Friday, August 09, 2013

Reading LUKE chapter 8

Gospel according to Luke
ដំណឹងល្អ​ រៀប​រៀង​ដោយ លោក​ លូកា

Recently, I discovered the sermons of my college pastor online.  While at Georgetown University (1991-95), I, along with 10-20 other Georgetown friends, attended Fourth Presbyterian Church, a 10-15 minute drive from campus through the manicured estates of Northwest Washington, DC to the leafy suburban neighborhood of Bethesda in Maryland.

We drank in the deep wisdom of our college director, Chuck Jacob (now a senior pastor at Knox Presbyterian in Ann Arbor, MI) and of Dr. Rob Norris on Sunday mornings (and at times, classes he taught during the week days). 

When I attended, the US Vice-President Dan Quayle and his family (and security detail), my Georgetown professor former UN Ambassador Jeanne Kirkpatrick, and many other well-known names from politics, academia and media, also attended.  Dr. Norris' predecessor was then-chaplain of the US Senate, Dr. Richard Halverson. 

All to say, if all of these accomplished people came Sunday after Sunday and benefited from Dr. Norris' sermons, maybe we too can find intellectual as well as spiritual nourishment from these talks?  

It does not take long before one is taken in by the profundity and the humor -- not to mention, the accent! -- of Dr. Norris's exposition. (Seen and heard on Ms. Theary C. Seng's BLOG...)

Sermons of Dr. Rob Norris by chapter | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 9 | 9 | 19 | 19 | 23 |


Complete Gospel of LUKE


ស្ត្រីៗដែលបំរើព្រះយេស៊ូ

បន្ទាប់​មក​ទៀត, ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ទៅ​ តាម​ក្រុង​ តាម​ភូមិ​នានា, ទាំង​ប្រកាស និង​ផ្សព្វផ្សាយ ​ដំណឹងល្អ អំពី​ ព្រះរាជ្យរបស់​ ព្រះជាម្ចាស់។  សាវ័ក ទាំង​ដប់ពីរ​រូប​ ទៅ​ជា​មួយ​ព្រះអង្គ, ហើយ ​មាន​ស្ត្រី​ ខ្លះ​ទៀត​ ដែល​ព្រះអង្គ ​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​ ពី​ជំងឺ និង​បណ្ដេញ​ វិញ្ញាណ​អាក្រក់ ​ចេញ ក៏​តាម​ទៅ ​ជា​មួយ​ដែរ, គឺ​ មាន​នាង​ម៉ារី ​ជា​អ្នក​ស្រុក ​ម៉ាដាឡា ដែល​ព្រះអង្គ ​បាន​ដេញ​ អារក្ស​ ប្រាំពីរ ​ចេញ​ពី​នាង, នាង​យ៉ូអាន់ ភរិយា ​របស់​ឃូសា ជា​មហាតលិក ​របស់ ​ព្រះបាទ​ ហេរ៉ូដ, នាង​ស៊ូសាន, ព្រម​ទាំង ​ស្ត្រី​ឯ ​ទៀតៗ ​ជា​ច្រើន ដែល​បាន​ចំណាយ​ ធនធាន ​របស់​ខ្លួន  ដើម្បី ​ទំនុក​បម្រុង​ ព្រះយេស៊ូ និង​សិស្សរបស់​ព្រះអង្គ។

ប្រស្នា​ អំពី ​គ្រាប់​ពូជ

មាន​បណ្ដាជន​ច្រើន​ កុះករ​ ចេញ​ពី ​ទីក្រុង​នានា មក​រក​ព្រះយេស៊ូ។  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ជា​ប្រស្នា​ ដូច​ត​ទៅ៖

«មាន​បុរសម្នាក់ ​ចេញ​ទៅ​ ព្រោះ​គ្រាប់​ពូជ។  ពេល​គាត់​ ព្រោះ, មាន​គ្រាប់​ពូជ​ខ្លះ ​ធ្លាក់​ទៅ​លើ​ផ្លូវ  ត្រូវ​គេ​ ដើរ​ជាន់, ហើយ ​សត្វ​មក​ចឹក​ស៊ី ​អស់​ទៅ។  មាន​គ្រាប់​ពូជ​ ខ្លះ​ទៀត ធ្លាក់​ទៅ​លើ​ដី, ​មាន​ថ្ម កាល​ពន្លក​ដុះ​ឡើង, ក៏​ក្រៀម​ស្វិត ទៅ​វិញ, ព្រោះ​ខ្វះ​ទឹក។  មាន​គ្រាប់​ពូជ ​ខ្លះ​ទៀត​ ធ្លាក់​ទៅ​លើ​ដី​មាន​បន្លា។  បន្លា​ដុះ​ឡើង​ ជា​មួយ​គ្រាប់​ពូជ, ហើយ ​រួប​រឹត​គ្រាប់​ពូជ​នោះ​ មិន​ឲ្យ ​ដុះ​ឡើង​បាន។  មាន​គ្រាប់​ពូជ​ខ្លះ​ទៀត ធ្លាក់​ទៅ​លើ​ដី​ មាន​ជីជាតិ​ល្អ, គ្រាប់​ពូជ​ ដុះ​ឡើង ឲ្យ​ផល​មួយ ​ជា​មួយ​រយ។»

ព្រះយេស៊ូ​ បន្លឺ​ព្រះសូរសៀង ​ថែម​ទៀត ​ថា៖ «អស់​អ្នក ​ដែល​ឮ ​ពាក្យ​នេះ, សូម​ យក​ទៅ ​ពិចារណា​ចុះ។» 
 
ព្រះយេស៊ូ​ ពន្យល់​ពាក្យ​ប្រស្នា​ ស្ដី​អំពី​ គ្រាប់​ពូជ

សិស្សរបស់​ព្រះយេស៊ូ ទូល​សួរ​ ព្រះអង្គ ​ថា៖ «តើ​ ពាក្យ​ប្រស្នា​នោះ មាន​ន័យ​ ដូច​ម្ដេច?» 

ព្រះអង្គ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​តប​ថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ប្រោស​ ប្រទាន ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា យល់​គំរោងការ​ ដ៏​លាក់​កំបាំង​ នៃ​ព្រះរាជ្យរបស់​ព្រះអង្គ។  ចំពោះ​ អ្នក​ដទៃ, ព្រះអង្គ​ ប្រើ​ជា​ពាក្យ​ប្រស្នា​វិញ។  ដូច្នេះ ទោះ​បី​ គេ​មើល ក៏​ពុំ​ឃើញ, ទោះ​បី ​គេ​ ស្ដាប់ ក៏​ពុំ​យល់ដែរ។  រីឯ​ ប្រស្នា​នោះ​ មាន​ន័យ​ដូច​ត​ទៅ៖ គ្រាប់​ពូជ​ ជា​ព្រះបន្ទូល​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់។  មនុស្ស​ខ្លះ ប្រៀប​បី​ដូច​ ជា​ផ្លូវ ដែល​គ្រាប់​ពូជ​ធ្លាក់។  គេ​ បាន​ស្ដាប់​ ព្រះបន្ទូល, តែ​ មារ​សាតាំងមក​ឆក់​យក​ ពី​ចិត្ត​គេ ដើម្បី​ កុំ​ឲ្យ​គេ​ជឿ និង​កុំ​ឲ្យ​គេ ​រួច​ជីវិត។  មនុស្ស​ ខ្លះ​ទៀត ​ប្រៀប​បី​ដូច ​ជា​ដី​មាន​ថ្ម។  កាល​បាន​ស្ដាប់ ​ព្រះបន្ទូល​ហើយ, គេ​ ទទួល​យក ​ដោយ​អំណរ។  ប៉ុន្តែ គេ​ ជឿ​តែ​ មួយភ្លែត, ពុំ​ទុក​ ឲ្យ​ព្រះបន្ទូល​ ចាក់​ឫស​ឡើយ។  គេ​ បោះ​បង់​ចោល​ ជំនឿ នៅ​ពេល​ណា​ មាន​ការ​ល្បួង។  គ្រាប់​ពូជ​ ដែល​ធ្លាក់​ ទៅ​លើ​ដី​ មាន​បន្លា ប្រៀប​បីដូច​ ជា​អស់​អ្នក ​ដែល​បាន​ស្ដាប់​ ព្រះបន្ទូល​ តែ​ ចិត្ត​ខ្វល់​ខ្វាយ, ចិត្ត​លោភលន់​ ចង់​បាន​ទ្រព្យសម្បត្តិ, និង​ចិត្ត​ ស្រើបស្រាល, មក​រួប​រឹត​ ផល​ផ្លែ​ មិន​ឲ្យ ​ទុំ​បាន​ឡើយ។  រីឯ​ គ្រាប់​ពូជ​ធ្លាក់​ ទៅ​លើ​ដី​ មាន​ជីជាតិ​ល្អ ប្រៀប​បី​ដូច​ ជា​អស់​អ្នក​ ដែល​ស្ដាប់​ ព្រះបន្ទូល, ហើយ​ ចង​ចាំ​ទុក​ យ៉ាង​ស្មោះ​ អស់​ពី​ចិត្ត រហូត​ដល់​ បាន​បង្កើត​ផល​ផ្លែ​ ជា​ច្រើន ដោយ​ចិត្ត​ស៊ូ​ទ្រាំ។

ប្រស្នា​ អំពី​ ចង្កៀង

«ពុំ​ ដែល​មាន ​នរណា​ អុជ​ចង្កៀង, ហើយ ​យក​ធុង​ មក​គ្រប​ពី​លើ, ឬ​យក​ទៅ​ដាក់ ​ក្រោម​គ្រែ​ឡើយ។  គេ ​តែង​យក​ចង្កៀង ទៅ​ដាក់​ លើ​ជើង​ចង្កៀង ដើម្បី ​បំភ្លឺ​ អស់​អ្នក​ ដែល​ចូល​ក្នុង​ផ្ទះ។  គ្រប់​ការ​ លាក់​កំបាំង នឹងត្រូវ​បើក​ ឲ្យ​គេ​ដឹង, ហើយ​ គ្រប់​អាថ៌កំបាំង ក៏​នឹង​លេច​មក ​ឲ្យ​មនុស្ស ​គ្រប់​គ្នា​ ស្គាល់​ច្បាស់​ដែរ។  ដូច្នេះ ចូរ​ ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ អំពី​ របៀប​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ស្ដាប់, ព្រោះ​ អ្នក​ណា ​មាន​ហើយ, ព្រះជាម្ចាស់ ​នឹង​ប្រទាន ​ឲ្យ​ថែម​ទៀត។  ​តែ​ អ្នក​ណា​ ដែល​គ្មាន, ព្រះអង្គ ​នឹង​ហូត​យក​នូវ ​អ្វីៗ ​ដែល​ខ្លួន ​ស្មាន​ថា​ មាន​នោះ​ផង។»

មាតា និង​បង​ប្អូន​ របស់​ ព្រះយេស៊ូ

មាតា និង​បង​ប្អូន​ របស់ ​ព្រះយេស៊ូ​ នាំ​គ្នា​ មក​រក​ ព្រះអង្គ, ប៉ុន្តែ មិន​អាច​ចូល​ ទៅ​ជិត​ ព្រះអង្គ​ បាន​ឡើយ, ព្រោះ ​មាន​មនុស្ស ​ច្រើន​ពេក។  មាន​គេ​ ទូល​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «ម្ដាយ​លោក និង​បង​ប្អូន​លោក​ នៅ​ខាង​ក្រៅ, ចង់​ជួប​លោក។»

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ទៅ​គេ​ ថា៖ «អស់​អ្នក ​ដែល​ស្ដាប់​ព្រះបន្ទូល​ របស់​ ព្រះជាម្ចាស់, ហើយ​ ប្រតិបត្តិ​តាម, គឺ អ្នក​នោះ​ហើយ ​ជា​ម្ដាយ និង​ជា​បង​ប្អូន​ របស់​ខ្ញុំ។»

ព្រះយេស៊ូ​ ធ្វើ​ឲ្យ​ រលក​ស្ងប់

ថ្ងៃ​មួយ ព្រះយេស៊ូ ​យាង​ចុះ​ទូក ​ជា​មួយ​សិស្ស, ព្រះអង្គ ​មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «យើង​ នាំ​គ្នា ​ឆ្លង​ទៅ​ ត្រើយ​ម្ខាង។»

ពួក​សិស្ស ​ក៏​ចេញ​ទូក​ទៅ ​ជា​មួយ​ព្រះអង្គ។  ពេល​ឆ្លង​ទៅ​នោះ, ព្រះយេស៊ូ​ ផ្ទំ​លក់, ស្រាប់​តែ​ មាន​ខ្យល់​ព្យុះ​ បក់​បោក​យ៉ាង​ខ្លាំង មក​លើ​បឹង, បណ្ដាល​ឲ្យ​ទឹក ​ជះ​ចូល​ពេញ​ទូក, ហើយ ​ទាំង​អស់​គ្នា ​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​អាសន្ន។  ពួក​សិស្ស​ ចូល​ទៅ​ជិត​ ព្រះយេស៊ូ​, ដាស់​ព្រះអង្គ ​ថា៖ «ព្រះគ្រូ!  ព្រះគ្រូ! យើង​ស្លាប់​ឥឡូវ​ហើយ!»

ព្រះយេស៊ូ​ តើន​ឡើង, មាន​ព្រះបន្ទូល ​គំរាម​ខ្យល់​ព្យុះ និង​រលក​ យ៉ាង​ម៉ឺងម៉ាត់។  ខ្យល់​ព្យុះ និង​រលក​ ក៏​ស្ងប់, ហើយ ​ផ្ទៃ​ទឹក​ ក៏​រាប​ស្មើ ​ដូច​ធម្មតា​វិញ។

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ទៅ​ពួក​សិស្ស​ ថា៖ «ជំនឿ ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ នៅ​ឯ​ណា

ពួក​សិស្ស​ ភ័យ​ស្ញប់ស្ញែង, ព្រម​ទាំង ​ស្ងើច​សរសើរ​ផង។  គេ​ និយាយ​គ្នា ​ទៅ​វិញ ​ទៅ​មក​ ថា៖ «តើ ​លោក​នេះ ​មាន​ឋានៈ​អ្វី បាន​ជា​បញ្ជា ​ទៅ​ខ្យល់ និង​ទឹក, ហើយ ខ្យល់ និង​ទឹក​ ស្ដាប់​តាម ​បង្គាប់​លោក ​ដូច្នេះ

ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​បុរស​ អារក្ស​ចូល​ម្នាក់

ព្រះយេស៊ូ និង​សិស្ស បាន​មក​ដល់​ ក្រុង​គេរ៉ាស៊ីន ​នៅ​ត្រើយ​ម្ខាង ទល់​មុខ ​ស្រុក​កាលីឡេ។  កាល​ព្រះអង្គ​ យាង​ឡើង​គោក, មាន​បុរស​ម្នាក់​ ចេញ​ពី​ក្រុង ​មករក​ព្រះអង្គ។  គាត់​ មាន​អារក្ស​ចូល, ហើយ ​មិន​ស្លៀក​ពាក់, មិន​រស់​នៅ ​ក្នុង​ផ្ទះ​ តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ, គឺ ​គាត់ ​ស្នាក់​នៅ​តែ​តាម​ទី​បញ្ចុះ​សព។ 

ពេល​គាត់ ​ឃើញ​ព្រះយេស៊ូ, គាត់​ ក្រាប​ទៀប​ ព្រះបាទា​ ព្រះអង្គ, ហើយ​ ស្រែក​យ៉ាង​ខ្លាំង​ ថា៖ «ឱ​ ព្រះយេស៊ូ​ ជា​ព្រះបុត្រា​ របស់ ​ព្រះជាម្ចាស់​ ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ បំផុត​ អើយ!  តើ​ ព្រះអង្គ​ ចង់​ធ្វើ​អ្វី​ ទូលបង្គំ?  សូម ​មេត្តា​ កុំ​ធ្វើ​ទុក្ខ​ទោស​ ទូលបង្គំ​អី។» 

វិញ្ញាណ​ អាក្រក់​ ទូលអង្វរ​ ដូច្នេះ ព្រោះ ​ព្រះយេស៊ូ​ បាន​បញ្ជា​វា​ ឲ្យ​ចេញ​ ពី​បុរស​នោះ។  វា​ ចូល​គាត់ ​ច្រើន​លើក ​ច្រើន​សា​ មក​ហើយ។  គេ ​បាន​យក​ច្រវាក់ ចង​ដៃ ​ចង​ជើង​គាត់ និង​ដាក់​ខ្នោះ​ ទុក​មួយ​កន្លែង, តែ​ គាត់ ​កាច់​ច្រវាក់​បាន, ហើយ ​អារក្ស​នាំ​គាត់ ​ទៅ​ទី​ស្មសាន។

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ សួរ​ថា៖ «ឯង​ ឈ្មោះ​អី
វា​ ឆ្លើយ​ថា៖ «ទូលបង្គំ ​ឈ្មោះ​កងទ័ព។»  វា ​ឆ្លើយ​ដូច្នេះ ព្រោះ​ មាន​អារក្ស​ ជា​ច្រើន​ ចូល​ក្នុង បុរស​នោះ។  អារក្ស​ទាំង​នោះ ​បាន​ទទូច​អង្វរ ​ព្រះយេស៊ូ សូម​កុំ​ឲ្យ ​ព្រះអង្គ ​បញ្ជូន​ពួក​វា ​ទៅ​នរក​អ វិចី​ឡើយ។  នៅ​ក្បែរ​នោះ​ មាន​ជ្រូកមួយ​ហ្វូង​ធំ ​កំពុង​រក​ស៊ី​ តាម​ចង្កេះ​ភ្នំ។  ពួក​អារក្ស​ បាន​អង្វរ​ព្រះអង្គ សូម​អនុញ្ញាត ​ឲ្យ​វា ​ចូល​ក្នុង​ជ្រូក ​ទាំង​នោះ, ព្រះយេស៊ូ ​ក៏​អនុញ្ញាត​ឲ្យ។  អារក្ស​ ចេញ​ពី​បុរស​នោះ ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជ្រូក។  ហ្វូង​ជ្រូក ​បោល​ចុះ​ តាម​ជំរាល​ភ្នំ តម្រង់ទៅ​បឹង, លង់​ទឹក ​ងាប់​អស់​ទៅ។

ពេល​អ្នក ​ថែរក្សា​ ហ្វូង​ជ្រូក ​ឃើញ​ហេតុការណ៍ ​កើត​ឡើង​ដូច្នេះ ក៏​រត់​យក ​រឿង​នេះ​ ទៅ​ប្រាប់​អ្នក ​នៅ​ទីក្រុង និង​អ្នក​នៅ​ស្រុក​ស្រែ។  មនុស្សម្នា​ នាំ​គ្នា​ ចេញ​ទៅ​មើល ​ហេតុការណ៍​នោះ។  គេ ​ចូល​មក ​រក​ព្រះយេស៊ូ, ​ឃើញ​បុរស ​ដែល​អារក្ស​ ចូល​ពី​មុន អង្គុយ​នៅ​ទៀប ព្រះបាទា​ ព្រះអង្គ,  គាត់​ស្លៀក​ពាក់, ​ដឹង​ស្មារតី ​ដូច​ធម្មតា, គេ ​ក៏​ស្ញែង​ខ្លាច​ព្រះអង្គ។  អស់​អ្នក ​ដែល​បាន​ឃើញ​ ផ្ទាល់នឹង​ភ្នែក នាំ​គ្នា​ រៀប​រាប់ ​អំពី​របៀប ​ដែល​ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​បុរស​ អារក្ស​ចូល​នោះ ​ឲ្យ​បាន​ជា។  អ្នក​ស្រុក ​នៅ​តំបន់​ គេរ៉ាស៊ីន ​ទាំង​អស់ អង្វរ​ព្រះយេស៊ូ ​ឲ្យ​ចាក​ចេញ ​ពី​ស្រុក ​ភូមិ​របស់​គេ, ដ្បិត ​គេ ​ភ័យ​ខ្លាច​ ខ្លាំង​ណាស់។  ព្រះយេស៊ូ​ ក៏​យាង​ចុះ​ទូក ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ។ 

បុរស​ ដែល​អារក្ស​ ចូល​ពីមុន​នោះ បាន​អង្វរ​ សុំ​នៅ​ជា​មួយ​ព្រះអង្គ​ដែរ, ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូ ​មិន​យល់​ព្រម​ទេ។  ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «ចូរ​ អ្នក ​ត្រឡប់​ ទៅ​ផ្ទះ​ វិញ​ចុះ, ហើយ​ រៀប​រាប់ ​ហេតុការណ៍​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​ បាន​ប្រោស​ ដល់​អ្នក។»

បុរស​នោះ ​ចេញ​ទៅ, ប្រកាស​ប្រាប់ ​ឲ្យ​អ្នក​ក្រុង ​ដឹង​អំពី​ការ​ទាំង​អស់ ​ដែល​ព្រះយេស៊ូ ​បាន​ប្រោស​ ដល់​គាត់។

ព្រះយេស៊ូ​ ប្រោស​ស្ត្រី​ មានជំងឺ​ធ្លាក់​ឈាម ​ឲ្យ​ជា, និង​ប្រោស ​កូន​ស្រី ​លោក​យ៉ៃរូស​ ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ

ពេល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ត្រឡប់​ មក​ពី​ត្រើយ​ម្ខាង​វិញ,
បណ្ដាជន​ នាំ​គ្នា​ មក​ទទួល​ ព្រះអង្គ, ព្រោះ ​គេ​ ចាំ​មើល​ផ្លូវ​ ព្រះអង្គ​ គ្រប់ៗ​គ្នា។  មាន​អ្នក​ ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ លើ​សាលា​ប្រជុំម្នាក់ ឈ្មោះ​ យ៉ៃរូស​ ចូល​មក​ជិត ​ព្រះយេស៊ូ, ​ក្រាប​ទៀប​ ព្រះបាទា ​ព្រះអង្គ, អង្វរ​ សូម ​ព្រះអង្គ​ យាង​ទៅ​ផ្ទះ​គាត់, ដ្បិត​ គាត់​ មាន​កូន​ស្រី ​តែ​មួយ, អាយុ​ប្រហែល​ ដប់ពីរ​ឆ្នាំ, កំពុង​ឈឺ ជិត​ស្លាប់។  កាល​ព្រះយេស៊ូ​ យាង​ទៅ, នៅ​តាម​ផ្លូវ​ មាន​មហាជន ​ប្រជ្រៀត​គ្នា​ ជុំវិញ​ព្រះអង្គ។  ពេល​នោះ មាន​ស្ត្រី​ម្នាក់ កើត​ជំងឺ ​ធ្លាក់​ឈាម​ ដប់ពីរ​ឆ្នាំ​ មក​ហើយ។  នាង ​បាន​ចំណាយ ​ទ្រព្យសម្បត្តិ ​ដែល​នាង​មាន​ ទាំង​ប៉ុន្មាន ដើម្បី​ ឲ្យ​គ្រូ​ពេទ្យ ​ព្យាបាល, តែ ​គ្មាន​គ្រូ​ពេទ្យ​ណា ​អាច​មើល​នាង​ ជា​បាន​ឡើយ។  នាង ​មក​ពី​ក្រោយ​ ព្រះយេស៊ូ, ហើយ​ ពាល់​ជាយ ​ព្រះពស្ដ្រ​ ព្រះអង្គ, ស្រាប់​តែ​ឈាម​ ឈប់​ធ្លាក់​ មួយ​រំពេច។ 

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ សួរ​ថា៖ «នរណា​ ពាល់​ខ្ញុំ

គេ​ ប្រកែក​គ្រប់​គ្នា ​ថា, គេ​ មិន​បាន​ពាល់ ​ព្រះអង្គ​ទេ។  លោក​ពេត្រុស ​ទូល​ថា៖ «ព្រះគ្រូ​អើយ, បណ្ដាជន ​ប្រជ្រៀត​គ្នា ​នៅ​ជុំវិញ​ព្រះគ្រូ, ហើយ ​គេ​ប៉ះ​ព្រះគ្រូ ​ទាំង​អស់​គ្នា។» 

ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ថា៖ «មាន​ម្នាក់​ ពិត​ជា​បាន​ ពាល់​ខ្ញុំ, ព្រោះ​ខ្ញុំ​ ដឹង​ថា​ មាន ​ឫទ្ធានុភាព​ មួយ​ ចេញ​ពី​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ ទៅ។»

ស្ត្រី​នោះ​ មក​ក្រាប​ទៀប​ ព្រះបាទា ​ព្រះយេស៊ូ, ទាំង​ញ័រ​រន្ធត់​ ព្រោះ ​ដឹង​ថា​ ខ្លួន​ លាក់រឿង​នេះ ​មិន​ជិត។  នាង​ ទូល​ព្រះអង្គ​ នៅ​ចំពោះ​មុខ​ ប្រជាជន​ ទាំង​មូល អំពី​ហេតុ ​ដែល​នាំ​ ឲ្យ​នាង​ ពាល់​ព្រះអង្គ, ហើយ​ នាង​បាន​ជា​ ពី​ជំងឺ​ភ្លាម។

ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ទៅ​នាង ​ថា៖ «កូន​ស្រី​ អើយ, ជំនឿ ​របស់​នាង​ បាន​សង្គ្រោះ​ នាង​ហើយ។  សូម​ អញ្ជើញ​ទៅ​ ដោយ​សុខសាន្ត​ចុះ។»

កាល​ព្រះយេស៊ូ​ កំពុង​តែ​មាន ​ព្រះបន្ទូល ​នៅ​ឡើយ មាន​បុរស​ម្នាក់​ មក​ពី​ផ្ទះ​ លោក​យ៉ៃរូស ជំរាប​គាត់ ​ថា៖ «កូន​ស្រីលោក​ ផុត​ដង្ហើម ​ទៅ​ហើយ។  សូម​ កុំ​រំខាន​ លោក​គ្រូ ​ធ្វើ​អ្វី​ទៀត។»

ព្រះយេស៊ូ ​ឮ​ពាក្យ​បុរសនោះ​, ព្រះអង្គ​ មាន​ព្រះបន្ទូល​ ទៅ​លោក​យ៉ៃរូស​ ថា៖ «កុំ​ ខ្លាច​អី, ឲ្យ​តែ ​លោក​ ជឿ, កូន​លោក​ នឹង​បាន ​រួច​ជីវិត​ ពុំខាន។»

លុះ ​ព្រះអង្គ​ យាង​ទៅ​ដល់ ​ផ្ទះ​ហើយ, ព្រះអង្គ មិន​អនុញ្ញាត ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ ចូល​ជា​មួយ​ឡើយ លើកលែង​តែ ​លោក​ពេត្រុស, លោក​យ៉ូហាន, លោក​យ៉ាកុប, និង​ឪពុក ម្ដាយ​ក្មេងស្រី​នោះ ​ប៉ុណ្ណោះ។ 

អ្នក ​ដែល​នៅ​ទី​នោះ ​យំ​សោក ​អាណិត​ក្មេង​នោះ ​គ្រប់ៗ​គ្នា, តែ​ ព្រះយេស៊ូ​ មាន​ព្រះបន្ទូល ​ថា៖ «កុំ ​យំ​អី, នាង ​មិន​ស្លាប់​ទេ។  នាង ​គ្រាន់​តែ​ ដេក​លក់ ​ទេ​តើ។»

គេ​ ចំអក​ ដាក់​ព្រះអង្គ, ដ្បិត​ គេ​ ដឹង​ច្បាស់​ថា​ នាង​ បាន​ស្លាប់​ ពិត​មែន។  ព្រះយេស៊ូ​ ចាប់​ដៃ ​ក្មេង​ស្រី​នោះ, ហើយ​ បន្លឺ​ព្រះសូរសៀង​ យ៉ាង​ខ្លាំង ​ថា៖ «នាង​ អើយ, ក្រោក​ឡើង!»

រំពេច​នោះ ព្រលឹង​នាង​ ក៏​ត្រឡប់​មក​វិញ, ហើយ​ នាង​ក្រោក​ឡើង​ភ្លាម។  ព្រះយេស៊ូ​ សុំ​ឲ្យ​គេ​យក ​ចំណី​អាហារ​ មក​ឲ្យ​នាង បរិភោគ។  ឪពុក ម្ដាយ​ របស់​នាង​ ងឿងឆ្ងល់​ក្រៃលែង, តែ ​ព្រះយេស៊ូ​ ហាម​គេ ​មិន​ឲ្យ​ប្រាប់​នរណា​ ដឹង​រឿង​នេះ​ឡើយ។

The Parable of the Sower

After this, Jesus traveled about from one town and village to another, proclaiming the good news of the kingdom of God. The Twelve were with him, and also some women who had been cured of evil spirits and diseases: Mary (called Magdalene) from whom seven demons had come out; Joanna the wife of Chuza, the manager of Herod’s household; Susanna; and many others. These women were helping to support them out of their own means.

While a large crowd was gathering and people were coming to Jesus from town after town, he told this parable: “A farmer went out to sow his seed. As he was scattering the seed, some fell along the path; it was trampled on, and the birds ate it up. Some fell on rocky ground, and when it came up, the plants withered because they had no moisture. Other seed fell among thorns, which grew up with it and choked the plants. Still other seed fell on good soil. It came up and yielded a crop, a hundred times more than was sown.”

When he said this, he called out, “Whoever has ears to hear, let them hear.”

His disciples asked him what this parable meant. 10 He said, “The knowledge of the secrets of the kingdom of God has been given to you, but to others I speak in parables, so that,

“‘though seeing, they may not see;
    though hearing, they may not understand.’[a]

11 “This is the meaning of the parable: The seed is the word of God. 12 Those along the path are the ones who hear, and then the devil comes and takes away the word from their hearts, so that they may not believe and be saved. 13 Those on the rocky ground are the ones who receive the word with joy when they hear it, but they have no root. They believe for a while, but in the time of testing they fall away. 14 The seed that fell among thorns stands for those who hear, but as they go on their way they are choked by life’s worries, riches and pleasures, and they do not mature. 15 But the seed on good soil stands for those with a noble and good heart, who hear the word, retain it, and by persevering produce a crop.

A Lamp on a Stand

16 “No one lights a lamp and hides it in a clay jar or puts it under a bed. Instead, they put it on a stand, so that those who come in can see the light. 17 For there is nothing hidden that will not be disclosed, and nothing concealed that will not be known or brought out into the open. 18 Therefore consider carefully how you listen. Whoever has will be given more; whoever does not have, even what they think they have will be taken from them.”

Jesus’ Mother and Brothers

 

19 Now Jesus’ mother and brothers came to see him, but they were not able to get near him because of the crowd. 20 Someone told him, “Your mother and brothers are standing outside, wanting to see you.”

21 He replied, “My mother and brothers are those who hear God’s word and put it into practice.”

Jesus Calms the Storm

22 One day Jesus said to his disciples, “Let us go over to the other side of the lake.” So they got into a boat and set out. 23 As they sailed, he fell asleep. A squall came down on the lake, so that the boat was being swamped, and they were in great danger.
24 The disciples went and woke him, saying, “Master, Master, we’re going to drown!”

He got up and rebuked the wind and the raging waters; the storm subsided, and all was calm. 25 “Where is your faith?” he asked his disciples.

In fear and amazement they asked one another, “Who is this? He commands even the winds and the water, and they obey him.”

Jesus Restores a Demon-Possessed Man

 

26 They sailed to the region of the Gerasenes,[b] which is across the lake from Galilee. 27 When Jesus stepped ashore, he was met by a demon-possessed man from the town. For a long time this man had not worn clothes or lived in a house, but had lived in the tombs. 28 When he saw Jesus, he cried out and fell at his feet, shouting at the top of his voice, “What do you want with me, Jesus, Son of the Most High God? I beg you, don’t torture me!” 29 For Jesus had commanded the impure spirit to come out of the man. Many times it had seized him, and though he was chained hand and foot and kept under guard, he had broken his chains and had been driven by the demon into solitary places.

30 Jesus asked him, “What is your name?”

“Legion,” he replied, because many demons had gone into him. 31 And they begged Jesus repeatedly not to order them to go into the Abyss.

32 A large herd of pigs was feeding there on the hillside. The demons begged Jesus to let them go into the pigs, and he gave them permission. 33 When the demons came out of the man, they went into the pigs, and the herd rushed down the steep bank into the lake and was drowned.

34 When those tending the pigs saw what had happened, they ran off and reported this in the town and countryside, 35 and the people went out to see what had happened. When they came to Jesus, they found the man from whom the demons had gone out, sitting at Jesus’ feet, dressed and in his right mind; and they were afraid. 36 Those who had seen it told the people how the demon-possessed man had been cured. 37 Then all the people of the region of the Gerasenes asked Jesus to leave them, because they were overcome with fear. So he got into the boat and left.

38 The man from whom the demons had gone out begged to go with him, but Jesus sent him away, saying, 39 “Return home and tell how much God has done for you.” So the man went away and told all over town how much Jesus had done for him.

Jesus Raises a Dead Girl and Heals a Sick Woman

 

40 Now when Jesus returned, a crowd welcomed him, for they were all expecting him. 41 Then a man named Jairus, a synagogue leader, came and fell at Jesus’ feet, pleading with him to come to his house 42 because his only daughter, a girl of about twelve, was dying.

As Jesus was on his way, the crowds almost crushed him. 43 And a woman was there who had been subject to bleeding for twelve years,[c] but no one could heal her. 44 She came up behind him and touched the edge of his cloak, and immediately her bleeding stopped.

45 “Who touched me?” Jesus asked.

When they all denied it, Peter said, “Master, the people are crowding and pressing against you.”

46 But Jesus said, “Someone touched me; I know that power has gone out from me.”

47 Then the woman, seeing that she could not go unnoticed, came trembling and fell at his feet. In the presence of all the people, she told why she had touched him and how she had been instantly healed. 48 Then he said to her, “Daughter, your faith has healed you. Go in peace.”

49 While Jesus was still speaking, someone came from the house of Jairus, the synagogue leader. “Your daughter is dead,” he said. “Don’t bother the teacher anymore.”

50 Hearing this, Jesus said to Jairus, “Don’t be afraid; just believe, and she will be healed.”

51 When he arrived at the house of Jairus, he did not let anyone go in with him except Peter, John and James, and the child’s father and mother. 52 Meanwhile, all the people were wailing and mourning for her. “Stop wailing,” Jesus said. “She is not dead but asleep.”

53 They laughed at him, knowing that she was dead. 54 But he took her by the hand and said, “My child, get up!” 55 Her spirit returned, and at once she stood up. Then Jesus told them to give her something to eat. 56 Her parents were astonished, but he ordered them not to tell anyone what had happened.

Footnotes:

  1. Luke 8:10 Isaiah 6:9
  2. Luke 8:26 Some manuscripts Gadarenes; other manuscripts Gergesenes; also in verse 37
  3. Luke 8:43 Many manuscripts years, and she had spent all she had on doctors



8 comments:

Anonymous said...

Long Live VietNam and Hun Sen....

Soon Vietnam will have a new province Nambodia...

Long Live VietNam and Hun Sen.. Hunting and killing season begin now. You all useless khmer run while you can..

Your stupid KING can not even say hello...

Anonymous said...

Stupid Viecong! Mind your own business.
China has annexed your islands and sea and Vietnam will be soon China province...AH! Ah! Ah...
http://www.gopetition.co.uk/petitions/save-vietnam.html

Anonymous said...

សាវ័កខ្ទើយ ទាំង​ដប់ពីរ​រូប​ ទៅ​ជា​មួយ​ព្រះអង្គ, ហើយនាំគ្នាកក្តាន់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងត្រេកត្រអាល។

Anonymous said...

មាន​ថ្ងៃ​មួយ​ ជា​ថ្ងៃ​សប្ប័ទ, ព្រះយេស៊ូ​ យាង​កាត់​វាល​ស្រែ, សិស្សខ្ទើយ របស់​ព្រះអង្គ​ នាំ​គ្នា ​បូត​កួរ​ស្រូវ​ សាលី មក​ឈ្លី​បរិភោគរួចហើយនាំគ្នាកក្តាន់យ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ មាន​ពួក​ខាង ​គណៈផារីស៊ី​ខ្លះ​ និយាយ​ទៅ​សិស្ស​ ទាំង​នោះ ​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​ បាន​ជា​ អ្នក​រាល់​គ្នាកក្តាន់យ៉ាងចំលែកដូច្នេះ?»

Anonymous said...

ព្រះយេស៊ូ​ គង់​នៅ​ភូមិ​ បេថានី ក្នុង​ផ្ទះ​ បុរស​ម្នាក់ឈ្មោះ​ ស៊ីម៉ូន​ជាមនុស្សឃ្លង់ប៉ុន្តែចូលចិត្តកក្តាន់។

Anonymous said...

នៅ​ពេល​នោះក្នុង​សាលា​ប្រជុំមាន​​បុរស​ម្នាក់ដែល​មាន​វិញ្ញាណល្អ​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន ស្រែក​ឡើង​ថា៖ កក្តាន់! កក្តាន់! ស្រាប់តែគេឃើញសិស្សខ្ទើយមូយក្រុមកំពុងកក្តាន់យ៉ាងឧឡារិក។

Anonymous said...

សិស្ស ​របស់​ព្រះយេស៊ូ ទូល​សួរ​ ព្រះអង្គ ​ថា៖ «តើ​ពាក្យ​ប្រស្នា​នោះ មាន​ន័យ​ ដូច​ម្ដេច?» ស្រាប់តែសិស្សខ្ទើយម្នាក់ស្រែកឡើងថា កក្តាន់! កក្តាន់!

Anonymous said...

អាសាវ័កខ្ទើយឡប់-ឡប់ប៉ារីស Siphanneth K'Ek 8:32 PM
ថា ខ្លួនវា ពូកែជញ្ជក់ក្តអាសម រង្ស៊ី បំផុត ក្នុង លោក ប៉ុន្តែ ធាតុពិត...xxx69 ជា ឈ្មោះសំងាត់ របស់វា សំរាប់ ទទួលបញ្ជាជញ្ជក់ក្ត ពីអាសម រង្ស៊ី និង អាហ៊ុន សែន
https://xxx.facejrook.com/photo.porn?fbid=572805132766369&set=pb.435746146472269.-2207520069.1375954569.&type=3&theater

Siphanneth K'Ek
អ្នកស្រែឡប់-ឡប់នៅប៉ារីស