Friday, August 23, 2013

Reading LUKE chapter 17

Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ដោយ លោក​ លូកា

Recently, I discovered the sermons of my college pastor online.  While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days). 

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended.  Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?  

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)

Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |

Complete Gospel of LUKE

លោក​លូកា ១៧
Luke 17 


កុំ​ នាំ​គេ​ ប្រព្រឹត្ត ​អំពើ​បាប

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​ ពួក​សិស្ស ​ថា៖ «មាន​មូល​ហេតុ​ ជា​ច្រើន ដែល​តែងតែ​ បណ្ដាល​ ឲ្យ​មនុស្ស ​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​បាប។  ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ នាំ​គេ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត ​អំពើ​បាប, អ្នក​នោះ ​ត្រូវ ​វេទនា​ហើយ។  ចំពោះ​ អ្នក​នោះ, ប្រសិន​បើ ​គេ​ យក​ត្បាល់​ថ្ម​ យ៉ាង​ធំ​ មក​ចង​ក ទម្លាក់​ទៅ​ ក្នុង​សមុទ្រ, ប្រសើរ​ជាង​ ទុក​ឲ្យ​គាត់ ​នៅ​រស់, ហើយ ​នាំ​មនុស្ស ​តូចតាច​ ណា​ម្នាក់ ​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​បាប។  ដូច្នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា ​ត្រូវ​ ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន។

«ប្រសិន​បើ​ បង​ប្អូន​ណា​ ធ្វើ​អ្វី​ខុស ​ចំពោះ​អ្នក, ចូរ​ ស្ដី​ប្រដៅ​គាត់​ផង។  តែ ​បើ​គាត់ ​កែ​ប្រែ ​ចិត្ត​គំនិត, ចូរ ​អត់ទោស ​ឲ្យ​គាត់​ទៅ។  ប្រសិន​បើ​ គាត់​ ធ្វើ​អ្វីខុស ​ចំពោះ​អ្នក, ប្រាំពីរ​ដង ​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ, ហើយ​ បើ​គាត់ ​ត្រឡប់​ មក​រក​អ្នក ​ទាំង​ប្រាំពីរ​ដង, ដោយ​ពោល ​ថា, “ខ្ញុំ​ ស្ដាយ ​ដោយ​បាន ​ធ្វើ​ខុស,” ចូរ ​អត់ទោស ​ឲ្យ​គាត់​ទៅ។»

អំពី​ ជំនឿ 

ពួក​សាវ័ក ​ទូល​ព្រះអម្ចាស់​ ថា៖ «សូម​ ព្រះអង្គ ​ប្រទាន​ជំនឿ ​មក​យើង​ខ្ញុំ ​ថែម​ទៀត។»

ព្រះអម្ចាស់ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ឆ្លើយ​ថា៖ «ប្រសិន​បើ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ មាន​ជំនឿ​ ប៉ុន​គ្រាប់​ ពូជ​មួយ​ ដ៏​ល្អិត, ហើយ ​បើ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​និយាយ​ ទៅ​កាន់ ​ដើម​ឈើ​នេះ​ ថា, “ចូរ ​រំលើង​ ឫស​ឯង, ទៅ​ដុះ​ ក្នុង​សមុទ្រ​ទៅ,” វា​ មុខ​ជា​ស្ដាប់​ បង្គាប់​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ មិន​ខាន។

ភារកិច្ច​ របស់ ​អ្នក​បំរើ 

«ក្នុង​ចំណោម​ អ្នក​រាល់​គ្នា, ឧបមា​ថា, នរណា​ម្នាក់​ មាន​អ្នក​បំរើ ​ទៅ​ភ្ជួរ​ស្រែ ឬ​ឃ្វាល ហ្វូង​សត្វ។  ពេល​អ្នក ​បំរើ​នោះ ​វិល​ត្រឡប់​ មក​ពី​ស្រែ​វិញ, ម្ចាស់​ មិន​ដែល​និយាយ ​ថា, “សូម ​អញ្ជើញ​មក ​ពិសា​បាយទេ។  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ, ម្ចាស់​តែងតែ​ និយាយ ​ទៅ​កាន់ ​អ្នក​បំរើ​ ថា, “ចូរ ​រៀបចំ​ បាយ​ទឹក ​ឲ្យ​ខ្ញុំ, រួច​ ទៅ​ផ្លាស់​ខោអាវ, ​មក​បំរើ​ខ្ញុំ ​ពេល​ខ្ញុំ​ បរិភោគ; ចាំ​ខ្ញុំ​ បរិភោគ​រួច, សឹម​ អ្នក​បរិភោគ​ តាម​ក្រោយ។”  ម្ចាស់​ មិន​ដែល​អរគុណ ​អ្នក​បំរើ ដែល​បាន ​ធ្វើ​តាម​ បង្គាប់​ខ្លួន ​នោះ​ឡើយ។  រីឯ ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ ​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ។  កាល​ណា​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​បំពេញ​ តាម​ព្រះបញ្ជា ​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់​ សព្វ​គ្រប់​ហើយ, ចូរ​ ពោល​ថា, “យើង​ខ្ញុំ​ គ្រាន់​តែ​ ជា​អ្នក​បំរើ ​ធម្មតា​ប៉ុណ្ណោះ, គឺ​ យើង​ខ្ញុំ​ បាន​បំពេញ​ កិច្ចការ ​ដែល​យើង​ខ្ញុំ ​ត្រូវ​ ធ្វើ។”»

ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​ មនុស្ស​ឃ្លង់​ ដប់​នាក់ ​ឲ្យ​ជា  

កាល​ព្រះយេស៊ូ ​កំពុង​យាង ​ឆ្ពោះទៅ ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម, ព្រះអង្គ​ យាង​កាត់​តាម ​ស្រុក​សាម៉ារី និង​ស្រុក ​កាលីឡេ។  ពេល ​ព្រះអង្គ​ យាង​ចូល​ ក្នុង​ភូមិ​មួយ, មាន​មនុស្ស​ឃ្លង់ ​ដប់​នាក់ ​មក​រក​ព្រះអង្គ។  គេ​ ឈរ​ពី​ចម្ងាយ, ស្រែក​ឡើង​ ថា៖ «លោក​គ្រូ​ យេស៊ូ​អើយ!  សូម​ អាណិត ​មេត្តា ​យើង​ខ្ញុំ​ផង។»

ព្រះយេស៊ូ​ ទត​មើល​គេ,​ ហើយ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ទៅ​បង្ហាញ​ខ្លួន ​ឲ្យ​ពួក ​បូជាចារ្យ ​ឃើញ​ចុះ។»  ពេល​អ្នក ​ទាំង​នោះ ​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ, គេ ក៏​បាន​ជា​ ស្អាត ​បរិសុទ្ធ​ ទាំង​អស់​គ្នា។

ពេល​ឃើញ​ខ្លួន ​បាន​ជា​ សះស្បើយ ​ដូច្នេះ, មាន​ម្នាក់ ​ក្នុង​ចំណោម​ អ្នក​ទាំង​នោះ, ត្រឡប់​ មក​វិញ​, ទាំង​លើក​តម្កើង​ សិរីរុងរឿង ​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់ ដោយ​បន្លឺ​សំឡេង ​ខ្លាំងៗ​ផង។  គាត់ ​ក្រាប​ទៀប​ព្រះបាទា ​ព្រះយេស៊ូ, អោន​ក្បាល​ដល់​ដី, ហើយ​ អរ​ព្រះគុណ ​ព្រះអង្គ។  អ្នក​នោះ ​ជា​អ្នក​ស្រុក​សាម៉ារី។ 

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «តើ​ ទាំង​ដប់​ នាក់ ​មិន​បាន​ជា​ ស្អាត​ បរិសុទ្ធ​ គ្រប់ៗ​គ្នា​ ទេឬ​ចុះ ​ប្រាំ​បួន​ នាក់​ទៀត ​នៅ​ឯ​ណាមាន​តែ​ ជន​បរទេស ​ម្នាក់​ វិល​ត្រឡប់ ​មក​វិញ ដើម្បី​ លើក​តម្កើង ​សិរីរុងរឿង​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់។» 

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គាត់​ ទៀត​ថា៖ «ចូរ ​ក្រោក​ឡើង, អញ្ជើញ​ទៅ​ចុះ។  ជំនឿ ​របស់​អ្នក​ បាន​សង្គ្រោះ​ អ្នក​ហើយ។» 

ទី​សំគាល់ ​អំពី​ ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់

ពួក​ខាង ​គណៈផារីស៊ី​ ទូល​សួរ ​ព្រះយេស៊ូ ​ថា, ព្រះជាម្ចាស់​ នឹង​យាង​មក​ គ្រង​រាជ្យ ​នៅ​ពេល​ណា?  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​តប​ទៅ​គេ​ ថា៖ «ព្រះរាជ្យ ​ព្រះជាម្ចាស់ ​មិន​មែន​មក តាម​បែប​ ដែល​មនុស្ស​ អាច​មើល​ឃើញ​ នឹង​ភ្នែក​ បាន​ឡើយ។  គេ​ ពុំ​ អាច​ពោល​ ថាព្រះរាជ្យ ​ព្រះជាម្ចាស់ ​នៅ​ទី​នេះ ឬ​ព្រះរាជ្យ​ ព្រះជាម្ចាស់ ​នៅ​ទី​នោះបាន​ទេ។  ចូរ​ដឹង​ថា, ព្រះរាជ្យ ​ព្រះជាម្ចាស់​ ស្ថិត​នៅ​កណ្ដាល ​ចំណោម​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ ហើយ។»

បន្ទាប់​មក ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់សិស្ស ​ថា៖ «ពេល​ក្រោយ ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ចង់​ឃើញ​ថ្ងៃ ​ដែល​បុត្រ​មនុស្ស យាង​មក, សូម្បី​តែ​ មួយ​ថ្ងៃ​ ក៏​បាន​ដែរ; តែ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ពុំ​ឃើញ​ឡើយ។  ពេល​មាន​គេ ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ថា, “ព្រះអង្គ​ នៅ​ទី​នេះ ឬ​នៅ​ទី​នោះ,” កុំ ​រត់​ទៅ ​ឲ្យ​សោះ។  បុត្រ​មនុស្ស​ នឹង​យាង​មក ប្រៀប​បី ដូច​ជា ​ផ្លេក​បន្ទោរ ​ភ្លឺឆ្វាច, ឆូត​កាត់ ពីជើង​មេឃ ​ម្ខាង ​ទៅ​ជើង​មេឃ ​ម្ខាង។  ប៉ុន្តែ បុត្រ​មនុស្ស​ ត្រូវ​តែ ​រង​ទុក្ខ​វេទនា​ យ៉ាង​ខ្លាំង​ ជា​មុន​សិន, ហើយ​ មនុស្ស​ សម័យ​ឥឡូវ​នេះ ​នឹង​បោះ​បង់ ​លោក​ចោល។

«នៅ​គ្រា ​ដែលបុត្រ​មនុស្ស​ យាង​មក ក៏​ដូច​នៅ​ជំនាន់ ​លោក​ណូអេ​ដែរ។  កាល​ណោះ, ​មនុស្សម្នា ​គិត​តែ ​ស៊ី​ផឹក, រៀបការ​ ប្ដី​ប្រពន្ធ, រហូត ​ដល់​ថ្ងៃ ​លោក​ណូអេ​ ចូល​ក្នុង​ទូក​ធំ, ហើយ​ ទឹក​ជំនន់ ​ឡើង​លិច ​បំផ្លាញ​មនុស្ស​អស់​។

«នៅ​គ្រា ​បុត្រ​មនុស្ស​ យាង​មក ក៏​ដូច​កាល ​នៅ​ជំនាន់ ​លោក​ឡុតដែរ។  កាល​ណោះ, ​មនុស្សម្នា​ ស៊ី​ផឹក, លក់​ដូរ, ដាំ​ដំណាំ និង​សង់​ផ្ទះ។  ប៉ុន្តែ នៅ​ថ្ងៃ​ ដែល​លោក​ឡុត​ ចាក​ចេញ​ពី​ ក្រុង​សូដុម, មាន​ភ្លើង និង​ស្ពាន់ធ័រ ​បង្អុរ​ ពី​លើ​មេឃ​មក, ដូច​ភ្លៀង,​ បំផ្លាញ​ អ្នក​ក្រុង ​ទាំង​អស់​គ្នា​ទៅ។

«នៅ​ថ្ងៃ ដែល​បុត្រ​មនុស្ស​ បង្ហាញ​ខ្លួន ក៏​នឹង​មាន​ហេតុការណ៍​ ដូច្នោះ​ដែរ។  នៅ​ថ្ងៃ​នោះ, អ្នក​ នៅ​លើ ​ដំបូល​ផ្ទះ, ហើយ​ មាន​របស់​របរ​ ទុក​នៅ ​ក្នុង​ផ្ទះ; កុំ ​ចុះ ​ទៅ​យក​ឡើយ។  រីឯ ​អ្នក​នៅ​ចំការ​ ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ; កុំ​ វិល​ត្រឡប់ ​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ​ ឲ្យ​សោះ។  ចូរ ​នឹក​ចាំ ​អំពី​រឿង ​ដែល​កើត​មាន​ ដល់ភរិយា​ លោក​ឡុត។  អ្នក ​ដែល​ខំ ​រក្សា​ជីវិត ​របស់​ខ្លួន​ នឹង​បាត់​បង់​ ជីវិត; រីឯ​ អ្នក ​ដែល​បាត់​បង់ ​ជីវិត នឹង​បាន ​រួច​ជីវិត​វិញ។  ខ្ញុំ​ សូម​ប្រាប់ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ថា, នៅ​យប់​នោះ ​បើ​ មាន​ពីរ​នាក់ ​ដេក​លើ​គ្រែ ​ជា​មួយ​គ្នា, ព្រះជាម្ចាស់​ យក​ម្នាក់​ទៅ, ទុក​ម្នាក់​ទៀត ​ឲ្យ​នៅ។  បើ ​ស្ត្រី​ ពីរ​នាក់​ កិន​ស្រូវ​ ជា​មួយ​គ្នា, ព្រះជាម្ចាស់​ យក​ម្នាក់​ទៅ, ទុក​ម្នាក់​ទៀត ​ឲ្យ​នៅ។ [បើ​ មាន​បុរស ​ពីរ​នាក់ ​នៅ​ក្នុង​ចំការ, ព្រះជាម្ចាស់​ យក​ម្នាក់​ទៅ, ទុក​ម្នាក់​ទៀត ​ឲ្យ​នៅ។]»

ពួក​សិស្ស ​ទូល​សួរ​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «បពិត្រ​ ព្រះអម្ចាស់, តើ​ ហេតុការណ៍​ ទាំង​នេះ នឹង​កើត​មាន ​នៅ​ទី​ណា

ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​តប​ថា៖ «សាកសព ​នៅ​ទី​ណា, ត្មាត​ ក៏​នឹង​មក​ជុំ​គ្នា ​នៅ​ទី​នោះ​ដែរ។»  


Sin, Faith, Duty

17 Jesus said to his disciples: “Things that cause people to stumble are bound to come, but woe to anyone through whom they come. It would be better for them to be thrown into the sea with a millstone tied around their neck than to cause one of these little ones to stumble. So watch yourselves.

“If your brother or sister[a] sins against you, rebuke them; and if they repent, forgive them. Even if they sin against you seven times in a day and seven times come back to you saying ‘I repent,’ you must forgive them.”

The apostles said to the Lord, “Increase our faith!”

He replied, “If you have faith as small as a mustard seed, you can say to this mulberry tree, ‘Be uprooted and planted in the sea,’ and it will obey you.

“Suppose one of you has a servant plowing or looking after the sheep. Will he say to the servant when he comes in from the field, ‘Come along now and sit down to eat’? Won’t he rather say, ‘Prepare my supper, get yourself ready and wait on me while I eat and drink; after that you may eat and drink’? Will he thank the servant because he did what he was told to do? 10 So you also, when you have done everything you were told to do, should say, ‘We are unworthy servants; we have only done our duty.’”

Jesus Heals Ten Men With Leprosy

11 Now on his way to Jerusalem, Jesus traveled along the border between Samaria and Galilee. 12 As he was going into a village, ten men who had leprosy[b] met him. They stood at a distance 13 and called out in a loud voice, “Jesus, Master, have pity on us!”

14 When he saw them, he said, “Go, show yourselves to the priests.” And as they went, they were cleansed.

15 One of them, when he saw he was healed, came back, praising God in a loud voice. 16 He threw himself at Jesus’ feet and thanked him—and he was a Samaritan.

17 Jesus asked, “Were not all ten cleansed? Where are the other nine? 18 Has no one returned to give praise to God except this foreigner?” 19 Then he said to him, “Rise and go; your faith has made you well.”

The Coming of the Kingdom of God

20 Once, on being asked by the Pharisees when the kingdom of God would come, Jesus replied, “The coming of the kingdom of God is not something that can be observed, 21 nor will people say, ‘Here it is,’ or ‘There it is,’ because the kingdom of God is in your midst.”[c]

22 Then he said to his disciples, “The time is coming when you will long to see one of the days of the Son of Man, but you will not see it. 23 People will tell you, ‘There he is!’ or ‘Here he is!’ Do not go running off after them. 24 For the Son of Man in his day[d] will be like the lightning, which flashes and lights up the sky from one end to the other. 25 But first he must suffer many things and be rejected by this generation.

26 “Just as it was in the days of Noah, so also will it be in the days of the Son of Man. 27 People were eating, drinking, marrying and being given in marriage up to the day Noah entered the ark. Then the flood came and destroyed them all.

28 “It was the same in the days of Lot. People were eating and drinking, buying and selling, planting and building. 29 But the day Lot left Sodom, fire and sulfur rained down from heaven and destroyed them all.

30 “It will be just like this on the day the Son of Man is revealed. 31 On that day no one who is on the housetop, with possessions inside, should go down to get them. Likewise, no one in the field should go back for anything. 32 Remember Lot’s wife! 33 Whoever tries to keep their life will lose it, and whoever loses their life will preserve it. 34 I tell you, on that night two people will be in one bed; one will be taken and the other left. 35 Two women will be grinding grain together; one will be taken and the other left.” [36] [e]

37 “Where, Lord?” they asked.

He replied, “Where there is a dead body, there the vultures will gather.”

Footnotes:

  1. Luke 17:3 The Greek word for brother or sister (adelphos) refers here to a fellow disciple, whether man or woman.
  2. Luke 17:12 The Greek word traditionally translated leprosy was used for various diseases affecting the skin.
  3. Luke 17:21 Or is within you
  4. Luke 17:24 Some manuscripts do not have in his day.
  5. Luke 17:36 Some manuscripts include here words similar to Matt. 24:40.


10 comments:

Anonymous said...

Traitor, un-Cambodian. Mercenary (ies) of radical minority Christian zealots.

You, KI-Media, did you get paid from letting these un-called for American minority Christian zealots? You are supposed to support the causes of Cambodian burgeoning democracy and national salvation. Be Cambodian, and not a foreigner paid mercenary group.

Anonymous said...

9:14 AM


We agree.





Amen

Anonymous said...

ពួក​សាវ័កខ្ទើយ ​ទូល​ព្រះអម្ចាស់​ ថា៖ «សូម​ ព្រះអង្គ ​ប្រទាន​ជំនឿ ​មក​យើង​ខ្ញុំ ​ថែម​ទៀតព្រោះអម្បាញមិញពួកយើងរវល់កក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកអត់បានយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់។»

Anonymous said...

កាល​ព្រះយេស៊ូ ​កំពុង​យាង ​ឆ្ពោះទៅ ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម, ព្រះអង្គ​ យាង​កាត់​តាម ​ស្រុក​សាម៉ារី និង​ស្រុក ​កាលីឡេ។ ពេល ​ព្រះអង្គ​ យាង​ចូល​ ក្នុង​ភូមិ​មួយ, មាន​មនុស្ស​ឃ្លង់ ​ដប់​នាក់ ​មក​រក​ព្រះអង្គ។ គេ​ ឈរ​ពី​ចម្ងាយ, ស្រែក​ឡើង​ ថា៖ «កក្តាន់! កក្តាន់!»

Anonymous said...

បន្ទាប់​មក, ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ក្នុង​ចំណោម ​អ្នក​រាល់​គ្នា, បើ​ អ្នក​ណា​ម្នាក់​ មាន​កូន ឬ​គោ​ ធ្លាក់​អណ្ដូង, ទោះ​បី​ថ្ងៃ​នោះ​ ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ ក៏​ដោយ, ក៏​អ្នក​នោះ​ ស្រង់ កូន ឬ​គោ​​ ឡើង ​ជា​បន្ទាន់ ​មិន​ខាន។» គេ​ ពុំ​អាច​ឆ្លើយ​តប​ នឹង​ព្រះអង្គ ​អំពី​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ​បាន​ឡើយពីព្រោះម្នាក់ៗរវល់កក្តាន់។

Anonymous said...

សិស្ស ​របស់​ព្រះយេស៊ូ ទូល​សួរ​ ព្រះអង្គ ​ថា៖ «តើ​ពាក្យ​ប្រស្នា​នោះ មាន​ន័យ​ ដូច​ម្ដេច?» ស្រាប់តែសិស្សខ្ទើយម្នាក់ស្រែកឡើងថា កក្តាន់! កក្តាន់!

Anonymous said...

ពេល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចេញ ​ពី​ព្រះវិហារ​ទៅ មាន​សិស្សខ្ទើយ​ម្នាក់​ ទូល​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ព្រះគ្រូ, សូម​ មើល​ថ្ម​នុ៎ះ! ​ស្អាត​ណាស់! វិមាន​ ទាំង​នេះ​ ល្អ​ វិសេស វិសាល ​បំផុតសំរាប់កក្តាន់!»

Anonymous said...

សមាជិក KI Media និងសមាជិក Khmer Democrat កក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងត្រេកត្រអាល បន្ទាប់មកសមាជិក KI Media ក៍ឈាមច្រមុះ។

Anonymous said...

-អ្នកដែលបំបែកកម្លាំងអ្នកស្នេហាជាតិ
គឺ អាបាតនរក-ឈាមក្តិត
អាម៉ាផ្គាក់ សម រង្ស៊ី ស៊ីឈ្នួលកក្តាន់ចាញ់យួន,
អាម៉ាផ្គាក់កឹម សុខានេះហើយ!!!!

-ជោគវាសនាខ្មែរ.....គឺ
អាកក្តាន់យួនសម រង្ស៊ីជាជាតិ ?
អាកក្តាន់យួនកឹម សុខាជាជាតិ ?

Anonymous said...

ហេតុនិងផល?...អាឆ្កែសម រង្ស៊ី

-ហេតុ.....អាបាតនរកសម រង្ស៊ីនេះហើយ
អូសបន្លាយពេលវេលា...ស៊ីពេលយូរ.....
ចុយម្រាយ...
ដើម្បីបំបែកកម្លាំងខ្មែរអ្នកស្នេហាជាតិ-ប្រឆាំងយួន!

-ផល.....កម្លាំងអ្នកស្នេហាជាតិចង់ធ្វើបាតុកម្ម
ប្តូររបបដឹកនាំអាយួនកុម្មុយនិស្ត CPP ទាំងអាខ្វាក់ហ៊ុន សែន,
និងធ្វើការ ប្រឆាំងបណ្តេញអាជនជាតិយួន
អោយ​ចេញពីប្រទេសកម្ពុជា​....
________________________________
ហេតុនិងផល?...អាឆ្កែសម រង្ស៊ី-

ហេតុ.....អាបាតនរកសម រង្ស៊ី នេះហើយ
ជាឆ្កែកន្ទុយខ្វៀន នៅតែខ្វៀន,
កក្តាន់អាស្វា Hai Phúcហ៊ុនសែន!

-ផល.....ប៉ុន្មានអាណត្តិមកហើយនៅតែ​ដដែល?...យួនចូលរាប់លានក្នុងទឹកដី​ខ្មែរ!
អាចោរកញ្ជះយួន វានៅតែមានឱកាស
វាយធ្វើបាបខ្មែររឹបអូសយកដីធ្លី,ឈូសឆាយផ្ទៈសម្បែង និងបាញ់សម្លាប់ខ្មែរចោលជាបន្តបន្ទាប់...
ស្រុកខ្មែរក្លាយទៅជាស្រុកយួននៅឆ្នាំ២0១៣នេះ!

ទាំង​នេះ ដោយសារ​អាបាតនរកសម រង្ស៊ីនេះហើយ
ស៊ីឈ្នួលធ្វើជា(ចាញ់)អាមេអបគមន៍ CPP!!!!