Message of CNRP President Sam Rainsy

ខ្ញុំ នៅតែ នឹកឃើញ ចាំមិនភ្លេច អំពីទិដ្ឋភាព កម្មករអូសរទេះម្នាក់ ក្នុងចំណោម កម្មករអូសរទេះ ក្រីក្ររាប់ពាន់នាក់ ដែលខ្ញុំបានជួប នៅក្រុងប៉ោយប៉ែត ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ កម្មករម្នាក់នោះ ពិការភ្នែក, ហើយ កំបុតដៃម្ខាង។  ដើម្បីអូសរទេះ, គាត់ បានយក ខ្សែចងព័ទ្ធដើមទ្រូង របស់គាត់, ហើយ ប្រើដងខ្លួន ទាំងមូល ដើម្បី ពើងអូសរទេះ។ គាត់ បានធ្វើបែបនេះ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បី រកប្រាក់ចិញ្ចឹមជីវិត។

បើ ប្រៀបធៀបគម្លាត រវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ នៅកម្ពុជា, យើង ឃើញថ ា ភាពក្រីក្រ របស់ កម្មករអូសរទេះ ស្ថិតនៅ រាប់លាន គីឡូម៉ែត្រ ដាច់ឆ្ងាយ ពីជីវភាព មហារុងរឿង របស់ ពួកមន្រ្តីអ្នក មានគ្រាក់ៗ របស់ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា រហូត រដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្នភ ្លេចនឹកនា ដល់ពួកគាត់ ទាំងស្រុង។

តែ ខ្ញុំ ទោះខ្ញុំ ស្លាប់ក៏ខ្ញុំ មិនអាចបំភ្លេច បុរសម្នាក់នេះ បានឡើយ, ហើយ នៅពេលខ្ញុំ ក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រី, ខ្ញុំ នឹងលើកលែងពន្ធ និងបន្ទុកពាក់ព័ន្ធ ទាំងអស់ ដែលរដ្ឋាភិបាល សព្វថ្ងៃ បានដាក់ មកលើ កម្មករអូសរទេះ  និងប្រជារាស្ត្រ ក្រីក្រ ទាំងអស់នេះ។  

ដើម្បី ធ្វើជានាយករដ្ឋមន្រ្តីល្អ, ដំបូង អ្នក ត្រូវតែ យល់អំពីទុក្ខលំបាក របស់ ប្រជារាស្ត្រ ដូចជាកម្មករ អូសរទេះ ម្នាក់នេះ។