គួរឆ្លាតជាងនេះ BE SMARTER (ដោយ អ៊ុំ ហាក់)

គួរឆ្លាតជាងនេះ

BE SMARTER

(ដោយ អ៊ុំ ហាក់)

   បានឃើញកំណព្យមួយក្នុងហ្វេសប៊ុកនិពន្ធដោយអាចារ្យទូច មានចំណងជើងថា «ចរចាគឺចាញ់»

ចុះថ្ងៃទី២៣កញ្ញា២០១៣។ អាចារ្យទូច​ថាត្រូវឬមិនត្រូវ សូមទុកជូនការវិនិច្ឆ័យរបស់អ្នកអានរបស់

លោកទៅចុះ។

   នាទីនេះសូមអនុញ្ញាតិលើកយកតែរឿងកំប៉ិកកំប៉ុកខ្លះគ្រាន់បានជាចំណាប់អារម្មណ៍តែប៉ុននោះ។ ១-កុំភ្លេចឲ្យសោះថាក្នុងយុទ្ធសាស្រ្តពួកកុម្មុយនិស្ត គេទទួលតែជោគជ័យទាំងស្រុង បានសេចក្តីថាគេ

ព្រមចរចាតែពេលណាគេទាល់ច្រករង់ចាំឱកាសល្អនឹងវាយកំទេចខ្មាំងរបស់គេតែប៉ុននោះ។ បើគេ

សង្កេតមើលជំហរនយោបាយឃ្លីងឃ្លោងរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្សសង្រ្គោះជាតិ ការព្រួយបារម្ភ

របស់អ្នកគាំទ្រអាចជារឿងត្រិមត្រូវ។ មកទល់ពេលនេះបក្សសង្រ្គោះជាតិបានត្រិមបង្ហាញឲ្យឃើញ

ថា បំបែកមិនបែក ទិញមិនលក់ គំរាមមិនខ្លាច តែអ្វីៗអាចផ្លាស់ប្តូរ បក្សនេះមិនទាន់បានបង្ហាញថា

បោកមិនដួលនៅឡើយដែរ។ ​រឿងសំខាន់វានៅត្រង់ថាបក្សកុម្មុយនិស្តកំពុងទាល់ច្រក ពួកវាកំពង់

អន្ទងឲ្យបក្សសង្រ្គោះជាតិចូលចរចាជាមួយពួកវា នៅពេលដែលពួកវារាយអន្ទាក់គ្រប់ផ្លូវរួចរាល់

ទៅហើយ។ ខ្ញុំសូមរំលឹកថា បើខ្ញុំមិនច្រឡំទេ បន្ទាប់ពីថ្ងៃទី២៨កក្កដា២០១៣ដែលជាថ្ងៃបោះឆ្នោត

ជ្រើសតាំងតំណាងគណបក្សនយោបាយអាណតិទី៥នេះ លោកហ៊ុន-សែនបានសុំចរចាជាមួយ

គណបក្សសង្រ្គោះជាតិដើមបីចែកអំណាចគ្នា។ តែក្រោយមកភ្លាមនោះលោកហ៊ុន-សែនបានច

ល័តកងទ័ពដែលស្មោះត្រង់នឹងលោកចូលក្រុងភ្នំពេញដោយជោគជ័យហើយ លោកបានផ្លាស់ប្តូរ

គោលជំហរទាមទារបើនរណាចង់ចរចាជាមួយគេ អ្នកនោះត្រូវគោរពលក្ខខ័ណ្ឌរបស់គេទៅវិញ។

ខ្ញុំបារម្ភថាការចរចាបែបនេះវាពីបាកនឹងចៀសឲ្យរួចពីអ្វីដែលអាចារ្យទូចបានប្រាប់ហើយខាងលើ

នោះគឺចរចាគឺចាញ់។ លទ្ធផលចុងចប់យើងគង់តែនឹងបានឃើញក្នុងអនាគតដ៏ខ្លី។ បន្ទាប់ពីនេះ

សូមអនុញ្ញាតិលើករឿងកំប៉ិកកំប៉ុកមួយទៀតមកធ្វើចំណាប់អារម្មណ៍។២- បក្សជាប់ឆ្នោតទាំងពីរបាន

ត្រូវរ៉ូវគ្នារួចហើយថាជួបចរចាគ្នាថ្នាក់ទាបនាថ្ងៃអង្គារទី៥វិច្ឆិកានេះ ហើយបើបានជោគជ័យវាអាច

នឹងធ្វើឲ្យមានជំនួបកំពូលជាក្រោយ។ រឿងកំប៉ិកកំប៉ុកមួយទៀតដែលខ្ញុំចង់លើកមកធ្វើចំណាប់

អារម្មណ៍នោះមិនមែននរណានិយាយជាមួយនរណា ហើយបានទទួលលទ្ធផលយ៉ាងណានោះទេ  តែជាទីកន្លែងដែលគេនិយាយគ្នាឯណោះទៅវិញទេ។នរណាចង់សើចអំពីចំណាប់អារម្មណ៍នេះ

ហើយចង់សើចក៏អញ្ជើញសើចឲ្យអស់ចិត្តចុះ។ចំពោះខ្ញុំការរើសកន្លែងចរចាគ្នាជារឿងចំបងបំផុត

មុន របៀបវារ:នឹងអ្វីៗផ្សេងៗទៀតទាំងអស់។អ្នករើសកន្លែងត្រូវចំណេញមួយជំហានដែលអាចនាំ​ ទៅដល់ជោគជ័យ។សូមអនុញ្ញាតិពន្យល់។ កាលអំឡុងទស្សវត្សរ៍១៩៦០​ឆ្នាំពិតប្រាកដមិនចាំកីឡា

បាល់ទាត់ប្រទេសកូរ៉េខាងជើង នឹងប្រទេសអូស្រ្តាលី ត្រូវប្រកួតគ្នាដើមបីជ្រើសរើសជើងឯកអាស៊ី

ទៅប្រកួតយកជើងពានពិភពលោក។ ប្រទេសនិមួយៗទាមទារចង់ទៅប្រកួតគ្នានៅក្រុងនេះឬក្រុង

នោះតាមដែលខ្លួនយល់ថាមានអ្នកគាំទ្រខ្លួនច្រើនរៀងៗខ្លួន។ ទីបំផុតប្រទេសទាំងពីរស្រុះស្រួល

គ្នាយកក្រុងភ្នំពេញជាទីប្រកួត ព្រោះទាំងពីរខាងជឿថាក្រុងភ្នំពេញជាក្រុងអព្យាក្រិត្យគួរឲ្យទុកចិត្ត

បាន។ លើកយករឿងនេះមកនិយាយព្រោះតែចង់ប្រៀបធៀបទៅនឹងការចរចារវាងបក្សប្រជាជន

នឹងបក្សសង្រ្គោះជាតិតែប៉ុននោះ។ សូមអភ័យទោសក្នុងខណ:នេះខ្ញុំសុំមិនបកស្រាយអំពីថាហេតុ

អ្វីគេមិនធ្វើអីចេះឬអីចុះនោះទេ គេបានស្រុះស្រួលគ្នារួចហើយថានឹងចរចាគ្នា រីឯរបៀបវររ:ថានឹង

និយាយអំពីអ្វីទៀតសោតក៏មិននិយាយដែរ សូមបកស្រាយតែរឿងតូចបំផុតឥតប្រយោជន៍ដែល

មិនសូវមានឬក៏គ្មាននរណាយកចិត្តទុកដាក់គឺទីកន្លែងចរចា។ គេក៏ស្រុះស្រួលគ្នាថានឹងជួបចរចា

គ្នានៅឯវិមានរដ្ធសភា។ បើខ្ញុំជាសម-រង្ស៊ី នឹងកឹម-សុខា ខ្ញុំសុខចិត្តច្រាក់លុយគ្នាទៅជួលបន្ទប់ស

ណ្ធាគារស្ងាត់ណាមួយជជែកគ្នាទៅ ពីព្រោះគេថាជាកិច្ចចរចាបិទទ្វារ មានន័យថាជាកិច្ចចរចា

សម្ងាត់ មានតែក្រុមដឹកនាំបក្សទាំងពីរទេទើបអាចដឹងបាន ឯរាស្រ្តម្ចាស់ឆ្នោតវិញមិនចាំបាច់ដឹង

ទេ។ សូមរំលឹកអស់លោកអ្នកដឹកនាំបក្សទាំងពីរថាបើចង់ចរចាគ្នាដោយសម្ងាត់ គេគ្រាន់តែបញ្ជូន

បេសកជនរបស់គេឲ្យស្ទាបស្ទង់គ្នាស្ងាត់ៗទៅ លុះសំរេចផលហើយទើបគេជូនដំណឹងជាសាធារ

ណ:។ វិលមកការចរចាគ្នានៅ វិមានរដ្ធសភាវិញ​ គេប្រាប់ថាជាការចរចាបិទទ្វារ បានន័យថាជាការ

ចរចាសម្ងាត់។ បើជាការចរចាសម្ងាត់ពលរដ្ធខ្មែរពិតជាពុំបានជ្រាបមែន តែនរណាខ្លះដែលដឹង?

អ្នកដឹកនាំបក្សទាំងពីរពិតជាដឹង។ នរណាទៀតដែលដឹងអំពីកិច្ចប្រជុំនោះ? នេះជារឿងត្រូវគិត។

បើខ្ញុំមិនទាន់វង្វេងវង្វាន់ទេ ខ្ញុំនៅចាំថាយួនបានធ្វើអំណោយគ្រឿងអេឡិចត្រូនិចបំពាក់ ឲ្យវិមាន

រដ្ធសភាខ្មែរទាំងមូល ដូចនេះតើគេអាចលាក់នូវអ្វីៗដែលកើតឡើងនៅវិមានរដ្ធសភា ពីក្រុងហា

ណូយបានឬទេ?។ រួមសេចក្តីមកបើគេចរចាបិទទ្វារ ឬចរចាសម្ងាត់នៅវិមានរដ្ធសភានោះ ដៃគូចរ

ចាទាំងពីរដឹង ក្រុងហាណូយក៏ដឹង មានតែប្រជាពលរដ្ធខ្មែរទេដែលមិនដឹង។ នេះឬអ្វីដែលគណ

បក្សសង្រ្គោះជាតិចង់បាននោះ? តើអស់លោកឆ្លាតជាងនេះបន្តិចបានទេ?

អ៊ុម ហាក់                          ៥វិច្ឆិកា២០១៣