Tuesday, November 26, 2013

Reading ROMANS chapter 11

Recently (early 2013), I discovered the sermons of my college pastor online. While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.  

Paul's Letter to Christians in Rome
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 5 | 5 | 8 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 12 |

ព្រះជាម្ចាស់​ ពុំ​បោះ​បង់​ចោល​ សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ឡើយ
ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ សូម​សួរ​ ថា៖ តើ​ ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​បោះ​បង់​ចោល​ ប្រជារាស្ត្រ​ របស់​ព្រះអង្គ ​ហើយ​ឬ?  ទេ, ព្រះអង្គ​ មិន​បោះ​បង់​ចោល ​គេ​ទេ!  ដ្បិត ​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ ​ក៏​ជា​ជាតិ អ៊ីស្រាអែល​ដែរ; ខ្ញុំ​ ជា​ពូជពង្ស ​របស់ ​លោក​អប្រាហាំ, កើត​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ ​បេនយ៉ាមីន។  ព្រះជាម្ចាស់​ ពុំ​បាន​បោះបង់​ ប្រជារាស្ត្រ ​របស់​ព្រះអង្គ, ជា​ប្រជារាស្ត្រ ​ដែល​ព្រះអង្គ​ ជ្រើស​រើស​ ទុក​ជា​មុន ​នោះ​ឡើយ។  តើ​ បង​ប្អូន​ មិន​ជ្រាប​សេចក្ដី ​ដែល​មាន ​ចែង​ទុក​ ក្នុង​គម្ពីរ ស្ដី​អំពី ​ព្យាការី​អេលីយ៉ាលោក ទូល​ព្រះជាម្ចាស់ ​ឲ្យទាស់​ នឹង​សាសន៍ ​អ៊ីស្រាអែល​ ទេ​ឬ?  គឺ ​លោក​ទូល​ ថា៖ «បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់, ពួក​គេ ​បាន​នាំ​គ្នា ​សម្លាប់​ព្យាការី​ ទាំងឡាយ ​របស់​ព្រះអង្គ និង​រំលំ​អាសនៈ​ របស់​ព្រះអង្គ។  មាន​តែ​ ទូលបង្គំ​ ម្នាក់​គត់ ដែល​បាន ​រួច​ខ្លួន, តែ​ ពួក​គេ ​រក​ផ្ដាច់​ជីវិត​ ទូលបង្គំ​ទៀត។»  តើ ​ព្រះជាម្ចាស់​ តប​ទៅ​ លោក​វិញ​ ដូច​ម្ដេច?  គឺ ​ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា, «យើង ​បាន​បម្រុង​ទុក​ មនុស្ស ​ប្រាំពីរ​ពាន់​នាក់; អ្នក​ ទាំង​នេះ ​ពុំ​បាន​លុត​ជង្គង់​ ថ្វាយបង្គំ​ ព្រះ​បាល​ឡើយ។»  រីឯ ​បច្ចុប្បន្នកាល​នេះ ​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ, គឺ​ មាន​នៅ​សល់​ មនុស្ស ​មួយ​ចំនួន ​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់ បាន​ជ្រើស​រើស តាម​ព្រះគុណ ​របស់​ព្រះអង្គ។  ប្រសិន​បើ​ ព្រះអង្គ ​ជ្រើសរើស​គេ ​ដោយ​ព្រះគុណ, ដូច្នេះ បាន​សេចក្ដី​ ថា, មិន​មែន ​មក​ពី​គេ ​ប្រព្រឹត្ត​តាម ​វិន័យ​ឡើយ។  បើ​ មក​ពី​គេ ​ប្រព្រឹត្ត​តាម ​វិន័យ, ព្រះគុណ​ លែង​មាន​លក្ខណៈ​ ជា​ព្រះគុណ ​ទៀត​ហើយ​។ 

ដូច្នេះ, តើ ​យើង ​ត្រូវ​គិត​ ដូច​ម្ដេច?  អ្វីៗ​ ដែល​សាសន៍​ អ៊ីស្រាអែល ​ខំ​ស្វែង​រក​នោះ, គេ​ មិន​បាន​ ទទួល​ទេ។  មាន​តែ ​អ្នក ​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់ ​ជ្រើស​រើស​ប៉ុណ្ណោះ ទើប​បាន​ទទួល; រីឯ ​អ្នក ឯ​ទៀត, ព្រះអង្គ​ ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ មាន​ចិត្ត ​រឹងរូស​វិញ។  ដូច​មាន​ ចែង​ទុក​មក ថា៖

«ព្រះជាម្ចាស់ ​ទ្រង់ ​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ មាន​វិញ្ញាណ
ស្ពឹកស្រពន់, ឲ្យ​ភ្នែក​គេ​ មើល​ពុំ​ឃើញ,
និង​ឲ្យ​ត្រចៀក​គេ​ ស្ដាប់​ពុំ​ឮ រហូត​មក​ទល់ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ។»

ព្រះបាទ​ ដាវីឌ ​ក៏​មាន​ រាជឱង្ការ​ ថា៖

«សូម​ ឲ្យ​តុរបស់​ពួក​គេ ក្លាយ​ទៅ​ ជា​អន្ទាក់ ឬ​ជា​មង
ដែល​នាំ​ ឲ្យ​គេ ​រវាត​ចិត្ត​ បាត់​ជំនឿ,
និង​ឲ្យ​គេ​ មាន​ទោស។
សូម ​ឲ្យ​ភ្នែក ​របស់​គេ ​ទៅ​ជា​ងងឹត, មើល​លែង​ឃើញ,
ហើយ ​សូម​ ធ្វើ​ឲ្យ​គេ ​កោង​ខ្នង រហូត ​ត​ទៅ។»

ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ សូម​សួរ​ ថា៖ សាសន៍​យូដា ​ដែល​ជំពប់​ដួល, តើ ​គេ ​ត្រូវ​ដួល​រហូត ​ឬ?  ទេ, គេ​ មិន​ដួល ​រហូត​ទេ!  គឺ​ កំហុស ​របស់​ពួក​គេ បាន​នាំ​ឲ្យ​ សាសន៍​ដទៃ ​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ, ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ ​មាន​ចិត្ត ​ច្រណែន។  ប្រសិន​បើ​ កំហុស​ របស់​ សាសន៍​យូដា នាំ​ឲ្យ​ពិភព​លោក​ ទទួល​ព្រះពរ ​ដ៏​លើសលប់, ហើយ​ ការ​ចុះ​ អន់ថយ ​របស់​គេ នាំ​ឲ្យ​ សាសន៍​ដទៃ ​ទទួល​ព្រះពរ​ ដ៏​លើសលប់​ យ៉ាង​ហ្នឹង​ទៅ​ហើយ, ចុះ​ ទំរាំ​បើ​ ពួក​គេ​ បាន​ចំរើន​ឡើង​ ក្នុងការ​ រាប់បញ្ចូល យ៉ាង​ពោរពេញ​ វិញ​នោះ, តើ​ ព្រះពរ​ នឹង​មាន​កាន់​តែ​ច្រើន​ លើសលប់​ យ៉ាង​ណា​ ទៅ​ទៀត!

ព្រះជាម្ចាស់​ សង្គ្រោះ​ សាសន៍​ដទៃ

ខ្ញុំ​ សូម​ ជំរាប​ បង​ប្អូន​ ជា​សាសន៍​ ដទៃ។  ក្នុង​នាម​ខ្ញុំ​ ជា​សាវ័ក, សំរាប់​ សាសន៍​ដទៃ​ ថា, ខ្ញុំ​ យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ បំពេញ ​មុខងារ​ របស់​ខ្ញុំ ឲ្យ​បាន​ ល្អ​ប្រសើរ ក្នុង​គោល​បំណង​ ឲ្យ​បង​ប្អូន ​រួម​ឈាម​ របស់​ខ្ញុំ ​ច្រណែន ដើម្បី​ សង្គ្រោះ ​អ្នក​ខ្លះ ក្នុង​ចំណោម​ ពួក​គេ។  ដោយ​សាសន៍​ អ៊ីស្រាអែល​ ដាច់​ចេញ​ ពី​ព្រះអង្គ​ទៅ ធ្វើ​ឲ្យ​ មនុស្ស​លោក​ បាន​ជា​នា​ នឹង​ព្រះអង្គ​វិញ​ យ៉ាង​នេះ ​ទៅ​ហើយ, ចុះ​ ចំណង់​បើ​ ព្រះអង្គ​ ទទួល​គេ​ សា​ជា​ថ្មី, តើ​ នឹង​កើត​មាន ​យ៉ាង​ណា ​ទៅ​ទៀត?  គឺ​ ប្រាកដ​ ជា​មនុស្ស​ស្លាប់​ នឹង​រស់​ ឡើង​វិញ​ ពុំខាន!  ប្រសិន​ បើ ​យើង ​យក​ផល​ដំបូង​ ថ្វាយ​ព្រះជាម្ចាស់, ម្សៅ​នំបុ័ង​ ទាំង​មូល​ ក៏​ជា ​របស់​ ព្រះអង្គ​ដែរ; ហើយ ​ប្រសិន​បើ​ ឫស​ ជា​របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់, មែក​ ក៏​ជា​របស់​ ព្រះអង្គ​ដែរ។

សាសន៍ ​អ៊ីស្រាអែល ​ប្រៀបបី​ ដូច​ជា​ ដើម​អូលីវ ដែល​គេ​ កាត់​មែក​ ខ្លះ​ចោល; រីឯ​ អ្នក​វិញ, អ្នក ​ប្រៀប​បី​ ដូច​ជា ​មែក​អូលីវ​ព្រៃ ត្រូវ​គេ​ យក​មក​ផ្សាំ​ ជំនួស​មែក​ ដែល​គេ​ កាត់​ចោល​នោះ។  ឥឡូវ​នេះ អ្នក​ ស្រូប​យក​ជីជាតិ​ ពី​ឫស ​រួម​ជា​មួយ​មែក​ ឯ​ទៀតៗ​ដែរ។  ដូច្នេះ អ្នក​ មិន​ត្រូវ ​អួត​ខ្លួន ដោយ​មើលងាយ​មែក ​ដែល​គេ​ កាត់​ចោល ​នោះ​ឡើយ។  បើ​ អ្នក​ចង់​អួត​ខ្លួន, តោង​ដឹង​ ថា, មិន​មែន ​អ្នក​ទេ ​ដែល​ចិញ្ចឹម​ឫស, គឺ​ ឫស ​វិញ​ទេ​តើ ​ដែល​ចិញ្ចឹម​អ្នក!  ប្រហែល​ជា​អ្នក ​ពោល​ថា, ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​កាត់​មែក​ ទាំង​នោះ​ចោល ដើម្បី​ យក​ខ្ញុំ​ មក​ផ្សាំ​ ជំនួស។  មែន​ហើយ។  ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គ​ កាត់​មែក ​ទាំង​នោះ​ចោល មក​ពី ​មែក​ទាំង​នោះ​ គ្មាន​ជំនឿ; រីឯ​ អ្នក​វិញ, អ្នក​ នៅ​ជាប់​ នឹង​ដើម​ មក​ពី​អ្នក ​មាន​ជំនឿ។  ដូច្នេះ កុំ​លើក​ខ្លួន ​សោះ​ឡើយ; ​ត្រូវ​ ភ័យ​ខ្លាច​វិញ។  ប្រសិន​បើ​ ព្រះជាម្ចាស់​ ពុំ​បាន​ទុក​មែក​ ពី​កំណើត​ទេ, ព្រះអង្គ​ មុខ​ជា​ ពុំ​ទុក​អ្នក​ដែរ។

ដូច្នេះ សូម​គិត ​ពិចារណា​ អំពី​ ព្រះហឫទ័យ​ សប្បុរស និង​ព្រះហឫទ័យ ​ប្រិតប្រៀប ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​ទៅ។  ព្រះអង្គ​ ប្រិតប្រៀប ចំពោះ​ អស់​អ្នក​ ដែល​ដួល, ហើយ​ ទ្រង់ ​មាន​ព្រះហឫទ័យ​ សប្បុរស ​ចំពោះ​អ្នក, លុះ​ត្រា​ណា​ អ្នក នៅ​តែ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ ព្រះហឫទ័យ ​សប្បុរស​នេះ។  បើ មិន​ដូច្នោះ​ទេ, ព្រះអង្គ ​នឹង​កាត់​អ្នក​ ចោល​ដែរ។  ចំពោះ ​ពួក​គេ, ប្រសិន​បើ​ គេ ​បោះ​បង់​ចិត្ត ​មិន​ជឿ​ នោះ​ចោល, ព្រះជាម្ចាស់​ មុខ​តែ​ ផ្សាំ​គេ​វិញ​ ជា​មិន​ខាន, ដ្បិត​ ព្រះអង្គ​ មាន​ឫទ្ធានុភាព​ អាច​នឹង​ផ្សាំ ​ពួក​គេ​ សា​ជា​ថ្មី​បាន។  រីឯ ​អ្នក, ​បើ​ អ្នក​ មាន​កំណើត​ ពី​ដើម​អូលីវ​ព្រៃ, ហើយ ​ត្រូវ​ព្រះអង្គ​ កាត់​យក​មក​ផ្សាំ​ នឹង​ដើម​អូលីវ​ស្រុក​ ដែល​មិន​មែន​ ជា​ដើម​ ពី​កំណើត ​របស់​អ្នក ​យ៉ាង​ហ្នឹង​ ទៅ​ហើយ, ចុះ​ ទំរាំ​បើ​ ពួក​គេ​វិញ, ព្រះអង្គ​ នឹង​យក​គេ​ មក​ផ្សាំ​ ជាប់​នឹង​ដើម​ ពី​កំណើត ​របស់ ​ខ្លួន​វិញ រឹត​តែ​ ងាយ​ជាង​នេះ យ៉ាង​ណា​ ទៅ​ទៀត!

ព្រះជាម្ចាស់​ សង្គ្រោះ​ សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល

បង​ប្អូន​អើយ, ខ្ញុំ​ ចង់​ឲ្យ​បង​ប្អូន​ ជ្រាប​យ៉ាង​ច្បាស់​ ពី​គំរោងការ​ ដ៏​លាក់​កំបាំង​នេះ, ក្រែង​លោ ​បង​ប្អូន​ ស្មាន​ថា ​ខ្លួន​ឯង​ មាន​ប្រាជ្ញា។  គំរោងការ​ ដ៏​លាក់​កំបាំង​នោះ, គឺ​ សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ មួយ​ចំនួន​ មាន​ចិត្ត​រឹងរូស​ រហូត​ដល់​ពេល​ សាសន៍​ដទៃ​ ទាំង​អស់​ បាន​ចូល​មក​ ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ។  ពេល​នោះ ទើប​សាសន៍​ អ៊ីស្រាអែល​ ទាំង​មូល​ នឹង​ទទួល​ ការ​សង្គ្រោះ​ដែរ, ដូច​មាន ​ចែង​ទុក​មក​ ថា៖

«ព្រះអង្គ ​ដែល​រំដោះ​ នឹង​យាង​ចេញ​ពី ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន;
ព្រះអង្គ​ នឹង​ដក​ អំពើ​ទមិឡ ​ចេញ​ពី​កូន​ចៅ លោក​យ៉ាកុប។
នេះ​ហើយ​ ជា​សម្ពន្ធមេត្រី ​ដែល​យើង​ នឹងចង​ ជា​មួយ​ពួក​គេ នៅ​ពេល ​ដែល​យើង​ ដក​អំពើ​បាប ចេញ​ពី​ពួក​គេ។»

បើ​ គិត​តាម ​ដំណឹងល្អ, សាសន៍​ អ៊ីស្រាអែល​ ជា​សត្រូវ​ នឹង​ព្រះជាម្ចាស់​, ដើម្បី​ ជា​ប្រយោជន៍​ ដល់​បង​ប្អូន។  បើ​ គិត​តាម​ ការ​ជ្រើស​រើស​វិញ, ព្រះជាម្ចាស់ ​ស្រឡាញ់​គេ មក​ពី  ព្រះអង្គ​ គិត​ដល់​ បុព្វបុរស​ របស់​គេ។  កាល​ណា ​ព្រះជាម្ចាស់​ ប្រទាន​ ព្រះអំណោយ​ទាន​ហើយ, ព្រះអង្គ ​មិន​ដក​ហូត​ វិញ​ទេ, ហើយ ​កាល​ណា ​ព្រះអង្គ ​ត្រាស់​ហៅ, ទ្រង់ ​ក៏​មិន​ ប្រែប្រួល​ដែរ។  រីឯ​ បង​ប្អូន ​ពី​ដើម​, បង​ប្អូន​ មិន​បាន​ស្ដាប់​បង្គាប់​ ព្រះជាម្ចាស់​ទេ, តែ​ ឥឡូវ​នេះ, ដោយ​សាសន៍​ អ៊ីស្រាអែល​ មិន​ស្ដាប់​ បង្គាប់​ព្រះអង្គ, ព្រះអង្គ​ ក៏​មេត្តាករុណា​ ដល់​បង​ប្អូន។  រីឯ​ ពួក​គេ​វិញ, ពួក​គេ​ មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់ ​នៅ​ពេល​នេះ មក​ពី​ព្រះជាម្ចាស់ ​មេត្តាករុណា​ ដល់​បង​ប្អូន។  ដូច្នេះ ព្រះអង្គ​ ក៏​មេត្តាករុណា ​ដល់​ពួក​គេ ​នៅ​ពេល​នេះ​ដែរ។  ដ្បិត ​ព្រះជាម្ចាស់​ បានបណ្ដោយ​ ឲ្យ​មនុស្ស​ ទាំង​អស់ ​មិន​ស្ដាប់ ​បង្គាប់​ព្រះអង្គ ដើម្បី​ សំដែង ​ព្រះហឫទ័យ ​មេត្តាករុណា​ ដល់​មនុស្ស ​ទាំង​អស់។

ព្រះហឫទ័យ ទូលាយ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់
ជ្រៅ​ ពន់​ពេក​ ណាស់!
ហើយ ​ព្រះប្រាជ្ញាញាណ និង​ព្រះតម្រិះ
​របស់​ ព្រះអង្គ​ ក៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ដែរ!
គ្មាន​នរណា ​អាច​យល់​ ការ​សំរេច ​របស់ព្រះអង្គ ​បាន​ឡើយ! ហើយ​ ក៏​គ្មាន​នរណា ​អាច​យល់​មាគ៌ា ​
របស់ ​ព្រះអង្គ​ បាន​ដែរ!
«តើ ​នរណា​ ស្គាល់​គំនិត​ របស់​ ព្រះអម្ចាស់?
តើ​ នរណា​ បាន​ថ្វាយ ​យោបល់​ ទៅ​ព្រះអង្គ
«តើ ​នរណា​ បាន​ថ្វាយ ​អ្វី​មួយ ​ទៅ​ព្រះអង្គ
ដើម្បី​ ឲ្យ​ព្រះអង្គ​ តប​ស្នង​ សង​គុណ​វិញ
អ្វីៗ​ ទាំង​អស់​ សុទ្ធ​តែ​មក​ ពី​ព្រះអង្គ,
ដោយសារ​ ព្រះអង្គ និង​សំរាប់​ ព្រះអង្គ។
សូម​ លើក​តម្កើង​ សិរីរុងរឿង ​របស់ ​ព្រះអង្គ អស់កល្ប​ជានិច្ច!  អាម៉ែន។ 


The Remnant of Israel

I ask then: Did God reject his people? By no means! I am an Israelite myself, a descendant of Abraham, from the tribe of Benjamin. God did not reject his people, whom he foreknew. Don’t you know what Scripture says in the passage about Elijah—how he appealed to God against Israel: “Lord, they have killed your prophets and torn down your altars; I am the only one left, and they are trying to kill me”[a]? And what was God’s answer to him? “I have reserved for myself seven thousand who have not bowed the knee to Baal.”[b] So too, at the present time there is a remnant chosen by grace. And if by grace, then it cannot be based on works; if it were, grace would no longer be grace.

What then? What the people of Israel sought so earnestly they did not obtain. The elect among them did, but the others were hardened, as it is written:

“God gave them a spirit of stupor,
    eyes that could not see
    and ears that could not hear,
to this very day.”[c]

And David says:

“May their table become a snare and a trap,
    a stumbling block and a retribution for them.
10 May their eyes be darkened so they cannot see,
    and their backs be bent forever.”[d]

Ingrafted Branches

11 Again I ask: Did they stumble so as to fall beyond recovery? Not at all! Rather, because of their transgression, salvation has come to the Gentiles to make Israel envious. 12 But if their transgression means riches for the world, and their loss means riches for the Gentiles, how much greater riches will their full inclusion bring!

13 I am talking to you Gentiles. Inasmuch as I am the apostle to the Gentiles, I take pride in my ministry 14 in the hope that I may somehow arouse my own people to envy and save some of them. 15 For if their rejection brought reconciliation to the world, what will their acceptance be but life from the dead? 16 If the part of the dough offered as firstfruits is holy, then the whole batch is holy; if the root is holy, so are the branches.

17 If some of the branches have been broken off, and you, though a wild olive shoot, have been grafted in among the others and now share in the nourishing sap from the olive root, 18 do not consider yourself to be superior to those other branches. If you do, consider this: You do not support the root, but the root supports you. 19 You will say then, “Branches were broken off so that I could be grafted in.” 20 Granted. But they were broken off because of unbelief, and you stand by faith. Do not be arrogant, but tremble. 21 For if God did not spare the natural branches, he will not spare you either.

22 Consider therefore the kindness and sternness of God: sternness to those who fell, but kindness to you, provided that you continue in his kindness. Otherwise, you also will be cut off. 23 And if they do not persist in unbelief, they will be grafted in, for God is able to graft them in again. 24 After all, if you were cut out of an olive tree that is wild by nature, and contrary to nature were grafted into a cultivated olive tree, how much more readily will these, the natural branches, be grafted into their own olive tree!

All Israel Will Be Saved

 

25 I do not want you to be ignorant of this mystery, brothers and sisters, so that you may not be conceited: Israel has experienced a hardening in part until the full number of the Gentiles has come in, 26 and in this way[e] all Israel will be saved. As it is written:

“The deliverer will come from Zion;
    he will turn godlessness away from Jacob.
27 And this is[f] my covenant with them
    when I take away their sins.”[g]

28 As far as the gospel is concerned, they are enemies for your sake; but as far as election is concerned, they are loved on account of the patriarchs, 29 for God’s gifts and his call are irrevocable. 30 Just as you who were at one time disobedient to God have now received mercy as a result of their disobedience, 31 so they too have now become disobedient in order that they too may now[h] receive mercy as a result of God’s mercy to you. 32 For God has bound everyone over to disobedience so that he may have mercy on them all.

Doxology

33 Oh, the depth of the riches of the wisdom and[i] knowledge of God!
    How unsearchable his judgments,
    and his paths beyond tracing out!
34 “Who has known the mind of the Lord?
    Or who has been his counselor?”[j]
35 “Who has ever given to God,
    that God should repay them?”[k]
36 For from him and through him and for him are all things.
    To him be the glory forever! Amen.


Footnotes:

  1. Romans 11:3 1 Kings 19:10,14
  2. Romans 11:4 1 Kings 19:18
  3. Romans 11:8 Deut. 29:4; Isaiah 29:10
  4. Romans 11:10 Psalm 69:22,23
  5. Romans 11:26 Or and so
  6. Romans 11:27 Or will be
  7. Romans 11:27 Isaiah 59:20,21; 27:9 (see Septuagint); Jer. 31:33,34
  8. Romans 11:31 Some manuscripts do not have now.
  9. Romans 11:33 Or riches and the wisdom and the
  10. Romans 11:34 Isaiah 40:13
  11. Romans 11:35 Job 41:11



4 comments:

Anonymous said...

Chapter 11


Chapter 11 is the US Federal Bankruptcy courts code through which an individual or
corporate entity with assets in excess of $ 100,000.00 can file for a relief, providing that the liability is higher.
It's also known as a reorganisation bankruptcy.




Bankruptcy Attorney

Anonymous said...

ក្តាមជិះកក្តាន់

Anonymous said...

Chapter..12 also bankruptcy..

Anonymous said...

ក្តាន់ជិះកក្តាម