RUTH
នាង រស់
Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Ruth
The book is named after one of its main characters, a young woman of Moab, the great-grandmother of David and an ancestress of Jesus. The only other Biblical book bearing the name of a woman is Esther.
Sermon: COMMITTED LOVE
នាងរស់
រើសស្រូវ នៅក្នុងស្រែ របស់ លោកបូអូស
នាងណាអូមី មានសាច់ញាតិ
ខាងប្ដីម្នាក់ ឈ្មោះ បូអូស ជាអ្នកមានកិត្តិយស និងមានសម្បត្តិ ស្ដុកស្ដម្ភ។
នាងរស់ ជាសាសន៍ម៉ូអាប់
ពោលទៅ ម្ដាយក្មេក ថា៖ «សូម អ្នកម្ដាយ ឲ្យកូន ទៅរើសស្រូវ នៅតាមស្រែ
នានាទៅ, គង់តែ មានគេអាណិត,
ទុកឲ្យកូន រើសស្រូវ តាមក្រោយ ពុំខាន។»
នាងណាអូមី ឆ្លើយថា៖
«ទៅចុះ
កូន។» នាងរស់ ក៏ចេញទៅ
រើសស្រូវ តាមក្រោយ ពួកអ្នកច្រូត នៅក្នុងស្រែមួយ។ គាប់ជួន ប៉ះចំ លើស្រែ របស់
លោកបូអូស ដែលត្រូវ ជាសាច់ញាតិ របស់ លោកអេលីម៉ាឡេក។
ពេលនោះ
លោកបូអូស បានមក ពីភូមិបេថ្លេហិម; គាត់ ពោលទៅកាន់ ពួកអ្នកច្រូត
ថា៖ «សូម ព្រះអម្ចាស់ គង់ជាមួយ អ្នករាល់គ្នា!»
បុរសនោះ ឆ្លើយថា៖
«នាង
ជាស្ត្រី សាសន៍ម៉ូអាប់ ដែលមកជាមួយ នាងណាអូមី នៅពេលគាត់ វិលត្រឡប់មក ពីស្រុកម៉ូអាប់វិញ។ នាង បានសុំដើរ តាមពីក្រោយ
ពួកអ្នកច្រូត ដើម្បី រើសសន្សំស្រូវ ដែលជ្រុះ នៅលើដី។ នាង មករើស តាំងពីព្រលឹម
រហូតមកទល់ពេលនេះ, ហើយ នាង បានទៅសំរាក នៅជម្រក
តែមួយស្របក់ប៉ុណ្ណោះ។»
ពេលនោះ លោកបូអូស
និយាយទៅកាន់ នាងរស់ ថា៖ «នាងអើយ, សូមស្ដាប់ខ្ញុំ។ កុំ ទៅរើសស្រូវ ក្នុងស្រែ
ណាផ្សេងអី, ហើយ ក៏កុំ ទៅណាឆ្ងាយ ពីស្រែនេះដែរ។ ចូរ នៅជាមួយ ស្រីបំរើ របស់ខ្ញុំ ទាំងនេះចុះ។
ចូរ ឃ្លាំមើល, បើឃើញគេ ទៅកន្លែងណា, ចូរ ដើរតាមគេទៅ។ ខ្ញុំ បានហាមអ្នកបំរើ
ប្រុសៗ មិនឲ្យប៉ះពាល់ នាងឡើយ។ បើ នាង
ស្រេក, ចូរ ទៅពិសាទឹក ក្នុងក្អម ដែលពួកអ្នកបំរើ របស់ខ្ញុំ
ដងទុកនោះទៅ។»
ពេលនោះ នាងរស់ ក៏ក្រាបចុះ
អោនមុខដល់ដី, ហើយ ពោលទៅកាន់ លោកបូអូស ថា៖ «ហេតុអ្វី ក៏លោក ប្រណីមេត្តា ដល់នាងខ្ញុំ ដែលជា ជនបរទេស ដូច្នេះ?»
លោកបូអូស ឆ្លើយថា៖ «គេ
ប្រាប់ខ្ញុំ យ៉ាងច្បាស់ អំពី ការទាំងប៉ុន្មាន ដែលនាង បានប្រព្រឹត្ត ចំពោះម្ដាយក្មេក
ក្រោយពេលប្ដីនាង ស្លាប់ចោលទៅ, គឺ នាង សុខចិត្ត លះបង់
ឪពុកម្ដាយ និងស្រុកកំណើត មករស់នៅ ជាមួយជនជាតិ ដែលនាង មិនធ្លាប់ស្គាល់
ពីមុនមក។ សូម ព្រះអម្ចាស់
តបស្នងមកនាងវិញ ស្របតាមការ ដែលនាង បានប្រព្រឹត្ត។ សូម ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះ របស់
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ប្រទានរង្វាន់ម កនាង យ៉ាងបរិបូណ៌,
ព្រោះ នាង បានមកជ្រកកោន ក្រោមម្លប់ បារមី របស់ព្រះអង្គ។»
នាងរស់ តបវិញ ថា៖ «លោកម្ចាស់
មានចិត្តសប្បុរស មកលើនាងខ្ញុំ ជាពន់ពេក, ទោះបី នាងខ្ញុំ
មានឋានៈ ទាបជាងស្រីបំរើ របស់លោកក្ដី ក៏លោក មានប្រសាសន៍ សំរាលទុក្ខ
និងលើកទឹកចិត្ត នាងខ្ញុំដែរ។»
នៅពេល បរិភោគ,
លោកបូអូស និយាយទៅកាន់ នាងរស់ ថា៖ «អញ្ជើញ មកពិសានំបុ័ង,
ហើយ ជ្រលក់ដុំនំបុ័ង ក្នុងទឹកជ្រលក់ នេះទៅ។»
នាងរស់ ក៏អង្គុយជិត
ពួកអ្នកច្រូត។ លោកបូអូស ហុចលាជ ឲ្យនាង។
នាង បរិភោគឆ្អែត,
ហើយ ទុកលាជ ដែលនៅសល់ផង។ បន្ទាប់មក នាង ក្រោកឡើង ទៅរើសស្រូវទៀត។ ពេលនោះ លោកបូអូស បានបញ្ជា ដល់អ្នកបំរើ របស់លោក
ថា៖ «ទុកឲ្យនាង រើសស្រូវ នៅកន្លែង មានកណ្ដាប់ផង; កុំ រារាំង នាងអី។ ចូរ ទម្លាក់កួរស្រូវខ្លះ ចេញពីកណ្ដាប់ ឲ្យនាងរើសផង; កុំ ស្ដីបន្ទោស នាងឡើយ។»
នាងរស់ រើសកួរស្រូវ
រហូតដល់ល្ងាច, រួច នាង បោកបែនកួរស្រូវនោះ បានជិតមួយថាំង។ នាង ក៏ទូលស្រូវ ត្រឡប់មកភូមិ, បង្ហាញ ឲ្យម្ដាយក្មេកឃើញ, ព្រមទាំង យកអាហារ
ដែលសល់ ពីពេលបាយ មកជូនគាត់ ផងដែរ។
ម្ដាយក្មេក សួរនាង
ថា៖ «ថ្ងៃនេះ, កូន រើសស្រូវ នៅកន្លែងណា? ក្នុងស្រែ អ្នកណា? សូម ព្រះអម្ចាស់
ប្រទានពរ ដល់អ្នក ដែលមាន ចិត្តមេត្តា ចំពោះកូន!»
នាងរស់ បានរៀបរាប់ប្រាប់
ម្ដាយក្មេក ថា, នាង បានទៅរើសស្រូវ នៅក្នុងស្រែ របស់បុរសម្នាក់
ឈ្មោះ បូអូស។
នាងណាអូមី ពោលទៅកាន់
កូនប្រសា ថា៖ «សូម អរព្រះគុណ ព្រះអម្ចាស់ ដែលមាន ព្រះហឫទ័យ មេត្តាករុណា ជានិច្ច ចំពោះ មនុស្ស នៅរស់ ក៏ដូចជាមនុស្ស
ស្លាប់ដែរ!» នាងណាអូមី
និយាយបន្តទៀត ថា៖ «បុរសនេះ ជាសាច់ញាតិ ជិតដិត របស់យើង;
គាត់ ជា “សាច់ញាតិ-អ្នកសង្គ្រោះ”, មនុស្ស ដែលមានភារកិច្ច ទទួលបន្ទុក ថែរក្សាយើង។»
នាងរស់ ជាសាសន៍ម៉ូអាប់
ពោលថា៖ «គាត់
បានប្រាប់កូន ឲ្យនៅរើសស្រូវ ជាមួយអ្នកបំរើ របស់គាត់ រហូតទាល់តែ ផុតរដូវចំរូត។»
នាងណាអូមី ពោលទៅ
កូនប្រសា ទៀតថា៖ «កូន នៅរើសស្រូវ ជាមួយស្រីបំរើ របស់ លោកបូអូស
តទៅទៀត, គឺ ជាការល្អណាស់។ បើកូន ទៅស្រែអ្នកដទៃ ក្រែងលោគេ ធ្វើបាប។»
នាងរស់ នៅរើសស្រូវ
ជាមួយស្រីបំរើ របស់ លោកបូអូស រហូតទាល់តែ ផុតរដូវចំរូត។ នាងរស់ រស់នៅ ជាមួយ ម្ដាយក្មេក តទៅទៀត។
Ruth Meets Boaz in the Grain Field
2 Now Naomi had a relative on her husband’s side, a man of standing from the clan of Elimelek, whose name was Boaz.
2 And Ruth the Moabite said to Naomi, “Let me go to the fields and pick up the leftover grain behind anyone in whose eyes I find favor.”
Naomi said to her, “Go ahead, my daughter.” 3 So she went out, entered a field and began to glean behind the harvesters. As it turned out, she was working in a field belonging to Boaz, who was from the clan of Elimelek.
4 Just then Boaz arrived from Bethlehem and greeted the harvesters, “The Lord be with you!”
“The Lord bless you!” they answered.
5 Boaz asked the overseer of his harvesters, “Who does that young woman belong to?”
6 The overseer replied, “She is the Moabite who came back from Moab with Naomi. 7 She said, ‘Please let me glean and gather among the sheaves behind the harvesters.’ She came into the field and has remained here from morning till now, except for a short rest in the shelter.”
8 So
Boaz said to Ruth, “My daughter, listen to me. Don’t go and glean in
another field and don’t go away from here. Stay here with the women who
work for me. 9 Watch
the field where the men are harvesting, and follow along after the
women. I have told the men not to lay a hand on you. And whenever you
are thirsty, go and get a drink from the water jars the men have
filled.”
10 At this, she bowed down with her face to the ground. She asked him, “Why have I found such favor in your eyes that you notice me—a foreigner?”
11 Boaz replied, “I’ve been told all about what you have done for your mother-in-law since the death of your husband—how you left your father and mother and your homeland and came to live with a people you did not know before. 12 May the Lord repay you for what you have done. May you be richly rewarded by the Lord, the God of Israel, under whose wings you have come to take refuge.”
13 “May I continue to find favor in your eyes,
my lord,” she said. “You have put me at ease by speaking kindly to your
servant—though I do not have the standing of one of your servants.”
14 At mealtime Boaz said to her, “Come over here. Have some bread and dip it in the wine vinegar.”
When she sat down with the harvesters, he offered her some roasted grain. She ate all she wanted and had some left over. 15 As she got up to glean, Boaz gave orders to his men, “Let her gather among the sheaves and don’t reprimand her. 16 Even pull out some stalks for her from the bundles and leave them for her to pick up, and don’t rebuke her.”
17 So Ruth gleaned in the field until evening. Then she threshed the barley she had gathered, and it amounted to about an ephah.[a] 18 She
carried it back to town, and her mother-in-law saw how much she had
gathered. Ruth also brought out and gave her what she had left over after she had eaten enough.
19 Her mother-in-law asked her, “Where did you glean today? Where did you work? Blessed be the man who took notice of you!”
Then
Ruth told her mother-in-law about the one at whose place she had been
working. “The name of the man I worked with today is Boaz,” she said.
20 “The Lord bless him!” Naomi said to her daughter-in-law. “He has not stopped showing his kindness to the living and the dead.” She added, “That man is our close relative; he is one of our guardian-redeemers.[b]”
21 Then Ruth the Moabite said, “He even said to me, ‘Stay with my workers until they finish harvesting all my grain.’”
22 Naomi
said to Ruth her daughter-in-law, “It will be good for you, my
daughter, to go with the women who work for him, because in someone
else’s field you might be harmed.”
23 So Ruth stayed close to the women of Boaz to glean until the barley and wheat harvests were finished. And she lived with her mother-in-law.
8 comments:
យើងបានរស់ឆ្លងកាត់ របបជាច្រើន នឹង ជាច្រើនជម្នាន់មកនេះ ខ្មែរយើងភាគច្រើន មិនបានដឹងច្បស់អំពី ក្រុមបក្សពួកក្នុងជួររដ្ឋាភិបាលខ្មែរខ្លះ គ្រប់ជម្នាន់ បម្រើមនោគម្មវិជ្ជា អោយបរទេសបំបាត់ពូជខ្មែរ ដោយសាតែយើង មិនបានទទួលការអនុញ្ញាតិ ឲ្យសិក្សារយល់ដឹង នូវ ប្រវត្តិសាស្ដ្ររបស់ខ្លួនពិតប្រាកដ!
មកដល់ពេលនេះម៉ោងនេះ យើងឈប់ឆ្ងល់ទៀតហើយ ថាតើ អ្នកណា៎ ជា នណា៎! ព្រោះឥ អស់លោក អ្នកប្រវត្តិសាស្ដ្រ បានលាតត្រដាងអស់ហើយ! សូមបញ្ឈប់ការគម្រាមកំហែង ច្រម្ដែល ទៀតទៅ!
សូរថា៖ បើខ្មែរ មិនតស៊ូររកយុត្តិធ៌ម ឲ្យខ្លួនឯងទេ ក៏ស្លាប់បន្តិចម្ដងៗ ក្នុងរូបភាពមួយដ៏កម្សាក ហើយ បើ ធ្វើអ្វីៗដើម្បីជាតិរស់ យកអ្វីៗដែលជារបស់ខ្លួនឯង ហើយស្លាប់ តើខ្មែរត្រូវជ្រើសរើសយកមួយណា?
ចម្លើយ៖ កូនខ្មែរកំពុងតែឆ្លើយ!
នាងណាអូមី មានសាច់ញាតិ ខាងប្ដីម្នាក់ ឈ្មោះ បូអូស ជាអ្នកមានកិត្តិយស និងមានសម្បត្តិ ស្ដុកស្ដម្ភហើយចូលចិត្តកក្តាន់ទៀតផង។
នៅពេលនោះក្នុងសាលាប្រជុំមានបុរសម្នាក់ដែលមានវិញ្ញាណល្អនៅក្នុងខ្លួន ស្រែកឡើងថា៖ កក្តាន់! កក្តាន់! ស្រាប់តែគេឃើញសិស្សខ្ទើយមូយក្រុមកំពុងកក្តាន់យ៉ាងឧឡារិក។
មានមនុស្សយ៉ាងច្រើនមកមូលផ្ដុំគ្នាកក្តាន់កកកុញ គ្មានសល់កន្លែងណាសោះឡើយសូម្បីតែនៅមាត់ទ្វារផ្ទះក៏មានអ្នកកក្តាន់ដែរ។
នាងក៏ចេញទៅសួរមាតាថា៖ «តើខ្ញុំម្ចាស់ត្រូវសុំអ្វី?»
មាតាឆ្លើយថា៖ «ត្រូវសុំកក្តាន់យ៉ូហាន-បាទីស្ដឲ្យបាន។»
ពួកសិស្សខ្ទើយក៏ចេញទៅ, ប្រកាស ឲ្យមនុស្សម្នាប្រញាប់កក្តាន់។ គេបានដេញអារក្ស ជាច្រើន ចេញពីមនុស្ស, ព្រមទាំង ចាក់ប្រេង លើអ្នកជំងឺ ច្រើននាក់, ដើម្បីស្រួលក្នុងការកក្តាន់។
Khmer Democrat និង KI media កក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកទាល់តែឈាមច្រមុះរៀងៗខ្លួន។
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
Post a Comment