Gospel according to John
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក យ៉ូហាន
Sermon on each chapter | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 3 | 3 | 4 | 5 | 6 | 6 | 8 | 10 | 10 | 11 | 13 | 14 | 19 | 19 | 20 | 21 |
ព្រះយេស៊ូ
សន្ទនា ជាមួយស្ត្រី សាសន៍សាម៉ារីម្នាក់
ព្រះយេស៊ូ ជ្រាបថា ពួកខាង គណៈផារីស៊ី បានឮគេ និយាយ ថា, ព្រះអង្គ មានសិស្ស ច្រើនជាង លោកយ៉ូហាន និងបានជ្រមុជទឹក ឲ្យមនុស្ស ច្រើនជាងដែរ។ តាមពិត ព្រះយេស៊ូ ពុំបាន ជ្រមុជទឹក ឲ្យគេផ្ទាល់ ព្រះអង្គឡើយ, គឺ ពួកសិស្ស វិញទេ ដែលជាអ្នក ជ្រមុជទឹក។ ព្រះអង្គ ក៏
ព្រះយេស៊ូ ជ្រាបថា ពួកខាង គណៈផារីស៊ី បានឮគេ និយាយ ថា, ព្រះអង្គ មានសិស្ស ច្រើនជាង លោកយ៉ូហាន និងបានជ្រមុជទឹក ឲ្យមនុស្ស ច្រើនជាងដែរ។ តាមពិត ព្រះយេស៊ូ ពុំបាន ជ្រមុជទឹក ឲ្យគេផ្ទាល់ ព្រះអង្គឡើយ, គឺ ពួកសិស្ស វិញទេ ដែលជាអ្នក ជ្រមុជទឹក។ ព្រះអង្គ ក៏
យាង ចាកចេញ ពីស្រុកយូដា
ត្រឡប់ទៅ ស្រុកកាលីឡេវិញ។
ហើយ ព្រះអង្គ ត្រូវ យាងកាត់តាម ស្រុកសាម៉ារី។ ព្រះអង្គ បានយាង មកដល់ ភូមិមួយ របស់ ជនជាតិ សាម៉ារី ឈ្មោះ ស៊ូខារ នៅជិតចំការ ដែលលោក យ៉ាកុប បានចែក ឲ្យ លោក យ៉ូសែប ជាកូន។ នៅទីនោះ មានអណ្ដូង ទឹកមួយ ឈ្មោះ «អណ្ដូង លោកយ៉ាកុប។» ព្រះយេស៊ូ អស់កម្លាំង ក្នុងការ ធ្វើដំណើរ ក៏គង់នៅ មាត់អណ្ដូង។ ពេលនោះ ប្រហែល ជាថ្ងៃត្រង់។
មានស្ត្រី សាសន៍ សាម៉ារីម្នាក់ មកដងទឹក។ ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅនាង ថា៖ «ខ្ញុំ សុំទឹក ទទួលទាន បន្តិច។» (សិស្ស នាំគ្នា ទៅរកទិញ ស្បៀងអាហារ នៅឯភូមិ។)
ស្ត្រីសាម៉ារី ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោក ជាសាសន៍ យូដា។ ម្ដេច ក៏លោក មកសុំទឹក នាងខ្ញុំ, ជាស្ត្រី សាសន៍ សាម៉ារីពិសា ដូច្នេះ?» (ដ្បិត សាសន៍ យូដា និងសាសន៍ សាម៉ារី មិនត្រូវគ្នាទេ។)
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅនាង ថា៖ «ប្រសិនបើ នាង ស្គាល់ព្រះអំណោយទាន របស់ ព្រះជាម្ចាស់ និងស្គាល់អ្នក ដែលនិយាយ ទៅកាន់នាង ថា, “ខ្ញុំ សុំទឹក ទទួលទានបន្តិច” នោះ, នាង មុខជាសុំទឹក ពីលោកវិញ ពុំខាន, ហើយ លោក នឹងឲ្យទឹក ដល់នាង, គឺ ជាទឹក ដែលផ្ដល់ជីវិត។»
នាង ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «លោកម្ចាស់,
លោក គ្មានអ្វី ដងទឹកសោះ; រីឯ
អណ្ដូងសោត ក៏ជ្រៅ ទៀតផង។ តើ លោក បានទឹក
ដែលផ្ដល់ ជីវិតនោះ ពីណាមក? តើ លោក មានឋានៈ ធំជាង លោកយ៉ាកុប ជាបុព្វបុរស របស់យើង ដែលបាន ទុកអណ្ដូងនេះ
ឲ្យយើង ឬ? លោកយ៉ាកុប
និងកូនចៅ របស់លោក បានពិសាទឹក អណ្ដូងនេះ, ហើយ
សត្វ របស់លោក ក៏បានផឹកទឹក អណ្ដូងនេះដែរ។»ហើយ ព្រះអង្គ ត្រូវ យាងកាត់តាម ស្រុកសាម៉ារី។ ព្រះអង្គ បានយាង មកដល់ ភូមិមួយ របស់ ជនជាតិ សាម៉ារី ឈ្មោះ ស៊ូខារ នៅជិតចំការ ដែលលោក យ៉ាកុប បានចែក ឲ្យ លោក យ៉ូសែប ជាកូន។ នៅទីនោះ មានអណ្ដូង ទឹកមួយ ឈ្មោះ «អណ្ដូង លោកយ៉ាកុប។» ព្រះយេស៊ូ អស់កម្លាំង ក្នុងការ ធ្វើដំណើរ ក៏គង់នៅ មាត់អណ្ដូង។ ពេលនោះ ប្រហែល ជាថ្ងៃត្រង់។
មានស្ត្រី សាសន៍ សាម៉ារីម្នាក់ មកដងទឹក។ ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅនាង ថា៖ «ខ្ញុំ សុំទឹក ទទួលទាន បន្តិច។» (សិស្ស នាំគ្នា ទៅរកទិញ ស្បៀងអាហារ នៅឯភូមិ។)
ស្ត្រីសាម៉ារី ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោក ជាសាសន៍ យូដា។ ម្ដេច ក៏លោក មកសុំទឹក នាងខ្ញុំ, ជាស្ត្រី សាសន៍ សាម៉ារីពិសា ដូច្នេះ?» (ដ្បិត សាសន៍ យូដា និងសាសន៍ សាម៉ារី មិនត្រូវគ្នាទេ។)
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល តបទៅនាង ថា៖ «ប្រសិនបើ នាង ស្គាល់ព្រះអំណោយទាន របស់ ព្រះជាម្ចាស់ និងស្គាល់អ្នក ដែលនិយាយ ទៅកាន់នាង ថា, “ខ្ញុំ សុំទឹក ទទួលទានបន្តិច” នោះ, នាង មុខជាសុំទឹក ពីលោកវិញ ពុំខាន, ហើយ លោក នឹងឲ្យទឹក ដល់នាង, គឺ ជាទឹក ដែលផ្ដល់ជីវិត។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅនាង ថា៖ «អស់អ្នក ដែលពិសាទឹកនេះ នៅតែ ស្រេក តទៅមុខទៀត; រីឯ អ្នក ដែលពិសា ទឹកខ្ញុំ ឲ្យនោះ នឹងមិនស្រេក ទៀតសោះឡើយ, ដ្បិត ទឹកខ្ញុំឲ្យ នឹងបានទៅ ជាប្រភពទឹក ដែលផុសឡើង ផ្ដល់ជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច។»
ស្ត្រីនោះ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោកម្ចាស់, សូម មេត្តា ផ្ដល់ទឹកនោះ មកនាងខ្ញុំផង។ កុំ ឲ្យនាងខ្ញុំ ស្រេក, និងកុំ ឲ្យរវល់ មកដងទឹក អណ្ដូងនេះទៀត។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅនាង ថា៖ «សូម អញ្ជើញ ទៅហៅប្ដីនាង, រួច ត្រឡប់មកវិញ។»
ស្ត្រីនោះ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «នាងខ្ញុំ គ្មានប្ដីទេ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «នាង និយាយ ថា, នាង គ្មានប្ដី ដូច្នេះ ត្រូវមែន, ព្រោះ នាង ធ្លាប់មានប្ដី ប្រាំ មកហើយ; រីឯ បុរស ដែលនៅ ជាមួយនាង សព្វថ្ងៃ មិនមែន ជាប្ដី របស់នាងទេ។ នាង និយាយ ត្រង់មែន។»
នាង ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោកម្ចាស់, នាងខ្ញុំ យល់ថា, លោក ពិតជា ព្យាការីមែន។ បុព្វបុរស របស់យើង នាំគ្នា ថ្វាយបង្គំ ព្រះជាម្ចាស់ នៅលើ ភ្នំនេះ, តែ ពួកលោក ជាសាសន៍ យូដា តែងនិយាយ ថា, ត្រូវថ្វាយបង្គំ ព្រះអង្គ នៅក្រុង យេរូសាឡឹមវិញ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅនាង ថា៖ «នាង អើយ, ជឿខ្ញុំចុះ, ដល់ពេល កំណត់ មិនមែននៅ លើភ្នំនេះ ឬនៅក្រុង យេរូសាឡឹម ទៀតទេ ដែលអ្នករាល់គ្នា នឹងថ្វាយបង្គំ ព្រះបិតា។ អ្នក រាល់គ្នា មិន ស្គាល់ព្រះអង្គ ដែលអ្នករាល់គ្នា ថ្វាយបង្គំទេ; រីឯ យើងវិញ, យើង ស្គាល់ព្រះអង្គ ដែលយើង ថ្វាយបង្គំ, ដ្បិត ការសង្គ្រោះ ចេញមក ពីជនជាតិ យូដា។ ប៉ុន្តែ ដល់ពេល កំណត់, គឺ ឥឡូវ ហ្នឹងហើយ, អ្នក ថ្វាយបង្គំ ដ៏ពិតប្រាកដ នឹងថ្វាយបង្គំ ព្រះបិតា តាមវិញ្ញាណ និងតាម សេចក្ដីពិត, ដ្បិត ព្រះបិតា សព្វព្រះហឫទ័យ នឹងអ្នក ថ្វាយបង្គំ បែបនេះឯង។ ព្រះជាម្ចាស់ ជាវិញ្ញាណ។ ហេតុនេះ, អស់អ្នក ដែលថ្វាយបង្គំ ព្រះអង្គ ត្រូវតែ ថ្វាយបង្គំ តាមវិញ្ញាណ និងតាម សេចក្ដីពិត។»
ស្ត្រីនោះ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «នាងខ្ញុំ ដឹងហើយ ថា, ព្រះមេស្ស៊ី ហៅ ព្រះគ្រិស្ដ នឹងយាងមក។ កាលណា ព្រះអង្គ យាងមកដល់, ទ្រង់ នឹងប្រទាន ឲ្យយើងដឹង សព្វគ្រប់ ទាំងអស់។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅនាង ថា៖ «ខ្ញុំ នេះហើយ, គឺ ខ្ញុំ ដែលកំពុងតែ និយាយ ជាមួយនាង។»
ពេលនោះ ពួកសិស្ស ត្រឡប់ មកដល់; ឃើញព្រះអង្គ កំពុងនិយាយ ជាមួយស្ត្រី ដូច្នេះ, គេ ងឿងឆ្ងល់ ជាខ្លាំង, តែ គ្មាននរណា ទូលសួរ ព្រះអង្គឡើយ ថា, «ព្រះអង្គ សួររកអ្វី?» ឬ «ហេតុ ដូចម្ដេច ក៏មានព្រះបន្ទូល ជាមួយនាង?»
ស្ត្រីនោះ ទុកក្អមចោល, រត់ ចូលទៅ ក្នុងភូមិ, ប្រាប់អ្នកស្រុក ថា៖ «សូម មកមើល បុរសម្នាក់។ លោក មានប្រសាសន៍ ប្រាប់ខ្ញុំ នូវអំពើ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលខ្ញុំ បានប្រព្រឹត្ត។ លោកនោះ ជាព្រះគ្រិស្ដហើយ មើលទៅ។» អ្នកស្រុក នាំគ្នា ចេញពីភូមិ ទៅរក ព្រះយេស៊ូ។
ក្នុងពេល ជាមួយគ្នានោះ, ពួកសិស្ស ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោកគ្រូ, សូម អញ្ជើញ ពិសា។»
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ មានអាហារ បរិភោគហើយ, ជាអាហារ ដែលអ្នករាល់គ្នា ពុំស្គាល់។»
ពួកសិស្ស ក៏និយាយគ្នា ថា៖ «ប្រហែល ជាមាន នរណាម្នាក់ យកអាហារ មកជូន លោកហើយ ទេដឹង?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «អាហារ របស់ខ្ញុំ, គឺ ធ្វើតាម ព្រះហឫទ័យ របស់ ព្រះអង្គ ដែលបាន ចាត់ខ្ញុំ ឲ្យមក, ព្រមទាំង បង្ហើយកិច្ចការ របស់ ព្រះអង្គ ឲ្យបានសំរេច។ អ្នករាល់គ្នា តែងពោល ថា, “បួនខែទៀត ដល់រដូវ ចំរូត។” រីឯ ខ្ញុំវិញ, ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ថា, ចូរ មើលទៅ វាលស្រែមើល៍; ស្រូវ ទុំ, ល្មមច្រូតហើយ។ អ្នកច្រូត បានប្រាក់ឈ្នួល របស់ខ្លួន, ហើយ កំពុង ប្រមូលផល ទុកសម្រាប់ជីវិត អស់កល្ប ជានិច្ច។ ដូច្នេះ អ្នកសាបព្រោះ និងអ្នកច្រូតកាត់ បានសប្បាយ រួមជាមួយគ្នា, ស្របតាម ពាក្យចាស់លោក ថា, “ម្នាក់ ព្រោះ, ម្នាក់ទៀត ច្រូត។” ខ្ញុំ បានចាត់ អ្នករាល់គ្នា ឲ្យទៅច្រូត នៅក្នុងស្រែ ដែលអ្នករាល់គ្នា ពុំបានធ្វើការ នឿយហត់, គឺ អ្នក ផ្សេងទៀត បានធ្វើការ នឿយហត់, ហើយ អ្នករាល់គ្នា ទទួលផល ពីការនឿយហត់ របស់ អ្នកទាំងនោះ។»
ក្នុងភូមិនោះ មានអ្នកស្រុក សាម៉ារី ជាច្រើន បានជឿ លើព្រះយេស៊ូ ដោយសារពាក្យ ដែលស្ត្រីនោះ បានបញ្ជាក់ ប្រាប់ ថា, «លោក មានប្រសាសន៍ ប្រាប់ខ្ញុំ នូវអំពើ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលខ្ញុំ បានប្រព្រឹត្ត។» ហេតុនេះហើយ បានជា កាលជនជាតិ សាម៉ារី ទៅគាល់ ព្រះអង្គ, គេ អង្វរ សូមព្រះអង្គ គង់នៅ ជាមួយគេ។ ព្រះអង្គ យល់ព្រម គង់នៅទីនោះ ពីរថ្ងៃ។ មានមនុស្ស ច្រើន ជាងនោះ ទៅទៀត បានជឿ លើព្រះអង្គ ដោយបានឮ ព្រះបន្ទូល ព្រះអង្គផ្ទាល់។
ពួកគេ និយាយ ទៅកាន់ ស្ត្រីនោះ ថា៖ «ឥឡូវនេះ, យើង ជឿ, មិនមែន ត្រឹមតែឮ ពាក្យនាង ប៉ុណ្ណោះទេ, គឺ មកពីយើង បានឮ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូលផ្ទាល់ នឹងត្រចៀក ថែមទៀតផង, ហើយ យើងដឹង ថា, ព្រះអង្គ ពិតជា ព្រះសង្គ្រោះ របស់ មនុស្សលោកមែន។»
ព្រះយេស៊ូ ប្រោសកូន របស់មន្ត្រីម្នាក់ ឲ្យជា
ពីរថ្ងៃ ក្រោយមក, ព្រះយេស៊ូ
យាងចាកចេញ ពីទីនោះ
ឆ្ពោះទៅកាន់
ស្រុកកាលីឡេ។ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «គ្មាន ព្យាការី ណាម្នាក់ ត្រូវ គេ គោរព
ក្នុងស្រុក កំណើត របស់ខ្លួ នផ្ទាល់ឡើយ។» លុះ ព្រះអង្គ យាងទៅ ដល់ស្រុក
កាលីឡេ, អ្នកស្រុក នាំគ្នា ទទួលព្រះអង្គ, ព្រោះ គេ បានឃើញ ការអស្ចារ្យ ទាំងប៉ុន្មាន ដែលព្រះអង្គ
បានសំដែង ក្នុងឱកាស ពិធីបុណ្យចម្លង នៅក្រុង យេរូសាឡឹម, ដ្បិត គេ ក៏បានទៅ ចូលរួម ពិធីបុណ្យ នោះដែរ។
ព្រះអង្គ យាងត្រឡប់ ទៅភូមិ កាណា ក្នុងស្រុក កាលីឡេ ម្ដងទៀត, ជាភូមិ ដែលព្រះអង្គ បានធ្វើ ឲ្យទឹក ទៅជាស្រា ទំពាំងបាយជូរ។ នៅទីនោះ មានអ្នក រាជការម្នាក់ មកពីក្រុង កាពើណិម។ កូនប្រុស របស់លោក មានជំងឺ។ កាលលោក ជ្រាបថា ព្រះយេស៊ូ បានយាង ពីស្រុក យូដា មកស្រុក កាលីឡេនេះ, លោក ក៏ទៅរក ព្រះអង្គ, ទូលអង្វរ សូមព្រះអង្គ យាងទៅ ប្រោសកូន របស់លោក ដែលកំពុង តែឈឺ ជិតផុត ដង្ហើមនោះ ឲ្យបានជា សះស្បើយ។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ ថា៖ «ប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នា មិនបានឃើញ ទីសំគាល់ និងឫទ្ធិបាដិហារិយ៍ទេ, អ្នករាល់គ្នា មុខជា មិនជឿឡើយ។»
មន្ត្រីនោះ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោកម្ចាស់ អើយ, សូម លោក អញ្ជើញមក ក្រែងកូន របស់ខ្ញុំ ប្របាទ ស្លាប់។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ ថា៖ «អញ្ជើញ ទៅចុះ។ កូន របស់លោក រស់ហើយ។»
ព្រះអង្គ យាងត្រឡប់ ទៅភូមិ កាណា ក្នុងស្រុក កាលីឡេ ម្ដងទៀត, ជាភូមិ ដែលព្រះអង្គ បានធ្វើ ឲ្យទឹក ទៅជាស្រា ទំពាំងបាយជូរ។ នៅទីនោះ មានអ្នក រាជការម្នាក់ មកពីក្រុង កាពើណិម។ កូនប្រុស របស់លោក មានជំងឺ។ កាលលោក ជ្រាបថា ព្រះយេស៊ូ បានយាង ពីស្រុក យូដា មកស្រុក កាលីឡេនេះ, លោក ក៏ទៅរក ព្រះអង្គ, ទូលអង្វរ សូមព្រះអង្គ យាងទៅ ប្រោសកូន របស់លោក ដែលកំពុង តែឈឺ ជិតផុត ដង្ហើមនោះ ឲ្យបានជា សះស្បើយ។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ ថា៖ «ប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នា មិនបានឃើញ ទីសំគាល់ និងឫទ្ធិបាដិហារិយ៍ទេ, អ្នករាល់គ្នា មុខជា មិនជឿឡើយ។»
មន្ត្រីនោះ ទូលព្រះអង្គ ថា៖ «លោកម្ចាស់ អើយ, សូម លោក អញ្ជើញមក ក្រែងកូន របស់ខ្ញុំ ប្របាទ ស្លាប់។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ ថា៖ «អញ្ជើញ ទៅចុះ។ កូន របស់លោក រស់ហើយ។»
បុរសនោះ ជឿព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះយេស៊ូ ក៏ចេញដំណើរទៅ។ ពេលលោក កំពុងតែ ដើរតាមផ្លូវ ត្រឡប់ ទៅផ្ទះវិញ, ពួកបំរើ របស់លោក នាំគ្នា ចេញមក ជំរាប ថា, កូន របស់លោក រស់ហើយ។ លោក ក៏សួរ អ្នកបំរើ ឲ្យដឹង ថា, កូន របស់លោក បានធូរស្បើយ ពីថ្មើរណា។ គេ តប ថា៖ «កូន របស់លោក បាត់គ្រុន ពីម្សិលមិញ វេលាម៉ោង មួយរសៀល។»
នេះ ជាទីសំគាល់ លើកទីពីរ ដែលព្រះយេស៊ូ បានធ្វើ នៅពេល ដែលព្រះអង្គ វិលត្រឡប់ ពីស្រុកយូដា មកស្រុក កាលីឡេវិញ។
Jesus Talks With a Samaritan Woman
4 Now Jesus learned that the Pharisees had heard that he was gaining and baptizing more disciples than John— 2 although in fact it was not Jesus who baptized, but his disciples. 3 So he left Judea and went back once more to Galilee.
4 Now he had to go through Samaria. 5 So he came to a town in Samaria called Sychar, near the plot of ground Jacob had given to his son Joseph. 6 Jacob’s well was there, and Jesus, tired as he was from the journey, sat down by the well. It was about noon.
7 When a Samaritan woman came to draw water, Jesus said to her, “Will you give me a drink?” 8 (His disciples had gone into the town to buy food.)
9 The Samaritan woman said to him, “You are a Jew and I am a Samaritan woman. How can you ask me for a drink?” (For Jews do not associate with Samaritans.[a])
10 Jesus answered her, “If
you knew the gift of God and who it is that asks you for a drink, you
would have asked him and he would have given you living water.”
11 “Sir,” the woman said, “you have nothing to draw with and the well is deep. Where can you get this living water? 12 Are you greater than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did also his sons and his livestock?”
13 Jesus answered, “Everyone who drinks this water will be thirsty again, 14 but whoever drinks the water I give them will never thirst. Indeed, the water I give them will become in them a spring of water welling up to eternal life.”
15 The woman said to him, “Sir, give me this water so that I won’t get thirsty and have to keep coming here to draw water.”
16 He told her, “Go, call your husband and come back.”
17 “I have no husband,” she replied.
Jesus said to her, “You are right when you say you have no husband. 18 The fact is, you have had five husbands, and the man you now have is not your husband. What you have just said is quite true.”
19 “Sir,” the woman said, “I can see that you are a prophet. 20 Our ancestors worshiped on this mountain, but you Jews claim that the place where we must worship is in Jerusalem.”
21 “Woman,” Jesus replied, “believe me, a time is coming when you will worship the Father neither on this mountain nor in Jerusalem. 22 You Samaritans worship what you do not know; we worship what we do know, for salvation is from the Jews. 23 Yet a time is coming and has now come when the true worshipers will worship the Father in the Spirit and in truth, for they are the kind of worshipers the Father seeks. 24 God is spirit, and his worshipers must worship in the Spirit and in truth.”
25 The woman said, “I know that Messiah” (called Christ) “is coming. When he comes, he will explain everything to us.”
26 Then Jesus declared, “I, the one speaking to you—I am he.”
The Disciples Rejoin Jesus
27 Just then his disciples returned and were surprised to find him talking with a woman. But no one asked, “What do you want?” or “Why are you talking with her?”
28 Then, leaving her water jar, the woman went back to the town and said to the people, 29 “Come, see a man who told me everything I ever did. Could this be the Messiah?” 30 They came out of the town and made their way toward him.
31 Meanwhile his disciples urged him, “Rabbi, eat something.”
32 But he said to them, “I have food to eat that you know nothing about.”
33 Then his disciples said to each other, “Could someone have brought him food?”
34 “My food,” said Jesus, “is to do the will of him who sent me and to finish his work. 35 Don’t
you have a saying, ‘It’s still four months until harvest’? I tell you,
open your eyes and look at the fields! They are ripe for harvest. 36 Even now the one who reaps draws a wage and harvests a crop for eternal life, so that the sower and the reaper may be glad together. 37 Thus the saying ‘One sows and another reaps’ is true. 38 I
sent you to reap what you have not worked for. Others have done the
hard work, and you have reaped the benefits of their labor.”
Many Samaritans Believe
39 Many of the Samaritans from that town believed in him because of the woman’s testimony, “He told me everything I ever did.” 40 So when the Samaritans came to him, they urged him to stay with them, and he stayed two days. 41 And because of his words many more became believers.
42 They
said to the woman, “We no longer believe just because of what you said;
now we have heard for ourselves, and we know that this man really is
the Savior of the world.”
Jesus Heals an Official’s Son
43 After the two days he left for Galilee. 44 (Now Jesus himself had pointed out that a prophet has no honor in his own country.) 45 When
he arrived in Galilee, the Galileans welcomed him. They had seen all
that he had done in Jerusalem at the Passover Festival, for they also had been there.
46 Once more he visited Cana in Galilee, where he had turned the water into wine. And there was a certain royal official whose son lay sick at Capernaum. 47 When this man heard that Jesus had arrived in Galilee from Judea, he went to him and begged him to come and heal his son, who was close to death.
48 “Unless you people see signs and wonders,” Jesus told him, “you will never believe.”
49 The royal official said, “Sir, come down before my child dies.”
50 “Go,” Jesus replied, “your son will live.”
The man took Jesus at his word and departed. 51 While he was still on the way, his servants met him with the news that his boy was living. 52 When
he inquired as to the time when his son got better, they said to him,
“Yesterday, at one in the afternoon, the fever left him.”
53 Then the father realized that this was the exact time at which Jesus had said to him, “Your son will live.” So he and his whole household believed.
54 This was the second sign Jesus performed after coming from Judea to Galilee.
Footnotes:
- John 4:9 Or do not use dishes Samaritans have used
3 comments:
Most Khmers are lost souls, but a few have been saved and been selected by Jesus Christ the living God. A few years now, the living God reaching out to million Muslims around the world from all walk of life.
Many from terrorists among Alqaida to Christ followers. They claimec they had visions saw Christ in their dreams, some said more than dreams. No body can convert Muslims but only Christ.
Pastor Saeed Abedini used to be with Hezbollah radican group, he hated all non Muslims.
One night Saeed encountered with God entered into his bedroom. The whole room was so bright almost blind him, then an honorable voice called him "Saeed, Saeed". Saeed was scared and immediately asked "who are you?". The voice answered "I am the Way, the Truth, and the Life. I am the Alpha and Omega", then Saeed saw God in very white robd witb blue sash.
Saeed fell on his knees and his head bowed down
anc cried in front of God presence. Then the Lord told Saeed to follow Him. The media never aired, but God is in action. Saeed said that the Lord tolc him "Saeed, go and preach my Gospels. I am coming soon. Follow me". Saeed said he saw the Lord walking up to the direction where Evin prison located. Saeed became US citizen and he is Pastor. He married with 2 kids. Saeed went back to Iran to set up orphan children shelter, he was arrested, now he is in prison, the prison he saw Christ walking toward. Saeed has been tortured but he also led many to Christ. The fastest growing of Christianity in Iran now, but underground.
Jen is one of the lost soul. She is too Pro-Indian.
She even copied Indian name. Now modern Indians millions convert to Christians, so wait and see will Jen will kiss Indian azz all the way or not.
It is too weird to see Khmers like Jen to kiss foreigners like Indians.
ផាមួងកក្តាន់ ខ្ញុំស្លៀកទៅវត្ត មើលគេទាញព្រ័ត រដូវចូលឆ្មាំ កម្លោះក្រមុំ ដើរមកសស្រាំ ប្រុសខ្លះលួចឃ្លាំ មើលរាងស្រីស្រី ៗ
Post a Comment