Thursday, November 07, 2013

Reading ROMANS chapter 3

Recently (early 2013), I discovered the sermons of my college pastor online. While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.


Paul's Letter to Christians in Rome
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 5 | 5 | 8 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 12 |

ដូច្នេះ តើ​ សាសន៍​យូដា​ ប្រសើរ​ជាង​គេ​ យ៉ាង​ណា?  ហើយ​ ការ​កាត់​ស្បែក​ មាន​សារ ប្រយោជន៍​ យ៉ាង​ណា​ដែរ?  សាសន៍​យូដា​ ពិត​ជា​ប្រសើរ ​លើស​គេ​ បំផុត គ្រប់​វិស័យ​ ទាំង​អស់​មែន!  គឺ​ មុន​ដំបូង ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ប្រគល់​ ព្រះបន្ទូល​ មក​ឲ្យ​ សាសន៍​យូដា។

បើ​ ដូច្នេះ ត្រូវ​គិត​ ដូច​ម្ដេច?  ដោយ​មាន​ សាសន៍​យូដា​ខ្លះ ​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​ នឹង​ព្រះអង្គ, តើ ​ចិត្ត​មិន​ស្មោះ​ត្រង់ ​របស់​គេ ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​ ព្រះជាម្ចាស់ ​លែង​មាន ​ព្រះហឫទ័យ ​ស្មោះ​ត្រង់​ ដែរ​ឬ?  មិន​ ដូច្នោះ ​ទេ!  ទោះ​បី​ មនុស្ស​ គ្រប់​រូប​ សុទ្ធ​តែ​ ជា​អ្នក​ កុហក​ក្ដី ក៏​ព្រះជាម្ចាស់​ នៅ​តែ​ មាន​ព្រះហឫទ័យ​ សច្ចៈ​ដែរ ដូច​មាន​ចែង​ ទុក​មក​ ថា៖

«ត្រូវ​ ឲ្យ​គេ​ ទទួល​ស្គាល់​ ថា, ព្រះអង្គ​ សុចរិត,
ឥត​ល្អៀង​ ក្នុង​ព្រះបន្ទូល ​សោះ​ឡើយ,
ហើយ ​ព្រះអង្គ​ នឹង​មាន​ជ័យជំនះ
នៅ​ពេល​ ព្រះអង្គ​ កាត់​ក្ដី​។»

ប្រសិន​បើ ​អំពើ ​ទុច្ចរិត ​របស់​យើង​ បង្ហាញ​ ឲ្យ​ឃើញ​ ថា​, ព្រះជាម្ចាស់​ សុចរិត, តើ​ ឲ្យ​យើង​ ថា ​ដូច​ម្ដេច ​ទៅ​វិញ?  ប្រសិន​បើ​ ព្រះជាម្ចាស់​ ដាក់​ទោស​យើង,​ តើ​ បាន​សេចក្ដី​ ថា​, ព្រះអង្គ ​មិន​សុចរិត​ ឬ?  (ខ្ញុំ​ និយាយ​ ដូច្នេះ គឺ​ និយាយ​តាម ​របៀប​ មនុស្ស​លោក។)  មិន ​ដូច្នោះ​ ទេ!  ប្រសិន​បើ ព្រះជាម្ចាស់ ​មិន​សុចរិត, តើ​ ឲ្យ​ព្រះអង្គ ​វិនិច្ឆ័យ​ទោស ​មនុស្ស​លោក ​ដូច​ម្ដេច​កើត?  មួយ​វិញ​ទៀត គេ អាចអះអាង ថា, «បើ​ ការ​កុហក​ របស់​ខ្ញុំ​ ធ្វើ​ឲ្យ​ ព្រះហឫទ័យ​ សច្ចៈ​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់ លេច​ចេញ​ មក​ យ៉ាង​ច្បាស់ ​ដើម្បី​ លើក​តម្កើង ​សិរីរុងរឿង​ របស់ ​ព្រះអង្គ ​មែន​នោះ, ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​ បាន​ជា​ខ្ញុំ ​ត្រូវ​តែ​ ទទួល​ទោស ក្នុង​នាម​ ជា​មនុស្ស​បាប ​ទៅ​វិញ  បើ​ ដូច្នេះ, ម្ដេច ក៏មិននិយាយដូច​អ្នក​ខ្លះ​ ដែល​មួល​បង្កាច់ ថា, យើង​ បាន​និយាយ បែប​នេះថា៖ «យើង នាំគ្នា ​ប្រព្រឹត្ត ​អំពើ​ អាក្រក់ ដើម្បី ​ឲ្យ​មាន​ផល​ល្អ​ កើត​ចេញ​មក»?  អ្នក​ ទាំង​នោះ ​មុខ​តែ​ ទទួល​ទោស​ ជា​ពុំខាន!

គ្មាន​ មនុស្ស​ណា​ម្នាក់​ សុចរិត​ទេ

បើ ​ដូច្នេះ យើង ​ដែល​ជា​សាសន៍​ យូដា, តើ​ យើង ​ប្រសើរ​ជាង​គេ​ ឬ?  ទេ!  យើង​ មិន​ប្រសើរ​ ជាង​គេ​ ទាល់​តែ​សោះ!  ដ្បិត យើង ​បាន​បញ្ជាក់ ​រួច​មក​ហើយ​ ថា, មនុស្ស​ ទាំង​អស់, ទោះ​បី​ សាសន៍​យូដា​ក្ដី សាសន៍​ក្រិក​ក្ដី​, សុទ្ធ​តែ​មាន​បាប​ សោយ​រាជ្យ​ ពី​លើ​ ទាំង​អស់​គ្នា, ដូច​មាន ​ចែង​ទុក​មក​ ថា៖

«គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ សុចរិត​ឡើយ, សូម្បី​ តែ​ម្នាក់​ ក៏​គ្មាន​ផង;
គ្មាន​ នរណា​ម្នាក់​ ដឹង​ខុស​ត្រូវ;
គ្មាន ​នរណា​ម្នាក់​ ស្វែង​រក​ ព្រះជាម្ចាស់។
មនុស្ស​ គ្រប់ៗ​រូប ​បាន​វង្វេង, ចេញ​ឆ្ងាយ ​ពី​ព្រះជាម្ចាស់,
ហើយ វិនាស​បាត់​បង់​ ជា​មួយ​គ្នា;
គ្មាន ​នរណា ​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​ សប្បុរស ​សោះ​ឡើយ,
សូម្បី ​តែ ​ម្នាក់​ ក៏​គ្មាន​ផង។»
«បំពង់​ក រ​បស់​គេ​ ប្រៀប​បាន ​នឹង​ផ្នូរ​ខ្មោច នៅ​បើក​ ចំហ;
អណ្ដាត​ របស់​គេ​ គ្រលាស់​តែ​ពាក្យ បោក​បញ្ឆោត។»

«មាត់​ របស់​គេ​ មាន​បង្កប់​ នូវពិស​ ពស់​វែក។»

«មាត់​ របស់​គេ​ ពោរពេញ​ ទៅ​ដោយ
ពាក្យ អពមង្គល និង​ពាក្យ​ ជូរ​ចត់។»

«ជើង​ របស់​គេ​ ចាំ​តែ​ឈាន ​ទៅ​បង្ហូរ​ឈាម;
គេ ​ទៅ​កន្លែង​ណា, កន្លែង​នោះ​ ខ្ទេចខ្ទី​ អន្តរាយ​អស់;
គេ​ មិន​ស្គាល់ ​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ សន្តិភាព​ទេ។»

«គេ ​រស់​ដោយ ​មិន​កោត​ខ្លាច ​ព្រះជាម្ចាស់ សោះ​ឡើយ។»

យើង​ ដឹងថា, គ្រប់​សេចក្ដី​ ដែល​មាន​ចែង​ទុក​ ក្នុង​ក្រឹត្យវិន័យ សុទ្ធ​តែ ​ចែង​ទុក​ សំរាប់​ អស់​អ្នក ​ដែល​ចំណុះ ​ក្រឹត្យវិន័យ, ដើម្បី​ កុំ​ឲ្យ​មនុស្ស​ ណា​ម្នាក់ ​រក​ពាក្យ ​ដោះសា​បាន, ហើយ​ ឲ្យ​ពិភព​លោក​ ទាំង​មូល ​ទទួល​ទោស នៅ​ចំពោះ​ ព្រះភក្ត្រ​ របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់។  ដូច្នេះ គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ បាន​សុចរិត ​នៅ​ចំពោះ​ ព្រះភក្ត្រ​ ព្រះអង្គ ដោយ​ការ​ប្រព្រឹត្ត ​តាម​ក្រឹត្យវិន័យ​ទេ, ព្រោះ គម្ពីរ​វិន័យ ​គ្រាន់​តែ​នាំ​ ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​ អំពើ​បាប​ប៉ុណ្ណោះ។

ព្រះជាម្ចាស់ ​ប្រោស​ឲ្យ​មនុស្ស ​បាន​សុចរិត ដោយសារ ​ជំនឿ​ លើ​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ

ឥឡូវ​នេះ ព្រះជាម្ចាស់​ សំដែង​ ឲ្យ​យើង​ដឹង អំពី​របៀប​ ព្រះអង្គ ​ប្រោស​មនុស្ស ​ឲ្យ​បាន​សុចរិត, គឺ ព្រះអង្គ ​មិន​គិត​ ពី​ក្រឹត្យវិន័យ​ទេ ដូច​គម្ពីរ ​វិន័យ និង​គម្ពីរ ​ព្យាការី បាន​បញ្ជាក់ ​ទុក​ស្រាប់។  ព្រះជាម្ចាស់ ​ប្រោស​អ្នក ​ដែល​មាន​ជំនឿ លើ​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ ​ឲ្យ​បាន​សុចរិត, គឺ ​ព្រះអង្គ ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ចំពោះ​ អស់​អ្នក​ ដែល​ជឿ។  មនុស្ស​ ទាំង​អស់​ មិន​ខុស​គ្នា​ ត្រង់​ណា​ឡើយ; គ្រប់ៗ​គ្នា​ សុទ្ធ​តែ​ បាន​ប្រព្រឹត្ត ​អំពើ​បាប, ហើយ ​គ្មាន​ សិរីរុងរឿង ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​ នៅ​ជា​មួយ។  តែ​ ដោយសារ ​ព្រះគុណ និង​ដោយសារ​ ការ​ប្រោស​លោះ​ ដែល​ស្ថិត​ នៅ​ក្នុង​អង្គ ​ព្រះគ្រិស្ដ យេស៊ូ, ព្រះអម្ចាស់ ​ប្រោស​គេ​ ឲ្យ​បាន​សុចរិត ​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ​។  ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​តំរូវ ​ឲ្យ​ព្រះយេស៊ូ​ ធ្វើ​ជា​យញ្ញបូជា សំរាប់​លោះ​អស់​អ្នក ​ដែល​មាន​ជំនឿ ឲ្យ​រួច​ ពី​បាប, ដោយសារ​ ព្រះលោហិត ​របស់​ព្រះអង្គ។  ធ្វើ​ដូច្នេះ ព្រះអង្គ​ បង្ហាញ​របៀប​ ដែល​ព្រះអង្គ​ ប្រោស​មនុស្ស ​ឲ្យ​បាន​សុចរិត, គឺ​ ពី​ដើម ព្រះអង្គ ​ពុំ​បាន​ដាក់​ទោស ​មនុស្ស​លោក ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​បាប ក្នុង​គ្រា​ដែល​ ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះហឫទ័យ​ អត់ធ្មត់​ ដល់​គេ ​នោះ​ទេ។  ឥឡូវ​នេះ ព្រះអង្គ​ សព្វ​ព្រះហឫទ័យ ​បង្ហាញ​ អំពី​របៀប ​ដែល​ព្រះអង្គ​ ប្រោស​មនុស្ស​ ឲ្យ​បាន​សុចរិត, ដើម្បី ​សំដែង​ ថា​, ព្រះអង្គ​ សុចរិត, ហើយ ​ទ្រង់​ ប្រោស​អ្នក​ ដែល​ជឿ​ លើ​ព្រះយេស៊ូ ​ឲ្យ​បាន​សុចរិត​ ផង​ដែរ។

ដូច្នេះ តើ​ មនុស្ស​ អាច​មាន​ មូល​ហេតុ​អ្វី​ អួតអាង​ ខ្លួន​បាន? គ្មាន​ ទាល់​តែ​សោះ!  តើ ​គេ ​យក​អ្វី ​ជា​ទី​ពឹង?  ពឹង​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ អំពើ​ល្អ​ ឬ?  ទេ, គឺ ​ពឹង​ផ្អែក​ លើ​ជំនឿ​វិញ។  ដ្បិត​ យើង​ យល់​ថា, ព្រះជាម្ចាស់ ​ប្រោស​មនុស្ស ​ឲ្យ​បាន​សុចរិត មក​ពី​គេ​ មាន​ជំនឿ, មិន​មែន មក​ពី​គេ ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​វិន័យ​ឡើយ។  បើ​ មិន​ដូច្នោះ​ទេ, ព្រះអង្គ​ ជា​ព្រះ​ របស់​សាសន៍​យូដា​ តែ​ប៉ុណ្ណោះ!  តើ​ ព្រះអង្គ ​មិន​មែន ​ជា​ព្រះ ​របស់​ សាសន៍​ដទៃ ផង​ដែរ ​ទេ​ឬ?  មែន, ព្រះអង្គ​ ក៏​ជា​ព្រះ​ របស់​ សាសន៍​ដទៃ​ដែរ។  មាន​ព្រះជាម្ចាស់ ​តែ​មួយ ​ព្រះអង្គ​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​ប្រោស​ សាសន៍​យូដា ​ឲ្យ​បាន​សុចរិត មក​ពី​គេ​ មាន​ជំនឿ, ហើយ ​ក៏​ប្រោស​ សាសន៍​ដទៃ ​ឲ្យ​បាន​សុចរិត ដោយ​គេ​ មាន​ជំនឿ​ដែរ។  ដូច្នេះ តើ​ មាន​ន័យ​ ថា,  យើង​ យក​ជំនឿ​ មក​លុប​បំបាត់​ ក្រឹត្យវិន័យ​ ឬ?  ទេ, មិន​មែន​ ដូច្នោះ​ទេ!  គឺ ​យើង ​ធ្វើ​ឲ្យ​ ក្រឹត្យវិន័យ ​រឹត​តែ​ មាន​តម្លៃ​ ថែម​ទៀត។

God’s Faithfulness

What advantage, then, is there in being a Jew, or what value is there in circumcision? Much in every way! First of all, the Jews have been entrusted with the very words of God.
What if some were unfaithful? Will their unfaithfulness nullify God’s faithfulness? Not at all! Let God be true, and every human being a liar. As it is written:

“So that you may be proved right when you speak
    and prevail when you judge.”[a]

But if our unrighteousness brings out God’s righteousness more clearly, what shall we say? That God is unjust in bringing his wrath on us? (I am using a human argument.) Certainly not! If that were so, how could God judge the world? Someone might argue, “If my falsehood enhances God’s truthfulness and so increases his glory, why am I still condemned as a sinner?” Why not say—as some slanderously claim that we say—“Let us do evil that good may result”? Their condemnation is just!

No One Is Righteous

 

What shall we conclude then? Do we have any advantage? Not at all! For we have already made the charge that Jews and Gentiles alike are all under the power of sin. 10 As it is written:

“There is no one righteous, not even one;
11     there is no one who understands;
    there is no one who seeks God.
12 All have turned away,
    they have together become worthless;
there is no one who does good,
    not even one.”[b]
13 “Their throats are open graves;
    their tongues practice deceit.”[c]
“The poison of vipers is on their lips.”[d]
14     “Their mouths are full of cursing and bitterness.”[e]
15 “Their feet are swift to shed blood;
16     ruin and misery mark their ways,
17 and the way of peace they do not know.”[f]
18     “There is no fear of God before their eyes.”[g]

19 Now we know that whatever the law says, it says to those who are under the law, so that every mouth may be silenced and the whole world held accountable to God. 20 Therefore no one will be declared righteous in God’s sight by the works of the law; rather, through the law we become conscious of our sin.

Righteousness Through Faith

 

21 But now apart from the law the righteousness of God has been made known, to which the Law and the Prophets testify. 22 This righteousness is given through faith in[h] Jesus Christ to all who believe. There is no difference between Jew and Gentile, 23 for all have sinned and fall short of the glory of God, 24 and all are justified freely by his grace through the redemption that came by Christ Jesus. 25 God presented Christ as a sacrifice of atonement,[i] through the shedding of his blood—to be received by faith. He did this to demonstrate his righteousness, because in his forbearance he had left the sins committed beforehand unpunished— 26 he did it to demonstrate his righteousness at the present time, so as to be just and the one who justifies those who have faith in Jesus.

27 Where, then, is boasting? It is excluded. Because of what law? The law that requires works? No, because of the law that requires faith. 28 For we maintain that a person is justified by faith apart from the works of the law. 29 Or is God the God of Jews only? Is he not the God of Gentiles too? Yes, of Gentiles too, 30 since there is only one God, who will justify the circumcised by faith and the uncircumcised through that same faith. 31 Do we, then, nullify the law by this faith? Not at all! Rather, we uphold the law.

Footnotes:

  1. Romans 3:4 Psalm 51:4
  2. Romans 3:12 Psalms 14:1-3; 53:1-3; Eccles. 7:20
  3. Romans 3:13 Psalm 5:9
  4. Romans 3:13 Psalm 140:3
  5. Romans 3:14 Psalm 10:7 (see Septuagint)
  6. Romans 3:17 Isaiah 59:7,8
  7. Romans 3:18 Psalm 36:1
  8. Romans 3:22 Or through the faithfulness of
  9. Romans 3:25 The Greek for sacrifice of atonement refers to the atonement cover on the ark of the covenant (see Lev. 16:15,16).


1 comment:

Anonymous said...

ក្តាមសើចដាក់ក្តាន់