Monday, October 21, 2013

Reading MATTHEW chapter 23



Recently, I discovered the sermons of my college pastor online. While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Gospel according to Matthew
លោក​ ម៉ាថាយ
Sermons by Dr. Rob Norris by chapters | 1 | 1 | 1 8 | 14 | 16 | 19 21 | 21 | 22 | 25 | 26 | 26 | 27 | 27 | 28 | 28 | 28 |

https://www.box.com/s/nl0upuu9aj331fvm2gab




ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ​ឲ្យ​​ប្រយ័ត្ន​ នឹង​ពុតត្បុត ​របស់​ ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ខាង​ គណៈ​ផារីស៊ី

ពេល​នោះ ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​មហាជន និង​ពួក​សិស្ស ថា៖ «ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី មាន​ភារកិច្ច​ បង្រៀន​គម្ពីរ​ វិន័យ​ របស់​ លោក​ម៉ូសេ។  អ្វីៗ​ ដែល​គេ ​បង្រៀន​ អ្នក​រាល់​គ្នា, ចូរ​ ស្ដាប់, ហើយ ​យក​ទៅ​ប្រតិបត្តិ​ តាម​ទៅ, ​តែ​ កុំ​ យក​តំរាប់​តាម អំពើ​ ដែល​គេ​ ប្រព្រឹត្ត​ឡើយ, ដ្បិត ​គេ​ មិន​ប្រតិបត្តិ​ តាមសេចក្ដី​ ដែល​គេ​ បង្រៀន​នោះ​ទេ។  អ្នក​ទាំង​នោះ​ បាន​បង្កើត​វិន័យ​ យ៉ាង​តឹងរ៉ឹង យក​មក​ផ្ទុក​ លើ​មនុស្ស, ហើយ​ មិន​ជួយ​ សម្រាលបន្ទុក ​នោះ​ទេ, សូម្បី ​តែ​ បន្តិចបន្តួច ​ក៏​មិន​ជួយ​ផង។

«គេ​ ធ្វើ​កិច្ចការ ​ផ្សេងៗ ដើម្បី​ ឲ្យ​មនុស្សម្នា​ កោត​សរសើរ, គឺ​ គេ ​ធ្វើ​ក្លាក់​​ កាន់​តែ ​ធំ​ឡើងៗ និង​ធ្វើ​ខ្សែ​រំយោល​ នៅ​ជាយ​អាវ​ កាន់​តែ ​វែង​ទៅៗ។  ពួក​គេ​ ចូល​ចិត្ត​កន្លែង​កិត្តិយស ​ក្នុង​ពិធី​ជប់លៀង, ហើយ ​រើស​កន្លែង​អង្គុយ ​នៅ​មុខ​គេ​ ក្នុង​សាលា​ប្រជុំ។  ពួក​នេះ​ ចូល​ចិត្ត ​ឲ្យ​គេ​ អោន​កាយ​គោរព នៅ​តាម​ផ្សារ និង​ឲ្យ​គេ ​ហៅ​ខ្លួន​ ថា, ព្រះគ្រូ

«រីឯ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ, កុំ​ បង្គាប់​គេ ​ឲ្យ​ហៅ​ខ្លួន​ ថា, ព្រះគ្រូសោះ​ឡើយ, ដ្បិត ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ មានព្រះគ្រូតែ​មួយ​គត់, ហើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​ សុទ្ធ​តែ​ ជា​បង​ប្អូន ​នឹង​គ្នា។  កុំ​ ហៅ​នរណា​ម្នាក់ នៅ​លើ​ ផែនដី​នេះ ​ថា, ព្រះបិតាឲ្យ​សោះ, ដ្បិត​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​មាន ព្រះបិតាតែ​មួយ​គត់ ដែល​គង់​នៅ​ ស្ថាន​បរមសុខ។  កុំ​ ឲ្យ​គេ​ ហៅ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ថា, “មគ្គទេសក៍​ឡើយ, ដ្បិត​ មាន​តែ​ ព្រះគ្រិស្ដ​ មួយ​ព្រះអង្គ​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​ជា​មគ្គទេសក៍​ របស់​ អ្នក​រាល់​គ្នា។  ក្នុង​ចំណោម​ អ្នក​រាល់​គ្នា, អ្នក​ណា​ មាន​ឋានៈ​ធំ​ជាង​គេ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ ​បំរើ​ អ្នក​រាល់​គ្នា។  អ្នក​ណា​ លើក​តម្កើង​ខ្លួន, អ្នក​នោះ​ នឹង​ត្រូវ​ គេ​ បន្ទាប​ចុះ។  រីឯ​ អ្នក​ ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន នឹង​ត្រូវ​ គេ​ លើក​តម្កើង​វិញ។»

«នែ៎!  ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី ​ដ៏​មាន​ពុត​អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា​ ត្រូវ​ វេទនា​ ជា​ពុំខាន, ព្រោះ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ បិទ​ទ្វារ មិន​ឲ្យ​មនុស្ស​ ចូល​ទៅ​ ក្នុង​ព្រះរាជ្យ ​នៃ​ស្ថាន ​បរមសុខ។  អ្នក​រាល់​គ្នា​ មិន​ត្រឹម​តែ​ មិន​បាន​ចូល​ ខ្លួន​ឯង​ ប៉ុណ្ណោះ​ទេ, គឺ​ ថែម​ទាំង ​រារាំង​អ្នក ​ដែល​ចង់​ចូល ​មិន​ឲ្យ​គេ​ ចូល​ទៀត​ផង។  ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី​ ដ៏​មាន​ពុត​អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា ​ត្រូវ​វេទនា​ ជា​ពុំខាន, ព្រោះ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ ឆបោក​ យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ របស់ ​ស្ត្រី​មេម៉ាយ ដោយ​ធ្វើ​ឫក ​ជា​សូត្រ​ធម៌​ យ៉ាង​យូរ។  ហេតុ​នេះ​ហើយ ​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ត្រូវ​ ទទួល​ទោស​ យ៉ាង​ធ្ងន់​មិន​ខាន។

«ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី​ ដ៏​មាន​ពុត​អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា​ ត្រូវ ​វេទនា​ ជា​ពុំខាន, ព្រោះ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ ធ្វើ​ដំណើរ​ តាម​ផ្លូវ​ទឹក និង​តាម​ផ្លូវ​គោក ស្វែង​រក​ បញ្ចុះបញ្ចូល​គេ ឲ្យ​ចូល​សាសនា​ របស់​ អ្នក​រាល់​គ្នា យ៉ាង​ហោច​ណាស់​ ឲ្យ​បាន​មនុស្ស​ ម្នាក់​ដែរ។  លុះ ​គេ​ ចូល​សាសនា ​ហើយ, អ្នក​រាល់​គ្នា ​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ ​រឹត​តែ​ អាក្រក់​ ជួជាតិ​ ជាង​អ្នក​រាល់​គ្នា ​មួយទ្វេ​ជា​ពីរ។

«ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​ កង្វាក់​ អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា​ ត្រូវ​ វេទនា​ ជា​
ពុំខាន, ព្រោះ ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ និយាយ​ ថា, “បើ​ អ្នក​ណា​ ស្បថ​ ដោយ​យក​ ព្រះវិហារ ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី, ពាក្យ​សម្បថ​នោះ​ យក​ជា​ការ​ ពុំ​ បាន​ទេ។  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ បើ​ ស្បថ​ ដោយ​យក​មាស ​របស់​ ព្រះវិហារ​ ធ្វើ​ជា​សាក្សី ទើប​យក​ជា​ការ​បាន។  មនុស្ស​លេលា កង្វាក់​អើយ!  មាស និង​ព្រះវិហារ ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មាស ​ទៅ​ជា​វត្ថុ​ពិសិដ្ឋ, តើ​ មួយ​ណា​ សំខាន់​ជាង?  អ្នក​រាល់​គ្នា ​និយាយ​ទៀត ថា, អ្នក​ណា​ ស្បថ​ដោយ​យក​អាសនៈ​ ធ្វើ​ជា​សាក្សី, ពាក្យ​សម្បថ​នោះ​ យក​ជា​ការ​ពុំ​បាន​ទេ។  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ, បើ​ ស្បថ​ ដោយ​យក ​តង្វាយ ​លើ​អាសនៈ​ ធ្វើ​ជា​សាក្សី ទើប​ យក​ជា​ការ​បាន។  មនុស្ស​ កង្វាក់ ​អើយ!  តង្វាយ​ ដែល​គេ​ ថ្វាយ​លើ​អាសនៈ និង​អាសនៈ ​ដែល​ធ្វើ​ ឲ្យ​តង្វាយ​ ទៅ​ជា​តង្វាយ ​ពិសិដ្ឋ, តើ ​មួយ​ណា​ សំខាន់​ជាង?  ដូច្នេះ អ្នក​ណា​ ស្បថ​ ដោយ​យក​អាសនៈ​ ជា​សាក្សី, អ្នក​នោះ​ មាន​ទាំង​ អាសនៈ, មាន​ទាំង ​អ្វីៗ ​នៅ​លើ​អាសនៈ​ ជា​សាក្សី​មែន។  អ្នក​ណា ​ស្បថ ​ដោយ​យក​ ព្រះវិហារ​ ជា​សាក្សី, អ្នក​នោះ​ មាន​ទាំង ​ព្រះវិហារ, មាន​ទាំង ​ព្រះជាម្ចាស់ ​ដែល​គង់​នៅ​ ក្នុង ​ព្រះវិហារ​ ជា​សាក្សី​ដែរ។  អ្នក​ណា ​ស្បថ ​ដោយ​យក​ ស្ថាន​បរមសុខ​ ជា​សាក្សី, អ្នក​នោះ​ មាន​ទាំង ​បល្ល័ង្ក ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់, មាន​ទាំង​ ព្រះជាម្ចាស់​ ដែល​គង់​ នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក​ ជា​សាក្សី។

«ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី ​ដ៏​មាន​ពុត​អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា ​ត្រូវ​វេទនា​ ជា​ពុំខាន, ព្រោះ ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ យក​ជីរអង្កាម, ជីរនាងវង, និង​ម្អម​មួយ ​ភាគ​ដប់​ មក​ថ្វាយ​ ព្រះជាម្ចាស់, ប៉ុន្តែ អ្នក​រាល់​គ្នា ​លះបង់​ក្រឹត្យវិន័យ សំខាន់ៗ​ចោលមាន​សេចក្ដី​សុចរិត, មេត្តាករុណា​ធម៌, និង​ជំនឿ​ ស្មោះ​ត្រង់​ ជា​ដើម។  វិន័យ​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ​ប្រការ​ នេះ​ហើយ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ត្រូវ​ ប្រតិបត្តិ​តាម ​ដោយ​ឥត​ លះបង់​ ចោល​ប្រការ ​ឯ​ទៀតៗ។  អ្នក​ដឹក​នាំ​ កង្វាក់​អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា ​ត្រង​យក​មូស​ ចេញ​ពី​ទឹក​ផឹក, តែ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​លេប​ដំរី​មួយ​ ទាំង​មូល​ ទៅ​វិញ។

«ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី ​ដ៏​មាន​ពុត​អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា​ ត្រូវ​វេទនា ​ជា​ពុំខាន, ព្រោះ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ សំអាត​ពែង និង​ចាន តែ​ខាង​ក្រៅ​ប៉ុណ្ណោះ, ប៉ុន្តែ ផ្នែក​ខាង​ក្នុង ​ពោរពេញ​ ទៅ​ដោយ​ផល​ ដែល​កើត​មក​ ពី​ការ​កេងប្រវ័ញ្ច និង​ការ​លោភលន់។  ពួក​ផារី​ស៊ី​ ដ៏​កង្វាក់​អើយ!  ចូរ​ សំអាត​ ផ្នែក​ខាង​ក្នុង​ពែង​ ជា​មុន​សិន ទើប​អ្វីៗ ​នៅ​ខាង​ក្រៅ​ បាន​ស្អាត​បរិសុទ្ធដែរ។

«ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី​ ដ៏​មាន​ពុត​ អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា​ ត្រូវ​ វេទនា​ ជា​ពុំខាន, ព្រោះ​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​ប្រៀប​បាន​ នឹង​ផ្នូរ ដែល​គេ​ លាប​កំបោរ​ស, មើល​ពី​ក្រៅ​ ឃើញ​ហាក់​ដូច​ជា​ស្អាត, តែ​ ខាង​ក្នុង ​ពោរពេញ​ ទៅ​ដោយ​ឆ្អឹង ​សាកសព និង​ធាតុ​រលួយ​ សព្វ​បែប​យ៉ាង។  អ្នក​រាល់​គ្នា ​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ។  អ្នក​រាល់​គ្នា​ សំដែង​ឫកពារ​ ខាង​ក្រៅ ​ឲ្យ​មនុស្សម្នា ​ឃើញ​ថា, អ្នក​រាល់​គ្នា​ សុចរិត។  តែ ​ចិត្ត​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ពោរពេញ​ ដោយ​គំនិត​ លាក់​ពុត និង​គំនិត​ ទុច្ចរិត​ ទៅ​វិញ។

«ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារីស៊ី​ ដ៏​មាន​ពុត​អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា ​ត្រូវ វេទនា​ ជា​ពុំខាន, ព្រោះ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​សង់​ផ្នូរ ​ឲ្យ​ពួក​ព្យាការី, ព្រម​ទាំង​ តុបតែង​ផ្នូរ​ របស់​ មនុស្ស​សុចរិត, ដោយ​ពោល​ ថា, “ប្រសិន​បើ​ យើង​ បាន​រស់​នៅ ​ជំនាន់​បុព្វ​បុរស, នោះ​ យើង​ មុខ​ជា​មិន​សម​គំនិត​ ជា​មួយ​គេ ក្នុង​ការ​សម្លាប់ ​ពួក​ព្យាការី​ឡើយ។  អ្នក​រាល់​គ្នា ​ពោល​ដូច្នេះ ​បាន​សេចក្ដី ​ថា, អ្នក​រាល់​គ្នា​ ចោទ​ខ្លួន​ឯង ​ថា, ​ជា​ពូជពង្ស​ របស់​ពួក​អ្នក ​ដែល​បាន​សម្លាប់​ ព្យាការី។  ដូច្នេះ ចូរ​ បន្ដ​កិច្ចការ​ របស់​បុព្វបុរស​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​ឲ្យ​បាន​សំរេច​ទៅ!

«នែ៎, ពួក​ពស់!  ពូជ​ពស់​វែក ​អើយ!  ធ្វើ​ម្ដេច ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​គេច​ផុត​ ពី​ទោស​ ធ្លាក់​នរក​បាន?  ហេតុ​នេះ ខ្ញុំ​ ចាត់​ព្យាការី, អ្នក​ប្រាជ្ញ, និង​អាចារ្យ ​ឲ្យ​មក​រក​ អ្នក​រាល់​គ្នា។  តែ​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​នឹង​សម្លាប់​ពួក​គេ​ខ្លះ, ឆ្កាង​ខ្លះ, និង​វាយ​ ធ្វើ​បាប​ខ្លះ ​ក្នុង​សាលា​ប្រជុំ, ព្រម​ទាំង ​តាម​បៀតបៀន​គេ​ ពី​ក្រុង​មួយ ​ទៅ​ក្រុង​មួយ​ផង។  ដូច្នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា ​ត្រូវ​ ទទួល​ទោស, ព្រោះ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​បង្ហូរ​ឈាម ​ជន​សុចរិត, ចាប់​ពី​លោក​អេបិល ​ជា​មនុស្ស​សុចរិត ​រហូត​ដល់​ លោក​សាការី, ជា​បុត្រ​ របស់​ លោក​បារ៉ាគា ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា ​បាន​សម្លាប់ នៅ​ត្រង់​ចន្លោះ​ ទីសក្ការៈ និង​អាសនៈ។  ខ្ញុំ​ សូម​ប្រាប់​ ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​ដឹង​ ថា, ទោស​ទាំង​នោះ​ នឹង​ត្រូវ​ធ្លាក់​ មក​លើ​មនុស្ស​ ជំនាន់​នេះ​ ជា​មិន​ខាន។

អ្នក​ក្រុង​ យេរូសាឡឹម​ បដិសេធ ​មិន​ទទួល​ ព្រះយេស៊ូ

«អ្នក​ក្រុង ​យេរូសាឡឹម!  អ្នក​ក្រុង​ យេរូសាឡឹម អើយ!  អ្នក​រាល់​គ្នា​ បាន​សម្លាប់​ ពួក​ព្យាការី និង​យក​ដុំ​ថ្ម​ គប់​សម្លាប់​ អស់​អ្នក ​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ចាត់​ឲ្យ​មក ​រក​អ្នក​រាល់​គ្នា។  ច្រើន​លើក ​ច្រើន​សា ​មក​ហើយ ​ដែល​ខ្ញុំ ​ចង់​ប្រមូល​ផ្ដុំ​ អ្នក​រាល់​គ្នា, ដូច​មេ​មាន់ ​ក្រុង​កូន​វា ​នៅ​ក្រោម​ស្លាប, តែ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ពុំ​ ព្រម​សោះ។  ហេតុ​នេះ ផ្ទះ​ របស់​ អ្នក​រាល់​គ្នា នឹង​ត្រូវ ​បោះ​បង់​ចោល ​ឲ្យ​នៅ​ស្ងាត់​ជ្រងំ។  ខ្ញុំ​ សូម​ប្រាប់ ​អ្នក​ រាល់​គ្នា​ ថា, ពី​ពេល​នេះ​ ទៅ​មុខ, អ្នក​រាល់​គ្នា ​នឹង​លែង​ឃើញ​ខ្ញុំ ​ទៀត​ហើយ, រហូត​ ដល់​ពេល ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ពោល​ថា, “សូម ​ព្រះជាម្ចាស់​ ប្រទាន​ពរ​ ដល់​ព្រះអង្គ
ដែល​យាង​មក ​ក្នុង​នាម​ ព្រះអម្ចាស់។”»


A Warning Against Hypocrisy

23 Then Jesus said to the crowds and to his disciples: “The teachers of the law and the Pharisees sit in Moses’ seat. So you must be careful to do everything they tell you. But do not do what they do, for they do not practice what they preach. They tie up heavy, cumbersome loads and put them on other people’s shoulders, but they themselves are not willing to lift a finger to move them.

“Everything they do is done for people to see: They make their phylacteries[a] wide and the tassels on their garments long; they love the place of honor at banquets and the most important seats in the synagogues; they love to be greeted with respect in the marketplaces and to be called ‘Rabbi’ by others.

“But you are not to be called ‘Rabbi,’ for you have one Teacher, and you are all brothers. And do not call anyone on earth ‘father,’ for you have one Father, and he is in heaven. 10 Nor are you to be called instructors, for you have one Instructor, the Messiah. 11 The greatest among you will be your servant. 12 For those who exalt themselves will be humbled, and those who humble themselves will be exalted.

Seven Woes on the Teachers of the Law and the Pharisees

 

13 “Woe to you, teachers of the law and Pharisees, you hypocrites! You shut the door of the kingdom of heaven in people’s faces. You yourselves do not enter, nor will you let those enter who are trying to. [14] [b]

15 “Woe to you, teachers of the law and Pharisees, you hypocrites! You travel over land and sea to win a single convert, and when you have succeeded, you make them twice as much a child of hell as you are.

16 “Woe to you, blind guides! You say, ‘If anyone swears by the temple, it means nothing; but anyone who swears by the gold of the temple is bound by that oath.’ 17 You blind fools! Which is greater: the gold, or the temple that makes the gold sacred? 18 You also say, ‘If anyone swears by the altar, it means nothing; but anyone who swears by the gift on the altar is bound by that oath.’ 19 You blind men! Which is greater: the gift, or the altar that makes the gift sacred? 20 Therefore, anyone who swears by the altar swears by it and by everything on it. 21 And anyone who swears by the temple swears by it and by the one who dwells in it. 22 And anyone who swears by heaven swears by God’s throne and by the one who sits on it.

23 “Woe to you, teachers of the law and Pharisees, you hypocrites! You give a tenth of your spices—mint, dill and cumin. But you have neglected the more important matters of the law—justice, mercy and faithfulness. You should have practiced the latter, without neglecting the former. 24 You blind guides! You strain out a gnat but swallow a camel.

25 “Woe to you, teachers of the law and Pharisees, you hypocrites! You clean the outside of the cup and dish, but inside they are full of greed and self-indulgence. 26 Blind Pharisee! First clean the inside of the cup and dish, and then the outside also will be clean.

27 “Woe to you, teachers of the law and Pharisees, you hypocrites! You are like whitewashed tombs, which look beautiful on the outside but on the inside are full of the bones of the dead and everything unclean. 28 In the same way, on the outside you appear to people as righteous but on the inside you are full of hypocrisy and wickedness.

29 “Woe to you, teachers of the law and Pharisees, you hypocrites! You build tombs for the prophets and decorate the graves of the righteous. 30 And you say, ‘If we had lived in the days of our ancestors, we would not have taken part with them in shedding the blood of the prophets.’ 31 So you testify against yourselves that you are the descendants of those who murdered the prophets. 32 Go ahead, then, and complete what your ancestors started!

33 “You snakes! You brood of vipers! How will you escape being condemned to hell? 34 Therefore I am sending you prophets and sages and teachers. Some of them you will kill and crucify; others you will flog in your synagogues and pursue from town to town. 35 And so upon you will come all the righteous blood that has been shed on earth, from the blood of righteous Abel to the blood of Zechariah son of Berekiah, whom you murdered between the temple and the altar. 36 Truly I tell you, all this will come on this generation.

37 “Jerusalem, Jerusalem, you who kill the prophets and stone those sent to you, how often I have longed to gather your children together, as a hen gathers her chicks under her wings, and you were not willing. 38 Look, your house is left to you desolate. 39 For I tell you, you will not see me again until you say, ‘Blessed is he who comes in the name of the Lord.’[c]

Footnotes:

  1. Matthew 23:5 That is, boxes containing Scripture verses, worn on forehead and arm
  2. Matthew 23:14 Some manuscripts include here words similar to Mark 12:40 and Luke 20:47.
  3. Matthew 23:39 Psalm 118:26





1 comment:

Anonymous said...

Now they just spent time rapping little kids..so go an fuck your self..