Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ រៀបរៀងដោយ លោក លូកា
Recently,
I discovered the sermons of my college pastor online. While at
Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown
friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from
campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the
leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.
We
drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a
senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob
Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the
week days).
When
I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and
security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne
Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and
media, also attended. Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the
US Senate, Dr. Richard Halverson.
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?
It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)
Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |
Complete Gospel of LUKE
ព្រះយេស៊ូ តបទៅគេវិញ ថា៖ «ក្នុងគម្ពីរ មានអត្ថបទមួយ ស្ដីអំពី ការដែល ព្រះបាទដាវីឌ និងបរិពារ បានប្រព្រឹត្តនៅពេលឃ្លាន, គឺ ស្ដេច បានយាងចូលទៅ ក្នុងដំណាក់ របស់ព្រះជាម្ចាស់, យកនំបុ័ង ដែលគេ តាំងថ្វាយ ព្រះជាម្ចាស់ មកសោយ, ព្រមទាំង ចែកឲ្យពួកបរិពារ បរិភោគ ទៀតផង។ តាមវិន័យ, មានតែ ពួកបូជាចារ្យ ប៉ុណ្ណោះ ដែលមានសិទ្ធិបរិភោគ នំបុ័ងនោះបាន។ តើ អ្នករាល់គ្នា ធ្លាប់អានអត្ថបទនោះ ឬទេ?» ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេទៀត ថា៖ «បុត្រមនុស្ស ជាម្ចាស់ លើថ្ងៃសប្ប័ទ។»
ព្រះយេស៊ូ ប្រោសមនុស្ស ស្វិតដៃម្នាក់ ឲ្យជា
នៅថ្ងៃសប្ប័ទ មួយទៀត, ព្រះយេស៊ូ យាងចូលក្នុ ងសាលាប្រជុំ, ហើយ ទ្រង់ប ង្រៀនគេ។ នៅទីនោះ
មានបុរស ម្នាក់ ស្វិតដៃស្ដាំ។ ពួកអាចារ្យ និងពួកខាង
គណៈផារីស៊ី តាមមើលព្រះយេស៊ូ, ក្រែងលោ ព្រះអង្គ
ប្រោសអ្នកជំងឺ នៅថ្ងៃសប្ប័ទ, ព្រោះ គេ ចង់រកលេស
ចោទប្រកាន់ ព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូ
ឈ្វេងយល់ ចិត្តគំនិត របស់ ពួកគេ, ទ្រង់
ក៏មានព្រះបន្ទូល ទៅកាន់បុរស ស្វិតដៃនោះ ថា៖ «ចូរ ក្រោកឡើង, មកឈរនៅ
កណ្ដាលគេ ឯណេះ។» បុរសនោះ ក៏ក្រោកឈរឡើង។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សូមសួរ អ្នករាល់គ្នាថា, នៅថ្ងៃសប្ប័ទ, តើ មនុស្ស មានសិទ្ធិ ធ្វើអំពើល្អ ឬធ្វើអំពើអាក្រក់? តើ ត្រូវ សង្គ្រោះ ជីវិតមនុស្ស ឬធ្វើ ឲ្យវិនាសអន្តរាយ?»
ព្រះអង្គ បែរ ព្រះភក្ត្រ ទតមើល មនុស្ស ទាំងអស់ ដែលនៅជុំវិញ, រួច មានព្រះបន្ទូល ទៅបុរស ស្វិតដៃនោះ ថា៖ «ចូរ លាតដៃមើល៍។» គាត់ ក៏លាតដៃ, ហើយ ដៃគាត់បានជា ដូចដើមវិញ។ ពួកគេ ក្ដៅក្រហាយ យ៉ាងខ្លាំង, ហើយ ពិគ្រោះគ្នា, គិតធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បី ប្រឆាំង នឹងព្រះយេស៊ូ។
«ចំណែក ឯអ្នករាល់គ្នា ដែលជា អ្នកមាន អើយ,
«ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ដែលកំពុង ស្ដាប់ខ្ញុំ ថា, ចូរ ស្រឡាញ់ ខ្មាំងសត្រូវ របស់ខ្លួន, និងធ្វើ អំពើល្អ ដល់អស់អ្នក ដែលស្អប់ អ្នករាល់គ្នា។ ត្រូវ ជូនពរ ដល់អស់អ្នក ដែលប្រទេច ផ្ដាសា អ្នករាល់គ្នា និងអង្វរ ព្រះជាម្ចាស់។ សូម ទ្រង់ ប្រទានពរ ដល់អស់អ្នក ដែលបៀតបៀន អ្នករាល់គ្នា។ ប្រសិន បើ មានគេ ទះកំផ្លៀង អ្នកម្ខាង, ចូរ បែរឲ្យគេ ទះម្ខាង ទៀតចុះ។ ប្រសិនបើ គេ យកអាវធំ របស់អ្នក, ចូរឲ្យគេ យកអាវ ក្នុងថែម ទៀតទៅ។ បើ មានអ្នកណា សុំអ្វី ពីអ្នក, ចូរ ឲ្យគេទៅ, ហើយ បើ គេ រឹបអូសយកអ្វី ដែលជា របស់អ្នក, ចូរ កុំ ទារពីគេ វិញឡើយ។ បើ អ្នករាល់គ្នា ចង់ឲ្យគេ ប្រព្រឹត្ត ចំពោះខ្លួន បែបណា, ត្រូវ ប្រព្រឹត្ត ចំពោះគេ បែបនោះដែរ។
«បើ អ្នករាល់គ្នា ស្រឡាញ់ តែ មនុស្ស ដែលស្រឡាញ់ អ្នករាល់គ្នា, តើ នឹងមាន គុណបំណាច់ អ្វី? សូម្បីតែ មនុស្សបាប ក៏ចេះ ស្រឡាញ់ គ្នាគេដែរ។ ហើយ បើ អ្នករាល់គ្នា ធ្វើអំពើល្អ តែ ជាមួយ មនុស្សណា ដែលធ្វើ អំពើល្អ ដល់អ្នករាល់គ្នា, តើ នឹងមាន គុណបំណាច់ អ្វី? សូម្បីតែ មនុស្សបាប ក៏ចេះធ្វើ អំពើល្អ ដល់គ្នាគេដែរ។ បើ អ្នករាល់គ្នា ឲ្យគេខ្ចី ដោយសង្ឃឹម ថា នឹងបានសំណងវិញ, តើ នឹងមានគុណបំណាច់ អ្វី? សូម្បីតែ មនុស្សបាប ក៏ឲ្យគ្នាគេខ្ចី ដើម្បី ទទួលសំណង ដូចដើមវិញដែរ។ ចូរ ស្រឡាញ់ ខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួន, ហើយ ប្រព្រឹត្ត អំពើល្អ ដល់គេ, ព្រមទាំង ឲ្យគេខ្ចី ដោយកុំនឹកសង្ឃឹម ចង់បានអ្វីវិញ ឲ្យសោះ។ ពេលនោះ អ្នករាល់គ្នា នឹងទទួលរង្វាន់ យ៉ាងធំ។ អ្នករាល់គ្នា នឹងបាន ទៅជាកូន របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ បំផុត, ដ្បិត ព្រះអង្គ ក៏មាន ព្រះហឫទ័យ សប្បុរស ចំពោះជន អកតញ្ញូ និងជន កំណាចដែរ។ ចូរ មានចិត្ត មេត្តាករុណា ដូចព្រះបិតា របស់ អ្នករាល់គ្នា ដែលមាន ព្រះហឫទ័យ មេត្តាករុណា។
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ជាពាក្យប្រស្នា ទៅគេទៀតថា៖ «មនុស្សខ្វាក់ ពុំ អាចនាំ មនុស្សខ្វាក់ ម្នាក់ទៀត បានឡើយ។ បើ ធ្វើដូច្នោះ មុខជា ធ្លាក់រណ្ដៅ ទាំងពីរនាក់ មិនខាន។ ពុំ ដែលមាន សិស្សណា ធំជាងគ្រូឡើយ, ប៉ុន្តែ សិស្ស ដែលបាន ទទួលចំណេះ សព្វគ្រប់ អាចស្មើ នឹងគ្រូបាន។ ហេតុអ្វី បានជាអ្នក មើលឃើញ ល្អងធូលី នៅក្នុងភ្នែក របស់បង ប្អូនអ្នក, តែ មើលមិនឃើញ ធ្នឹមនៅក្នុងភ្នែក របស់ អ្នកផ្ទាល់ ដូច្នេះ? បើ អ្នកមើលធ្នឹម នៅក្នុងភ្នែក របស់អ្នក មិនទាំងឃើញផង, ម្ដេច ក៏ហ៊ាននិយាយ ទៅបងប្អូន ថា, “ទុកឲ្យខ្ញុំ ផ្ដិតយក ល្អងធូលីនេះ ចេញពីភ្នែកអ្នក?” មនុស្ស មានពុតអើយ, ចូរ យកធ្នឹម ចេញពីភ្នែកអ្នក ជាមុនសិន, ទើបអ្នក មើលឃើញច្បាស់, ល្មម នឹងផ្ដិតយក ល្អងធូលី ចេញពីភ្នែក របស់ បងប្អូនអ្នកបាន។
ព្រះយេស៊ូ មានអំណាច លើថ្ងៃសប្ប័ទ
មានថ្ងៃមួយ ជាថ្ងៃសប្ប័ទ, ព្រះយេស៊ូ យាងកាត់វាលស្រែ, សិស្ស របស់ព្រះអង្គ នាំគ្នា បូតកួរស្រូវ សាលី មកឈ្លីបរិភោគ។ មានពួកខាង គណៈផារីស៊ីខ្លះ
និយាយទៅសិស្ស ទាំងនោះ ថា៖ «ហេតុអ្វី បានជា អ្នករាល់គ្នា
ធ្វើការ ដែលបញ្ញត្តិហាម មិនឲ្យធ្វើ នៅថ្ងៃសប្ប័ទ ដូច្នេះ?»
ព្រះយេស៊ូ តបទៅគេវិញ ថា៖ «ក្នុងគម្ពីរ មានអត្ថបទមួយ ស្ដីអំពី ការដែល ព្រះបាទដាវីឌ និងបរិពារ បានប្រព្រឹត្តនៅពេលឃ្លាន, គឺ ស្ដេច បានយាងចូលទៅ ក្នុងដំណាក់ របស់ព្រះជាម្ចាស់, យកនំបុ័ង ដែលគេ តាំងថ្វាយ ព្រះជាម្ចាស់ មកសោយ, ព្រមទាំង ចែកឲ្យពួកបរិពារ បរិភោគ ទៀតផង។ តាមវិន័យ, មានតែ ពួកបូជាចារ្យ ប៉ុណ្ណោះ ដែលមានសិទ្ធិបរិភោគ នំបុ័ងនោះបាន។ តើ អ្នករាល់គ្នា ធ្លាប់អានអត្ថបទនោះ ឬទេ?» ព្រះអង្គ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេទៀត ថា៖ «បុត្រមនុស្ស ជាម្ចាស់ លើថ្ងៃសប្ប័ទ។»
ព្រះយេស៊ូ ប្រោសមនុស្ស ស្វិតដៃម្នាក់ ឲ្យជា
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ទៅគេ ថា៖ «ខ្ញុំ សូមសួរ អ្នករាល់គ្នាថា, នៅថ្ងៃសប្ប័ទ, តើ មនុស្ស មានសិទ្ធិ ធ្វើអំពើល្អ ឬធ្វើអំពើអាក្រក់? តើ ត្រូវ សង្គ្រោះ ជីវិតមនុស្ស ឬធ្វើ ឲ្យវិនាសអន្តរាយ?»
ព្រះអង្គ បែរ ព្រះភក្ត្រ ទតមើល មនុស្ស ទាំងអស់ ដែលនៅជុំវិញ, រួច មានព្រះបន្ទូល ទៅបុរស ស្វិតដៃនោះ ថា៖ «ចូរ លាតដៃមើល៍។» គាត់ ក៏លាតដៃ, ហើយ ដៃគាត់បានជា ដូចដើមវិញ។ ពួកគេ ក្ដៅក្រហាយ យ៉ាងខ្លាំង, ហើយ ពិគ្រោះគ្នា, គិតធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បី ប្រឆាំង នឹងព្រះយេស៊ូ។
ព្រះយេស៊ូ ជ្រើសរើសសាវ័ក ដប់ពីររូប
នៅគ្រានោះ, ព្រះយេស៊ូ
យាងឡើង ទៅលើភ្នំ ដើម្បី អធិស្ឋាន។ ព្រះអង្គ
អធិស្ឋាន ពេញមួយយប់។ លុះព្រលឹមឡើង, ព្រះអង្គ ត្រាស់ហៅ សិស្សមក។
ក្នុងចំណោមសិស្ស ទាំងនោះ, ព្រះអង្គ
ជ្រើសយក ដប់ពីររូប, ហើយ ប្រទាន ងារជាទូត របស់ ព្រះអង្គ, គឺ មាន ស៊ីម៉ូន ដែលទ្រង់ ប្រទានឈ្មោះ ថា
ពេត្រុស, និង អនទ្រេ ជាប្អូន របស់គាត់, យ៉ាកុប, យ៉ូហាន, ភីលីព,
បាថូឡូមេ, ម៉ាថាយ,
ថូម៉ាស, យ៉ាកុប ជាកូន របស់ លោកអាល់ផាយ,
ស៊ីម៉ូន ហៅអ្នក ជាតិនិយម, យូដាស ជាកូន លោកយ៉ាកុប. និង យូដាស អ៊ីស្ការីយ៉ុត ដែលនឹងក្បត់ ព្រះអង្គ។
ព្រះយេស៊ូ ប្រោសអ្នកជំងឺ ឲ្យជា
ព្រះយេស៊ូ យាងចុះពីលើភ្នំ ជាមួយសិស្ស ទាំងនោះ មកប្រថាប់ នៅត្រង់ កន្លែងមួយ រាបស្មើ។ នៅទីនោះ មានសិស្សជាច្រើន, និងប្រជាជន ពីស្រុកយូដា, ពីក្រុងយេរូសាឡឹម, ពីក្រុងទីរ៉ូស, និងក្រុង ស៊ីដូន នៅតាមមាត់សមុទ្រ មករង់ចាំ ព្រះអង្គ យ៉ាងកកកុញ។ គេ នាំគ្នា មកស្ដាប់ ព្រះអង្គ និងសូមព្រះអង្គ ប្រោសគេ ឲ្យជាពីជំងឺ។ រីឯ អស់អ្នក ដែលមាន វិញ្ញាណអាក្រក់ នៅក្នុងខ្លួន ក៏បានជាដែរ។ បណ្ដាជន ប្រជ្រៀតគ្នា ចូលមក ពាល់ព្រះយេស៊ូ, ដ្បិត មានឫទ្ធានុភាព ចេញពីព្រះអង្គ មកប្រោសគេ ឲ្យជាគ្រប់ៗគ្នា។
សុភមង្គល និងអពមង្គល
ព្រះយេស៊ូ ងើបព្រះភក្ត្រ ទតមើលសិស្ស របស់ ព្រះអង្គ,
ព្រះយេស៊ូ ប្រោសអ្នកជំងឺ ឲ្យជា
ព្រះយេស៊ូ យាងចុះពីលើភ្នំ ជាមួយសិស្ស ទាំងនោះ មកប្រថាប់ នៅត្រង់ កន្លែងមួយ រាបស្មើ។ នៅទីនោះ មានសិស្សជាច្រើន, និងប្រជាជន ពីស្រុកយូដា, ពីក្រុងយេរូសាឡឹម, ពីក្រុងទីរ៉ូស, និងក្រុង ស៊ីដូន នៅតាមមាត់សមុទ្រ មករង់ចាំ ព្រះអង្គ យ៉ាងកកកុញ។ គេ នាំគ្នា មកស្ដាប់ ព្រះអង្គ និងសូមព្រះអង្គ ប្រោសគេ ឲ្យជាពីជំងឺ។ រីឯ អស់អ្នក ដែលមាន វិញ្ញាណអាក្រក់ នៅក្នុងខ្លួន ក៏បានជាដែរ។ បណ្ដាជន ប្រជ្រៀតគ្នា ចូលមក ពាល់ព្រះយេស៊ូ, ដ្បិត មានឫទ្ធានុភាព ចេញពីព្រះអង្គ មកប្រោសគេ ឲ្យជាគ្រប់ៗគ្នា។
សុភមង្គល និងអពមង្គល
ព្រះយេស៊ូ ងើបព្រះភក្ត្រ ទតមើលសិស្ស របស់ ព្រះអង្គ,
ហើយ មានព្រះបន្ទូល ថា៖
«អ្នករាល់គ្នា
ដែលជា ជនក្រខ្សត់ អើយ,
អ្នក មានសុភមង្គល ហើយ,
ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា បានទទួល ព្រះរាជ្យ
របស់ ព្រះជាម្ចាស់។
អ្នករាល់គ្នា ដែលកំពុងតែ ស្រេកឃ្លាន
អើយ,
អ្នក មានសុភមង្គល ហើយ,
ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា នឹងបានឆ្អែត។
អ្នករាល់គ្នា ដែលកំពុង តែ យំសោក
អើយ,
អ្នក មានសុភមង្គល ហើយ,
ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា
នឹងបានត្រេកអរ។
ប្រសិនបើ មានគេ ស្អប់ លែងរាប់រក អ្នករាល់គ្នា,
ប្រសិនបើ មានគេ ស្អប់ លែងរាប់រក អ្នករាល់គ្នា,
ប្រសិនបើ គេ ត្មះតិះដៀល
បង្ខូចឈ្មោះ អ្នករាល់គ្នា,
ព្រោះតែ បុត្រមនុស្ស, អ្នករាល់គ្នា មានសុភមង្គល ហើយ។
«នៅគ្រានោះ ចូរ មានអំណរ សប្បាយឡើង, ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា ទទួលរង្វាន់ យ៉ាងធំ នៅស្ថានបរមសុខ។ កាលពីជំនាន់មុន, បុព្វបុរស របស់គេ ក៏បានប្រព្រឹត្ត ចំពោះ ពួកព្យាការី ដូច្នោះដែរ។
«នៅគ្រានោះ ចូរ មានអំណរ សប្បាយឡើង, ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា ទទួលរង្វាន់ យ៉ាងធំ នៅស្ថានបរមសុខ។ កាលពីជំនាន់មុន, បុព្វបុរស របស់គេ ក៏បានប្រព្រឹត្ត ចំពោះ ពួកព្យាការី ដូច្នោះដែរ។
«ចំណែក ឯអ្នករាល់គ្នា ដែលជា អ្នកមាន អើយ,
អ្នក នឹងត្រូវ វេទនា, ព្រោះ អ្នករាល់គ្នា
បានទទួល ការសម្រាលទុក្ខ
រួចស្រេចហើយ។
អ្នករាល់គ្នា ដែលឆ្អែត នៅពេលនេះ
អើយ,
អ្នក នឹងត្រូវ វេទនា,
ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា នឹងស្រេកឃ្លាន ជាពុំខាន។
ដ្បិត អ្នករាល់គ្នា នឹងស្រេកឃ្លាន ជាពុំខាន។
អ្នករាល់គ្នា ដែលកំពុង តែ ត្រេកអរ
អើយ,
អ្នក នឹងត្រូវ វេទនា,
ព្រោះ អ្នករាល់គ្នា នឹងកាន់ទុក្ខ, ហើយ យំសោក ជាពុំខាន។
ព្រោះ អ្នករាល់គ្នា នឹងកាន់ទុក្ខ, ហើយ យំសោក ជាពុំខាន។
អ្នករាល់គ្នា ដែលមនុស្ស ទាំងអស់
កោតសរសើរ អើយ,
អ្នក ត្រូវ វេទនាហើយ,
ព្រោះ បុព្វបុរស របស់គេ
ក៏បានប្រព្រឹត្ត
ចំពោះ ពួកព្យាការី ក្លែងក្លាយ
ដូច្នោះដែរ។
សេចក្ដីស្រឡាញ់ ចំពោះ ខ្មាំងសត្រូវ
«ខ្ញុំ សូមប្រាប់ អ្នករាល់គ្នា ដែលកំពុង ស្ដាប់ខ្ញុំ ថា, ចូរ ស្រឡាញ់ ខ្មាំងសត្រូវ របស់ខ្លួន, និងធ្វើ អំពើល្អ ដល់អស់អ្នក ដែលស្អប់ អ្នករាល់គ្នា។ ត្រូវ ជូនពរ ដល់អស់អ្នក ដែលប្រទេច ផ្ដាសា អ្នករាល់គ្នា និងអង្វរ ព្រះជាម្ចាស់។ សូម ទ្រង់ ប្រទានពរ ដល់អស់អ្នក ដែលបៀតបៀន អ្នករាល់គ្នា។ ប្រសិន បើ មានគេ ទះកំផ្លៀង អ្នកម្ខាង, ចូរ បែរឲ្យគេ ទះម្ខាង ទៀតចុះ។ ប្រសិនបើ គេ យកអាវធំ របស់អ្នក, ចូរឲ្យគេ យកអាវ ក្នុងថែម ទៀតទៅ។ បើ មានអ្នកណា សុំអ្វី ពីអ្នក, ចូរ ឲ្យគេទៅ, ហើយ បើ គេ រឹបអូសយកអ្វី ដែលជា របស់អ្នក, ចូរ កុំ ទារពីគេ វិញឡើយ។ បើ អ្នករាល់គ្នា ចង់ឲ្យគេ ប្រព្រឹត្ត ចំពោះខ្លួន បែបណា, ត្រូវ ប្រព្រឹត្ត ចំពោះគេ បែបនោះដែរ។
«បើ អ្នករាល់គ្នា ស្រឡាញ់ តែ មនុស្ស ដែលស្រឡាញ់ អ្នករាល់គ្នា, តើ នឹងមាន គុណបំណាច់ អ្វី? សូម្បីតែ មនុស្សបាប ក៏ចេះ ស្រឡាញ់ គ្នាគេដែរ។ ហើយ បើ អ្នករាល់គ្នា ធ្វើអំពើល្អ តែ ជាមួយ មនុស្សណា ដែលធ្វើ អំពើល្អ ដល់អ្នករាល់គ្នា, តើ នឹងមាន គុណបំណាច់ អ្វី? សូម្បីតែ មនុស្សបាប ក៏ចេះធ្វើ អំពើល្អ ដល់គ្នាគេដែរ។ បើ អ្នករាល់គ្នា ឲ្យគេខ្ចី ដោយសង្ឃឹម ថា នឹងបានសំណងវិញ, តើ នឹងមានគុណបំណាច់ អ្វី? សូម្បីតែ មនុស្សបាប ក៏ឲ្យគ្នាគេខ្ចី ដើម្បី ទទួលសំណង ដូចដើមវិញដែរ។ ចូរ ស្រឡាញ់ ខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួន, ហើយ ប្រព្រឹត្ត អំពើល្អ ដល់គេ, ព្រមទាំង ឲ្យគេខ្ចី ដោយកុំនឹកសង្ឃឹម ចង់បានអ្វីវិញ ឲ្យសោះ។ ពេលនោះ អ្នករាល់គ្នា នឹងទទួលរង្វាន់ យ៉ាងធំ។ អ្នករាល់គ្នា នឹងបាន ទៅជាកូន របស់ ព្រះជាម្ចាស់ ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ បំផុត, ដ្បិត ព្រះអង្គ ក៏មាន ព្រះហឫទ័យ សប្បុរស ចំពោះជន អកតញ្ញូ និងជន កំណាចដែរ។ ចូរ មានចិត្ត មេត្តាករុណា ដូចព្រះបិតា របស់ អ្នករាល់គ្នា ដែលមាន ព្រះហឫទ័យ មេត្តាករុណា។
កុំ ថ្កោលទោស អ្នកដទៃ
«កុំ ថ្កោលទោស
អ្នកដទៃឲ្យសោះ, នោះ ព្រះជាម្ចាស់ ក៏មិនថ្កោលទោស អ្នករាល់គ្នាដែរ។ កុំ ផ្ដន្ទាទោស អ្នកដទៃឲ្យសោះ,
នោះ ព្រះជាម្ចាស់ ក៏មិនផ្ដន្ទាទោស អ្នករាល់គ្នាដែរ។
ត្រូវ លើកលែងទោស ឲ្យអ្នកដទៃ, នោះ
ព្រះជាម្ចាស់ នឹងលើកលែងទោស ឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ចូរ
ធ្វើអំណោយ ដល់អ្នកដទៃ, នោះ ព្រះជាម្ចាស់ នឹងប្រទាន អំណោយ
ដល់អ្នករាល់គ្នា ដែរ។ ទ្រង់ នឹងប្រទាន
មកយ៉ាងបរិបូណ៌ ហូរហៀរ។ ព្រះជាម្ចាស់ នឹងវាល់ ឲ្យអ្នក
តាមរង្វាល់ ដែលអ្នកវាល់ ឲ្យអ្នកដទៃ។»
ព្រះយេស៊ូ មានព្រះបន្ទូល ជាពាក្យប្រស្នា ទៅគេទៀតថា៖ «មនុស្សខ្វាក់ ពុំ អាចនាំ មនុស្សខ្វាក់ ម្នាក់ទៀត បានឡើយ។ បើ ធ្វើដូច្នោះ មុខជា ធ្លាក់រណ្ដៅ ទាំងពីរនាក់ មិនខាន។ ពុំ ដែលមាន សិស្សណា ធំជាងគ្រូឡើយ, ប៉ុន្តែ សិស្ស ដែលបាន ទទួលចំណេះ សព្វគ្រប់ អាចស្មើ នឹងគ្រូបាន។ ហេតុអ្វី បានជាអ្នក មើលឃើញ ល្អងធូលី នៅក្នុងភ្នែក របស់បង ប្អូនអ្នក, តែ មើលមិនឃើញ ធ្នឹមនៅក្នុងភ្នែក របស់ អ្នកផ្ទាល់ ដូច្នេះ? បើ អ្នកមើលធ្នឹម នៅក្នុងភ្នែក របស់អ្នក មិនទាំងឃើញផង, ម្ដេច ក៏ហ៊ាននិយាយ ទៅបងប្អូន ថា, “ទុកឲ្យខ្ញុំ ផ្ដិតយក ល្អងធូលីនេះ ចេញពីភ្នែកអ្នក?” មនុស្ស មានពុតអើយ, ចូរ យកធ្នឹម ចេញពីភ្នែកអ្នក ជាមុនសិន, ទើបអ្នក មើលឃើញច្បាស់, ល្មម នឹងផ្ដិតយក ល្អងធូលី ចេញពីភ្នែក របស់ បងប្អូនអ្នកបាន។
ដើមឈើល្អ និងដើមឈើអាក្រក់
«ដើមឈើល្អ មិនដែល ឲ្យផ្លែ
អាក្រក់ឡើយ។ ឯដើមឈើអាក្រក់វិញ ក៏មិនដែល ឲ្យផ្លែ
ល្អដែរ, ដ្បិត គេស្គាល់ដើមឈើបាន ដោយសារផ្លែវា។
ពុំ ដែលមាននរណា បេះផ្លែឧទុម្ពរ ឬផ្លែ ទំពាំងបាយជូរ
ពីគុម្ពបន្លា ឡើយ។ មនុស្សល្អ
តែងប្រព្រឹត្ត អំពើល្អ, ព្រោះ ចិត្ត របស់គេ ល្អ,
រីឯ មនុស្សអាក្រក់ តែងប្រព្រឹត្ត អំពើអាក្រក់, ព្រោះ ចិត្ត របស់គេ អាក្រក់។ ដ្បិត មាត់
របស់ មនុស្ស តែងស្រដី ចេញមក នូវសេចក្ដីណា ដែលមានពេញ ហូរហៀរ
នៅក្នុងដួងចិត្ត របស់ខ្លួន។
មនុស្សពីរនាក់សង់ផ្ទះ
មនុស្សពីរនាក់សង់ផ្ទះ
«ហេតុអ្វី បានជា អ្នករាល់គ្នា
ហៅខ្ញុំ ថា, “ព្រះអម្ចាស់! ព្រះអម្ចាស់!” តែ មិនប្រព្រឹត្ត តាមពាក្យខ្ញុំ ដូច្នេះ? អ្នក ដែលចូលមក រកខ្ញុំ
ស្ដាប់ពាក្យខ្ញុំ, ហើយ ប្រព្រឹត្ត តាមខ្ញុំ។
សុំ បង្ហាញប្រាប់ ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដឹងថា, គេ ប្រៀបបានទៅនឹងមនុស្ស ប្រភេទណា, អ្នកនោះ ប្រៀបបាន នឹងមនុស្សម្នាក់ ដែលសង់ផ្ទះ។ គាត់ ជីកដីយ៉ាងជ្រៅ, ហើយ ចាក់គ្រឹះលើផ្ទាំងថ្ម,
លុះ ទឹកជំនន់មកដល់។ ទោះបី
ទឹកហូរមកប៉ះយ៉ាងណា ក៏ដោយ ក៏មិនអាចធ្វើ ឲ្យផ្ទះនោះ រង្គើបានដែរ,
ព្រោះ គាត់ បានសង់យ៉ាងមាំ។ ចំណែក
ឯអ្នក ដែលស្ដាប់ ពាក្យខ្ញុំ, តែ មិនប្រព្រឹត្តតាម ប្រៀបបាន
នឹងមនុស្សម្នាក់ ដែលសង់ផ្ទះ ដោយពុំបាន ចាក់គ្រឹះ។ លុះ ទឹកហូរមក បោកផ្ទះនោះ។ ផ្ទះនោះ
ក៏រលំ ខូចខាតភ្លាម, គ្មានអ្វី សល់ឡើយ។»
Jesus Is Lord of the Sabbath
6 One
Sabbath Jesus was going through the grainfields, and his disciples
began to pick some heads of grain, rub them in their hands and eat the
kernels. 2 Some of the Pharisees asked, “Why are you doing what is unlawful on the Sabbath?”
3 Jesus answered them, “Have you never read what David did when he and his companions were hungry? 4 He entered the house of God, and taking the consecrated bread, he ate what is lawful only for priests to eat. And he also gave some to his companions.” 5 Then Jesus said to them, “The Son of Man is Lord of the Sabbath.”
6 On another Sabbath he went into the synagogue and was teaching, and a man was there whose right hand was shriveled. 7 The Pharisees and the teachers of the law were looking for a reason to accuse Jesus, so they watched him closely to see if he would heal on the Sabbath. 8 But Jesus knew what they were thinking and said to the man with the shriveled hand, “Get up and stand in front of everyone.” So he got up and stood there.
9 Then Jesus said to them, “I ask you, which is lawful on the Sabbath: to do good or to do evil, to save life or to destroy it?”
10 He looked around at them all, and then said to the man, “Stretch out your hand.” He did so, and his hand was completely restored. 11 But the Pharisees and the teachers of the law were furious and began to discuss with one another what they might do to Jesus.
The Twelve Apostles
12 One of those days Jesus went out to a mountainside to pray, and spent the night praying to God. 13 When morning came, he called his disciples to him and chose twelve of them, whom he also designated apostles: 14 Simon (whom he named Peter), his brother Andrew, James, John, Philip, Bartholomew, 15 Matthew, Thomas, James son of Alphaeus, Simon who was called the Zealot, 16 Judas son of James, and Judas Iscariot, who became a traitor.
Blessings and Woes
17 He
went down with them and stood on a level place. A large crowd of his
disciples was there and a great number of people from all over Judea,
from Jerusalem, and from the coastal region around Tyre and Sidon, 18 who had come to hear him and to be healed of their diseases. Those troubled by impure spirits were cured, 19 and the people all tried to touch him, because power was coming from him and healing them all.
20 Looking at his disciples, he said:
“Blessed are you who are poor,
for yours is the kingdom of God.
21 Blessed are you who hunger now,
for you will be satisfied.
Blessed are you who weep now,
for you will laugh.
22 Blessed are you when people hate you,
when they exclude you and insult you
and reject your name as evil,
because of the Son of Man.
for yours is the kingdom of God.
21 Blessed are you who hunger now,
for you will be satisfied.
Blessed are you who weep now,
for you will laugh.
22 Blessed are you when people hate you,
when they exclude you and insult you
and reject your name as evil,
because of the Son of Man.
23 “Rejoice in that day and leap for joy, because great is your reward in heaven. For that is how their ancestors treated the prophets.
24 “But woe to you who are rich,
for you have already received your comfort.
25 Woe to you who are well fed now,
for you will go hungry.
Woe to you who laugh now,
for you will mourn and weep.
26 Woe to you when everyone speaks well of you,
for that is how their ancestors treated the false prophets.
for you have already received your comfort.
25 Woe to you who are well fed now,
for you will go hungry.
Woe to you who laugh now,
for you will mourn and weep.
26 Woe to you when everyone speaks well of you,
for that is how their ancestors treated the false prophets.
Love for Enemies
27 “But to you who are listening I say: Love your enemies, do good to those who hate you, 28 bless those who curse you, pray for those who mistreat you. 29 If
someone slaps you on one cheek, turn to them the other also. If someone
takes your coat, do not withhold your shirt from them. 30 Give to everyone who asks you, and if anyone takes what belongs to you, do not demand it back. 31 Do to others as you would have them do to you.
32 “If you love those who love you, what credit is that to you? Even sinners love those who love them. 33 And if you do good to those who are good to you, what credit is that to you? Even sinners do that. 34 And if you lend to those from whom you expect repayment, what credit is that to you? Even sinners lend to sinners, expecting to be repaid in full. 35 But love your enemies, do good to them, and lend to them without expecting to get anything back. Then your reward will be great, and you will be children of the Most High, because he is kind to the ungrateful and wicked. 36 Be merciful, just as your Father is merciful.
Judging Others
37 “Do not judge, and you will not be judged. Do not condemn, and you will not be condemned. Forgive, and you will be forgiven. 38 Give, and it will be given to you. A good measure, pressed down, shaken together and running over, will be poured into your lap. For with the measure you use, it will be measured to you.”
39 He also told them this parable: “Can the blind lead the blind? Will they not both fall into a pit? 40 The student is not above the teacher, but everyone who is fully trained will be like their teacher.
41 “Why do you look at the speck of sawdust in your brother’s eye and pay no attention to the plank in your own eye? 42 How
can you say to your brother, ‘Brother, let me take the speck out of
your eye,’ when you yourself fail to see the plank in your own eye? You
hypocrite, first take the plank out of your eye, and then you will see
clearly to remove the speck from your brother’s eye.
A Tree and Its Fruit
43 “No good tree bears bad fruit, nor does a bad tree bear good fruit. 44 Each tree is recognized by its own fruit. People do not pick figs from thornbushes, or grapes from briers. 45 A
good man brings good things out of the good stored up in his heart, and
an evil man brings evil things out of the evil stored up in his heart.
For the mouth speaks what the heart is full of.
The Wise and Foolish Builders
46 “Why do you call me, ‘Lord, Lord,’ and do not do what I say? 47 As for everyone who comes to me and hears my words and puts them into practice, I will show you what they are like. 48 They
are like a man building a house, who dug down deep and laid the
foundation on rock. When a flood came, the torrent struck that house but
could not shake it, because it was well built. 49 But
the one who hears my words and does not put them into practice is like a
man who built a house on the ground without a foundation. The moment
the torrent struck that house, it collapsed and its destruction was
complete.”
6 comments:
why there is a deer neck again?
មានថ្ងៃមួយ ជាថ្ងៃសប្ប័ទ, ព្រះយេស៊ូ យាងកាត់វាលស្រែ, សិស្សខ្ទើយ របស់ព្រះអង្គ នាំគ្នា បូតកួរស្រូវ សាលី មកឈ្លីបរិភោគរួចហើយនាំគ្នាកក្តាន់យ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ មានពួកខាង គណៈផារីស៊ីខ្លះ និយាយទៅសិស្ស ទាំងនោះ ថា៖ «ហេតុអ្វី បានជា អ្នករាល់គ្នាកក្តាន់យ៉ាងចំលែកដូច្នេះ?»
ព្រះយេស៊ូ គង់នៅភូមិ បេថានី ក្នុងផ្ទះ បុរសម្នាក់ ឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន ជាមនុស្ស ឃ្លង់ប៉ុន្តែចូលចិត្តកក្តាន់។
នៅពេលនោះក្នុងសាលាប្រជុំមានបុរសម្នាក់ដែលមានវិញ្ញាណល្អនៅក្នុងខ្លួន ស្រែកឡើងថា៖ កក្តាន់! កក្តាន់! ស្រាប់តែគេឃើញសិស្សខ្ទើយមូយក្រុមកំពុងកក្តាន់យ៉ាងឧឡារិក។
ពួកសិស្សខ្ទើយក៏ចេញទៅ, ប្រកាស ឲ្យមនុស្សម្នាប្រញាប់កក្តាន់។ គេបានដេញអារក្ស ជាច្រើន ចេញពីមនុស្ស, ព្រមទាំង ចាក់ប្រេង លើអ្នកជំងឺ ច្រើននាក់, ដើម្បីស្រួលក្នុងការកក្តាន់។
ខ្មែរទាំងអស់ត្រូវតែចេញទៅបញ្ហាញខ្លួន ដើម្បីជាកម្លាំងដ៏រឹងមាំ ដែលអាចនាំមកអោយខ្លយយើង នូវភាព យុត្តិធម៌ ជាដាច់ខាត!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ! ដើម្បីរកយុត្តិធម៌អោយខ្លួនឯង!!!!!!!!!!!!!!!!!
ខ្មែរ ត្រូវតែប្រកាន់ជំហរ របស់ខ្លួនជាដាច់ខាត មិនត្រូវរេដូចចុងស្រល់ត្រូវខ្យល់បក់បានជាដាច់ខាត!
គ្មានអ្នកណាគេជួយយើងបាន បើយើងមិនច្បាស់លាស់ខ្លួនឯង! មិនត្រូវចាញ់ល្បិចកល់ញស់ញង់ ទោះបីជាត្រូវប្រើវេលាប៉ុន្មាន ក៏ត្រូវតែតស៊ូរ ហើយអត់ធ្មត់ បើពុំដូច្នោះទេ កូនខ្មែរមិនអាចមានអនាគត ភ្លឺចិញ្ចាចដូចគេឯងទេ!
(រឿងច្បាស់ក្រឡែត កាលពីឆ្នាំ១៩៧៥ លោក លន់ ណុល បានសម្រេចចុះ ហត្ថលេខា ចុះចាញ់ ហើយប្រគល់ជ័យនះទៅឲ្យពួកខ្មែរក្រហម ព្រោះពួកគាត់នោះមិនចង់ឲ្យខ្មែរបង្ហូរឈាមតរទៅទៀត ដោយមិនបានគិតថា ខ្មែរនាំអាចធ្លាក់ចូលក្នុងរណ្ដៅលពិឃាត ដូច្នោះ ហើយ អាមេរិក ក៏គ្មានលទ្ធភាព បន្តរជំនួយ ត្បិតខ្មែរត្រូវគ្នាហើយ លុះដល់ក្រោយមកទើបពួក លន់ ណុល គិតឃើញថាខ្លួនចាញបោកចខ្មែរក្រហមទាំងស្រុង!)
ខ្ញុំមិនចង់និយាយរឿងចាស់ទេ ន័យរបស់ខ្ញុំគឺ អ្នកដែលចង់ជួយរកយុត្តិធ៌មឲ្យខ្មែរ គេមិនចង់ក្លាយខ្លួនទៅជានអ្នកឈ្លានពានខ្មែរទៅវិញ ដ៏រាបណាខ្មែរនៅតែមិនច្បាស់ខ្លួនឯង!
ក៏ប៉ុន្តែ យើងមិនអាចយល់បាន បើមិនយករឿងពីអតីតកាលមកពិចារណា ឬ មិនដឹងអតីតកាល របស់ខ្លួនច្បាស់លាស់ទេ៖ ដូចក្នុងកាលទេសៈខ្មែរធ្លាប់ឆ្លងកាត់ជាបន្តរបន្ទាប់ យើងមិនអាចដឹងបានថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណា សម្រាប់ បច្ចុប្បន្ន នឹងអនាគត់របស់យើងឡើយ។
ដូច្នេះហើយ យើង ត្រូវតែបន្តរ(ព្យាយាមអតធ្មត់) ត្រូវតែសិក្សារ អំពីអតីតកាលរបស់យើង យកជាបទពិសោធន៍ចាស់ ជាមេរៀនមកពង្រឹងបច្ចុប្បន្នកាល ឆ្ពោះទៅកាន់អនាគត របស់យើងអោយបានរុងរឿងទាំងអស់គ្នាជាដាច់ខាត!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ខ្មែរទាំងអស់ត្រូវតែចេញទៅបញ្ហាញខ្លួន ដើម្បីជាកម្លាំងដ៏រឹងមាំ ដែលអាចនាំមកអោយខ្លយយើង នូវភាព យុត្តិធម៌ ជាដាច់ខាត!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ!
ដល់ពេលត្រូវតែចេញហើយ! ដើម្បីរកយុត្តិធម៌អោយខ្លួនឯង!!!!!!!!!!!!!!!!!
Post a Comment