ខ្ញុំសូមផ្ញើបទចម្រៀងមួយបទនេះជូនដល់ជនពិកា ដែលបានលះបង់ឈាមស្រស់ សាច់ស្រស់ ជូនជាតិមាតុ ភូមិ តែទីចុងបំផុត នៅពេលស្រុកចប់សង្គ្រាម យុទ្ធជនពិកាទទួលបាននូវការមើលងាយ រើសអើង ស្រេកឃ្លានដើរសុំទាន ត្រដរស់ ដែលគួរណាស់គេត្រូវទទួលបានវិញនូវការតបស្នងសងគុណពីជាតិ តែផ្ទុយទៅវិញ គ្នាទទួលបានតែការឈឺចាប់ ឃើញគេមានឡានជិះ តែខ្លួនជិះលើរទេះកង់ ឬដើរទប់ខ្លួននឹងឈើច្រត់ ដើរសុំទានបរិភោក្ដា។ បទនេះខ្ញុំតែងដោយខ្លួនឯង នឹងច្រៀងដោយខ្លួនឯង។
សូមអរគុណ
ដោយសេចក្ដីរាប់អាន
លឹម ហ៊ុយលឹម
No comments:
Post a Comment