The
book is named after one of its main characters, a young woman of Moab,
the great-grandmother of David and an ancestress of Jesus. The only
other Biblical book bearing the name of a woman is Esther.
ទុក្ខវេទនា
របស់គ្រួសារ លោកអេលីម៉ាឡេក
នៅជំនាន់ អស់លោកចៅហ្វាយ
មានកើតទុរ្ភិក្ស ពេញក្នុងស្រុក។ ពេលនោះ
មានបុរសម្នាក់ នៅភូមិ បេថ្លេហិម ក្នុងស្រុកយូដា បាននាំភរិយា និងកូនប្រុស
ទាំងពីរនាក់ ចេញទៅរស់នៅ ក្នុងស្រុក ម៉ូអាប់។ បុរសនោះ ឈ្មោះ អេលីម៉ាឡេក, ភរិយា របស់គាត់ ឈ្មោះ ណាអូមី, ហើយ កូនគាត់ ទាំងពីរ
ឈ្មោះ ម៉ាឡូន និងគីលីយ៉ូន។ គ្រួសារនេះ
ជាអ្នក នៅក្នុងអំបូរ អេប្រាតា នៅភូមិ បេថ្លេហិម ក្នុងស្រុកយូដា។ គេ បានទៅដល់ ស្រុកម៉ូអាប់, ហើយ ក៏រស់នៅទីនោះ។
ក្រោយមក
លោកអេលីម៉ាឡេក បានទទួល មរណភាព, ទុកឲ្យនាង ណាអូមី នៅជាមួយ
កូនប្រុស ទាំងពីរ។ កូនទាំងពីរ បានរៀបការ ជាមួយស្ត្រី សាសន៍ម៉ូអាប់, ម្នាក់ឈ្មោះ អ៊រប៉ា និងម្នាក់ទៀត ឈ្មោះ រស់។ គេ រស់នៅ ក្នុងស្រុកនោះ អស់រយៈពេល ប្រហែលដប់ឆ្នាំ។ បន្ទាប់មក ម៉ាឡូន និងគីលីយ៉ូន
ក៏ស្លាប់ទៅដែរ, ទុកនាងណាអូមី ជាម្ដាយ ឲ្យនៅ តែម្នាក់ឯង, បាត់ទាំងប្ដី បាត់ទាំងកូន។
នាងណាអូមី
វិលត្រឡប់ ទៅភូមិ បេថ្លេហិមវិញ ជាមួយនាងរស់ ជាកូនប្រសា
នៅស្រុកម៉ូអាប់
នាងណាអូមី បានឮ គេនិយាយ ថា, ព្រះអម្ចាស់ ប្រោសប្រណី ដល់ប្រជាជន ព្រះអង្គ ដោយប្រទាន
ឲ្យពួកគេ មានអាហារ បរិភោគ គ្រប់គ្រាន់។ នាង ក៏រៀបចំខ្លួន ចាកចេញ ពីស្រុកម៉ូអាប់
ជាមួយកូន ប្រសាស្រី ទាំងពីរនាក់។
នាងណាអូមី និងកូនប្រសា ទាំងពីរ នាំគ្នា ចេញដំណើរ ពីស្រុក
ដែលនាង ធ្លាប់រស់នៅ វិលត្រឡប់មក ស្រុកយូដាវិញ។
ពេលនោះ នាងណាអូមី
ពោលទៅកាន់ កូនប្រសាស្រី ទាំងពីរ ថា៖ «ចូរ កូន ត្រឡប់ទៅនៅ ជាមួយម្ដាយ
រៀងៗខ្លួន វិញទៅ។ សូម ព្រះអម្ចាស់
សំដែង ព្រះហឫទ័យ សប្បុរស ចំពោះនាង ដូចនាង ធ្លាប់មានចិត្ត សប្បុរស
ចំពោះកូនខ្ញុំ ដែលបានស្លាប់ ទៅហើយ និងចំពោះ រូបខ្ញុំដែរ។ សូម ព្រះអម្ចាស់ ប្រទាន ឲ្យនាង ទាំងពីរ បានប្ដីថ្មី និងមានសុភមង្គល ក្នុងគ្រួសារ
រៀងៗខ្លួនផង។»
បន្ទាប់មក នាងណាអូមី
ថើប លា កូនប្រសា ទាំងពីរនាក់, ហើយ គេ ទ្រហោយំ ទាំងអស់គ្នា។ កូនប្រសា ទាំងពីរ ពោលទៅ ម្ដាយក្មេក
វិញថា៖ «ទេ!
យើងខ្ញុំ ទៅជាមួយអ្នកម្ដាយ,
ជាមួយជនជាតិ របស់អ្នកម្ដាយដែរ។»
តែនាងណាអូមី ប្រកែក
ថា៖ «កូន
ទាំងពីរ ត្រូវតែ ត្រឡប់ទៅវិញ។
ហេតុអ្វី បានជាកូន ចង់ទៅជាមួយម្ដាយ? ម៉ែ ហួសអាយុ នឹងមានកូនប្រុស
ដែលអាចរៀបការ ជាមួយនាងហើយ។ ចូរ ត្រឡប់ ទៅវិញចុះ។
ម៉ែ ចាស់ណាស់ហើយ,
មិនអាចមានប្ដី ទៀតទេ។ បើសិន ជាម៉ែ
មានសង្ឃឹម ថា នឹងបានរួមរស់ ជាមួយបុរស ណាម្នាក់ នៅយប់នេះ, ហើយ បង្កើតបានកូន ប្រុសៗ, តើ នាងអាចទ្រាំចាំ រហូតដល់កូននោះ ពេញវ័យបាន ឬ? តើ សុខចិត្ត រស់នៅ ដោយឥតមានប្ដី
ដូច្នេះ ឬ? ទេ,
កូនអើយ, ធ្វើដូច្នេះ មិនកើតទេ។ ព្រះអម្ចាស់ ងាកមកប្រឆាំង នឹងម៉ែ, ធ្វើឲ្យវាសនា របស់ម៉ែ ល្វីងជូរចត់ ជាងវាសនាកូន ទាំងពីរ ទៅទៀត!»
ពេលនោះ កូនប្រសា
ទាំងពីរនាក់ ទ្រហោយំសា ជាថ្មី។ នាងអ៊រប៉ា ក៏ថើប លា ម្ដាយក្មេកទៅ; រីឯ នាងរស់វិញ,
នាង សំរេចចិត្ត នៅជាមួយ ម្ដាយក្មេក។
នាងណាអូមី និយាយទៅកាន់
នាងរស់ ថា៖ «មើល៍, ប្អូនថ្លៃកូន បានវិលត្រឡប់
ទៅរក ជនជាតិ របស់នាង និងទៅ បំរើព្រះ របស់នាង វិញហើយ។ ចូរ កូនទៅតាម ប្អូនថ្លៃ របស់កូនចុះ។»
តែនាងរស់ ឆ្លើយថា៖ «សូម អ្នកម្ដាយ
កុំបង្ខំកូន ឲ្យចាកចេញ ពីអ្នកម្ដាយ ធ្វើអ្វី។ អ្នកម្ដាយ ទៅទីណា, កូន ក៏ទៅទីនោះដែរ; អ្នកម្ដាយ ស្នាក់នៅ កន្លែងណា,
កូន ក៏ស្នាក់នៅ កន្លែងនោះដែរ។ ជនជាតិ របស់អ្នកម្ដាយ ជាជនជាតិ របស់កូន, ហើយ ព្រះ របស់អ្នកម្ដាយ ក៏ជាព្រះ របស់កូនដែរ។ អ្នកម្ដាយ ស្លាប់កន្លែងណា, កូន ក៏ស្លាប់ កន្លែងនោះដែរ, ហើយ គេ នឹងបញ្ចុះសពកូន
នៅទីនោះ។ មានតែ សេចក្ដីស្លាប់ទេ ដែលអាច
បំបែកកូន ចេញពី អ្នកម្ដាយបាន។ បើមិនពិតទេ សូម ព្រះអម្ចាស់ ដាក់ទោស មកលើ
រូបកូនចុះ។» ដោយឃើញ
ថា កូនប្រសា ប្ដេជ្ញាចិត្ត ទៅជាមួយដូច្នេះ,
នាងណាអូមី ក៏នៅស្ងៀម។
នាងណាអូមី ឆ្លើយថា៖ «កុំ
ហៅខ្ញុំ ថា “ណាអូមី” ទៀត; ត្រូវ ហៅខ្ញុំ ថា “ម៉ារ៉ា” វិញ, ដ្បិត ព្រះ ដ៏មានឫទ្ធានុភាព ខ្ពង់ខ្ពស់ បំផុត
បានធ្វើ ឲ្យជីវិតខ្ញុំ ល្វីងជូរចត់ ក្រៃលែង។ ខ្ញុំ ចាកចេញ ពីទីនេះទៅ, ខ្ញុំ មានអ្វីៗ គ្រប់យ៉ាង។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់ បានឲ្យខ្ញុំ ត្រឡប់មកវិញ
ដោយដៃទទេ។ សូម កុំហៅខ្ញុំ ថា “ណាអូមី” ទៀត; ដ្បិត ព្រះអម្ចាស់
បានប្រឆាំង នឹងខ្ញុំ; ព្រះ ដ៏មានឫទ្ធានុភាព ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត
បានធ្វើ ឲ្យខ្ញុំ រងទុក្ខលំបាក។»
បែបដូច្នេះហើយ
ដែលនាងណាអូមី វិលត្រឡប់មក ភូមិកំណើតវិញ, ទាំងនាំ នាងរស់, សាសន៍ម៉ូអាប់ ជាកូនប្រសា, មកជាមួយផង។ អ្នកទាំងពីរ បានមកដល់ ភូមិបេថ្លេហិម
នៅដើម រដូវចំរូត។
Ruth 1
Naomi Loses Her Husband and Sons
In the days when the judges ruled,[a] there was a famine in the land. So a man from Bethlehem in Judah, together with his wife and two sons, went to live for a while in the country of Moab. 2 The man’s name was Elimelek, his wife’s name was Naomi, and the names of his two sons were Mahlon and Kilion. They were Ephrathites from Bethlehem, Judah. And they went to Moab and lived there.
3 Now Elimelek, Naomi’s husband, died, and she was left with her two sons. 4 They married Moabite women, one named Orpah and the other Ruth. After they had lived there about ten years, 5 both Mahlon and Kilion also died, and Naomi was left without her two sons and her husband.
Naomi and Ruth Return to Bethlehem
6 When Naomi heard in Moab that the Lord had come to the aid of his people by providing food for them, she and her daughters-in-law prepared to return home from there. 7 With
her two daughters-in-law she left the place where she had been living
and set out on the road that would take them back to the land of Judah.
8 Then Naomi said to her two daughters-in-law, “Go back, each of you, to your mother’s home. May the Lord show you kindness, as you have shown kindness to your dead husbands and to me. 9 May the Lord grant that each of you will find rest in the home of another husband.”
Then she kissed them goodbye and they wept aloud 10 and said to her, “We will go back with you to your people.”
11 But
Naomi said, “Return home, my daughters. Why would you come with me? Am I
going to have any more sons, who could become your husbands? 12 Return
home, my daughters; I am too old to have another husband. Even if I
thought there was still hope for me—even if I had a husband tonight and
then gave birth to sons— 13 would you wait until they grew up? Would you remain unmarried for them? No, my daughters. It is more bitter for me than for you, because the Lord’s hand has turned against me!”
14 At this they wept aloud again. Then Orpah kissed her mother-in-law goodbye, but Ruth clung to her.
15 “Look,” said Naomi, “your sister-in-law is going back to her people and her gods. Go back with her.”
16 But Ruth replied, “Don’t urge me to leave you or to turn back from you. Where you go I will go, and where you stay I will stay. Your people will be my people and your God my God. 17 Where you die I will die, and there I will be buried. May the Lord deal with me, be it ever so severely, if even death separates you and me.” 18 When Naomi realized that Ruth was determined to go with her, she stopped urging her.
19 So the two women went on until they came to Bethlehem. When they arrived in Bethlehem, the whole town was stirred because of them, and the women exclaimed, “Can this be Naomi?”
20 “Don’t call me Naomi,[b]” she told them. “Call me Mara,[c] because the Almighty[d] has made my life very bitter. 21 I went away full, but the Lord has brought me back empty. Why call me Naomi? The Lord has afflicted[e] me; the Almighty has brought misfortune upon me.”
22 So Naomi returned from Moab accompanied by Ruth the Moabite, her daughter-in-law, arriving in Bethlehem as the barley harvest was beginning.
4 comments:
A former Catholic brother facing charges of sexually abusing dozens of children has fled to Sri Lanka after tardy extradition attempts to bring him back from New Zealand where he had been living, says Fairfax Media.
The paper says former St John of God brother Bernard Kevin McGrath, who had served two years in a New Zealand jail for sexually abusing boys there, had 252 abuse charges laid against him in a Newcastle court on June 27.
It says the 65-year-old is alleged to have repeatedly raped, molested and abused dozens of young boys at church-run institutions in the Newcastle-Maitland diocese during the late 1970s and '80s.
NSW police were meant to extradite McGrath to Australia from New Zealand to face charges, but he was allowed to fly out of New Zealand some time after the charges were lodged, Fairfax said.
McGrath is now on a tea plantation in Sri Lanka, where Australia has no extradition treaty.
A very religious man, Khmer Democrat, lived right next door to an atheist. While
the religious one prayed day in, day out, and was constantly on
his knees in communion with his Lord, the atheist never even
looked twice at a church.
However, the atheist's life was good, he had a well-paying job
and a beautiful wife, and his children were healthy and good-
natured, whereas the pious man's job was strenuous and his
wages were low, his wife was getting fatter every day and his
kids wouldn't give him the time of the day.
So one day, deep in prayer as usual, he raised his eyes
towards heaven and asked:
"Oh God, I honour you every day, I ask your advice for every
problem and confess to you my every sin. Yet my neighbour,
who doesn't even believe in you and certainly never prays,
seems blessed with every happiness, while I go poor and
suffer many an indignity. Why is this?"
And a great voice was heard from above:
"BECAUSE HE DOESN'T BOTHER ME ALL THE TIME!"
and then...?
You are "Khmerologist" from www.camnews.org without a doubt.
Ms. Theary SEng.
Your translation is incorrect.
"Ruth" is not "Rous".
"Th" in Khmer is "Dh", but not "S" or "ss".
So "Ruth" should stay as "Ruth" or write as "Rut".
You have tried to demonize languages which is not right.
You have criticized Khmer language as it is in danger but you cause danger into it.
Ps; Look at the same Psychopath like 9;11am attacking your post. Both of the false preacher (Theary Seng) and this psychopath (9:11am) are evil lurkers.
Post a Comment