Recently
(early 2013), I discovered the sermons of my college pastor online.
While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other
Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute
drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington,
DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).
When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition.
Paul's Letter to Christians in Rome
Sermon: THE FREEDOM OF GOD
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 5 | 5 | 8 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 12 |
ព្រះជាម្ចាស់
បានជ្រើសរើ សសាសន៍ អ៊ីស្រាអែល
ខ្ញុំ សូម និយាយសេចក្ដីពិត
ដោយរួម ជាមួយ ព្រះគ្រិស្ដ—ខ្ញុំ មិនកុហកទេ, គឺ
ខ្ញុំ និយាយ ដោយមាន មនសិការ របស់ ខ្ញុំផ្ទាល់ ជាសាក្សី និងដោយមាន ព្រះវិញ្ញាណ
ដ៏វិសុទ្ធ បំភ្លឺ ថា—ខ្ញុំ មានទុក្ខព្រួយ
ជាខ្លាំង,
ហើយ ឈឺចុកចាប់ ក្នុងចិត្ត ជានិច្ចផង។ ដ្បិត ខ្ញុំ បន់ឲ្យតែ ខ្លួនខ្ញុំ
ត្រូវបណ្ដាសា, បែកចេញ ពីព្រះគ្រិស្ដ ព្រោះតែ បងប្អូន
និងញាតិសន្ដាន, ដែលជា សាច់សា លោហិត របស់ ខ្ញុំផ្ទាល់,
គឺ សាសន៍ អ៊ីស្រាអែល។
ព្រះជាម្ចាស់ បានរាប់ពួកគេ ទុកជាបុត្រ របស់ ព្រះអង្គ;
ពួកគេ មានសិរីរុងរឿង, មានសម្ពន្ធ មេត្រីនានា, មានគម្ពីរ វិន័យ, ស្គាល់ របៀបគោរព បំរើព្រះអង្គ, ទទួល ព្រះបន្ទូលសន្យា ផ្សេងៗ, មានបុព្វបុរស,
ហើយ ព្រះគ្រិស្ដ ក៏កើតមក ជាមនុស្ស ក្នុងពូជពង្ស របស់ ពួកគេ
ថែមទៀតផង។ ព្រះអង្គ ជាព្រះជាម្ចាស់ ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់
លើអ្វីៗ ទាំងអស់។ សូម លើកតម្កើង ព្រះអង្គ
អស់កល្បជានិច្ច! អាម៉ែន។
ក៏ ប៉ុន្តែ
មិនមែន មានន័យ ថា, ព្រះបន្ទូល របស់ព្រះជាម្ចាស់ បែរទៅ ជាអសារ ឥតការ
នោះទេ, ព្រោះ អស់អ្នក ដែលកើតមក ពីពូជពង្ស លោកអ៊ីស្រាអែល
មិនមែនសុទ្ធតែ ជាសាសន៍ អ៊ីស្រាអែល ពិតប្រាកដឡើយ, ហើយ
អស់អ្នក ដែលកើតពី ពូជពង្ស របស់ លោកអប្រាហាំ ក៏មិនមែន សុទ្ធតែ ជាកូនចៅ
របស់ លោកអប្រាហាំ ទាំងអស់គ្នាដែរ។ ដូចមាន
ថ្លែងទុកមក ថា, «មានតែ កូនចៅ អ៊ីសាក ប៉ុណ្ណោះ
ដែលមានឈ្មោះ ថា, ជាពូជពង្ស របស់អ្នក។» ពោល គឺ មិនមែន កូនចៅ ដែលកើតមក
តាមសាច់ឈាម ធម្មតា នោះទេ ដែលត្រូវរាប់ ជាបុត្រ របស់ព្រះជាម្ចាស់;
មានតែ កូនចៅ ដែលកើតមក តាមព្រះបន្ទូល សន្យាប៉ុណ្ណោះ ទើបរាប់
ជាពូជពង្សបាន។ ដ្បិត
ព្រះជាម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល សន្យា ថា, «ឆ្នាំក្រោយ
យើង នឹងមកក្នុងពេល ដដែលនេះ, ហើយ នាងសារ៉ា នឹងមានកូន
ប្រុសមួយ។»
ដូច្នេះ តើ យើង ត្រូវគិត
ដូចម្ដេច? តើ ព្រះជាម្ចាស់ អយុត្ដិធម៌ ឬ?
ទេ មិនមែនទេ! ដ្បិត ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
ទៅកាន់ លោកម៉ូសេ ថា៖
«យើង
នឹងមានចិត្ត មេត្តាករុណា ដល់នរណា ដែលយើង
មេត្តាករុណា,
ហើយ យើង ក៏នឹងអាណិត អាសូរ នរណា ដែលយើង អាណិត អាសូរដែរ។»
ដូច្នេះ មិនមែនស្រេចតែ
បំណងចិត្ត ឬការខំប្រឹងប្រែង របស់ មនុស្សឡើយ, គឺ ស្រេចតែ ព្រះជាម្ចាស់
ដែលមាន ព្រះហឫទ័យ មេត្តាករុណា នោះវិញ។ ដ្បិត ក្នុងគម្ពីរ
ព្រះជាម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល ទៅកាន់ ស្ដេចផារ៉ោន ថា, «យើង បានតាំងអ្នក ជាស្ដេច ដើម្បី បង្ហាញ ឫទ្ធានុភាព របស់យើង តាមរយៈអ្នក
និងឲ្យកិត្តិនាម របស់យើង បានឮខ្ចរខ្ចាយ ពាសពេញ លើផែនដី ទាំងមូល។» ដូច្នេះ
ព្រះអង្គ មេត្តាករុណា ដល់នរណា ក៏បាន, ស្រេចតែ នឹងព្រះហឫទ័យ
របស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គ ធ្វើឲ្យចិត្ត
នរណា ទៅជា រឹងរូស ក៏បាន, ស្រេចតែ ព្រះហឫទ័យ របស់ ព្រះអង្គដែរ។
ព្រះពិរោធ
និងព្រះហឫទ័យ អាណិតអាសូរ
ប្រហែល ជាអ្នក សួរខ្ញុំ
ថា៖ «បើ
ដូច្នេះ, ម្ដេច ក៏ព្រះជាម្ចាស់ នៅតែ បន្ទោស មនុស្សទៀត?
តើ មាននរណា អាចប្រឆាំង
នឹងព្រះហឫទ័យ របស់ព្រះអង្គ?» ឱមនុស្សអើយ, តើ អ្នកមាន ឋានៈអ្វី បានជាហ៊ាន
ជជែក តវ៉ា នឹងព្រះជាម្ចាស់ បែបនេះ? «តើ ដីឥដ្ឋ មានដែលនិយាយ ទៅកាន់
ជាងស្មូន ដែរឬទេ, ថា៖ “ហេតុអ្វី
បានជាលោក ធ្វើឲ្យខ្ញុំ មានរូបរាង យ៉ាងនេះ?”» ជាងស្មូន យកដីទៅសូន,
ធ្វើអ្វី ក៏បាន, គឺ ដីឥដ្ឋ ដដែល,
គាត់ អាចយកទៅសូន ធ្វើជា របស់ថ្លៃថ្នូរផង, ហើយ សូន ធ្វើជា របស់ធម្មតាផង។
រីឯ ព្រះជាម្ចាស់វិញ,
ព្រះអង្គ សព្វព្រះហឫទ័យ បង្ហាញព្រះពិរោធ និងសំដែង ឫទ្ធានុភាព របស់ព្រះអង្គ។
ដូច្នេះ ទ្រង់ មានព្រះហឫទ័យ អត់ធ្មត់ យ៉ាងខ្លាំង;
ទ្រង់ ស៊ូទ្រាំ នឹងអស់អ្នក ដែលត្រូវ រងព្រះពិរោធ,
ហើយ ត្រូវ វិនាសអន្តរាយ។ ព្រះអង្គ ក៏ចង់បង្ហាញ សិរីរុងរឿង
ដ៏ប្រសើរ លើសលប់ របស់ ព្រះអង្គ ចំពោះ អស់អ្នក ដែលព្រះអង្គ មេត្តាករុណា,
ដែរជាអ្នក ដែលព្រះអង្គ បានតំរូវទុក ជាមុន ឲ្យទទួល សិរីរុងរឿង,
ពោល គឺ យើងទាំងអស់គ្នា ដែលព្រះអង្គ បានត្រាស់ហៅ, មិនត្រឹមតែ ពីក្នុងចំណោម សាសន៍យូដា ប៉ុណ្ណោះទេ, គឺ ពីក្នុងចំណោម ជាតិសាសន៍ដទៃ ថែមទៀតផង។ ដូចមាន ថ្លែងទុក ក្នុងគម្ពីរ
ព្យាការី ហូសេ ថា៖
«អ្នក
ដែលមិនមែនជា ប្រជារាស្ត្រ របស់យើង,
យើង នឹងហៅគេ ថា, ជា
“ប្រជារាស្ត្រ របស់យើង”។
រីឯ ជាតិសាសន៍ ដែលយើង
មិនបានស្រឡាញ់, យើង នឹងហៅគេ ថា, ជា
“ជាតិសាសន៍ ដ៏ជាទី ស្រឡាញ់ របស់យើង។”»
និង,
«ហើយ
ត្រង់ណា ដែលមានពោលទៅ
អ្នកទាំងនោះ ថា, “អ្នករាល់គ្នា មិនមែន ជា
ប្រជារាស្ត្ររ បស់យើងទេ,” ត្រង់នោះ គេ នឹងមានឈ្មោះ ថា, ជា “បុត្រ បុត្រី របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ដ៏មានព្រះជន្មរស់។”»
រីឯ ព្យាការី អេសាយវិញ,
លោក បានប្រកាស អំពីសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ថា៖
«ទោះបី
សាសន៍អ៊ីស្រាអែល បានកើន ចំនួនច្រើន ដូចខ្សាច់ នៅឆ្នេរសមុទ្រ ហើយក៏ដោយ,
មានតែ មួយចំនួនតូច សល់ពីស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ ដែលនឹង ទទួលការសង្គ្រោះ។
ដ្បិត ព្រះអម្ចាស់
នឹងសំរេច តាមព្រះបន្ទូល របស់ព្រះអង្គ គ្រប់ប្រការ ទាំងអស់ យ៉ាងឆាប់ៗ នៅផែនដីនេះ។»
មួយវិញទៀត
ព្យាការីអេសាយ ក៏បានថ្លែង ទុកជាមុនមក ថា៖
«ប្រសិនបើ
ព្រះអម្ចាស់ នៃពិភពទាំងមូល មិនបានទុកកូនចៅយើង មួយចំនួន ឲ្យនៅសល់ទេ,
នោះ យើង នឹងវិនាសទៅ ដូចជាអ្នកក្រុង សូដុម, ហើយ យើង ក៏ប្រៀបបី ដូចជាអ្នកក្រុង កូម៉ូរ៉ាដែរ។»
អ៊ីស្រាអែល
និងដំណឹងល្អ
ដូច្នេះ តើ យើង ត្រូវគិត
ដូចម្ដេច? សាសន៍ដទៃ, ដែលពុំបាន ស្វះស្វែងរក សេចក្ដីសុចរិត, បែរជាបានទទួល
សេចក្ដីសុចរិត ទៅវិញ, គឺ សេចក្ដី សុចរិត មកពីជំនឿ។ រីឯ សាសន៍ អ៊ីស្រាអែល, គេ ខំប្រឹងធ្វើតាម ក្រឹត្យវិន័យ ដែលផ្ដល់ សេចក្ដីសុចរិត, តែ ពួកគេ ពុំបានសុចរិត តាមវិន័យ នោះឡើយ។ ហេតុអ្វី បានជា ដូច្នេះ?
គឺ មកពួកគេ ពឹងលើការប្រព្រឹត្ត
តាមវិន័យ, មិនពឹងលើ ជំនឿទេ។ ពួកគេ ជំពប់ដួល នឹងថ្ម ដែលនាំ ឲ្យគេជំពប់។ ដូចមាន ចែងទុកមក ថា៖
«យើង
បានដាក់ថ្មមួយ នៅក្រុងស៊ីយ៉ូន, ជាថ្ម ដែលនាំ ឲ្យគេ
ជំពប់ដួល, ជាសិលា ដែលនាំ ឲ្យគេ រវាតចិត្ត បាត់ជំនឿ;
អ្នកណា ជឿលើថ្មនេះ, អ្នកនោះ មុខជា មិនខកចិត្តឡើយ។»
Paul’s Anguish Over Israel
9 I speak the truth in Christ—I am not lying, my conscience confirms it through the Holy Spirit— 2 I have great sorrow and unceasing anguish in my heart. 3 For I could wish that I myself were cursed and cut off from Christ for the sake of my people, those of my own race, 4 the people of Israel. Theirs is the adoption to sonship; theirs the divine glory, the covenants, the receiving of the law, the temple worship and the promises. 5 Theirs are the patriarchs, and from them is traced the human ancestry of the Messiah, who is God over all, forever praised![a] Amen.
God’s Sovereign Choice
6 It is not as though God’s word had failed. For not all who are descended from Israel are Israel. 7 Nor
because they are his descendants are they all Abraham’s children. On
the contrary, “It is through Isaac that your offspring will be
reckoned.”[b] 8 In other words, it is not the children by physical descent who are God’s children, but it is the children of the promise who are regarded as Abraham’s offspring. 9 For this was how the promise was stated: “At the appointed time I will return, and Sarah will have a son.”[c]
10 Not only that, but Rebekah’s children were conceived at the same time by our father Isaac. 11 Yet, before the twins were born or had done anything good or bad—in order that God’s purpose in election might stand: 12 not by works but by him who calls—she was told, “The older will serve the younger.”[d] 13 Just as it is written: “Jacob I loved, but Esau I hated.”[e]
14 What then shall we say? Is God unjust? Not at all! 15 For he says to Moses,
“I will have mercy on whom I have mercy,
and I will have compassion on whom I have compassion.”[f]
and I will have compassion on whom I have compassion.”[f]
16 It does not, therefore, depend on human desire or effort, but on God’s mercy. 17 For
Scripture says to Pharaoh: “I raised you up for this very purpose, that
I might display my power in you and that my name might be proclaimed in
all the earth.”[g] 18 Therefore God has mercy on whom he wants to have mercy, and he hardens whom he wants to harden.
19 One of you will say to me: “Then why does God still blame us? For who is able to resist his will?” 20 But who are you, a human being, to talk back to God? “Shall what is formed say to the one who formed it, ‘Why did you make me like this?’”[h] 21 Does
not the potter have the right to make out of the same lump of clay some
pottery for special purposes and some for common use?
22 What if God, although choosing to show his wrath and make his power known, bore with great patience the objects of his wrath—prepared for destruction? 23 What if he did this to make the riches of his glory known to the objects of his mercy, whom he prepared in advance for glory— 24 even us, whom he also called, not only from the Jews but also from the Gentiles? 25 As he says in Hosea:
“I will call them ‘my people’ who are not my people;
and I will call her ‘my loved one’ who is not my loved one,”[i]
and I will call her ‘my loved one’ who is not my loved one,”[i]
26 and,
“In the very place where it was said to them,
‘You are not my people,’
there they will be called ‘children of the living God.’”[j]
‘You are not my people,’
there they will be called ‘children of the living God.’”[j]
27 Isaiah cries out concerning Israel:
“Though the number of the Israelites be like the sand by the sea,
only the remnant will be saved.
28 For the Lord will carry out
his sentence on earth with speed and finality.”[k]
only the remnant will be saved.
28 For the Lord will carry out
his sentence on earth with speed and finality.”[k]
29 It is just as Isaiah said previously:
“Unless the Lord Almighty
had left us descendants,
we would have become like Sodom,
we would have been like Gomorrah.”[l]
had left us descendants,
we would have become like Sodom,
we would have been like Gomorrah.”[l]
Israel’s Unbelief
30 What then shall we say? That the Gentiles, who did not pursue righteousness, have obtained it, a righteousness that is by faith; 31 but the people of Israel, who pursued the law as the way of righteousness, have not attained their goal. 32 Why not? Because they pursued it not by faith but as if it were by works. They stumbled over the stumbling stone. 33 As it is written:
“See, I lay in Zion a stone that causes people to stumble
and a rock that makes them fall,
and the one who believes in him will never be put to shame.”[m]
and a rock that makes them fall,
and the one who believes in him will never be put to shame.”[m]
Footnotes:
- Romans 9:5 Or Messiah, who is over all. God be forever praised! Or Messiah. God who is over all be forever praised!
- Romans 9:7 Gen. 21:12
- Romans 9:9 Gen. 18:10,14
- Romans 9:12 Gen. 25:23
- Romans 9:13 Mal. 1:2,3
- Romans 9:15 Exodus 33:19
- Romans 9:17 Exodus 9:16
- Romans 9:20 Isaiah 29:16; 45:9
- Romans 9:25 Hosea 2:23
- Romans 9:26 Hosea 1:10
- Romans 9:28 Isaiah 10:22,23 (see Septuagint)
- Romans 9:29 Isaiah 1:9
- Romans 9:33 Isaiah 8:14; 28:16
1 comment:
ក្តាមជិះកក្តាន់
Post a Comment