Wednesday, August 21, 2013

Reading LUKE chapter 16

Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ដោយ លោក​ លូកា

Recently, I discovered the sermons of my college pastor online.  While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days). 

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended.  Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?  

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)

Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |


Complete Gospel of LUKE

លោក​លូកា ១៦
Luke 16 

ប្រស្នា​ អំពី​ អ្នក​បំរើ​ ប៉ិន​បោក​បញ្ឆោត  

ព្រះយេស៊ូ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​សិស្ស ​ថា៖ «មាន​សេដ្ឋី​មួយ​រូប បាន​ប្រគល់ ​មុខងារ ​ឲ្យ​អ្នក ​បំរើ​ម្នាក់​ មើល​ខុស​ត្រូវ ​លើ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ របស់​លោក។  មាន​គេ ​មក​ជំរាប​លោក​ ថា, អ្នក​នោះ ​បាន​ចាយ​វាយ ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​លោក​ យ៉ាង​ខ្ជះខ្ជាយ។  សេដ្ឋី​ ក៏​ហៅ​អ្នក ​មើល​ខុស​ត្រូវ​ មក​ប្រាប់ ​ថា, ចូរ​ គិត​បញ្ជី​ យក​មក ​ឲ្យ​ខ្ញុំ។  អ្នក ​មិន​អាច​មើល ​ខុស​ត្រូវ ​លើ​ទ្រព្យ សម្បត្តិ​ខ្ញុំ ​ត​ទៅ​ទៀត​ បាន​ឡើយ, ព្រោះ ​សេចក្ដី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឮ ​គេ​និយាយ​ អំពី​អ្នក មិន​ល្អ​សោះ។”   

«អ្នក​ បំរើ​នោះ ​រិះគិត​ក្នុង​ចិត្ត​ ថា, “ចៅហ្វាយ​ លែង​ឲ្យ​​​ឯង ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ លើ​ទ្រព្យ សម្បត្តិ​លោក ​ទៀត​ហើយ។  តើ​ ឯង ​គិត​ទៅ​ធ្វើ​ ការ​អ្វី ​វិញ​ហ្ន៎ឯង ​គ្មាន​កម្លាំង​ នឹង​កាប់​គាស់​ដី​ទេ។  បើ ​ដើរ​សុំ​ទាន​, ខ្មាស​គេ។  អូ៎!  នឹក​ឃើញ​ហើយ, គួរ​ ធ្វើ​យ៉ាង​នេះ ដើម្បី ​អ្នក​ស្រុក ​ទទួល​ឯង​ ឲ្យ​ស្នាក់​នៅ​ ផ្ទះ​គេ, នៅ​ពេល​ឯង​ ឈប់​កាន់​កាប់ ​ការងារ​នេះ។”  

«គាត់ ​ ក៏​ហៅ​ កូន​បំណុល ​របស់ ​ចៅហ្វាយ ​ឲ្យ​ចូល​មក​ ម្នាក់​ម្ដងៗ។  គាត់​ សួរ​អ្នក ​ទី​មួយ​ ថា, “តើ ​អ្នក​ ជំពាក់​
ចៅហ្វាយ​ខ្ញុំ​ ប៉ុន្មាន?”  

«កូន​ បំណុល​នោះ ​ឆ្លើយ​ថា, “ប្រេង​ មួយ​រយ ​ប៉ោត។”  

«អ្នក​បំរើ​ ប្រាប់​ថា, “នេះ ​នែ៎!  យក​បញ្ជី ​របស់​អ្នក, ​ហើយ ​អង្គុយ​ចុះ, សរសេរ​ យ៉ាង​ប្រញាប់ ​ដាក់​ថា, ជំពាក់​ ហាសិប​ប៉ោត។”  

«បន្ទាប់​មក, គាត់​ សួរ​ម្នាក់​ទៀត​ ថា, “តើ ​អ្នក ​ជំពាក់​ចៅហ្វាយ​ខ្ញុំ​ ប៉ុន្មាន​ដែរ?”

«កូន​ បំណុល​នោះ ​ឆ្លើយ​ថា, “ស្រូវ ​ប្រាំ​រយ ​ថាំង។

«អ្នក​បំរើ​ ប្រាប់​ថា, “នែ៎!  យក​បញ្ជី​ របស់​អ្នក, ​ហើយ​ សរសេរ​ ដាក់​ថា, ជំពាក់​ បួន​រយ ​ថាំង។”   

«ម្ចាស់​ ក៏​សរសើរ ​អ្នក​បំរើ​ ដែល​ប៉ិនប្រសប់​ បោក​បញ្ឆោត។  មនុស្ស​ ក្នុង​លោក​នេះ ​តែងតែ​ ប៉ិនប្រសប់​ រក​ស៊ី ​ជា​មួយ​គ្នា ជាង​អស់​អ្នក​ ដែល​ស្គាល់​ពន្លឺ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​ ទៅ​ទៀត។

សម្បត្តិ​លោកីយ៍ និង​សម្បត្តិ​សួគ៌  

«ខ្ញុំ​ សូម​ប្រាប់​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ ថា, ចូរ​ យក​ទ្រព្យ សម្បត្តិ ​លោកីយ៍​ ដែល​បញ្ឆោត​ ចិត្ត​នេះ ទៅ​ធ្វើ​ទាន​ ដើម្បី​ ឲ្យ​មាន​មិត្តភក្ដិ​ច្រើន។  ពេល​ណា ​ទ្រព្យ​នេះ​ រលាយ​សូន្យ​ទៅ, ​មិត្តភក្ដិ​ ទាំង​នោះ នឹង​ទទួល​ អ្នក​រាល់​គ្នា នៅ​ក្នុង​ ដំណាក់ ​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់។

«អ្នក​ណា ​ស្មោះ​ត្រង់​ ក្នុង​កិច្ចការ ​ដ៏​តូច, អ្នក​នោះ ​ក៏​ស្មោះ ​ត្រង់​ក្នុង​កិច្ចការ​ ធំ​ដុំ​ដែរ។  អ្នក​ណា​ បោក​បញ្ឆោត​ ក្នុង​កិច្ចការ​ ដ៏​តូច, អ្នក​នោះ​ ក៏​តែង​ បោក​បញ្ឆោត ​ក្នុង​កិច្ចការ​ ធំ​ដុំ​ដែរ។  ប្រសិន​បើ ​អ្នក​រាល់​ គ្នា​ មិន​ស្មោះ​ត្រង់ ក្នុង​របៀប​ប្រើប្រាស់ ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ លោកីយ៍ ​ដែល​បញ្ឆោត ​ចិត្ត​នេះ​ទេ, ព្រះជាម្ចាស់​ ក៏​ពុំ​ អាច​ប្រគល់ ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ ដ៏​ពិត​ប្រាកដ​ មក​អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​ដែរ។  ប្រសិន​បើ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ មិន​ស្មោះ​ត្រង់​ នឹង​ទ្រព្យសម្បត្តិ ​អ្នក​ដទៃ​ផង, ធ្វើ​ម្ដេច ​ឲ្យ​ព្រះជាម្ចាស់​ ប្រទាន​ ទ្រព្យសម្បត្តិ ​ដែល​ព្រះអង្គ ​បម្រុង​ទុក​ សម្រាប់​ អ្នក​រាល់​គ្នា មក​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន?

«គ្មាន​ អ្នក​ណា​ អាច​បំរើ ​ម្ចាស់​ពីរ​នាក់​ បាន​ទេ, ព្រោះ ​អ្នក​នោះ​ នឹង​ស្អប់​ម្នាក់, ​ស្រឡាញ់​ម្នាក់, ស្មោះ​ត្រង់​ នឹង​ម្នាក់, មើលងាយ​ ម្នាក់​ទៀត​ ពុំខាន។  អ្នក​រាល់​គ្នា​ ពុំ​អាច ​គោរព​ បំរើ​ ព្រះជាម្ចាស់​ផង, គោរព​ បំរើ ​ទ្រព្យសម្បត្តិ ​លោកីយ៍​ផង ​បាន​ឡើយ។»

ក្រឹត្យវិន័យ និង​ព្រះរាជ្យ ​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់

កាល ​ពួក​ខាង ​គណៈផារីស៊ី ​ឮ​ដូច្នោះ, គេ ​ក៏​ចំអក ​ឲ្យ​ព្រះយេស៊ូ, ដ្បិត ​ពួក​គេ​ ស្រឡាញ់​ ប្រាក់​ណាស់។  ព្រះយេស៊ូ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គេ​ ថា៖ «អ្នក​រាល់​គ្នា តែងតែ​ សំដែង​ឫកពា ​ឲ្យ​មនុស្ស ​លោក​ឃើញ​ ថា, អ្នក​រាល់​គ្នា​ ជា​ជន​សុចរិត។  ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ ​ឈ្វេង​យល់​ចិត្ត​ អ្នក​រាល់​គ្នា។  អ្វីៗ​ ដែល​មនុស្ស​លោក​ យល់​ឃើញ ​ថា ​ល្អ​ប្រសើរ, ព្រះជាម្ចាស់ ​ចាត់​ទុក ​ថា, ​ជា​ការ​គួរ​ ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម។ 

«គម្ពីរ​វិន័យ និង​គម្ពីរ​ព្យាការី ​បាន​ប្រៀន ប្រដៅ​ មនុស្ស​ តាំង​ពី​ដើម ​រៀង​មក រហូត​ដល់ ​លោក​ យ៉ូហាន-បាទីស្ដ​ មក​ដល់។  ប៉ុន្តែ តាំង​ពី​ពេល ​នោះ​មក, ​មនុស្សម្នា​ បាន​ឮ​ដំណឹងល្អ អំពី ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ​ គ្រប់​គ្នា​ ខំ​ប្រឹង​ចូល។  ផ្ទៃ​មេឃ​ ផែនដី​ នឹង​រលាយ​ សូន្យ​ទៅ, តែ​ ក្រឹត្យវិន័យ ​មិន​រលាយ​ឡើយ, សូម្បី​តែ តួ​អក្សរ​មួយ​ ដ៏​តូច ក៏​មិន​រលាយ​ បាត់​ផង។

«បុរស​ណា ​លែង​ភរិយា, ហើយ ​ទៅ​រៀបការ​ នឹង​ស្ត្រី​ម្នាក់​ទៀត, បុរស​នោះ​ បាន​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​ ផិត​ក្បត់។   រីឯ​ បុរស​ណា​ រៀបការ​ នឹង​ស្ត្រី​ ប្ដី​លែង, បុរស​នោះ ​ក៏​បាន​ប្រព្រឹត្ត អំពើ ​ផិត​ក្បត់​ដែរ។
 
បុរស​អ្នក​មាន និង ​ឡាសារ​ ជា​អ្នក​ក្រ

«មាន​បុរស​ម្នាក់​ ជា​អ្នក​មាន។  គាត់ ​ប្រើ​សុទ្ធ​តែ​សម្លៀកបំពាក់​ល្អៗ, ធ្វើ​ពី ​ក្រណាត់ ​សំពត់​ថ្លៃៗ។  គាត់ ​រស់​នៅ​ដោយ​សប្បាយ​, មាន​ម្ហូប​អាហារ ឆ្ងាញ់ៗ​ បរិបូណ៌​ រាល់​ថ្ងៃ។  មាន​បុរស​ ម្នាក់​ទៀត ​ជា​អ្នក​ក្រ ឈ្មោះ​ឡាសារ។  គាត់ ​កើត​ដំបៅ​ ពេញ​ខ្លួន, ហើយ ​តែង​ដេក​ នៅ​មាត់​ទ្វារ ​របង​ផ្ទះ ​អ្នក​មាន​នោះ។  អ្នក​ឡាសារ ​ចង់​បរិភោគ​ កំទេច​ម្ហូប​អាហារ ដែល​ជ្រុះ ​ពី​តុ ​អ្នក​មាន ​នោះ​ណាស់, ហើយ​ ក៏​មាន​ឆ្កែ​ មក​លិទ្ធ ​ដំបៅ​គាត់ ​ទៀត​ផង។

«ថ្ងៃ​មួយ អ្នក​ក្រ​នោះ ​ស្លាប់​ទៅ។  ពួក​ទេវតា ​នាំ​គាត់​ យក​ទៅ​ដាក់​ក្បែរ ​លោក​អប្រាហាំ នៅ​ស្ថាន​ បរមសុខ។  រីឯ​ អ្នក​មាន ​ក៏​ស្លាប់​ដែរ។  គេ​ យក​សព​គាត់​ ទៅ​បញ្ចុះ ​ក្នុង​ផ្នូរ។  នៅ​ស្ថាន​ មនុស្ស​ស្លាប់, អ្នក​មាន​នោះ ​រង​ទុក្ខ​ ទារុណកម្ម ​យ៉ាង​ខ្លាំង។  គាត់ ​ងើប​មុខ ​ទៅ​លើ, ​ឃើញ​លោក​ អប្រាហាំ​ ពី​ចម្ងាយ, ហើយ ​ឃើញ​អ្នក ​ឡាសារ​ នៅ​ក្បែរ​ លោក​ដែរ។  គាត់ ​ស្រែក​អង្វរ ​លោក​អប្រាហាំ ​ថា, “លោក​ឪពុក​អើយ!  សូម​ អាណិត ​មេត្តា​ ខ្ញុំ​ផង។  សូម​ លោក​ឪពុក ​ប្រាប់​ឡាសា រ​ឲ្យ​យក ​ម្រាម​ដៃ ជ្រលក់​ទឹក បន្តក់​ លើ​អណ្ដាត​ខ្ញុំ​បន្តិច, ព្រោះ ​នៅ​ក្នុង​ភ្លើង​នេះ, ខ្ញុំ​ ឈឺ​ចុក​ចាប់​ណាស់។

«លោក​អប្រាហាំ ​មាន​ប្រសាសន៍ ​ថា, “កូន​អើយ!  ចូរ ​នឹក​ចាំ​ ថា, កាល​កូន​ មាន​ជីវិត ​នៅ​ឡើយ, កូន​ ស្គាល់​តែ​សប្បាយ, រីឯ ​ឡាសារ​វិញ, គ្នា​ ស្គាល់​តែ​ទុក្ខ។  ឥឡូវ​នេះ, ឡាសារ ​បាន​សុខ ​ក្សេមក្សាន្ត​ហើយ, តែ ​កូន​វិញ, កូន ​ត្រូវ​ឈឺ​ចុក​ចាប់។  ម្យ៉ាង​ទៀត, មាន​លំហ​មួយ ​យ៉ាង​ធំ ​ខណ្ឌ​យើង ​ពី​អ្នក​រាល់​គ្នា។  ទោះ​បី​ អ្នក​ណា ​ចង់​ឆ្លង​ ពី​ស្ថាន​នេះ ​ទៅ​រក ​អ្នក​រាល់​គ្នា ក៏​ឆ្លង ​មិន​បាន​ឡើយ។  ទោះ​បី​ មាន​អ្នក​ណា​ ចង់​ឆ្លង​ ពី​អ្នក​រាល់​គ្នា​ មក​រក​យើង ក៏​ឆ្លង ​មិន​បាន​ដែរ។” 

«អ្នក​ មាន​នោះ ​អង្វរ​ថា, “លោក​ឪពុក​ អើយ!  សូម​ លោក​ឪពុក ​មេត្តា​ចាត់ ​ឡាសារ​ ឲ្យ​ទៅ​ផ្ទះ​ឪពុក​ខ្ញុំ​ផង។  ខ្ញុំ​ មាន​បង​ប្អូន ​ប្រាំ​នាក់។  សូម ​ឲ្យ​ឡាសារ ​ទៅ​ប្រាប់​គេ​ ឲ្យ​ដឹង​ខ្លួន, កុំ​ឲ្យ​គេ ​មក​កន្លែង ​រង​ទុក្ខ​ ទារុណកម្ម​នេះ។

«លោក​អប្រាហាំ ​ឆ្លើយ​ថា, “បង​ប្អូន ​របស់​កូន​ បាន​ឮ​ ពាក្យ​ ប្រៀនប្រដៅ ​របស់ ​លោក​ម៉ូសេ និង​ពាក្យ​ ប្រៀនប្រដៅ ​របស់ ​ពួក​ព្យាការី​ហើយ។  ឲ្យ​គេ ​ធ្វើ​តាម ​ពាក្យ​លោក​ ទាំង​នោះ​ចុះ។

«អ្នក​មាន ​តប​ទៅ ​លោក​អប្រាហាំ​ ថា, “ទេ, លោក​ឪពុក, ទាល់​តែ​ មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់ ពី​ចំណោម​ មនុស្ស​ស្លាប់ ​ទៅ​ប្រាប់​គេ ទើប​គេ ​កែ​ប្រែ​ ចិត្ត​គំនិត។

«ប៉ុន្តែ លោក​អប្រាហាំ ​ឆ្លើយ​តប​វិញ​ ថា, “ប្រសិន​បើ ​គេ​ មិន​ធ្វើ​តាម​ ពាក្យ​ប្រៀន ប្រដៅ ​របស់ ​លោក​ម៉ូសេ និង​ពាក្យ​ប្រៀន ប្រដៅ ​របស់​ ព្យាការី​ទេ, ទោះ​បី​ មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ បាន​រស់​ ឡើង​វិញ ទៅ​ប្រាប់​គេ ​ក៏​ដោយ, ក៏​គេ ​មិន​ព្រម​ជឿ​ដែរ។”»


The Parable of the Shrewd Manager

16 Jesus told his disciples: “There was a rich man whose manager was accused of wasting his possessions. So he called him in and asked him, ‘What is this I hear about you? Give an account of your management, because you cannot be manager any longer.’


“The manager said to himself, ‘What shall I do now? My master is taking away my job. I’m not strong enough to dig, and I’m ashamed to beg— I know what I’ll do so that, when I lose my job here, people will welcome me into their houses.’

“So he called in each one of his master’s debtors. He asked the first, ‘How much do you owe my master?’


“‘Nine hundred gallons[a] of olive oil,’ he replied.

“The manager told him, ‘Take your bill, sit down quickly, and make it four hundred and fifty.’


“Then he asked the second, ‘And how much do you owe?’

“‘A thousand bushels[b] of wheat,’ he replied.

“He told him, ‘Take your bill and make it eight hundred.’


“The master commended the dishonest manager because he had acted shrewdly. For the people of this world are more shrewd in dealing with their own kind than are the people of the light. I tell you, use worldly wealth to gain friends for yourselves, so that when it is gone, you will be welcomed into eternal dwellings.


10 “Whoever can be trusted with very little can also be trusted with much, and whoever is dishonest with very little will also be dishonest with much. 11 So if you have not been trustworthy in handling worldly wealth, who will trust you with true riches? 12 And if you have not been trustworthy with someone else’s property, who will give you property of your own?


13 “No one can serve two masters. Either you will hate the one and love the other, or you will be devoted to the one and despise the other. You cannot serve both God and money.”


14 The Pharisees, who loved money, heard all this and were sneering at Jesus. 15 He said to them, “You are the ones who justify yourselves in the eyes of others, but God knows your hearts. What people value highly is detestable in God’s sight.


Additional Teachings

16 “The Law and the Prophets were proclaimed until John. Since that time, the good news of the kingdom of God is being preached, and everyone is forcing their way into it. 17 It is easier for heaven and earth to disappear than for the least stroke of a pen to drop out of the Law.


18 “Anyone who divorces his wife and marries another woman commits adultery, and the man who marries a divorced woman commits adultery.


The Rich Man and Lazarus

19 “There was a rich man who was dressed in purple and fine linen and lived in luxury every day. 20 At his gate was laid a beggar named Lazarus, covered with sores 21 and longing to eat what fell from the rich man’s table. Even the dogs came and licked his sores.


22 “The time came when the beggar died and the angels carried him to Abraham’s side. The rich man also died and was buried. 23 In Hades, where he was in torment, he looked up and saw Abraham far away, with Lazarus by his side. 24 So he called to him, ‘Father Abraham, have pity on me and send Lazarus to dip the tip of his finger in water and cool my tongue, because I am in agony in this fire.’


25 “But Abraham replied, ‘Son, remember that in your lifetime you received your good things, while Lazarus received bad things, but now he is comforted here and you are in agony. 26 And besides all this, between us and you a great chasm has been set in place, so that those who want to go from here to you cannot, nor can anyone cross over from there to us.’


27 “He answered, ‘Then I beg you, father, send Lazarus to my family, 28 for I have five brothers. Let him warn them, so that they will not also come to this place of torment.’


29 “Abraham replied, ‘They have Moses and the Prophets; let them listen to them.’


30 “‘No, father Abraham,’ he said, ‘but if someone from the dead goes to them, they will repent.’


31 “He said to him, ‘If they do not listen to Moses and the Prophets, they will not be convinced even if someone rises from the dead.’”

Footnotes:

  1. Luke 16:6 Or about 3,000 liters
  2. Luke 16:7 Or about 30 tons



22 comments:

Anonymous said...

Oh Lord, Khmer Democrat, please save all of us Khmer from all evils, please???

Anonymous said...

Brad Adams is Khmer hero!!!
Could KI-Media team put his picture up among our heroes please?

Anonymous said...

OH BUDDHA, BUDDHA, BUDDHA, BUDDHA, BUDDHA, please, save all Khmers from the evil religious paedophiles,

Anonymous said...

Ki media..must be morman..there no fuckin church in khmer..

Anonymous said...

Ya..why we try to kick the yuon out an let the white boy in...keep religon out of blog..this not sunday school..

Anonymous said...

សួស្តីនាងធារី,
សូមសរសើរដោយអាចធ្វើនយោបាយផង សាសនាផង និងច្បាប់ផង នៅក្នុងពេលតែមួយ ។
ចំពោះអត្ថបទសាសនារបស់នាង ខ្ញុំសូមមានយោបល់ដូចតទៅ ៖
១- ការដកឃ្លានិងការដាក់ក្បៀសរបស់នាង នឹងធ្វើឳ្យអត្ថបទកាន់តែវែង ។
ការដកឃ្លានិងការដាក់ក្បៀស ជាភាគច្រើនពុំចាំបាច់ ។
២- ពិបាកអាន ។
៣- នៅតែពិបាកធ្វើ Word Processing ។
ដោយរាប់អាន,

Anonymous said...

Khmer people needs the right religion more than right politic.

Khmer people said we don't need white men religion so God allow their good neighbors to pester them and they run to UN for help. So much for their people's power. They want the world to know of their problems, but keep they protest against religion true religion.

They live on God's land and eat God's food, but give us Buddha they say. What a buncha naughty children.

They say advancement in science is what we need, but they are being destroyed by the people they put their trust in. Yes, they swallow the New World Pills without removing the packaging and wrapper. They have no understanding of the course they are choosing, the road will lead to slavery all for the sake of unity for nothing -UN-.

Anonymous said...

Oh...Luke...Luka...Lukes...Kes Krarleann kean kralor....:(

Keep praying to Yesu...Ah Hun Sen don't know shit about your language.
Hun Sen don't know how to speak proper khmer language...All he knows "Kap...Chak...Louch Plhang"

It's to take an ACTION lord.

Hello, we ask Buddha to kick Ah Sen to Hell.

Anonymous said...

Daung Neing laor (good news) skar sar chos thok....?

Looks like Adam & Eve come to join Theravada Buddha.

Nak mo ta sak
Nak mo ta sak
Nak mo to sak

Para chey Ah Hun Sen oy vea than norok taing ros.

Anonymous said...

7:41 AM,

Maybe, when she stops prostituting Christianity on a political forum such as this one !!!

Anonymous said...

What a fuck is going on in KI Media! What a Fuck with fat so Democracy posting that fuck religious! Since that Fucker Democracy posting that Fucking Relirious I hate to read KI Media!

Anonymous said...

ព្រះយេស៊ូ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​សិស្ស ​ថា៖ មាន​សេដ្ឋី​មួយ​រូប បាន​ប្រគល់ ​មុខងារ ​ឲ្យ​អ្នក ​បំរើ​ម្នាក់​ មើល​ខុស​ត្រូវ ​លើ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ របស់​លោក។ ប៉ុន្តែសិស្សខ្ទើយអស់នោះមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ទេបែរជាកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងត្រេកត្រអាល។

Anonymous said...

នៅ​ពេល​នោះក្នុង​សាលា​ប្រជុំមាន​​បុរស​ម្នាក់ដែល​មាន​វិញ្ញាណល្អ​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន ស្រែក​ឡើង​ថា៖ កក្តាន់! កក្តាន់! ស្រាប់តែគេឃើញសិស្សខ្ទើយមូយក្រុមកំពុងកក្តាន់យ៉ាងឧឡារិក។

Anonymous said...

នាង​ក៏​ចេញ​ទៅ​សួរ​មាតា​ថា៖ «តើ​ខ្ញុំ​ម្ចាស់ត្រូវ​សុំ​អ្វី?»

មាតា​ឆ្លើយ​ថា៖ «ត្រូវ​សុំ​កក្តាន់យ៉ូហាន-បាទីស្ដឲ្យបាន។»

Anonymous said...

ទ្រង់​បញ្ជា​ទាហាន​ម្នាក់ឲ្យ​ទៅ​កក្តាន់លោក​យ៉ូហាន​ភ្លាម។ ទាហានទៅ​គុក,​ កក្តាន់លោក​យ៉ូហានហើយកក្តាត់, យក​ក្បក្តាល​ ដាក់​លើ​ថាស​មួយ​ មក​ប្រគល់​ឲ្យ​នាង, ហើយ​នាងកក្តាន់​ទៅ​ថ្វាយ មាតា។ កាល​ពួក​សិស្ស​ របស់លោក​យ៉ូហាន​បាន​ឮ​ដំណឹង​នេះ, គេ​នាំ​គ្នា​កក្តាន់រៀងៗខ្លួនយ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀម។

Anonymous said...

គេ​ និយាយ​គ្នា​ ថា៖ «តើ​ គាត់​ ដឹង​សេចក្ដី​ ទាំង​នេះ​ មក​ពី​ណា? ប្រាជ្ញា​ ដែល​គាត់​ បាន​ទទួល​នេះ ជា​ប្រាជ្ញា​ អ្វី​ទៅ? ការអស្ចារ្យ ​ដែល​គាត់​ បាន​ធ្វើ​នេះ កើត​ឡើង​ ដោយ​វិធី​ណា? តើ​ អ្នក​នេះ​ មិន​មែន​ជា​ ជាង​ឈើ, ជា​កូន​ នាង​ម៉ារី, ជា​បង​ប្អូន​ របស់​យ៉ាកុប, យ៉ូសែប, យូដាស, និង​ស៊ីម៉ូន​ ទេ​ ឬ​អី? ប្អូន​ស្រី ​របស់​គាត់​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ក៏​រស់​នៅ​ ក្នុង​ភូមិ​នេះ ​ជា​មួយ​យើង​ដែរ!» ហេតុ​នេះ​ហើយ​ បាន​ជា​គេ​នាំគ្នាកក្តាន់។

Anonymous said...

ពួក​សិស្ស​ ទូល​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «ទី​នេះ ​ស្ងាត់​ណាស់។ តើពួកយើងអាចកក្តាន់បន្តរទៀតបានទេ?»

Anonymous said...

1:24PM I can add more to you words: Oh Luke or Luka tov Looch Kes Kdet Kean Kralor Krom Doeum Kralanh & dream about Kdan Torr...

Anonymous said...

Kdor Jesu ory kdor Jesu Beud you..you thov vongveng orss..Orss thang Cheat Sasna thirkdey mer orv.Sombey the klou orng keut mok pi kdor kley kor achbomplech ban. thov rok kdor vengvig dor pel kdor veng minory domlay theup nirk dor kdor kle vig.Niss heu charchivet dorl long ning kdor veng.Il faut mieux avoir un pitit nerveux que un gros feignant!!

Anonymous said...

Oh Buddha, I still love you b/c I am an old Khmer was born in preah puth sasna generation.

Only the old generation know how to read the khmer language in this page.
Young kids don't know how to pralort or kralos the meaning of Kilan tor tor...or kdor yeay su..Haha.

You make my day.

Anonymous said...

Tirk ho dach dach
Ach ho dom dom
Kdor nah tom tom
Touk oy kra mom
Preah yeay su

Ak nouk moh ta near lork oeuv...

Anonymous said...

Kdor nah tom tom
yuk oy theary sreng,

Kdor nah klei klei
theary sreng BYE BYE !