Reading MARK
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោកម៉ាកុស
Background Notes
Background Notes
| 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 3 | 3 | 4 | 4 | 5 | 6 | 6 | 6 | 6 | 7 | 7 | 8 | 8 | 9 | 9 | 9 | 10 | 10 | 11 | 12 | 13 | 13 | 14 | 14 | 14 | 14 | 15 | 15 | 16 |
https://www.box.com/s/08unwwzq63uyt3joizbt
The complete gospel of Mark
ប្រស្នា
អំពីអ្នក ថែរក្សាចំការ ទំពាំងបាយជូរ
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូ
មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ជាប្រស្នា ថា៖ «មានបុរសម្នាក់ ដាំទំពាំងបាយជូរ
មួយចំការ។ គាត់ បានធ្វើ របង ព័ទ្ធជុំវិញ។
គាត់ រៀបចំ កន្លែងមួយ ដើម្បី បញ្ជាន់ផ្លែ
ទំពាំងបាយជូរ, ព្រមទាំង សង់ខ្ទម មួយផង។ បន្ទាប់មក គាត់ ប្រវាស់ ឲ្យពួកកសិករ
មើលថែទាំ, រួច ចេញដំណើរ ពីស្រុក នោះទៅ។ លុះ ដល់ទំពាំងបាយជូរ ទុំ, គាត់ ក៏ចាត់ អ្នកបំរើម្នាក់ ឲ្យមក ទទួលផល ដែលជាចំណែក របស់គាត់
ពីពួកអ្នក ថែចំការ។ គេ នាំគ្នា ចាប់អ្នកបំរើនោះ, វាយដំ, ហើយ បណ្ដេញ ឲ្យត្រឡប់ ទៅវិញ ដៃទទេ។ ម្ចាស់ចំការ ក៏ចាត់ អ្នកបំរើ
ម្នាក់ទៀត ឲ្យមក, ប៉ុន្តែ ពួកអ្នក ថែចំការ នាំគ្នា វាយក្បាល
អ្នកបំរើនោះ, ហើយ ជេរស្ដី ទៀតផង។ ម្ចាស់ចំការ ចាត់អ្នក បំរើម្នាក់
ផ្សេងទៀត ឲ្យមក។ អ្នកថែចំការ បានសម្លាប់
អ្នកបំរើនោះ។ បន្ទាប់មក អ្នកបំរើ ផ្សេងទៀត
ជាច្រើនរូប ក៏រងគ្រោះ ដូច្នោះដែរ, ខ្លះ ត្រូវ គេ វាយដំ, ខ្លះ ត្រូវ គេ សម្លាប់។
«ប៉ុន្តែ ពួកកសិករ ថែចំការ ទាំងនោះ ពិគ្រោះគ្នា ថា, “អ្នកនេះ ជាអ្នក ទទួល កេរមត៌ក ពីម្ចាស់ចំការ ទៅថ្ងៃក្រោយ។ យើង នាំគ្នា សម្លាប់គត់ទៅ; ចំការនេះ នឹងធ្លាក់មក ជាសម្បត្តិ របស់យើង។” គេ ក៏ចាប់កូនប្រុស ម្ចាស់ចំការ យកមកសម្លាប់, រួច បោះទៅ ក្រៅចំការ ទំពាំងបាយជូរ។
«តើ ម្ចាស់ចំការ ធ្វើយ៉ាង ដូចម្ដេច? គាត់ មុខជាមកសម្លាប់ អ្នកថែរក្សា
ចំការ ទាំងនោះ មិនខាន, រួច ប្រគល់ចំការ ទំពាំងបាយជូរ
ទៅឲ្យ អ្នកផ្សេងទៀត។ អ្នករាល់គ្នា ពិតជាធ្លាប់អាន អត្ថបទគម្ពីរ ដែលមានចែង ថា៖
«“ថ្ម ដែលពួក ជាងសង់ផ្ទះ បោះចោល
បានត្រឡប់មក
ជាគ្រឹះ ដ៏សំខាន់ បំផុត។
ព្រះអម្ចាស់
បានសំរេច ការអស្ចារ្យនេះ។
យើង បានឃើញ, ហើយ ស្ងើចសរសើរផង។”»
ពួកមេ ដឹកនាំសាសន៍
យូដា យល់ថា, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ជាពាក្យ ប្រស្នានេះ សំដៅ
លើពួកគេ, គេ ក៏នាំគ្នា រកមធ្យោបាយ ចាប់ព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែ គេ ខ្លាចបណ្ដាជន, ដូច្នេះ គេ ក៏ចាកចេញ ពីព្រះយេស៊ូទៅ។
អំពី
ពន្ធដារ
គេ ចាត់ពួកខាង គណៈផារីស៊ី
និងពួកខាង ស្ដេចហេរ៉ូដខ្លះ ឲ្យទៅ ជិតព្រះយេស៊ូ,
ចាំចាប់កំហុស នៅពេល ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល។ គេ នាំគ្នា មកទូល ព្រះអង្គ
ថា៖ «លោកគ្រូ, យើងខ្ញុំ ដឹងថា,
លោក មានប្រសាសន៍ សុទ្ធតែ ពិតទាំងអស់។ លោកគ្រូ ពុំ យោគយល់, ហើយ
ក៏ពុំ រើសមុខ នរណាឡើយ, គឺ លោកគ្រូ ប្រៀនប្រដៅ អំពី
របៀប រស់នៅ ដែលគាប់ ព្រះហឫទ័យ ព្រះជាម្ចាស់ តាមសេចក្ដីពិត។ តើ ច្បាប់ របស់យើង អនុញ្ញាត
ឲ្យបង់ពន្ធដារ ថ្វាយព្រះចៅ អធិរាជ រ៉ូម៉ាំង ឬទេ? តើ យើងត្រូវ បង់ ឬមិនត្រូវ បង់?»
ព្រះយេស៊ូ ឈ្វេងយល់
ពុតត្បុត របស់គេ។ ទ្រង់ មានព្រះបន្ទូល
ថា៖ «ហេតុអ្វី បានជា អ្នករាល់គ្នា ចង់ចាប់កំហុសខ្ញុំ ដូច្នេះ?
សូម យកប្រាក់ មួយកាក់
មកឲ្យ ខ្ញុំមើល មើល៍។» គេ ក៏យកប្រាក់ មួយកាក់
មកថ្វាយ ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
សួរគេ ថា៖ «តើ លើកាក់នេះ, មានរូប នរណា? ឈ្មោះ នរណា?»
គេ ឆ្លើយថា៖ «រូប
និងឈ្មោះ ព្រះចៅ អធិរាជ។»
ព្រះយេស៊ូ ក៏មានព្រះបន្ទូល
ទៅគេ ថា៖ «អ្វីៗ ដែលជា របស់ ព្រះចៅអធិរាជ,
ចូរ ថ្វាយទៅ ព្រះចៅ អធិរាជ វិញទៅ, ហើយ
អ្វីៗ ដែលជា របស់ ព្រះជាម្ចាស់, ចូរ ថ្វាយទៅ ព្រះជាម្ចាស់
វិញដែរ។»
គេ ងឿងឆ្ងល់ នឹងព្រះយេស៊ូ
យ៉ាងខ្លាំង។
អំពី
មនុស្សស្លាប់ នឹងរស់ឡើងវិញ
មានពួកខាង គណៈសាឌូស៊ី
ចូលមកគាល់ ព្រះអង្គ។ ពួកសាឌូស៊ី មិនជឿ
ថា,
មនុស្សស្លាប់ នឹងរស់ ឡើងវិញទេ។
គេ ទូលសួរ ព្រះយេស៊ូ ថា៖ «លោកគ្រូ, លោកម៉ូសេ បានចែងច្បាប់ ទុកឲ្យយើង ថា, បើ
បុរសណា មានប្រពន្ធ, ហើយ ស្លាប់ចោល ប្រពន្ធទៅ តែ គ្មានកូនសោះ, ត្រូវ ឲ្យប្អូនប្រុស របស់ បុរសនោះ រៀបការ នឹងបងថ្លៃ ដើម្បី បន្តពូជ
ឲ្យបងប្រុស របស់ខ្លួន។ ឧបមា ថា, មានបងប្អូន ប្រុសៗ ប្រាំពីរ នាក់។ បុរស បងបង្អស់ បានរៀបការ, ហើយ ស្លាប់ទៅ, តែ គ្មានកូនសោះ។ ប្អូនបន្ទាប់ រៀបការ នឹងបងថ្លៃមេម៉ាយ,
រួច ស្លាប់ទៅ ទាំងឥត មានកូន; រីឯ ប្អូនទីបី
ក៏ដូច្នោះដែរ។ បងប្អូន
ទាំងប្រាំពីរ នាក់ សុទ្ធតែ គ្មានកូន ដូចគ្នា។ នៅទីបំផុត នាង ក៏ស្លាប់ទៅដែរ។ លុះ ដល់ពេល មនុស្សស្លាប់ នឹងរស់ឡើងវិញ, តើ នាង ត្រូវ បានទៅ ជាប្រពន្ធ របស់អ្នកណា បើ ប្រាំពីរ នាក់ សុទ្ធតែ
យកនាង ធ្វើជាប្រពន្ធ ដូច្នេះ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
តបទៅគេ ថា៖ «អ្នករាល់គ្នា យល់ខុសហើយ, ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា មិនស្គាល់គម្ពីរ, ហើយ មិនស្គាល់
ឫទ្ធានុភាព របស់ ព្រះជាម្ចាស់ផង។
ពេលមនុស្សស្លាប់ មានជីវិត រស់ឡើងវិញ, គេ មិនរៀបការ ប្ដី ប្រពន្ធ ទៀតឡើយ, គឺ គេ នឹងបានដូច
ទេវតា នៅស្ថាន បរមសុខ។ លោកម៉ូសេ បានចែង អំពី មនុស្សស្លាប់ នឹងរស់ឡើងវិញ នៅក្នុង អត្ថបទ
ស្ដីអំពី គុម្ពោត
ដែលឆេះ។ តើ អ្នករាល់គ្នា
ធ្លាប់អាន ឬទេ? ព្រះជាម្ចាស់
មានព្រះបន្ទូល មកលោក ថា, “យើង ជាព្រះ
របស់ អប្រាហាំ, ជាព្រះ របស់ អ៊ីសាក, និងជាព្រះ របស់ យ៉ាកុប។”
ព្រះជាម្ចាស់ មិនមែន ជាព្រះ របស់ មនុស្សស្លាប់ទេ, គឺ ជាព្រះ របស់ មនុស្ស ដែលមានជីវិត។ អ្នករាល់គ្នា យល់ខុស ទាំងស្រុងហើយ!»
បទបញ្ជា
សំខាន់ ជាងគេ
មានអាចារ្យម្នាក់
បានឮ ពួកគេ ជជែក ជាមួយ ព្រះយេស៊ូ,
ហើយ ឃើញថា ព្រះអង្គ
មានព្រះបន្ទូល ឆ្លើយត្រឹមត្រូវ, គាត់ ក៏ចូលទៅជិត, ទូល ព្រះអង្គ ថា៖ «ក្នុងបណ្ដា បទបញ្ជា ទាំងអស់,
តើ បទបញ្ជាណា សំខាន់ ជាងគេ?»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល
ឆ្លើយថា៖ «នេះ ជាបទបញ្ជា ទីមួយ៖ “អ៊ីស្រាអែល អើយ, ចូរ ស្ដាប់! មានតែ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះ របស់យើង មួយព្រះអង្គគត់
ដែលពិត ជាព្រះអម្ចាស់។ ត្រូវ ស្រឡាញ់ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះ របស់អ្នក ឲ្យអស់ពី ចិត្តគំនិត, អស់ពី ស្មារតី, អស់ ពីប្រាជ្ញា, និងអស់ពី កម្លាំងកាយ។” រីឯ បទបញ្ជា ទីពីរ មានចែង
ថា, “ត្រូវ ស្រឡាញ់ បងប្អូន ឯទៀតៗ ឲ្យបានដូច ស្រឡាញ់
ខ្លួនឯង។” គ្មាន បទបញ្ជាណា
សំខាន់ ជាងបទបញ្ជា ទាំងពីរ នេះទេ។»
អាចារ្យនោះ ទូលព្រះអង្គ
ថា៖ «លោកគ្រូ, លោក មានប្រសាសន៍ ត្រូវណាស់, ហើយ ពិតផង។ មានព្រះ ជាម្ចាស់ តែមួយ ព្រះអង្គគត់, ក្រៅពី ព្រះអង្គ គ្មានព្រះ ឯណា ទៀតឡើយ។ បើ យើង ស្រឡាញ់ ព្រះអង្គ អស់ពី
ចិត្តគំនិត, អស់ពី បញ្ញា,
និងអស់ពី កម្លាំងកាយ, ហើយ បើ យើង ស្រឡាញ់ បងប្អូន
ឯទៀតៗ ឲ្យបានដូច ស្រឡាញ់ ខ្លួនឯង, នោះ ប្រសើរ ជាងថ្វាយ
តង្វាយដុត និងថ្វាយ យញ្ញបូជា ទៅទៀត។»
កាលព្រះយេស៊ូ ឮគាត់
ឆ្លើយដោយប្រាជ្ញា វាងវៃ ដូច្នេះ, ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ថា៖ «អ្នក នៅមិនឆ្ងាយ ពីព្រះរាជ្យ របស់ ព្រះជាម្ចាស់ទេ។» បន្ទាប់មក គ្មាននរណា ហ៊ានដេញដោលសួរ
ព្រះអង្គ ទៀតឡើយ។
ព្រះគ្រិស្ដ
ជាព្រះអម្ចាស់ លើស្ដេច ដាវីឌ
ព្រះយេស៊ូ បង្រៀន
មនុស្សម្នា នៅក្នុង ព្រះវិហារ ដោយមានព្រះបន្ទូល ថា៖ «ហេតុដូចម្ដេច បានជាពួកអាចារ្យ និយាយ ថា, ព្រះគ្រិស្ដ
ជាព្រះរាជបុត្រ របស់ ព្រះបាទដាវីឌ
ដូច្នេះ? ព្រះវិញ្ញាណ របស់ ព្រះជាម្ចាស់
បានបំភ្លឺ ព្រះបាទដាវីឌ ឲ្យមាន រាជឱង្ការ ថា៖
«“ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល ទៅកាន់
ព្រះអម្ចាស់
របស់ខ្ញុំ ថា, សូម គង់ខាងស្ដាំយើង
ទំរាំ ដល់យើង
បង្ក្រាបខ្មាំង សត្រូវ របស់ព្រះអង្គ
មកដាក់ក្រោម
ព្រះបាទា របស់ព្រះអង្គ។”
«បើ ព្រះបាទ ដាវីឌផ្ទាល់ ហៅព្រះគ្រិស្ដ ថា “ព្រះអម្ចាស់”
ដូច្នេះ, តើ ឲ្យព្រះគ្រិស្ដ ត្រូវ ជាព្រះរាជបុត្រ របស់ ព្រះអង្គ
ដូចម្ដេចកើត?»
បណ្ដាជន ជាច្រើន
ចូលចិត្តស្ដាប់ ព្រះបន្ទូល របស់ ព្រះយេស៊ូណាស់។
ព្រះយេស៊ូ
ប្រាប់បណ្ដាជន ឲ្យប្រយ័ត្ន នឹងពួកអាចារ្យ
ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល
បង្រៀនគេ ថា៖ «ចូរ ប្រយ័ត្ន នឹងពួកអាចារ្យ ឲ្យមែនទែន។
អ្នកទាំងនោះ ចូលចិត្ត ពាក់អាវវែង ដើរចុះ ដើរឡើង, ហើយ ចូលចិត្ត ឲ្យគេ អោនកាយ គោរព នៅតាមផ្សារ, ព្រមទាំង រើសកន្លែង អង្គុយមុខគេ ក្នុងសាលាប្រជុំ និងចូលចិត្ត
កន្លែងកិត្តិយស នៅពេលជប់លៀង។ គេ តែងនាំគ្នា ឆបោក យកទ្រព្យសម្បត្តិ របស់ ស្ត្រីមេម៉ាយ
ដោយធ្វើឫក ជាសូត្រធម៌ យ៉ាងយូរ។ អ្នកទាំងនេះ
នឹងត្រូវ ទទួលទោស យ៉ាងធ្ងន់ បំផុត ជាមិនខាន។»
តង្វាយ
របស់ស្ត្រី មេម៉ាយ
ព្រះយេស៊ូ គង់នៅមុខ
ហិបតង្វាយ។ ព្រះអង្គ ទតមើល របៀប ដែលបណ្ដាជន
យកប្រាក់ មកដាក់ ក្នុងហិបនោះ។ អ្នកមាន ច្រើននាក់ ដាក់ប្រាក់ ជាច្រើន។ មានស្ត្រី មេម៉ាយ ក្រីក្រម្នាក់
មកដល់; នាង យកប្រាក់ ពីរសេន ជាចំនួន ដ៏តិចតួច បំផុត
ដាក់ក្នុង ហិបតង្វាយ នោះដែរ។
ព្រះយេស៊ូ ត្រាស់ហៅ
ពួកសិស្សមក, ហើយ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សូមប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានដឹងច្បាស់
ថា, ស្ត្រីមេម៉ាយ ក្រីក្រនេះ បានដាក់ប្រាក់ ក្នុងហិប
ច្រើនជាងគេ ទាំងអស់, ដ្បិត ពួកអ្នក ទាំងនោះ យកប្រាក់
សំណល់ របស់ខ្លួន មកដាក់។ រីឯ ស្ត្រីមេម៉ាយ
នេះវិញ, ទោះបី នាង ក្រីក្រ យ៉ាងណា ក៏ដោយ ក៏នាង បានយកប្រាក់
ដែលនាង ត្រូវការ ជាចាំបាច់ មកដាក់ដែរ, គឺ ប្រាក់
ទាំងប៉ុន្មាន ដែលនាងមាន សម្រាប់ ចិញ្ចឹមជីវិត។»
Mark 12
The Parable of the Tenants
12 Jesus then began to speak to them in parables: “A man planted a vineyard.
He put a wall around it, dug a pit for the winepress and built a
watchtower. Then he rented the vineyard to some farmers and moved to
another place. 2 At harvest time he sent a servant to the tenants to collect from them some of the fruit of the vineyard. 3 But they seized him, beat him and sent him away empty-handed. 4 Then he sent another servant to them; they struck this man on the head and treated him shamefully. 5 He sent still another, and that one they killed. He sent many others; some of them they beat, others they killed.
6 “He had one left to send, a son, whom he loved. He sent him last of all, saying, ‘They will respect my son.’
7 “But the tenants said to one another, ‘This is the heir. Come, let’s kill him, and the inheritance will be ours.’ 8 So they took him and killed him, and threw him out of the vineyard.
9 “What then will the owner of the vineyard do? He will come and kill those tenants and give the vineyard to others. 10 Haven’t you read this passage of Scripture:
“‘The stone the builders rejected
has become the cornerstone;
11 the Lord has done this,
and it is marvelous in our eyes’[a]?”
has become the cornerstone;
11 the Lord has done this,
and it is marvelous in our eyes’[a]?”
12 Then
the chief priests, the teachers of the law and the elders looked for a
way to arrest him because they knew he had spoken the parable against
them. But they were afraid of the crowd; so they left him and went away.
Paying the Imperial Tax to Caesar
13 Later they sent some of the Pharisees and Herodians to Jesus to catch him in his words. 14 They
came to him and said, “Teacher, we know that you are a man of
integrity. You aren’t swayed by others, because you pay no attention to
who they are; but you teach the way of God in accordance with the truth.
Is it right to pay the imperial tax[b] to Caesar or not? 15 Should we pay or shouldn’t we?”
But Jesus knew their hypocrisy. “Why are you trying to trap me?” he asked. “Bring me a denarius and let me look at it.” 16 They brought the coin, and he asked them, “Whose image is this? And whose inscription?”
“Caesar’s,” they replied.
17 Then Jesus said to them, “Give back to Caesar what is Caesar’s and to God what is God’s.”
And they were amazed at him.
Marriage at the Resurrection
18 Then the Sadducees, who say there is no resurrection, came to him with a question. 19 “Teacher,”
they said, “Moses wrote for us that if a man’s brother dies and leaves a
wife but no children, the man must marry the widow and raise up
offspring for his brother. 20 Now there were seven brothers. The first one married and died without leaving any children. 21 The second one married the widow, but he also died, leaving no child. It was the same with the third. 22 In fact, none of the seven left any children. Last of all, the woman died too. 23 At the resurrection[c] whose wife will she be, since the seven were married to her?”
24 Jesus replied, “Are you not in error because you do not know the Scriptures or the power of God? 25 When the dead rise, they will neither marry nor be given in marriage; they will be like the angels in heaven. 26 Now
about the dead rising—have you not read in the Book of Moses, in the
account of the burning bush, how God said to him, ‘I am the God of
Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob’[d]? 27 He is not the God of the dead, but of the living. You are badly mistaken!”
The Greatest Commandment
28 One of the teachers of the law
came and heard them debating. Noticing that Jesus had given them a good
answer, he asked him, “Of all the commandments, which is the most
important?”
29 “The most important one,” answered Jesus, “is this: ‘Hear, O Israel: The Lord our God, the Lord is one.[e] 30 Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind and with all your strength.’[f] 31 The second is this: ‘Love your neighbor as yourself.’[g] There is no commandment greater than these.”
32 “Well said, teacher,” the man replied. “You are right in saying that God is one and there is no other but him. 33 To
love him with all your heart, with all your understanding and with all
your strength, and to love your neighbor as yourself is more important
than all burnt offerings and sacrifices.”
34 When Jesus saw that he had answered wisely, he said to him, “You are not far from the kingdom of God.” And from then on no one dared ask him any more questions.
Whose Son Is the Messiah?
35 While Jesus was teaching in the temple courts, he asked, “Why do the teachers of the law say that the Messiah is the son of David? 36 David himself, speaking by the Holy Spirit, declared:
“‘The Lord said to my Lord:
“Sit at my right hand
until I put your enemies
under your feet.”’[h]
“Sit at my right hand
until I put your enemies
under your feet.”’[h]
37 David himself calls him ‘Lord.’ How then can he be his son?”
The large crowd listened to him with delight.
Warning Against the Teachers of the Law
38 As he taught, Jesus said, “Watch
out for the teachers of the law. They like to walk around in flowing
robes and be greeted with respect in the marketplaces, 39 and have the most important seats in the synagogues and the places of honor at banquets. 40 They devour widows’ houses and for a show make lengthy prayers. These men will be punished most severely.”
The Widow’s Offering
41 Jesus sat down opposite the place where the offerings were put and watched the crowd putting their money into the temple treasury. Many rich people threw in large amounts. 42 But a poor widow came and put in two very small copper coins, worth only a few cents.
43 Calling his disciples to him, Jesus said, “Truly I tell you, this poor widow has put more into the treasury than all the others. 44 They all gave out of their wealth; but she, out of her poverty, put in everything—all she had to live on.”
Footnotes:
- Mark 12:11 Psalm 118:22,23
- Mark 12:14 A special tax levied on subject peoples, not on Roman citizens
- Mark 12:23 Some manuscripts resurrection, when people rise from the dead,
- Mark 12:26 Exodus 3:6
- Mark 12:29 Or The Lord our God is one Lord
- Mark 12:30 Deut. 6:4,5
- Mark 12:31 Lev. 19:18
- Mark 12:36 Psalm 110:1
20 comments:
Sick and tired !!!!
I agree with Sick and tired!!!!
ឣស់លោក Khmer Democrat ហាក់ដូចជា មិនខ្វាល់ នឹង ឣានាគតនៃប្រទេសកម្ពុជាឡើយ ឣស់លោក ខ្វាល់ខ្វាយ តែនឹងការរីកចំរើន នៃ ព្រះយេស៊ូតែប៉ុណ្ណោះ។
If you are Khmer, you should be ashamed of yourselves, because you can preach all you want after the election.
នៅពេលនោះក្នុងសាលាប្រជុំមានបុរសម្នាក់ដែលមានវិញ្ញាណល្អនៅក្នុងខ្លួន ស្រែកឡើងថា៖ កក្តាន់! កក្តាន់!
មានមនុស្សយ៉ាងច្រើនមកមូលផ្ដុំគ្នាកក្តាន់កកកុញ គ្មានសល់កន្លែងណាសោះឡើយសូម្បីតែនៅមាត់ទ្វារផ្ទះក៏មានអ្នកកក្តាន់ដែរ។
ព្រះយេស៊ូ យាងចេញ ពីទីនោះ ឆ្ពោះទៅ ស្រុកយូដា និងត្រើយខាង នាយ ទន្លេយ័រដាន ស្រាប់តែព្រះអង្គទតឃើញសិស្សខ្ទើយមួយក្រុមកំពុងកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងស្វាហាប់។
រំពេចនោះ ពួកសិស្ស ក្រឡេកមើល ជុំវិញខ្លួន, ពុំឃើញ នរណា ទៀតឡើយ, ឃើញតែសិស្សខ្ទើយបួនប្រាំនាក់កំពុកកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល សួរថា៖ «តើ អ្នករាល់គ្នា មាននំបុ័ង ប៉ុន្មានដុំ?»
ពួកគេទូលថា៖ «អត់ដឹងមានប៉ុន្មានទេពីព្រោះពួកយើងកំពុងកក្តាន់។»
នាងក៏ចេញទៅសួរមាតាថា៖ «តើខ្ញុំម្ចាស់ត្រូវសុំអ្វី?»
មាតាឆ្លើយថា៖ «ត្រូវសុំកក្តាន់យ៉ូហាន-បាទីស្ដឲ្យបាន។»
មានអាចារ្យម្នាក់ បានឮ ពួកគេ ជជែក ជាមួយ ព្រះយេស៊ូ, ហើយ ឃើញសិស្សខ្ទើយមូយក្រុមកំពុងកក្តាន់យ៉ាងស្វាហាប់ទៀតផង។
8:35PM!, 8:36PM!, 8:37PM! and 8:41PM!
កុំខំឱនក្បាលបៅ ក្ដខ្លួនឯង ពេក ហាស់.ហាស់.ហាស៉…
ពូជអាចុយម៉្រាយ កក្តាន់ ហា!! កណ្តួយម៉ែវា
អារន្ទះបាញ់មួយពូជ ហាស! ហា!!
កុំខំឱនក្បាលបៅ ក្ដខ្លួនឯង ពេក ប្រយ័ត្ត គ្រោះថ្នាក់ ចរាចរ ហាស! ហា!!
អារលាយមួយពូជ4:04PM!
កុំខំឱនក្បាលបៅ ក្ដខ្លួនឯង ពេក ហាស់.ហាស់.ហាស៉…
ពូជអាចុយម៉្រាយ កក្តាន់ ហា!! កណ្តួយម៉ែវា
អារន្ទះបាញ់មួយពូជ ហាស! ហា!!
ឪហ្អែងចុយយាយហ្អែង ហើយហ្អែងចុយម៉ែហ្អែង ហើយតាហ្អែងចុយក្តិតហ្អែង!!!ហាហាហាហ ស្លាប់ទៅពូជអាខ្ទើយចុយកូនចៅឯង!!! ហាហាហាហា!
រំពេចនោះ ពួកសិស្ស ក្រឡេកមើល ជុំវិញខ្លួន, ពុំឃើញ នរណា ទៀតឡើយ, ឃើញតែសិស្សខ្ទើយបួនប្រាំនាក់កំពុកកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
នៅពេល ត្រឡប់ មកពីផ្សារវិញ, ដរាបណា គេ មិនបានធ្វើ ពិធីកក្តាន់ ជាមុនទេ, គេ មិនបរិភោគឡើយ។ គេ កាន់ទំនៀម ទម្លាប់ ផ្សេងៗទៀត ជាច្រើន, ដូចជា ពិធីកក្តាន់ជាដើម។
នៅក្នុងនោះគេឃើញមានអាសិស្សខ្ទើយអត់ពូជម្នាក់ដែរគឺអាខ្ទើយ 4:05 PM កំពុងខំកក្តាន់ដ៍ខ្លីរបស់វាបង្អួតគេដែរ។
អារលាយមួយពូជ4:05AM!
កុំខំឱនក្បាលបៅ ក្ដខ្លួនឯង ពេក ហាស់.ហាស់.ហាស៉…
ពូជអាចុយម៉្រាយ កក្តាន់ ហា!! កណ្តួយម៉ែវា
អារន្ទះបាញ់មួយពូជ ហាស! ហា!!
ឪហ្អែងចុយយាយហ្អែង ហើយហ្អែងចុយម៉ែហ្អែង ហើយតាហ្អែងចុយក្តិតហ្អែង!!!ហាហាហាហ ស្លាប់ទៅពូជអាខ្ទើយចុយកូនចៅឯង!!!
ហាហាហាហា!
នៅក្នុងនោះគេឃើញមានអាសិស្សខ្ទើយអត់ពូជម្នាក់ដែរគឺអាខ្ទើយ 4:05 AM កំពុងខំកក្តាន់ដ៍ខ្លីរបស់វាបង្អួតគេដែរ។
អារលាយ 4:05 AM
សួរឪហ្អែងមើលពេលវាធើក្តិតយាយហ្អែងឲ្យប្រហោងធ្លុងនោះ តើឪហ្អែងមានកក្តាន់អត់?
ពួកសិស្សខ្ទើយក៏ចេញទៅ, ប្រកាស ឲ្យមនុស្សម្នាប្រញាប់កក្តាន់។ គេបានដេញអារក្ស ជាច្រើន ចេញពីមនុស្ស, ព្រមទាំង ចាក់ប្រេង លើអ្នកជំងឺច្រើននាក់, ដើម្បីស្រួលក្នុងការកក្តាន់។
រំពេចនោះ អាសិស្សខ្ទើយ 4:05AM ក្រឡេកមើល ជុំវិញខ្លួន, ពុំឃើញនរណាទៀតឡើយ, ក៍ស្ទុះទៅបៀមក្តឆ្កែអង្គែរស៊ីកញ្ចាស់មួយដែលកំពុងដេកប្រកាច់ក្បែរអាចន៍ជ្រូកយ៉ាងត្រេកត្រអាលហាក់ដូចជាពុំខ្វល់នឹងកូនក្មេងចោមរោមមើលសោះឡើយ។
Post a Comment