែលនឹងក្បត់ ព្រះអង្គ, ទោះបី គាត់ ជាសិស្ស មួយរូប ក្នុងចំណោម សិស្ស ទាំងដប់ពីរ ក៏ដោយ។)
Jesus Feeds the Five Thousand
6 Some time after this, Jesus crossed to the far shore of the Sea of Galilee (that is, the Sea of Tiberias), 2 and a great crowd of people followed him because they saw the signs he had performed by healing the sick. 3 Then Jesus went up on a mountainside and sat down with his disciples. 4 The Jewish Passover Festival was near.
5 When Jesus looked up and saw a great crowd coming toward him, he said to Philip, “Where shall we buy bread for these people to eat?” 6 He asked this only to test him, for he already had in mind what he was going to do.
7 Philip answered him, “It would take more than half a year’s wages[a] to buy enough bread for each one to have a bite!”
8 Another of his disciples, Andrew, Simon Peter’s brother, spoke up, 9 “Here is a boy with five small barley loaves and two small fish, but how far will they go among so many?”
10 Jesus said, “Have the people sit down.” There was plenty of grass in that place, and they sat down (about five thousand men were there). 11 Jesus then took the loaves, gave thanks, and distributed to those who were seated as much as they wanted. He did the same with the fish.
12 When they had all had enough to eat, he said to his disciples, “Gather the pieces that are left over. Let nothing be wasted.” 13 So they gathered them and filled twelve baskets with the pieces of the five barley loaves left over by those who had eaten.
14 After the people saw the sign Jesus performed, they began to say, “Surely this is the Prophet who is to come into the world.” 15 Jesus, knowing that they intended to come and make him king by force, withdrew again to a mountain by himself.
Jesus Walks on the Water
16 When evening came, his disciples went down to the lake, 17 where they got into a boat and set off across the lake for Capernaum. By now it was dark, and Jesus had not yet joined them. 18 A strong wind was blowing and the waters grew rough. 19 When they had rowed about three or four miles,[b] they saw Jesus approaching the boat, walking on the water; and they were frightened. 20 But he said to them, “It is I; don’t be afraid.” 21 Then they were willing to take him into the boat, and immediately the boat reached the shore where they were heading.
22 The next day the crowd that had stayed on the opposite shore of the lake
realized that only one boat had been there, and that Jesus had not
entered it with his disciples, but that they had gone away alone. 23 Then some boats from Tiberias landed near the place where the people had eaten the bread after the Lord had given thanks. 24 Once
the crowd realized that neither Jesus nor his disciples were there,
they got into the boats and went to Capernaum in search of Jesus.
Jesus the Bread of Life
25 When they found him on the other side of the lake, they asked him, “Rabbi, when did you get here?”
26 Jesus answered, “Very truly I tell you, you are looking for me, not because you saw the signs I performed but because you ate the loaves and had your fill. 27 Do not work for food that spoils, but for food that endures to eternal life, which the Son of Man will give you. For on him God the Father has placed his seal of approval.”
28 Then they asked him, “What must we do to do the works God requires?”
29 Jesus answered, “The work of God is this: to believe in the one he has sent.”
30 So they asked him, “What sign then will you give that we may see it and believe you? What will you do? 31 Our ancestors ate the manna in the wilderness; as it is written: ‘He gave them bread from heaven to eat.’[c]”
32 Jesus said to them, “Very
truly I tell you, it is not Moses who has given you the bread from
heaven, but it is my Father who gives you the true bread from heaven. 33 For the bread of God is the bread that comes down from heaven and gives life to the world.”
34 “Sir,” they said, “always give us this bread.”
35 Then Jesus declared, “I am the bread of life. Whoever comes to me will never go hungry, and whoever believes in me will never be thirsty. 36 But as I told you, you have seen me and still you do not believe. 37 All those the Father gives me will come to me, and whoever comes to me I will never drive away. 38 For I have come down from heaven not to do my will but to do the will of him who sent me. 39 And this is the will of him who sent me, that I shall lose none of all those he has given me, but raise them up at the last day. 40 For my Father’s will is that everyone who looks to the Son and believes in him shall have eternal life, and I will raise them up at the last day.”
41 At this the Jews there began to grumble about him because he said, “I am the bread that came down from heaven.” 42 They said, “Is this not Jesus, the son of Joseph, whose father and mother we know? How can he now say, ‘I came down from heaven’?”
43 “Stop grumbling among yourselves,” Jesus answered. 44 “No one can come to me unless the Father who sent me draws them, and I will raise them up at the last day. 45 It is written in the Prophets: ‘They will all be taught by God.’[d] Everyone who has heard the Father and learned from him comes to me. 46 No one has seen the Father except the one who is from God; only he has seen the Father. 47 Very truly I tell you, the one who believes has eternal life. 48 I am the bread of life. 49 Your ancestors ate the manna in the wilderness, yet they died. 50 But here is the bread that comes down from heaven, which anyone may eat and not die. 51 I am the living bread that came down from heaven. Whoever eats this bread will live forever. This bread is my flesh, which I will give for the life of the world.”
52 Then the Jews began to argue sharply among themselves, “How can this man give us his flesh to eat?”
53 Jesus said to them, “Very truly I tell you, unless you eat the flesh of the Son of Man and drink his blood, you have no life in you. 54 Whoever eats my flesh and drinks my blood has eternal life, and I will raise them up at the last day. 55 For my flesh is real food and my blood is real drink. 56 Whoever eats my flesh and drinks my blood remains in me, and I in them. 57 Just as the living Father sent me and I live because of the Father, so the one who feeds on me will live because of me. 58 This
is the bread that came down from heaven. Your ancestors ate manna and
died, but whoever feeds on this bread will live forever.” 59 He said this while teaching in the synagogue in Capernaum.
Many Disciples Desert Jesus
60 On hearing it, many of his disciples said, “This is a hard teaching. Who can accept it?”
61 Aware that his disciples were grumbling about this, Jesus said to them, “Does this offend you? 62 Then what if you see the Son of Man ascend to where he was before! 63 The Spirit gives life; the flesh counts for nothing. The words I have spoken to you—they are full of the Spirit[e] and life. 64 Yet there are some of you who do not believe.” For Jesus had known from the beginning which of them did not believe and who would betray him. 65 He went on to say, “This is why I told you that no one can come to me unless the Father has enabled them.”
66 From this time many of his disciples turned back and no longer followed him.
67 “You do not want to leave too, do you?” Jesus asked the Twelve.
68 Simon Peter answered him, “Lord, to whom shall we go? You have the words of eternal life. 69 We have come to believe and to know that you are the Holy One of God.”
70 Then Jesus replied, “Have I not chosen you, the Twelve? Yet one of you is a devil!” 71 (He meant Judas, the son of Simon Iscariot, who, though one of the Twelve, was later to betray him.)
10 comments:
That's how god teaches us:
Children in one orphanage told investigators how they were forced to crawl while they were beaten with sticks and had to eat rice from the ground as punishment for failing to recite Bible psalms, according to SISHA, an anti-trafficking and exploitation organisation working with government agencies in Phnom Penh.
Read more: http://www.theage.com.au/world/stealing-a-generation-cambodias-unfolding-tragedy-20130406-2hdy2.html#ixzz2PiknwZLw
7:47am
Not all christians are good because there will always be good and bad people in this world. People who abused others in the name of god is not a true believer. A true believe would follow the ten commendments. Other than that, they are fake believers e,g many will come in my name and will call me 'father' but I will say them 'I don't know you'. Not just in Cambodia, fake believers are everywhere including in the west. In England, NZ, Aust etc, nuns and priests used to beat up their ophanage children, some been raped by priest etc. Today, many victims are sueing the Vatican for compensation.
Tell our gov't to form a management committee to check on our children.e.g interviewing children on issue of living standard... try to look at all signs of abuses etc. We should have 'report keeping' from each centre, if any centre bridged the rule of law (e.g the law said 'everyone is equally important' or 'zero tolerant on violence against children' etc), then they can be charged and also away that centre and give to someone else who can run the centre better.
In this world, we have to learn to look after each other and trust no one else, e.g if anyone say 'I love children' look at their background and follow up, are they, who they say they are. Most organisations are there to benefit their national interest only, e.g using our orphange children in the name of helping the poor but only to collect money for their own national interest.
Because a lot good people love to help poor people and would give so much money to the organisation believing that it will go into a good cause but at the same time some organisations tend to keep that money for their own national interest etc. In this world, it is full of lies and deceiving but in the end, the truth will always be the truth and it has to be revealed e.g known as 'justice will be done on earth and in heaven', so, life is too short, might as well do good, as, the 'righteous will live forever and ever and the wicked will be doomed' anyway.
PLEASE KI-MEDIA. STOP POSTINGSUCH ARTICLE IN YOUR PAGE.
I go to church every sunday because after I confess my sin to God then I go home I feel like I have more sex than ever. Why you guys don't try go to church? I am sure when you come back your sex ability will be different.
From Khmer Democrat
everyone has a place
that is wealth
but your wealth can not save your soul accept doing good can.
another question is, how did you earn your wealth, is it through hard earned or through robbing or stealling from the poor....
Why are you being too hostile (rude, nasty) vindictive toward others who believe different from you? Screaming at KI to stop posting the Gospel of God is absolutely Evil/tyrant, dictator. Humans should be freed to believe what theit hearts tell them
Why don't you post your 800 years Indian Cult
(Buddhism) in KI and leave those who believe the Divine Power of God alone?
PEACE be with you.
Seng Theary democrat=សេង ធារីដេកស្រាត
People go to Churches or Temples do not necessary mean that those people cannot be tempted by Satin(Evils). Likewise, you go to Church or go to confession, if you really told us the true, and urging you to becoming sex maniac, it is not Church that led you to becoming the sex maniac, it is you, your temptation, evil is in you. You have no GOD.
PEACE!!
8:44 PM
Why are you Evil?
Why bashing TS? Are you so possessed by Evils?
Regardless your evil trying to roaming around and spreading your evil deeds toward others who are strong believe in the Divine power of GOD, you will never succeed. At the end, the evils such as yourself will never know or have experience with GOD.
How evil you can be when yours destroyed the Khmer Empire for 800 years.
Post a Comment