Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក លូកា
Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We
drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a
senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob
Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the
week days).
When
I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and
security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne
Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and
media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the
US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |
Complete Gospel of LUKE
ពេលនោះ មានអ្នកខ្លះ មកទូល ព្រះយេស៊ូ អំពី អ្នកស្រុកកាលីឡេ ដែលលោក ពីឡាត បានសម្លាប់ ហើយ ជ្រលក់ឈាម ក្នុងយញ្ញបូជា របស់គេ។ ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេវិញ ថា៖ «តើ អ្នករាល់គ្នា ស្មានថា អ្នកស្រុកកាលីឡេ ទាំងនោះ ជាមនុស្សបាប ច្រើនជាង អ្នកស្រុក កាលីឡេ ឯទៀតៗឬ, បានជាគេស្លាប់ របៀបនេះ? ទេ, មិនមែនទេ! ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, បើ អ្នករាល់គ្នា មិនកែប្រែ ចិត្តគំនិតទេ, អ្នករាល់គ្នា នឹងត្រូវ វិនាសអន្តរាយ ដូចគេ មិនខាន។ ចុះ មនុស្ស ដប់ប្រាំបី នាក់ ដែលបានស្លាប់ ដោយប៉មស៊ីឡោម រលំសង្កត់លើ, តើ អ្នករាល់គ្នា ស្មានថា, អ្នកទាំងនោះ មានទោសធ្ងន់ ជាងអ្នកក្រុង យេរូសាឡឹម ឯទៀតៗ ឬ? ទេ, មិនមែនទេ! ខ្ញុំ សុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ថា, បើ អ្នករាល់គ្នា មិនកែប្រែ ចិត្តគំនិតទេ, អ្នករាល់គ្នា នឹងត្រូវ វិនាសអន្តរាយ ដូច្នោះដែរ។»
ថ្ងៃមួយ ជាថ្ងៃសប្ប័ទ ព្រះយេស៊ូ
កំពុងតែ ប្រៀនប្រដៅគេ ក្នុងសាលាប្រជុំ។ នៅទីនោះ, មានស្ត្រីម្នាក់ ដែលត្រូវវិញ្ញាណ អាក្រក់
ធ្វើឲ្យពិការ អស់រយៈពេល ដប់ប្រាំបីឆ្នាំ មកហើយ។ នាង កោងខ្នង, ងើបត្រង់ពុំកើត។ ពេលព្រះយេស៊ូ ទតឃើញ ស្ត្រីនោះ, ព្រះអង្គ
ហៅនាងមក, ហើយ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «នាងអើយ, នាង
បានជា សះស្បើយហើយ។»
ព្រះអង្គ ដាក់ព្រះហស្ដ លើនាង។ នាង ក៏ឈរត្រង់វិញ បានមួយរំពេច, ព្រមទាំង លើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ ព្រះជាម្ចាស់ផង។
ប៉ុន្តែ អ្នកទទួល ខុសត្រូវ លើសាលាប្រជុំ ទាស់ចិត្តណាស់ ដោយឃើញ ព្រះយេស៊ូ ប្រោសអ្នកជំងឺ ឲ្យបានជា នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ដូច្នេះ។ គាត់ ក៏និយាយ ទៅកាន់បណ្ដាជន ថា៖ «យើង មានសិទ្ធិ ធ្វើការ បានចំនួន ប្រាំមួយថ្ងៃ។ ដូច្នេះ ចូរ អ្នករាល់គ្នា មករកព្យាបាលខ្លួន ក្នុងថ្ងៃ ទាំងនោះចុះ។ កុំមកថ្ងៃ សប្ប័ទឡើយ។»
ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល ទៅកាន់ អ្នកទទួល ខុសត្រូវ លើ សាលាប្រជុំនោះ ថា៖ «មនុស្ស មានពុតអើយ! តើ អ្នករាល់គ្នា មិនស្រាយគោ ឬលា បញ្ចេញពីក្រោល ដឹកទៅផឹកទឹក នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ទេ ឬអី? ឯស្ត្រីនេះ ជាពូជពង្ស របស់ លោកអប្រាហាំ, មារសាតាំង បានចងនាង អស់រយៈពេល ដប់ប្រាំបីឆ្នាំ មកហើយ។ តើ មិនគួរ ឲ្យខ្ញុំ ស្រាយចំណងនាង នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ទេ ឬអី?»
កាលព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ដូច្នោះហើយ, អ្នកប្រឆាំង នឹងព្រះអង្គ អៀនខ្មាស យ៉ាងខ្លាំង។ រីឯ បណ្ដាជន ទាំងមូលវិញ, គេ រីករាយ នឹងការអស្ចារ្យ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះអង្គ បានធ្វើ។
ព្រះយេស៊ូ ធ្វើដំណើរ ឆ្ពោះទៅក្រុង យេរូសាឡឹម, កាត់តាមក្រុង, តាមភូមិនានា, ព្រមទាំង ប្រៀនប្រដៅ អ្នកស្រុកផង។ មានបុរសម្នាក់ ទូលសួរព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, អ្នក ដែលព្រះជាម្ចាស់ សង្គ្រោះ, មានចំនួន តិចទេ ឬ?»
នៅពេលនោះ មានពួកខាង គណៈផារីស៊ីខ្លះ មកទូលព្រះយេស៊ូ ថា៖ «សូម លោក អញ្ជើញទៅ កន្លែងផ្សេងទៅ, ព្រោះ ស្ដេចហេរ៉ូដ ចង់សម្លាប់លោក។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបវិញ ថា៖ «ចូរ អ្នករាល់គ្នា ទៅប្រាប់ ស្ដេចកំហូច នោះថា, ថ្ងៃនេះ និងថ្ងៃស្អែក, ខ្ញុំ បណ្ដេញអារក្ស, ខ្ញុំ មើលអ្នកជំងឺ ឲ្យជា, លុះ ដល់ខានស្អែក, ខ្ញុំ នឹងបញ្ចប់កិច្ចការ របស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃនេះ, ស្អែក និងខានស្អែក, ខ្ញុំ ត្រូវតែ បន្តដំណើរ របស់ខ្ញុំ ទៅមុខទៀត, ដ្បិត មិនគួរ ឲ្យព្យាការីស្លាប់ នៅខាងក្រៅ ក្រុងយេរូសាឡឹមឡើយ។
«អ្នក ក្រុងយេរូសាឡឹម, អ្នក ក្រុងយេរូសាឡឹម អើយ,
អ្នករាល់គ្នា បានសម្លាប់ ពួកព្យាការី, ហើយ យកដុំថ្ម គប់សម្លាប់ អស់អ្នក ដែលព្រះជាម្ចាស់ បានចាត់ ឲ្យមករក
អ្នករាល់គ្នា។ ច្រើនលើក ច្រើនសា មកហើយ ដែលខ្ញុំ
ចង់ប្រមូលផ្ដុំ អ្នករាល់គ្នា ដូចមេមាន់ ក្រុងកូនវា នៅក្រោមស្លាប,
តែអ្នករាល់គ្នា ពុំព្រមសោះ។ ផ្ទះ
របស់ អ្នករាល់គ្នា នឹងត្រូវ បោះបង់ចោល។ ខ្ញុំ
សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, អ្នករាល់គ្នា នឹងលែងឃើញខ្ញុំ
ទៀតហើយ, រហូតដល់ពេល អ្នករាល់គ្នា ពោលថា, “សូម ព្រះជាម្ចាស់ ប្រទានពរ ដល់ព្រះអង្គ ដែលយាងមក
ក្នុងនាមព្រះអម្ចាស់។”»
ត្រូវកែប្រែ ចិត្តគំនិត
ពេលនោះ មានអ្នកខ្លះ មកទូល ព្រះយេស៊ូ អំពី អ្នកស្រុកកាលីឡេ ដែលលោក ពីឡាត បានសម្លាប់ ហើយ ជ្រលក់ឈាម ក្នុងយញ្ញបូជា របស់គេ។ ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេវិញ ថា៖ «តើ អ្នករាល់គ្នា ស្មានថា អ្នកស្រុកកាលីឡេ ទាំងនោះ ជាមនុស្សបាប ច្រើនជាង អ្នកស្រុក កាលីឡេ ឯទៀតៗឬ, បានជាគេស្លាប់ របៀបនេះ? ទេ, មិនមែនទេ! ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, បើ អ្នករាល់គ្នា មិនកែប្រែ ចិត្តគំនិតទេ, អ្នករាល់គ្នា នឹងត្រូវ វិនាសអន្តរាយ ដូចគេ មិនខាន។ ចុះ មនុស្ស ដប់ប្រាំបី នាក់ ដែលបានស្លាប់ ដោយប៉មស៊ីឡោម រលំសង្កត់លើ, តើ អ្នករាល់គ្នា ស្មានថា, អ្នកទាំងនោះ មានទោសធ្ងន់ ជាងអ្នកក្រុង យេរូសាឡឹម ឯទៀតៗ ឬ? ទេ, មិនមែនទេ! ខ្ញុំ សុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ថា, បើ អ្នករាល់គ្នា មិនកែប្រែ ចិត្តគំនិតទេ, អ្នករាល់គ្នា នឹងត្រូវ វិនាសអន្តរាយ ដូច្នោះដែរ។»
ប្រស្នា ស្ដីអំពី ឧទុម្ពរគ្មានផ្លែ
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ជាប្រស្នានេះ
ទៅគេ ថា៖ «មានឧទុម្ពរ មួយដើម
ដុះក្នុង ចំការ បុរសម្នាក់។ ម្ចាស់ចំការ
មករកបេះផ្លែ ពីដើមឧទុម្ពរនោះ, តែ គ្មានផ្លែសោះ។
គាត់ ក៏ប្រាប់ អ្នកថែចំការ ថា៖ “មើល៍,
ខ្ញុំ មករកបេះផ្លែឧទុម្ពរនេះ បីឆ្នាំហើយ, តែមិនឃើញ មានផ្លែសោះ។ ចូរ កាប់វា ចោលទៅ!
ទុក នាំតែ ខាតដីទេ។”
«អ្នកថែចំការ
ឆ្លើយតប ថា, “សូម លោក ទុកវា មួយឆ្នាំ ទៀតសិន,
ចាំខ្ញុំ ជ្រួយដី ជុំវិញ, ហើយ ដាក់ជី។
ប្រហែលជា ឆ្នាំក្រោយ នឹងមានផ្លែ។ បើ មិនផ្លែទេ, សឹមកាប់វា ចោលទៅចុះ!”»
ព្រះយេស៊ូ ប្រោសស្ត្រីពិការម្នាក់ ឲ្យជា
ព្រះអង្គ ដាក់ព្រះហស្ដ លើនាង។ នាង ក៏ឈរត្រង់វិញ បានមួយរំពេច, ព្រមទាំង លើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ ព្រះជាម្ចាស់ផង។
ប៉ុន្តែ អ្នកទទួល ខុសត្រូវ លើសាលាប្រជុំ ទាស់ចិត្តណាស់ ដោយឃើញ ព្រះយេស៊ូ ប្រោសអ្នកជំងឺ ឲ្យបានជា នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ដូច្នេះ។ គាត់ ក៏និយាយ ទៅកាន់បណ្ដាជន ថា៖ «យើង មានសិទ្ធិ ធ្វើការ បានចំនួន ប្រាំមួយថ្ងៃ។ ដូច្នេះ ចូរ អ្នករាល់គ្នា មករកព្យាបាលខ្លួន ក្នុងថ្ងៃ ទាំងនោះចុះ។ កុំមកថ្ងៃ សប្ប័ទឡើយ។»
ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល ទៅកាន់ អ្នកទទួល ខុសត្រូវ លើ សាលាប្រជុំនោះ ថា៖ «មនុស្ស មានពុតអើយ! តើ អ្នករាល់គ្នា មិនស្រាយគោ ឬលា បញ្ចេញពីក្រោល ដឹកទៅផឹកទឹក នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ទេ ឬអី? ឯស្ត្រីនេះ ជាពូជពង្ស របស់ លោកអប្រាហាំ, មារសាតាំង បានចងនាង អស់រយៈពេល ដប់ប្រាំបីឆ្នាំ មកហើយ។ តើ មិនគួរ ឲ្យខ្ញុំ ស្រាយចំណងនាង នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ទេ ឬអី?»
កាលព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ដូច្នោះហើយ, អ្នកប្រឆាំង នឹងព្រះអង្គ អៀនខ្មាស យ៉ាងខ្លាំង។ រីឯ បណ្ដាជន ទាំងមូលវិញ, គេ រីករាយ នឹងការអស្ចារ្យ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះអង្គ បានធ្វើ។
ប្រស្នាស្ដី អំពី គ្រាប់ពូជល្អិត និងមេម្សៅ
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូលថា៖ «តើ ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ប្រៀបបាន ទៅនឹង
អ្វីខ្លះ? តើ ខ្ញុំ
ប្រដូច ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ទៅនឹងអ្វី? ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ប្រៀបបីដូចជា គ្រាប់ពូជម្យ៉ាង ដ៏ល្អិត ដែលបុរសម្នាក់
យកទៅដាំ ក្នុងចំការ របស់ខ្លួន។ គ្រាប់នោះ ក៏ដុះឡើង,
បានទៅ ជាដើមឈើមួយ, ហើយ
បក្សាបក្សី មកធ្វើ សំបុកស្នាក់ អាស្រ័យ នៅតាមមែក របស់វា។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៀតថា៖ «តើ ខ្ញុំ ប្រដូចព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ទៅនឹងអ្វី? ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ប្រៀបបី ដូចជាមេម្សៅ ដែលស្ត្រីម្នាក់ យកទៅលាយ ជាមួយ នឹងម្សៅ ពីរតៅ, ធ្វើឲ្យម្សៅនោះ ដោរឡើង។»
ទ្វារចង្អៀត
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៀតថា៖ «តើ ខ្ញុំ ប្រដូចព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ទៅនឹងអ្វី? ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ប្រៀបបី ដូចជាមេម្សៅ ដែលស្ត្រីម្នាក់ យកទៅលាយ ជាមួយ នឹងម្សៅ ពីរតៅ, ធ្វើឲ្យម្សៅនោះ ដោរឡើង។»
ទ្វារចង្អៀត
ព្រះយេស៊ូ ធ្វើដំណើរ ឆ្ពោះទៅក្រុង យេរូសាឡឹម, កាត់តាមក្រុង, តាមភូមិនានា, ព្រមទាំង ប្រៀនប្រដៅ អ្នកស្រុកផង។ មានបុរសម្នាក់ ទូលសួរព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, អ្នក ដែលព្រះជាម្ចាស់ សង្គ្រោះ, មានចំនួន តិចទេ ឬ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «ចូរ ខំប្រឹង
ចូលតាម ទ្វារចង្អៀត។ ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា
ថា, មានមនុស្សជាច្រើន ខំចូលដែរ, ក៏ប៉ុន្តែ គេ មិនអាចចូលបានឡើយ។ កាល ណាម្ចាស់ផ្ទះ ក្រោកទៅបិទទ្វារជិតហើយ, អ្នករាល់គ្នា នឹងឈរនៅខាងក្រៅ, គោះទ្វារផ្ទះ,
ទាំងអង្វរ ថា, “ឱព្រះអម្ចាស់អើយ,
សូមបើកទ្វារ ឲ្យយើងខ្ញុំផង។” ម្ចាស់ផ្ទះ
នឹងតបមក អ្នករាល់គ្នា ថា, “យើង មិនដឹងថា
អ្នករាល់គ្នា មកពីណាទេ។”
«អ្នករាល់គ្នា
មុខជា ជំរាបលោក ថា, “យើងខ្ញុំ ធ្លាប់បរិភោគ
ជាមួយព្រះអង្គ, ហើយ ព្រះអង្គ ក៏ធ្លាប់ ប្រៀនប្រដៅ
យើងខ្ញុំ នៅតាមភូមិដែរ។”
«លោក នឹងប្រាប់ អ្នករាល់គ្នាវិញ
ថា, “ពួកអ្នក ប្រព្រឹត្ត អំពើទុច្ចរិតអើយ!
ចូរ ថយចេញ ឲ្យឆ្ងាយ ពីយើងទៅ។ យើង
មិនដឹង ថា អ្នករាល់គ្នា មកពីណាទេ។”
«កាលអ្នករាល់គ្នា
ឃើញលោក អប្រាហាំ, លោកអ៊ីសាក, លោកយ៉ាកុប,
និងព្យាការី ទាំងឡាយ ស្ថិតនៅក្នុងព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់,
តែ ព្រះអង្គ ចោលអ្នករាល់គ្នា ឲ្យនៅ ខាងក្រៅ, អ្នករាល់គ្នា នឹងយំសោក, ខឹងសង្កៀតធ្មេញ។ មានមនុស្ស មកពីទិស ទាំងបួន
ចូលរួម ពិធីជប់លៀង ក្នុងព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់។
ពេលនោះ អ្នកខ្លះ ដែលនៅ ខាងក្រោយ នឹងត្រឡប់ ទៅនៅ ខាងមុខ។
រីឯ អ្នកខ្លះ ដែលនៅខាងមុខ នឹងត្រឡប់ ទៅនៅ ខាងក្រោយវិញ។»
អ្នកក្រុងយេរូសាឡឹម បដិសេធ មិនទទួល
ព្រះយេស៊ូ
នៅពេលនោះ មានពួកខាង គណៈផារីស៊ីខ្លះ មកទូលព្រះយេស៊ូ ថា៖ «សូម លោក អញ្ជើញទៅ កន្លែងផ្សេងទៅ, ព្រោះ ស្ដេចហេរ៉ូដ ចង់សម្លាប់លោក។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបវិញ ថា៖ «ចូរ អ្នករាល់គ្នា ទៅប្រាប់ ស្ដេចកំហូច នោះថា, ថ្ងៃនេះ និងថ្ងៃស្អែក, ខ្ញុំ បណ្ដេញអារក្ស, ខ្ញុំ មើលអ្នកជំងឺ ឲ្យជា, លុះ ដល់ខានស្អែក, ខ្ញុំ នឹងបញ្ចប់កិច្ចការ របស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃនេះ, ស្អែក និងខានស្អែក, ខ្ញុំ ត្រូវតែ បន្តដំណើរ របស់ខ្ញុំ ទៅមុខទៀត, ដ្បិត មិនគួរ ឲ្យព្យាការីស្លាប់ នៅខាងក្រៅ ក្រុងយេរូសាឡឹមឡើយ។
Repent or Perish
13 Now there were some present at that time who told Jesus about the Galileans whose blood Pilate had mixed with their sacrifices. 2 Jesus answered, “Do you think that these Galileans were worse sinners than all the other Galileans because they suffered this way? 3 I tell you, no! But unless you repent, you too will all perish. 4 Or those eighteen who died when the tower in Siloam fell on them—do you think they were more guilty than all the others living in Jerusalem? 5 I tell you, no! But unless you repent, you too will all perish.”
6 Then he told this parable: “A man had a fig tree growing in his vineyard, and he went to look for fruit on it but did not find any. 7 So
he said to the man who took care of the vineyard, ‘For three years now
I’ve been coming to look for fruit on this fig tree and haven’t found
any. Cut it down! Why should it use up the soil?’
8 “‘Sir,’ the man replied, ‘leave it alone for one more year, and I’ll dig around it and fertilize it. 9 If it bears fruit next year, fine! If not, then cut it down.’”
Jesus Heals a Crippled Woman on the Sabbath
10 On a Sabbath Jesus was teaching in one of the synagogues, 11 and a woman was there who had been crippled by a spirit for eighteen years. She was bent over and could not straighten up at all. 12 When Jesus saw her, he called her forward and said to her, “Woman, you are set free from your infirmity.” 13 Then he put his hands on her, and immediately she straightened up and praised God.
14 Indignant because Jesus had healed on the Sabbath, the synagogue leader said to the people, “There are six days for work. So come and be healed on those days, not on the Sabbath.”
15 The Lord answered him, “You hypocrites! Doesn’t each of you on the Sabbath untie your ox or donkey from the stall and lead it out to give it water? 16 Then should not this woman, a daughter of Abraham, whom Satan has kept bound for eighteen long years, be set free on the Sabbath day from what bound her?”
17 When he said this, all his opponents were humiliated, but the people were delighted with all the wonderful things he was doing.
The Parables of the Mustard Seed and the Yeast
18 Then Jesus asked, “What is the kingdom of God like? What shall I compare it to? 19 It is like a mustard seed, which a man took and planted in his garden. It grew and became a tree, and the birds perched in its branches.”
20 Again he asked, “What shall I compare the kingdom of God to? 21 It is like yeast that a woman took and mixed into about sixty pounds[a] of flour until it worked all through the dough.”
The Narrow Door
22 Then Jesus went through the towns and villages, teaching as he made his way to Jerusalem. 23 Someone asked him, “Lord, are only a few people going to be saved?”
He said to them, 24 “Make every effort to enter through the narrow door, because many, I tell you, will try to enter and will not be able to. 25 Once
the owner of the house gets up and closes the door, you will stand
outside knocking and pleading, ‘Sir, open the door for us.’
“But he will answer, ‘I don’t know you or where you come from.’
26 “Then you will say, ‘We ate and drank with you, and you taught in our streets.’
27 “But he will reply, ‘I don’t know you or where you come from. Away from me, all you evildoers!’
28 “There will be weeping there, and gnashing of teeth, when you see Abraham, Isaac and Jacob and all the prophets in the kingdom of God, but you yourselves thrown out. 29 People will come from east and west and north and south, and will take their places at the feast in the kingdom of God. 30 Indeed there are those who are last who will be first, and first who will be last.”
Jesus’ Sorrow for Jerusalem
31 At that time some Pharisees came to Jesus and said to him, “Leave this place and go somewhere else. Herod wants to kill you.”
32 He replied, “Go
tell that fox, ‘I will keep on driving out demons and healing people
today and tomorrow, and on the third day I will reach my goal.’ 33 In any case, I must press on today and tomorrow and the next day—for surely no prophet can die outside Jerusalem!
34 “Jerusalem,
Jerusalem, you who kill the prophets and stone those sent to you, how
often I have longed to gather your children together, as a hen gathers
her chicks under her wings, and you were not willing. 35 Look, your house is left to you desolate. I tell you, you will not see me again until you say, ‘Blessed is he who comes in the name of the Lord.’[b]”
Footnotes:
- Luke 13:21 Or about 27 kilograms
- Luke 13:35 Psalm 118:26
5 comments:
Can you not putting this non-sense Christianity preaching on this page?
Pease. Pease. Pease. Pease. Pease.
this is about neck deer. she is fondly with the neck deer story.
Koh Tral Island must not be forgotten
By “any patriot Khmers”
Why do Koh Tral Island, known in Vietnam as Phu Quoc, a sea and land area covering proximately over 30,000 km2 [Note: the actual land size of Koh Tral itself is 574 square kilometres (222 sq miles)] have been lost to Vietnam by whose treaty? Why don’t Cambodia government be transparent and explain to Cambodia army at front line and the whole nation about this? Why don't they include this into education system? Why?
Cambodian armies are fighting at front line for 4.6 km2 on the Thai border and what's about over 30,000km2 of Cambodia to Vietnam. Nobody dare to talk about it! Why? Cambodian armies you are decide the fate of your nation, Cambodian army as well as Cambodian people must rethink about this again and again. Is it fair?
Koh Tral Island, the sea and land area of over 30,000 square kilometres have been lost to Vietnam by the 1979 to 1985 treaties. The Cambodian army at front line as well as all Cambodian people must rethink again about these issues. Are Cambodian army fighting to protect the Cambodia Nation or protecting a very small group that own big lands, big properties or only protecting a small group but disguising as protecting the Khmer nation?
The Cambodian army at front lines suffer under rain, wind, bullets, bombs, lack of foods, lack of nutrition and their families have no health care assistance, no securities after they died but a very small group eat well, sleep well, sleep in first class hotel with air conditioning system with message from young girls, have first class medical care from oversea medical treatments, they are billionaires, millionaires who sell out the country to be rich and make the Cambodian people suffer everyday.
Who signed the treaty 1979-1985 that resulted in the loss over 30,000 km2 of Cambodia??? Why they are not being transparent and brave enough to inform all Cambodians and Cambodian army at front line about these issues? Why don't they include Koh Tral (Koh Tral size is bigger than the whole Phom Phen and bigger than Singapore [Note: Singapore's present land size is 704 km2 (271.8 sq mi)]) with heap of great natural resources, in the Cambodian education system?
Look at Hun Sen's families, relatives and friends- they are billionaires, millionaires. Where did they get the money from when we all just got out of war with empty hands [in 1979]? Hun Sen always say in his speeches that Cambodia had just risen up from the ashes of war, just got up from Year Zero with empty hands and how come they are billionaires, millionaires but 90% of innocent Cambodian people are so poor and struggling with their livelihood every day?
"ព្រះយេស៊ូ ប្រោសស្ត្រីពិការម្នាក់ ឲ្យជា"
------------
ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូ មិនឣាច បន្ទន់ ចិត្ដ ហ៊ុន សែន ឱ្យចុះចេញ ពី តំណែង បានទេ ហេតុឣ្វី ?
ព្រះយេស៊ូ មិនឣាច បន្ទន់ ចិត្ដ ហ៊ុន សែន ឱ្យចុះចេញ ពី តំណែងបានទេ
ព្រោះក្ដវារឹង ហើយខ្វៀន!
Post a Comment