Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក លូកា
Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We
drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a
senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob
Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the
week days).
When
I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and
security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne
Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and
media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the
US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |
Complete Gospel of LUKE
ប្រស្នាអំពី ចៀមដែលបាត់, ហើយ រកឃើញវិញ
មានអ្នកទារពន្ធ និងមនុស្សបាប ទាំងអស់ នាំគ្នា ចូលមកជិត ព្រះយេស៊ូ, ស្ដាប់ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះអង្គ។ ពួកខាង គណៈផារីស៊ី និងពួកអាចារ្យ រអ៊ូ រទាំ ថា៖ «មើល៍! អ្នកនេះ រាក់ទាក់ នឹងមនុស្សបាប, ព្រមទាំង បរិភោគ ជាមួយគេផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ជាប្រស្នានេះ ថា៖ «ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា, ឧបមាថា, មានម្នាក់ មានចៀម មួយរយក្បាល។ បើគាត់ បាត់ចៀមមួយ, គាត់ មុខជាទុកចៀម កៅសិបប្រាំបួន ចោលនៅទីវាល, ហើយ ទៅតាម រកចៀម ដែលបាត់នោះ, រហូតទាល់តែ បានឃើញវិញ។ កាលរកឃើញហើយ, គាត់ ត្រេកអរណាស់, គាត់ ក៏លើកចៀម ដាក់លើ ក, ត្រឡប់ មកផ្ទះវិញ។ គាត់ ហៅមិត្តភក្ដិ និងអ្នកជិតខាង ប្រាប់ថា, “សូម ជួយអរ សប្បាយ ជាមួយ ខ្ញុំផង, ដ្បិត ចៀម របស់ខ្ញុំ ដែលបាត់ ទៅនោះ, ឥឡូវនេះ, ខ្ញុំ រកឃើញវិញហើយ។” ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ព្រះជាម្ចាស់ នៅស្ថាន បរមសុខ មានអំណរ សប្បាយ ដោយមាន មនុស្សបាប តែម្នាក់ កែប្រែ ចិត្តគំនិត, ខ្លាំងជាង ព្រះអង្គ សប្បាយ នឹងមនុស្ស សុចរិត កៅសិបប្រាំបួន នាក់ ដែលមិន ត្រូវការ កែប្រែ ចិត្តគំនិត។
ប្រស្នា អំពី ប្រាក់ដួង ដែលបាត់, ហើយ រកឃើញវិញ
«ម្យ៉ាងទៀត, ឧបមាថា, ស្ត្រីម្នាក់ មានប្រាក់ ដប់ ដួង,
ហើយ បាត់ មួយ ដួង។ គាត់ មុខជាអុជ
ចង្កៀង, បោសផ្ទះ រកប្រាក់នោះ, គ្រប់កៀនកោះ,
រហូត ទាល់តែ បានឃើញវិញ។ លុះ រកឃើញហើយ,
គាត់ ក៏ហៅមិត្តភក្ដិ និងអ្នកជិតខាង ប្រាប់ថា, “សូម ជួយអរ សប្បាយ ជាមួយខ្ញុំផង, ដ្បិត ប្រាក់ដួង
ដែលខ្ញុំបាត់នោះ, ឥឡូវនេះ ខ្ញុំ រកឃើញវិញហើយ។”
ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ទេវតា
របស់ ព្រះជាម្ចាស់ នឹងមានអំណរ សប្បាយ ជាខ្លាំង ដោយមានមនុស្សបាប តែម្នាក់
កែប្រែ ចិត្តគំនិត។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៀតថា៖ «មានបុរស មួយរូប មានកូនប្រុស ពីរនាក់។ កូនពៅ និយាយ ទៅឪពុក ថា, “លោកឪពុក, សូម ចែកកេរមត៌ក ឲ្យកូនមក។” ឪពុក ក៏ចែកមត៌ក ឲ្យកូន។
«កូនច្បង ខឹងណាស់, មិនព្រម ចូលផ្ទះទេ។ ឪពុក ចេញមកអង្វរ ឲ្យចូល។ កូនច្បង និយាយ ទៅឪពុក ថា, “ខ្ញុំ បាននៅ បំរើលោក ជាច្រើនឆ្នាំ មកហើយ។ ខ្ញុំ មិនដែលធ្វើខុស នឹងបទបញ្ជា របស់លោក ត្រង់ណាឡើយ, តែ លោក មិនដែល ឲ្យកូនពពែ ដើម្បី ឲ្យខ្ញុំ កាប់ជប់លៀង ជាមួយមិត្តភក្ដិ ទាល់តែសោះ, សូម្បី តែមួយ ក៏មិន ដែលផង។ ពេលកូនលោក ត្រឡប់មកវិញ, លោក បានកាប់កូនគោ បំប៉ន ទទួលគាត់។ មើល៍! គាត់នេះ បានបំផ្លាញ ទ្រព្យសម្បត្តិលោក ទាំងអស់ ជាមួយស្រីញី។”
«ឪពុក និយាយទៅកូន ថា, “កូនអើយ, ឯង នៅជាមួយឪពុក ជានិច្ច រហូត ណាកូន។ អ្វីៗ ទាំងអស់ ដែលជា របស់ឪពុក ក៏ជា របស់ កូនដែរ។ យើង ត្រូវតែ សប្បាយ រីករាយ, ដ្បិត ប្អូន របស់ឯង ដែលបានស្លាប់ ទៅនោះ, ឥឡូវនេះ រស់ឡើង វិញហើយ។ គាត់ បានវង្វេងបាត់, តែ ឥឡូវនេះ, យើង រកឃើញ វិញហើយ។”»
ប្រស្នាអំពី ចៀមដែលបាត់, ហើយ រកឃើញវិញ
មានអ្នកទារពន្ធ និងមនុស្សបាប ទាំងអស់ នាំគ្នា ចូលមកជិត ព្រះយេស៊ូ, ស្ដាប់ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះអង្គ។ ពួកខាង គណៈផារីស៊ី និងពួកអាចារ្យ រអ៊ូ រទាំ ថា៖ «មើល៍! អ្នកនេះ រាក់ទាក់ នឹងមនុស្សបាប, ព្រមទាំង បរិភោគ ជាមួយគេផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ជាប្រស្នានេះ ថា៖ «ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា, ឧបមាថា, មានម្នាក់ មានចៀម មួយរយក្បាល។ បើគាត់ បាត់ចៀមមួយ, គាត់ មុខជាទុកចៀម កៅសិបប្រាំបួន ចោលនៅទីវាល, ហើយ ទៅតាម រកចៀម ដែលបាត់នោះ, រហូតទាល់តែ បានឃើញវិញ។ កាលរកឃើញហើយ, គាត់ ត្រេកអរណាស់, គាត់ ក៏លើកចៀម ដាក់លើ ក, ត្រឡប់ មកផ្ទះវិញ។ គាត់ ហៅមិត្តភក្ដិ និងអ្នកជិតខាង ប្រាប់ថា, “សូម ជួយអរ សប្បាយ ជាមួយ ខ្ញុំផង, ដ្បិត ចៀម របស់ខ្ញុំ ដែលបាត់ ទៅនោះ, ឥឡូវនេះ, ខ្ញុំ រកឃើញវិញហើយ។” ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ព្រះជាម្ចាស់ នៅស្ថាន បរមសុខ មានអំណរ សប្បាយ ដោយមាន មនុស្សបាប តែម្នាក់ កែប្រែ ចិត្តគំនិត, ខ្លាំងជាង ព្រះអង្គ សប្បាយ នឹងមនុស្ស សុចរិត កៅសិបប្រាំបួន នាក់ ដែលមិន ត្រូវការ កែប្រែ ចិត្តគំនិត។
ប្រស្នា អំពី ប្រាក់ដួង ដែលបាត់, ហើយ រកឃើញវិញ
ប្រស្នា អំពី កូនពៅ ដែលបាត់, ហើយ រកឃើញវិញ
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៀតថា៖ «មានបុរស មួយរូប មានកូនប្រុស ពីរនាក់។ កូនពៅ និយាយ ទៅឪពុក ថា, “លោកឪពុក, សូម ចែកកេរមត៌ក ឲ្យកូនមក។” ឪពុក ក៏ចែកមត៌ក ឲ្យកូន។
«ប៉ុន្មានថ្ងៃ ក្រោយមក,
កូនពៅ ប្រមូល ទ្រព្យសម្បត្តិ, រួច ចាកចេញ
ទៅស្រុកឆ្ងាយ។ នៅស្រុកនោះ, កូនពៅ បានខ្ជះខ្ជាយ បង្ហិនទ្រព្យ សម្បត្តិ របស់ខ្លួន អស់ទៅ។
ពេលចាយវាយ ទ្រព្យសម្បត្តិ អស់ហើយ, ជួនជា
កើតទុរ្ភិក្ស យ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងស្រុក។ កូនពៅនោះ
ចាប់ផ្ដើម ខ្វះខាត។ គាត់ ក៏ទៅ ស៊ីឈ្នួល
អ្នកស្រុកម្នាក់។ គេ ប្រើគាត់ ឲ្យមើលជ្រូក តាមស្រែចំការ។
គាត់ ចង់ចំអែត ក្រពះ នឹងចំណី ដែលគេដាក់ ឲ្យជ្រូក ស៊ីនោះណាស់,
តែ គ្មានអ្នកណា ឲ្យបរិភោគ ឡើយ។
«ពេលនោះ, កូនពៅ ភ្ញាក់ខ្លួន, ហើយ រិះគិត ក្នុងចិត្ត
ថា, “អ្នកបំរើ របស់ ឪពុកឯង សុទ្ធតែ មានម្ហូបអាហា របរិភោគ
ហូរហៀរ ទាំងអស់គ្នា។ រីឯ នៅទីនេះវិញ, ឯង សឹងតែដាច់ពោះស្លាប់។ ឯង ត្រូវតែ វិលត្រឡប់
ទៅរក ឪពុកឯងវិញ, ហើយ ជំរាបគាត់ ថា៖ លោកឪពុក,
កូន បានប្រព្រឹត្ត អំពើបាប ខុស នឹងព្រះហឫទ័យ របស់
ព្រះជាម្ចាស់។ កូន ក៏បានប្រព្រឹត្ត អំពើបាប
ខុសនឹងលោក ឪពុកដែរ។ មិនគួរ ឲ្យលោកឪពុក
រាប់ខ្ញុំនេះ ជាកូន ទៀតទេ។ សូម លោកឪពុក
ចាត់ទុកកូន ជាអ្នក បំរើចុះ។” លុះ គិត ដូច្នោះហើយ, កូនពៅ ក៏វិលត្រឡប់
ទៅរកឪពុកវិញ។
«កាលឪពុក ឃើញកូន ពីចម្ងាយ,
គាត់ មានចិត្ត អាណិតអាសូរ ក្រៃលែង, ក៏រត់ទៅ
ទទួលកូន, ហើយ ឱបថើប ទៀតផង។
«កូនពៅ ជំរាបឪពុក
ថា, “លោកឪពុក, កូន បានប្រព្រឹត្ត
អំពើបាប ខុសនឹង ព្រះហឫទ័យ របស់ ព្រះជាម្ចាស់។ កូន
ក៏បានប្រព្រឹត្ត អំពើបាប ខុសនឹងលោក ឪពុកដែរ។ មិនគួរឲ្យលោកឪពុក រាប់ខ្ញុំនេះ ជាកូនទៀតទេ។”
«ឪពុក ប្រាប់ពួក អ្នកបំរើ
ថា, “ចូរ ទៅយក សម្លៀកបំពាក់ ល្អៗ បំផុត មកពាក់ ឲ្យកូនខ្ញុំ
ជាប្រញាប់! ហើយ យកចិញ្ចៀន និងស្បែកជើង មកពាក់
ឲ្យផង។ ចូរ យកកូនគោ, ដែលយើង
បានបំប៉នទុក, មកកាប់ ជប់លៀង ឲ្យសប្បាយចុះ, ដ្បិត កូនខ្ញុំនេះ បានស្លាប់ ទៅហើយ, តែ ឥឡូវ
រស់ឡើងវិញ។ គាត់ វង្វេងបាត់, តែ ឥឡូវនេះ, ខ្ញុំ រកឃើញវិញហើយ។”
គេ នាំគ្នា ជប់លៀង យ៉ាងសប្បាយ។
«ពេលនោះ, កូនច្បង នៅឯ ចំការ។ កាលគាត់ ត្រឡប់មកជិត ដល់ផ្ទះវិញ ឮស្នូរតូរ្យ តន្ត្រី និងចំរៀង របាំ។ គាត់ ហៅអ្នកបំរើម្នាក់ មកសួរ ថា, មានការអ្វី កើតឡើង។ អ្នកបំរើ ឆ្លើយថា, “ប្អូនលោក ត្រឡប់ មកវិញហើយ។ ឪពុក របស់លោក ឲ្យគេ កាប់កូនគោ ដែលយើង បំប៉ននោះ, ព្រោះ កូនពៅ របស់លោក បានត្រឡប់ មកវិញ ដោយសុខសាន្ត។”
«ពេលនោះ, កូនច្បង នៅឯ ចំការ។ កាលគាត់ ត្រឡប់មកជិត ដល់ផ្ទះវិញ ឮស្នូរតូរ្យ តន្ត្រី និងចំរៀង របាំ។ គាត់ ហៅអ្នកបំរើម្នាក់ មកសួរ ថា, មានការអ្វី កើតឡើង។ អ្នកបំរើ ឆ្លើយថា, “ប្អូនលោក ត្រឡប់ មកវិញហើយ។ ឪពុក របស់លោក ឲ្យគេ កាប់កូនគោ ដែលយើង បំប៉ននោះ, ព្រោះ កូនពៅ របស់លោក បានត្រឡប់ មកវិញ ដោយសុខសាន្ត។”
«កូនច្បង ខឹងណាស់, មិនព្រម ចូលផ្ទះទេ។ ឪពុក ចេញមកអង្វរ ឲ្យចូល។ កូនច្បង និយាយ ទៅឪពុក ថា, “ខ្ញុំ បាននៅ បំរើលោក ជាច្រើនឆ្នាំ មកហើយ។ ខ្ញុំ មិនដែលធ្វើខុស នឹងបទបញ្ជា របស់លោក ត្រង់ណាឡើយ, តែ លោក មិនដែល ឲ្យកូនពពែ ដើម្បី ឲ្យខ្ញុំ កាប់ជប់លៀង ជាមួយមិត្តភក្ដិ ទាល់តែសោះ, សូម្បី តែមួយ ក៏មិន ដែលផង។ ពេលកូនលោក ត្រឡប់មកវិញ, លោក បានកាប់កូនគោ បំប៉ន ទទួលគាត់។ មើល៍! គាត់នេះ បានបំផ្លាញ ទ្រព្យសម្បត្តិលោក ទាំងអស់ ជាមួយស្រីញី។”
«ឪពុក និយាយទៅកូន ថា, “កូនអើយ, ឯង នៅជាមួយឪពុក ជានិច្ច រហូត ណាកូន។ អ្វីៗ ទាំងអស់ ដែលជា របស់ឪពុក ក៏ជា របស់ កូនដែរ។ យើង ត្រូវតែ សប្បាយ រីករាយ, ដ្បិត ប្អូន របស់ឯង ដែលបានស្លាប់ ទៅនោះ, ឥឡូវនេះ រស់ឡើង វិញហើយ។ គាត់ បានវង្វេងបាត់, តែ ឥឡូវនេះ, យើង រកឃើញ វិញហើយ។”»
The Parable of the Lost Sheep
15 Now the tax collectors and sinners were all gathering around to hear Jesus. 2 But the Pharisees and the teachers of the law muttered, “This man welcomes sinners and eats with them.”
3 Then Jesus told them this parable: 4 “Suppose
one of you has a hundred sheep and loses one of them. Doesn’t he leave
the ninety-nine in the open country and go after the lost sheep until he
finds it? 5 And when he finds it, he joyfully puts it on his shoulders 6 and goes home. Then he calls his friends and neighbors together and says, ‘Rejoice with me; I have found my lost sheep.’ 7 I
tell you that in the same way there will be more rejoicing in heaven
over one sinner who repents than over ninety-nine righteous persons who
do not need to repent.
The Parable of the Lost Coin
8 “Or suppose a woman has ten silver coins[a] and loses one. Doesn’t she light a lamp, sweep the house and search carefully until she finds it? 9 And when she finds it, she calls her friends and neighbors together and says, ‘Rejoice with me; I have found my lost coin.’ 10 In the same way, I tell you, there is rejoicing in the presence of the angels of God over one sinner who repents.”
The Parable of the Lost Son
11 Jesus continued: “There was a man who had two sons. 12 The younger one said to his father, ‘Father, give me my share of the estate.’ So he divided his property between them.
13 “Not long after that, the younger son got together all he had, set off for a distant country and there squandered his wealth in wild living. 14 After he had spent everything, there was a severe famine in that whole country, and he began to be in need. 15 So he went and hired himself out to a citizen of that country, who sent him to his fields to feed pigs. 16 He longed to fill his stomach with the pods that the pigs were eating, but no one gave him anything.
17 “When
he came to his senses, he said, ‘How many of my father’s hired servants
have food to spare, and here I am starving to death! 18 I will set out and go back to my father and say to him: Father, I have sinned against heaven and against you. 19 I am no longer worthy to be called your son; make me like one of your hired servants.’ 20 So he got up and went to his father.
“But
while he was still a long way off, his father saw him and was filled
with compassion for him; he ran to his son, threw his arms around him
and kissed him.
21 “The son said to him, ‘Father, I have sinned against heaven and against you. I am no longer worthy to be called your son.’
22 “But the father said to his servants, ‘Quick! Bring the best robe and put it on him. Put a ring on his finger and sandals on his feet. 23 Bring the fattened calf and kill it. Let’s have a feast and celebrate. 24 For this son of mine was dead and is alive again; he was lost and is found.’ So they began to celebrate.
25 “Meanwhile, the older son was in the field. When he came near the house, he heard music and dancing. 26 So he called one of the servants and asked him what was going on. 27 ‘Your brother has come,’ he replied, ‘and your father has killed the fattened calf because he has him back safe and sound.’
28 “The older brother became angry and refused to go in. So his father went out and pleaded with him. 29 But
he answered his father, ‘Look! All these years I’ve been slaving for
you and never disobeyed your orders. Yet you never gave me even a young
goat so I could celebrate with my friends. 30 But when this son of yours who has squandered your property with prostitutes comes home, you kill the fattened calf for him!’
31 “‘My son,’ the father said, ‘you are always with me, and everything I have is yours. 32 But we had to celebrate and be glad, because this brother of yours was dead and is alive again; he was lost and is found.’”
Footnotes:
- Luke 15:8 Greek ten drachmas, each worth about a day’s wages
13 comments:
Koh Tral Island must not be forgotten
By “any patriot Khmers”
Why do Koh Tral Island, known in Vietnam as Phu Quoc, a sea and land area covering proximately over 30,000 km2 [Note: the actual land size of Koh Tral itself is 574 square kilometres (222 sq miles)] have been lost to Vietnam by whose treaty? Why don’t Cambodia government be transparent and explain to Cambodia army at front line and the whole nation about this? Why don't they include this into education system? Why?
Cambodian armies are fighting at front line for 4.6 km2 on the Thai border and what's about over 30,000km2 of Cambodia to Vietnam. Nobody dare to talk about it! Why? Cambodian armies you are decide the fate of your nation, Cambodian army as well as Cambodian people must rethink about this again and again. Is it fair?
Koh Tral Island, the sea and land area of over 30,000 square kilometres have been lost to Vietnam by the 1979 to 1985 treaties. The Cambodian army at front line as well as all Cambodian people must rethink again about these issues. Are Cambodian army fighting to protect the Cambodia Nation or protecting a very small group that own big lands, big properties or only protecting a small group but disguising as protecting the Khmer nation?
The Cambodian army at front lines suffer under rain, wind, bullets, bombs, lack of foods, lack of nutrition and their families have no health care assistance, no securities after they died but a very small group eat well, sleep well, sleep in first class hotel with air conditioning system with message from young girls, have first class medical care from oversea medical treatments, they are billionaires, millionaires who sell out the country to be rich and make the Cambodian people suffer everyday.
Who signed the treaty 1979-1985 that resulted in the loss over 30,000 km2 of Cambodia??? Why they are not being transparent and brave enough to inform all Cambodians and Cambodian army at front line about these issues? Why don't they include Koh Tral (Koh Tral size is bigger than the whole Phom Phen and bigger than Singapore [Note: Singapore's present land size is 704 km2 (271.8 sq mi)]) with heap of great natural resources, in the Cambodian education system?
Look at Hun Sen's families, relatives and friends- they are billionaires, millionaires. Where did they get the money from when we all just got out of war with empty hands [in 1979]? Hun Sen always say in his speeches that Cambodia had just risen up from the ashes of war, just got up from Year Zero with empty hands and how come they are billionaires, millionaires but 90% of innocent Cambodian people are so poor and struggling with their livelihood every day?
90% of military,army, policemen in Cambodia won't die try to protect the evil man like Hun Sen and his families, relatives.
They are smarter then then Hun Sen think.
If Hun Sen dares to kill Cambodian people there will be US drones, NATO forces will intervene like Gaddafi case.
Khmer people must learn from Gaddafi case, If you are keep fighting you will win evil man like Hun Sen for sure!
Let's the 7 revolution begin today!
Negotiate with evil man like Hun Sen is only prolong Khmer people suffer and Cambodia will be Nambodia province.
The 7 Revolution must start now! If only you want Khmer to be Khmer again!
Hun Sen and his families, relatives involve in crime against Humanity.
Innocent Khmer people Blood on Hun Sen, HunSen families, Hun Sen relatives and friends hands.
Evil man like Hun Sen will has no room in heaven under God.
Evil will not win the power of the Khmer people at 2013! It is time for all evil Hun Sen and his families, relatives go to hell party with Gaddafi!
Hun Sen is a very bad man and bad man won't last long as history display!
Gaddafi is calling for Hun Sen now!
Hun Sen must joint his best friend Gaddafi in hell as Gaddafi is calling for Hun Sen soul to joint hell for eternity.
Hun Sen soul will be burn in hell for eternity because of his crime against humanity for so long!
US government will protect Khmer people to uprising revolution to throw Hun Sen regime out of Cambodia but Khmer people must start the revolution then US government will provice support like Gaddafi case as classic example.
Don't be scare of Hun Sen fucking bully murderer CPP group of traitors. Khmer people must uprise and US government will help us because simply US government can't intervene if Khmer people can't up rise to throw away Hun Sen CPP regime first.
Look at Gaddafi case, you will understand "How it work"
The Khmer people power can make Hun Sen Faith become Gaddafi faith at the end because this is 2013.
Let’s fight for our freedom, our future, our nation, our country. We are khmer people, we are independent not living under Vietnam slave Hun Sen regime anymore! Because if we don’t fight we won’t have country to call home anymore under Hun Sen CPP traitor regime as 30 years Khmer people learn enough of his evil.
ភ្នំពេញ: លោកស្រី Claire Van der Vearen អ្នកសម្របសម្រួលអង្គការសហប្រជាជាតិ និងជាតំណាងអង្គការ UNDP ប្រចាំព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា បានសំដែងនូវការគាំទ្ររាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដឹកនាំដោយសម្ដេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន និងពេញចិត្ត និងបន្តកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាតទៅមុខទៀត។
លោកស្រី Claire Van der Vearen បានលើកឡើងបែបនេះ នៅក្នុងជំនួបជាមួយលោក សុខ អាន ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកទីស្តីការគណៈរដ្ឋមប្រន្ត្រីនៅព្រឹកថ្ងៃទី១៦ ខែសីហា វិមាន មិត្តភាព។
KSN-NEWSCOM
Deecho kadoy ma ah heng, ah somab pro chea reash, ah choy marai!
មានអ្នកទារពន្ធ និងមនុស្សបាប ទាំងអស់ នាំគ្នា ចូលមកជិត ព្រះយេស៊ូ, ស្ដាប់ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះអង្គ។ ពួកខាង គណៈផារីស៊ី និងពួកអាចារ្យ រអ៊ូ រទាំ ថា៖ «មើល៍! អ្នកនេះ រាក់ទាក់ នឹងមនុស្សបាប, ព្រមទាំង បរិភោគ ជាមួយគេផងកក្តាន់ផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ជាប្រស្នានេះ ថា៖ «ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា, ឧបមាថា, មានម្នាក់ មានចៀម មួយរយក្បាល។ បើគាត់ បាត់ចៀមមួយ, គាត់ មុខជាទុកចៀម កៅសិបប្រាំបួន ចោលនៅទីវាល, ហើយ ទៅតាម រកចៀម ដែលបាត់នោះ, រហូតទាល់តែ បានឃើញវិញ។ កាលរកឃើញហើយ, គាត់ ត្រេកអរណាស់, គាត់ ក៏លើកចៀម ដាក់លើ ក, ត្រឡប់ មកផ្ទះវិញហើយកក្តាន់យ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
បន្ទាប់មក, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា, បើ អ្នកណាម្នាក់ មានកូន ឬគោ ធ្លាក់អណ្ដូង, ទោះបីថ្ងៃនោះ ជាថ្ងៃសប្ប័ទ ក៏ដោយ, ក៏អ្នកនោះ ស្រង់ កូន ឬគោ ឡើង ជាបន្ទាន់ មិនខាន។» គេ ពុំអាចឆ្លើយតប នឹងព្រះអង្គ អំពីសេចក្ដីទាំងនេះបានឡើយពីព្រោះម្នាក់ៗរវល់កក្តាន់។
ព្រះយេស៊ូ ត្រាស់ហៅសិស្ស ទាំងដប់ពីររូប មកជួបជុំគ្នា, ស្រាប់តែសិស្សខ្ទើយទាំងដប់ពីររូបឈរកក្តាន់ធ្វើមិនដឹង។
មានថ្ងៃមួយ ជាថ្ងៃសប្ប័ទ, ព្រះយេស៊ូ យាងកាត់វាលស្រែ, សិស្សខ្ទើយ របស់ព្រះអង្គ នាំគ្នា បូតកួរស្រូវ សាលី មកឈ្លីបរិភោគរួចហើយនាំគ្នាកក្តាន់យ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ មានពួកខាង គណៈផារីស៊ីខ្លះ និយាយទៅសិស្ស ទាំងនោះ ថា៖ «ហេតុអ្វី បានជា អ្នករាល់គ្នាកក្តាន់យ៉ាងចំលែកដូច្នេះ?»
រីឯ លោកយ៉ូសែប ក៏ចេញដំណើរ ពីភូមិ ណាសារ៉ែត ក្នុងស្រុក កាលីឡេ ឆ្ពោះទៅភូមិ បេថ្លេហិម ក្នុងស្រុកយូដា, ជាភូមិកំណើត របស់ ព្រះបាទដាវីឌ, ព្រោះ លោកមានជំនាញខាងកក្តាន់។
Who give a fuck about church...you traider..your not hmer so shut the fuck up..
Theary កក្តាន់ Sam Rainsy?
Post a Comment