Monday, September 23, 2013

Reading MATTHEW chapter 3



Recently, I discovered the sermons of my college pastor online. While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Gospel according to Matthew
លោក​ ម៉ាថាយ
Sermons by Dr. Rob Norris by chapters | 1 | 1 | 1 8 | 14 | 16 | 19 21 | 21 | 22 | 25 | 26 | 26 | 27 | 27 | 28 | 28 | 28 |


លោក​យ៉ូហាន-បាទីស្ដ​ ប្រៀនប្រដៅ​ បណ្ដាជន

នៅ​គ្រា​នោះ លោក​យ៉ូហាន-បាទីស្ដ មក​ដល់; លោក​ ប្រកាស ​នៅ​វាល​ រហោស្ថាន ស្រុក​យូដា​ ថា៖ «ចូរ​ កែ​ប្រែ​ ចិត្ត​គំនិត​ឡើង, ដ្បិត ​ព្រះរាជ្យ នៃ​ស្ថាន​ បរមសុខ ​មក​ជិត​បង្កើយ​ ហើយ។»  ព្យាការី​អេសាយ​ បាន​ថ្លែង​ទុក ​អំពី​លោក​យ៉ូហាន​នេះ​ ថា៖

«មាន​សំឡេង​ បុរស​ម្នាក់ ​ស្រែក​ឡើង
នៅ​វាល​ រហោស្ថាន​ ថា,
ចូរ ​រៀបចំ​ផ្លូវ ​របស់ ​ព្រះអម្ចាស់;
ចូរ​ តម្រង់​ផ្លូវ​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ។”»

លោក​ យ៉ូហាន មាន​សម្លៀក បំពាក់​ ធ្វើ​អំពី ​រោម​អូដ្ឋ, ហើយ​ ពាក់​ខ្សែ​ក្រវាត់​ ធ្វើ​អំពី ​ស្បែក។  លោក​ បរិភោគ​ កណ្ដូប និង​ទឹក​ឃ្មុំ។  អ្នក​ក្រុង​ យេរូសាឡឹម, អ្នក​ស្រុក​ យូដា, និង​អ្នក​ស្រុក ​នៅ​តំបន់ ទន្លេ​យ័រដាន់​ ទាំង​មូល​ នាំ​គ្នា ​ចេញ​ទៅ​រក​លោក។  គេ ​ទទួល​ សារភាព អំពើ​បាប ​របស់​ខ្លួន, ហើយ​ លោក​ ក៏​ធ្វើ​ ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក ​ឲ្យ​គេ​ ក្នុង​ទន្លេ​យ័រដាន់។

កាល​លោក​ ឃើញ​ពួក​ខាង​ គណៈ​ផារីស៊ី និង​ពួក​ខាង​ គណៈសាឌូស៊ី ជា​ច្រើន មកទីកន្លែង លោក​ជ្រមុជ​ទឹក, លោក​ មាន​ប្រសាសន៍ ​ទៅ​គេ​ ថា៖ «នែ៎!  ពូជ​ពស់​វែក​ អើយ!  តើ​ នរណា​ ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ឲ្យ​រត់​គេច ​ពី​ព្រះពិរោធ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់ ដែល​ជិត​ មក​ដល់ ​ដូច្នេះ?  ចូរ ​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​ល្អ ដើម្បី​ បញ្ជាក់​ថា ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​បាន​កែ​ប្រែ​ ចិត្ត​គំនិត​មែន។  កុំ​ នឹក​ស្មាន ​ថា,​ ខ្លួន​ មាន​លោក​ អប្រាហាំ​ ជា​បុព្វបុរស​ នោះ​ឡើយ។  ដ្បិត​ ខ្ញុំ​ សូមប្រាប់​ អ្នក​រាល់​គ្នា ថា, ព្រះជាម្ចាស់​ អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ថ្ម ​ទាំង​នេះ ​ទៅ​ជា​កូន​ចៅ ​លោក​អប្រាហាំ​ បាន​ដែរ។  ពូថៅ​ នៅ​ជិត​ គល់​ឈើ​ ជា​ស្រេច; ដើម​ណា​ មិន​ផ្ដល់​ផ្លែ​ ល្អ​ទេ នឹង​ត្រូវ​ កាប់​រំលំ, ហើយ ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​ភ្លើង។

«ខ្ញុំ ​ធ្វើ​ពិធី​ ជ្រមុជ អ្នក​រាល់​គ្នា​ ក្នុង​ទឹក ដើម្បី ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​កែ​ប្រែ​ ចិត្ត​គំនិត។  ប៉ុន្តែ លោក ​ដែល​មក​ ក្រោយ​ខ្ញុំ, លោក​ មាន​កម្លាំង​ ខ្លាំង​ជាង​ខ្ញុំ។  ខ្ញុំ​ មាន​ឋានៈ​ ទាប​ណាស់,​ សូម្បី​តែ ​ដោះ​ស្បែក​ជើង ​ជូន​លោក ក៏​មិន​សម​ នឹង​ឋានៈ​ ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់ ​របស់ ​លោក​ផង។  លោក ​នឹង​ធ្វើ​ ពិធី​ជ្រមុជ ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា ក្នុង​ព្រះវិញ្ញាណ​ ដ៏វិសុទ្ធ និង​ដោយ​ភ្លើង​វិញ។  លោក​ កាន់​ចង្អេរ, លោក​ សំអាត​លាន​បោក​ស្រូវ, អុំ​ស្រូវ​ យក​គ្រាប់​ល្អ ​របស់​លោក, ​ប្រមូល​ ដាក់​ជង្រុក; រីឯ​ សំដី​វិញ, លោក​ នឹង​ដុត​ ក្នុង​ភ្លើង ដែល​ឆេះ​ ពុំ​ចេះ​រលត់​ឡើយ។»

ព្រះយេស៊ូ​ ទទួល​ ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក

ពេល​នោះ ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ពី​ស្រុក ​កាលីឡេ​ មក​រក​ លោក​យ៉ូហាន នៅ​ត្រង់​ ទន្លេ​យ័រដាន់, ដើម្បី ​ឲ្យ​លោក ​ធ្វើ​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក ថ្វាយ​ព្រះអង្គ។  ប៉ុន្តែ លោក​យ៉ូហាន​ ប្រកែក​ ថា៖ «ខ្ញុំ ​ទេ​តើ ​ដែល​ត្រូវ​ ទទួល​ ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​ ពី​លោក;  ម្ដេច​ ក៏​លោក​ មក​រក​ខ្ញុំ​វិញ

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ឥឡូវ​នេះ, សូម ធ្វើ​សិន​ចុះ; ធ្វើ​ដូច្នេះ ទើប​ស្រប​តាម ​គ្រប់​សេចក្ដី​ ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​បង្គាប់​ ទុក​មក។​»  លោក​យ៉ូហាន ​ក៏​យល់​ព្រម។

ពេល​ព្រះយេស៊ូ ​ទទួល​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក ​រួច​ហើយ, ទ្រង់​ យាង​ឡើង​ពី​ទឹក, ស្រាប់​តែ ​ផ្ទៃ​មេឃ ​បើក​ចំហ។  ព្រះអង្គ​ ទត​ឃើញ​ ព្រះវិញ្ញាណ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់ ​យាង​ចុះ​ ដូច​សត្វ​ព្រាប មក​សណ្ឋិត​ លើ​ព្រះអង្គ។  ពេល​នោះ មាន​ព្រះសូរសៀង​ ពី​លើ​មេឃ​មក​ ថា៖ «នេះ ​ជា​បុត្រ​ ដ៏​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ ​របស់​យើង; យើង​ គាប់​ចិត្ត​ នឹង​ព្រះអង្គ​ណាស់។»


John the Baptist Prepares the Way

 

In those days John the Baptist came, preaching in the wilderness of Judea and saying, “Repent, for the kingdom of heaven has come near.” This is he who was spoken of through the prophet Isaiah:

“A voice of one calling in the wilderness,
‘Prepare the way for the Lord,
    make straight paths for him.’”[a]


John’s clothes were made of camel’s hair, and he had a leather belt around his waist. His food was locusts and wild honey. People went out to him from Jerusalem and all Judea and the whole region of the Jordan. Confessing their sins, they were baptized by him in the Jordan River.


But when he saw many of the Pharisees and Sadducees coming to where he was baptizing, he said to them: “You brood of vipers! Who warned you to flee from the coming wrath? Produce fruit in keeping with repentance. And do not think you can say to yourselves, ‘We have Abraham as our father.’ I tell you that out of these stones God can raise up children for Abraham. 10 The ax is already at the root of the trees, and every tree that does not produce good fruit will be cut down and thrown into the fire.


11 “I baptize you with[b] water for repentance. But after me comes one who is more powerful than I, whose sandals I am not worthy to carry. He will baptize you with[c] the Holy Spirit and fire. 12 His winnowing fork is in his hand, and he will clear his threshing floor, gathering his wheat into the barn and burning up the chaff with unquenchable fire.”


The Baptism of Jesus

13 Then Jesus came from Galilee to the Jordan to be baptized by John. 14 But John tried to deter him, saying, “I need to be baptized by you, and do you come to me?”


15 Jesus replied, “Let it be so now; it is proper for us to do this to fulfill all righteousness.” Then John consented.


16 As soon as Jesus was baptized, he went up out of the water. At that moment heaven was opened, and he saw the Spirit of God descending like a dove and alighting on him. 17 And a voice from heaven said, “This is my Son, whom I love; with him I am well pleased.”

Footnotes:

  1. Matthew 3:3 Isaiah 40:3
  2. Matthew 3:11 Or in






No comments: