Monday, August 19, 2013

Reading LUKE chapter 14

Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ដោយ លោក​ លូកា

Recently, I discovered the sermons of my college pastor online.  While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days). 

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended.  Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?  

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)

Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |


Complete Gospel of LUKE


ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​អ្នក​ជំងឺ​ម្នាក់ ​ឲ្យ​ជា ​នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ

មាន​ថ្ងៃ​មួយ ​ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ, ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ទៅ​ សោយ​ព្រះស្ងោយ ​នៅ​ផ្ទះ ​របស់ ​មេ​ដឹក​នាំ​ ខាង​គណៈ ផារីស៊ីម្នាក់។  អស់​អ្នក ​ដែល​នៅ ​ផ្ទះ​នោះ ​តាម​ឃ្លាំ​មើល ​ព្រះអង្គ។  មាន​បុរស​ម្នាក់ ​កើត​ទាច ឈរ​នៅ​មុខ​ ព្រះអង្គ។  ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​សួរ​ទៅ​ ពួក​បណ្ឌិត ​ខាង​វិន័យ និង​ពួក​ខាង​ គណៈផារីស៊ី ​ថា៖ «តើ ​យើង​ មាន​សិទ្ធិ​មើល​អ្នក​ជំងឺ ​ឲ្យ​បាន​ជា នៅ​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ ឬ​ទេ

គេ ​នៅ​ស្ងៀម ​ទាំង​អស់​គ្នា។  ព្រះយេស៊ូ ​ហៅ​អ្នក​ជំងឺ​ មក, ហើយ ​ប្រោស​គាត់ ​ឲ្យ​ជា, រួច​ ឲ្យ​គាត់ ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ។

បន្ទាប់​មក, ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ក្នុង​ចំណោម ​អ្នក​រាល់​គ្នា, បើ​ អ្នក​ណា​ម្នាក់​ មាន​កូន ឬ​គោ​ ធ្លាក់​អណ្ដូង, ទោះ​បី​ថ្ងៃ​នោះ​ ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ ក៏​ដោយ, ក៏​អ្នក​នោះ​ ស្រង់ កូន ឬ​គោ​​ ឡើង ​ជា​បន្ទាន់ ​មិន​ខាន។»  គេ​ ពុំ​អាច​ឆ្លើយ​តប​ នឹង​ព្រះអង្គ ​អំពី​សេចក្ដី​ ទាំង​នេះ​ បាន​ឡើយ។

កុំ​ចង់​បាន ​កន្លែង​កិត្តិយស

ព្រះយេស៊ូ​ សង្កេត​ឃើញ ​ភ្ញៀវៗ ចេះ​តែ ​រើស​កន្លែង ​កិត្តិយស ​អង្គុយ, ព្រះអង្គ​ ក៏​មាន​ព្រះបន្ទូល​ ជា​ប្រស្នា ​ទៅ​គេ ថា៖ «បើ​ មាន​គេ​ អញ្ជើញ​អ្នក​ ទៅ​ជប់លៀង ក្នុង​ពិធី​មង្គល​ការ​ ណា​មួយ, សូម​ កុំ​ទៅ​អង្គុយ​ កន្លែង ​ដែល​គេ ​បម្រុង​ទុក សម្រាប់ ​ភ្ញៀវ​កិត្តិយស, ក្រែង​លោ​ គេ ​បាន​អញ្ជើញ​ ភ្ញៀវ​ម្នាក់​ទៀត មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់​ ជាង​អ្នក។  ប្រសិន​បើ​ ម្ចាស់​ផ្ទះ​ បាន​អញ្ជើញ​ អ្នក​ផង, អញ្ជើញ​ភ្ញៀវ​ មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់​ នោះ​ផង, គាត់​ មុខ​ជា​សុំ​ ឲ្យ​អ្នក ​ទុក​កន្លែង​ កិត្តិយស ​ជូន​អ្នក​ មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់​ ជា​មិន​ខាន។  ពេល​នោះ អ្នក​ នឹង​ត្រូវ​អាម៉ាស់​មុខ, ហើយ ​ទៅ​អង្គុយ​ កន្លែង​ អន់​ជាង​គេ​វិញ។  ដូច្នេះ បើ​ មាន​គេ ​អញ្ជើញ​អ្នក, ចូរ​ ទៅ​អង្គុយ​ កន្លែង​អន់​ ជាង​គេ​សិន, លុះ​ ដល់​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ ពោល​មក​ កាន់​អ្នក​ ថា, “សម្លាញ់​អើយ, សូម​អ្នក​ មក​អង្គុយ​ នៅ​កន្លែង​ ខាង​មុខ​នេះ​វិញ។ ពេល​នោះ, អ្នក​ នឹង​មាន​កិត្តិយស ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ភ្ញៀវ​ទាំង​អស់ ​ដែល​អង្គុយ ​រួម​តុ​ ជា​មួយ​អ្នក​ ជា​មិន​ខាន។  អ្នក​ណា ​លើក​តម្កើង​ខ្លួន, អ្នក​នោះ​ នឹង​ត្រូវ​គេ ​បន្ទាប​ចុះ។  រីឯ​ អ្នក ​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន នឹង​ត្រូវ​ គេ ​លើក​តម្កើង​វិញ។»

ត្រូវ​អញ្ជើញ ​អ្នក​ក្រីក្រ ​មក​បរិភោគ 

បន្ទាប់​មក ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​កាន់​អ្នក​ ដែល​បាន​យាង​ព្រះអង្គ មក​សោយ​ ព្រះស្ងោយ​នោះ ​ថា៖ «កាល​ណា​អ្នក ​អញ្ជើញ​ភ្ញៀវ​ មក​ជប់លៀង, ទោះ​បី ​ថ្ងៃ​ត្រង់​ក្ដី, ល្ងាច​ក្ដី, កុំ ​អញ្ជើញ​ មិត្តភក្ដិ, បង​ប្អូន, ញាតិសន្ដាន ​របស់​អ្នក, ឬ​អ្នក​ជិត​ខាង ដែល​មាន​សម្បត្តិ​ ស្ដុកស្ដម្ភ ​នោះ​ឡើយ, ដ្បិត ​អ្នក​ទាំង​នោះ ​អញ្ជើញ​អ្នក ​តប​ស្នង​វិញ​បាន។  ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ, ពេល​ណា​អ្នក ​ធ្វើ​ពិធី​ជប់លៀង​, ត្រូវ ​អញ្ជើញ​អ្នក​ក្រីក្រ, មនុស្ស​ពិការ, ខ្វិន​ខ្វាក់។  ធ្វើ​ដូច្នេះ, អ្នក ​នឹង​មាន​ សុភមង្គល ​ជា​មិន​ខាន, ដ្បិត ​អ្នក​ទាំង​នោះ ​ពុំ​អាច​តប​ស្នង​ អ្នក​បាន​ឡើយ, គឺ ព្រះជាម្ចាស់ ​វិញ​ទេ ​ដែល​នឹង​តប​ស្នង ​ជូន​អ្នក នៅ​ពេល​មនុស្ស​ សុចរិត ​រស់​ឡើង​វិញ។» 

ប្រស្នា​ អំពី​ អ្នក​ក្រីក្រ​ ជប់លៀង​ ជំនួស​ភ្ញៀវ  

ក្រោយ​បាន​ឮ​ ព្រះបន្ទូល ​ទាំង​នេះ​ហើយ, បុរស​ម្នាក់ ​ដែល​អង្គុយ ​រួម​តុ​ ជា​មួយ​ព្រះយេស៊ូ ទូល​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «អ្នក​ណា​ បាន​ចូល​រួម ​ពិធី​ជប់លៀង ​ក្នុង​ព្រះរាជ្យ ​របស់​ ព្រះជាម្ចាស់, អ្នក​នោះ ​ប្រាកដ​ ជា​មាន​ សុភមង្គល​ ហើយ។»

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​គាត់​ ថា៖ «មាន​បុរស​ម្នាក់​ រៀប​ពិធី​ ជប់លៀង ​មួយ​យ៉ាង​ធំ, ហើយ​ លោក​ បាន​អញ្ជើញ​ភ្ញៀវ​ ជា​ច្រើន។  លុះ​ ដល់​ម៉ោង​ ជប់លៀង, លោក ​ចាត់​អ្នក​បំរើ ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រាប់​ភ្ញៀវ​ ថា, “ម្ហូប​អាហារ​ បាន​រៀបចំ ​ស្រេច​ហើយ។  សូម​ អញ្ជើញ​មក។   

«ប៉ុន្តែ ភ្ញៀវ​ទាំង​នោះ ​ដោះសា​ បន្ត​បន្ទាប់​គ្នា។  ម្នាក់​ និយាយ ​ទៅ​កាន់​ អ្នក​បំរើ​ ថា, “ខ្ញុំ ​ទើប​ នឹង​ទិញ​ដី​ចំការ​មួយ​កន្លែង។  ខ្ញុំ​ ត្រូវ​តែ ​ចេញ​ទៅ​មើល ​ឥឡូវ​នេះ។  សូម ​មេត្តា​ អភ័យ​ទោស ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផង។ 

«ម្នាក់ ​និយាយ ​ថា, “ខ្ញុំ​ ទើប ​នឹង​ទិញ ​គោ​ប្រាំ​នឹម។  ខ្ញុំ ​ត្រូវ​តែ ​ទៅ​ទឹម​វា​ សាក​ល​មើល។  ​សូម​ មេត្តា​ អភ័យ​ទោស ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផង។  

«ម្នាក់​ទៀត ​ពោល​ថា, “ខ្ញុំ ​ទើប​ នឹង​រៀបការ​ប្រពន្ធ។  ខ្ញុំ​ ពុំ​អាច​ទៅ ​ចូល​រួម​ ក្នុង​ពិធី ​ជប់លៀង​ បាន​ឡើយ។” 

«អ្នក​បំរើ ​វិល​ទៅ​ ជួប​ម្ចាស់ ​របស់​ ខ្លួន​វិញ, ហើយ ​ជំរាប​លោក​ តាម​ដំណើរ​រឿង។  ម្ចាស់​ផ្ទះ ​ក៏​ខឹង។  លោក​ ប្រាប់​ទៅ​ អ្នក​បំរើ​ ថា, “ចូរ​ ប្រញាប់​ ចេញ​ទៅ​ តាម​ទី​ផ្សារ, ទៅ​តាម​ផ្លូវ​នានា ​ក្នុង​ទីក្រុង, ហើយ​ ប្រមូល​ មនុស្ស​ ក្រីក្រ, មនុស្ស​ ពិការ, និង​មនុស្ស ​ខ្វាក់​ខ្វិន​មក។  បន្តិច​ក្រោយ​មក, អ្នក​បំរើ​ ជំរាប ​ចៅហ្វាយ​វិញ​ ថា, “លោក​ម្ចាស់, ខ្ញុំ​បាទ ​បាន​ធ្វើ​តាម​បង្គាប់ ​របស់​ លោក​ហើយ, តែ​ កន្លែង​អង្គុយ ​នៅ​មាន​សល់​ទៀត។ 
 
«ម្ចាស់​ផ្ទះ​ ប្រាប់​ទៅ​ អ្នក​បំរើ​ទៀត​ ថា, “ចូរ​ ទៅ​តាម​ផ្លូវ​ ស្រុក​ស្រែ, តាម​កៀន​របង, ហើយ​ បង្ខំ​មនុស្សម្នា ​ឲ្យ​ចូល​មក ​ពេញ​ផ្ទះ​ខ្ញុំ។  ខ្ញុំ​ សូម​ប្រាប់ ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​ថា, ក្នុង​ចំណោម​ អស់​អ្នក ​ដែល​ខ្ញុំ​ បាន​អញ្ជើញ ​កាល​ពី​មុន​នោះ, គ្មាន ​នរណា​ម្នាក់ ​បាន​បរិភោគ​ ក្នុង​ពិធី​ ជប់លៀង ​របស់​ខ្ញុំ​ឡើយ។”»

អំពី ​របៀប ​ដែល​ត្រូវ​តាម ​ព្រះយេស៊ូ 

មាន​មហាជន ​ជា​ច្រើន ​ធ្វើ​ដំណើរ​ ជា​មួយ ​ព្រះយេស៊ូ។  ព្រះអង្គ ​បែរ​ព្រះភក្ត្រ​ ទៅ​រក​គេ, ហើយ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «បើ ​អ្នក​ណា​ ចង់​មក​តាម​ខ្ញុំ តែ ​មិន​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ​ខ្លាំង​ជាង​ឪពុក, ម្ដាយ, ប្រពន្ធ, កូន, បង, ​ប្អូន ​ប្រុស ​ស្រី, និង​ជីវិត​ខ្លួន​ទេ, អ្នក​នោះ​ ពុំ​ អាច​ធ្វើ​ ជា​សិស្ស ​របស់​ខ្ញុំ​ បាន​ឡើយ។  អ្នក​ណា ​មិន​លី​ឈើ​ឆ្កាង ​របស់​ខ្លួន​ មក​តាម​ខ្ញុំ​ទេ, អ្នក​នោះ​ ក៏​ពុំ​ អាច​ធ្វើ​ ជា​សិស្ស​ របស់​ខ្ញុំ​ បាន​ដែរ។

«ក្នុង​ចំណោម​ អ្នក​រាល់​គ្នា, ប្រសិន​បើ​ នរណា​ម្នាក់​ ចង់​សង់​ផ្ទះ​ថ្ម​ ធំ​មួយ, អ្នក​នោះ​ ត្រូវ​ អង្គុយ​គិតគូរ, មើល​ថ្លៃ​សង់​ ជា​មុន​សិន ដើម្បី​ ឲ្យ​ដឹង​ថា, តើ​ ខ្លួន ​មាន​ប្រាក់​ល្មម ​នឹង​បង្ហើយ​សំណង់ ឬ​យ៉ាង​ណា។  ក្រែង​លោ​ ចាក់​គ្រឹះ​ហើយ, តែ​ មិន​អាច​ បង្ហើយ​បាន, មនុស្សម្នា​ ឃើញ មុខ​ជា​សើច​ ចំអក​ ឲ្យ​មិន​ខាន។  គេ​ នឹង​ពោល​ ថា, “មើល ​បុរស​នេះ​ សង់​ផ្ទះ, តែ​ មិន​អាច​បង្ហើយ​ បាន​ទេ។

«ម្យ៉ាង​ទៀត, ប្រសិន​បើ​ មាន​ស្ដេច ​មួយ​អង្គ ​ចេញ​ទៅ ​ធ្វើ​សឹក​សង្គ្រាម តទល់​ នឹង​ស្ដេច ​មួយ​អង្គ​ទៀត, ទ្រង់ ​ត្រូវ​ គង់ ​គិតគូរ​ ជា​មុន​សិន​ ថា, បើ​ទ្រង់​ មាន​ទ័ព ​មួយ​ម៉ឺន​នាក់, តើ​ទ្រង់ ​អាច​តទល់ ​នឹង​បច្ចាមិត្ត​ ដែល​មាន​គ្នា​ ពីរ​ម៉ឺន​នាក់​ បាន​ឬ​យ៉ាង​ណាបើ ​ឃើញ​ថា ​មិន​អាច​តទល់ ​បាន​ទេនោះ, ​ទ្រង់​ នឹង​ចាត់​រាជទូត ​ឲ្យ​ទៅ​ សូម ​ចរចា ​រក​សន្តិភាព ក្នុង​ពេល​ ដែល​ស្ដេច​ មួយ​អង្គ​ទៀត​ នៅ​ឆ្ងាយ ​នៅ​ឡើយ។  ដូច្នេះ ក្នុង​ចំណោម ​អ្នក​រាល់​គ្នា, បើ ​អ្នក​ណា ​មិន​លះបង់​ អ្វីៗ​ ទាំង​អស់ ​ដែល​ខ្លួន​ មាន​ទេ, អ្នក​នោះ ​មិន​អាច​ធ្វើ​ ជា​សិស្ស ​របស់​ខ្ញុំ ​បាន​ឡើយ។

កុំ​ឲ្យបាត់​ជាតិ​ប្រៃ 

«អំបិល​ ជា ​របស់​មួយ ​សំខាន់​ណាស់។  ប៉ុន្តែ បើ ​វា ​បាត់​ជាតិ ​ប្រៃ​ហើយ, តើ​ ធ្វើ​ម្ដេច ​នឹង​ឲ្យ​វា​ ប្រៃ​វិញ​បានវា ​គ្មាន​សារ ​ប្រយោជន៍​ អ្វី​ទៀត​ទេ, ទោះ​បី​ យក​ទៅ​ លាយ​ដី ឬ​លាយ​ជី ​ក៏​មិន​កើត​ដែរ។  មាន​តែ​ ចាក់​ចោល​ ទៅ​ខាង​ក្រៅ​ប៉ុណ្ណោះ។  អស់​អ្នក ដែល​ឮ​ ពាក្យ​នេះ, សូម ​យក​ទៅ​ ពិចារណា​ចុះ។»

Jesus at a Pharisee’s House

14 One Sabbath, when Jesus went to eat in the house of a prominent Pharisee, he was being carefully watched. There in front of him was a man suffering from abnormal swelling of his body. Jesus asked the Pharisees and experts in the law, “Is it lawful to heal on the Sabbath or not?” But they remained silent. So taking hold of the man, he healed him and sent him on his way.


Then he asked them, “If one of you has a child[a] or an ox that falls into a well on the Sabbath day, will you not immediately pull it out?” And they had nothing to say.


When he noticed how the guests picked the places of honor at the table, he told them this parable: “When someone invites you to a wedding feast, do not take the place of honor, for a person more distinguished than you may have been invited. If so, the host who invited both of you will come and say to you, ‘Give this person your seat.’ Then, humiliated, you will have to take the least important place. 10 But when you are invited, take the lowest place, so that when your host comes, he will say to you, ‘Friend, move up to a better place.’ Then you will be honored in the presence of all the other guests. 11 For all those who exalt themselves will be humbled, and those who humble themselves will be exalted.”


12 Then Jesus said to his host, “When you give a luncheon or dinner, do not invite your friends, your brothers or sisters, your relatives, or your rich neighbors; if you do, they may invite you back and so you will be repaid. 13 But when you give a banquet, invite the poor, the crippled, the lame, the blind, 14 and you will be blessed. Although they cannot repay you, you will be repaid at the resurrection of the righteous.”


The Parable of the Great Banquet

 

15 When one of those at the table with him heard this, he said to Jesus, “Blessed is the one who will eat at the feast in the kingdom of God.”


16 Jesus replied: “A certain man was preparing a great banquet and invited many guests. 17 At the time of the banquet he sent his servant to tell those who had been invited, ‘Come, for everything is now ready.’


18 “But they all alike began to make excuses. The first said, ‘I have just bought a field, and I must go and see it. Please excuse me.’


19 “Another said, ‘I have just bought five yoke of oxen, and I’m on my way to try them out. Please excuse me.’


20 “Still another said, ‘I just got married, so I can’t come.’


21 “The servant came back and reported this to his master. Then the owner of the house became angry and ordered his servant, ‘Go out quickly into the streets and alleys of the town and bring in the poor, the crippled, the blind and the lame.’


22 “‘Sir,’ the servant said, ‘what you ordered has been done, but there is still room.’


23 “Then the master told his servant, ‘Go out to the roads and country lanes and compel them to come in, so that my house will be full. 24 I tell you, not one of those who were invited will get a taste of my banquet.’”


The Cost of Being a Disciple

 

25 Large crowds were traveling with Jesus, and turning to them he said: 26 “If anyone comes to me and does not hate father and mother, wife and children, brothers and sisters—yes, even their own life—such a person cannot be my disciple. 27 And whoever does not carry their cross and follow me cannot be my disciple.


28 “Suppose one of you wants to build a tower. Won’t you first sit down and estimate the cost to see if you have enough money to complete it? 29 For if you lay the foundation and are not able to finish it, everyone who sees it will ridicule you, 30 saying, ‘This person began to build and wasn’t able to finish.’


31 “Or suppose a king is about to go to war against another king. Won’t he first sit down and consider whether he is able with ten thousand men to oppose the one coming against him with twenty thousand? 32 If he is not able, he will send a delegation while the other is still a long way off and will ask for terms of peace. 33 In the same way, those of you who do not give up everything you have cannot be my disciples.


34 “Salt is good, but if it loses its saltiness, how can it be made salty again? 35 It is fit neither for the soil nor for the manure pile; it is thrown out.

“Whoever has ears to hear, let them hear.”

Footnotes:

  1. Luke 14:5 Some manuscripts donkey

  


17 comments:

Anonymous said...

Dumb head. Traitor. Un-Cambodian. Drop out of this site.

KI-Media is brainless.

Anonymous said...

Theary Dearest,

We love you very much for your ideas and ideals of helping to rescue our Motherland.
But when you try to peddle your Christianity and / or Khmer grammar punctuation, our love and admiration for
you drastically drop to 25 %. !!!

Khmer UNITY is most needed at this troubled juncture.
Certainly, these two passions of yours would break that UNITY.

Anonymous said...

8:05, That's your problem, not God. Who need change? I can tell you this much - not God.

Anonymous said...

9:06 AM

It backfired on YOU !!!
YOU and YOUR God perpetuate your problems.
God is only your mouth !!!

Anonymous said...

1:34 PM

If it backfired on YOU, why don't you change? Why change anything if there is no TRUTH? Hun Sen is as good as Sam Rainsy!!!

You never read the Bible and understand it from God's perspective not your perspective.

YOU need to change or you will die in your sin!!!!

The Bible stated that, "man perpetuated his own problems, and it is in man to change." Change or be Damned. This is JUSTICE!!!!!!!!

Anonymous said...


មាន​ថ្ងៃ​មួយ ​ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ, ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ទៅ​ សោយ​ព្រះស្ងោយ ​នៅ​ផ្ទះ ​របស់ ​មេ​ដឹក​នាំ​ ខាង​គណៈ ផារីស៊ីម្នាក់ដែលកំពុងកក្តាន់។ អស់​អ្នក ​ដែល​នៅ ​ផ្ទះ​នោះ ​តាម​ឃ្លាំ​មើល ​ព្រះអង្គ។ មាន​បុរស​ម្នាក់ ​កើត​ទាច ឈរ​នៅ​មុខ​ព្រះអង្គតែដៃកំពុងកក្តាន់។

Anonymous said...

បន្ទាប់​មក, ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «ក្នុង​ចំណោម ​អ្នក​រាល់​គ្នា, បើ​ អ្នក​ណា​ម្នាក់​ មាន​កូន ឬ​គោ​ ធ្លាក់​អណ្ដូង, ទោះ​បី​ថ្ងៃ​នោះ​ ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ​ ក៏​ដោយ, ក៏​អ្នក​នោះ​ ស្រង់ កូន ឬ​គោ​​ ឡើង ​ជា​បន្ទាន់ ​មិន​ខាន។» គេ​ ពុំ​អាច​ឆ្លើយ​តប​ នឹង​ព្រះអង្គ ​អំពី​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ​បាន​ឡើយពីព្រោះម្នាក់ៗរវល់កក្តាន់។

Anonymous said...

ព្រះយេស៊ូ ​ត្រាស់​ហៅ​សិស្ស ទាំង​ដប់ពីរ​រូប​ មក​ជួបជុំ​គ្នា, ស្រាប់តែសិស្សខ្ទើយទាំងដប់ពីររូបឈរកក្តាន់ធ្វើមិនដឹង។

Anonymous said...

សិស្ស ​របស់​ព្រះយេស៊ូ ទូល​សួរ​ ព្រះអង្គ ​ថា៖ «តើ​ពាក្យ​ប្រស្នា​នោះ មាន​ន័យ​ ដូច​ម្ដេច?» ស្រាប់តែសិស្សខ្ទើយម្នាក់ស្រែកឡើងថា កក្តាន់! កក្តាន់!

Anonymous said...

ពេល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចេញ ​ពី​ព្រះវិហារ​ទៅ មាន​សិស្សខ្ទើយ​ម្នាក់​ ទូល​ព្រះអង្គ​ ថា៖ «ព្រះគ្រូ, សូម​ មើល​ថ្ម​នុ៎ះ! ​ស្អាត​ណាស់! វិមាន​ ទាំង​នេះ​ ល្អ​ វិសេស វិសាល ​បំផុតសំរាប់កក្តាន់!»

Anonymous said...

ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ចេញ ​ពី​ទី​នោះ ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ ស្រុក​យូដា និង​ត្រើយ​ខាង​ នាយ​ ទន្លេ​យ័រដាន ស្រាប់តែព្រះអង្គទតឃើញសិស្សខ្ទើយមួយក្រុមកំពុងកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងត្រេកត្រអាល។

Anonymous said...

It is a mockery to post all Jesus Christ's Good News in this website. please create your own site and post as much as you can. Please save this space for someting else about our nation. I'm not anti-Christ; I respect and value all faiths, but don't sneak in here; it is not a proper place to spread the Good News.

Anonymous said...

6:48 PM

You said " Hun Sen is as good as Sam Rainsy "
thus YOU don't know the meaning of good is.
YOU need change, and to be changed, obviously not me !!!

Anonymous said...

1:38 AM

Well expressed.



Amen

Anonymous said...

3:26

I know what Good is: None of us are good!! ONLY God is GOOD!!

What do you have against God's GOODNESS that you can't tolerate him or his WORD?

You live because of his goodness toward you, not because of your self righteousness. I believe in God's truth and I have changed my world view that this world will be shaken to her core soon!!

Anonymous said...

Maybe God is making a mockery of the Khmer people, Don't you people ever think of that?

God's concern for Khmer is their salvation, not Democrazy. The people are out of order with their Creator. Disorder comes when truth is misalign.

This world is out of order with God. The only way for God to fix it is to destroy the power that be that subvert his order.

God ain't impress with Arab Spring or any Spring that will spring up in the near future.

God has set forth in his law for blessing and cursing; for life or for death, and he encourages the people to choose life. So far the Cambodian people prefer death and the cursing by rejecting his Truth. Tell me who need change? Can't change God. He said, 'I change not.' And it is a good thing that he change not, otherwise he cannot be trusted or we'll all be dead long ago.


Anonymous said...

5:37 AM, and 6:00 AM,

You can say what ever you want to.
We want to check it with your God.
Give us his phone number or his address.