ដោយ ហាស់ សាន
RFA
ក្នុងរយៈពេល ១៣ឆ្នាំ ធនាគារពិភពលោកបានអង្កេតរកឃើញការធ្វើអាជីវកម្មមិនសុចរិតពីសំណាក់ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនរយនៅទូទាំងពិភពលោក ប៉ុន្តែមិនបានផ្សព្វផ្សាយឲ្យដឹងជាសាធារណៈ រហូតដល់ខែឧសភាកន្លងទៅនេះ។
ធនាគារពិភពលោក (World Bank) បានចេញផ្សាយរបាយការណ៍រាយឈ្មោះក្រុមហ៊ុន និងឈ្មោះបុគ្គលមានចំនួនជាង ៥៣០ក្រុមហ៊ុន និងបុគ្គល ដែលគេបានស៊ើបអង្កេតរកឃើញថា បានប្រើល្បិចផ្សំគំនិត បន្លំភ្នែក ពុករលួយ កេងប្រវ័ញ្ចយកចំណេញទាំងបំពានច្បាប់ និងលក្ខន្តិកៈកិច្ចសន្យាផ្សេងៗ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩៩ មក។ ធនាគារពិភពលោក មិនបានផ្សាយឲ្យសាធារណជនបានឃើញបានដឹងទេ រហូតដល់ថ្ងៃទី៣០ ខែឧសភា ទើបសម្រេចផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈ ដែលអ្នកវិភាគចាត់ទុកជាជំហានមានប្រសិទ្ធភាពមួយ ដើម្បីប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយនៅក្នុងប្រទេសនានា។
នៅប្រទេសកម្ពុជា ធនាគារពិភពលោកបានរាយឈ្មោះក្រុមហ៊ុនចំនួន៨ ដែលមានទីស្នាក់ការនៅរាជធានីភ្នំពេញ ហើយដែលថាបានអនុវត្តផ្ទុយពីកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងធនាគារពិភពលោក និងក្រុមហ៊ុននោះ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរីព្យាយាមទាក់ទងតំណាងក្រុមហ៊ុនទាំង៨ ប៉ុន្តែទាក់ទងបានតែក្រុមហ៊ុនពីរ។
ធនាគារពិភពលោកហាមលោក ទិត វឿន មានទីលំនៅក្នុងខណ្ឌចំការមន ដែលមានហ៊ុនក្នុងក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកស្អាតមួយឈ្មោះ Sincam Water Technology, Ltd. ដែលជាក្រុមហ៊ុនពីប្រទេសសិង្ហបុរី មានទីតាំងក្នុងខណ្ឌចំការមន មិនឲ្យចូលរួមចុះកិច្ចសន្យាទទួលម៉ៅការងារពីធនាគារពិភពលោក ចាប់ពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១២ រហូតដល់ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៦ ដោយជាប់ចោទពីបញ្ហាសូកប៉ាន់។
លោក ទិត វឿន បានរៀបរាប់ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីអំពីសាវតារនៃបញ្ហានោះថា លោកជាជនរងគ្រោះមួយរូបក្នុងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ទឹកស្អាតនៅកម្ពុជា ដែលគ្មានសិទ្ធិសម្រេចចាយថវិកាលើសពីកម្រិតមួយតូច ៖ “...ទាំងអស់ ៧កញ្ចប់ ក្នុង១២គម្រោង ដែលខ្ញុំដេញបាន ហើយខ្ញុំធ្វើចប់ពីរគម្រោង។ ខ្ញុំទទួលបានលិខិតគ្រប់បែបយ៉ាងមុននឹងគាត់បញ្ចូលឈ្មោះខ្ញុំទៅក្នុងទណ្ឌកម្មនៃគោលការណ៍ធនាគារពិភពលោក។ ខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់បានធ្វើការជាមួយធនាគារពិភពលោកប្រចាំកម្ពុជាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅជាងគេខាងវិស័យទឹកស្អាតហ្នឹង តាំងពីឆ្នាំ២០០២ មក។ គេបានមកជួបក្រុមប្រឹក្សាខ្ញុំហ្នឹង ហើយដែលខ្ញុំជួយជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលចេញ license មុនគេ រហូតដល់ធនាគារពិភពលោកផ្ដល់លុយរាប់សិបលានដុល្លារដល់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ ធនាគារពិភពលោកបានបញ្ជូនមីសស្យុង (mission) របស់គេមក ហើយគាត់បានដឹងហើយថា ខ្ញុំជា Managing Director អ្នកចាត់ចែងការ ខ្ញុំមានសិទ្ធិចាយវាយត្រឹមតែ ២ពាន់ដុល្លារហ្នឹង។ ខាងសាំងហ្គាពួរ ដែលមានភាគហ៊ុនឯណោះជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ។ ដល់ពេលមានបញ្ហា ធនាគារពិភពលោកមកដាក់ទណ្ឌកម្មខ្ញុំ។"
ក្រុមហ៊ុន Asia Communications Ltd. មានទីតាំងក្នុងខណ្ឌចំការមន ត្រូវធនាគារពិភពលោកហាមមិនឲ្យចូលរួមចុះកិច្ចសន្យាទទួលម៉ៅការងារពីធនាគារ ពីខែមេសា ឆ្នាំ២០១២ រហូតដល់ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៥។ ឈ្មោះ មាស ស៊ីណា មានទីលំនៅក្នុងខណ្ឌចំការមន ត្រូវធនាគារពិភពលោកហាមមិនឲ្យចូលរួមចុះកិច្ចសន្យាទទួលម៉ៅការងារពីធនាគារ ពីខែមេសា ឆ្នាំ២០១២ រហូតដល់ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៥។
ក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងដោយលោក លី មុន្នីរ័ត្ន ក្នុងខណ្ឌឫស្សីកែវ ឈ្មោះ SDC Consulting Ltd. Cambodia និង ក្រុមហ៊ុន Sustainable Development Consultants Cambodia, Ltd. ដែលមានទីស្នាក់ការក្នុងខណ្ឌឫស្សីកែវ ត្រូវធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី (អេឌីប៊ី) ជាដៃគូរបស់ធនាគារពិភពលោក ហាមមិនឲ្យចូលរួមចុះកិច្ចសន្យាជាមួយពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១១ ដល់ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២១ មួយទៀត ហាមមិនឲ្យចូលរួមជាអចិន្ត្រៃយ៍ ចាប់ពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១១។ ឈ្មោះ ស៊ីយ៉ានី ភិរម្យ មានទីតាំងនៅខណ្ឌឫស្សីកែវ ហាមមិនឲ្យចូលរួមរហូតចាប់តាំងពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១១ តទៅ។
លោក លី មុន្នីរ័ត្ន បានឲ្យវិទ្យុអាស៊ីសេរីដឹងថា បញ្ហារបស់ក្រុមហ៊ុន គឺបញ្ហាបុគ្គលិកសុទ្ធសាធ ហើយត្រូវបិទជាស្ថាពរនៅមុនចាប់ផ្ដើមទទួលទុនពីធនាគារ ៖ “... ក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំទទួលការព្យួរពីធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ីរយៈពេលដប់ឆ្នាំ ដោយសារតែធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី គេសហការជាមួយធនាគារពិភពលោក។ ដោយសារតែខ្ញុំមិនយល់អំពីអត្ថន័យរបស់គេ ខ្ញុំដាក់ប្រវត្តិរូបបុគ្គលិកទៅ ហើយបុគ្គលិកហ្នឹងគាត់អត់មកធ្វើការ អ៊ីចឹងខ្ញុំសុំដូរ។ ដល់អ៊ីចឹងទៅ ធនាគារអភិវឌ្ឍអាស៊ីហ្នឹង គាត់ថាខ្ញុំបោកប្រាស់។ ធាតុពិតទៅមនុស្សហ្នឹងគាត់ដាក់ពាក្យគ្រប់ក្រុមហ៊ុន ហើយគាត់មានបញ្ហាក្នុងគ្រួសារ គាត់អត់មកចុះកិច្ចសន្យាជាមួយក្រុមហ៊ុនខ្ញុំ។ ដោយសារគេព្យួររយៈពេលដប់ឆ្នាំ ខ្ញុំក៏បិទក្រុមហ៊ុនហ្នឹងជាស្ថាពរហើយ។ គម្រោងហ្នឹងហៅថាគម្រោងដីសើមជុំវិញបឹងទន្លេសាប គឺជួយលើកស្ទួយជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋ ហើយពង្រីកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធធារាសាស្ត្រខ្នាតតូច។”
សារព័ត៌មាន Bloomberg ផ្សាយកាលពីដើមសប្ដាហ៍ ខែមិថុនានេះថា រៀងរាល់ឆ្នាំ ធនាគារពិភពលោកបានឲ្យប្រទេសក្រីក្របំផុតក្នុងសកលលោកខ្ចីទុនប្រមាណ ៧២ពាន់លានដុល្លារ។ ធនាគារពិភពលោកប៉ាន់ស្មានថា ពី២០ ទៅ៤០% នៃជំនួយសម្រាប់អភិវឌ្ឍអន្តរជាតិទាំងអស់ ឬស្មើនឹងពី ២០ទៅ៤០ពាន់លានដុល្លារ ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់បង្ហិនខ្ជះខ្ជាយឥតប្រយោជន៍ ពោលគឺបែងក្រឡាកិបកេងចែកគ្នារវាងមន្ត្រីពុករលួយ ក្រុមម៉ៅការលោភលន់ និងបណ្ដាញឧក្រិដ្ឋកម្មផ្លូវងងឹត។
លក្ខខណ្ឌសម្រាប់ប្រស្រ័យកិច្ចការងារអាជីវកម្មជាមួយធនាគារពិភពលោក មានចែងថា ដៃគូដទៃទៀតនៅក្នុងក្រុមធនាគារដៃគូ អាចដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះក្រុមហ៊ុនណា ដែលបំពានកិច្ចសន្យារៀងៗខ្លួន។ ដៃគូធនាគារពិភពលោក មានធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី (ADB) ធនាគារអន្តរអាមេរិកដើម្បីអភិវឌ្ឍ (Inter-American Development Bank=IDB) ធនាគារអឺរ៉ុបសម្រាប់ការស្ថាបនាឡើងវិញ និងអភិវឌ្ឍន៍ (European Bank for Reconstruction and Development=EBRD) ជាដើម។ល។
ក្រុមហ៊ុនទទួលទណ្ឌកម្ម គឺដោយសារបំពានលក្ខន្តិកៈនៃកិច្ចព្រមព្រៀងទទួលយកការងារធ្វើ ហើយដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងការដាក់ទណ្ឌកម្មលើក្រុមហ៊ុននេះ ធនាគារពិភពលោកតម្រូវឲ្យចាត់វិធានការដោះស្រាយបញ្ហាដែលនាំឲ្យមានទណ្ឌកម្មនោះ ហើយម្យ៉ាងទៀត ត្រូវមានផែនការជាក់ស្ដែង អនុលោមតាមកិច្ចសន្យាដើម្បីរក្សាភាពថ្លៃថ្នូរ និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះឲ្យស្របតាមបំណងរបស់ធនាគារពិភពលោក។ ក្រុមហ៊ុនដទៃទៀត ដែលទទួលទណ្ឌកម្មមួយរយៈកាល ពោលគឺមិនអចិន្ត្រៃយ៍ ឬពិន័យដែរនោះ ត្រូវបង្ហាញជំហរប្រកាន់ក្រមសីលធម៌ក្នុងមុខរបរឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីវិលទៅចូលរួមក្នុងការដេញថ្លៃទទួលម៉ៅការពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍របស់ធនាគារពិភពលោក នៅកម្ពុជាតទៅទៀត។
នាយិកាចាត់ចែងការនៃធនាគារពិភពលោក អ្នកស្រី សិរី មូលីយ៉ានី ឥន្រ្ទាវ៉ាទី (ឥន្រ្ទាវត្តី) (Sri Mulyani Indrawati) បញ្ជាក់ក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ថា ក្រុមដៃគូធនាគារពិភពលោកប្រឆាំងដាច់ខាតនឹងអំពើពុករលួយ ហើយថា តម្លាភាពទូលំទូលាយជាផ្នែកមួយនៃការប្រឆាំងនេះ។
ជំហានទីមួយរបស់ធនាគារពិភពលោក ដែលចេញផ្សាយរបាយការណ៍អំពីក្រុមហ៊ុនរកស៊ីមិនសុចរិត បានទទួលការស្វាគមន៍ពីអ្នកជំនាញកិច្ចការសេដ្ឋកិច្ចក្នុងពិភពលោក។ នាយកវិទ្យាស្ថាន Global Financial Integrity លោក រ៉េម៉ឹន បេគើរ៍ (Raymond Baker) បានប្រាប់កាសែត The Wall Street Journal របាយការណ៍របស់ធនាគារពិភពលោកនោះ បានផ្ដល់ព័ត៌មានដ៏មានតម្លៃឥតប្រៀបបាន ដល់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងក្រុមហ៊ុនដែលតាមដានអំពើពុករលួយ និងភាពប្រថុយគ្រោះថ្នាក់គ្រប់បែបយ៉ាងជុំវិញពិភពលោក៕
No comments:
Post a Comment