Tuesday, May 14, 2013

Reading MARK -- Driven to the Desert

At that time Jesus came from Nazareth in Galilee and was baptized by John in the Jordan. Just as Jesus was coming up out of the water, he saw heaven being torn open and the Spirit descending on him like a dove. And a voice came from heaven: “You are my Son, whom I love; with you I am well pleased.”

At once the Spirit sent him out into the wilderness, and he was in the wilderness forty days, being tempted by Satan. He was with the wild animals, and angels attended him.
Reading MARK
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោកម៉ាកុស
Background Notes on the gospel of Mark 
Recently, I discovered the sermons of my college pastor online.  While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days).

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended.  Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. 

Sermons of Dr. Rob Norris by chapter
| 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 3 | 3 | 4 | 4 | 5 | 6 | 6 | 6 | 6 | 7 | 7 | 8 | 8 | 9 | 9 | 9 | 10 | 10 | 11 | 12 | 13 | 13 | 14 | 14 | 14 | 14 | 15 | 15 | 16 |


Complete Gospel of Mark

John, the forerunner of Israel’s Messiah, called to repentance in the wilderness, a level place -- the high would be brought low, the mighty were called to repent, the low would be lifted high, those who were low and humbled were called to repent – there was a level field for all of Israel to expect and find God’s promised Redeemer.  And by stressing the wilderness and the baptism in the river Jordan, Mark reminds us of two of the most significant places in Israel’s history:

It was in the wilderness that God both tested his people; it was in the wilderness He gave them His laws, it was in the wilderness that He provided for their needs. 

And it was through the river Jordan that God’s people had to pass in order to enter into the land of God’s promise…

And those images were used deliberately that the old covenant is drawing to an end.  John comes as the last of the Old Testament prophet; he comes also at the beginning of the New [Testament], bring the old to an end, and heralding the arrival of the new.  And as Mark points to John, he points through John to Jesus.

John can only baptized with water, temporary, but Jesus baptizes with the Holy Spirit… It is here that the gospel [good news] starts: Jesus’ ministry to save sinners.  John’s baptism is not a Christian baptism; In Acts 19, his disciples had to be re-baptized.  Water is material; baptism by water is a purely external act.  But when Jesus brings the Holy Spirit and baptizes with the Holy Spirit, He brings a change at the fundamental level of our human existence – He creates NEW LIFE.

…Jesus didn’t’ begin at the temple or in Jerusalem… Jesus went to the wilderness deliberately… -- Sermon


លោក​យ៉ូហាន-បាទីស្ដ​ ប្រៀនប្រដៅ​ បណ្ដាជន


ដំណឹងល្អ ​អំពី​ ព្រះយេស៊ូ​គ្រិស្ដ ជា​ព្រះបុត្រា របស់​ ព្រះជាម្ចាស់​ ចាប់​ផ្ដើម​ ដូច​ត​ទៅ៖ ក្នុង​គម្ពីរ​ ព្យាការី​ អេសាយ​ មាន​ចែង​ទុក​មក​ ថា៖

«យើង​ ចាត់​ទូត​យើង ​ឲ្យ​ទៅ​មុន​ ព្រះអង្គ
ដើម្បី​ រៀបចំ​ផ្លូវ​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ»
«មាន​សំឡេង ​បុរស​ម្នាក់ ស្រែក​នៅ ​វាល​រហោស្ថាន ថា, “ចូរ រៀបចំ​ផ្លូវ ​របស់ ​ព្រះអម្ចាស់;
ចូរ​ តម្រង់​ផ្លូវ​ ថ្វាយ​ព្រះអង្គ។”»

ពេល​នោះ លោកយ៉ូហាន-បាទីស្ដ ​មក​ដល់ ស្រប​តាម​ បទ​គម្ពីរ​ នេះ​មែន, ហើយ ​ធ្វើ​ពិធី​ ជ្រមុជ​ទឹក ​នៅ​វាល​ រហោស្ថាន។  លោក​ ប្រកាស ​ឲ្យ​មនុស្សម្នា​ កែ​ប្រែ​ ចិត្ត​គំនិត​ ដោយ​ទទួល​ ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក ដើម្បី​ ព្រះជាម្ចាស់​ លើកលែង​ទោស​ ឲ្យ​រួច​ពី​បាប។  អ្នក​ស្រុក​យូដា​ ទាំង​អស់ និង​អ្នក​ក្រុង​ យេរូសាឡឹម ​ទាំង​មូល​ នាំ​គ្នា ​ចេញ​ទៅ ​រក​លោក។  គេ ​ទទួល​ សារភាព​ អំពើ​បាប ​របស់​ខ្លួន, ហើយ​ លោក​ ក៏​ធ្វើ​ ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក​ ឲ្យ​គេ​ ក្នុងទន្លេ​ យ័រដាន់។  លោក​យ៉ូហាន ​ស្លៀក​ សម្លៀកបំពាក់ ​ធ្វើ​ពី​ រោម​អូដ្ឋ, ពាក់​ខ្សែ​ក្រវាត់ ​ធ្វើ​ពី​ស្បែក, ហើយ បរិភោគ​ កណ្ដូប និង​ទឹក​ឃ្មុំ។   លោក​ ប្រកាស​ប្រាប់​ បណ្ដាជន​ ថា៖ «លោក ​ដែល​មាន​កម្លាំង ​ខ្លាំង​ជាង​ខ្ញុំ នឹង​មក​ តាម​ក្រោយ​ខ្ញុំ។  ខ្ញុំ​ មាន​ឋានៈ​ ទាប​ណាស់, សូម្បី​តែ ​អោន​ស្រាយ​ ខ្សែ​ស្បែក​ជើង ​ជូន​លោក ក៏​មិន​សម​ នឹង​ឋានៈ​ ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់ ​របស់​ លោក​ផង។  ខ្ញុំ​ បាន​ធ្វើ​ ពិធី​ជ្រមុជ​ ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ក្នុង​ទឹក, រីឯ ​លោក​វិញ, លោក​ នឹង​ធ្វើ​ ពិធីជ្រមុជ​ ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ក្នុង​ព្រះវិញ្ញាណ​ ដ៏វិសុទ្ធ។»

ព្រះយេស៊ូ​ ទទួល​ ពិធី ​ជ្រមុជ​ទឹក;
ព្រះអង្គ​ ឈ្នះ​ការ​ល្បួង


នៅ​គ្រា​នោះ ព្រះយេស៊ូ​ យាង​មក​ ពី​ភូមិ​ ណាសារ៉ែត ក្នុង​ស្រុក​ កាលីឡេ។  ព្រះអង្គ​ បាន​ទទួល ​ពិធី​ជ្រមុជ​ទឹក ​ពី​លោក​យ៉ូហាន ក្នុង​ទន្លេ​ យ័រដាន់។  ពេល​ព្រះអង្គ​ យាង​ឡើង​ ពី​ទឹក​ មក​ភ្លាម, ទ្រង់​ ទត​ឃើញ ​ផ្ទៃ​មេឃ ​រហែក​ ជា​ពីរ​, ហើយ ​ព្រះវិញ្ញាណ​ យាង​ចុះ ​ដូច​សត្វ​ព្រាប មក​សណ្ឋិត ​លើ​ព្រះអង្គ។  មាន​ឮ ​ព្រះសូរសៀង ​ពី​លើ​មេឃ ​មក​ថា៖ «ព្រះអង្គ​ ជា​បុត្រ​ ដ៏​ ជា​ទី​ស្រឡាញ់ ​របស់​យើង; យើង​ គាប់​ចិត្ត​ នឹង​ព្រះអង្គ​ណាស់។»

រំពេច​នោះ ព្រះវិញ្ញាណ ​ក៏​នាំ​ព្រះយេស៊ូ​ ឆ្ពោះ​ទៅ​ វាល​
រហោស្ថាន។  ព្រះអង្គ ​គង់​នៅ​ វាល​រហោស្ថាន ​អស់​រយៈ​ពេល ​សែសិប​ថ្ងៃ, ត្រូវ​ មារសាតាំង ​ល្បួង។  ព្រះអង្គ​ គង់​នៅ​ ជា​មួយ​សត្វ​ព្រៃ, ហើយ ​មាន​ពួក​ទេវតា ​បំរើ​ព្រះអង្គ​ផង។

ព្រះយេស៊ូ ​ត្រាស់​ហៅ សិស្ស​បួន​រូប

ក្រោយ​គេ ​ចាប់​លោក​យ៉ូហាន​ យក​ទៅ​ឃុំឃាំង​, ព្រះយេស៊ូ​យាង​ទៅ​ ស្រុក​កាលីឡេ, ហើយ ​ប្រកាស​ដំណឹងល្អ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់។  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ពេល​កំណត់​ មក​ដល់​ហើយ; រីឯ ​ព្រះរាជ្យ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់ ក៏​មក​ជិត​ បង្កើយ​ដែរ។  ចូរ​ នាំ​គ្នា​ កែ​ប្រែ ​ចិត្ត​គំនិត, ហើយ​ ជឿ​ដំណឹងល្អ​ចុះ!»

កាល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​តាម​ ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ កាលីឡេ​, ព្រះអង្គ​ ទត​ឃើញ​ លោក​ស៊ីម៉ូន និង​លោក​អនទ្រេ ជា​ប្អូន ​របស់​គាត់ កំពុង​តែ​ បង់​សំណាញ់, ព្រោះ ​អ្នក​ទាំង​ពីរ​ ជា​អ្នក​នេសាទ​ត្រី។  ព្រះអង្គ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គេ​ ថា៖ «សូម​ អញ្ជើញ​មក​ តាម​ខ្ញុំ; ខ្ញុំ ​នឹង​តាំង​អ្នក ​ឲ្យ​នេសាទ​ មនុស្ស​វិញ។»  អ្នក​ទាំង​ពីរ​ ក៏​ទុក​សំណាញ់ ​នៅ​ទី​នោះ​ភ្លាម, រួច ​ដើរ​តាម​ ព្រះអង្គ​ទៅ។

កាល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ទៅ​មុខ​បន្តិច, ព្រះអង្គ​ ទត​ឃើញ​
លោក​យ៉ាកុប និង​លោក​យ៉ូហាន​ ជា​ប្អូន កំពុង​តែ​ រៀបចំ​អួន​ នៅ​ក្នុង​ ទូក​មួយ; អ្នក​ទាំង​ពីរ​ ជា​កូន​លោក​ សេបេដេ។  ព្រះអង្គ ​ត្រាស់​ហៅ​ អ្នក​ទាំង​ពីរ​ភ្លាម; គេ ​ក៏​ដើរ​តាម​ ព្រះយេស៊ូ​ទៅ, ទុក​ឪពុក ​ឲ្យ​នៅ​ក្នុង​ទូក​ ជា​មួយ​ពួក​ កូន​ឈ្នួល។

ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​បុរស​ម្នាក់ ដែល​មាន ​វិញ្ញាណ​ អាក្រក់​ចូល


ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចូល​ ក្រុង​កាពើណិម ​ជា​មួយ​ពួក​សិស្ស។  នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ, ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចូល​ក្នុង​ សាលា​ប្រជុំ, ហើយ​ ព្រះអង្គ​ បង្រៀន ​អ្នក​ស្រុក។  អ្នក​ ដែល​បាន​ស្ដាប់ ព្រះអង្គ​ ងឿងឆ្ងល់​ យ៉ាង​ខ្លាំង ​អំពី ​បែប​បទ​ ដែល​ព្រះអង្គ​បង្រៀន, ព្រោះ ​ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ប្រកប​ ដោយ​អំណាច​ ខុស​ប្លែក ​ពី​ពួក​អាចារ្យ។  នៅ​ពេល​នោះ ក្នុង​សាលា​ប្រជុំ មាន​បុរស​ម្នាក់, ដែល​មាន​ វិញ្ញាណ​ អាក្រក់ ​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន, ស្រែក​ឡើង​ ថា៖ «ព្រះយេស៊ូ​ ជា​អ្នក​ភូមិ​ ណាសារ៉ែត ​អើយ, តើ​ ព្រះអង្គ​ ចង់​ធ្វើ​ អ្វី​យើង?  ព្រះអង្គ​ មក​បំផ្លាញ​យើង!  ខ្ញុំ ​ស្គាល់​ព្រះអង្គ​ហើយព្រះអង្គ​ ជា​ព្រះ​ ដ៏វិសុទ្ធ ដែល​មក​ ពី​ព្រះជាម្ចាស់

ព្រះយេស៊ូ​ គំរាម ​វិញ្ញាណ ​អាក្រក់​នោះ​ ថា៖ «ស្ងៀម!  ចេញ​ ពី​អ្នក​នេះ​ភ្លាម!»  វិញ្ញាណ​ អាក្រក់​ ក៏​ធ្វើ​ ឲ្យ​បុរស​នោះ​ ដួល​ប្រកាច់ ប្រកិន, ហើយ​ វា​ ចេញ​ទៅ​ ទាំង​ស្រែក ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ផង។

មនុស្សម្នា​ ទាំង​អស់ ភ័យ​ស្រឡាំងកាំង; គេ​ និយាយ​គ្នា ​ទៅ​វិញ ទៅ​មក​ ថា៖ «ម្ដេច​ ក៏​អស្ចារ្យ​ម៉្លេះ!  លោក​ បង្រៀន​តាម​របៀប​ថ្មី, ប្រកប​ ដោយ​អំណាច!  លោក​ បញ្ជា​ទៅ​វិញ្ញាណ​ អាក្រក់, ហើយ ​វិញ្ញាណ​អាក្រក់​ ក៏​ស្ដាប់​បង្គាប់​លោក។»  ព្រះកិត្តិនាម​ របស់​ ព្រះយេស៊ូ​ ល្បី​ខ្ចរខ្ចាយ ពាសពេញ ​តំបន់​ កាលីឡេ​ ទាំង​មូល។

ព្រះយេស៊ូ ​ប្រោស​អ្នក​ជំងឺ​ ជា​ច្រើន ​ឲ្យ​ជា


ព្រះយេស៊ូ និង​សិស្ស ​នាំ​គ្នា ​ចេញ​ពី​ សាលា​ប្រជុំ ​ទៅ​ផ្ទះ​ លោក​ស៊ីម៉ូន និង​លោក​អនទ្រេ។  លោក​យ៉ាកុប និង​លោក​យ៉ូហាន ក៏​ទៅ​ ជា​មួយ​ដែរ។  ម្ដាយ​ក្មេក ​របស់ ​លោក​ស៊ីម៉ូន​ កំពុង​តែ​ គ្រុន, សម្រាន្ដ​នៅ​លើ​គ្រែ។  ពេល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ទៅ​ដល់, ​គេ ​ទូល​ព្រះអង្គ ​ភ្លាម​ថា​, គាត់​ ឈឺ។  ព្រះអង្គ​ យាង​ចូល ​ទៅ​ជិត, ចាប់​ដៃ​គាត់​ ឲ្យ​ក្រោក​ឡើង; គាត់​ ក៏​បាត់​គ្រុន, ហើយ ​បំរើ​ភ្ញៀវ។

លុះ​ ដល់​ល្ងាច ក្រោយ​ពេល ​ថ្ងៃ​លិច, គេ​ នាំ​អ្នក​ជំងឺ និង​មនុស្ស​ អារក្ស​ចូល​ ទាំង​អស់ ​មក​រក​ព្រះយេស៊ូ។  អ្នក​ក្រុង​ ទាំង​ប៉ុន្មាន​ មក​ផ្ដុំ​គ្នា ​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ក្រុង។  ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​មនុស្ស ​ជា​ច្រើន​នាក់ ដែល​មាន​ជំងឺ​ ផ្សេងៗ​ ឲ្យ​បាន​ជា​ សះស្បើយ, ហើយ ​ព្រះអង្គ​ ដេញ​អារក្ស​ ជា​ច្រើន ​ចេញ​ពី​មនុស្ស​ផង។  ព្រះអង្គ ​មិន​អនុញ្ញាត ​ឲ្យ​អារក្ស​ និយាយ​ ជា​ដាច់​ខាត, ពីព្រោះ​ ពួក​វា ​ដឹង​ឋានៈ ​របស់​ព្រះអង្គ។

ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចាក​ចេញ ​ពី​ក្រុង ​កាពើណិម


ព្រឹក​ឡើង កាល​ងងឹត ​នៅ​ឡើយ, ព្រះយេស៊ូ​ តើន​ឡើង; ទ្រង់​ យាង​ចេញ ​ពី​ផ្ទះ ទៅ​កន្លែង​ មួយ​ស្ងាត់, ហើយ​ អធិស្ឋាន ​នៅ​ទី​នោះ។  លោក​ស៊ីម៉ូន និង​អ្នក​ ដែល​នៅ​ ជា​មួយ​គាត់ នាំ​គ្នា ​តាម​រក​ ព្រះអង្គ។  លុះ ​បាន​ជួប​ហើយ, ​គេ ​ទូល​ថា៖ «គេ ​ខំ​ស្វែង​រក​លោក ​គ្រប់ៗ​គ្នា

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​តប​ទៅ​គេ​ ថា៖ «យើង​ ត្រូវ​ នាំ​គ្នា​ ទៅ​ភូមិ​ ឯ​ទៀតៗ​ ដែល​នៅ​ ជិត​នេះ។  ខ្ញុំ​ ត្រូវ​ ប្រកាស​ ដំណឹងល្អ នៅ​ទី​នោះ​ដែរ, ដ្បិត​ ខ្ញុំ​ ចេញ​មក​ ដើម្បី​ បំពេញ​ការ​ នេះ​ឯង។»  ព្រះអង្គ ​យាង​ទៅ​ គ្រប់​ទី​កន្លែង ក្នុង​ស្រុក​ កាលីឡេ, ​ហើយ​ ប្រកាស​ដំណឹងល្អ ​នៅ​តាម ​សាលា​ប្រជុំ​ ទាំងឡាយ, ព្រម​ទាំង ​ដេញ​អារក្ស​ចេញ​ ពី​មនុស្ស​ផង។

ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​មនុស្ស​ ឃ្លង់​ម្នាក់​ ឲ្យ​ជា


មាន​មនុស្ស​ ឃ្លង់​ម្នាក់ ​ចូល​មក​រក​ ព្រះយេស៊ូ។  គាត់​ លុត​ជង្គង់, ទូលអង្វរ ​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ប្រសិន​បើ​ លោក ​មិន​យល់​ទាស់​ទេ​, សូម​ ប្រោស​ខ្ញុំ​ ប្របាទ ​ឲ្យ​បាន​ជា​ ស្អាត​បរិសុទ្ធ​ផង។» 

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះហឫទ័យ ​អាណិត អាសូរ​គាត់​ ពន់ពេក​ណាស់, ព្រះអង្គ ​ក៏​លូក​ព្រះហស្ដ​ ទៅ​ពាល់​គាត់, ទាំង​មាន​ ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ខ្ញុំ ​យល់​ព្រម ​ហើយ។  ចូរ​ ឲ្យ​បាន​ជា​ ស្អាត​ បរិសុទ្ធ​ចុះ!»  មនុស្ស​ឃ្លង់ ​ក៏​បាន​ជា​ ស្អាត​បរិសុទ្ធ​ភ្លាម។

បន្ទាប់​មក ព្រះយេស៊ូ ​ដេញ​គាត់ ​ឲ្យ​ចេញ​ទៅ​ភ្លាម, ទាំង​មាន​ ព្រះបន្ទូល​ យ៉ាង​តឹងរ៉ឹង​ ថា៖ «ចូរ ​ប្រយ័ត្ន​ ឲ្យ​មែន​ទែន។  កុំ ​និយាយ ​ហេតុការណ៍​នេះ ​ប្រាប់​ឲ្យ​ នរណា​ ដឹង​ឡើយ។  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ត្រូវ​ ទៅ​បង្ហាញ​ខ្លួន ​ដល់​លោក​ បូជាចារ្យ; ​រួច​ ថ្វាយ​តង្វាយ ដូច​លោក​ម៉ូសេ បាន​បង្គាប់​ទុក, ដើម្បី​ ជា​សក្ខីភាព​ បញ្ជាក់​ ថា, អ្នក ​បាន​ជា​ ស្អាត​បរិសុទ្ធ​មែន។» 

ប៉ុន្តែ បុរស​នោះ ​ចេញ​ទៅ​ ប្រកាស និង​ផ្សព្វផ្សាយ ​រឿង​នេះ​ នៅ​គ្រប់​កន្លែង ​ឲ្យ​គេ​ដឹង។  ហេតុ​នេះ​ហើយ ​បាន​ជា​ព្រះយេស៊ូ​ មិន​អាច​ យាង​ចូល​ ទីក្រុង ដូច​ពី​មុន​ បាន​ទៀត​ឡើយ, គឺ ​ព្រះអង្គ​ គង់​នៅ​តែ​ ខាង​ក្រៅ ​ទីក្រុង​ ត្រង់​កន្លែង​ស្ងាត់ៗ, ហើយ ​មាន​មនុស្ស ​ពី​គ្រប់​ទិសទី​ នាំ​គ្នា​ មក​គាល់​ព្រះអង្គ។

John the Baptist Prepares the Way

The beginning of the good news about Jesus the Messiah,[a] the Son of God,[b] as it is written in Isaiah the prophet:

“I will send my messenger ahead of you,
    who will prepare your way”[c]
“a voice of one calling in the wilderness,
‘Prepare the way for the Lord,
    make straight paths for him.’”[d]

And so John the Baptist appeared in the wilderness, preaching a baptism of repentance for the forgiveness of sins. The whole Judean countryside and all the people of Jerusalem went out to him. Confessing their sins, they were baptized by him in the Jordan River. John wore clothing made of camel’s hair, with a leather belt around his waist, and he ate locusts and wild honey. And this was his message: “After me comes the one more powerful than I, the straps of whose sandals I am not worthy to stoop down and untie. I baptize you with[e] water, but he will baptize you with[f] the Holy Spirit.”

The Baptism and Testing of Jesus

At that time Jesus came from Nazareth in Galilee and was baptized by John in the Jordan. 10 Just as Jesus was coming up out of the water, he saw heaven being torn open and the Spirit descending on him like a dove. 11 And a voice came from heaven: “You are my Son, whom I love; with you I am well pleased.”

12 At once the Spirit sent him out into the wilderness, 13 and he was in the wilderness forty days, being tempted[g] by Satan. He was with the wild animals, and angels attended him.

Jesus Announces the Good News

14 After John was put in prison, Jesus went into Galilee, proclaiming the good news of God. 15 “The time has come,” he said. “The kingdom of God has come near. Repent and believe the good news!”

Jesus Calls His First Disciples

16 As Jesus walked beside the Sea of Galilee, he saw Simon and his brother Andrew casting a net into the lake, for they were fishermen. 17 “Come, follow me,” Jesus said, “and I will send you out to fish for people.” 18 At once they left their nets and followed him.

19 When he had gone a little farther, he saw James son of Zebedee and his brother John in a boat, preparing their nets. 20 Without delay he called them, and they left their father Zebedee in the boat with the hired men and followed him.

Jesus Drives Out an Impure Spirit

21 They went to Capernaum, and when the Sabbath came, Jesus went into the synagogue and began to teach. 22 The people were amazed at his teaching, because he taught them as one who had authority, not as the teachers of the law. 23 Just then a man in their synagogue who was possessed by an impure spirit cried out, 24 “What do you want with us, Jesus of Nazareth? Have you come to destroy us? I know who you are—the Holy One of God!”

25 “Be quiet!” said Jesus sternly. “Come out of him!” 26 The impure spirit shook the man violently and came out of him with a shriek.

27 The people were all so amazed that they asked each other, “What is this? A new teaching—and with authority! He even gives orders to impure spirits and they obey him.” 28 News about him spread quickly over the whole region of Galilee.

Jesus Heals Many

29 As soon as they left the synagogue, they went with James and John to the home of Simon and Andrew. 30 Simon’s mother-in-law was in bed with a fever, and they immediately told Jesus about her. 31 So he went to her, took her hand and helped her up. The fever left her and she began to wait on them.

32 That evening after sunset the people brought to Jesus all the sick and demon-possessed. 33 The whole town gathered at the door, 34 and Jesus healed many who had various diseases. He also drove out many demons, but he would not let the demons speak because they knew who he was.

Jesus Prays in a Solitary Place

35 Very early in the morning, while it was still dark, Jesus got up, left the house and went off to a solitary place, where he prayed. 36 Simon and his companions went to look for him, 37 and when they found him, they exclaimed: “Everyone is looking for you!”

38 Jesus replied, “Let us go somewhere else—to the nearby villages—so I can preach there also. That is why I have come.” 39 So he traveled throughout Galilee, preaching in their synagogues and driving out demons.

Jesus Heals a Man With Leprosy

40 A man with leprosy[h] came to him and begged him on his knees, “If you are willing, you can make me clean.”

41 Jesus was indignant.[i] He reached out his hand and touched the man. “I am willing,” he said. “Be clean!” 42 Immediately the leprosy left him and he was cleansed.

43 Jesus sent him away at once with a strong warning: 44 “See that you don’t tell this to anyone. But go, show yourself to the priest and offer the sacrifices that Moses commanded for your cleansing, as a testimony to them.” 45 Instead he went out and began to talk freely, spreading the news. As a result, Jesus could no longer enter a town openly but stayed outside in lonely places. Yet the people still came to him from everywhere.

Footnotes:

  1. Mark 1:1 Or Jesus Christ. Messiah (Hebrew) and Christ (Greek) both mean Anointed One.
  2. Mark 1:1 Some manuscripts do not have the Son of God.
  3. Mark 1:2 Mal. 3:1
  4. Mark 1:3 Isaiah 40:3
  5. Mark 1:8 Or in
  6. Mark 1:8 Or in
  7. Mark 1:13 The Greek for tempted can also mean tested.
  8. Mark 1:40 The Greek word traditionally translated leprosy was used for various diseases affecting the skin.
  9. Mark 1:41 Many manuscripts Jesus was filled with compassion

2 comments:

Anonymous said...

The selling of Christianity at the wrong and inappropriate
forum will be driven to the desert !




.Amen

Anonymous said...

ពេល​នោះលោកយ៉ូហានបាទីស្ដ​មក​ដល់ស្រប​តាម​បទ​​គម្ពីរ​នេះ​មែន ហើយ​ធ្វើ​ពិធី​កក្តាន់ជ្រមុជ​ទឹកនៅ​វា​វាល​រហោស្ថានយ៉ាងត្រេកត្រអាល។