Reading MARK -- Stories to Live By

Reading MARK

ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោកម៉ាកុស
Background Notes

Recently, I discovered the sermons of my college pastor online. While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland. 

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days). 

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.

 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks? 

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.

(As seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG)
Sermon: Stories to Live By 

Sermons of Dr. Rob Norris by chapter

| 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 3 | 3 | 4 | 4 | 5 | 6 | 6 | 6 | 6 | 7 | 7 | 8 | 8 | 9 | 9 | 9 | 10 | 10 | 11 | 12 | 13 | 13 | 14 | 14 | 14 | 14 | 15 | 15 | 16 |

www.box.com  

(Complete Gospel of Mark)

ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ដោយ លោក​ម៉ាកុស ៣

Gospel of Mark 3

ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​មនុស្ស​ ស្វិត​ដៃ​ម្នាក់ ​ឲ្យ​ជា

ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចូល​ទៅ​ សាលា​ប្រជុំ ​ម្ដង​ទៀត។  នៅ​ទី​នោះ មាន​បុរស​ម្នាក់​ ស្វិត​ដៃ​ម្ខាង។  ពួក​គេ ​តាម​មើល​ ព្រះយេស៊ូ, ក្រែង​លោ​ ព្រះអង្គ​ ប្រោស​បុរស​នេះ ​ឲ្យ​ជា នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ, ​ក្នុង​គោល​បំណង ​ចោទ​ប្រកាន់ ​ព្រះអង្គ។  ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ទៅ​កាន់​ បុរស​ស្វិត​ដៃ​នោះ​ ថា៖ «ចូរ​ ក្រោក​ឡើង, មក​ឈរ​ នៅ​កណ្ដាល​គេ​ ឯណេះ។»

បន្ទាប់​មក ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ សួរ​ទៅ​គេ​ ថា៖ «នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ, ​តើ ​ច្បាប់ ​អនុញ្ញាត ​ឲ្យ​ធ្វើ​ អំពើ​ល្អ ឬ​ធ្វើ​ អំពើ​អាក្រក់?  តើ​ ត្រូវ​ សង្គ្រោះ​ មនុស្ស ឬ​ប្រហារ​ ជីវិត​ចោល?»  ពួក​គេ​ នៅ​ស្ងៀម​ ទាំង​អស់​គ្នា។

ព្រះយេស៊ូ​ បែរ​ព្រះភក្ត្រ ​ទត​មើល​ ទៅ​អ្នក​ ដែល​នៅ​ជុំវិញ ទាំង​ព្រះពិរោធ, ហើយ​ ព្រះអង្គ​ ព្រួយ​ព្រះហឫទ័យ, ព្រោះ​ គេ​ មាន​ចិត្ត ​រឹងរូស។  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​បុរស​ ស្វិត​ដៃ​នោះ​ ថា៖ «ចូរ​ លាត​ដៃ ​មើល៍។»  បុរស​នោះ ​លាត​ដៃ, ហើយ ​ដៃ​ របស់​គាត់​ ក៏​បាន​ជា​ ដូច​ដើម​វិញ។  ពួក​ខាង​ គណៈ​ផារីស៊ី ​ចេញពី​ សាលា​ប្រជុំ, ហើយ​ ទៅ​ពិគ្រោះ ​ជា​មួយ​ បក្ស​ពួក ​ស្ដេច​ហេរ៉ូដ​ភ្លាម, ដើម្បី ​រក​មធ្យោបាយ ​ធ្វើ​គុត​ ព្រះយេស៊ូ។

មហាជន​ មក​តាម ​ព្រះយេស៊ូ

ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចេញ ​ទៅ​តាម ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ កាលីឡេ​ ជា​មួយ ​ពួក​សិស្ស។  មាន​បណ្ដាជន​ ជា​ច្រើន ​នាំ​គ្នា ​ទៅ​តាម​ ព្រះអង្គ។  អ្នក​ទាំង​នោះ​ មក​ពី​ស្រុក ​កាលីឡេ, ស្រុក​ យូដា, ក្រុង ​យេរូសាឡឹម, ស្រុក ​អេដុម, តំបន់​ ត្រើយ​ខាង​នាយ ​ទន្លេ​យ័រដាន់, ព្រម​ទាំង ​តំបន់​ ជុំវិញ​ ក្រុង​ទីរ៉ូស និង​ក្រុង​ ស៊ីដូន។  បណ្ដាជន​ មក​តាម​ ព្រះយេស៊ូ​ ច្រើន​យ៉ាង​នេះ, ព្រោះ​ បាន​ឮ​ គេ​ និយាយ ​អំពី​កិច្ចការ​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ​ដែល​ព្រះអង្គ ​ធ្វើ។  ព្រះយេស៊ូ ​ប្រាប់​ពួក​សិស្ស ​ឲ្យ​រៀបចំ​ ទូក​មួយ​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ, ក្រែង​បណ្ដាជន ​ប្រជ្រៀត​គ្នា​ ចោមរោម​ ព្រះអង្គ។  ដ្បិត ​មាន​អ្នក​ជំងឺ​ ជា​ច្រើន ​ខំ​ប្រឹង​ សំរុក​ ចូល​មក​ជិត ដើម្បី ​ពាល់​ព្រះអង្គ, ​ព្រោះ​ ព្រះអង្គ​ បាន​ប្រោស​ មនុស្ស​ ជា​ច្រើន ឲ្យ​បាន​ជា។  ម្យ៉ាង​ទៀត​ ពេល​វិញ្ញាណ ​អាក្រក់ ​ឃើញ​ព្រះអង្គ, វា​ ក្រាប​ចុះ​ នៅ​ទៀប​ ព្រះបាទា, ហើយ ​ស្រែក​ឡើង​ ថា៖ «ព្រះអង្គ​ ជា​ព្រះបុត្រា​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់។»  ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូ បាន​គំរាម​ កំហែង​វា​ យ៉ាង​ម៉ឺង​ម៉ាត់ មិន​ឲ្យ​ និយាយ​ ប្រាប់​គេ ​ថា, ព្រះអង្គ​ ជា​នរណា​ឡើយ។

ព្រះយេស៊ូ ​តែងតាំង​ សាវ័ក​ ១២​រូប

បន្ទាប់​មក ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ឡើង ​ទៅ​លើ​ភ្នំ។  ព្រះអង្គ​ បាន​ត្រាស់​ហៅ ​អស់​អ្នក ​ដែល​ព្រះអង្គ​ សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​ ជ្រើសរើស, ហើយ ​អ្នក​ទាំង​នោះ ​ក៏​ចូល​មក ​គាល់​ព្រះអង្គ។  ព្រះអង្គ​ តែងតាំង ​សាវ័ក​ ដប់ពីរ ​រូប ឲ្យ​គេ ​នៅ​ជា​មួយ​ ព្រះអង្គ និង​ដើម្បី ​ចាត់​គេ ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រកាស​ ដំណឹងល្អ, ទាំង​ឲ្យ​គេ​ មាន​អំណាច ​ដេញ​អារក្ស​ ថែម​ទៀត​ផង។  ព្រះអង្គ​ បាន​តែងតាំង ​អ្នក​ដប់ពីរ ​រូប​នេះ, គឺ៖​ ស៊ីម៉ូន (​ដែល​ទ្រង់​ ដាក់​ឈ្មោះ ថា, ពេត្រុស), យ៉ាកុប​ ជា​កូន ​របស់​លោក ​សេបេដេ និង​យ៉ូហាន ​ជា​ប្អូន ​របស់​គាត់ (ដែល​ព្រះយេស៊ូ​ ដាក់​ឈ្មោះ ពួកគេ ថា, «បោនអ៊ើកេ» ប្រែ​ថា, «អ្នក​ ដែល​មាន​ ចិត្ត​ខ្លាំង ​ដូច​ផ្គរលាន់»), អនទ្រេ, ភីលីព, បារថូឡូមេ, ម៉ាថាយ, ថូម៉ាស, យ៉ាកុប​ ជា​កូន​ អាល់ផាយ, ថាដេ, ស៊ីម៉ូន​ ជា​អ្នក ​ជាតិ​និយម, និង​យូដាស-អ៊ីស្ការីយ៉ុត​ ជា​អ្នក​ ក្បត់​ព្រះអង្គ។

ព្រះញាតិវង្ស ​របស់​ ព្រះយេស៊ូ​ មក​នាំ​ព្រះអង្គ​ យក​ទៅ​វិញ

កាល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ត្រឡប់​ មក​ផ្ទះ​វិញ, បណ្ដាជន​ ជួបជុំ​គ្នា​ សា​ជា​ថ្មី ជា​ហេតុ​ នាំ​ឲ្យ ​ព្រះអង្គ និង​ពួក​សិស្ស ​រក​ពេល​ បរិភោគ​ មិន​បាន​សោះ។  ព្រះញាតិវង្ស ​របស់​ ព្រះអង្គ​ ឮ​ដំណឹង​នេះ ក៏​នាំ​គ្នា ​ធ្វើ​ដំណើរ​មក ​ដើម្បី ​ចាប់​ព្រះអង្គ ​ទៅ​វិញ, ព្រោះ​ គេ ​ថា, ​«ព្រះអង្គ ​វង្វេង​ ស្មារតី​ហើយ។»

ព្រះយេស៊ូ​ ឆ្លើយ​តប ​នឹង​ពួក​អ្នក ​ចោទ​ប្រកាន់​ ព្រះអង្គ

ពួក​អាចារ្យ ដែល​ចុះ​មក​ ពី​ក្រុង ​យេរូសាឡឹម​ និយាយ​ ថា៖

«អ្នក​នេះ ​មាន​បេលសេប៊ូល​ ជា​ស្ដេច​អារក្ស​ នៅ​ក្នុង​ខ្លួន!  គាត់​ អាច​ដេញ​ អារក្ស ​ដូច្នេះ, ព្រោះ ​ស្ដេច​អារក្ស ​ប្រគល់​ អំណាច​ឲ្យ។»

ព្រះយេស៊ូ​ ត្រាស់​ហៅ ​គេ​មក, រួច​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ជា​ប្រស្នា​ ថា៖ «តើ​ មារសាតាំង​ អាច​ដេញ​ មារ​សាតាំង ​ដូច​ម្ដេច​កើត?  ប្រសិន​បើ ពលរដ្ឋ​ ក្នុង​នគរ​ ណា​មួយ​ បែក​បាក់​ ទាស់ទែង ​គ្នា​ឯង, នគរ​នោះ ​ពុំ​អាច​ ស្ថិតស្ថេរ គង់វង្ស​ត​ ទៅ​មុខ ​បាន​ឡើយ។  ប្រសិន​បើ​ មាន​ក្រុម​ គ្រួសារ​មួយ​ បែក​បាក់​ ទាស់ទែង​គ្នា, ក្រុម​គ្រួសារ​នោះ ​ក៏​ពុំ​អាច ​នៅ​ស្ថិតស្ថេរ​ គង់វង្ស​ បាន​ដែរ។  ដូច្នេះ ប្រសិន​បើ ​មារ​សាតាំង​ ក្រោក​ឡើង​ ប្រឆាំង ​នឹង​ខ្លួន​ឯង, បែក​បាក់​ ទាស់ទែង​ នឹង​ខ្លួន​ឯង, វា​ មិន​អាច​ នៅ​ស្ថិតស្ថេរ ​គង់វង្ស​ បាន​ឡើយ, គឺ​ វា ​មុខ​ជា​ត្រូវ ​វិនាស ​មិន​ខាន។  គ្មាន​ នរណា​ អាច​ចូល​ទៅ​  ក្នុង​ផ្ទះ​មនុស្ស​ ខ្លាំង​ពូកែ, ហើយ ​ប្លន់​យក ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ​របស់​គាត់​ បាន​ឡើយ, គឺ​ ត្រូវ​តែ​ ចង​មនុស្ស​ ខ្លាំង​ពូកែនោះ​ ជា​មុន​សិន ទើប​អាច ​ប្លន់​យក​ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ ក្នុង​ផ្ទះ​ គាត់​បាន។  ខ្ញុំ ​សូម​ប្រាប់ ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ដឹង​ច្បាស់ ​ថា, បើ​ មនុស្ស​លោក ​ធ្វើ​អំពើ​បាប និង​ពោល​ពាក្យ​ ប្រមាថ​ ព្រះជាម្ចាស់, ព្រះអង្គ​ នឹង​លើកលែង ​ទោស ​ទាំង​អស់។  រីឯ​ អ្នក​ ដែល​ពោល​ពាក្យ​ ប្រមាថ ព្រះវិញ្ញាណ ​ដ៏វិសុទ្ធ​វិញ, ព្រះអង្គ​ មិន​លើកលែង​ទោស ​សោះ​ឡើយ។  ដ្បិត​ អ្នក​នោះ​ មាន​ទោស​ អស់កល្ប​ ជានិច្ច។»

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ដូច្នេះ, ព្រោះ​ គេ ​និយាយ​ ថា, «ព្រះអង្គ​ មាន​វិញ្ញាណ ​អាក្រក់ ​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន។»  

ព្រះញាតិវង្ស​ ដ៏​ពិត​ប្រាកដ ​របស់​ ព្រះយេស៊ូ

ពេល​នោះ មាតា និង​បង​ប្អូន ​របស់​ ព្រះយេស៊ូ​ មក​ដល់​ ឈរ​នៅ​ខាង​ ក្រៅ​ផ្ទះ, ហើយ​ ចាត់​គេ ​ឲ្យ​ចូល​មក ​ហៅ​ព្រះអង្គ។  បណ្ដាជន ដែល​អង្គុយ​ នៅ​ជុំវិញ​ ព្រះយេស៊ូ ទូល​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «លោក​គ្រូ, ម្ដាយ និង​បង​ប្អូន​លោក មក​រក​លោក ​នៅ​ខាង​ក្រៅ។»

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​តប​ថា៖ «តើ ​នរណា ​ជា​ម្ដាយ​ខ្ញុំ?  នរណា ​ជា​បង​ប្អូន​ខ្ញុំ?»

ព្រះអង្គ​ ទត​មើល ​ទៅ​មនុស្ស ​ដែល​នៅ​ ជុំវិញ​ ព្រះអង្គ, រួច​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «អ្នក​ ទាំង​នេះ​ហើយ​ ជា​មាតា និង​ជា​បង​ប្អូន​ របស់​ខ្ញុំ។  ដ្បិត​ អ្នក​ណា​ ប្រព្រឹត្ត​តាម ​ព្រះហឫទ័យ​ ព្រះជាម្ចាស់, អ្នក​នោះ ​ជា​បង​ប្អូន​ ប្រុស​ស្រី និង​ជា​ម្ដាយ​ របស់​ខ្ញុំ។»

Mark 3

Jesus Heals on the Sabbath

 

3 Another time Jesus went into the synagogue, and a man with a shriveled hand was there. ² Some of them were looking for a reason to accuse Jesus, so they watched him closely to see if he would heal him on the Sabbath. ³ Jesus said to the man with the shriveled hand, “Stand up in front of everyone.”

⁴ Then Jesus asked them, “Which is lawful on the Sabbath: to do good or to do evil, to save life or to kill?” But they remained silent.

⁵ He looked around at them in anger and, deeply distressed at their stubborn hearts, said to the man, “Stretch out your hand.” He stretched it out, and his hand was completely restored. ⁶ Then the Pharisees went out and began to plot with the Herodians how they might kill Jesus.

Crowds Follow Jesus

 

⁷ Jesus withdrew with his disciples to the lake, and a large crowd from Galilee followed. ⁸ When they heard about all he was doing, many people came to him from Judea, Jerusalem, Idumea, and the regions across the Jordan and around Tyre and Sidon. ⁹ Because of the crowd he told his disciples to have a small boat ready for him, to keep the people from crowding him. ¹⁰ For he had healed many, so that those with diseases were pushing forward to touch him. ¹¹ Whenever the impure spirits saw him, they fell down before him and cried out, “You are the Son of God.” ¹² But he gave them strict orders not to tell others about him.

Jesus Appoints the Twelve

 

¹³ Jesus went up on a mountainside and called to him those he wanted, and they came to him. ¹⁴ He appointed twelve^[a] that they might be with him and that he might send them out to preach ¹⁵ and to have authority to drive out demons. ¹⁶ These are the twelve he appointed: Simon (to whom he gave the name Peter), ¹⁷ James son of Zebedee and his brother John (to them he gave the name Boanerges, which means “sons of thunder”), ¹⁸ Andrew, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James son of Alphaeus, Thaddaeus, Simon the Zealot ¹⁹ and Judas Iscariot, who betrayed him.

Jesus Accused by His Family and by Teachers of the Law

 

²⁰ Then Jesus entered a house, and again a crowd gathered, so that he and his disciples were not even able to eat. ²¹ When his family^[b] heard about this, they went to take charge of him, for they said, “He is out of his mind.”

²² And the teachers of the law who came down from Jerusalem said, “He is possessed by Beelzebul! By the prince of demons he is driving out demons.”

²³ So Jesus called them over to him and began to speak to them in parables: “How can Satan drive out Satan? ²⁴ If a kingdom is divided against itself, that kingdom cannot stand. ²⁵ If a house is divided against itself, that house cannot stand. ²⁶ And if Satan opposes himself and is divided, he cannot stand; his end has come. ²⁷ In fact, no one can enter a strong man’s house without first tying him up. Then he can plunder the strong man’s house. ²⁸ Truly I tell you, people can be forgiven all their sins and every slander they utter, ²⁹ but whoever blasphemes against the Holy Spirit will never be forgiven; they are guilty of an eternal sin.”

³⁰ He said this because they were saying, “He has an impure spirit.”

³¹ Then Jesus’ mother and brothers arrived. Standing outside, they sent someone in to call him. ³² A crowd was sitting around him, and they told him, “Your mother and brothers are outside looking for you.”

³³ “Who are my mother and my brothers?” he asked.

³⁴ Then he looked at those seated in a circle around him and said, “Here are my mother and my brothers! ³⁵ Whoever does God’s will is my brother and sister and mother.”

Footnotes:

1. Mark 3:14 Some manuscripts twelve—designating them apostles—
2. Mark 3:21 Or his associates