Thursday, October 31, 2013

Reading MATTHEW chapter 27 -- Ruler of Principalities and Powers


Gospel according to Matthew
លោក​ ម៉ាថាយ
Sermons by Dr. Rob Norris by chapters | 1 | 1 | 1 8 | 14 | 16 | 19 21 | 21 | 22 | 25 | 26 | 26 | 27 | 27 | 28 | 28 | 28 |

https://www.box.com/s/nl0upuu9aj331fvm2gab


ក្រុមជំនុំ​ ជាន់​ខ្ពស់​ កាត់​ទោស​ ព្រះយេស៊ូ

លុះ​ ព្រឹក​ឡើង ពួក​នាយក ​បូជាចារ្យ និង​ព្រឹទ្ធា​ចារ្យ ទាំង​អស់​ របស់​ប្រជាជន ​ប្រជុំ​គ្នា, ហើយ​ សំរេច​ចិត្ត​ ធ្វើ​គុត​ព្រះយេស៊ូ។  គេ​ ក៏​ចង​ព្រះអង្គ, បញ្ជូន​ទៅ​ លោក​ពីឡាត ​ជា​ទេសាភិបាល។

ប្រាក់​បង់​ថ្លៃ​ឈាម

កាល​យូដាស ជា​អ្នក​ ដែល​នាំ​គេ​ មក​ចាប់ ​ព្រះយេស៊ូ ឃើញ​គេ​ កាត់​ទោស​ ព្រះអង្គ​ដូច្នេះ, គាត់​ សោកស្ដាយ ​ជា​ខ្លាំង ក៏​យក​ប្រាក់​ សាមសិប​ស្លឹង ​ទៅ​ប្រគល់ ​ឲ្យ​ពួក​នាយក ​បូជាចារ្យ និង​ពួក​ ព្រឹទ្ធាចារ្យ​វិញទាំង​ពោល ​ថា៖ «ខ្ញុំ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​បាប, ព្រោះ ​ខ្ញុំ ​បាន​បញ្ជូន ​មនុស្ស ​ឥត​ទោស​ ទៅ​ឲ្យ​គេ ​បង្ហូរ​ឈាម។»

ពួក​គេ ​ឆ្លើយ​ថា៖ «រឿង​នេះ ​គ្មាន​ ទាក់ទង​អ្វី ​នឹង​យើង​ទេ, ជា​រឿង ​របស់​អ្នក​ ទេ​តើ។»

យូដាស ​បាច​ប្រាក់​នោះ ​នៅ​ក្នុង​ ព្រះវិហារ, ហើយ ​ចេញ​ទៅ​ចង ​ក​ សម្លាប់​ខ្លួន។

ពួក​នាយក​ បូជាចារ្យ ​រើស​ប្រាក់​នោះ, ទាំង​ពោល​ ថា៖ «យើង​ គ្មាន​ច្បាប់ ​នឹង​បញ្ចូល​ប្រាក់​នេះ ​ទៅ​ក្នុង​ ហិប​តង្វាយ​ឡើយ, ព្រោះ​ ជា​ប្រាក់ ​បង់​ថ្លៃ​ឈាម។​»  ក្រោយ​ពី​បាន​ ពិភាក្សា​គ្នា​ហើយ, គេ​ ក៏​យក​ប្រាក់​នោះ ​ទៅ​ទិញ​ដី​ចំការ ​របស់​ជាង​ស្មូន, ទុក​ធ្វើ​ ជា​កន្លែង ​បញ្ចុះ​សព​ ជន​បរទេស។  ហេតុ​នេះ​ហើយ​ បាន​ជា​គេ​ ហៅ​ចំការ​នោះ​ ថា, «ចំការ​ឈាម» រហូត ​មក​ទល់​ សព្វ​ថ្ងៃ។  ហេតុការណ៍​នេះ​ កើត​ឡើង ស្រប​នឹង​សេចក្ដី ដែល​មាន​ចែង​ទុក តាម​រយៈ​ព្យាការី យេរេមា ​ថា៖ «គេ ​បាន​យក​ប្រាក់​ សាមសិប​ស្លឹង, ជា​ប្រាក់​ ដែល​ជន​ជាតិ ​អ៊ីស្រាអែល ​សន្មត​ថា​ ជា​ថ្លៃ​ទិញ​លោក​នោះ, ហើយ​ គេ​ បាន​យក​ប្រាក់​នោះ​ ទៅ​ទិញ​ចំការ​ របស់​ជាង​ស្មូន  ដូច​ព្រះអម្ចាស់​ បង្គាប់​មក​ខ្ញុំ។»​

លោក​ពីឡាត​ កាត់​ទោស​ ប្រហារ​ជីវិត ​ព្រះយេស៊ូ

ព្រះយេស៊ូ ឈរ ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ លោក​ទេសា​ភិបាល។  ​លោក​ សួរ​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «តើ ​អ្នក ​ជា​ស្ដេច​យូដា​ មែន​ឬ

ព្រះយេស៊ូ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «លោក ​ទេ​តើ ​ដែល​មាន​ប្រសាសន៍​ ដូច្នេះ។»

ពួក​នាយក​ បូជាចារ្យ និង​ពួក ​ព្រឹទ្ធាចារ្យ ​នាំ​គ្នា ​ចោទ​ប្រកាន់​ព្រះអង្គ, តែ​ ព្រះអង្គ ​ពុំ​ ឆ្លើយ​អ្វី​ ទាល់​តែ ​សោះ។  លោក​ពីឡាត​ សួរ​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «អ្នក ​មិន​ឮ​ សេចក្ដី​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​គេ​ ចោទ​ប្រកាន់​អ្នក​ ទេ​ឬ  ព្រះយេស៊ូ​ ពុំ ​បាន​ឆ្លើយ​តប​ មួយ​ម៉ាត់​ សោះ​ឡើយ, ជា​ហេតុ ​នាំ​ឲ្យ​លោក ​ទេសា​ភិបាល ​ងឿងឆ្ងល់ ​ជា​ខ្លាំង។

ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ ក្នុង​ឱកាស​បុណ្យ​ចម្លង, លោក​ទេសា​ភិបាល​ តែងតែ​លែង​ អ្នក​ទោស​ម្នាក់ តាម​សំណូម​ពរ ​របស់​បណ្ដាជន។  នៅ​ពេល​នោះ មាន​អ្នក​ទោស ​ដ៏​ល្បី​ម្នាក់, ឈ្មោះ​យេស៊ូ​-បារ៉ាបាស។  កាល​បណ្ដាជន​ មក​ជុំ​គ្នា​ហើយ, លោក​ពីឡាត​ សួរ​គេ​ ថា៖ «តើ​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​ចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ ដោះ​លែង​ អ្នក​ណា៖ ដោះ​លែង ​យេស៊ូ​-បារ៉ាបាស ឬ​យេស៊ូ​ ហៅ​ព្រះគ្រិស្ដ លោក​ពីឡាត​ មាន​ប្រសាសន៍​ដូច្នេះ មក​ពី​លោក​ ជ្រាប​ថា, ពួក​គេ​ បញ្ជូន​ព្រះយេស៊ូ​ មក​លោក ព្រោះ​គេ​ មាន​ចិត្ត​ច្រណែន។

នៅ​ពេល​ ដែល​លោក​ពីឡាត អង្គុយ​នៅ​លើ​ វេទិកា​កាត់​ក្ដី, ភរិយា ​របស់​លោក​ បាន​ចាត់​គេ ​ឲ្យ​មក​ជំរាប​ ថា៖ «កុំ​ឡូកឡំ​ នឹង​រឿង​មនុស្ស​ ឥត​ទោស​នេះ​ ធ្វើ​អ្វី។  យប់មិញ ព្រោះ​តែ​រឿង​បុរស​នេះ, ខ្ញុំ​ យល់សប្ដិ​ អាក្រក់​ណាស់។»

ពួក​នាយក​ បូជាចារ្យ និង​ពួក ​ព្រឹទ្ធា​ចារ្យ នាំ​គ្នា​ ញុះញង់​បណ្ដាជន ឲ្យ​សូម ​ដោះ​លែង​ បារ៉ាបាស និង​សូម ​ប្រហារ​ជីវិត​ ព្រះយេស៊ូ។

លោក​ទេសា​ភិបាល​ មាន​ប្រសាសន៍ ​ទៅ​គេ​ ថា៖ «ក្នុង​ចំណោម​ អ្នក​ទាំង​ពីរ​នេះ, តើ​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ ចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ ដោះ​លែង​អ្នក​ណា

ពួក​គេ​ ឆ្លើយ​ថា៖ «បារ៉ាបាស!»

លោក​ពីឡាត​ សួរ​ទៅ​គេ​ ថា៖ «បើ​ ដូច្នេះ, តើ​ អ្នក​រាល់​គ្នា ​ចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ ធ្វើ​អ្វី​ ដល់​ឈ្មោះ យេស៊ូ ហៅ​ព្រះគ្រិស្ដ​នេះ
គេ ​ស្រែក​ឡើង​ ទាំង​អស់​គ្នា​ ថា៖ «យក ​ទៅ​ឆ្កាង​ទៅ!»
លោក​ មាន​ប្រសាសន៍ ​ថា៖ «តើ​ អ្នក​នេះ​ បាន​ប្រព្រឹត្ត ​អំពើ​អាក្រក់​ អ្វី

គេ​ នាំ​គ្នា ​ស្រែក​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ ឡើង​ថា៖ «យក ​ទៅ​ឆ្កាង​ទៅ!»

ដោយ​លោក​ពីឡាត ​ឃើញ​ថា និយាយ​ទៅ​ ឥត​បាន​ការ, ហើយ​ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ, ឃើញ​គេ​ កើត​ចលាចល​ កាន់​តែ​ ខ្លាំង​ឡើងៗ​ ដូច្នេះ, លោក​ ក៏​យក​ទឹក​មក​លាង​ដៃ ​នៅ​មុខ​បណ្ដាជន, ទាំង​ពោល​ ថា៖ «នេះ ​ជា​បញ្ហា ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ។  ខ្ញុំ​ ឥត​ទទួល​ ខុស​ត្រូវ​ ក្នុង​ការ​ បង្ហូរ​ឈាម ​បុរស​នេះ​ឡើយ។»

ប្រជាជន ​ឆ្លើយ​ឡើង​ ទាំង​អស់​គ្នា​ ថា៖ «យើង​ខ្ញុំ និង​កូន​ចៅ​ របស់​ យើង​ខ្ញុំ ទទួល​ខុស​ត្រូវ ​ក្នុង​ការ​ប្រហារ​ ជីវិត​ជន​នេះ!»

លោក​ពីឡាត​ ក៏​ដោះ​លែង​ បារ៉ាបាស; រីឯ ​ព្រះយេស៊ូ​វិញ, លោក​ ឲ្យ​គេ ​វាយ​នឹង​រំពាត់, រួច ​បញ្ជូន​ព្រះអង្គ​ ទៅ​ឲ្យ​គេ​ឆ្កាង។

ទាហាន ​មើលងាយ និង​ធ្វើ​បាប ​ព្រះយេស៊ូ

ពួក​ទាហាន ​របស់​លោក ​ទេសា​ភិបាល​ នាំ​ព្រះយេស៊ូ​ ទៅ​
ក្នុង​ទីធ្លា​បន្ទាយ, ហើយ​ ប្រមូល​គ្នីគ្នា​ ក្នុង​កង​នោះ​ មក​ចោមរោម​ព្រះអង្គ។  គេ ​ដោះ​ព្រះពស្ដ្រ ​របស់​ព្រះអង្គ ​ចេញ, ហើយ​ យក​អាវ​ធំ ដែល​មាន​ ពណ៌​ក្រហម​ទុំ មក​បំពាក់​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ។  គេ​ យក​បន្លា ​មក​ក្រង​ ធ្វើ​ជា​ភួង បំពាក់​លើ​ព្រះសិរសា ​ព្រះអង្គ និង​យក​ដើម​ត្រែង​ មក​ដាក់​ក្នុង​ ព្រះហស្ដ​ស្ដាំ​ ឲ្យ​ព្រះអង្គ​កាន់។  រួច ​គេ​ នាំ​គ្នា​ លុត​ជង្គង់ ​នៅ​មុខ​ព្រះអង្គ, ទាំង​ពោល​ចំអក​ ថា៖ «សូម ​គោរព​ថ្វាយបង្គំ ​ស្ដេច​យូដា!»  គេ​ ស្ដោះ​ទឹក​មាត់ ​ដាក់​ព្រះអង្គ និង​យក ​ដើម​ត្រែង​នោះ ​វាយ​ព្រះសិរសា ​ព្រះអង្គ ទៀត​ផង។  ក្រោយ​ពី​បាន​ប្រមាថ​ មើលងាយ​ព្រះអង្គ​ រួច​ហើយ, ពួក​គេ​ ដោះ​អាវ​ធំ​ចេញ, យក​ព្រះពស្ដ្រ​ របស់​ព្រះអង្គ ​មក​បំពាក់​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​វិញ, រួច​ បណ្ដើរ​ នាំ​យក​ទៅ​ឆ្កាង។

គេ ​ឆ្កាង​ព្រះយេស៊ូ

ពេល​ចេញ​ ពី​ទីក្រុង​ទៅ, គេ​ ជួប​បុរស​ម្នាក់​ ឈ្មោះ​ស៊ីម៉ូន, ជា​អ្នក​ស្រុក​គីរេន។  គេ​ បង្ខំ​គាត់ ​ឲ្យ​លី​ឈើ​ឆ្កាង ​របស់​ព្រះយេស៊ូ។  លុះ​ មក​ដល់ ​កន្លែង​មួយ ​ឈ្មោះ «គាល់កូថា» ដែល​ប្រែ​ថា «ភ្នំ​លលាដ៍​ក្បាល», គេ​ យក​ស្រា​ទំពាំងបាយជូរ ​លាយ​ជា​មួយ​ប្រមាត់ មក​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​សោយ។  ព្រះយេស៊ូ​ ក្រេប​បន្ដិច; ព្រះអង្គ​ ពុំ​ព្រម​សោយ​ទេ។

ក្រោយ​ពី​ឆ្កាង​ ព្រះអង្គ​រួច​ហើយ, ពួក​ទាហាន​ យក​សម្លៀកបំពាក់ ​របស់​ព្រះអង្គ​ មក​ចាប់​ឆ្នោត ​ចែក​គ្នារួច​ អង្គុយ​យាម​ ព្រះអង្គ​ នៅ​ទី​នោះ។  គេ​ បាន​សរសេរ​ ប្រកាស អំពី​ហេតុ​ ដែល​គេ ​ធ្វើ​ទោស​ព្រះអង្គ ថា «អ្នក​នេះ​ ឈ្មោះ​យេស៊ូ ជា​ស្ដេច​ ជន​ជាតិ​យូដាហើយ ​គេ​បោះ​ប្រកាស​នោះ នៅ​ពី​ខាង​លើ ​ព្រះសិរសា​ព្រះអង្គ។

ពេល​នោះ គេ ​បាន​ឆ្កាង​ចោរ​ព្រៃ​ ពីរ​នាក់ ​ជា​មួយ​ ព្រះយេស៊ូ​ដែរ, ម្នាក់​នៅ​ខាង​ស្ដាំ ម្នាក់​ទៀត​ នៅ​ខាង​ឆ្វេង។  មនុស្សម្នា​ ដើរ​កាត់​តាម​នោះ ប្រមាថ​ មើលងាយ​ ព្រះអង្គ, គ្រវី​ក្បាល​ ដាក់​ព្រះអង្គទាំង​ពោល ​ថា៖ «អ្នក ​រុះ​ព្រះវិហារ, ហើយ​សង់​ឡើង​វិញ ​តែ​បី​ថ្ងៃ​អើយ!  ចូរ​ សង្គ្រោះ​ខ្លួន​ឯង​ទៅ!  បើ​អ្នក​ ពិត​ជា​ព្រះបុត្រា ​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់​មែន, អញ្ជើញ​ចុះ ​ពី​ឈើ​ឆ្កាង​មក!»  រីឯ​ ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ, ពួក​អាចារ្យ, និង​ពួក​ព្រឹទ្ធាចារ្យ ​ក៏​នាំ​គ្នា​ ចំអក​ ដាក់​ព្រះអង្គ ​ដូច​គេ​ដែរ, ដោយ​ពោល ​ថា៖ «គាត់​ បាន​សង្គ្រោះ​អ្នក ​ឯ​ទៀតៗ, តែ​មិន​អាច​ សង្គ្រោះ​ខ្លួន​ឯង​ បាន​ទេ!  គាត់​ ជា​ស្ដេច​ អ៊ីស្រាអែល, ឲ្យ​គាត់​ចុះ​ ពី​ឈើ​ឆ្កាង​ ឥឡូវ​នេះ​មក ដើម្បី ​យើង​ជឿ​ផង!  គាត់​ បាន​ទុក​ចិត្ត​ លើ​ព្រះជាម្ចាស់។  បើ​ ព្រះជាម្ចាស់​ គាប់​ព្រះហឫទ័យ ​នឹង​គាត់​មែន, សូម ​ឲ្យ​ព្រះអង្គ ​ដោះ​លែង​គាត់​ ឥឡូវ​នេះ​ទៅ!  ដ្បិត​ គាត់ ​ពោល​ថាខ្ញុំ​ ជា​ព្រះបុត្រា​ របស់​ព្រះជាម្ចាស់។”»

សូម្បី​តែ​ ចោរ​ព្រៃ ​ដែល​ជាប់​ឆ្កាង ​ជា​មួយ​ព្រះយេស៊ូ ​ក៏​ជេរ​ប្រមាថ ​ព្រះអង្គ ​ដូច្នោះ​ដែរ។

ព្រះយេស៊ូ ​សោយ​ទិវង្គត

ផែនដី​ ទាំង​មូល​ ងងឹត​សូន្យ ចាប់​ពី​ពេល ​ថ្ងៃ​ត្រង់​ រហូត​ដល់​ម៉ោង​បី​រសៀល។  ប្រមាណ​ ជា​ម៉ោង​បី​រសៀល, ព្រះយេស៊ូ​ ស្រែក​ ​ខ្លាំងៗ​ ថា៖ «អេលី, អេលី, ឡាម៉ាសាបាច់ថានីដែល​មាន​ន័យ​ ថា «ឱ​ព្រះ នៃ​ទូលបង្គំ, ព្រះ នៃ​ទូលបង្គំ​អើយ, ហេតុ​អ្វី​ បាន​ជា​ព្រះអង្គ ​បោះ​បង់​ទូលបង្គំ ​ចោល​ដូច្នេះ

អ្នក​ខ្លះ ​ឈរ​នៅ​ទី​នោះ​ បាន​ឮ​ ព្រះបន្ទូល​ របស់​ ព្រះអង្គ ក៏​ពោល​ ថា៖ «គាត់​ ហៅ​លោក​ អេលីយ៉ា។»

រំពេច​នោះ មាន​គ្នា​គេ​ម្នាក់ ​រត់​ទៅ​យក​ សារាយ​ស្ងួត, ជ្រលក់​ នឹង​ទឹក​ខ្មេះ, រុំ​ជាប់​ នៅ​ចុង​ត្រែង ​មួយ​ដើម, ហុច​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​សោយ។  ប៉ុន្តែ អ្នក​ ឯ​ទៀតៗ ​ពោល​ថា៖ «ចាំ​ មើល​មើល៍!  តើ​ លោក​អេលីយ៉ា​ មក​សង្គ្រោះ​គាត់​ ឬ​ទេ

ព្រះយេស៊ូ​ ស្រែក​យ៉ាង​ខ្លាំង​ ម្ដង​ទៀត, រួច​ ផុត​វិញ្ញាណ​ទៅ។

ពេល​នោះ វាំងនន ​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ ​រហែក​ជា​ពីរ, តាំង​ពី​លើ​ ចុះ​ដល់​ក្រោម, ផែនដី​ ក៏​រញ្ជួយ​, ផ្ទាំង​ថ្ម ​ក៏​ប្រេះ​ចេញ ​ពី​គ្នា, ផ្នូរ​ ក៏​របើក​ចំហ​ឡើង, ហើយ ​សាកសព ​ប្រជាជន​ដ៏វិសុទ្ធ  ជា​ច្រើន​ បាន​រស់​ឡើង​វិញ និង​នាំ​គ្នា ​ចេញ​ពី​ផ្នូរ។  ក្រោយ​ពេល​ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះជន្ម ​រស់​ឡើង​វិញ, គេ ​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង ​ក្រុង​ដ៏វិសុទ្ធ, ព្រម​ទាំង​ បង្ហាញ​ខ្លួន ​ឲ្យ​មនុស្ស​ ជា​ច្រើន​ បាន​ឃើញ​ផង។

កាល​នាយទាហាន ​រ៉ូម៉ាំង និង​ពួក​ទាហាន ​ដែល​នៅ​យាម​ ព្រះយេស៊ូ បាន​ឃើញ ​ផែនដី​រញ្ជួយ និង​បាន​ឃើញ ​ហេតុការណ៍​ ទាំងឡាយ​ កើត​ឡើង ​ដូច្នេះ, គេ​ កោត​ស្ញប់ស្ញែង​ជា​ខ្លាំង, ហើយ​ ពោល​ថា៖ «លោក​នេះ ពិត​ជា​ព្រះបុត្រា​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​មែន!»

នៅ​ទី​នោះ មាន​ស្ត្រី​ ជា​ច្រើន ​មើល​ពី​ចម្ងាយ, គឺ ​ស្ត្រីៗ ​ដែល​តាម​បំរើ​ ព្រះយេស៊ូ, តាំង​ពី​ស្រុក​ កាលីឡេ​មក។  ក្នុង​ចំណោម​ ស្ត្រីៗ​ ទាំង​នោះ មាន​នាង​ម៉ារី​ ជា​អ្នក​ស្រុក​ម៉ាដាឡា, នាង​ម៉ារី ជា​ម្ដាយ ​របស់​ យ៉ាកុប និង​យ៉ូសែប, ព្រម​ទាំង​ភរិយា របស់​លោក ​សេបេដេ​ ជា​ដើម។

ការ​បញ្ចុះ​សព ​ព្រះយេស៊ូ

លុះ​ ដល់​ល្ងាច មាន​សេដ្ឋី​ម្នាក់ ឈ្មោះ​យ៉ូសែប ជា​អ្នក​ក្រុង​ អើរីម៉ាថេ មក​ដល់។  គាត់​ ក៏​ជា​សិស្ស ​របស់ ​ព្រះយេស៊ូ​ដែរ។  គាត់​ បាន​អញ្ជើញ​ទៅ​ជួប​ លោក​ពីឡាត​, សុំ​យក​ព្រះសព ​ព្រះយេស៊ូ។  លោក​ពីឡាត​ ក៏​បញ្ជា​ ឲ្យ​គេ​ ប្រគល់​ព្រះសព​ មក​គាត់។  លោក​យ៉ូសែប​ យក​ព្រះសព​ មក​រុំ​ នឹង​ក្រណាត់​ ផាឌិប​ថ្មីរួច ​ដាក់​ក្នុង​ផ្នូរ​ថ្មី​ របស់​គាត់, ជា​រូង​ថ្ម​ ដែល​គេ​ ដាប់​ធ្វើ​ផ្នូរ។  បន្ទាប់​មក គាត់ ​ប្រមៀល​ថ្ម​ មួយ​ដុំ​ធំ​ បិទ​មាត់​ផ្នូរ, ហើយ ​ចាក​ចេញ​ទៅ។  នាង​ម៉ារី​ ជា​អ្នក​ស្រុក​ម៉ាដាឡា និង​នាង​ម៉ារី​ ម្នាក់​ទៀត ក៏​នៅ​ទី​នោះ​ដែរ។  នាង ​អង្គុយ​នៅ​មុខ​ផ្នូរ។

នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ ជា​ថ្ងៃ​រៀបចំ ​ថ្ងៃ​ឈប់​សំរាក, ពួក​នាយក​បូជាចារ្យ និង​ពួក​ខាង​ គណៈ​ផារីស៊ី នាំ​គ្នា​ ទៅ​ជួប​ លោក​ពីឡាតជំរាប ​ថា៖ «លោក​ម្ចាស់, យើង​ខ្ញុំ ​នៅ​ចាំ​ពាក្យ​ របស់​ ជន​បោក​ប្រាស់​នោះ កាល​ពី​គាត់​ នៅ​រស់​ថា, “បី​ថ្ងៃ​ ក្រោយ​ខ្ញុំ​ស្លាប់, ខ្ញុំ​ នឹង​មាន​ជីវិត ​រស់​ឡើង​វិញ។  ហេតុ​នេះ សូម​លោក​ បញ្ជា​ឲ្យ​គេ ​យាម​ផ្នូរ​នោះ រហូត​ដល់​ ថ្ងៃ​ទី​បី​ទៅ, ក្រែង​លោ​សិស្ស ​របស់​គាត់​ មក​លួច​យក​សព, ហើយ​ ប្រាប់​ប្រជាជន​ ថា​, គាត់ ​រស់​ឡើង​វិញ។  ការ​បោក​ប្រាស់​លើក​នេះ មុខ​ជា​អាក្រក់ ​ជាង​មុន​ទៅ​ទៀត។»

លោក​ពីឡាត​ មាន​ប្រសាសន៍ ​ទៅ​គេ​ ថា៖ «អស់​លោក ​មាន​ទាហាន​ ស្រាប់​ហើយ។  សុំ​អញ្ជើញ​ទៅ​ ចាត់​ចែង​ ឲ្យ​គេ​ យាម​ផ្នូរ តាម​អស់​លោក ​យល់​ឃើញ ​ទៅ​ចុះ។»  ពួក​គេ​ ក៏​នាំ​គ្នា ​ចេញ​ទៅ​ ចាត់​ចែង ​ឲ្យ​យាម​ផ្នូរ, គឺ​ ភ្ជិត​ផ្នូរ, បោះ​ត្រា​ពី​លើ, និង​ដាក់​ទាហាន ​ឲ្យ​នៅ​យាម​ផង។






16 comments:

Anonymous said...

What the hell is ធ្វើគុត?

Anonymous said...

កាល​យូដាស ជា​អ្នក​ ដែល​នាំ​គេ​ មក​ចាប់ ​ព្រះយេស៊ូ ឃើញ​គេ​ កាត់​ទោស​ ព្រះអង្គ​ដូច្នេះ, គាត់​ សោកស្ដាយ ​ជា​ខ្លាំង ក៏​យក​ប្រាក់​ សាមសិប​ស្លឹង ​ទៅ​ប្រគល់ ​ឲ្យ​ពួក​នាយក ​បូជាចារ្យ និង​ពួក​ ព្រឹទ្ធាចារ្យ​វិញ, ទាំង​ពោល ​ថា៖ «ខ្ញុំ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​បាប, ព្រោះ ​ខ្ញុំ ​បាន​បញ្ជូន ​មនុស្ស ​ឥត​ទោស​ ទៅ​ឲ្យ​គេ ​កក្តាន់។»

Anonymous said...

យូដាស ​បាច​ប្រាក់​នោះ ​នៅ​ក្នុង​ ព្រះវិហារ, ហើយ ​ចេញ​ទៅ​កក្តាន់។

Anonymous said...

អាចុយម្រ៉ាយ​ 8:39PM បាច​ប្រាក់​នោះ ​នៅ​ក្នុង​ ព្រះវិហារ, ហើយក៏ ​ចេញ​ទៅ​ កក្តាន់ ហាស់!ហា!

Anonymous said...

សូមកុំអោយសង្គមខ្មែរយើងមានមនុស្សដូច( អាចុយម្រ៉ាយ​ 8:39PM )
និង អាចុយម្រ៉ាយ​ 8:37 PM នេះជាបន្ត
ទៀត ខ្សែពូជពង្សអាណាអីក៏ អាក្រក់ម្ល៉េះ ? ដូចកើតចេញពីសត្វធាតុ!!!!

Anonymous said...

សូមកុំអោយសង្គមខ្មែរយើងមានមនុស្សដូច( អាចុយម្រ៉ាយ​ 8:39PM )
និង អាចុយម្រ៉ាយ​ 8:37 PM នេះជាបន្ត
ទៀត ខ្សែពូជពង្សអាណាអីក៏ អាក្រក់ម្ល៉េះ ? ដូចកើតចេញពីសត្វធាតុ!!!! មួយថ្ងៃៗ គិត
តែពីរឿង កក្តាន់ ៕

Anonymous said...

អារលាយខ្សុរ ចុយម្រាយ 12:02 PM, 12:24 PM and 12:26 PM ចុយតែក្តិតឆ្កែម៉ាងៃៗ។ ពូជអាខ្មែរក្រហមចុយក្តិតឆ្កែ! អារលាយមិនស្គាល់សាសនាជាតិ! អាក្តខ្លីអត់មានកន្លែងកាន់!

Anonymous said...

នៅ​ពេល​នោះក្នុង​សាលា​ប្រជុំមាន​​បុរស​ម្នាក់ដែល​មាន​វិញ្ញាណល្អ​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន ស្រែក​ឡើង​ថា៖ កក្តាន់! កក្តាន់! ស្រាប់តែគេឃើញសិស្សខ្ទើយមូយក្រុមកំពុងកក្តាន់យ៉ាងឧឡារិក។

Anonymous said...

ទ្រង់​បញ្ជា​ទាហាន​ម្នាក់ឲ្យ​ទៅ​កក្តាន់លោក​យ៉ូហាន​ភ្លាម។ ទាហានទៅ​គុក,​ កក្តាន់លោក​យ៉ូហានហើយកក្តាត់, យក​ក្បក្តាល​ ដាក់​លើ​ថាស​មួយ​ មក​ប្រគល់​ឲ្យ​នាង, ហើយ​នាងកក្តាន់​ទៅ​ថ្វាយ មាតា។ កាល​ពួក​សិស្ស​ របស់លោក​យ៉ូហាន​បាន​ឮ​ដំណឹង​នេះ, គេ​នាំ​គ្នា​កក្តាន់រៀងៗខ្លួនយ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀម។

Anonymous said...

នៅ​ទី​នោះ ព្រះអង្គ ​ពុំ​អាច​ធ្វើ​ ការអស្ចារ្យ​ អ្វី​បាន​ឡើយ, បាន​ត្រឹម​តែ​ ដាក់​ព្រះហស្ដ​ លើ​អ្នក​ ជំងឺ​ខ្លះដែលកំពុងកក្តាន់, ដើម្បី ​ប្រោស​គេ​ ឲ្យ​បាន​ជា​ ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះអង្គ ​នឹក​ឆ្ងល់ ដោយ​ឃើញ​គេ​កក្តាន់យ៉ាងចំលែកបែប​នេះ។

Anonymous said...

ធម្មតា​ ពួក​ផារីស៊ី និង​ជន​ជាតិ​ យូដា​ ទាំង​អស់ តែងតែ​ ធ្វើ​ពិធី​លាង​ដៃ ​យ៉ាង​ស្អាត​ ហ្មត់ចត់​ មុន​កក្តាន់។ នៅ​ពេល​ ត្រឡប់​ មក​ពី​ផ្សារ​វិញ, ដរាប​ណា​ គេ ​មិន​បាន​ធ្វើ​ ពិធី​កក្តាន់​ ជា​មុន​ទេ, គេ ​មិន​បរិភោគ​ឡើយ។ គេ​ កាន់​ទំនៀម ទម្លាប់ ​ផ្សេងៗ​ទៀត ​ជា​ច្រើន, ដូច​ជា ​ពិធី​កក្តាន់​ ជា​ដើម។

Anonymous said...

12:02 PM, 12:24 PM and 12:26 PM
សួរឪហ្អែងមើលពេលវាធើក្តិតយាយហ្អែងឲ្យប្រហោងធ្លុងនោះ តើឪហ្អែងមានកក្តាន់អត់?

Anonymous said...

នៅក្នុងនោះគេឃើញមានអាសិស្សខ្ទើយអតពូជពីរនាក់ដែរគឺអាខ្ទើយ 12:02 PM, 12:24 PMនិងអាខ្ទើយ 12:26 PM
កក្តាន់ហើយបក្តៀមគ្នាទៅវិញទៅមកកណ្តាលថ្នល់យ៉ាងត្រេកត្រអាល។

Anonymous said...

ព្រះយេស៊ូ​ ងាក​ទត​ទៅ​ ពួក​សិស្សខ្ទើយ ​ឯ​ទៀតៗ, ស្រាប់តែទ្រង់​ទតឃើញសិស្សខ្ទើយទាំងនោះកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងឱឡារិក។

Anonymous said...

រំពេច​នោះ អាសិស្ស​ខ្ទើយ​ 12:26 PM
ក្រឡេក​មើល ​ជុំវិញ​ខ្លួន, ពុំ​ឃើញ​នរណា​ទៀត​ឡើយ, ក៍ស្ទុះទៅបៀមក្តឆ្កែអង្គែរស៊ីកញ្ចាស់មួយដែលកំពុងដេកប្រកាច់ក្បែរអាចន៍ជ្រូកយ៉ាងត្រេកត្រអាលហាក់ដូចជាពុំខ្វល់នឹងកូនក្មេងចោមរោមមើលសោះឡើយ។

Anonymous said...

សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!
សាសនារលត់ ជាតិរលាយ!!!