Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក លូកា
Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We
drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a
senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob
Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the
week days).
When
I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and
security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne
Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and
media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the
US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |
Complete Gospel of LUKE
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ជាប្រស្នា ពន្យល់សិស្ស ឲ្យដឹង ថា, ត្រូវតែ អធិស្ឋាន ជានិច្ច, មិនត្រូវ រសាយចិត្តឡើយ៖ «នៅក្នុង ក្រុងមួយ មានចៅក្រម ម្នាក់ ជាមនុស្ស មិនកោតខ្លាច ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ មិនកោតក្រែង នរណាឡើយ។ មានស្ត្រី មេម៉ាយម្នាក់ នៅក្នុងក្រុង នោះដែរ។ គាត់ តែង មកអង្វរ ចៅក្រម ថា, “សូម លោក រកយុត្តិធម៌ ឲ្យនាងខ្ញុំផង។”
ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល បន្ថែមទៀត ថា៖ «ចូរ ពិចារណា ពាក្យ របស់ ចៅក្រម ដ៏អាក្រក់ នេះចុះ។ ចំណង់ បើ ព្រះជាម្ចាស់វិញ, ព្រះអង្គ រឹតតែ រកយុត្តិធម៌ ឲ្យអស់អ្នក ដែលព្រះអង្គ បានជ្រើសរើស, ហើយ ដែលអង្វរ ព្រះអង្គ ទាំងយប់ ទាំងថ្ងៃ។ ព្រះអង្គ គ្រាន់តែ បង្អង់ប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ព្រះអង្គ នឹងរក យុត្តិធម៌ ឲ្យគេ ក្នុងរយៈពេល ដ៏ខ្លី។ ប៉ុន្តែ ពេលបុត្រ មនុស្ស មកដល់, តើ លោក ឃើញមនុស្ស មានជំនឿ នៅលើ ផែនដីនេះ ឬទេ?»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ជាប្រស្នា មួយទៀត
ទៅកាន់ អ្នកខ្លះ ដែលនឹកស្មាន ថា,
ខ្លួន ជាមនុស្ស សុចរិត, ហើយ បែរ ជាមើលងាយ អ្នកដទៃ។
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «មានបុរស ពីរនាក់ ឡើងទៅ អធិស្ឋាន ក្នុងព្រះវិហារ។ ម្នាក់ ខាងគណៈផារីស៊ី, ម្នាក់ទៀត ជាអ្នក ទារពន្ធ។
បុរសខាង គណៈផារីស៊ី ឈរ, អធិស្ឋាន ថា, “បពិត្រ ព្រះជាម្ចាស់,
ទូលបង្គំ សូម អរព្រះគុណ ព្រះអង្គ, ព្រោះ ទូលបង្គំ
មិនដូចជន ឯទៀតៗទេ។ អ្នកទាំងនោះ សុទ្ធតែ ជាចោរ,
ជាមនុស្ស ទុច្ចរិត, ជាមនុស្ស ប្រព្រឹត្ត
អំពើផិតក្បត់។ ហើយ ទូលបង្គំ ក៏មិនដូច អ្នកទារពន្ធ
នេះដែរ។ ទូលបង្គំ តមអាហារ ពីរដង ក្នុងមួយអាទិត្យ, ហើយ ទូលបង្គំ ថ្វាយ របស់អ្វីៗ ទាំងអស់ ដែលទូលបង្គំ រកបាន
មួយភាគដប់ ដល់ព្រះអង្គ។”
«រីឯ អ្នកទារពន្ធ, គាត់ ឈរនៅ ពីចម្ងាយ, មិនទាំងហ៊ាន ងើបមុខផង។ គាត់ គក់ទ្រូង, ទូលថា, “ឱព្រះ ជាម្ចាស់អើយ, សូម អាណិតមេត្តា ទូលបង្គំ, ជាមនុស្សបាបផង។”
«ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសអ្នកទារពន្ធនេះ ឲ្យបានសុចរិត, ហើយ គាត់ ត្រឡប់ ទៅផ្ទះវិញ; រីឯ បុរស ខាងគណៈ ផារីស៊ី, មិនបាន សុចរិតទេ។ អ្នកណា លើកតម្កើងខ្លួន, អ្នកនោះ នឹងត្រូវ គេ បន្ទាបចុះ; រីឯ អ្នកដែលបន្ទាបខ្លួន នឹងត្រូវ គេ លើកតម្កើងវិញ។»
ប្រស្នា អំពី ចៅក្រម និងស្ត្រីមេម៉ាយ
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ជាប្រស្នា ពន្យល់សិស្ស ឲ្យដឹង ថា, ត្រូវតែ អធិស្ឋាន ជានិច្ច, មិនត្រូវ រសាយចិត្តឡើយ៖ «នៅក្នុង ក្រុងមួយ មានចៅក្រម ម្នាក់ ជាមនុស្ស មិនកោតខ្លាច ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ មិនកោតក្រែង នរណាឡើយ។ មានស្ត្រី មេម៉ាយម្នាក់ នៅក្នុងក្រុង នោះដែរ។ គាត់ តែង មកអង្វរ ចៅក្រម ថា, “សូម លោក រកយុត្តិធម៌ ឲ្យនាងខ្ញុំផង។”
«ប៉ុន្តែ ចៅក្រម
មិនព្រម កាត់ក្ដី ឲ្យភ្លាមៗទេ។ លោក ចេះតែ ពន្យារពេល
យ៉ាងយូរ។ ក្រោយមក លោក នឹកក្នុងចិត្ត ថា, “ទោះបី ឯង មិនកោតខ្លាច
ព្រះជាម្ចាស់, មិនកោតក្រែង នរណាក៏ដោយ, ក៏ឯង ត្រូវតែ កាត់ក្ដី ឲ្យស្ត្រី មេម៉ាយនេះដែរ, ព្រោះ គាត់ ចេះតែមក រំអុកឯង គ្រប់ពេលវេលា។ បើ ឯង មិនកាត់ក្ដី ឲ្យគាត់ទេ មុខជាគាត់ មករំខានឯង មិនចេះចប់ មិនចេះហើយ។”»
ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល បន្ថែមទៀត ថា៖ «ចូរ ពិចារណា ពាក្យ របស់ ចៅក្រម ដ៏អាក្រក់ នេះចុះ។ ចំណង់ បើ ព្រះជាម្ចាស់វិញ, ព្រះអង្គ រឹតតែ រកយុត្តិធម៌ ឲ្យអស់អ្នក ដែលព្រះអង្គ បានជ្រើសរើស, ហើយ ដែលអង្វរ ព្រះអង្គ ទាំងយប់ ទាំងថ្ងៃ។ ព្រះអង្គ គ្រាន់តែ បង្អង់ប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ព្រះអង្គ នឹងរក យុត្តិធម៌ ឲ្យគេ ក្នុងរយៈពេល ដ៏ខ្លី។ ប៉ុន្តែ ពេលបុត្រ មនុស្ស មកដល់, តើ លោក ឃើញមនុស្ស មានជំនឿ នៅលើ ផែនដីនេះ ឬទេ?»
បុរសម្នាក់ ខាងគណៈផារីស៊ី
និងអ្នកទារពន្ធ
«រីឯ អ្នកទារពន្ធ, គាត់ ឈរនៅ ពីចម្ងាយ, មិនទាំងហ៊ាន ងើបមុខផង។ គាត់ គក់ទ្រូង, ទូលថា, “ឱព្រះ ជាម្ចាស់អើយ, សូម អាណិតមេត្តា ទូលបង្គំ, ជាមនុស្សបាបផង។”
«ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសអ្នកទារពន្ធនេះ ឲ្យបានសុចរិត, ហើយ គាត់ ត្រឡប់ ទៅផ្ទះវិញ; រីឯ បុរស ខាងគណៈ ផារីស៊ី, មិនបាន សុចរិតទេ។ អ្នកណា លើកតម្កើងខ្លួន, អ្នកនោះ នឹងត្រូវ គេ បន្ទាបចុះ; រីឯ អ្នកដែលបន្ទាបខ្លួន នឹងត្រូវ គេ លើកតម្កើងវិញ។»
ព្រះយេស៊ូ ប្រទានពរ ឲ្យក្មេងៗ
មានមនុស្សម្នា បីទារក មកឲ្យ ព្រះយេស៊ូ
ដាក់ព្រះហស្ដលើគេ។ ឃើញដូច្នោះ,
ពួកសិស្ស ស្ដីបន្ទោសគេ។ តែ ព្រះយេស៊ូ
សូមឲ្យគេ យកទារក ទាំងនោះ មកជិត ព្រះអង្គ, រួច ទ្រង់
មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ទុកឲ្យ ក្មេងៗ
មករក ខ្ញុំចុះ; កុំ ឃាត់ពួកគេ ឡើយ, ដ្បិត មានតែ អ្នកមានចិត្ត ដូចក្មេង ទាំងនេះទេ ទើបចូល ទៅក្នុង
ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់បាន។ ខ្ញុំ សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងច្បាស់ ថា, អ្នកណា មិនព្រមទទួល ព្រះរាជ្យ
ព្រះជាម្ចាស់ ដូចក្មេង តូចមួយទេ, អ្នកនោះ ចូលក្នុង
ព្រះរាជ្យ ព្រះអង្គ មិនបានឡើយ។»
អ្នកមានម្នាក់ ចង់បានជីវិត
អស់កល្បជានិច្ច
មាននាម៉ឺនម្នាក់
ទូលសួរ ព្រះយេស៊ូ ថា៖ «លោកគ្រូ ដ៏សប្បុរស អើយ, តើ ខ្ញុំ ត្រូវ ធ្វើអ្វី ដើម្បី ឲ្យបានទទួល ជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច
ទុកជាមត៌ក?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «ហេតុអ្វី បានជាលោកថា ខ្ញុំ សប្បុរស ដូច្នេះ? ក្រៅពី ព្រះជាម្ចាស់ មួយព្រះអង្គ, គ្មាន នរណាម្នាក់ សប្បុរស ឡើយ។ លោក ស្គាល់បទបញ្ជា ស្រាប់ហើយ ថា, “កុំ ប្រព្រឹត្ត អំពើ ផិតក្បត់; កុំ សម្លាប់ មនុស្ស; កុំ លួច ទ្រព្យសម្បត្តិគេ; កុំ និយាយ កុហក, ធ្វើឲ្យគេ មានទោស; ចូរ គោរព មាតា បិតា។”»
បុរសនោះ ទូលព្រះយេស៊ូ ថា, «ខ្ញុំ បានប្រតិបត្តិ តាមបទបញ្ជា ទាំងនេះ តាំងតែ ពីក្មេងមក។»
ព្រះយេស៊ូ ឮដូច្នេះ, ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «នៅសល់កិច្ចការ មួយទៀត ដែលលោក មិនទាន់ធ្វើ, គឺ ត្រូវ យក អ្វីៗ ទាំងអស់ ដែលលោកមាន ទៅលក់, ហើយ ចែក ឲ្យជនក្រីក្រ។ ធ្វើដូច្នេះ, លោក នឹងបាន សម្បត្តិសួគ៌; រួច សឹមអញ្ជើញ មកតាម ខ្ញុំចុះ។»
ពេលនាម៉ឺននោះ ឮដូច្នេះ, គាត់ ព្រួយចិត្ត យ៉ាងខ្លាំង, ដ្បិត គាត់ ជាអ្នកមាន ស្ដុកស្ដម្ភ។ កាលព្រះយេស៊ូ ឃើញគាត់ ព្រួយចិត្ត, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «អ្នកមាន ពិបាក នឹងចូល ទៅក្នុង ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ណាស់។ សត្វអូដ្ឋ ចូលតាម ប្រហោងម្ជុល ងាយជាង អ្នកមាន ចូលក្នុងព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ទៅទៀត។»
អស់អ្នក ដែលឮ ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះអង្គ ពោលឡើង ថា៖ «បើ ដូច្នេះ, តើ អ្នកណា អាចទទួល ការសង្គ្រោះបាន?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ឆ្លើយថា៖ «ការអ្វី ដែលមនុស្ស ធ្វើពុំកើត, ព្រះជាម្ចាស់ ធ្វើកើត ទាំងអស់។»
លោកពេត្រុស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «ព្រះអង្គ ទតឃើញ ស្រាប់ហើយ, អ្វីៗ ដែលយើងខ្ញុំមាន, យើងខ្ញុំ បានលះបង់ចោល ទាំងអស់, ហើយ មកតាម ព្រះអង្គ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងច្បាស់ ថា, អ្នកណា លះបង់ផ្ទះ សម្បែង, ប្រពន្ធ, កូន, ឪពុក, ម្ដាយ, និងបង ប្អូន ដោយយល់ ដល់ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់, អ្នកនោះ នឹងទទួលបាន យ៉ាងច្រើន លើសលប់ នៅពេល ឥឡូវនេះ, ព្រមទាំង មានជីវិត អស់កល្បជានិច្ច នៅពេល ខាងមុខ ថែមទៀតផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «ហេតុអ្វី បានជាលោកថា ខ្ញុំ សប្បុរស ដូច្នេះ? ក្រៅពី ព្រះជាម្ចាស់ មួយព្រះអង្គ, គ្មាន នរណាម្នាក់ សប្បុរស ឡើយ។ លោក ស្គាល់បទបញ្ជា ស្រាប់ហើយ ថា, “កុំ ប្រព្រឹត្ត អំពើ ផិតក្បត់; កុំ សម្លាប់ មនុស្ស; កុំ លួច ទ្រព្យសម្បត្តិគេ; កុំ និយាយ កុហក, ធ្វើឲ្យគេ មានទោស; ចូរ គោរព មាតា បិតា។”»
បុរសនោះ ទូលព្រះយេស៊ូ ថា, «ខ្ញុំ បានប្រតិបត្តិ តាមបទបញ្ជា ទាំងនេះ តាំងតែ ពីក្មេងមក។»
ព្រះយេស៊ូ ឮដូច្នេះ, ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «នៅសល់កិច្ចការ មួយទៀត ដែលលោក មិនទាន់ធ្វើ, គឺ ត្រូវ យក អ្វីៗ ទាំងអស់ ដែលលោកមាន ទៅលក់, ហើយ ចែក ឲ្យជនក្រីក្រ។ ធ្វើដូច្នេះ, លោក នឹងបាន សម្បត្តិសួគ៌; រួច សឹមអញ្ជើញ មកតាម ខ្ញុំចុះ។»
ពេលនាម៉ឺននោះ ឮដូច្នេះ, គាត់ ព្រួយចិត្ត យ៉ាងខ្លាំង, ដ្បិត គាត់ ជាអ្នកមាន ស្ដុកស្ដម្ភ។ កាលព្រះយេស៊ូ ឃើញគាត់ ព្រួយចិត្ត, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «អ្នកមាន ពិបាក នឹងចូល ទៅក្នុង ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ណាស់។ សត្វអូដ្ឋ ចូលតាម ប្រហោងម្ជុល ងាយជាង អ្នកមាន ចូលក្នុងព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ ទៅទៀត។»
អស់អ្នក ដែលឮ ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះអង្គ ពោលឡើង ថា៖ «បើ ដូច្នេះ, តើ អ្នកណា អាចទទួល ការសង្គ្រោះបាន?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ឆ្លើយថា៖ «ការអ្វី ដែលមនុស្ស ធ្វើពុំកើត, ព្រះជាម្ចាស់ ធ្វើកើត ទាំងអស់។»
លោកពេត្រុស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «ព្រះអង្គ ទតឃើញ ស្រាប់ហើយ, អ្វីៗ ដែលយើងខ្ញុំមាន, យើងខ្ញុំ បានលះបង់ចោល ទាំងអស់, ហើយ មកតាម ព្រះអង្គ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងច្បាស់ ថា, អ្នកណា លះបង់ផ្ទះ សម្បែង, ប្រពន្ធ, កូន, ឪពុក, ម្ដាយ, និងបង ប្អូន ដោយយល់ ដល់ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់, អ្នកនោះ នឹងទទួលបាន យ៉ាងច្រើន លើសលប់ នៅពេល ឥឡូវនេះ, ព្រមទាំង មានជីវិត អស់កល្បជានិច្ច នៅពេល ខាងមុខ ថែមទៀតផង។»
ព្រះយេស៊ូ ប្រកាសអំពី ព្រះអង្គ សោយទិវង្គត
ព្រះយេស៊ូ នាំសាវ័ក ទាំងដប់ពីរ រូប ចេញទៅ ជាមួយព្រះអង្គ។ ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ឥឡូវនេះ យើង ឡើងទៅក្រុង យេរូសាឡឹម។ អ្វីៗ ទាំងអស់ ដែលព្យាការី បានចែងទុក អំពី បុត្រមនុស្ស
នឹងកើតមាន នៅទីនោះ។ គេ នឹងបញ្ជូនលោក
ទៅក្នុង កណ្ដាប់ដៃ របស់ សាសន៍ដទៃ។ ពួកនោះ
នឹងចំអក, ត្មះតិះដៀលលោក, ព្រមទាំង
ស្ដោះទឹកមាត់ ដាក់លោកផង។ គេ នឹងយករំពាត់ វាយលោក, រួច ប្រហារ ជីវិតលោក។ ប៉ុន្តែ បីថ្ងៃ ក្រោយមក,
លោក នឹងរស់ ឡើងវិញ។»
ពួកសាវ័ក ពុំបានយល់ ព្រះបន្ទូល នោះទេ, ហើយ ក៏មិនដឹងថា, ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល អំពី រឿងអ្វីផង, ព្រោះ អត្ថន័យ នៅលាក់កំបាំង នៅឡើយ។
ពួកសាវ័ក ពុំបានយល់ ព្រះបន្ទូល នោះទេ, ហើយ ក៏មិនដឹងថា, ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល អំពី រឿងអ្វីផង, ព្រោះ អត្ថន័យ នៅលាក់កំបាំង នៅឡើយ។
ព្រះយេស៊ូ ប្រោសមនុស្ស ខ្វាក់ម្នាក់ ឲ្យភ្លឺ
កាលព្រះយេស៊ូ
យាងមក ជិតដល់ ក្រុងយេរីខូ,
មានមនុស្ស ខ្វាក់ម្នាក់ អង្គុយសុំទាន នៅតាមផ្លូវ។ ពេលគាត់ ឮស្នូរបណ្ដាជន ដើរតាមនោះ, គាត់
សួរគេ ថា, មានរឿងអ្វី។ គេ
ប្រាប់គាត់ថា, ព្រះយេស៊ូ ជាអ្នក ភូមិណាសារ៉ែត
យាងមកតាមផ្លូវនោះ។
មនុស្សខ្វាក់ ក៏ស្រែកឡើង ថា៖ «ឱព្រះ យេស៊ូ, ជាព្រះរាជវង្ស ព្រះបាទ ដាវីឌអើយ, សូម អាណិតមេត្តា ទូលបង្គំផង!»
ពួកអ្នក ដែលដើរ ខាងមុខ បានឃាត់គាត់ ឲ្យនៅស្ងៀម។ ប៉ុន្តែ គាត់ ស្រែករឹតតែ ខ្លាំងឡើងៗ ថា៖ «ឱព្រះរាជវង្ស ព្រះបាទ ដាវីឌអើយ, សូម អាណិត មេត្តា ទូលបង្គំផង!»
ព្រះយេស៊ូ ក៏ឈប់, ហើយ បញ្ជាគេ ឲ្យនាំគាត់ ចូលមកជិតព្រះអង្គ។ លុះមនុស្សខ្វាក់ ដើរចូលមក, ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល សួរគាត់ថា៖ «តើ អ្នក ចង់ឲ្យខ្ញុំ ធ្វើអ្វី?»
គាត់ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, សូម ព្រះអង្គ ប្រោសឲ្យភ្នែក ទូលបង្គំ បានភ្លឺ ឡើងវិញផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ ថា៖ «ជំនឿ របស់អ្នក បានសង្គ្រោះ អ្នកហើយ។ ចូរ ឲ្យភ្នែកអ្នក បានភ្លឺឡើងវិញចុះ។» រំពេចនោះ, គាត់ មើលឃើញវិញភ្លាម, ហើយ គាត់ ក៏តាមព្រះយេស៊ូ, ទាំងលើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ព្រះជាម្ចាស់។ ប្រជាជន ទាំងមូល បានឃើញ ហេតុការណ៍នោះ, គេ សរសើរ តម្កើង ព្រះជាម្ចាស់ ទាំងអស់គ្នា។
មនុស្សខ្វាក់ ក៏ស្រែកឡើង ថា៖ «ឱព្រះ យេស៊ូ, ជាព្រះរាជវង្ស ព្រះបាទ ដាវីឌអើយ, សូម អាណិតមេត្តា ទូលបង្គំផង!»
ពួកអ្នក ដែលដើរ ខាងមុខ បានឃាត់គាត់ ឲ្យនៅស្ងៀម។ ប៉ុន្តែ គាត់ ស្រែករឹតតែ ខ្លាំងឡើងៗ ថា៖ «ឱព្រះរាជវង្ស ព្រះបាទ ដាវីឌអើយ, សូម អាណិត មេត្តា ទូលបង្គំផង!»
ព្រះយេស៊ូ ក៏ឈប់, ហើយ បញ្ជាគេ ឲ្យនាំគាត់ ចូលមកជិតព្រះអង្គ។ លុះមនុស្សខ្វាក់ ដើរចូលមក, ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល សួរគាត់ថា៖ «តើ អ្នក ចង់ឲ្យខ្ញុំ ធ្វើអ្វី?»
គាត់ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, សូម ព្រះអង្គ ប្រោសឲ្យភ្នែក ទូលបង្គំ បានភ្លឺ ឡើងវិញផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ ថា៖ «ជំនឿ របស់អ្នក បានសង្គ្រោះ អ្នកហើយ។ ចូរ ឲ្យភ្នែកអ្នក បានភ្លឺឡើងវិញចុះ។» រំពេចនោះ, គាត់ មើលឃើញវិញភ្លាម, ហើយ គាត់ ក៏តាមព្រះយេស៊ូ, ទាំងលើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ព្រះជាម្ចាស់។ ប្រជាជន ទាំងមូល បានឃើញ ហេតុការណ៍នោះ, គេ សរសើរ តម្កើង ព្រះជាម្ចាស់ ទាំងអស់គ្នា។
The Parable of the Persistent Widow
18 Then Jesus told his disciples a parable to show them that they should always pray and not give up. 2 He said: “In a certain town there was a judge who neither feared God nor cared what people thought. 3 And there was a widow in that town who kept coming to him with the plea, ‘Grant me justice against my adversary.’
4 “For some time he refused. But finally he said to himself, ‘Even though I don’t fear God or care what people think, 5 yet because this widow keeps bothering me, I will see that she gets justice, so that she won’t eventually come and attack me!’”
6 And the Lord said, “Listen to what the unjust judge says. 7 And will not God bring about justice for his chosen ones, who cry out to him day and night? Will he keep putting them off? 8 I tell you, he will see that they get justice, and quickly. However, when the Son of Man comes, will he find faith on the earth?”
The Parable of the Pharisee and the Tax Collector
9 To some who were confident of their own righteousness and looked down on everyone else, Jesus told this parable: 10 “Two men went up to the temple to pray, one a Pharisee and the other a tax collector. 11 The Pharisee stood by himself and prayed: ‘God, I thank you that I am not like other people—robbers, evildoers, adulterers—or even like this tax collector. 12 I fast twice a week and give a tenth of all I get.’
13 “But the tax collector stood at a distance. He would not even look up to heaven, but beat his breast and said, ‘God, have mercy on me, a sinner.’
14 “I
tell you that this man, rather than the other, went home justified
before God. For all those who exalt themselves will be humbled, and
those who humble themselves will be exalted.”
The Little Children and Jesus
15 People were also bringing babies to Jesus for him to place his hands on them. When the disciples saw this, they rebuked them. 16 But Jesus called the children to him and said, “Let the little children come to me, and do not hinder them, for the kingdom of God belongs to such as these. 17 Truly I tell you, anyone who will not receive the kingdom of God like a little child will never enter it.”
The Rich and the Kingdom of God
18 A certain ruler asked him, “Good teacher, what must I do to inherit eternal life?”
19 “Why do you call me good?” Jesus answered. “No one is good—except God alone. 20 You
know the commandments: ‘You shall not commit adultery, you shall not
murder, you shall not steal, you shall not give false testimony, honor
your father and mother.’[a]”
21 “All these I have kept since I was a boy,” he said.
22 When Jesus heard this, he said to him, “You still lack one thing. Sell everything you have and give to the poor, and you will have treasure in heaven. Then come, follow me.”
23 When he heard this, he became very sad, because he was very wealthy. 24 Jesus looked at him and said, “How hard it is for the rich to enter the kingdom of God! 25 Indeed, it is easier for a camel to go through the eye of a needle than for someone who is rich to enter the kingdom of God.”
26 Those who heard this asked, “Who then can be saved?”
27 Jesus replied, “What is impossible with man is possible with God.”
28 Peter said to him, “We have left all we had to follow you!”
29 “Truly I tell you,” Jesus said to them, “no one who has left home or wife or brothers or sisters or parents or children for the sake of the kingdom of God 30 will fail to receive many times as much in this age, and in the age to come eternal life.”
Jesus Predicts His Death a Third Time
31 Jesus took the Twelve aside and told them, “We are going up to Jerusalem, and everything that is written by the prophets about the Son of Man will be fulfilled. 32 He will be delivered over to the Gentiles. They will mock him, insult him and spit on him; 33 they will flog him and kill him. On the third day he will rise again.”
34 The disciples did not understand any of this. Its meaning was hidden from them, and they did not know what he was talking about.
A Blind Beggar Receives His Sight
35 As Jesus approached Jericho, a blind man was sitting by the roadside begging. 36 When he heard the crowd going by, he asked what was happening. 37 They told him, “Jesus of Nazareth is passing by.”
38 He called out, “Jesus, Son of David, have mercy on me!”
39 Those who led the way rebuked him and told him to be quiet, but he shouted all the more, “Son of David, have mercy on me!”
40 Jesus stopped and ordered the man to be brought to him. When he came near, Jesus asked him, 41 “What do you want me to do for you?”
“Lord, I want to see,” he replied.
42 Jesus said to him, “Receive your sight; your faith has healed you.” 43 Immediately he received his sight and followed Jesus, praising God. When all the people saw it, they also praised God.
Footnotes:
- Luke 18:20 Exodus 20:12-16; Deut. 5:16-20
2 comments:
Koh Tral Island must not be forgotten
By “any patriot Khmers”
Why do Koh Tral Island, known in Vietnam as Phu Quoc, a sea and land area covering proximately over 30,000 km2 [Note: the actual land size of Koh Tral itself is 574 square kilometres (222 sq miles)] have been lost to Vietnam by whose treaty? Why don’t Cambodia government be transparent and explain to Cambodia army at front line and the whole nation about this? Why don't they include this into education system? Why?
Cambodian armies are fighting at front line for 4.6 km2 on the Thai border and what's about over 30,000km2 of Cambodia to Vietnam. Nobody dare to talk about it! Why? Cambodian armies you are decide the fate of your nation, Cambodian army as well as Cambodian people must rethink about this again and again. Is it fair?
Koh Tral Island, the sea and land area of over 30,000 square kilometres have been lost to Vietnam by the 1979 to 1985 treaties. The Cambodian army at front line as well as all Cambodian people must rethink again about these issues. Are Cambodian army fighting to protect the Cambodia Nation or protecting a very small group that own big lands, big properties or only protecting a small group but disguising as protecting the Khmer nation?
The Cambodian army at front lines suffer under rain, wind, bullets, bombs, lack of foods, lack of nutrition and their families have no health care assistance, no securities after they died but a very small group eat well, sleep well, sleep in first class hotel with air conditioning system with message from young girls, have first class medical care from oversea medical treatments, they are billionaires, millionaires who sell out the country to be rich and make the Cambodian people suffer everyday.
Who signed the treaty 1979-1985 that resulted in the loss over 30,000 km2 of Cambodia??? Why they are not being transparent and brave enough to inform all Cambodians and Cambodian army at front line about these issues? Why don't they include Koh Tral (Koh Tral size is bigger than the whole Phom Phen and bigger than Singapore [Note: Singapore's present land size is 704 km2 (271.8 sq mi)]) with heap of great natural resources, in the Cambodian education system?
Look at Hun Sen's families, relatives and friends- they are billionaires, millionaires. Where did they get the money from when we all just got out of war with empty hands [in 1979]? Hun Sen always say in his speeches that Cambodia had just risen up from the ashes of war, just got up from Year Zero with empty hands and how come they are billionaires, millionaires but 90% of innocent Cambodian people are so poor and struggling with their livelihood every day?
Is KI-Media a sold-out mercenary of a particular radical religious zealots? Why, in the midst of a critical fight for Cambodia's national cause, you let a traitor to post these articles which DO NOT interest any Cambodian nationalist at all? Wake up KI-Media, wake up CNRP. Show yourself you are truly Cambodian Nationalists, and not just a bunch of hidden traitors, nor just a bunch of foreign paid mercenaries to distract true Democracy Fighters from their cause.
Post a Comment