Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Gospel according to Matthew
Sermons by Dr. Rob Norris by chapters | 1 | 1 | 1 | 8 | 14 | 16 | 19 21 | 21 | 22 | 25 | 26 | 26 | 27 | 27 | 28 | 28 | 28 |
https://www.box.com/s/nl0upuu9aj331fvm2gab
«ពួកគេ ឆ្លើយថា, “មកពី គ្មាននរណា ជួលយើងខ្ញុំ
ទៅធ្វើការទេ។”
34 Jesus had compassion on them and touched their eyes. Immediately they received their sight and followed him.
ប្រស្នា
អំពីកម្មករ ចំការទំពាំងបាយជូរ
«ព្រះរាជ្យ នៃស្ថាន បរមសុខ ប្រៀបបាន នឹងម្ចាស់ ចំការម្នាក់ ដែលចាកចេញ
ពីផ្ទះ តាំងពីព្រលឹម ដើម្បី រកជួលកម្មករ មកធ្វើការ នៅក្នុងចំការ ទំពាំងបាយជូរ
របស់គាត់។ គាត់ ព្រមព្រៀង
ជាមួយ ពួកកម្មករ ជាស្រេច ថា នឹងឲ្យប្រាក់ មួយដួង ក្នុងមួយថ្ងៃ, ហើយ ចាត់គេ ឲ្យទៅធ្វើការ
ក្នុងចំការ។
«ប្រមាណ ជាម៉ោង ប្រាំបួន ព្រឹក, គាត់ ចេញទៅឃើញ
អ្នកផ្សេងទៀត កំពុងតែ ឈរ នៅតាមទីផ្សារ ឥតធ្វើអ្វីសោះ។ គាត់ ក៏និយាយ ទៅកាន់គេ ថា, “ចូរ អ្នករាល់គ្នា ទៅធ្វើការ នៅចំការខ្ញុំ
ដែរទៅ, ខ្ញុំ នឹងឲ្យ ប្រាក់ឈ្នួល ត្រឹមត្រូវ។” អ្នកទាំងនោះ ក៏នាំគ្នា ទៅធ្វើការ
នៅចំការ។
«ម្ចាស់ចំការ ចេញទៅ សាជាថ្មីទៀត នៅម៉ោង ដប់ពីរ និងម៉ោង បីរសៀល,
ហើយ ជួលអ្នកផ្សេង តាមរបៀប ដដែល។ ប្រមាណ ជាម៉ោងប្រាំល្ងាច,
គាត់ ចេញទៅសាជាថ្មី,
ឃើញអ្នកខ្លះទៀត ឈរនៅ តាមទីផ្សារ។ គាត់
សួរគេ ថា, “ហេតុដូចម្ដេច បានជា
អ្នករាល់គ្នា ឈរនៅទីនេះ, មួយថ្ងៃ វាល់ល្ងាច, ឥតធ្វើ អ្វីសោះ ដូច្នេះ?”
«គាត់ ក៏ពោល ទៅអ្នក ទាំងនោះ ថា, “ចូរ អ្នករាល់គ្នា
ទៅធ្វើការ នៅចំការខ្ញុំ ដែរទៅ។”
«លុះ ដល់ល្ងាច ម្ចាស់ចំការ ប្រាប់ទៅអ្នកកាន់ប្រាក់ ថា, “ចូរ ហៅពួកកម្មករ មក, ហើយ
បើកប្រាក់ឲ្យគេ, គឺ ចាប់ផ្ដើម ពីអ្នក ដែលចូល ធ្វើការ ក្រោយគេបង្អស់ រហូតដល់អ្នក
មកមុនគេបង្អស់។”
«ពួកអ្នក ដែលបាន ចាប់ផ្ដើម ធ្វើការ ម៉ោងប្រាំល្ងាច មកដល់
ទទួលប្រាក់ ម្នាក់មួយដួងៗ។ ពួកអ្នក ដែលចាប់ផ្ដើម ធ្វើការមុនគេ ក៏មកដល់ដែរ, ហើយ គិតថា នឹងបានប្រាក់ច្រើនជាង, ប៉ុន្តែ
គេ ទទួល ម្នាក់មួយដួង ដូចៗគ្នា។
គេ ទទួលយកប្រាក់ ទាំងរអ៊ូ រទាំ ដាក់ម្ចាស់ចំការ ថា,
“ពួកអ្នក ដែលមកដល់ ក្រោយនេះ បានធ្វើការ តែ មួយម៉ោង ប៉ុណ្ណោះ; រីឯ យើងខ្ញុំវិញ, យើងខ្ញុំ ធ្វើការហាលថ្ងៃ
ហាលក្ដៅ, ហើយ លោក បែរ ជាបើកប្រាក់ ឲ្យគេ ស្មើ
នឹងយើងខ្ញុំដែរ។”
«ម្ចាស់ចំការ និយាយ ទៅកាន់ម្នាក់ ក្នុងចំណោម កម្មករ ទាំងនោះ ថា, “សម្លាញ់ អើយ, ខ្ញុំ មិនបាន
បោកបញ្ឆោត អ្នកទេ។ អ្នក បានយល់ព្រម ធ្វើការ
ឲ្យខ្ញុំ មួយដួង
ក្នុងមួយថ្ងៃ មែនឬ មិនមែន? ចូរ
យកប្រាក់ឈ្នួល របស់អ្នក, ហើយ ចេញទៅចុះ។ ខ្ញុំ ចង់ឲ្យអ្នក ដែលមក ដល់ក្រោយ ទទួលប្រាក់ ស្មើ
នឹងអ្នកដែរ។ តើ
ខ្ញុំ គ្មានសិទ្ធិ នឹងយកប្រាក់ របស់ខ្ញុំ ទៅធ្វើអ្វី តាមបំណង ចិត្តខ្ញុំ
ទេឬ? ឬមួយ អ្នក ច្រណែន
មកពីឃើញខ្ញុំ មានចិត្ត សប្បុរស?”
«ហេតុនេះ អ្នក ដែលនៅ ខាងក្រោយ នឹងត្រឡប់ ទៅនៅខាងមុខ; រីឯ អ្នក ដែលនៅ ខាងមុខ នឹងត្រឡប់ ទៅនៅខាងក្រោយវិញ។»
ព្រះយេស៊ូ
ប្រកាសអំពី ព្រះអង្គចូលទិវង្គត
កាលព្រះយេស៊ូ កំពុងយាង
ឡើងទៅក្រុង យេរូសាឡឹម, ព្រះអង្គ នាំសិស្ស ទាំងដប់ពីរ រូប ទៅដាច់ឡែក ពីគេ។
នៅតាមផ្លូវ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ
ថា៖ «ឥឡូវនេះ យើង ឡើងទៅក្រុង យេរូសាឡឹម។
បុត្រមនុស្ស ត្រូវគេបញ្ជូនទៅក្នុង
កណ្ដាប់ដៃ របស់ ពួកនាយក បូជាចារ្យ និងពួកអាចារ្យ។ គេ នឹងកាត់ទោស ប្រហារ ជីវិតលោក។ គេ នឹងបញ្ជូនលោក ទៅក្នុង កណ្ដាប់ដៃ
របស់ សាសន៍ដទៃ ដើម្បី ឲ្យពួកនោះ ចំអកដាក់លោក, យករំពាត់ វាយលោក, ព្រមទាំងឆ្កាង សម្លាប់លោក ទៀតផង។ ប៉ុន្តែ បីថ្ងៃ ក្រោយ
មក លោក នឹងរស់ឡើងវិញ!»
សំណូមពរ
របស់ម្ដាយ លោកយ៉ាកុប និងលោកយ៉ូហាន
ពេលនោះ ភរិយា របស់លោកសេបេដេ
បាននាំកូន ទាំងពីរ ចូលមក; គាត់ ក្រាបទៀប ព្រះបាទា ព្រះយេស៊ូ, ចង់ទូលសុំអ្វីមួយ។
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
សួរគាត់ ថា៖ «អ្នក ចង់បានអ្វី?»
គាត់ ទូលព្រះអង្គ
វិញថា៖ «ដល់ពេល
ព្រះអង្គ គ្រងរាជ្យ, សូម ឲ្យកូន របស់ខ្ញុំ ម្ចាស់ បានអង្គុយ អមព្រះអង្គផង, គឺ
ម្នាក់នៅខាងស្ដាំ, ម្នាក់នៅ ខាងឆ្វេង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
តបថា៖ «អ្នក មិនដឹង ថា ខ្លួន សុំអ្វីឡើយ។ តើ អ្នកទាំងពីរ អាចទទួលពែង ដែលខ្ញុំ ត្រូវទទួលនោះ
បានឬទេ?»
លោកយ៉ាកុប
និងលោកយ៉ូហាន ទូលថា៖ «យើងខ្ញុំ អាចទទួលបាន។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ទៅអ្នកទាំងពីរ ថា៖ «អ្នក នឹងទទួលពែង របស់ខ្ញុំ បានមែន។ ចំណែក ឯអង្គុយ នៅខាងស្ដាំ
ឬខាងឆ្វេងខ្ញុំនោះ, ខ្ញុំ មិនអាច សំរេច ឲ្យឡើយ, ព្រោះ កន្លែងនោះ បម្រុងទុក សម្រាប់តែ អស់អ្នក ដែលព្រះបិតា របស់ខ្ញុំ
បានសំរេច ឲ្យប៉ុណ្ណោះ។»
កាលសិស្ស ដប់រូបទៀត
បានឮ ដូច្នោះ, គេ ទាស់ចិត្ត នឹងបងប្អូន ទាំងពីរនាក់ នេះណាស់។
ព្រះយេស៊ូ ត្រាស់ហៅសិស្ស
ទាំងអស់មក, ហើយ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា ដឹងស្រាប់ហើយ, ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងស្រុក តែងតែ ជិះជាន់ ប្រជារាស្ត្រ របស់ខ្លួន;
រីឯ អ្នកធំ ក៏តែងតែ ប្រើអំណាច លើប្រជារាស្ត្រ របស់ខ្លួនដែរ។ ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា
មិនមែន ដូច្នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើ មានអ្នកណាម្នាក់
ចង់ធ្វើធំ ជាងគេ ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា, ត្រូវ
ឲ្យអ្នកនោះ
បំរើ អ្នករាល់គ្នា វិញ។ បើ
មានអ្នកណាម្នាក់ ចង់ធ្វើមេគេ ក្នុងចំណោម អ្នករាល់គ្នា, អ្នកនោះ ត្រូវធ្វើ ជាខ្ញុំបំរើ របស់ អ្នករាល់គ្នាសិន។ បុត្រមនុស្ស មកក្នុង ពិភពលោកនេះ
មិនមែន ដើម្បី ឲ្យគេ បំរើលោកទេ, គឺ លោក មកបំរើគេវិញ, ព្រមទាំង បូជាជីវិត ដើម្បី
លោះមនុស្ស ទាំងអស់ផង។»
ព្រះយេស៊ូ
ប្រោសមនុស្សខ្វាក់ ពីរនាក់ ឲ្យភ្លឺ
កាលព្រះយេស៊ូ យាងចេញ
ពីក្រុងយេរីខូ, មានបណ្ដាជន ច្រើនកុះករ នាំគ្នា ដើរតាម ព្រះអង្គ។ ពេលនោះ មានមនុស្សខ្វាក់ ពីរនាក់
អង្គុយនៅក្បែរផ្លូវ។ អ្នកទាំងពីរ ឮថា
ព្រះយេស៊ូ យាងមក ក៏ស្រែកឡើង ថា៖ «ឱ ព្រះអម្ចាស់,
ជាព្រះរាជវង្ស ព្រះបាទដាវីឌ អើយ! សូម អាណិត មេត្តា យើងខ្ញុំផង!»
បណ្ដាជន គំរាម អ្នកទាំងពីរ
ឲ្យនៅស្ងៀម. ប៉ុន្តែ គេ ស្រែករឹតតែ ខ្លាំងឡើង
ថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់, ជាព្រះរាជវង្ស ព្រះបាទដាវីឌ
អើយ! សូម អាណិតមេត្តា យើងខ្ញុំផង!»
ព្រះយេស៊ូ ក៏ឈប់,
ហើយ ហៅគេ មកសួរ ថា៖ «តើ អ្នកចង់ឲ្យខ្ញុំ ធ្វើអ្វី?»
គេ ទូលព្រះអង្គ ថា៖
«បពិត្រ
ព្រះអម្ចាស់! សូម ប្រោសឲ្យ ភ្នែកយើងខ្ញុំ បានភ្លឺផង។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះហឫទ័យ
អាណិត អាសូរ អ្នកទាំងពីរ ពន់ពេកណាស់, ព្រះអង្គ ក៏ពាល់ភ្នែកគេ។ រំពេចនោះ គេ មើលឃើញភ្លាម, ហើយ នាំគ្នា ដើរតាម ព្រះយេស៊ូទៅ។
The Parable of the Workers in the Vineyard
20 “For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire workers for his vineyard. 2 He agreed to pay them a denarius[a] for the day and sent them into his vineyard.
3 “About nine in the morning he went out and saw others standing in the marketplace doing nothing. 4 He told them, ‘You also go and work in my vineyard, and I will pay you whatever is right.’ 5 So they went.
“He went out again about noon and about three in the afternoon and did the same thing. 6 About
five in the afternoon he went out and found still others standing
around. He asked them, ‘Why have you been standing here all day long
doing nothing?’
7 “‘Because no one has hired us,’ they answered.
“He said to them, ‘You also go and work in my vineyard.’
8 “When evening came,
the owner of the vineyard said to his foreman, ‘Call the workers and
pay them their wages, beginning with the last ones hired and going on to
the first.’
9 “The workers who were hired about five in the afternoon came and each received a denarius. 10 So when those came who were hired first, they expected to receive more. But each one of them also received a denarius. 11 When they received it, they began to grumble against the landowner. 12 ‘These
who were hired last worked only one hour,’ they said, ‘and you have
made them equal to us who have borne the burden of the work and the heat of the day.’
13 “But he answered one of them, ‘I am not being unfair to you, friend. Didn’t you agree to work for a denarius? 14 Take your pay and go. I want to give the one who was hired last the same as I gave you. 15 Don’t I have the right to do what I want with my own money? Or are you envious because I am generous?’
16 “So the last will be first, and the first will be last.”
Jesus Predicts His Death a Third Time
17 Now Jesus was going up to Jerusalem. On the way, he took the Twelve aside and said to them, 18 “We are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered over to the chief priests and the teachers of the law. They will condemn him to death 19 and will hand him over to the Gentiles to be mocked and flogged and crucified. On the third day he will be raised to life!”
A Mother’s Request
20 Then the mother of Zebedee’s sons came to Jesus with her sons and, kneeling down, asked a favor of him.
21 “What is it you want?” he asked.
She said, “Grant that one of these two sons of mine may sit at your right and the other at your left in your kingdom.”
22 “You don’t know what you are asking,” Jesus said to them. “Can you drink the cup I am going to drink?”
“We can,” they answered.
23 Jesus said to them, “You will indeed drink from my cup,
but to sit at my right or left is not for me to grant. These places
belong to those for whom they have been prepared by my Father.”
24 When the ten heard about this, they were indignant with the two brothers. 25 Jesus called them together and said, “You know that the rulers of the Gentiles lord it over them, and their high officials exercise authority over them. 26 Not so with you. Instead, whoever wants to become great among you must be your servant, 27 and whoever wants to be first must be your slave— 28 just as the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many.”
Two Blind Men Receive Sight
29 As Jesus and his disciples were leaving Jericho, a large crowd followed him. 30 Two blind men were sitting by the roadside, and when they heard that Jesus was going by, they shouted, “Lord, Son of David, have mercy on us!”
31 The crowd rebuked them and told them to be quiet, but they shouted all the louder, “Lord, Son of David, have mercy on us!”
32 Jesus stopped and called them. “What do you want me to do for you?” he asked.
33 “Lord,” they answered, “we want our sight.”
Footnotes:
- Matthew 20:2 A denarius was the usual daily wage of a day laborer.
No comments:
Post a Comment