របាយការណ៍ឃ្លាំមើលនៃអំពើនិទណ្ឌភាពក្រោមកណ្ដាប់ដៃលោក ហ៊ុន សែន ក្នុងរយៈជាង ២០ឆ្នាំ របស់អង្គការ Human Rights Watch ដែលមានចំណងជើងថា “ប្រាប់ពួកគេថាខ្ញុំចង់សម្លាប់ពួកគេ” បង្ហាញថា អ្នកសារព័ត៌មាន មន្ត្រីបក្សប្រឆាំង និងសកម្មជននយោបាយប្រមាណ ៣០០នាក់ ត្រូវបានសម្លាប់ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩១ ហើយជនសង្ស័យដែលជាអ្នកទទួលខុសត្រូវនៃការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស និងការសម្លាប់រង្គាល មិនត្រឹមតែរដ្ឋាភិបាលមិនបាននាំមកកាត់ទោសនោះទេ ប៉ុន្តែបែរជាដំឡើងបុណ្យស័ក្ដិ និងតួនាទីក្នុងវិស័យយោធាថែមទៀត
http://www.youtube.com/watch?v=E_nuxX0x8gM&feature=youtu.be
ដោយ តាំង សារ៉ាដា 2012-11-18 RFA
សង្គមស៊ីវិលជាតិ
និងអន្តរជាតិជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលនៃបណ្ដាប្រទេសជាសមាជិកអាស៊ាន
ជាពិសេសកម្ពុជា
ធ្វើយ៉ាងណាផ្អាកផែនការចេញសេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាន
ដោយពួកគេអះអាងថា
ខ្លឹមសារនៃសេចក្ដីប្រកាសនេះមិនបានផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យមហាជននៃសាមី
ប្រទេសបានចូលរួមផ្ដល់យោបល់។
ក្រុមអ្នកឃ្លាំមើលនិយាយថា
សេចក្ដីព្រាងស្ដីពីសេចក្ដីប្រកាសជាសកលស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាន
នេះ បានរឹតត្បិតដល់សិទ្ធិស្ត្រី និងសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញមតិ។
ប៉ុន្តែមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់របស់រដ្ឋាភិបាលឲ្យដឹងថា
សេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាននេះ
គឺជាឆន្ទៈរបស់រដ្ឋាភិបាលនីមួយៗ ដែលឈរលើប្រយោជន៍ជាតិជាធំ។
សកម្មជនការពារសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា បានបង្ហាញជំហររបស់ខ្លួនថា
ផែនការចេញសេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាន
មិនបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីឆន្ទៈរបស់ប្រជាជាតិនៃបណ្ដាប្រទេសនីមួយៗដែល
ជាសមាជិកអាស៊ាននោះទេ។
សង្គមស៊ីវិលនៅកម្ពុជា សម្ដែងការព្រួយបារម្ភថា
សេចក្ដីប្រកាសនេះអាចនាំឲ្យមានការភ័ន្តច្រឡំរវាងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ
សេចក្ដីប្រកាសជាសកលរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ
កិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីស
និងកិច្ចព្រមព្រៀងស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ។
ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក អ៊ូ វីរៈ មានប្រសាសន៍ថា
សេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាន
ធ្វើឡើងមិនបានឈរលើមូលដ្ឋាននៃតម្រូវការរបស់ពលរដ្ឋ។ លោកបន្តថា
សេចក្ដីប្រកាសនេះ
អាចផ្ដល់លទ្ធភាពធំធេងដល់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការរឹតត្បិតដល់សិទ្ធិ
ស្ត្រី សេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ
ការប្រើប្រាស់កម្លាំងសន្តិសុខដើម្បីទប់ទល់ជាមួយក្រុមអ្នកតវ៉ា
និងការកាត់ក្តីមិនឯករាជ្យ។
មាត្រា ២៦ នៃសេចក្ដីព្រាងសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ានចែងថា
រដ្ឋជាសមាជិកនៃសេចក្ដីប្រកាសរួមនេះ ត្រូវមានភារកិច្ច
និងកាតព្វកិច្ចគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៃពលរដ្ឋរបស់សាមីប្រទេស
ហើយឲ្យស៊ីសង្វាក់គ្នាជាមួយនឹងតម្រូវការនៃសន្តិសុខជាតិ
សណ្ដាប់ធ្នាប់សាធារណៈ ការការពារសុខុមាលភាព និងសីលធម៌សាធារណៈ
និងការការពារសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងសង្គមប្រជាធិបតេយ្យ។
ក្រុមអ្នកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សព្រួយបារម្ភថា
ការប្រើឃ្លាបច្ចេកទេសច្បាប់ទាំងនេះ
អាចនាំឲ្យរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសសាមីយកទៅបកស្រាយដើម្បីរំលោភសិទ្ធិ
ជាមូលដ្ឋាននៃពលរដ្ឋរបស់ពួកគេដោយស្របច្បាប់។
ប្រទេសទាំង ១០ ដែលជាសមាជិកអាស៊ាននេះ
មិនមែនសុទ្ធតែជាប្រទេសប្រកាន់នូវរបបប្រជាធិបតេយ្យនិយមសេរីទាំង
អស់នោះទេ។ ប្រទេសខ្លះប្រកាន់នូវរបបកុម្មុយនិស្ត
ខ្លះប្រកាន់នូវរបបផ្ដាច់ការ ហើយខ្លះទៀតប្រកាន់របបយោធានិយមជាដើម។
ដោយសារហេតុផលនេះហើយ ទើបមជ្ឈដ្ឋានជាតិ
និងអន្តរជាតិមានការព្រួយបារម្ភថា
សេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ានគ្រាន់តែជាយន្តការមួយ
ដើម្បីស្របស្រួលអំណាច
និងផលប្រយោជន៍នៃក្រុមមេដឹកនាំរបស់ប្រទេសនីមួយៗប៉ុណ្ណោះ។
ទាក់ទិននឹងបញ្ហានេះដែរ
អ្នកវិភាគមួយចំនួនបានផ្ដល់អនុសាសន៍ដល់រដ្ឋាភិបាលថា
កម្ពុជាគួររក្សា
និងអនុវត្តឲ្យបានត្រឹមត្រូវនូវយន្តការអន្តរជាតិដ៏រឹងម៉ាំ
សំរាប់ធានានូវសិទ្ធិសេរីភាព
និងយុត្តិធម៌សង្គមដែលមានស្រាប់នោះវិញ
ជាជាងការចេញច្បាប់ថ្មីផ្សេងដែលអាចនាំឲ្យមានភាពច្របូកច្របល់
ក្នុងការអនុវត្តនៅពេលខាងមុខ។
អ្នកវិភាគឯករាជ្យ លោកបណ្ឌិត ឡៅ ម៉ុងហៃ មានប្រសាសន៍ថា
សម្រាប់បរិបទកម្ពុជាវិញ គឺមិនចាំបាច់
និងមិនត្រូវការសេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាន
ដែលលោកហៅថា គ្មានស្តង់ដារ ឬនិយាមអន្តជាតិនោះទេ
ពីព្រោះច្បាប់ថ្មីនេះអាចមកបន្សាប
និងធ្វើឲ្យភ័ន្តច្រឡំដល់ដំណើរការគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុង
ប្រទេស។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកនាំពាក្យនៃទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក
ផៃ ស៊ីផាន មានប្រសាសន៍ថា
សេចក្ដីប្រកាសជាសកលស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាននេះ
មិនមែនជាច្បាប់សំរាប់អនុវត្តរួមគ្នានៃបណ្ដាប្រជាជាតិអាស៊ាននោះ
ឡើយ ប៉ុន្តែវាគ្រាន់តែជាយន្តការថ្មីមួយ
ដើម្បីប្រមូលនូវឯកភាពអាស៊ានក្នុងការអនុវត្តសិទ្ធិមនុស្សប៉ុណ្ណោះ។
ប្រទេសមួយចំនួនដែលជាសមាជិកអាស៊ាន
កំពុងមានវិបត្តិសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរក្នុងបរិបទគោរពសិទ្ធិ
មនុស្ស។ កម្ពុជាល្បីរន្ទឺខាងការរំលោភសិទ្ធិដីធ្លី
សិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងការចូលរួមប្រជុំ។ ប្រទេសវៀតណាម
មានការរឹតត្បិតខ្លាំងដល់សេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ
សិទ្ធិចូលរួមប្រជុំ សិទ្ធិចូលរួមឆាកនយោបាយ វប្បធម៌ និងជំនឿសាសនា។
ម៉ាឡេស៊ី ញាំញីដោយការរំលោភ និងរើសអើងសិទ្ធិស្ត្រី។ សិង្ហបុរី
រឹតត្បិតដល់សេរីភាពក្នុងការនិយាយស្ដីក្រោមអំណាចច្បាប់សន្តិសុខ
មាតុភូមិ ហើយភូមា ឬមីយ៉ាន់ម៉ា គ្រប់គ្រងដោយអំណាចផ្ដាច់ការយោធានិយម។
មន្ត្រីផ្នែកស៊ើបអង្កេតរបស់អង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ
(Licadho) លោក អំ សំអាត មានប្រសាសន៍ថា
សេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាននេះ
គួរធ្វើឲ្យបានត្រឹមត្រូវជាមុន
ដោយយោងទៅតាមគោលការណ៍សិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បី
អាចឈានទៅដល់ការបង្កើតធម្មនុញ្ញអាស៊ាននៅអនាគត។
ឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហានេះផងដែរ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេសកម្ពុជា
លោក ហោ ណាំហុង
មានប្រសាសន៍ក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៥
វិច្ឆិកា ថា សេចក្ដីប្រកាសសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាន
មិនមែនជាកម្មសិទ្ធិផ្ដាច់មុខរបស់សង្គមស៊ីវិលណាមួយនោះឡើយ។
លោកបន្តថា
សេចក្ដីប្រកាសនេះគឺកម្លាំងចលករដ៏ធំដើម្បីឈ្មោះទៅរកការគោរព
សិទ្ធិមនុស្សក្នុងតំបន់ឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។
ទោះបីជាមានការអះអាងពីសំណាក់មន្ត្រីការទូតជាន់ខ្ពស់របស់
រដ្ឋាភិបាលរូបនេះក៏ដោយ ក៏សកម្មភាពរំលោភអំណាច និងរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស
វប្បធម៌និទណ្ឌភាព និងអំពើពុករលួយនៅកម្ពុជា
បានលាតត្រដាងពេញឆាកអន្តរជាតិទៅហើយ។
សេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់សេតវិមានសហរដ្ឋអាមេរិក កាលពីថ្ងៃសុក្រ
ទី១៦ វិច្ឆិកា បានដកស្រង់សំដីអ្នកស្រី សាម៉ាន់ថា ផៅវរ៍ (Samantha
Power) ថា បច្ចុប្បន្នលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន
កំពុងបង្កើនការរំលោភបំពានលើតួនាទីរបស់អង្គការសង្គមស៊ីវិល។
អ្នកស្រីអះអាងថា បច្ចុប្បន្នគ្មានសញ្ញាណាមួយដែលកម្ពុជា
អាចរៀបចំការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌ឡើយ។ អ្នកស្រី សាម៉ាន់ថា
បន្ថែមថា ជំហររបស់សហរដ្ឋអាមេរិក គឺចង់ឃើញមានការបោះឆ្នោតដោយសេរី
និងយុត្តិធម៌ ការបញ្ឈប់ទន្ទ្រានយកដីពលរដ្ឋដោយខុសច្បាប់
និងការការពារ និងលើកកម្ពស់សិទ្ធិមនុស្ស។
សហរដ្ឋអាមេរិកទទូចសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា
ពិចារណាក្តីកង្វល់នេះឲ្យបានហ្មត់ចត់
នឹងមិនត្រូវបន្តឲ្យមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សទៀតឡើយ។
ជុំវិញបញ្ហានេះផងដែរ
នាយកប្រតិបត្តិខាងផ្នែកច្បាប់នៃគណៈកម្មការសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ី លោក
បាស៊ីល ហ្វឺណាន់ដូ (Basil Fernando) មានប្រសាសន៍ថា
យុទ្ធសាស្ត្រតែមួយគត់ដើម្បីអាចឈានឆ្ពោះទៅរកលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ
និងការគោរពសិទ្ធិមនុស្សពិតប្រាកដ
ទោះមានសេចក្ដីប្រកាសស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ានក៏ដោយ
គឺលុះត្រាតែរដ្ឋាភិបាលឈប់លូកដៃ ឬជ្រៀតជ្រែកអំណាចតុលាការ
ហើយត្រូវលើកតម្កល់ស្ថាប័នតុលាការនេះឲ្យមានភាពឯករាជ្យ។
លោក បាស៊ីល ហ្វឺណាន់ដូ៖ «អ្វីដែលសំខាន់ និងចាំបាច់នោះ
ថាតើចៅក្រមកម្ពុជា ហ៊ានបើកសវនាការ ឬកាត់ទោសរដ្ឋាភិបាលដែរទេ?
តើដែលមានសាលក្រមណាមួយដែលថា
ទង្វើរបស់រដ្ឋាភិបាលខុសច្បាប់ដែរទេ? ដូច្នេះបញ្ហាពិតប្រាកដនោះ
គឺថា តើតុលាការហ៊ានលាតត្រដាងដែរ ឬអត់? តាមទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ
ដើម្បីឲ្យមានការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស
និងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យទៅបានលុះត្រាតែមានស្ថាប័ននៅឲ្យឯករាជ្យ
ទីមួយ គឺស្ថាប័នតុលាការ ហើយទីពីរ គឺស្ថាប័ននគរបាល»។
របាយការណ៍ឃ្លាំមើលនៃអំពើនិទណ្ឌភាពក្រោមកណ្ដាប់ដៃលោក ហ៊ុន សែន
ក្នុងរយៈជាង ២០ឆ្នាំ របស់អង្គការ Human Rights Watch
ដែលមានចំណងជើងថា “ប្រាប់ពួកគេថាខ្ញុំចង់សម្លាប់ពួកគេ”
បង្ហាញថា អ្នកសារព័ត៌មាន មន្ត្រីបក្សប្រឆាំង និងសកម្មជននយោបាយប្រមាណ
៣០០នាក់ ត្រូវបានសម្លាប់ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩១
ហើយជនសង្ស័យដែលជាអ្នកទទួលខុសត្រូវនៃការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស
និងការសម្លាប់រង្គាល
មិនត្រឹមតែរដ្ឋាភិបាលមិនបាននាំមកកាត់ទោសនោះទេ
ប៉ុន្តែបែរជាដំឡើងបុណ្យស័ក្ដិ និងតួនាទីក្នុងវិស័យយោធាថែមទៀត៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
1 comment:
សមមុខទេមេអាស៊ាន ?
កុំយកស្លឹកកណ្ដប់ គ្របគម្រង់!
ល្មមសារភាពថា ពួកយើងជា
ឃាតក ហើយ !
Post a Comment