Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក លូកា
Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We
drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a
senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob
Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the
week days).
When
I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and
security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne
Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and
media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the
US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)
Sermon by Dr. Rob Norris
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |
Complete Gospel of LUKE
បុព្វកថា
សូម ជំរាបមក ឯកឧត្ដម
ថេវភីល, សូម
ជ្រាប។ មនុស្សជាច្រើន ខិតខំ យកចិត្តទុកដាក់,
កត់ត្រាទុក នូវហេតុការណ៍ ទាំងអំបាលម៉ាន ដែលកើតមាន
ក្នុងចំណោម យើងខ្ញុំ។ អស់អ្នក ដែលបានឃើញ ផ្ទាល់នឹងភ្នែក
តាំងពីដំបូង រៀងមក, ហើយ ទទួលមុខងារ បំរើព្រះបន្ទូល បានរៀបរាប់ហេតុការណ៍
ទាំងនោះ បន្តមកយើងខ្ញុំ។ ខ្ញុំ បានពិនិត្យ ហេតុការណ៍
ទាំងនោះ, តាំងពីដើម រៀងមក យ៉ាងហ្មត់ចត់, ហើយ ខ្ញុំ ក៏យល់ឃើញ ថា, គួរតែ កត់ត្រាទុក, តាមលំដាប់ លំដោយ, ផ្ញើមកជូនលោក។
ខ្ញុំ ធ្វើដូច្នេះ ក្នុងគោលបំណង ចង់ឲ្យលោក ជ្រាបថា,
សេចក្ដី ប្រៀនប្រដៅ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលលោក បានទទួល ពិតជា ត្រឹមត្រូវ
មែន។
ទេវតា
ជូនដំណឹងអំពី កំណើត របស់ យ៉ូហាន-បាទីស្ដ
ថ្ងៃមួយ លោកសាការី បំពេញមុខងារ ជាបូជាចារ្យ តាមវេនក្រុម របស់លោក។ គេ បានជ្រើសរើសលោក, ដោយចាប់ឆ្នោត តាមទំនៀម ទម្លាប់ របស់ ក្រុមបូជាចារ្យ, ឲ្យលោក ចូលទៅ ដុតគ្រឿង ក្រអូប នៅក្នុងទីសក្ការៈ របស់ ព្រះអម្ចាស់។ ពេលលោក ដុតគ្រឿង ក្រអូប, ប្រជាជនច្រើនកុះករ នៅខាងក្រៅ កំពុងអធិស្ឋាន។
រំពេចនោះ លោកសាការី ឃើញទេវតា របស់ ព្រះអម្ចាស់មួយរូប, ឈរនៅ ខាងស្ដាំ អាសនៈ សម្រាប់ ដុតគ្រឿង ក្រអូប។ ឃើញដូច្នោះ លោក រន្ធត់ចិត្ត, ហើយ ភ័យខ្លាចទៀតផង។ ទេវតា ក៏មានប្រសាសន៍ ទៅកាន់លោក ថា៖ «កុំ ខ្លាចអី, លោកសាការី អើយ។ ព្រះអម្ចាស់ យល់ព្រម តាមពាក្យ ទូលអង្វរ របស់ លោកហើយ។ នាង អេលីសាបិត ជាភរិយា របស់លោក នឹងបង្កើត កូនប្រុសមួយ, ហើយ លោក ត្រូវ ដាក់ឈ្មោះ កូននោះ ថា “យ៉ូហាន”។ កូននោះ នឹងធ្វើ ឲ្យលោក មានចិត្ត សប្បាយ រីករាយ, ហើយ មនុស្ស ជាច្រើន អបអរសាទរ នឹងកំណើត កុមារនោះដែរ។ កូន របស់លោក នឹងមានឋានៈ ដ៏ប្រសើរឧត្ដម នៅចំពោះ ព្រះភក្ត្រ ព្រះអម្ចាស់, មិនសេពសុរា ឬគ្រឿងស្រវឹង ណាមួយ សោះឡើយ។ កូននោះ នឹងបានពោរពេញ ទៅដោយ ព្រះវិញ្ញាណ ដ៏វិសុទ្ធ តាំងពី ក្នុងផ្ទៃម្ដាយមក។ កូននោះ នឹងនាំ ជនជាតិ អ៊ីស្រាអែល ជាច្រើន មករក ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះ របស់ គេវិញ។ កូននោះ នឹងមកមុន ព្រះអង្គ, ហើយ មានវិញ្ញាណ ប្រកប ដោយឫទ្ធានុភាព ដូច លោកអេលីយ៉ា បានទទួល ដើម្បី បង្វែរចិត្ត ឪពុក ទៅរកកូន, ព្រមទាំង បំបែរចិត្ត មនុស្ស រឹងទទឹង ឲ្យត្រឡប់មក ជាមនុស្ស សុចរិត, និងរៀបចំ ប្រជារាស្ត្រមួយ ជាស្រេច ទុក សម្រាប់ ទទួល ព្រះអម្ចាស់។»
លោកសាការី
សួរទៅ ទេវតា ថា៖ «តើ ធ្វើម្ដេច ឲ្យខ្ញុំ ដឹងថា, ការនោះ ពិតជាកើត ឡើងមែន, ព្រោះ រូបខ្ញុំនេះ
ចាស់ហើយ? រីឯ
ប្រពន្ធខ្ញុំសោត ក៏មាន អាយុច្រើន ទៀតផង។»
ទេវតា តបវិញថា៖
«ខ្ញុំ
ឈ្មោះ កាព្រីយ៉ែល, ជាអ្នកបំរើព្រះជាម្ចាស់។
ព្រះអង្គ បានចាត់ខ្ញុំ ឲ្យនាំ ដំណឹងល្អនេះ មកប្រាប់លោក។
ប៉ុន្តែ ដោយលោក ពុំព្រមជឿ ពាក្យខ្ញុំ, លោក នឹងទៅ ជាមនុស្សគ និយាយពុំកើត, រហូត ដល់ថ្ងៃ
ដែលហេតុការណ៍ ទាំងនោះ បានសំរេច តាមពេលកំណត់។»
ក្នុងពេល ជាមួយគ្នានោះ
ប្រជាជន ទន្ទឹងរង់ចាំ លោកសាការី, ហើយ ងឿងឆ្ងល់ណាស់, ព្រោះ លោក ចូលទៅក្នុងទីសក្ការៈ យូរដូច្នេះ។ កាលលោក ចេញមកវិញ, លោក ពុំអាចនិយាយ ទៅគេ បានឡើយ។
ប្រជាជន ទាំងនោះ យល់ថា, ប្រាកដ ជាលោក បានឃើញ ការអស្ចារ្យអ្វីមួយ នៅក្នុងទីសក្ការៈ ជាមិនខាន។
លោកសាការី ធ្វើតែកាយវិការ ឲ្យគេយល់, ព្រោះ
លោក នៅ គ និយាយមិនកើត។
លុះ លោកសាការី បានបំពេញ ការងារ តាមវេន ចប់សព្វគ្រប់ហើយ, លោក ក៏វិលត្រឡប់ ទៅផ្ទះវិញ។ ក្រោយមក នាងអេលីសាបិត, ជាភរិយា របស់លោក, ក៏ចាប់មានផ្ទៃពោះ។ នាង លាក់ខ្លួន អស់រយៈពេល ប្រាំខែ។ នាង នឹកគិតថា៖ «ឥឡូវនេះ ព្រះអម្ចាស់ បានប្រោសប្រណី ដល់រូបខ្ញុំ។ ព្រះអង្គ សព្វព្រះហឫទ័យ ឲ្យខ្ញុំ លែងខ្មាស មនុស្សលោកទៀត ហើយ។»
លុះ លោកសាការី បានបំពេញ ការងារ តាមវេន ចប់សព្វគ្រប់ហើយ, លោក ក៏វិលត្រឡប់ ទៅផ្ទះវិញ។ ក្រោយមក នាងអេលីសាបិត, ជាភរិយា របស់លោក, ក៏ចាប់មានផ្ទៃពោះ។ នាង លាក់ខ្លួន អស់រយៈពេល ប្រាំខែ។ នាង នឹកគិតថា៖ «ឥឡូវនេះ ព្រះអម្ចាស់ បានប្រោសប្រណី ដល់រូបខ្ញុំ។ ព្រះអង្គ សព្វព្រះហឫទ័យ ឲ្យខ្ញុំ លែងខ្មាស មនុស្សលោកទៀត ហើយ។»
ទេវតា
ជូនដំណឹង អំពី កំណើត ព្រះយេស៊ូ
ប្រាំមួយខែ ក្រោយមក, ព្រះជាម្ចាស់
បានចាត់ ទេវតា កាព្រីយ៉ែល ឲ្យទៅភូមិ ណាសារ៉ែត ក្នុងស្រុក កាលីឡេ ដើម្បី ជួបនឹងស្ត្រី
ក្រមុំ ព្រហ្មចារីម្នាក់, ជាគូដណ្ដឹង របស់ កំលោះម្នាក់
ឈ្មោះ យ៉ូសែប ដែលត្រូវជា ញាតិវង្ស ព្រះបាទដាវីឌ។ ស្ត្រី ក្រមុំនោះ ឈ្មោះ ម៉ារី។ ទេវតា
ចូលទៅ ក្នុងផ្ទះ នាងម៉ារី, ហើយ ពោលទៅ
កាន់នាង ថា៖ «ចូរ មានអំណរ សប្បាយឡើង! ព្រះអម្ចាស់ គាប់ព្រះហឫទ័យ នឹងនាងហើយ! ព្រះអង្គ
គង់ជាមួយនាង។»
ពេលឮ ពាក្យនេះ
នាងម៉ារី រន្ធត់យ៉ាងខ្លាំង។ នាង រិះគិតក្នុងចិត្ត ថា, តើ ពាក្យជំរាបសួរនេះ មានន័យ ដូចម្ដេច? ទេវតា ពោលទៅ កាន់នាង ថា៖ «កុំ ខ្លាចអី, ម៉ារីអើយ! ដ្បិត ព្រះជាម្ចាស់
គាប់ព្រះហឫទ័យ នឹងនាងហើយ។ នាង នឹងមានគភ៌ សម្រាលបាន បុត្រមួយ ដែលនាង ត្រូវ ថ្វាយ
ព្រះនាម ថា “យេស៊ូ”។ បុត្រនោះ នឹងមានឋានៈ ដ៏ប្រសើរឧត្ដម, ហើយ
គេ នឹងថ្វាយ ព្រះនាម ថា “ព្រះបុត្រា នៃព្រះ ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់
បំផុត។” ព្រះជាម្ចាស់ នឹងតាំង បុត្រនោះ ឲ្យគ្រងរាជ្យ
លើបល្ល័ង្ក របស់ ព្រះបាទដាវីឌ ជាព្រះអយ្យកោ របស់ ព្រះអង្គ។ ទ្រង់ នឹងគ្រងរាជ្យ លើប្រជារាស្ត្រ អ៊ីស្រាអែល អស់កល្ប ជានិច្ច,
ហើយ រាជ្យ របស់ ព្រះអង្គ នឹងនៅ ស្ថិតស្ថេរ ឥតមាន ទីបញ្ចប់ឡើយ។»
នាងម៉ារី សួរទៅទេវតា
ថា៖ «តើ
ធ្វើដូចម្ដេច នឹងឲ្យការនេះ កើតឡើងបាន, បើ នាងខ្ញុំ
មិនរួមរស់ ជាមួយ បុរសណា ផងដូច្នេះ?»
ទេវតា ឆ្លើយទៅនាងវិញ
ថា៖ «ព្រះវិញ្ញាណ
ដ៏វិសុទ្ធ នឹងយាងមក សណ្ឋិតលើនាង, គឺ ឫទ្ធានុភាព របស់
ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ បំផុត នឹងគ្របបាំងនាង។ ហេតុនេះ,
គេ នឹងថ្វាយព្រះនាម ដល់បុត្រ ដ៏វិសុទ្ធ ដែលត្រូវ ប្រសូត មកនោះ
ថា, “ព្រះបុត្រា របស់ ព្រះជាម្ចាស់។” ម្យ៉ាងទៀត នាងអេលីសាបិត, ជាញាតិ របស់នាង,
មានផ្ទៃពោះ ប្រាំមួយខែហើយ, ថ្វីដ្បិត តែគាត់
មានវ័យចាស់, ថែមទាំង ជាស្ត្រីអារ ទៀតផង ក៏ដោយ,
ព្រោះ គ្មានការអ្វី ដែលព្រះជាម្ចាស់ ធ្វើមិនកើត នោះឡើយ។»
នាងម៉ារី ពោលទៅ ទេវតា ថា៖ «នាងខ្ញុំ ជាអ្នកបំរើ របស់ ព្រះអម្ចាស់។ សូម ឲ្យបានសំរេច តាមពាក្យ របស់លោកចុះ។» បន្ទាប់មក ទេវតា ចាកចេញ ពីនាងទៅ។
នាងម៉ារី
ទៅសួរសុខទុក្ខ នាងអេលីសាបិត
នៅគ្រានោះ,
នាងម៉ារី ប្រញាប់ ប្រញាល់ ធ្វើដំណើរ ទៅកាន់ភូមិមួយ នៅតំបន់ភ្នំ
ក្នុងស្រុកយូដា។ នាង បានចូលទៅក្នុងផ្ទះ
លោកសាការី, ហើយ ជំរាបសួរ នាងអេលីសាបិត។ ពេលនាង អេលីសាបិត ឮនាងម៉ារី ជំរាបសួរ, ទារក
នៅក្នុងផ្ទៃនាង បំរះឡើង, ហើយ គាត់ ក៏បានពោរពេញ ដោយព្រះវិញ្ញាណ
ដ៏វិសុទ្ធ, រួច បន្លឺសំឡេងឡើង ថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ បានប្រទានពរ ដល់នាង លើសស្ត្រីនានា, ហើយ ព្រះអង្គ ក៏ប្រទានពរ ដល់បុត្រនាងដែរ។ តើ រូបខ្ញុំនេះ មានឋានៈអ្វី បានជាមាតា ព្រះអម្ចាស់ របស់ខ្ញុំ មកសួរសុខទុក្ខខ្ញុំ
ដូច្នេះ? កាលខ្ញុំ បានឮ ពាក្យជំរាបសួរ របស់នាង,
ស្រាប់តែ កូននៅក្នុងផ្ទៃខ្ញុំ បំរះឡើង ដោយអំណរសប្បាយ។ នាង ពិតជាមាន សុភមង្គលមែន,
ព្រោះនាង បានជឿ ព្រះបន្ទូល ដែលព្រះអម្ចាស់ ប្រាប់នាង មុខជាបានសំរេច
មិនខាន។»
ទំនុកតម្កើង
របស់ នាងម៉ារី
ពេលនោះ
នាងម៉ារី ថ្លែងឡើង ថា៖
«ព្រលឹងខ្ញុំ
សូម លើកតម្កើង ព្រះអម្ចាស់។
ខ្ញុំ មានចិត្តអំណរ
យ៉ាងខ្លាំង,
ព្រោះ ព្រះជាម្ចាស់
ជាព្រះ សង្គ្រោះ របស់ខ្ញុំ,
ព្រះអង្គ
ទតមើលមកខ្ញុំ
ដែលជា អ្នកបំរើ
ដ៏ទន់ទាប របស់ ព្រះអង្គ។
អំណើះតទៅ
មនុស្ស គ្រប់ជំនាន់ នឹងពោល ថា,
ខ្ញុំ ជាអ្នក
មានសុភមង្គល ពិតមែន។
ព្រះ ដ៏មាន ឫទ្ធានុភាព
បានសំដែង
ការប្រសើរ អស្ចារ្យ
ចំពោះ រូបខ្ញុំ។
ព្រះនាម របស់ ព្រះអង្គ
ពិតជា វិសុទ្ធមែន!
ទ្រង់
មានព្រះហឫទ័យ មេត្តាករុណា
ដល់អស់អ្នក
ដែលកោតខ្លាច ព្រះអង្គ
នៅគ្រប់ជំនាន់
តរៀងទៅ។
ទ្រង់ បានសំដែង
ឫទ្ធិបារមី
កំចាត់មនុស្ស
ដែលមានចិត្ត ឆ្មើងឆ្មៃ។
ទ្រង់ បានទម្លាក់
អ្នក កាន់អំណាច ចុះពីតំណែង,
ហើយ ទ្រង់
លើកតម្កើង មនុស្ស ទន់ទាប ឡើង។
ទ្រង់
បានប្រទានសម្បត្តិ យ៉ាងបរិបូណ៌
ដល់អស់អ្នក
ដែលស្រេកឃ្លាន,
ហើយ បណ្ដេញពួក អ្នកមាន
ឲ្យត្រឡប់ ទៅវិញ
ដោយដៃទទេ។
ព្រះអង្គ
បានជួយ ប្រជារាស្ត្រ អ៊ីស្រាអែល
ជាអ្នកបំរើ
របស់ ព្រះអង្គ,
ហើយ តែងតែ សំដែង
ព្រះហឫទ័យ មេត្តាករុណា
ដល់លោក អប្រាហាំ
និងពូជពង្ស របស់លោក
ជានិច្ចតរៀងទៅ,
ដូចទ្រង់
បានសន្យា ជាមួយ បុព្វបុរស របស់យើង,
ឥតភ្លេច សោះឡើយ។»
នាងម៉ារី
បានស្នាក់ នៅជាមួយ នាងអេលីសាបិត អស់រយៈពេលប្រមាណ បីខែ, ទើបនាង
ត្រឡប់ ទៅផ្ទះវិញ។
កំណើត
លោកយ៉ូហាន-បាទីស្ដ
លុះ នាងអេលីសាបិត
គ្រប់ខែហើយ, គាត់ សម្រាលបាន កូនប្រុសមួយ។ អ្នក ជិតខាង និងញាតិសន្ដាន
នាំគ្នា អបអរ សាទរ ជាមួយគាត់, ព្រោះ គេ បានឮ ដំណឹង
ថា, ព្រះអម្ចាស់ សំដែង ព្រះហឫទ័យ មេត្តាករុណា
ចំពោះគាត់ យ៉ាងច្រើន អនេក។
ប្រាំបីថ្ងៃ ក្រោយមក, គេ
ធ្វើពិធី កាត់ស្បែក ឲ្យទារកនោះ, ហើយ
ចង់ដាក់ឈ្មោះថា “សាការី” ដូចឪពុកដែរ,
តែម្ដាយប្រាប់ថា, «ទេ! ត្រូវ ដាក់ឈ្មោះ ថា “យ៉ូហាន” វិញ។»
ពួកគេ តបថា៖ «ក្នុង ញាតិសន្ដាន របស់អ្នក, គ្មាន នរណា មានឈ្មោះ ហ្នឹងទេ។»
គេ ធ្វើសញ្ញា សួរទៅ លោកសាការី ថា, ចង់ដាក់ឈ្មោះ អ្វីឲ្យកូន។ លោកសាការី សុំឲ្យគេ យកក្ដារឆ្នួន មួយមក, ហើយ សរសេរថា, «កូននេះ ឈ្មោះ យ៉ូហាន។» ពួកគេ ងឿងឆ្ងល់ គ្រប់គ្នា។ រំពេចនោះ ស្រាប់តែ លោក និយាយបានដូចដើមវិញ។ រួច លោក បន្លឺសំឡេង សរសើរ ព្រះជាម្ចាស់។ អ្នក ជិតខាង កោតស្ញប់ស្ញែង គ្រប់ៗគ្នា, ហើយ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ ឮសុសសាយ ពេញតំបន់ភ្នំ ក្នុងស្រុកយូដា។ អស់អ្នក ដែលបានឮ ក៏ចងចាំរឿងនេះ ទុកក្នុងចិត្ត, ហើយ ដណ្ដឹងសួរ ខ្លួនឯង ថា៖ «តើ ថ្ងៃក្រោយកូននេះ នឹងទៅជាយ៉ាងណា?» ដ្បិត ព្រះបារមី របស់ ព្រះអម្ចាស់ តាមជួយ ថែរក្សាកូននេះ។
ពួកគេ តបថា៖ «ក្នុង ញាតិសន្ដាន របស់អ្នក, គ្មាន នរណា មានឈ្មោះ ហ្នឹងទេ។»
គេ ធ្វើសញ្ញា សួរទៅ លោកសាការី ថា, ចង់ដាក់ឈ្មោះ អ្វីឲ្យកូន។ លោកសាការី សុំឲ្យគេ យកក្ដារឆ្នួន មួយមក, ហើយ សរសេរថា, «កូននេះ ឈ្មោះ យ៉ូហាន។» ពួកគេ ងឿងឆ្ងល់ គ្រប់គ្នា។ រំពេចនោះ ស្រាប់តែ លោក និយាយបានដូចដើមវិញ។ រួច លោក បន្លឺសំឡេង សរសើរ ព្រះជាម្ចាស់។ អ្នក ជិតខាង កោតស្ញប់ស្ញែង គ្រប់ៗគ្នា, ហើយ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ ឮសុសសាយ ពេញតំបន់ភ្នំ ក្នុងស្រុកយូដា។ អស់អ្នក ដែលបានឮ ក៏ចងចាំរឿងនេះ ទុកក្នុងចិត្ត, ហើយ ដណ្ដឹងសួរ ខ្លួនឯង ថា៖ «តើ ថ្ងៃក្រោយកូននេះ នឹងទៅជាយ៉ាងណា?» ដ្បិត ព្រះបារមី របស់ ព្រះអម្ចាស់ តាមជួយ ថែរក្សាកូននេះ។
ទំនុកតម្កើង
របស់ លោកសាការី
ពេលនោះ
លោកសាការី ជាឪពុក របស់ទារក បាន
ពោរពេញ
ដោយព្រះវិញ្ញាណ ដ៏វិសុទ្ធ, ហើយ ថ្លែងពាក្យ
ក្នុងព្រះនាម ព្រះអង្គ
ថា៖
«សូម
លើកតម្កើង ព្រះអម្ចាស់
ជាព្រះ
នៃជនជាតិ អ៊ីស្រាអែល,
ដ្បិតទ្រង់
សព្វព្រះហឫទ័យ យាងមក
រំដោះ
ប្រជារាស្ត្រ របស់ព្រះអង្គ។
ទ្រង់ បានប្រទាន
ព្រះសង្គ្រោះ
ដ៏មានឫទ្ធិ មួយព្រះអង្គ
ពីក្នុងចំណោម
ព្រះញាតិវង្ស
របស់ ព្រះបាទដាវីឌ,
ជាអ្នក បំរើព្រះអង្គ,
មកឲ្យយើង។
ព្រះជាម្ចាស់
ប្រទាន ព្រះសង្គ្រោះនេះ មកយើង
ស្របនឹងព្រះបន្ទូល
សន្យា ថ្លែងតាមរយៈ
ព្យាការី របស់ ព្រះអង្គ
នៅជំនាន់ដើម,
គឺ ព្រះអង្គ សង្គ្រោះយើង
ឲ្យរួច
ពីកណ្ដាប់ដៃ របស់ ខ្មាំងសត្រូវ
និងរួច ពីអំណាច
របស់ អស់អ្នក ដែលស្អប់យើង។
ព្រះអង្គ
សំដែងព្រះហឫទ័យ
មេត្តាករុណា
ដល់បុព្វបុរស របស់យើង,
ហើយ គោរពតាម សម្ពន្ធមេត្រី
ដ៏វិសុទ្ធ យ៉ាងស្មោះស្ម័គ្រ,
គឺ ព្រះអង្គ
បានសន្យា យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់
ដល់លោក អប្រាហាំ
ជាបុព្វបុរស របស់យើង ថា,
ទ្រង់ នឹងរំដោះយើង
ឲ្យរួច ពីកណ្ដាប់ដៃ
របស់ ខ្មាំងសត្រូវ
ដើម្បី យើង អាចគោរព បំរើ ព្រះអង្គបាន ដោយឥត ភ័យខ្លាច, ព្រមទាំង
ឲ្យយើង រស់នៅ
បានបរិសុទ្ធ និងសុចរិត
ជាទីគាប់ ព្រះហឫទ័យ ព្រះជាម្ចាស់
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ
រហូត អស់មួយជីវិត។
ចំណែក ឯកូនវិញ, កូន
នឹងទៅ ជាព្យាការី
របស់ ព្រះ ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់
បំផុត,
ព្រោះកូន
នឹងដើរមុខ ព្រះអម្ចាស់
ដើម្បីរៀបចំផ្លូវ
ថ្វាយព្រះអង្គ។
កូន នឹងធ្វើ ឲ្យប្រជារាស្ត្រ
របស់ ព្រះអង្គ ដឹងថា,
ព្រះអង្គ
សង្គ្រោះគេ ដោយលើកលែង ទោស
ឲ្យគេរួច
ពីបាប។
ព្រះ របស់យើង
មានព្រះហឫទ័យ
មេត្តាករុណា
ដ៏លើសលប់។
ព្រះអង្គ
ប្រទានថ្ងៃរះ ពីស្ថានលើមក ដើម្បី រំដោះយើង
និងដើម្បី បំភ្លឺអស់អ្នក
ដែលស្ថិត នៅក្នុងទីងងឹត
ក្រោមអំណាច
នៃសេចក្ដីស្លាប់,
ព្រមទាំង តម្រង់ផ្លូវយើង
ឆ្ពោះទៅរក សេចក្ដី សុខសាន្ត។»
កុមារ យ៉ូហាន
មានវ័យ ចំរើនឡើង ជាលំដាប់, ទាំងខាងរូបកាយ, ទាំងខាងវិញ្ញាណ។
គាត់ រស់នៅ តែក្នុងវាល រហោស្ថាន, រហូតដល់ថ្ងៃ
ដែលគាត់ បង្ហាញខ្លួន ឲ្យប្រជារាស្ត្រ អ៊ីស្រាអែល ឃើញ។
Introduction
1 Many have undertaken to draw up an account of the things that have been fulfilled[a] among us, 2 just as they were handed down to us by those who from the first were eyewitnesses and servants of the word. 3 With
this in mind, since I myself have carefully investigated everything
from the beginning, I too decided to write an orderly account for you, most excellent Theophilus, 4 so that you may know the certainty of the things you have been taught.
The Birth of John the Baptist Foretold
5 In the time of Herod king of Judea there was a priest named Zechariah, who belonged to the priestly division of Abijah; his wife Elizabeth was also a descendant of Aaron. 6 Both of them were righteous in the sight of God, observing all the Lord’s commands and decrees blamelessly. 7 But they were childless because Elizabeth was not able to conceive, and they were both very old.
8 Once when Zechariah’s division was on duty and he was serving as priest before God, 9 he was chosen by lot, according to the custom of the priesthood, to go into the temple of the Lord and burn incense. 10 And when the time for the burning of incense came, all the assembled worshipers were praying outside.
11 Then an angel of the Lord appeared to him, standing at the right side of the altar of incense. 12 When Zechariah saw him, he was startled and was gripped with fear. 13 But the angel said to him: “Do not be afraid, Zechariah; your prayer has been heard. Your wife Elizabeth will bear you a son, and you are to call him John. 14 He will be a joy and delight to you, and many will rejoice because of his birth, 15 for he will be great in the sight of the Lord. He is never to take wine or other fermented drink, and he will be filled with the Holy Spirit even before he is born. 16 He will bring back many of the people of Israel to the Lord their God. 17 And he will go on before the Lord, in the spirit and power of Elijah, to turn the hearts of the parents to their children and the disobedient to the wisdom of the righteous—to make ready a people prepared for the Lord.”
18 Zechariah asked the angel, “How can I be sure of this? I am an old man and my wife is well along in years.”
19 The angel said to him, “I am Gabriel. I stand in the presence of God, and I have been sent to speak to you and to tell you this good news. 20 And now you will be silent and not able to speak until the day this happens, because you did not believe my words, which will come true at their appointed time.”
21 Meanwhile, the people were waiting for Zechariah and wondering why he stayed so long in the temple. 22 When he came out, he could not speak to them. They realized he had seen a vision in the temple, for he kept making signs to them but remained unable to speak.
23 When his time of service was completed, he returned home. 24 After this his wife Elizabeth became pregnant and for five months remained in seclusion. 25 “The Lord has done this for me,” she said. “In these days he has shown his favor and taken away my disgrace among the people.”
The Birth of Jesus Foretold
26 In the sixth month of Elizabeth’s pregnancy, God sent the angel Gabriel to Nazareth, a town in Galilee, 27 to a virgin pledged to be married to a man named Joseph, a descendant of David. The virgin’s name was Mary. 28 The angel went to her and said, “Greetings, you who are highly favored! The Lord is with you.”
29 Mary was greatly troubled at his words and wondered what kind of greeting this might be. 30 But the angel said to her, “Do not be afraid, Mary; you have found favor with God. 31 You will conceive and give birth to a son, and you are to call him Jesus. 32 He will be great and will be called the Son of the Most High. The Lord God will give him the throne of his father David, 33 and he will reign over Jacob’s descendants forever; his kingdom will never end.”
34 “How will this be,” Mary asked the angel, “since I am a virgin?”
35 The angel answered, “The Holy Spirit will come on you, and the power of the Most High will overshadow you. So the holy one to be born will be called[b] the Son of God. 36 Even Elizabeth your relative is going to have a child in her old age, and she who was said to be unable to conceive is in her sixth month. 37 For no word from God will ever fail.”
38 “I am the Lord’s servant,” Mary answered. “May your word to me be fulfilled.” Then the angel left her.
Mary Visits Elizabeth
39 At that time Mary got ready and hurried to a town in the hill country of Judea, 40 where she entered Zechariah’s home and greeted Elizabeth. 41 When Elizabeth heard Mary’s greeting, the baby leaped in her womb, and Elizabeth was filled with the Holy Spirit. 42 In a loud voice she exclaimed: “Blessed are you among women, and blessed is the child you will bear! 43 But why am I so favored, that the mother of my Lord should come to me? 44 As soon as the sound of your greeting reached my ears, the baby in my womb leaped for joy. 45 Blessed is she who has believed that the Lord would fulfill his promises to her!”
Mary’s Song
46 And Mary said:
“My soul glorifies the Lord
47 and my spirit rejoices in God my Savior,
48 for he has been mindful
of the humble state of his servant.
From now on all generations will call me blessed,
49 for the Mighty One has done great things for me—
holy is his name.
50 His mercy extends to those who fear him,
from generation to generation.
51 He has performed mighty deeds with his arm;
he has scattered those who are proud in their inmost thoughts.
52 He has brought down rulers from their thrones
but has lifted up the humble.
53 He has filled the hungry with good things
but has sent the rich away empty.
54 He has helped his servant Israel,
remembering to be merciful
55 to Abraham and his descendants forever,
just as he promised our ancestors.”
47 and my spirit rejoices in God my Savior,
48 for he has been mindful
of the humble state of his servant.
From now on all generations will call me blessed,
49 for the Mighty One has done great things for me—
holy is his name.
50 His mercy extends to those who fear him,
from generation to generation.
51 He has performed mighty deeds with his arm;
he has scattered those who are proud in their inmost thoughts.
52 He has brought down rulers from their thrones
but has lifted up the humble.
53 He has filled the hungry with good things
but has sent the rich away empty.
54 He has helped his servant Israel,
remembering to be merciful
55 to Abraham and his descendants forever,
just as he promised our ancestors.”
56 Mary stayed with Elizabeth for about three months and then returned home.
The Birth of John the Baptist
57 When it was time for Elizabeth to have her baby, she gave birth to a son. 58 Her neighbors and relatives heard that the Lord had shown her great mercy, and they shared her joy.
59 On the eighth day they came to circumcise the child, and they were going to name him after his father Zechariah, 60 but his mother spoke up and said, “No! He is to be called John.”
61 They said to her, “There is no one among your relatives who has that name.”
62 Then they made signs to his father, to find out what he would like to name the child. 63 He asked for a writing tablet, and to everyone’s astonishment he wrote, “His name is John.” 64 Immediately his mouth was opened and his tongue set free, and he began to speak, praising God. 65 All the neighbors were filled with awe, and throughout the hill country of Judea people were talking about all these things. 66 Everyone who heard this wondered about it, asking, “What then is this child going to be?” For the Lord’s hand was with him.
Zechariah’s Song
67 His father Zechariah was filled with the Holy Spirit and prophesied:
68 “Praise be to the Lord, the God of Israel,
because he has come to his people and redeemed them.
69 He has raised up a horn[c] of salvation for us
in the house of his servant David
70 (as he said through his holy prophets of long ago),
71 salvation from our enemies
and from the hand of all who hate us—
72 to show mercy to our ancestors
and to remember his holy covenant,
73 the oath he swore to our father Abraham:
74 to rescue us from the hand of our enemies,
and to enable us to serve him without fear
75 in holiness and righteousness before him all our days.
because he has come to his people and redeemed them.
69 He has raised up a horn[c] of salvation for us
in the house of his servant David
70 (as he said through his holy prophets of long ago),
71 salvation from our enemies
and from the hand of all who hate us—
72 to show mercy to our ancestors
and to remember his holy covenant,
73 the oath he swore to our father Abraham:
74 to rescue us from the hand of our enemies,
and to enable us to serve him without fear
75 in holiness and righteousness before him all our days.
76 And you, my child, will be called a prophet of the Most High;
for you will go on before the Lord to prepare the way for him,
77 to give his people the knowledge of salvation
through the forgiveness of their sins,
78 because of the tender mercy of our God,
by which the rising sun will come to us from heaven
79 to shine on those living in darkness
and in the shadow of death,
to guide our feet into the path of peace.”
for you will go on before the Lord to prepare the way for him,
77 to give his people the knowledge of salvation
through the forgiveness of their sins,
78 because of the tender mercy of our God,
by which the rising sun will come to us from heaven
79 to shine on those living in darkness
and in the shadow of death,
to guide our feet into the path of peace.”
80 And the child grew and became strong in spirit[d]; and he lived in the wilderness until he appeared publicly to Israel.
5 comments:
Long Live Viet Nam and CPP And HUN SEN>... make that banana Kingdom into our Viet Nam province soon... Then there will no more KINGDOM with useless KING and do nothing while allowing our CPP and HUN SEN to kill all the your stupids Khmer and at the end your KING will come to live in Hanoi...
You dont need a KING and waste 10 to 20 Million USD for nothing while he sit there and do nothing..
Long Live Viet Nam and HUN SEN
And Beside This SOMA Norodom I dont know which is her father and which is her mother... Because these they mix up with each other like s fruit shake.... and that us their GENE are so so screw up....
Long Live Viet Nam and CPP And HUN SEN>... make that banana Kingdom into our Viet Nam province soon... Then there will no more KINGDOM with useless KING and do nothing while allowing our CPP and HUN SEN to kill all the your stupids Khmer and at the end your KING will come to live in Hanoi...
You dont need a KING and waste 10 to 20 Million USD for nothing while he sit there and do nothing..
Long Live Viet Nam and HUN SEN
And Beside This SOMA Norodom I dont know which is her father and which is her mother... Because these they mix up with each other like s fruit shake.... and that us their GENE are so so screw up....
Ah coward Long Live shit Viet
At least we, Khmer dare to rebel against our oppressive government.
What have you, coward Viet, done? Nothing, but fleeing your country from a handful of dictators!
You should go to a Viet anti-government blog to rally the Vietnamese to rise up against your ruthless Hanoi government.
Show your courage to the world like us, don’t be coward.
Long Live Viet Nam and HUN SEN.. Kil them all uselss khmer... and soon Cambodia will be our new province ...
look at theary Seng and Soma MUUUUUU sokhor... all marry to a foreigners working for CIA and NGO... because they know you are useless and they dont even like their own kind.... and their oun cambodia ..
They are responsible killing all of you and they no interest protest you.. the have foreigner dick and dont need you ... and they dont even like their own peoples and own kind
Ah coward Short Live Viet Nam
At least we, Khmer dare to rebel against our oppressive government.
What have you, coward Viet, done? Nothing, but fleeing your country from a handful of dictators!
You should go to a Viet anti-government blog to rally the Vietnamese to rise up against your ruthless Hanoi government.
Show your courage to the world like us, don’t be coward.
Post a Comment