Recently
(early 2013), I discovered the sermons of my college pastor online.
While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other
Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute
drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington,
DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Paul's Letter to Christians in Rome
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 5 | 5 | 8 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 12 |
លោកអប្រាហាំ
បានសុចរិត ដោយសារជំនឿ
ដូច្នេះ តើ យើង គិតដូចម្ដេច
ចំពោះ លោកអប្រាហាំ ដែលជាបុព្វបុរស របស់យើង ផ្នែកខាង សាច់ឈាម? តើ លោក បានទទួល អ្វីខ្លះ? ប្រសិនបើ លោកអប្រាហាំ បានសុចរិត
ដោយសារ ការប្រព្រឹត្ត អំពើល្អនោះ, លោក អាចនឹងអួតអាង
ខ្លួនបានមែន។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅចំពោះ ព្រះភក្ត្រ
ព្រះជាម្ចាស់, លោក ពុំអាចអួតអាង បានទេ។ ដ្បិត ក្នុងគម្ពីរ មានចែង ថា, «លោកអប្រាហាំ ជឿលើ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ ព្រះអង្គ ប្រោសលោក ឲ្យបានសុចរិត,
ដោយយល់ដល់ ជំនឿនេះ។»
ធម្មតា អ្នកណា ធ្វើការអ្វីមួយ, គេ
ពុំចាត់ទុក ប្រាក់ឈ្នួល របស់គេ ថា ជាអំណោយទេ; គឺ
ចាត់ទុក ជាប្រាក់ ដែលខ្លួនត្រូវ តែបាន។ ចំពោះអ្នក ដែលពុំ បានប្រព្រឹត្ត
តាមវិន័យ, តែ មានជំនឿ លើព្រះជាម្ចាស់ ដែលប្រោសមនុស្ស
មិនគោរព ប្រណិប័តន៍ ព្រះអង្គ ឲ្យបានសុចរិត, ទ្រង់ នឹងប្រោស
អ្នកនោះ ឲ្យបានសុចរិត ដោយយល់ដល់ ជំនឿ របស់គេ។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះបាទ ដាវីឌ
ថ្លែងអំពី សុភមង្គល របស់អ្នក ដែលព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសឲ្យបានសុចរិត
ដោយមិនគិត ដល់ការប្រព្រឹត្ត អំពើល្អ, ថា៖
និងលុបបំបាត់ អំពើបាបចោល,
ពិតជាមាន សុភមង្គលហើយ។
បុរសណា ដែលព្រះជាម្ចាស់
មិនគិតគូរ ពីបាប របស់ខ្លួនទេ,
បុរសនោះ ពិតជាមាន
សុភមង្គលហើយ។»
តើ មានតែ សាសន៍យូដា
ទេឬ ដែលអាចទទួល សុភមង្គលនេះ, ឬមួយ សាសន៍ដទៃ ក៏អាចទទួល បានដែរ? យើង ទើបនឹងនិយាយ ថា,
«ព្រះអង្គ ប្រោសលោក អប្រាហាំ ឲ្យបានសុចរិត ដោយយល់ដល់ ជំនឿ
របស់លោក។» តើ ព្រះជាម្ចាស់
ប្រោសលោក អប្រាហាំ ឲ្យបានសុចរិត នៅពេលណា? ក្រោយពេលលោក ទទួលពិធីកាត់ស្បែក
ឬក៏មុននោះ? គឺ នៅមុនពេល
លោកទទួល ពិធីកាត់ស្បែក, មិនមែន ក្រោយពេល កាត់ស្បែកហើយ
នោះទេ! លោក បានទទួល
ពិធីកាត់ស្បែក តាមក្រោយ, ទុកជាសញ្ញា បញ្ជាក់ថា, លោក បានសុចរិត ដោយសារ ជំនឿ ដែលលោក មានកាលពី មិនទាន់ កាត់ស្បែក
នៅឡើយ។ ដូច្នេះ លោក បានទៅជាឪពុក របស់
មនុស្ស ទាំងអស់ ដែលមិនបាន ទទួលពិធី កាត់ស្បែក តែ មានជំនឿ, ហើយ ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសគេ ឲ្យបានសុចរិត។ លោក ក៏ជាឪពុក របស់ សាសន៍យូដា
ដែលកាត់ស្បែកដែរ, ជាអ្នក ដែលមិនត្រឹមតែ បានទទួល ពិធីកាត់ស្បែក
ប៉ុណ្ណោះទេ, គឺ ថែមទាំងបានយក តំរាប់តាម ជំនឿ របស់ លោកអប្រាហាំ
ជាឪពុក របស់យើង នៅគ្រា ដែលលោក មិនទាន់ទទួល ពិធីកាត់ស្បែក នៅឡើយនោះផង។
លោកអប្រាហាំ
បានទទួល ព្រះបន្ទូលសន្យា ដោយសារជំនឿ
ព្រះជាម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល
សន្យា មកលោក អប្រាហាំ និងពូជពង្ស របស់លោក ថា, គេ
នឹងបានទទួល ពិភពលោកទុក ជាមត៌ក ដោយមិនគិតតាម ក្រឹត្យវិន័យទេ, គឺគិតតាមសេចក្ដី សុចរិត ដែលបានមកពី ជំនឿវិញ។ ប្រសិនបើ មនុស្ស ទទួលមត៌ក
ដោយគោរពតាម ក្រឹត្យវិន័យនោះ បានសេចក្ដីថា ជំនឿ គ្មានប្រយោជន៍ អ្វីសោះ,
ហើយ ព្រះបន្ទូលសន្យា ក៏គ្មានតម្លៃ អ្វីដែរ។ ដ្បិត ក្រឹត្យវិន័យ បង្កើត ឲ្យមាន
ព្រះពិរោធ។ តែ ទីណា គ្មានក្រឹត្យវិន័យ, នៅទីនោះ ក៏គ្មានបទល្មើស ក្រឹត្យវិន័យដែរ។
ដូច្នេះ ព្រោះតែ ជំនឿ
ដែលស្របតាម ព្រះគុណ, ព្រះបន្ទូលសន្យា ត្រូវបាន ប្រទានមក ចំពោះ ពូជពង្ស
លោកអប្រាហាំ ទាំងមូល—មិនត្រឹមតែ អស់អ្នក ដែលប្រតិបត្តិតាម
ក្រឹត្យវិន័យ ប៉ុណ្ណោះទេ, តែ សំរាប់ អស់អ្នក ដែលមានជំនឿ
ដូចលោក អប្រាហាំ ជាឪពុក របស់យើង ទាំងអស់គ្នាដែរ។ ដូចមានចែង ទុកមក ថា,
«យើង បានតែងតាំងអ្នក ឲ្យធ្វើជាឪពុក របស់ ជាតិសាសន៍ មួយចំនួនធំ។» លោក ជាឪពុក របស់យើង នៅចំពោះ
ព្រះភក្ត្រព្រះជាម្ចាស់, ជាព្រះ ដែលលោកបានជឿ,
គឺ ព្រះអង្គ ដែលប្រោសមនុស្សស្លាប់ ឲ្យរស់ ឡើងវិញ, ហើយ បានត្រាស់ហៅអ្វីៗ ដែលគ្មាន រូបរាង ឲ្យកើតមាន។
ទោះបី គ្មានអ្វី
ជាទីសង្ឃឹម ក៏ដោយ, ក៏លោកអប្រាហាំ នៅតែ មានសង្ឃឹម និងមានជំនឿ,
ហើយ លោក ក៏បានទៅជាឪពុក របស់ ជាតិសាសន៍ ជាច្រើន, ស្របតាម ព្រះបន្ទូល ដែលមាន ថ្លែងទុកមក ថា, «ពូជពង្ស របស់អ្នក នឹងមានច្រើន យ៉ាងនេះ។» កាលណោះ លោក មានអាយុជិត មួយរយឆ្នាំហើយ, ទោះបី លោក មើលមក រូបកាយ របស់លោក, ឃើញថា ជិតស្លាប់
និងមើលទៅ លោកយាយ សារ៉ា ឃើញថា, ពុំអាច បង្កើតកូន បានសោះ
នោះក៏ដោយ, ក៏ជំនឿ របស់លោក មិនអន់ថយដែរ។ លោក មិនបាត់ ជំនឿ, ហើយ មិនសង្ស័យ នឹងព្រះបន្ទូល សន្យា របស់ ព្រះជាម្ចាស់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ជំនឿ របស់លោក ធ្វើឲ្យលោក មានកម្លាំងចិត្ត
នឹងលើកតម្កើង សិរីរុងរឿង របស់ ព្រះជាម្ចាស់, ព្រោះ លោក
ជឿប្រាកដ ក្នុងចិត្ត ថា, បើ ព្រះជាម្ចាស់ សន្យាធ្វើអ្វី, ព្រះអង្គ ពិតជាមាន ឫទ្ធានុភាព នឹងសំរេច តាមបាន មិនខាន។ ហេតុនេះហើយ បានជា «ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសលោក ឲ្យបានសុចរិត។» ក៏ប៉ុន្តែ សេចក្ដី ដែលមានចែង
ថា, «ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោស ឲ្យបានសុចរិត» នេះ, មិនមែន សំដៅតែលើ លោកអប្រាហាំ ប៉ុណ្ណោះទេ,
គឺ សំដៅ មកយើង ដែលព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសឲ្យបានសុចរិត—ព្រោះ យើង ជឿលើព្រះអង្គ ដែលបានប្រោស ព្រះយេស៊ូ ជាអម្ចាស់ នៃយើង
ឲ្យមានព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ នេះដែរ។ ព្រះយេស៊ូ ត្រូវគេ បញ្ជូនទៅសម្លាប់ ព្រោះតែ កំហុស របស់យើង,
ហើយ ព្រះជាម្ចាស់ ប្រោសព្រះអង្គ ឲ្យមានព្រះជន្ម រស់ឡើងវិញ
ដើម្បីឲ្យយើង បានសុចរិត។
Abraham Justified by Faith
4 What then shall we say that Abraham, our forefather according to the flesh, discovered in this matter? 2 If, in fact, Abraham was justified by works, he had something to boast about—but not before God. 3 What does Scripture say? “Abraham believed God, and it was credited to him as righteousness.”[a]
4 Now to the one who works, wages are not credited as a gift but as an obligation. 5 However, to the one who does not work but trusts God who justifies the ungodly, their faith is credited as righteousness. 6 David says the same thing when he speaks of the blessedness of the one to whom God credits righteousness apart from works:
7 “Blessed are those
whose transgressions are forgiven,
whose sins are covered.
8 Blessed is the one
whose sin the Lord will never count against them.”[b]
whose transgressions are forgiven,
whose sins are covered.
8 Blessed is the one
whose sin the Lord will never count against them.”[b]
9 Is this blessedness only for the circumcised, or also for the uncircumcised? We have been saying that Abraham’s faith was credited to him as righteousness. 10 Under what circumstances was it credited? Was it after he was circumcised, or before? It was not after, but before! 11 And he received circumcision as a sign, a seal of the righteousness that he had by faith while he was still uncircumcised. So then, he is the father of all who believe but have not been circumcised, in order that righteousness might be credited to them. 12 And
he is then also the father of the circumcised who not only are
circumcised but who also follow in the footsteps of the faith that our
father Abraham had before he was circumcised.
13 It was not through the law that Abraham and his offspring received the promise that he would be heir of the world, but through the righteousness that comes by faith. 14 For if those who depend on the law are heirs, faith means nothing and the promise is worthless, 15 because the law brings wrath. And where there is no law there is no transgression.
16 Therefore, the promise comes by faith, so that it may be by grace and may be guaranteed
to all Abraham’s offspring—not only to those who are of the law but
also to those who have the faith of Abraham. He is the father of us all. 17 As it is written: “I have made you a father of many nations.”[c] He is our father in the sight of God, in whom he believed—the God who gives life to the dead and calls into being things that were not.
18 Against all hope, Abraham in hope believed and so became the father of many nations, just as it had been said to him, “So shall your offspring be.”[d] 19 Without weakening in his faith, he faced the fact that his body was as good as dead—since he was about a hundred years old—and that Sarah’s womb was also dead. 20 Yet he did not waver through unbelief regarding the promise of God, but was strengthened in his faith and gave glory to God, 21 being fully persuaded that God had power to do what he had promised. 22 This is why “it was credited to him as righteousness.” 23 The words “it was credited to him” were written not for him alone, 24 but also for us, to whom God will credit righteousness—for us who believe in him who raised Jesus our Lord from the dead. 25 He was delivered over to death for our sins and was raised to life for our justification.
Footnotes:
- Romans 4:3 Gen. 15:6; also in verse 22
- Romans 4:8 Psalm 32:1,2
- Romans 4:17 Gen. 17:5
- Romans 4:18 Gen. 15:5
2 comments:
Red Alert!!!
http://www.rfa.org/khmer/news/land/kgcham-residents-worry-about-vn-soldiers-settle-in-cam-land-11072013043649.html
ក្តាមសើចដាក់ក្តាន់
Post a Comment