Tuesday, August 06, 2013

Reading LUKE - The Call to Follow the Master

Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ដោយ លោក​ លូកា

Recently, I discovered the sermons of my college pastor online.  While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days). 

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended.  Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?  

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)

Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |
Sermon: 

Complete Gospel of LUKE
Luke 5 
ព្រះយេស៊ូ​ ត្រាស់ហៅ​ សិស្ស​បី​រូប

ថ្ងៃ​មួយ ព្រះយេស៊ូ ​គង់​នៅ​ មាត់​បឹង ​គេនេសារ៉ែត, មាន​បណ្ដាជន​ ជា​ច្រើន​ ប្រជ្រៀត​គ្នា​ នៅ​ជុំវិញ​ ព្រះអង្គ ដើម្បី​ ស្ដាប់ព្រះបន្ទូល ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់។  ព្រះអង្គ​ ទត​ឃើញ​ ទូក​ពីរ​ ចត​នៅ​ មាត់​ច្រាំង, រីឯ ​អ្នក​នេសាទ​ នាំ​គ្នា​ចុះ​ទៅ​លាង​អួន របស់​គេ។  ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចុះ​ទៅ​ ក្នុង​ទូក​ របស់​លោក​ស៊ីម៉ូន, រួច​ ទ្រង់ ​សុំ​ឲ្យ​គាត់ ​ចេញ​ទូក ទៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ច្រាំង​បន្តិច។  ព្រះអង្គ​ គង់ ​បង្រៀន​ បណ្ដាជន ​ពី​ក្នុង​ទូក​នោះ។

លុះ​ ព្រះអង្គ​ បង្រៀន​គេ ​ចប់​ហើយ, ទ្រង់​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់ ​លោក​ស៊ីម៉ូន​ ថា៖ «ចូរ​ បង្ហួស​ទូក ​ទៅ​ទឹក​ជ្រៅ, រួច​ នាំ​គ្នា​ទ ម្លាក់​អួន​ចុះ។»

លោក​ស៊ីម៉ូន​ តប​ទៅ​ ព្រះយេស៊ូ​វិញ ​ថា៖ «លោក​គ្រូ, យើង​ខ្ញុំ​ បាន​អូស​អួន​ ពេញ​មួយ​យប់​ហើយ, អត់​បាន ​ត្រី​សោះ។  ប៉ុន្តែ បើ ​លោក​គ្រូ ​មាន​ប្រសាសន៍ ​ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ នឹង​ទម្លាក់​អួន ​តាម​ពាក្យ​ របស់ ​លោក​គ្រូ។» 

គេ​ ក៏​ទម្លាក់​អួន​ ទៅ​ក្នុង​ទឹក, ជាប់​ត្រី ​យ៉ាង​ច្រើន ​ស្ទើរ​តែ​ ធ្លាយ​អួន។  គេ​ បក់​ដៃ​ ហៅ​មិត្តភក្ដិ​ ដែល​នៅ​ក្នុង ​ទូក​មួយ​ទៀត ​ឲ្យ​មក​ជួយ។  ពួក​នោះ​ មក​ដល់ ជួយ​ចាប់​ត្រី​ ដាក់​ពេញ​ទូក​ ទាំង​ពីរ ស្ទើរ​តែ​ នឹង​លិច។ 

ពេល​លោក​ ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស​ ឃើញ​ដូច្នោះ, គាត់​ ក្រាប​ទៀប​ព្រះបាទា ​ព្រះយេស៊ូ, ទូល​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់​អើយ, សូម​យាង​ ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ ពី​ទូលបង្គំ​ទៅ, ព្រោះ​ ទូលបង្គំ​ ជា​មនុស្ស​បាប!» 

លោក​ស៊ីម៉ូន ​និយាយ​ដូច្នេះ ព្រោះ​គាត់ និង​អស់​អ្នក ​ដែល​នៅ​ជា​មួយ ​ភ័យ​ស្ញប់ស្ញែង​ ជា​ខ្លាំង នៅ​ពេល​ បាន​ឃើញ​ត្រី​ ច្រើន​យ៉ាង​នេះ។  រីឯ ​លោក​យ៉ាកុប និង​លោក​យ៉ូហាន,​ ជា​កូន​លោក​ សេបេដេ  ដែល​នេសាទ ​រួម​ជា​មួយ ​លោក​ស៊ីម៉ូន, ក៏​មាន​ចិត្ត ​ដូច្នោះ​ដែរ។

ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​លោក​ស៊ីម៉ូន​ ថា៖ «កុំ​ ខ្លាច​អី។  ពី​ពេល​នេះ​ ទៅ​មុខ អ្នក​នឹង​នេសាទ ​មនុស្ស​វិញ។»  ពេល​ទូក​ទៅ​ ដល់​មាត់​ច្រាំង​វិញ, គេ​ បោះ​បង់​ របស់​របរ​ ទាំង​អស់ ​ចោល, រួច​នាំ​គ្នា ដើរ​តាម ​ព្រះយេស៊ូ​ទៅ។ 
 
ព្រះយេស៊ូ ​ប្រោស​មនុស្ស​ឃ្លង់​ម្នាក់ ​ឲ្យ​ជា

ព្រះយេស៊ូ​ គង់​នៅ​ក្នុង ក្រុង​មួយ មាន​មនុស្ស ​ឃ្លង់​ម្នាក់​ ឃើញ​ព្រះអង្គ, គាត់​ ចូល​មក​រក, ហើយ​ ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ, អោន​មុខ​ដល់​ដី, ទូល​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «លោក​ម្ចាស់, ប្រសិន​បើ ​លោក ​មិន​យល់​ទាស់​ទេ, សូម ​ប្រោស​ខ្ញុំ​ ប្របាទ ​ឲ្យ​បាន​ជា​ ស្អាត​បរិសុទ្ធ​ផង។» 

ព្រះយេស៊ូ​ លូក​ព្រះហស្ដ ​ទៅ​ពាល់​គាត់​, ទាំង​មាន ​ព្រះបន្ទូល​ថា៖ «ខ្ញុំ​ យល់​ព្រម​ ហើយ; ចូរ​ ឲ្យ​បាន​ជា​ ស្អាត​បរិសុទ្ធ​ចុះ។»  រំពេច​នោះ មនុស្ស​ឃ្លង់ ​ក៏​បាន​ជា​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​ភ្លាម។

ព្រះយេស៊ូ ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ ហាម​គាត់​ ថា៖ «កុំ​ និយាយ​ ប្រាប់​នរណា​ ឲ្យ​ដឹង​ឡើយ; ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ត្រូវ ​ទៅ​បង្ហាញ​ខ្លួន​ ដល់​លោក​បូជាចារ្យ, ហើយ​ ថ្វាយ​តង្វាយ​ ដូច​លោក​ម៉ូសេ បាន​បង្គាប់​ទុក, ដើម្បី​ ជា​សក្ខីភាព​ បញ្ជាក់​ថា, អ្នក​ បាន​ជា​ ស្អាត​ បរិសុទ្ធ​មែន។»

ព្រះកិត្តិនាម ​របស់ ​ព្រះយេស៊ូ ល្បី​សុសសាយ​ កាន់​តែ​ ខ្លាំង​ឡើងៗ។  មហាជន ​ជា​ច្រើន ​មក​ជុំ​គ្នា​ ស្ដាប់​ព្រះអង្គ, ព្រម​ទាំង ​សូម​ព្រះអង្គ​ ប្រោស​ឲ្យ​ខ្លួន​ បាន​ជា ​ពី​ជំងឺ ​ផ្សេងៗ​ផង។  រីឯ ​ព្រះយេស៊ូ​វិញ, ព្រះអង្គ ​យាង​ទៅ​ទី​ស្ងាត់ ដើម្បី​អធិស្ឋាន។

ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​មនុស្ស​ ខ្វិន​ម្នាក់ ​ឲ្យ​ជា
  
ថ្ងៃ​មួយ ព្រះយេស៊ូ ​កំពុង​តែ​ បង្រៀន​បណ្ដាជន មាន​ពួក​ខាង ​គណៈ​ផារីស៊ី និង​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ ខាង​វិន័យ​ អង្គុយ​ស្ដាប់ ​ព្រះអង្គ​ដែរ។  អ្នក​ទាំង​នោះ ​ធ្វើ​ដំណើរ​ មក​ពី​ ភូមិ​នានា ក្នុង​ស្រុក​កាលីឡេ, ស្រុក​យូដា, និង ​ពី​ក្រុង​យេរូសាឡឹម។  ព្រះយេស៊ូ​ ប្រកប​ដោយ ​ឫទ្ធានុភាព ​របស់ ​ព្រះអម្ចាស់, ទ្រង់​ ប្រោស​អ្នក​ជំងឺ​ ឲ្យ​បាន​ជា។  ពេល​នោះ ស្រាប់​តែ​មាន​គេ​ សែង​មនុស្ស​ ខ្វិន​ដៃ ​ខ្វិន​ជើង​ម្នាក់​ មក​ដល់។  គេ​ មាន​បំណង​នាំ​ អ្នក​ខ្វិន​នោះ​ ចូល​ទៅ​ជិត ​ព្រះយេស៊ូ។  ប៉ុន្តែ ដោយ​មាន​មនុស្ស​ ច្រើន​ពេក, គេ ​ពុំ​ អាច​ចូល​ទៅ​ ជិត​ព្រះអង្គ​ បាន​ឡើយ។  ដូច្នេះ គេ ​ក៏​សែង​ អ្នក​ជំងឺ ​ឡើង​ទៅ​លើ​ដំបូល​ផ្ទះ, បក​ក្បឿង, សំរូត​គាត់​ ចុះ​មក​កណ្ដាល​ ចំណោម​មនុស្ស, នៅ​ចំ​ពី​មុខ ​ព្រះយេស៊ូ។ 

ពេល​ព្រះយេស៊ូ ​ឈ្វេង​យល់​ ជំនឿ ​របស់ ​អ្នក​ទាំង​នោះ, ទ្រង់​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​ អ្នក​ពិការ​ ថា៖ «អ្នក​អើយ, ខ្ញុំ​អត់ទោស ​ឲ្យ​អ្នក ​រួច​ពី​បាប​ ហើយ។»
ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ខាង​ គណៈផារីស៊ី ​ឮ​ដូច្នោះរិះគិត​ក្នុង​ចិត្ត​ថា៖ «អ្នក​នេះ ​មាន​ឋានៈ​អ្វី បាន​ជា​ហ៊ាន ​ពោល​ពាក្យ​ប្រមាថ ព្រះជាម្ចាស់​ ដូច្នេះក្រៅ​ពី​ព្រះជាម្ចាស់ ​មួយ​ព្រះអង្គ, តើ​ អ្នក​ណា ​អាច​អត់ទោស ​ឲ្យ​មនុស្ស ​រួច​ពី​បាប​បាន

ព្រះយេស៊ូ​ ឈ្វេង​យល់​ ចិត្ត​គំនិត ​អ្នក​ទាំង​នោះ, ទើប ​ទ្រង់​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ទៅ​គេ​ ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​ បាន​ជា ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​រិះគិត ​ដូច្នេះ?  បើ ​ខ្ញុំ​ ប្រាប់​អ្នក​ ពិការ​នេះ​ ថា៖ ខ្ញុំ​ អត់ទោស ​ឲ្យអ្នក ​រួច​ពី​បាប​ហើយឬ​ថាចូរ​ ក្រោក​ឡើង, ​ដើរ​ទៅ​ចុះ,” តើ ​ឃ្លា​មួយ​ណា​ ស្រួល​ និយាយ​ជាង?  ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ ចង់​ឲ្យ​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​ដឹង​ថា, បុត្រ​មនុស្ស ​មាន​អំណាច​ នឹង​អត់ទោស ឲ្យ​មនុស្ស ​នៅ​ក្នុង​លោក​នេះ ​រួច​ពី​បាប​បាន។» 

ព្រះអង្គ ​ក៏​ងាក​ទៅ ​រក​អ្នក​ខ្វិន, ហើយ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា, «ចូរ​ ក្រោក​ឡើង, យក​គ្រែ​ស្នែង​ របស់​អ្នក ​ដើរ​ទៅ​ផ្ទះ ​វិញ​ទៅ។»  រំពេច​នោះ, អ្នក​ខ្វិន​ ក្រោក​ឡើង​ នៅ​មុខ​មនុស្ស​ទាំង​អស់, រួច​ យក​គ្រែ​ស្នែង ​ដែល​គេ ​សែង​ខ្លួន​មក ដើរ​ត្រឡប់​ ទៅ​ផ្ទះ​វិញ, ទាំង​លើក​តម្កើង​ សិរីរុងរឿង​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​ផង។  អស់​អ្នក ​ដែល​នៅ​ ទី​នោះ ស្លុត​ស្មារតី​ គ្រប់ៗ​គ្នា, ហើយ ​លើក​តម្កើង ​សិរីរុងរឿង​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់។  គេ​ ភ័យ​ខ្លាច​ ជា​ខ្លាំង ក៏​និយាយ​គ្នា​ ថា៖ «ថ្ងៃ​នេះ យើង ​បាន​ឃើញ​ ហេតុការណ៍​ ចំឡែក ​អស្ចារ្យ​មែន។»

ព្រះយេស៊ូ ​ត្រាស់​ហៅ ​លោក​លេវី

បន្ទាប់​មក ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចាក​ចេញ​ ពី​ទី​នោះ, ទ្រង់​ ទត​ឃើញ​ អ្នក​ទារ​ពន្ធ​ម្នាក់, ឈ្មោះ ​លេវី, អង្គុយ​នៅ​កន្លែង​ យក​ពន្ធ។  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គាត់​ ថា៖ «សូម ​អញ្ជើញ​ មក​តាម​ខ្ញុំ។» 

លោក​លេវី ​ក្រោក​ឡើង, ទុក​កិច្ច ការ​ទាំង​អស់​ចោល, ហើយ ​ដើរ​តាម​ ព្រះយេស៊ូ​ទៅ។  លោក​លេវី​ បាន​រៀបចំ​ ពិធី​ជប់លៀង​មួយ​ យ៉ាង​ធំ​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ នៅ​ផ្ទះ ​របស់​លោក។  មាន​អ្នក ​ទារ​ពន្ធ, ព្រម​ទាំង​មនុស្ស​ ឯ​ទៀតៗ ​ជា​ច្រើន, ​ចូល​រួម​ជា​មួយ​ដែរ។  ពួក​ខាង​ គណៈផារីស៊ី និង​ពួក​ អាចារ្យពី​គណៈផារីស៊ី ទាស់​ចិត្ត ​យ៉ាង​ខ្លាំង។  គេ​ និយាយ​ទៅ​កាន់ ​ក្រុម​សិស្ស ​របស់​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ហេតុ​អ្វី ​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ បរិភោគ​ ជា​មួយ​ អ្នក​ទារ​ពន្ធ និង​មនុស្ស​បាប​ ដូច្នេះ 

ព្រះយេស៊ូ​ តប​ទៅ​គេ​ ថា៖ «មនុស្ស​ មាន​សុខភាព​ល្អ​ មិនត្រូវការ ​គ្រូ​ពេទ្យ​ឡើយ។  មាន​តែ ​អ្នក ​ជំងឺ​ប៉ុណ្ណោះ ​ដែល​ត្រូវ​ការ។  ខ្ញុំ​ មិន​មែន​ មក​រក​ មនុស្ស​ សុចរិត​ទេ, គឺ​ មក​រក​ មនុស្ស​បាប ដើម្បី​ ឲ្យ​គេ ​កែ​ប្រែ ​ចិត្ត​គំនិត។»

អំពី​ ការ​តម ​អាហារ

មាន​គេ​ ទូល​សួរ​ ព្រះយេស៊ូ​ ថា៖ «ពួក​សិស្ស​ របស់​លោក​យ៉ូហាន និង​ពួក​សិស្ស​ ខាង​គណៈផារីស៊ី តែងតែ​ តម​អាហារ និង​សូត្រ​ធម៌ ​ជា​ញឹកញាប់។  ចុះ ​ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​ បាន​ជា​សិស្ស ​របស់​លោក បែរ​ជា​ នាំ​គ្នា ​បរិភោគ ​ដូច្នេះ

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ ព្រះបន្ទូល​ តប​ទៅ​គេ​វិញ​ ថា៖ «ក្នុង​ពិធី​មង្គល​ការ, ពេល​កូន​កំលោះ ​នៅ​ជា​មួយ, តើ​ ភ្ញៀវ ​អាច​តម​អាហារ​កើត ​ឬទេ, គេ ​មិន​អាច​តម​ បាន​ឡើយ។  ថ្ងៃ​ក្រោយ, ពេល​គេ​ ចាប់​ស្វាមី​ យក​ទៅ, ​ទើប​ភ្ញៀវ​ ទាំង​នោះ ​តម​អាហារ។»
  
ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ជា​ពាក្យ​ប្រស្នា​ ថា៖ «ពុំ​ ដែល​មាន​នរណា​ ហែក​សម្លៀក បំពាក់​ថ្មី យក​ទៅ​ប៉ះ ​សម្លៀក បំពាក់​ចាស់ ​នោះ​ឡើយ។  ធ្វើ​ដូច្នេះ, សម្លៀកបំពាក់​ថ្មី​ នឹង​ត្រូវ​រហែក, ហើយ ​ក្រណាត់​ចាស់ និង​ក្រណាត់​ថ្មី ក៏​មិន​សម​គ្នា​ដែរ។  ពុំ​ ដែល​មាន ​នរណា​ ច្រក​ស្រា​ ទំពាំងបាយជូរ​ថ្មី ទៅ​ក្នុង​ថង់ ​ស្បែក​ចាស់​ឡើយ។  បើ ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ស្រា​ថ្មី​ នឹង​ធ្វើ​ ឲ្យ​ថង់​ស្បែក​ ចាស់​នោះ ​ធ្លុះ​ បណ្ដាល ​ឲ្យ​ស្រា​ហូរ​ចេញ, ហើយ ​ថង់​ស្បែក​ ក៏​ត្រូវ​ខូច​ខាត​ មិន​ខាន។  ត្រូវ ​ច្រក​ស្រា​ថ្មី ​ទៅ​ក្នុង​ ថង់​ស្បែក​ថ្មី។  កាលបើ​ បាន​ពិសា​ ស្រា​ទំពាំងបាយជូរ​ ចាស់​ហើយ, មិន​ដែល​ មាន​នរណា ​ចង់​ពិសា​ស្រា​ថ្មី​ទេ, ព្រោះ​គេ ​ថា ស្រា​ចាស់​ ឆ្ងាញ់​ជាង​ស្រា​ថ្មី។”»


Jesus Calls His First Disciples

One day as Jesus was standing by the Lake of Gennesaret,[a] the people were crowding around him and listening to the word of God. He saw at the water’s edge two boats, left there by the fishermen, who were washing their nets. He got into one of the boats, the one belonging to Simon, and asked him to put out a little from shore. Then he sat down and taught the people from the boat.


When he had finished speaking, he said to Simon, “Put out into deep water, and let down the nets for a catch.”


Simon answered, “Master, we’ve worked hard all night and haven’t caught anything. But because you say so, I will let down the nets.”


When they had done so, they caught such a large number of fish that their nets began to break. So they signaled their partners in the other boat to come and help them, and they came and filled both boats so full that they began to sink.


When Simon Peter saw this, he fell at Jesus’ knees and said, “Go away from me, Lord; I am a sinful man!” For he and all his companions were astonished at the catch of fish they had taken, 10 and so were James and John, the sons of Zebedee, Simon’s partners.

Then Jesus said to Simon, “Don’t be afraid; from now on you will fish for people.” 11 So they pulled their boats up on shore, left everything and followed him.


Jesus Heals a Man With Leprosy

 

12 While Jesus was in one of the towns, a man came along who was covered with leprosy.[b] When he saw Jesus, he fell with his face to the ground and begged him, “Lord, if you are willing, you can make me clean.”


13 Jesus reached out his hand and touched the man. “I am willing,” he said. “Be clean!” And immediately the leprosy left him.


14 Then Jesus ordered him, “Don’t tell anyone, but go, show yourself to the priest and offer the sacrifices that Moses commanded for your cleansing, as a testimony to them.”


15 Yet the news about him spread all the more, so that crowds of people came to hear him and to be healed of their sicknesses. 16 But Jesus often withdrew to lonely places and prayed.


Jesus Forgives and Heals a Paralyzed Man

 

17 One day Jesus was teaching, and Pharisees and teachers of the law were sitting there. They had come from every village of Galilee and from Judea and Jerusalem. And the power of the Lord was with Jesus to heal the sick. 18 Some men came carrying a paralyzed man on a mat and tried to take him into the house to lay him before Jesus. 19 When they could not find a way to do this because of the crowd, they went up on the roof and lowered him on his mat through the tiles into the middle of the crowd, right in front of Jesus.


20 When Jesus saw their faith, he said, “Friend, your sins are forgiven.”


21 The Pharisees and the teachers of the law began thinking to themselves, “Who is this fellow who speaks blasphemy? Who can forgive sins but God alone?”


22 Jesus knew what they were thinking and asked, “Why are you thinking these things in your hearts? 23 Which is easier: to say, ‘Your sins are forgiven,’ or to say, ‘Get up and walk’? 24 But I want you to know that the Son of Man has authority on earth to forgive sins.” So he said to the paralyzed man, “I tell you, get up, take your mat and go home.” 25 Immediately he stood up in front of them, took what he had been lying on and went home praising God. 26 Everyone was amazed and gave praise to God. They were filled with awe and said, “We have seen remarkable things today.”


Jesus Calls Levi and Eats With Sinners

 

27 After this, Jesus went out and saw a tax collector by the name of Levi sitting at his tax booth. “Follow me,” Jesus said to him, 28 and Levi got up, left everything and followed him.


29 Then Levi held a great banquet for Jesus at his house, and a large crowd of tax collectors and others were eating with them. 30 But the Pharisees and the teachers of the law who belonged to their sect complained to his disciples, “Why do you eat and drink with tax collectors and sinners?”


31 Jesus answered them, “It is not the healthy who need a doctor, but the sick. 32 I have not come to call the righteous, but sinners to repentance.”


Jesus Questioned About Fasting

 

33 They said to him, “John’s disciples often fast and pray, and so do the disciples of the Pharisees, but yours go on eating and drinking.”


34 Jesus answered, “Can you make the friends of the bridegroom fast while he is with them? 35 But the time will come when the bridegroom will be taken from them; in those days they will fast.”


36 He told them this parable: “No one tears a piece out of a new garment to patch an old one. Otherwise, they will have torn the new garment, and the patch from the new will not match the old. 37 And no one pours new wine into old wineskins. Otherwise, the new wine will burst the skins; the wine will run out and the wineskins will be ruined. 38 No, new wine must be poured into new wineskins. 39 And no one after drinking old wine wants the new, for they say, ‘The old is better.’”

Footnotes:

  1. Luke 5:1 That is, the Sea of Galilee
  2. Luke 5:12 The Greek word traditionally translated leprosy was used for various diseases affecting the skin.


7 comments:

Anonymous said...

I notice Cambodians who are converted to Christian religion refuse to go to Buddhist temple, or attend any buddhist celebrations whether it is wedding, funeral etc. For these converts, they adopt radical change and despise their former religion.

Anonymous said...

នៅ​ពេល​នោះក្នុង​សាលា​ប្រជុំមាន​​បុរស​ម្នាក់ដែល​មាន​វិញ្ញាណល្អ​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន ស្រែក​ឡើង​ថា៖ កក្តាន់! កក្តាន់! ស្រាប់តែគេឃើញសិស្សខ្ទើយមូយក្រុមកំពុងកក្តាន់យ៉ាងឧឡារិក។

Anonymous said...

មាន​មនុស្ស​យ៉ាង​ច្រើនមក​មូល​ផ្ដុំ​គ្នា​កក្តាន់កកកុញ គ្មាន​សល់​កន្លែង​ណា​សោះ​ឡើយសូម្បី​តែ​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ផ្ទះ​ក៏មានអ្នកកក្តាន់ដែរ។

Anonymous said...

ព្រះយេស៊ូ និង​អ្នក​ទាំង​បី បាន​មក​ជួប ​សិស្សខ្ទើយ​ ឯ​ទៀតៗ។ ទ្រង់​ ទត​ឃើញ ​បណ្ដាជន ​ច្រើន​កុះករ ​ឈរ​កក្តាន់នៅ​ ជុំវិញ​សិស្ស​ ទាំង​នោះ, ហើយ ​ឃើញ​ពួក​អាចារ្យ ក៍កក្តាន់ ​ជា​មួយ​គេ​ផង។ កាល​បណ្ដាជន​ ឃើញ​ព្រះយេស៊ូ, គេ ​ស្រឡាំងកាំង ​គ្រប់​គ្នា, ប៉ុន្តែដៃរបស់គេនៅតែកក្តាន់ដដែល។

Anonymous said...

again, what is deer neck?

Anonymous said...

Most people who believed in other religions than christain, when talking about christain, they started to feel uneasy, why? because they have the evil spirits in them. If you want to know more of why? go to youtube and type the word possession or possessed. Then you will know why? because god is real and evil people usually just got scared of him. One of whom is the above poster, hahaha.

Anonymous said...

You are right, comment 3:39

we are scared when we talk about Christian, because we have heard about a lot of complaint against the pedophile clergymen everywhere.

Moreover, you accuse other religions of having evil spirits, and you, you can be proud to be racist