Recently
(early 2013), I discovered the sermons of my college pastor online.
While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other
Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute
drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington,
DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Paul's Letter to Christians in Rome
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 5 | 5 | 8 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 12 |
https://www.box.com/s/4d6f59078a89aaa02524
រីឯ អ្នក, ហេតុដូចម្ដេច
បានជាអ្នក ថ្កោលទោស បងប្អូន របស់អ្នក? ហេតុដូចម្ដេច បានជាអ្នក មើលងាយ
បងប្អូន របស់អ្នក? យើង ទាំងអស់គ្នា នឹងទៅឈរ នៅមុខ តុលាការ របស់ ព្រះជាម្ចាស់។ ដ្បិត មានចែង ទុកមក ថា៖
គ្រិស្ដបរិស័ទ
ត្រូវយល់ អធ្យាស្រ័យគ្នា
ចូរ ទទួល បងប្អូនណា
ដែលមានជំនឿ ទន់ខ្សោយ ដោយរាក់ទាក់, មិនត្រូវ ប្រកែកគ្នា អំពី រឿងរ៉ាវ ស្មុគស្មាញ
អត់ទាន់ កំណត់ឡើយ។ បើ មាននរណាម្នាក់ ជឿថា,
ខ្លួន មានសិទ្ធិ បរិភោគអ្វី ក៏បាន,
ហើយ មានម្នាក់ទៀត, ដែលមានជំនឿ ទន់ខ្សោយ, បរិភោគ តែបន្លែ។ មិនត្រូវ ឲ្យអ្នក បរិភោគ អ្វីក៏បាន មើលងាយ អ្នកដែល មិនបរិភោគ
នោះឡើយ; រីឯ អ្នក ដែលមិនបរិភោគ ក៏មិនត្រូវ វិនិច្ឆ័យអ្នក
បរិភោគ, ដ្បិត ព្រះជាម្ចាស់ ទទួល អ្នកនោះដែរ។ តើ អ្នក មានឋានៈអ្វី បានជាហ៊ាន
វិនិច្ឆ័យ អ្នកបំរើ របស់គេ ដូច្នេះ? អ្នក បំរើនោះ ឈរក្ដី,
ដួលក្ដី ស្រេចតែ នៅលើម្ចាស់ របស់គាត់ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកបំរើនោះ មុខជាឈរមាំ មិនខាន,
ដ្បិត ព្រះអម្ចាស់ មានអំណាច ជួយគាត់ ឲ្យឈរបាន។
មានម្នាក់ យល់ថា,
ថ្ងៃមួយ សំខាន់ ជាងថ្ងៃមួយ; តែ ម្នាក់ទៀត យល់ថា,
ថ្ងៃ ទាំងអស់ សុទ្ធតែ ដូចគ្នា។ ម្នាក់ៗ ត្រូវយល់ឃើញ តាមគំនិត របស់ខ្លួន ឲ្យបាន
ដិតដល់ទៅ។ ចំពោះអ្នក
ដែលប្រកាន់ ថា, មានថ្ងៃ សំខាន់ ឬមិនសំខាន់នោះ, គេ ប្រកាន់ ដូច្នេះ ដើម្បី គោរព ព្រះអម្ចាស់។ អ្នក ដែលបរិភោគ អ្វីទាំងអស់, គេ បរិភោគ ដើម្បី គោរពព្រះអម្ចាស់, ដ្បិត គេ អរព្រះគុណ
ព្រះអង្គ។ អ្នក ដែលមិនបរិភោគ, គេ មិនបរិភោគ ដើម្បី គោរព ព្រះអម្ចាស់, ហើយ គេ
ក៏អរព្រះគុណ ព្រះអង្គដែរ។ ព្រោះ ក្នុងចំណោម បងប្អូន, គ្មាន នរណាម្នាក់
រស់ ឬស្លាប់ សំរាប់ខ្លួនឯងឡើយ។
ដ្បិត បើ យើង រស់, យើង រស់ សំរាប់
ព្រះអម្ចាស់, ហើយ បើ យើង ស្លាប់, ក៏ស្លាប់
សម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ដែរ។ ទោះបី យើង រស់ក្ដី, ស្លាប់ក្ដី, យើង ថ្វាយខ្លួន ទៅព្រះអម្ចាស់ ជានិច្ច។ ដ្បិត ព្រះគ្រិស្ដ បានសោយទិវង្គត
និងមានព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ ដើម្បី ធ្វើជាព្រះអម្ចាស់ ទាំងលើ មនុស្សស្លាប់,
ទាំងលើ មនុស្សរស់។
«ព្រះអម្ចាស់
មានព្រះបន្ទូល ថា,
“ពិតដូចយើង
មានជីវិត រស់យ៉ាងណា,
មនុស្ស ទាំងអស់ ពិតជាលុតជង្គង់
ថ្វាយបង្គំយើង,
ហើយ ប្រកាស ទទួលស្គាល់
ព្រះជាម្ចាស់ យ៉ាងនោះដែរ។”»
ដូច្នេះ យើង ត្រូវ
រៀបរាប់ ទូលព្រះជាម្ចាស់ នូវអំពើ ដែលខ្លួនយើង ម្នាក់ៗ បានប្រព្រឹត្ត។
កុំធ្វើ
ឲ្យបងប្អូន បាត់បង់ ជំនឿឡើយ
ហេតុនេះហើយ, បានជាយើង
ត្រូវតែឈប់ ថ្កោលទោសគ្នា ទៅវិញ ទៅមក, តែត្រូវ ប្ដេជ្ញាចិត្ត
ថា, មិនត្រូវ ធ្វើអ្វី ដែលនាំឲ្យបងប្អូន ជំពប់ដួល
ឬរវាតចិត្ត បាត់ជំនឿ នោះឡើយ។
ដោយខ្ញុំ រួមជាមួយ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ, ខ្ញុំ ដឹង, ហើយ ជឿជាក់ថា, គ្មានអ្វីមួយ មិនបរិសុទ្ធ ឯកឯង នោះទេ។ គឺ ទាល់តែ មាននរណាម្នាក់ ចាត់ទុកថា,
មិនបរិសុទ្ធ ទើបក្លាយទៅ
ជាមិនបរិសុទ្ធ ចំពោះអ្នក ដែលថានោះ។
ប្រសិនបើ អ្នក នាំឲ្យបងប្អូនអ្នក ពិបាកចិត្ត ព្រោះតែ
រឿងអាហារនោះ, បានសេចក្ដីថា, អ្នក
មិនប្រព្រឹត្តតាម សេចក្ដីស្រឡាញ់ ទៀតទេ។ មិនត្រូវ យកអាហារ មកធ្វើ ឲ្យនរណាម្នាក់ វិនាស
បាត់បង់ ឲ្យសោះ, ព្រោះ ព្រះគ្រិស្ដ បានសោយទិវង្គត សំរាប់គេហើយ។ អ្វីៗ ដែលអ្នករាល់គ្នា យល់ថាល្អ, មិនត្រូវ ទុកឲ្យគេ មានឱកាស និយាយនិន្ទាបានឡើយ។ ដ្បិត ព្រះរាជ្យ របស់ ព្រះជាម្ចាស់
មិនមែនអាស្រ័យ នៅលើ ការស៊ីផឹក នោះទេ, គឺ អាស្រ័យ នៅលើ
សេចក្ដី សុចរិត, សេចក្ដី សុខសាន្ត, និងអំណរ ដែលមក ពី ព្រះវិញ្ញាណ ដ៏វិសុទ្ធ។ អ្នកណា បំរើ ព្រះគ្រិស្ដរ បៀបនេះ, អ្នកនោះ
នឹងបានគាប់ ព្រះហឫទ័យ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ មនុស្ស ផងទាំងពួង
ក៏គោរព រាប់អាន គេដែរ។
ដូច្នេះ,
យើង ត្រូវស្វែងរក អ្វីដែលនាំ ឲ្យមាន សេចក្ដីសុខ និងឲ្យមាន ការអប់រំគ្នា
ទៅវិញ ទៅមក។ មិនត្រូវបំផ្លាញ
កិច្ចការ របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ព្រោះតែ រឿងអាហារ នោះឡើយ។ តាមពិត អ្វីៗ ទាំងអស់ សុទ្ធតែល្អ បរិសុទ្ធ, ក៏ប៉ុន្តែ បើយើង បរិភោគអ្វីមួយ ដែលបណ្ដាល ឲ្យអ្នកផ្សេង ជំពប់ចិត្ត
បាត់ជំនឿនោះ, គឺ យើង បែរជាប្រព្រឹត្ត ការអាក្រក់ទៅវិញ។ ប្រសិនបើ យើង មិនបរិភោគសាច់, មិនពិសាស្រា,
និងមិនប៉ះពាល់ របស់ណា ដែលធ្វើ ឲ្យបងប្អូន ជំពប់ចិត្ត បាត់ជំនឿនោះ,
ជាការល្អ ប្រពៃហើយ។
អ្វីៗ ដែលអ្នកជឿថា
ត្រឹមត្រូវ, ចូររក្សាទុក តែម្នាក់ឯង នៅចំពោះព្រះភក្ត្រ ព្រះជាម្ចាស់ទៅ។
អ្នកណា មិនដាក់ទោសខ្លួនឯង
ចំពោះការយល់ឃើញ របស់ខ្លួន, អ្នកនោះ មានសុភមង្គលហើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ, អ្នកណា មានចិត្ត សង្ស័យ ពីអាហារ ដែលខ្លួន បរិភោគ, អ្នកនោះ មានទោសហើយ, ព្រោះ ការយល់ឃើញ របស់គេនោះ
មិនមែនមក ពីជំនឿទេ។ ការអ្វី ដែលមិនមែនមក
ពីជំនឿ សុទ្ធតែជា អំពើបាបទាំងអស់។
The Weak and the Strong
Accept the one whose faith is weak, without quarreling over disputable matters. 2 One person’s faith allows them to eat anything, but another, whose faith is weak, eats only vegetables. 3 The one who eats everything must not treat with contempt the one who does not, and the one who does not eat everything must not judge the one who does, for God has accepted them. 4 Who are you to judge someone else’s servant? To their own master, servants stand or fall. And they will stand, for the Lord is able to make them stand.
5 One person considers one day more sacred than another; another considers every day alike. Each of them should be fully convinced in their own mind. 6 Whoever regards one day as special does so to the Lord. Whoever eats meat does so to the Lord, for they give thanks to God; and whoever abstains does so to the Lord and gives thanks to God. 7 For none of us lives for ourselves alone, and none of us dies for ourselves alone. 8 If we live, we live for the Lord; and if we die, we die for the Lord. So, whether we live or die, we belong to the Lord. 9 For this very reason, Christ died and returned to life so that he might be the Lord of both the dead and the living.
10 You, then, why do you judge your brother or sister[a]? Or why do you treat them with contempt? For we will all stand before God’s judgment seat. 11 It is written:
“‘As surely as I live,’ says the Lord,
‘every knee will bow before me;
every tongue will acknowledge God.’”[b]
‘every knee will bow before me;
every tongue will acknowledge God.’”[b]
12 So then, each of us will give an account of ourselves to God.
13 Therefore let us stop passing judgment on one another. Instead, make up your mind not to put any stumbling block or obstacle in the way of a brother or sister. 14 I am convinced, being fully persuaded in the Lord Jesus, that nothing is unclean in itself. But if anyone regards something as unclean, then for that person it is unclean. 15 If your brother or sister is distressed because of what you eat, you are no longer acting in love. Do not by your eating destroy someone for whom Christ died. 16 Therefore do not let what you know is good be spoken of as evil. 17 For the kingdom of God is not a matter of eating and drinking, but of righteousness, peace and joy in the Holy Spirit, 18 because anyone who serves Christ in this way is pleasing to God and receives human approval.
19 Let us therefore make every effort to do what leads to peace and to mutual edification. 20 Do not destroy the work of God for the sake of food. All food is clean, but it is wrong for a person to eat anything that causes someone else to stumble. 21 It is better not to eat meat or drink wine or to do anything else that will cause your brother or sister to fall.
22 So whatever you believe about these things keep between yourself and God. Blessed is the one who does not condemn himself by what he approves. 23 But whoever has doubts is condemned if they eat, because their eating is not from faith; and everything that does not come from faith is sin.[c]
Footnotes:
- Romans 14:10 The Greek word for brother or sister (adelphos) refers here to a believer, whether man or woman, as part of God’s family; also in verses 13, 15 and 21.
- Romans 14:11 Isaiah 45:23
- Romans 14:23 Some manuscripts place 16:25-27 here; others after 15:33.
No comments:
Post a Comment