Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក លូកា
Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We
drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a
senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob
Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the
week days).
When
I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and
security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne
Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and
media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the
US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Complete Gospel of LUKE
លុះ ដល់ថ្ងៃបុណ្យ នំបុ័ងឥតមេ
ជាថ្ងៃ ដែលគេ ត្រូវ សម្លាប់កូនចៀម ធ្វើយញ្ញបូជា សម្រាប់ បុណ្យចម្លង, ព្រះយេស៊ូ បានចាត់ លោកពេត្រុស និងលោកយ៉ូហាន ឲ្យទៅមុន, ដោយមាន ព្រះបន្ទូល ថា៖ «ចូរ ទៅរៀបចំ ពិធីជប់លៀង សម្រាប់ យើង នៅក្នុងពេល បុណ្យចម្លង។»
ព្រះអង្គ យកពែងមួយ មកកាន់, ហើយ អរព្រះគុណ ព្រះជាម្ចាស់។ រួច ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ចូរ យកទៅ ចែកគ្នា ពិសាចុះ។ ខ្ញុំ សុំប្រាប់អ្នក រាល់គ្នា ថា, ចាប់ ពីពេលនេះ តទៅ, ខ្ញុំ មិនទទួលទាន ស្រាទំពាំងបាយជូរ ទៀតឡើយ, លុះត្រាតែ ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ មកដល់។»
លុះ ជប់លៀង រួចហើយ, ព្រះអង្គ ធ្វើតាម បែបដដែល; ទ្រង់ យកពែង មកកាន់, ទាំងមាន ព្រះបន្ទូល ថា៖ «នេះ ជាពែង នៃសន្ធិសញ្ញាថ្មី, ចងឡើង ដោយសារ លោហិតខ្ញុំ ដែលត្រូវ បង្ហូរ សម្រាប់ អ្នករាល់គ្នា។ ប៉ុន្តែ តោងដឹង ថា, អ្នក ដែលនឹង បញ្ជូនខ្ញុំ ក៏នៅរួមតុ ជាមួយខ្ញុំដែរ។ បុត្រមនុស្ស ត្រូវតែ ស្លាប់ តាមព្រះជាម្ចាស់ បានកំណត់ ទុកមក, តែអ្នក ដែលបញ្ជូន បុត្រមនុស្ស មុខជាត្រូវ វេទនា ពុំខាន។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅគាត់ ថា៖ «ពេត្រុស អើយ, ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នកថា, នៅយប់នេះ មុនមាន់រងាវ, អ្នក នឹងបដិសេធ បីដង ថា មិនស្គាល់ខ្ញុំ។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៀតថា៖ «ឥឡូវនេះ អ្នកណា មានថង់ប្រាក់ ត្រូវ យកទៅ ជាមួយ, ហើយ អ្នកណា មានថង់យាម ក៏ត្រូវ យកទៅ ជាមួយដែរ។ រីឯ អ្នក ដែលគ្មានដាវ, ត្រូវ លក់អាវធំ របស់ខ្លួន ទិញដាវ មួយទៅ។ ខ្ញុំ សូម ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ថា, ក្នុងគម្ពីរ មានចែងទុក អំពីខ្ញុំ ថា, “គេ បានរាប់លោក ទុកដូច ជាអ្នកមាន ទោសឧក្រិដ្ឋ។” ហេតុការណ៍នោះ ត្រូវតែ កើតមាន ស្របតាមគម្ពីរ។»
ពួកសិស្ស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, យើង មានដាវពីរ។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ឆ្លើយតប វិញថា៖ «ប៉ុណ្ណឹង គ្រប់គ្រាន់ ហើយ!»
គេ ចាប់ព្រះយេស៊ូ
គាត់ កំពុងតែនិយាយ នៅឡើយ, ស្រាប់តែ មាន់ រងាវឡើង។
គេ វាយដំ, ជេរប្រមាថ ព្រះយេស៊ូ
ពេលនោះ គេ សួរព្រមគ្នាឡើង ថា៖ «បើ ដូច្នេះ អ្នក ជាព្រះបុត្រា របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ឬ?»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «អស់លោក មានប្រសាសន៍ ត្រូវ មែន, គឺ ខ្ញុំ នេះហើយ។»
ការឃុបឃិត
ចាប់ ព្រះយេស៊ូ
ពិធីបុណ្យ នំបុ័ងឥតមេ, ដែលហៅ ថា បុណ្យចម្លងនោះ, កាន់តែ ជិតដល់ហើយ។
ពួកនាយក បូជាចារ្យ និងពួកអាចារ្យ រិះរក មធ្យោបាយ ធ្វើគុត ព្រះយេស៊ូ,
ដ្បិត គេ ខ្លាចប្រជាជន។ ពេលនោះ
មារសាតាំង បានចូល យូដាស, ហៅ អ៊ីស្ការីយ៉ុត, ជាសិស្សម្នាក់ ក្នុងក្រុមទាំង ដប់ពីររូប។ យូដាស បានទៅ ពិគ្រោះ ជាមួយ ពួកនាយក បូជាចារ្យ
និងមេក្រុមរក្សា ព្រះវិហារ អំពី ឧបាយកល ដែលត្រូវ បញ្ជូនព្រះអង្គ
ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃ របស់ពួកគេ។ លោក ទាំងនោះ
សប្បាយចិត្តណាស់, ហើយ ព្រមព្រៀងគ្នា សន្យាថា នឹងឲ្យប្រាក់គាត់។
យូដាស យល់ព្រម, ហើយ រកឱកាសល្អ ដើម្បី នាំគេ
ទៅចាប់ ព្រះយេស៊ូ, មិនឲ្យបណ្ដាជន ដឹងឡើយ។
ព្រះយេស៊ូ
ឲ្យគេ រៀបចំធ្វើ បុណ្យចម្លង
អ្នកទាំងពីរ ទូលសួរ ព្រះអង្គ
ថា៖ «តើ ព្រះគ្រូ ចង់ឲ្យយើងខ្ញុំ រៀបចំ ជប់លៀង នៅកន្លែងណា?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «ពេលចូល ទៅដល់ ក្នុងទីក្រុង, អ្នក នឹងជួប បុរសម្នាក់ លីក្អមទឹក។ ចូរ ដើរតាមគាត់ រហូតដល់ផ្ទះ ដែលគាត់ចូល, ហើយ និយាយ នឹងម្ចាស់ផ្ទះ ថា, “លោកគ្រូ ចាត់យើង ឲ្យមកសួរអ្នក ថា, បន្ទប់ ដែលលោក នឹងជប់លៀង ជាមួយសិស្ស ក្នុងពេលបុណ្យចម្លង នៅឯណា?” ម្ចាស់ផ្ទះ នឹងបង្ហាញ បន្ទប់មួយ យ៉ាងធំ នៅជាន់ខាងលើ ដែលរៀបចំ ជាស្រេច។ ចូរ រៀបចំ ម្ហូបអាហារ សម្រាប់ បុណ្យចម្លង នៅក្នុងបន្ទប់ នោះចុះ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «ពេលចូល ទៅដល់ ក្នុងទីក្រុង, អ្នក នឹងជួប បុរសម្នាក់ លីក្អមទឹក។ ចូរ ដើរតាមគាត់ រហូតដល់ផ្ទះ ដែលគាត់ចូល, ហើយ និយាយ នឹងម្ចាស់ផ្ទះ ថា, “លោកគ្រូ ចាត់យើង ឲ្យមកសួរអ្នក ថា, បន្ទប់ ដែលលោក នឹងជប់លៀង ជាមួយសិស្ស ក្នុងពេលបុណ្យចម្លង នៅឯណា?” ម្ចាស់ផ្ទះ នឹងបង្ហាញ បន្ទប់មួយ យ៉ាងធំ នៅជាន់ខាងលើ ដែលរៀបចំ ជាស្រេច។ ចូរ រៀបចំ ម្ហូបអាហារ សម្រាប់ បុណ្យចម្លង នៅក្នុងបន្ទប់ នោះចុះ។»
អ្នក ទាំងពីរ ក៏ចេញទៅ, ហើយ បានឃើញដូច ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ប្រាប់មែន។ គេ រៀបចំ ម្ហូបអាហារ សម្រាប់ បុណ្យចម្លង។
ពិធីជប់លៀង
របស់ ព្រះអម្ចាស់
លុះ ដល់ពេល កំណត់ហើយ, ព្រះយេស៊ូ ក៏រួមតុ ជាមួយក្រុមសាវ័ក។ ព្រះអង្គ
មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «មុនពេលខ្ញុំ
រងទុក្ខលំបាក, ខ្ញុំ ចង់បរិភោគ ម្ហូបអាហារ
ក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លងនេះ ជាមួយ អ្នករាល់គ្នា ណាស់។ ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ខ្ញុំ
នឹងមិនបរិភោគ ម្ហូបអាហារ បុណ្យចម្លងនេះ ទៀតទេ លុះត្រាតែ ពិធីបុណ្យនេះ
បានសំរេច សព្វគ្រប់ នៅក្នុងព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់។»
ព្រះអង្គ យកពែងមួយ មកកាន់, ហើយ អរព្រះគុណ ព្រះជាម្ចាស់។ រួច ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ចូរ យកទៅ ចែកគ្នា ពិសាចុះ។ ខ្ញុំ សុំប្រាប់អ្នក រាល់គ្នា ថា, ចាប់ ពីពេលនេះ តទៅ, ខ្ញុំ មិនទទួលទាន ស្រាទំពាំងបាយជូរ ទៀតឡើយ, លុះត្រាតែ ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់ មកដល់។»
បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ យកនំបុ័ង
មកកាន់, អរព្រះគុណ ព្រះជាម្ចាស់, រួចព្រះអង្គ
កាច់ប្រទាន ឲ្យគេ, ទាំងមានព្រះបន្ទូល ថា៖ «នេះ ជារូបកាយខ្ញុំ ដែលត្រូវ បូជា សម្រាប់អ្នករាល់គ្នា;
ចូរ ធ្វើដូច្នេះ, ដើម្បី នឹករឭក
ដល់ខ្ញុំ។»
លុះ ជប់លៀង រួចហើយ, ព្រះអង្គ ធ្វើតាម បែបដដែល; ទ្រង់ យកពែង មកកាន់, ទាំងមាន ព្រះបន្ទូល ថា៖ «នេះ ជាពែង នៃសន្ធិសញ្ញាថ្មី, ចងឡើង ដោយសារ លោហិតខ្ញុំ ដែលត្រូវ បង្ហូរ សម្រាប់ អ្នករាល់គ្នា។ ប៉ុន្តែ តោងដឹង ថា, អ្នក ដែលនឹង បញ្ជូនខ្ញុំ ក៏នៅរួមតុ ជាមួយខ្ញុំដែរ។ បុត្រមនុស្ស ត្រូវតែ ស្លាប់ តាមព្រះជាម្ចាស់ បានកំណត់ ទុកមក, តែអ្នក ដែលបញ្ជូន បុត្រមនុស្ស មុខជាត្រូវ វេទនា ពុំខាន។»
ពេលនោះ ពួកសិស្ស សួរគ្នា ទៅវិញ ទៅមក, ចង់ដឹង ថា, ក្នុងចំណោម ពួកគេ, តើ នរណា មានបំណង ប្រព្រឹត្ត ដូច្នេះ។
អ្នកធំ
ត្រូវ បំរើ អ្នកតូច
ខណៈនោះ ពួកសាវ័ក ជជែក ទាស់ទែងគ្នា
ចង់ដឹង ថា, ក្នុងចំណោម ពួកគេ នរណា មានឋានៈធំជាងគេ។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ស្ដេច ទាំងឡាយ តែងតែ ត្រួតត្រា លើ ប្រជារាស្ត្រ,
ហើយ អ្នកកាន់ អំណាច តែងឲ្យគេ ហៅខ្លួន ថា, អ្នកមានគុណ។ រីឯ អ្នករាល់គ្នាវិញ មិនត្រូវ
ធ្វើ ដូច្នោះឡើយ។ ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា,
អ្នក ដែលធំ ជាងគេ ត្រូវធ្វើ តូចជាងគេ, ហើយ អ្នក ដែលដឹកនាំគេ ត្រូវ បំរើ គេវិញ។ អ្នក ដែលអង្គុយ នៅតុ និងអ្នក បំរើតុ, តើ អ្នកណា
ធំជាង? ធម្មតា អ្នកអង្គុយតុ ធំជាងអ្នកបំរើតុ។
រីឯ ខ្ញុំ, ខ្ញុំ នៅកណ្ដាល ចំណោម អ្នករាល់គ្នា;
ខ្ញុំ ធ្វើជា អ្នកបំរើ ទៅវិញ។ គ្រប់ពេលខ្ញុំ ជួបទុក្ខលំបាក, អ្នករាល់គ្នា
ស៊ូទ្រាំ នៅជាមួយខ្ញុំ ជានិច្ច។ ហេតុនេះហើយ
បានជាខ្ញុំ ប្រគល់ ព្រះរាជ្យ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដូចព្រះបិតា បានប្រគល់ មកឲ្យខ្ញុំដែរ។
ក្នុងព្រះរាជ្យ របស់ខ្ញុំ, អ្នករាល់គ្នា
នឹងបរិភោគ រួមតុ ជាមួយខ្ញុំ, ហើយ អ្នករាល់គ្នា
នឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្ក ដើម្បី គ្រប់គ្រង លើកុល សម្ព័ន្ធ ទាំងដប់ពីរ
នៃជនជាតិ អ៊ីស្រាអែល។
ព្រះយេស៊ូ
មានព្រះបន្ទូល អំពី លោកពេត្រុស បដិសេធ មិនស្គាល់ព្រះអង្គ
«ស៊ីម៉ូន, ស៊ីម៉ូន អើយ! មារសាតាំង បានទាមទារ
សុំរែងអ្នក ដូចគេរែងអង្ករ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ បានអង្វរ
ព្រះជាម្ចាស់ សូម កុំ ឲ្យអ្នក បាត់ជំនឿ ឡើយ។ លុះ
ដល់ពេលអ្នក ប្រែចិត្តមកវិញ, ចូរ ជួយបងប្អូន
របស់អ្នក ឲ្យមានជំនឿ មាំមួនផង។»
លោកពេត្រុស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់, ទូលបង្គំ ត្រៀមខ្លួន ជាស្រេច;
ទោះបី ត្រូវជាប់ឃុំឃាំង ឬត្រូវស្លាប់ ក៏ដោយ, ទូលបង្គំ សុខចិត្ តទៅជាមួយ ព្រះអង្គរហូត។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅគាត់ ថា៖ «ពេត្រុស អើយ, ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នកថា, នៅយប់នេះ មុនមាន់រងាវ, អ្នក នឹងបដិសេធ បីដង ថា មិនស្គាល់ខ្ញុំ។»
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ
មានព្រះបន្ទូល សួរសិស្ស ថា៖ «កាលដែលខ្ញុំ ចាត់ អ្នករាល់គ្នា
ទៅ ដោយគ្មាន ថង់ប្រាក់, ថង់យាម ឬស្បែកជើង, តើ អ្នករាល់គ្នា មានខ្វះខាត អ្វីទេ?»
គេ ទូល ថា៖ «យើងខ្ញុំ គ្មានខ្វះខាត អ្វីទេ។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៀតថា៖ «ឥឡូវនេះ អ្នកណា មានថង់ប្រាក់ ត្រូវ យកទៅ ជាមួយ, ហើយ អ្នកណា មានថង់យាម ក៏ត្រូវ យកទៅ ជាមួយដែរ។ រីឯ អ្នក ដែលគ្មានដាវ, ត្រូវ លក់អាវធំ របស់ខ្លួន ទិញដាវ មួយទៅ។ ខ្ញុំ សូម ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ថា, ក្នុងគម្ពីរ មានចែងទុក អំពីខ្ញុំ ថា, “គេ បានរាប់លោក ទុកដូច ជាអ្នកមាន ទោសឧក្រិដ្ឋ។” ហេតុការណ៍នោះ ត្រូវតែ កើតមាន ស្របតាមគម្ពីរ។»
ពួកសិស្ស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់, យើង មានដាវពីរ។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ឆ្លើយតប វិញថា៖ «ប៉ុណ្ណឹង គ្រប់គ្រាន់ ហើយ!»
ព្រះយេស៊ូ
អធិស្ឋាន នៅលើភ្នំដើមអូលីវ
ព្រះយេស៊ូ យាងចេញ ពីផ្ទះនោះ
ឆ្ពោះទៅ ភ្នំដើមអូលីវ តាមទម្លាប់ របស់ព្រះអង្គ។ សិស្ស ក៏នាំគ្នា តាមព្រះអង្គ ទៅដែរ។ កាលយាង
ទៅដល់ហើយ, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេថា៖ «ចូរ អធិស្ឋាន, កុំ ឲ្យចាញ់ការល្បួង
ឡើយ។» បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ យាងទៅឆ្ងាយ ពីពួកសិស្ស,
ចម្ងាយប្រហែល គេចោលដុំថ្ម មួយទំហឹងដៃ។ ព្រះអង្គ លុតជង្គង់, ចុះទូលអង្វរ ថា៖ «ឱព្រះបិតា អើយ! ប្រសិនបើ
ព្រះអង្គ សព្វព្រះហឫទ័យ, សូម ដកយកពែង
នៃទុក្ខលំបាកនេះ ចេញឲ្យឆ្ងាយ ពីទូលបង្គំទៅ។ ប៉ុន្តែ
សូម កុំឲ្យសំរេច តាមចិត្ត ទូលបង្គំឡើយ, គឺ ឲ្យសំរេច
តាមព្រះហឫទ័យ របស់ ព្រះអង្គវិញ។» ពេលនោះ
មានទេវតា មួយរូប ចុះពីស្ថាន បរមសុខមក, ឲ្យព្រះអង្គឃើញ
ដើម្បី លើកទឹកចិត្ត ព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូ ព្រួយ អន្ទះអន្ទែង
ពន់ប្រមាណ, ព្រះអង្គ ទូលអង្វរ កាន់តែ ខ្លាំងឡើងៗ,
តំណក់ញើស របស់ព្រះអង្គ ដូចជា តំណក់ឈាម ស្រក់ចុះដល់ដី។
កាលព្រះអង្គ ទូលអង្វរ រួចហើយ, ទ្រង់ ក្រោកឡើង, ត្រឡប់ទៅរក ពួកសិស្ស,
ឃើញ គេ កំពុងដេកលក់ ដោយព្រួយចិត្ត។ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ហេតុអ្វី បានជាអ្នករាល់គ្នា ដេកលក់ ដូច្នេះ? ចូរ ក្រោកឡើង, អធិស្ឋាន, កុំ ឲ្យចាញ់ ការល្បួង។»
គេ ចាប់ព្រះយេស៊ូ
នៅពេលព្រះអង្គ កំពុងតែ មានព្រះបន្ទូល
នៅឡើយ, ស្រាប់តែ បណ្ដាជន មកដល់, នាំមុខ ដោយឈ្មោះ យូដាស
ជាសិស្សមួយរូប ក្នុងក្រុមទាំង ដប់ពីរ។ គាត់ ចូលមកជិតព្រះយេស៊ូ,
ហើយ ថើបព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូ
មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ ថា៖ «យូដាស
អើយ, អ្នក ធ្វើជាថើប ដើម្បី បញ្ជូនបុត្រមនុស្ស
ឬអី?»
ពួកអ្នក នៅជាមួយ ព្រះយេស៊ូ
ឃើញហេតុការណ៍ ដែលហៀប នឹងកើតឡើង, ក៏ទូលសួរ ព្រះអង្គ ថា៖
«ព្រះអម្ចាស់, តើ ឲ្យយើងខ្ញុំ ហូតដាវ កាប់គេ
ឬ?» សិស្សម្នាក់ បានកាប់ អ្នកបំរើ របស់លោក មហាបូជាចារ្យ
មួយដាវ ដាច់ស្លឹកត្រចៀកស្ដាំ។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ប៉ុណ្ណឹង បាន ហើយ!» ព្រះអង្គ ក៏ពាល់ត្រចៀក
បុរសនោះ, ហើយ ប្រោសគាត់ ឲ្យបានជា ដូចដើមវិញ។
បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ទៅពួក នាយកបូជាចារ្យ, មេក្រុម រក្សាព្រះវិហារ, និងពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ
ដែលមក ចាប់ព្រះអង្គនោះ ថា៖ «ខ្ញុំ
ជាចោរព្រៃ ឬ, បានជា អស់លោក កាន់ដាវ, កាន់ដំបង, មកចាប់ខ្ញុំ ដូច្នេះ?
ខ្ញុំ នៅក្នុងព្រះវិហារ ជាមួយ អស់លោក ជារៀង រាល់ថ្ងៃ,
តែ អស់លោក ពុំបាន ចាប់ខ្ញុំទេ។ ឥឡូវនេះ ជាពេល របស់ អស់លោក ហើយ, គឺ ជាពេល
ដែលម្ចាស់ នៃសេចក្ដីងងឹត បញ្ចេញអំណាច។»
លោកពេត្រុស
បដិសេធ មិនស្គាល់ ព្រះយេស៊ូ
ពួកគេ ចាប់ព្រះយេស៊ូ, បណ្ដើរ នាំចូល ទៅក្នុងដំណាក់ របស់លោក មហាបូជាចារ្យ។
លោកពេត្រុស ដើរតាមព្រះអង្គ ពីចម្ងាយ។ គេ បានដុតភ្លើង នៅកណ្ដាលទីលាន, ហើយ
អង្គុយជុំវិញ។ លោកពេត្រុស ក៏អង្គុយ នៅកណ្ដាល
ចំណោម ពួកគេដែរ។ ស្ត្រី បំរើម្នាក់ ឃើញគាត់
អង្គុយនៅមុខ ពន្លឺភ្លើង, សម្លឹងមើលគាត់, ហើយ ពោលថា៖ «ម្នាក់នេះ ជាបក្សពួក
របស់យេស៊ូ។»
មួយស្របក់ ក្រោយមក, មានម្នាក់ទៀត ឃើញគាត់, ក៏ពោល ថា៖ «អ្នកឯង ជាបក្សពួក គាត់ដែរ។»
លោកពេត្រុស ឆ្លើយទៅអ្នកនោះ ថា៖ «ទេ! មិនមែនខ្ញុំទេ!»
ប្រហែល មួយម៉ោង ក្រោយមក, មានម្នាក់ទៀត និយាយ បែបប្រាកដ ប្រជា ថា៖ «អ្នកនេះ
ពិតជាបក្សពួក របស់យេស៊ូមែន, ព្រោះ គាត់
ជាអ្នកស្រុក កាលីឡេ ដូចគ្នា។»
លោកពេត្រុស ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំ មិនដឹងជាអ្នក ចង់និយាយ អំពី រឿងអ្វីសោះ។»
គាត់ កំពុងតែនិយាយ នៅឡើយ, ស្រាប់តែ មាន់ រងាវឡើង។
ព្រះអម្ចាស់ បែរព្រះភក្ត្រ
ទតមកលោក ពេត្រុស។ លោកពេត្រុស ក៏នឹកឃើញ ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះអង្គ
ថា៖ «យប់នេះ មុនមាន់រងាវ,
អ្នក នឹងបដិសេធ បីដង ថាមិនស្គាល់ខ្ញុំ។»
លោកពេត្រុស ចាកចេញ ពីទីនោះ, ហើយ
យំសោក យ៉ាងខ្លោចផ្សា។
គេ វាយដំ, ជេរប្រមាថ ព្រះយេស៊ូ
ពួកអ្នកយាម ព្រះយេស៊ូ ចំអក ដាក់ព្រះអង្គ, ហើយ វាយតប់ ព្រះអង្គផង។ គេ យកក្រណាត់
គ្របព្រះភក្ត្រ ព្រះអង្គ, ហើយ សួរថា៖ «ទាយ មើល៍! អ្នកណា វាយឯង?» រួច គេ ជេរប្រមាថ ព្រះអង្គ ជាច្រើន ថែមទៀតផង។
ព្រះយេស៊ូ
នៅមុខ ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់
លុះ ព្រឹកឡើង ពួកព្រឹទ្ធាចារ្យ
របស់ ប្រជាជន, ពួកនាយកបូជាចារ្យ, និងពួកអាចារ្យ
ជួបជុំគ្នា, បង្គាប់ឲ្យគេ នាំព្រះយេស៊ូ ចូលមកឈរ នៅខាងមុខ
ក្រុមប្រឹក្សា ជាន់ខ្ពស់ របស់គេ។ ពួកគេ
សួរព្រះអង្គ ថា៖ «ប្រាប់យើង មកមើល៍, តើអ្នក ជាព្រះគ្រិស្ដ ឬ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ឆ្លើយថា៖
«បើ ខ្ញុំ ប្រាប់អស់លោក ក៏អស់លោក ពុំ ជឿខ្ញុំ។
ហើយ បើ ខ្ញុំ សួរអស់លោកវិញ ក៏អស់លោក មិនឆ្លើយ
នឹងខ្ញុំដែរ។ ប៉ុន្តែ អំណើះតទៅ, បុត្រមនុស្ស នឹងអង្គុយ នៅខាងស្ដាំ ព្រះជាម្ចាស់
ដ៏មានឫទ្ធានុភាព។»
ពេលនោះ គេ សួរព្រមគ្នាឡើង ថា៖ «បើ ដូច្នេះ អ្នក ជាព្រះបុត្រា របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ឬ?»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល តបថា៖ «អស់លោក មានប្រសាសន៍ ត្រូវ មែន, គឺ ខ្ញុំ នេះហើយ។»
ទៀតទេ, ដ្បិត យើង បានឮ
ពាក្យ របស់ អ្នកនេះ ផ្ទាល់តែម្ដង!»
Luke 22
Judas Agrees to Betray Jesus
22 Now the Festival of Unleavened Bread, called the Passover, was approaching, 2 and the chief priests and the teachers of the law were looking for some way to get rid of Jesus, for they were afraid of the people. 3 Then Satan entered Judas, called Iscariot, one of the Twelve. 4 And Judas went to the chief priests and the officers of the temple guard and discussed with them how he might betray Jesus. 5 They were delighted and agreed to give him money. 6 He consented, and watched for an opportunity to hand Jesus over to them when no crowd was present.
The Last Supper
7 Then came the day of Unleavened Bread on which the Passover lamb had to be sacrificed. 8 Jesus sent Peter and John, saying, “Go and make preparations for us to eat the Passover.”
9 “Where do you want us to prepare for it?” they asked.
10 He replied, “As you enter the city, a man carrying a jar of water will meet you. Follow him to the house that he enters, 11 and say to the owner of the house, ‘The Teacher asks: Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples?’ 12 He will show you a large room upstairs, all furnished. Make preparations there.”
13 They left and found things just as Jesus had told them. So they prepared the Passover.
14 When the hour came, Jesus and his apostles reclined at the table. 15 And he said to them, “I have eagerly desired to eat this Passover with you before I suffer. 16 For I tell you, I will not eat it again until it finds fulfillment in the kingdom of God.”
17 After taking the cup, he gave thanks and said, “Take this and divide it among you. 18 For I tell you I will not drink again from the fruit of the vine until the kingdom of God comes.”
19 And he took bread, gave thanks and broke it, and gave it to them, saying, “This is my body given for you; do this in remembrance of me.”
20 In the same way, after the supper he took the cup, saying, “This cup is the new covenant in my blood, which is poured out for you.[a] 21 But the hand of him who is going to betray me is with mine on the table. 22 The Son of Man will go as it has been decreed. But woe to that man who betrays him!” 23 They began to question among themselves which of them it might be who would do this.
24 A dispute also arose among them as to which of them was considered to be greatest. 25 Jesus said to them, “The kings of the Gentiles lord it over them; and those who exercise authority over them call themselves Benefactors. 26 But you are not to be like that. Instead, the greatest among you should be like the youngest, and the one who rules like the one who serves. 27 For
who is greater, the one who is at the table or the one who serves? Is
it not the one who is at the table? But I am among you as one who
serves. 28 You are those who have stood by me in my trials. 29 And I confer on you a kingdom, just as my Father conferred one on me, 30 so that you may eat and drink at my table in my kingdom and sit on thrones, judging the twelve tribes of Israel.
31 “Simon, Simon, Satan has asked to sift all of you as wheat. 32 But I have prayed for you, Simon, that your faith may not fail. And when you have turned back, strengthen your brothers.”
33 But he replied, “Lord, I am ready to go with you to prison and to death.”
34 Jesus answered, “I tell you, Peter, before the rooster crows today, you will deny three times that you know me.”
35 Then Jesus asked them, “When I sent you without purse, bag or sandals, did you lack anything?”
“Nothing,” they answered.
36 He said to them, “But now if you have a purse, take it, and also a bag; and if you don’t have a sword, sell your cloak and buy one. 37 It is written: ‘And he was numbered with the transgressors’[b]; and I tell you that this must be fulfilled in me. Yes, what is written about me is reaching its fulfillment.”
38 The disciples said, “See, Lord, here are two swords.”
“That’s enough!” he replied.
Jesus Prays on the Mount of Olives
39 Jesus went out as usual to the Mount of Olives, and his disciples followed him. 40 On reaching the place, he said to them, “Pray that you will not fall into temptation.” 41 He withdrew about a stone’s throw beyond them, knelt down and prayed, 42 “Father, if you are willing, take this cup from me; yet not my will, but yours be done.” 43 An angel from heaven appeared to him and strengthened him. 44 And being in anguish, he prayed more earnestly, and his sweat was like drops of blood falling to the ground.[c]
45 When he rose from prayer and went back to the disciples, he found them asleep, exhausted from sorrow. 46 “Why are you sleeping?” he asked them. “Get up and pray so that you will not fall into temptation.”
Jesus Arrested
47 While
he was still speaking a crowd came up, and the man who was called
Judas, one of the Twelve, was leading them. He approached Jesus to kiss
him, 48 but Jesus asked him, “Judas, are you betraying the Son of Man with a kiss?”
49 When Jesus’ followers saw what was going to happen, they said, “Lord, should we strike with our swords?” 50 And one of them struck the servant of the high priest, cutting off his right ear.
51 But Jesus answered, “No more of this!” And he touched the man’s ear and healed him.
52 Then Jesus said to the chief priests, the officers of the temple guard, and the elders, who had come for him, “Am I leading a rebellion, that you have come with swords and clubs? 53 Every day I was with you in the temple courts, and you did not lay a hand on me. But this is your hour—when darkness reigns.”
Peter Disowns Jesus
54 Then seizing him, they led him away and took him into the house of the high priest. Peter followed at a distance. 55 And when some there had kindled a fire in the middle of the courtyard and had sat down together, Peter sat down with them. 56 A servant girl saw him seated there in the firelight. She looked closely at him and said, “This man was with him.”
57 But he denied it. “Woman, I don’t know him,” he said.
58 A little later someone else saw him and said, “You also are one of them.”
“Man, I am not!” Peter replied.
59 About an hour later another asserted, “Certainly this fellow was with him, for he is a Galilean.”
60 Peter replied, “Man, I don’t know what you’re talking about!” Just as he was speaking, the rooster crowed. 61 The Lord turned and looked straight at Peter. Then Peter remembered the word the Lord had spoken to him: “Before the rooster crows today, you will disown me three times.” 62 And he went outside and wept bitterly.
The Guards Mock Jesus
63 The men who were guarding Jesus began mocking and beating him. 64 They blindfolded him and demanded, “Prophesy! Who hit you?” 65 And they said many other insulting things to him.
Jesus Before Pilate and Herod
66 At daybreak the council of the elders of the people, both the chief priests and the teachers of the law, met together, and Jesus was led before them. 67 “If you are the Messiah,” they said, “tell us.”
Jesus answered, “If I tell you, you will not believe me, 68 and if I asked you, you would not answer. 69 But from now on, the Son of Man will be seated at the right hand of the mighty God.”
70 They all asked, “Are you then the Son of God?”
He replied, “You say that I am.”
71 Then they said, “Why do we need any more testimony? We have heard it from his own lips.”
Footnotes:
- Luke 22:20 Some manuscripts do not have given for you … poured out for you.
- Luke 22:37 Isaiah 53:12
- Luke 22:44 Many early manuscripts do not have verses 43 and 44.
14 comments:
ថ្ងៃមួយ ព្រះយេស៊ូ កំពុងតែបង្រៀន ប្រជាជន នៅក្នុងព្រះវិហារ ស្រាប់តែមានសិស្សខ្ជិលម្នាក់
ស្រែកឡើងថា កក្តាន់! កក្តាន់! បន្ទាប់មកសិស្សខ្ជិលដទៃទៀត ចាប់ផ្តើមកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមក
យ៉ាងត្រេកត្រអាល។
what's wrong with you 7:39 AM
កូនមីសំផឹងយួន កណ្ដួយរហែក កក្តាន់
ហាស់!ហា!!
ឣាឡប់ សំផឹងមាត់ 9:31 AM ចង់ចូលរួម កក្តាន់ ដែរ ហាស់!ហា!!
i love to read more neck deer story
9:31 AM
There is nothing wrong, and it is called freedom of expression.
Khmer Democrat have the right to express their religious view, so the people who don’t like it, have the right to express theirs as well.
Just cool down, take some pills and relax, you will feel better.
But when you use profanity, you step out of bound.
I like to read it too.
Please Mr. neck deer tell us your interesting story.
I have never found one Khmer Buddhist who can make a rational comment. Their comments are barbaric comments just like 9;30am.
Hey, 4:28 PM
You just confirm my accusation right, that is the author(s) of this Luke story blog is/are invading this National Salvation support blog to convert all Cambodian Buddhist s of CNRP followers into the disciple of this American radical religious groupies. You are now posting twice a day intruding intellectually obscene eye sore into the web pages of this blog. I regret to break my promise not to counter you until after Sep. 7th for due respect to the Ntional Salvation mass demonstration. Your comment in your 4:28 PM is highly HIGHLY irrespectful not only to us the Cmbodians and Cambodian Buddhists, but also tho our National Religion, Buddhism and our Lord Buddha. Does any body in the upper structure of CNRP pay any attention at all to this KI-Media blog? Wake up my dearest national compatriots. You scream and cry out loud about losing our nationhood and our lands to foreign powers, but you fail to realize we are in the process of being spiritually raped by a radical mercenary traitor group for the benefit of a tiny radical religious tiny group of foreign source?
To 5:59 PM.
This is neither an issue of Freedom of Expression nor of Freedom of Religious belief. Cambodia allows and accepts the coming of many religious groups into the country, allows them to run around all over the country and even to create their churches and schools. This is a matter of RELEVANCE in time and space: this is a national POLITICAL crisis time, and KI-Media blog is not an advocate blog for any religion, not even for our national religion of Bddhism, but a political blog. If you want so much go to create your own "Luke Gospel" blog, and there and then you may post all you want.
5:12 PM
And you claiming that your foreign Buddhism that you adopted for 800 years did not give birth to radical groups such as yours & yourself, and Hun Sen et al. etc.?
If Jay7 can adopt new foreign religion (Buddhism) and forced Khmers to worship the Indian men Buddhas, why cannot new generations like myself and million other Khmers adopt another new religion? If Jay 7 already lied and falsified the history while he closed his eyes allowing million Thai refugees to infiltrate into the Khmer Empire, what make you and yours not radical extremist liars?
[[It is written in the history of war between Chinese and Thais]].
You chose to worship the Indian men, your idolatry "Buddha", we chose God.
Your Indian lord has destroyed Khmer empire since it was adopted it, and the monks/temples business is a fast growing, money collect for Yuon every night.
Don't try to cheat us anymore, we saw and we knew all about it. You are all fake, Liars, butchers, cheaters.
Why the poster of this Gospel is invader, and your Buddhists are not? Indian Buddhism invaded Khmer empire and destroyed everything Khmers had for 800 years, have you learned about it? Regardless Hun Sen and Yuon ordered to build more temples and recruited more monks, and send new monks to study in Hanoi, we keep spreading the Gospel of GOD, and we support the poster of this Gospel.
You are not going to stop us from knowing the true mighty GOD. And we are not going to stop converting the poor Khmer people to know true GOD until the end of time.
6:01 PM
Where is the rule and regulation of KI stated that KI cannot post the Gospel of GOD?
If we Khmers are facing "National POLITICAL crisis" then why are you attacking us Christians who have a Strong Faith in GOD who have prayed non-stop for Peace and Victory for Khmers?
Why don't you just leave us Khmer Christians alone? More than a million Khmer Christians in Cambodia and at outside Cambodia, who help provide supports and pray every day for Khmers to be freed?
You cannot make any sense.
Are you declaring war with us, Khmer Christians? Go ahead we cannot stop you whatever you wish to destroy us. But please note that we follow and obey GOD "Love your enemy" "Love one another as I have loved you" and "Pray for those who insult you, for they know not".
Is the second poster @ 9:31 AM one of your Christian brother?
Ask your god to cool him down.
8:38 PM
Are you admitting that if 9;31am believes in GOD, he/she must not behave like barbaric person, and 7;39am is OK to be evil/bad because he/she is Buddhist? You seems to even insult your own lord after all.
We know nothing about the other posters such as 9;31am. Each person must responsible for his/her own action. You don't need to blaspheme, regardless what you say or believe, GOD rules over the Universe, and also over your little lords many thousand Indian Buddhas.
The Khmer Buddhists can curse and be evils toward others is OK, but the people who have a strongest Faith in the living GOD cannot even say anything that may hurt the Buddhists, and if they behave out of Gospel's teaching, the Buddhists would attack them like "tell your god...'
Same like the Black can accuse the White as they are racist, but the Black can be racist is OK.
Post a Comment